Search

De re-integratiemarkt heeft behoefte aan objectieve loonwaardebepaling. Ook is een meer gerichte en integrale aanpak voor de begeleiding van langdurig werklozen naar participatie naar vermogen nodig. Professionalisering is een vereiste om op effectieve en eenduidige wijze het werk te kunnen doen. In dit artikel wordt daartoe een handreiking gedaan. Samenwerking tussen TNO, Chain Works, LANDER Groep en Atlant Groep heeft namelijk geleid tot een applicatie voor de sociale werkvoorziening en de re-integratiebranche. Onder de naam Dariuz* BV moet deze applicatie de weg naar duurzaam werk voor langdurig werklozen effectiever maken. Ter vergroting van die effectiviteit hebben genoemde partijen de bestaande methodieken vertaald naar één geautomatiseerd instrument: een combinatie van diagnose, assessment en loonwaardemeting. Aanleiding voor het initiatief is de samenloop van een aantal factoren. Men ziet een landelijke trend waarbij SW-bedrijven steeds vaker worden ingezet voor re-integratietrajecten die gericht zijn op arbeidsparticipatie van bijstandsgerechtigden.

De re-integratiemarkt heeft behoefte aan objectieve loonwaardebepaling. Ook is een meer gerichte en integrale aanpak voor de begeleiding van langdurig werklozen naar participatie naar vermogen nodig. Professionalisering is een vereiste om op effectieve en eenduidige wijze het werk te kunnen doen. In dit artikel wordt daartoe een handreiking gedaan. Samenwerking tussen TNO, Chain Works, LANDER Groep en Atlant Groep heeft namelijk geleid tot een applicatie voor de sociale werkvoorziening en de re-integratiebranche. Onder de naam Dariuz* BV moet deze applicatie de weg naar duurzaam werk voor langdurig werklozen effectiever maken. Ter vergroting van die effectiviteit hebben genoemde partijen de bestaande methodieken vertaald naar één geautomatiseerd instrument: een combinatie van diagnose, assessment en loonwaardemeting. Aanleiding voor het initiatief is de samenloop van een aantal factoren. Men ziet een landelijke trend waarbij SW-bedrijven steeds vaker worden ingezet voor re-integratietrajecten die gericht zijn op arbeidsparticipatie van bijstandsgerechtigden.

Langdurig werkloze uitkeringsgerechtigden zijn een grote financiële en vooral sociale zorg voor een gemeente. De door TNO in samenwerking met de gemeente Zoetermeer ontwikkelde Diagnose Methode Activeringspotentieel (DMA) ondersteunt gemeentelijke klantmanagers en werkzoekenden tijdens de speurtocht naar een passende werkplek – en met succes, zo blijkt in de praktijk. Zoetermeer neemt DMA dan ook op als regulier onderdeel van de begeleiding. 'Veel langdurig werkzoekenden willen graag meewerken', zegt teammanager Zorg en Welzijn Henk Brouwer van de gemeente Zoetermeer, waar in 2005 een succesvolle proeg met DMA startte. 'Zonodig kunnen we de duimschroeven aandraaien, maar bij de juiste benadering is dat doorgaans niet nodig. 'Want die benadering, daar draait het om', zegt TNO-adviseur Femke Bennenbroek. 'Het gaat om gericht individueel werken en DMA helpt de klantbeheerder daarbij. Met DMA maak je een foto van de klant, van zijn of haar talenten, tekortkomingen, van competenties en van punten waar extra steun nodig is.' Zoetermeer gaat DMA inzetten voor zo'n 1150 mensen die al lang geen reguliere baan meer hebben of die nooit hebben gehad. Daarnaast hebben deze mensen andere problemen zoals psychische klachten en alcoholisme of ze zitten in een sociaal isolement. Er wordt niet verwacht dat zij meteen een volledige baan aankunnen. Ze beginnen met vrijwilligerswerk of begeleid werk. Een reguliere baan is en blijft het doel, maar zonodig worden tussenstappen gemaakt.

Langdurig werkloze uitkeringsgerechtigden zijn een grote financiële en vooral sociale zorg voor een gemeente. De door TNO in samenwerking met de gemeente Zoetermeer ontwikkelde Diagnose Methode Activeringspotentieel (DMA) ondersteunt gemeentelijke klantmanagers en werkzoekenden tijdens de speurtocht naar een passende werkplek – en met succes, zo blijkt in de praktijk. Zoetermeer neemt DMA dan ook op als regulier onderdeel van de begeleiding. 'Veel langdurig werkzoekenden willen graag meewerken', zegt teammanager Zorg en Welzijn Henk Brouwer van de gemeente Zoetermeer, waar in 2005 een succesvolle proeg met DMA startte. 'Zonodig kunnen we de duimschroeven aandraaien, maar bij de juiste benadering is dat doorgaans niet nodig. 'Want die benadering, daar draait het om', zegt TNO-adviseur Femke Bennenbroek. 'Het gaat om gericht individueel werken en DMA helpt de klantbeheerder daarbij. Met DMA maak je een foto van de klant, van zijn of haar talenten, tekortkomingen, van competenties en van punten waar extra steun nodig is.' Zoetermeer gaat DMA inzetten voor zo'n 1150 mensen die al lang geen reguliere baan meer hebben of die nooit hebben gehad. Daarnaast hebben deze mensen andere problemen zoals psychische klachten en alcoholisme of ze zitten in een sociaal isolement. Er wordt niet verwacht dat zij meteen een volledige baan aankunnen. Ze beginnen met vrijwilligerswerk of begeleid werk. Een reguliere baan is en blijft het doel, maar zonodig worden tussenstappen gemaakt.

De huidige ICT-systemen die voor de reïntegratie worden gebruikt zijn onvoldoende ingericht om de cliënt een actieve rol te geven in de communicatie met het reïntegratiebedrijf, de uitkerende instantie en eventuele andere partners in de keten. Om deze lacune op te vullen heeft TNO een webportal ontwikkeld: de Zelfhulpportal Reïntegratie. Deze webportal is geëvalueerd in een experiment gericht op de Wet werk en bijstand (WWB-cliënten) bij de gemeente Almelo. De kernvraag bij de ontwikkeling en evaluatie van de Zelfhulpportal Reïntegratie was de navolgende. Hoe kan de zelfhulpportal toegevoegde waarde bieden bij: het verbeteren van de informatievoorziening van gemeenten aan hun bijstandscliënten, hun onderlinge communicatie en het vergroten van de empowerment van cliënten bij het zoeken naar werk? Op termijn valt aan te raden de mogelijkheden van het gebruik van een zelfhulpportal breder te onderzoeken. Hierbij kan gedacht worden aan cliënten van het CWI en het UWV of aan zieke of gedeeltelijk arbeidsgeschikte werknemers die in het kader van de Wet verbetering poortwachter op zoek zijn naar nieuw passend werk.

De huidige ICT-systemen die voor de reïntegratie worden gebruikt zijn onvoldoende ingericht om de cliënt een actieve rol te geven in de communicatie met het reïntegratiebedrijf, de uitkerende instantie en eventuele andere partners in de keten. Om deze lacune op te vullen heeft TNO een webportal ontwikkeld: de Zelfhulpportal Reïntegratie. Deze webportal is geëvalueerd in een experiment gericht op de Wet werk en bijstand (WWB-cliënten) bij de gemeente Almelo. De kernvraag bij de ontwikkeling en evaluatie van de Zelfhulpportal Reïntegratie was de navolgende. Hoe kan de zelfhulpportal toegevoegde waarde bieden bij: het verbeteren van de informatievoorziening van gemeenten aan hun bijstandscliënten, hun onderlinge communicatie en het vergroten van de empowerment van cliënten bij het zoeken naar werk? Op termijn valt aan te raden de mogelijkheden van het gebruik van een zelfhulpportal breder te onderzoeken. Hierbij kan gedacht worden aan cliënten van het CWI en het UWV of aan zieke of gedeeltelijk arbeidsgeschikte werknemers die in het kader van de Wet verbetering poortwachter op zoek zijn naar nieuw passend werk.

Veel langdurig werklozen komen aan het werk, terwijl eigenlijk nog sprake is van een zekere afstand tot de arbeidsmarkt. Vaak is er bij deze groep sprake van een combinatie van belemmeringen, zoals weinig opleiding en werkervaring, psychosociale problemen, gebrek aan zelfvertrouwen, onvoldoende taalvaardigheid en fysieke of psychische beperkingen. Veel werkgevers verkijken zich op de extra aandacht die deze werknemers nodig hebben en op de noodzaak van een adequaat personeelsbeleid. De consequenties hiervan zijn hoge uitval, verzuim en WAO-instroom. Dit rapport kan dienen als handleiding voor leidinggevenden, begeleiders en P&O-functionarissen die werk willen maken van de arbeidsinpassing van langdurig werklozen. De nadruk ligt daarbij op werknemers met een zekere afstand tot de arbeidsmarkt. De publicatie berust vooral op de pilotprojecten bij werkgevers met voormalig langdurig werklozen in dienst. De auteurs belichten de verschillende onderdelen van personeelsbeleid die van belang zijn voor een goede arbeidsinpassing van de doelgroep. Aan de orde komen werving en selectie, inwerken, begeleiding, ontwikkeling en doorstroom, communicatie, verzuimbeleid en reïntegratie.

Veel langdurig werklozen komen aan het werk, terwijl eigenlijk nog sprake is van een zekere afstand tot de arbeidsmarkt. Vaak is er bij deze groep sprake van een combinatie van belemmeringen, zoals weinig opleiding en werkervaring, psychosociale problemen, gebrek aan zelfvertrouwen, onvoldoende taalvaardigheid en fysieke of psychische beperkingen. Veel werkgevers verkijken zich op de extra aandacht die deze werknemers nodig hebben en op de noodzaak van een adequaat personeelsbeleid. De consequenties hiervan zijn hoge uitval, verzuim en WAO-instroom. Dit rapport kan dienen als handleiding voor leidinggevenden, begeleiders en P&O-functionarissen die werk willen maken van de arbeidsinpassing van langdurig werklozen. De nadruk ligt daarbij op werknemers met een zekere afstand tot de arbeidsmarkt. De publicatie berust vooral op de pilotprojecten bij werkgevers met voormalig langdurig werklozen in dienst. De auteurs belichten de verschillende onderdelen van personeelsbeleid die van belang zijn voor een goede arbeidsinpassing van de doelgroep. Aan de orde komen werving en selectie, inwerken, begeleiding, ontwikkeling en doorstroom, communicatie, verzuimbeleid en reïntegratie.

De overheid zet veel geld en menskracht in om langdurig werklozen te ondersteunen in hun zoektocht naar werk. Tot op heden is er echter geen gecontroleerd onderzoek uitgevoerd waarmee het effect van deze inspanningen kan worden aangetoond. Zowel binnen het ministerie van SZW als daarbuiten is dan ook de roep om effectsstudies bij nieuwe interventies sterk toegenomen. In dit artikel richten we de aandacht op een gecontroleerde effectstudie van een interventie, het JOBS-programma.

Veel werklozen die een gesubsidieerde of reguliere baan vinden, komen terecht bij een werkgever die niet veel tijd heeft voor intensieve begeleiding. Op zich hoeft dat geen probleem te zijn. Maar de laatste jaren gaan er steeds vaker werklozen met een behoorlijke afstand tot de arbeidsmarkt aan het werk. Als deze mensen psychosociale problemen hebben, niet goed worden ingewerkt en onder slechte omstandigheden moeten werken, dreigt het gevaar van uitval en verzuim. Veel werkgevers hebben hierop geen adequaat antwoord. In dit artikel wordt ingegaan op een (nog lopend) onderzoek van TNO Arbeid naar deze problematiek. Doel van het project is het gangbare HRM-beleid toe te spitsen op de "ongeschoolde en laaggeschoolde kwetsbare werknemer" en door middel van een praktische handreiking werkgevers te stimuleren meer te investeren in deze doelgroep. Dit artikel is met toestemming van de redactie overgenomen uit Sociaal Bestek, 2002,nr.7-8.

Veel werklozen die een gesubsidieerde of reguliere baan vinden, komen terecht bij een werkgever die niet veel tijd heeft voor intensieve begeleiding. Op zich hoeft dat geen probleem te zijn. Maar de laatste jaren gaan er steeds vaker werklozen met een behoorlijke afstand tot de arbeidsmarkt aan het werk. Als deze mensen psychosociale problemen hebben, niet goed worden ingewerkt en onder slechte omstandigheden moeten werken, dreigt het gevaar van uitval en verzuim. Veel werkgevers hebben hierop geen adequaat antwoord. In dit artikel wordt ingegaan op een (nog lopend) onderzoek van TNO Arbeid naar deze problematiek. Doel van het project is het gangbare HRM-beleid toe te spitsen op de "ongeschoolde en laaggeschoolde kwetsbare werknemer" en door middel van een praktische handreiking werkgevers te stimuleren meer te investeren in deze doelgroep. Dit artikel is met toestemming van de redactie overgenomen uit Sociaal Bestek, 2002,nr.7-8.

Een succesvolle arbeidsinpassing hangt niet alleen af van de voormalig langdurig werklozen, maar óók van die van hun werkgevers. Met name voor consulenten die zich bezighouden met de arbeidstoeleiding en die daarbij nazorg bieden is daarom een belangrijke taak weggelegd. Zij kunnen aan werkgevers voorlichting geven over hun verantwoordelijkheid en mogelijke maatregelen om de arbeidsinpassing te bevorderen.

In het rapport "Aan de slag" doen topambtenaren aanbevelingen voor een effectiever arbeidsmarktbeleid. Hoewel aan het inhoudelijke nut van I/D-banen (= Melkertbanen) niet meer gewtijfeld wordt, ligt de regeling zelf wel onder vuur. Te vaak blijken Melkertbaners in de doorstroomfase toch af te vallen; voor het in het arbeidsproces houden van deze mensen zijn dus nieuwe impulsen nodig. Te denken valt aan initiatieven voor betere begeleiding (o.a. werkervaring, arbeidsritme), taal- en cultuurcursussen te bieden, de mogelijkheden voor combinatie arbeid en zorg e.d. Ook de werkgevers hebben ondersteuning nodig, omdat het hen vaak aan kennis over de doelgroep ontbreekt. Het faciliteren hiervan is op dit moment een belangrijke beleidsvraag. Nu gedacht wordt aan het regulier maken van gesubsidieerde arbeid, moet de discussie over herziening van het arbeidsmarktbeleid daar ook over gaan. Dit artikel is met toestemming van de redactie overgenomen uit Sociaal Bestek, 2001,nr.11.

Een succesvolle arbeidsinpassing hangt niet alleen af van de voormalig langdurig werklozen, maar óók van die van hun werkgevers. Met name voor consulenten die zich bezighouden met de arbeidstoeleiding en die daarbij nazorg bieden is daarom een belangrijke taak weggelegd. Zij kunnen aan werkgevers voorlichting geven over hun verantwoordelijkheid en mogelijke maatregelen om de arbeidsinpassing te bevorderen.

In het rapport "Aan de slag" doen topambtenaren aanbevelingen voor een effectiever arbeidsmarktbeleid. Hoewel aan het inhoudelijke nut van I/D-banen (= Melkertbanen) niet meer gewtijfeld wordt, ligt de regeling zelf wel onder vuur. Te vaak blijken Melkertbaners in de doorstroomfase toch af te vallen; voor het in het arbeidsproces houden van deze mensen zijn dus nieuwe impulsen nodig. Te denken valt aan initiatieven voor betere begeleiding (o.a. werkervaring, arbeidsritme), taal- en cultuurcursussen te bieden, de mogelijkheden voor combinatie arbeid en zorg e.d. Ook de werkgevers hebben ondersteuning nodig, omdat het hen vaak aan kennis over de doelgroep ontbreekt. Het faciliteren hiervan is op dit moment een belangrijke beleidsvraag. Nu gedacht wordt aan het regulier maken van gesubsidieerde arbeid, moet de discussie over herziening van het arbeidsmarktbeleid daar ook over gaan. Dit artikel is met toestemming van de redactie overgenomen uit Sociaal Bestek, 2001,nr.11.

Het aantal arbeidsgehandicapten dat een baan zoekt blijft groot. Vanwege een slechte gezondheidssituatie hebben deze personen vaak problemen om werkgevers te overtuigen van hun geschiktheid om te werken. Mede door middel van activeringsinstrumenten wordt getracht deze verborgen werklozen beter aan het werk te krijgen. De effectiviteit van de uit publieke gelden gefinancierde instrumenten is nochtans niet op voorhand duidelijk, hetgeen discussie uitlokt of de overheid de inzet van deze reïntegratie-instrumenten moet stimuleren of niet. TNO Arbeid is begonnen met de ontwikkeling van een evaluatiemethode waarmee de effectiviteit van deze reïntegratie-instrumenten in de toekomst kan worden gemeten en zo mogelijk voorspeld. In dit kader is aan SEO (Stichting voor Economisch Onderzoek) gevraagd de mogelijkheid van econometrische modelling van de effectiviteit van reïntegratie-instrumenten nader te onderzoeken. Dit rapport bevat de resultaten van dit onderzoek. Ook is met dit rapport beoogd een bijdrage te leveren aan bovengenoemde discussie.

Het aantal arbeidsgehandicapten dat een baan zoekt blijft groot. Vanwege een slechte gezondheidssituatie hebben deze personen vaak problemen om werkgevers te overtuigen van hun geschiktheid om te werken. Mede door middel van activeringsinstrumenten wordt getracht deze verborgen werklozen beter aan het werk te krijgen. De effectiviteit van de uit publieke gelden gefinancierde instrumenten is nochtans niet op voorhand duidelijk, hetgeen discussie uitlokt of de overheid de inzet van deze reïntegratie-instrumenten moet stimuleren of niet. TNO Arbeid is begonnen met de ontwikkeling van een evaluatiemethode waarmee de effectiviteit van deze reïntegratie-instrumenten in de toekomst kan worden gemeten en zo mogelijk voorspeld. In dit kader is aan SEO (Stichting voor Economisch Onderzoek) gevraagd de mogelijkheid van econometrische modelling van de effectiviteit van reïntegratie-instrumenten nader te onderzoeken. Dit rapport bevat de resultaten van dit onderzoek. Ook is met dit rapport beoogd een bijdrage te leveren aan bovengenoemde discussie.

This study was designed to explore the question "Is quality of work an important factor in explaining the success of job creation schemes?". This was done by looking at the results of previous evaluations in six Member States. Nine million people in the European Union were long-term unemployed in 1995 and the proportion of the unemployed jobless for longer than a year was growing in nearly all countries. The most affected were unskilled, women, ethnic minorities, those with health problems and workers in depressed areas. The report concludes that, although there were some indications of the importance of quality of work in the success of job creation, the information was piecemeal and inadequate for purposes of comparison or to reach any definitive conclusions that could be useful to policy makers.