Search

Een motie van de Tweede Kamer over het representativiteitsvereiste bij ideële vorderingen bij collectieve acties heeft voor veel ophef gezorgd. In deze bijdrage staat de vraag centraal of de in de motie gevraagde strengere toetsing aan het vereiste de juiste remedie is voor de zorgen van Kamerleden over het gebruik van collectieve acties door belangenorganisatie en of daarvoor alternatieven bestaan.

Net als de najaarsbijeenkomst van de VASR in 2021 gaat deze bijdrage over de afwikkeling van de aardbevingsschade in Groningen, en dan met name over de spanningen die kunnen optreden bij de keuze tussen individuele en collectieve schadeafwikkeling. Bij de vraag naar de keuze tussen het een of het ander, of de zoektocht naar een vorm van afdoening waarbij er een optimale mix tussen die vormen van schadeafwikkeling kan worden gevonden, zullen wij vooral de psychologische kant van deze kwestie bekijken. Meer specifiek zullen wij het perspectief van ervaren procedurele rechtvaardigheid in het debat over (de keuze tussen) individuele of collectieve schadeafwikkeling betrekken.

April 1903 more than the half of the workmen at the railway maintenance workshop in Haarlem downed tools to protest against anti-strike legislation. Why were some labourers inclined to strike while others were not?

Dit artikel reflecteert op de stand van zaken waar het gaat om de behartiging van het milieubelang door middel van het privaatrecht. Een dergelijke reflectie begint in het verleden: hoe zijn wij gekomen waar wij nu zijn? En strekt zich uit naar de toekomst: welke ontwikkeling is te verwachten en wat is wenselijk? In deze bijdrage staan deze vragen centraal. Daarbij ligt de focus op civiele vorderingen tegen de overheid gericht op wijziging van beleid of regelgeving, omdat deze in strategische zin vooralsnog de grootste betekenis toekomen.

Het Hof Den Haag heeft in het hoger beroep van het Urgenda-proces geoordeeld dat het Nederlandse klimaatbeleid onrechtmatig is, en dat de Nederlandse Staat meer maatregelen moet nemen om zijn broeikasgasemissies te verminderen. Het klimaatbevel dat de rechter in eerste aanleg heeft opgelegd blijft dus overeind, maar het hof kiest een andere grondslag: het Nederlandse klimaatbeleid is in strijd met artikelen 2 en 8 EVRM. Stichting Urgenda kan volgens het hof een beroep doen op het EVRM, omdat ze als organisatie in de zin van artikel 3:305a BW opkomt voor de belangen van Nederlandse burgers, en de belangen van deze groep worden bedreigd door gevaarlijke klimaatverandering. Deze annotatie gaat in op de nieuwe grondslag voor de klimaataansprakelijkheid, en op de rol die causaliteit speelt bij de beoordeling van de toewijsbaarheid van een klimaatbevel.

Nasleep legionellabesmetting West-Friese Flora (1999). Een individuele benadeelde vordert in deze bodemprocedure vergoeding van whirlpoolverko- per. Het beroep van de verkoper op verjaring wordt verworpen. De strekking van de collectieve actie van art. 3:305a BW brengt immers mee dat de indi- viduele gerechtigde die een schadevergoedingsvor- dering wenst in te stellen hiermee mag wachten tot- dat in het kader van een collectieve actie onherroe- pelijk is vastgesteld wie daarvoor aansprakelijk kan worden gehouden, aldus de rechtbank. Laatstge- noemde dient er dus, zowel wat zijn bewijspositie als zijn vermogenspositie betreft, rekening mee te houden dat er na een toewijzende uitspraak waarin hij berust, aansluitend individuele schadevergoe- dingsacties kunnen volgen.

Nasleep legionellabesmetting West-Friese Flora (1999). De whirlpoolverkoper die verantwoordelijk was voor de uitbraak van legionella op de 66e West-Friese Flora, had een verzekeringsdekking bij Nationale Nederlanden van 1 miljoen gulden. De verzekeraar heeft de volledige verzekerde som in handen gegeven van een speciaal opgerichte Stichting Talpa, die als statutair doel heeft het verdelen van de verzekerde som onder de slachtoffers. De Consumentenbond vordert thans dat de stichting aangeeft welke gelden zij onder zich heeft en dat overleg over uitkering daarvan wordt gestart. De stichting geeft hieraan geen gehoor zodat de Bond de onderhavige voorlopige voorzieningprocedure aanvangt. De stichting verweert zich onder andere met een beroep op verjaring van de individuele schadevergoedingsvorderingen. Zij stelt dat de eerdere collectieve actie van Consumentenbond die tot verklaring voor recht van aansprakelijkheid leidde geen stuitende werking toekomt voor de slachtoffers. De voorzieningenrechter verwerpt dit verweer, wijst het gebod tot onderhandelen over een WCAMschikking toe, wijst alvast een dwangvertegenwoordiger aan indien niet binnen drie maanden een WCAM-schikking is bereikt en stelt het vermogen van de stichting onder bewind.