Search

Subjective measures such as well-being indices may be beneficial to balance fatigue and recovery on the fatigue continuum and awareness of well-being is considered a useful sign for identifying nonfunctional overreaching (NFOR) status. Recovery and neuromuscular fatigue process from training may be delayed because of the eccentric component during a stretch-shortening cycle (SSC) type activities and needs to be well monitored during fencing training and matches. The aim of the study is to investigate training monitoring of elite male fencing athletes aged 15-23 and to examine the variables that affect wellness during intensified training sessions. The study includes 16 elite men's saber fencers who train regularly and comprised of 139 data concentrated on training and 6 data engrossed on competitions. These data were examined throughout 2 different time sessions and an overall duration. Wellness scores, acute/chronic workload ratio (ACWR) and monotony scores were collected. The main findings of this study, in training loads a statistically significant difference was not observed between sessions, but in wellness scores, a significant difference was observed between sessions (acute load, p=0.861; hooper index, p=0.003). ACWR (p=0,6103) and monotony (p=0,4810) scores were not observed to be significant predictors of wellness both univariate and multivariate. In summation, this investigation concluded and reinforced the notion that the wellness score is a vital criterion in training and performance monitoring. It was discovered and noted that the continuity of the trainings and the increased intensity of the competition resulted in the wellness score to increase during the second session, Zindelik indeksi gibi subjektif ölçütler, yorgunluk ve toparlanmayı dengelemek için faydalı olabilir. Ayrıca zindelik farkındalığı, işlevsel olmayan aşırı erişim (non-functional overreaching) durumunu belirlemek için faydalı bir işaret olarak kabul edilir. Antrenman kaynaklı toparlanma ve nöromüsküler yorgunluk süreci, gerilme-kısalma döngüsü (stretch-shortening cycle. - SSC) tipi aktiviteler sırasında eksantrik bileşen nedeniyle gecikebilir, dolayısıyla eskrim antrenmanı ve maçları sırasında iyi izlenmesi gerekir. Çalışmanın amacı, 15-23 yaş arası elit erkek eskrim sporcularının antrenman takibini ve yoğunlaştırılmış antrenman dönemlerinde zindeliği etkileyen faktörleri incelemektir. Çalışma, düzenli olarak antrenman yapan 16 elit erkek kılıç eskrimcisini kapsamaktadır. 139 antrenman ve 6 müsabaka verisi değerlendirmeye dahil edilmiştir. Bu veriler birinci, ikinci dönem ve genel dönem olarak sınıflandırılmıştır. Zindelik skorları, akut/kronik iş yükü oranı (Acute/Chronic Workload Ratio - ACWR) ve monotonluk skorları toplandı. Bu çalışmanın ana bulguları, antrenman yüklerinde dönemler arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark gözlenmezken, zindelik puanlarında dönemler arasında anlamlı bir fark gözlemlenmiştir (akut yük, p=0.861; hooper indeksi, p=0.003). ACWR (p=0,6103) ve monotonluk (p=0,4810) puanlarının hem tek değişkenli hem de çok değişkenli analizde zindelik durumunun kestiricisi olmadığı gözlemlenmiştir. Özetle, bu araştırma, zindelik puanının antrenman ve performans takibinde önemli bir kriter olduğu fikrini desteklemiştir. Antrenmanların devamlılığının ve müsabaka yoğunluğunun artmasının ikinci periyotta zindelik puanının yükselmesine neden olduğu gözlemlenmiştir.

Antrenman yükü takibi sporcularda performans değişiminin açıklamasını, antrenmana verilen yanıtın anlaşılır olmasını sağlamaktadır. Aynı zamanda yorgunluğun belirlenmesine ve aşırı yüklenme riskinin düşmesine sebep olmaktadır. Bu çalışmanın amacı, 15-23 yaş arası elit erkek eskrim sporcularının yüklenme ve yorgunluk değerlerinin objektif ve subjektif yöntemler aracılığı ile belirlenmesi ve takip edilmesidir. Çalışmaya 17 eskrimci (17,12 ± 2,85 yaş; 7,18 ± 1,95 antrenman yaşı) katılmıştır. Katılımcılara nöromüsküler takip için aktif sıçrama ve eskrimde yön değiştirme hızı testi uygulanmıştır. Antrenman yükü, akut/kronik iş yükü oranı (AKİYO) ve monotonluk için değerler antrenmanın algılanan zorluk derecesi (aAZD-Borg Skalası) ile belirlenmiştir. Uyku kalitesi, kas ağrısı, stres ve yorgunluk düzeyi alt boyutlarıyla zindelik takibi için Hooper İndeksi kullanılmıştır. Eskrimcilerin yaralanmaları da ayrıca not edilmiştir. Toplanılan 18 haftalık tüm veriler, haftalar bazında ele alınarak antrenman ve müsabaka dönemlerinin izlenmesi sağlanmıştır. İncelenen değişkenler arasındaki haftalık farkların incelenmesi için Freidman Testi kullanılmıştır. Haftalık sürecin, antrenman yaşının, antrenman yükünün, AKİYO'nun ve monotonluğun; zindelik ve nöromüsküler durum (aktif sıçrama ve 4-2-2-4 yön değiştirme testi) üzerindeki etkilerinin incelenmesi için Genelleştirilmiş Tahmin Denklemleri (GTD) yaklaşımı kullanılmıştır. Sonuçlar incelendiğinde aktif sıçramayı, kas ağrısı ve AKİYO'nun etkilediği gözlemlenmiştir. Yön değiştirme hızını ise yaralanma, antrenman yaşı, uyku kalitesi, kas ağrısı ve AKİYO'nun etkilediği gözlemlenmiştir (p

Güneş, S., Profesyonel Erkek Basketbol Takımının Sezon İçi Antrenman Yük Profillerinin Belirlenmesi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Spor Bilimleri ve Teknolojisi Programı Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2019. Bu çalışmada bir basketbol takımının 15 haftalık ilk yarı müsabaka döneminde; antrenmanlar ve müsabakalar sırasında, sporcuların karşı karşıya kaldığı yüklenme ve yorgunluk değerlerinin bazı objektif ve subjektif yöntemler aracılığı ile belirlenmesi ve takip edilmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya antrenman geçmişi ortalama 13,64±5,94 sene olan 11 profesyonel erkek basketbolcu katılmıştır (yaş: 28,36±5,87 yıl, boy: 197,45±8,31 cm, vücut ağırlığı: 91,65±13,68 kg). Katılımcılara sezonun ilk yarısı boyunca (15 hafta) her antrenman ve müsabakadan sonra içsel iş yüklerini belirlemek amacıyla; algılanan zorluk derecesi, her haftanın başı ve sonu ise zindelik durum anketi ile nöromusküler yorgunluk (aktif sıçrama) testi uygulanmıştır. Sporculara ilişkin 15 haftalık gözlemlerden elde edilen ölçümleri içeren uzunlamasına veri yapısına uygun olarak, spocuların zindelik durumu ve sıçrama yüksekliğinin modellenmesi amacıyla Genelleştirilmiş Tahmin Denklemleri (GTD) kullanılmıştır. 15 hafta sonucunda; zindelik durumu toplam puanı üzerinde yalnızca monotonluk ve akut kronik iş yükünün (AKİY) etkisinin istatistiksel olarak anlamlı olduğu gözlemlenmiştir (χ2= 4,734, p= 0,030; χ2=2,947, p= 0,086, RMSE=0,436). Bu sonuca göre; monotonluk 1 birim arttığında toplam zindelik durumu değerinin 0,114 birim azaldığı ve bu azalışın istatistiksel olarak anlamlı bulunduğu görülmüştür (p= 0,030). AKİY oranının 1 birim artması ile toplam zindelik durumu değerinde 0,05 birimlik anlamlı bir artış söz konusu olmaktadır (p= 0,086). Sıçrama yüksekliği üzerine ise yalnızca monotonluğun etkisi istatistiksel olarak anlamlıdır (p=0,037), fakat ilgili modelin RMSE değerine bakıldığında sıçrama yüksekliğinin tahmini için elde edilmiş bu modelin tahmin performansının iyi olmadığı görülmektedir. Sonuç olarak, antrenörlerin monotonluğu engellemek için antrenman yükünün haftalık varyasyonunu ve bir antrenman seansının çeşitliliğini arttırması ve sezon boyunca sporcuların zindelik durumunu etkileyen AKİY takibini dikkatlice yapıp, organize etmeleri önerilmektedir. Gunes, S., Determination of In-Season Training Load Profiles of Professional Men's Basketball Team. Hacettepe University Graduate School of Health Sciences, Sports Sciences and Technology Master Thesis, Ankara, 2019. The purpose of this study was to determine and monitor the training load and fatigue values in basketball team players during training and competitions by some objective and subjective training monitoring tools throughout the first half of the 15-week competition period. Eleven professional male basketball players (mean age: 28,36±5,87 years, height: 197,45±8,31 cm, body weight: 91,65±13,68 kg) were voluntarily participated in this study. In order to determine the internal workload of the participants, rating of perceived exertion (s-RPE) scale was completed after each training session and competition, while wellness questionnaire and neuromuscular fatigue test (counter movement jump, CMJ) were applied at the beginning and at the end of each week. In accordance with the longitudinal data structure including the measurements obtained from the 15-week observations of the athletes, Generalized Estimation Equations (GEE) were used to model the wellness and jump height of the basketball players. From the models that include the week, acute:chronic workload ratio (ACWR), monotony and training load main and between effects; only the effect of monotony and ACWR on total wellness scores were statistically significant in the model (χ2= 4,734, p = 0,030; χ2=2,947, p = 0,086, respectively. RMSE=0,436). According to this result; when the monotony increased by 1 unit, total wellness status decreased by 0,114 units and this decrease was found to be statistically significant (p = 0,030). While acute and chronic workload ratio increased by 1 unit, total wellness value increased by 0,05 units (p = 0,086). Only the effect of monotony on the jump height was statistically significant (p = 0,037), but when the RMSE value (32,072) of the related model was examined, it was seen that the predicted performance of this model was not good. As a conclusion, coaches should increase weekly variation in training load and training variation to prevent monotony. Acute/chronic loads that affect players' well-being should be carefully monitored throughout the season. 84

The aim of this study was to investigate the potentiation effect of complex training method on jump height and reactive strength index. For this purpose, 10 recreational active males (Age:25 ± 2.53 years, Height: 186.81 ± 8.46 cm, Weight:84.68 ± 8.02 kg) who has 2 year strength training experience and lifts half squat with at least 1.5 times more than their bodyweight. Participants came twice to the labaratory with 48 hours apart. Anthropometrics measurments, 1RM half squat weight and optimal drop heights were determined during the first session. In the second session participants have applied the complex training method with 3 sets 90% 1-RM half squat and 5 vertical jumps. 15 sec later of the end of the last set the drop jump tests were began. The tests were continued at 2nd, 4th, 8th, 12th and 16th minutes after the third set of complex training protocol. Jump heights, ground contact times and reactive strenght index scores recorded for analysis. It was understood that parametric assumptions of the data obtained were fulfilled (p> 0.05). According this finding repeated measures ANOVA test was used to determine the differences of testing times of each parameter. The confidence interval was accepted as 0.05 in this study. As a result of the study, there is a statistically significant difference between the potentiation effect of the complex training and the jump height at the 4th measurement minute (p 0.05). Değişkenlerin ölçüm zamanlarına göre farkının incelenmesi amacıyla tekrarlı ölçümlerde ANOVA testi yapılmıştır. Bu çalışmada güven aralığı 0,05 olarak kabul edilmiştir. Araştırmanın sonucunda, kompleks antrenman potansiyasyonu ile sıçrama yüksekliği arasında 4. ölçüm dakikasında istatistiksel olarak negatif yönde anlamlı bir fark vardır (p

Bu çalışmanın amacı ergenlik öncesi erkek çocuklarda fiziksel aktivite düzeyi ile 6 Dakika Yürüme Testi (6DYT) arasındaki ilişki düzeyinin incelenmesidir. Çalışmaya yaş ortalaması 8.38±0.67 yıl olan sağlıklı 40 erkek çocuk katılımcı olarak alınmıştır. Çalışma iki aşamada gerçekleştirilmiştir. Birinci aşamada katılımcıların fiziksel aktivite düzeyleri 5 okul günü boyunca wGT3x-BT akselerometre ile belirlenmiştir. Fiziksel aktivite düzeyleri kapsamında verilerin toplandığı süre içindeki ortalama aktivite şiddetleri ile günlük adım sayıları verileri elde edilmiştir. İkinci aşamada ise, boy uzunluğu, oturma boyu uzunluğu, bacak uzunluğu ve vücut ağırlığı ölçümlerinden oluşan antropometrik ölçümleri ile 6DYT'i uygulanmıştır. Vücut ağırlığı ve boy uzunluğu ölçümlerinden Beden Kitle İndeksi (BKİ) hesaplanmıştır. 6DYT sonunda 6 dakika içinde kat edilen mesafe, m/dk cinsinden yürüme hızı ve testin sonundaki Kalp Atım Hızı (KAH) değerleri elde edilmiştir. Katılımcıların sosyoekonomik düzeyleri ve sokakta oyun oynama alışkanlığı ile düzenli sportif katılımın sorgulandığı bir anket formu çocukların velileri tarafından doldurulmuştur. Fiziksel Aktivite ölçümleri sonucunda, Orta şiddetli ve yüksek şiddetli aktivitelerin toplam süresinin (MVPA) okul içi toplam sürenin 101,20 ±17,82 dk/okul günü olduğu tespit edilmiştir. Katılımcıların okul saatleri içindeki ortalama adım sayılarının 6862,87±1583,68 adım/gün olduğu görülmüştür. 6 DYT sonucunda ulaşılan mesafe, 546,67±34,59m olarak ölçülmüştür. Katılımcıların yürüme hızları 91,11± 5,76 m/dk olarak hesaplanmıştır. Veriler, Pearson Korelasyon katsayısı (r) kullanılarak analiz edilmiştir. Buna göre, BKİ ile Yüksek ve çok yüksek fiziksel aktivitelerin oranı ile (r= -0,531. -0,424, p

Bu çalışmada farklı spor branşlarında düzenli antrenman yapan 11-13 yaş arası kız çocuklarında, farklı aktivite türlerinin kemik yapı üzerindeki etkisi Kuantatif Ultrason ile incelenmiştir. Çalışmaya yaşları 11 ile 13 (Tanner, ergenlik öncesi II. evre ) arasında değişen en az 2 yıldır haftada 5 kez 2 saat çalışan; ritmik cimnastik (n=17, yaş= 12,56 ± 1,2 yıl), voleybol (n=17, yaş=13,2±0,8 yıl), yüzme (n=15, yaş=12,63±1,1 yıl) ve kontrol (n=20, yaş=12,62±0,91 yıl) olmak üzere toplam 69 denek katılmıştır. Deneklerin Kemik Yapıları Topuk Ultrasonometresi kullanılarak belirlenmiştir. Deneklerin diyetle günlük Ca alımı, beden kitle indeksleri (BKİ) belirlenmiştir. Ölçümler deneklerin dominant ve non- dominant topuklarından alınmış, elde edilen ultrason zayıflaması (Broadband Ultrasound Attenuation-BUA) ve t-skor değerleri karşılaştırılmıştır. Elde edilen veriler p0.05). Cimnastikçilerin BUA (84,16±11,3) ve t- skor değerleri tüm gruplardan anlamlı derecede yüksek (p0.05). Sonuç olarak, vücut ağırlığının taşınması ile uygulanan spor türlerinin (cimnastik, voleybol), 11-13 yaş arası kız çocuklarının kemik yapıları üzerinde olumlu etkileri olduğu saptanmıştır.Anahtar kelimeler: Kuantitatif ultrason (QUS), Ultrason Zayıflaması (Broadband Ultrasound Attenuation-BUA), kemik, egzersiz. The purpose of this study is to investigate the bone properties of pubertal children who participate in different types of activities regularly by quantitative ultrasound method.. 69 subjects, between ages 11-13, who performed sports for at least 2 years, 5 times a week and 2 hours per day were participants of the study: rhythmic gymnasts (n=17, age= 12,56±1,2 y), volleyball players (n=17, age=13,2±0,8 y), swimmers (n=15, age=12,63±1,1 y) and controls (n=20, age=12,62±0,91 y). Bone property measurements was calculated. The amount of calcium intake was estimated by asking the subjects to confirm the amount of milk and milk products they had consumed. Body mass index was performed. Measurements were taken from the subjects? dominant and non-dominant calcaneus bone. BUA and t-scores taken from the QUS were subsequently compared. For data analysis one way ANOVA and Tukey post hoc were used (at significance level ?=0,05). ?here was no signifance difference between dominant (F= 15,918) and non-dominant (F= 17,696) calcaneus bone (p>0,05). Rhythmic gymnasts had significantly higher (p0.05). The results of the study indicated that weight bearing activities such as rhythmic gymnastics and voleyball, had positive effects on bone properties in girls between ages 11-13.Key Words:Quantitative ultrasound (QUS), Broadband Ultrasound Attenuation (BUA), bone, activity. 83