Search

A 26-year-old man, returned to the UK having travelled extensively in Asia. He was referred with a 3-month history of distal leg ulceration following an insect bite while in Thailand. Despite multiple courses of oral antibiotics, he developed two adjacent ulcers. A wound swab isolated an organism identified as Burkholderia thailandensis. The histology of the skin biopsy was non-specific. A diagnosis of cutaneous melioidosis was made, based on clinical and microbiological grounds. The ulcers re-epithelialised on completion of intravenous ceftazidime followed by 3 months of high dose co-trimoxazole and wound care. Many clinical microbiology laboratories have limited diagnostics for security-related organisms, with the result that B. pseudomallei, the causative bacterium of melioidosis, may be misidentified. This case highlights the importance of maintaining high levels of clinical suspicion and close microbiological liaison in individuals returning from South-East Asia and northern Australia with such symptoms.

A 47-year-old Caucasian woman presented with a 4-year history of macular skin lesions. They started as small, non-pruritic, erythematous macules on the lower limbs ([figure 1][1]). They gradually spread over several years, to involve the torso and upper limbs. She remained systemically well, with no

We present the case of a 29-year-old woman who initially presented to her GP with a short history of non-pruritic annular skin lesions with central clearing. A month later, she developed signs and symptoms of bone marrow failure with bruising, epistaxis and fatigue. After urgent review of a blood film, she was diagnosed with acute promyelocytic leukaemia (APML), which is a haematological emergency. Treatment with all-trans retinoic acid (ATRA) was commenced immediately and she was subsequently treated with arsenic trioxide (ATO). The annular rash was subsequently diagnosed as paraneoplastic erythema annulare centrifugum (PEACE), which resolved with treatment. This case demonstrates the importance of the urgent diagnosis of APML and highlights PEACE as a rash that clinicians should be aware of, as it can be the initial manifestation of a number of both haematological and non-haematological malignancies.

Διατριβή (Μεταπτυχιακή) -- Πανεπιστήμιο Κύπρου, Σχολή Θετικών και Εφαρμοσμένων Επιστημών, Τμήμα Πληροφορικής, 2010. Η αποσφαλμάτωση είναι μια διαδικασία περίπλοκη και χρονοβόρα, για αυτό και έχουν γίνει πολλές προσπάθειες για αυτοματοποίηση της. Έχοντας σαν στόχο την βελτίωση της αποσφαλμάτωσης, ο Τεμαχισμός Προγράμματος περιορίζει το πεδίο αναζήτησης του σφάλματος αποκλείοντας τις δηλώσεις που δεν λαμβάνουν μέρος στον υπολογισμό της λανθασμένης εξόδου. Με τον Δυναμικό Τεμαχισμό το τεμάχιο προγράμματος έχει μειωθεί σε κάποιο βαθμό, εντούτοις είναι τις περισσότερες φορές αρκετά μεγάλη. Οι τεχνικές ελέγχου με χρήση μετάλλαξης εφαρμόζουν διάφορους τελεστές μετάλλαξης σε ένα σωστό πρόγραμμα εισάγοντας συχνά προγραμματιστικά λάθη. Δημιουργείται έτσι ένα μεγάλο σύνολο από λανθασμένα προγράμματα κάθε ένα από τα οποία περιέχει ένα συγκεκριμένο λάθος. Τα λανθασμένα προγράμματα εκτελούνται με ένα σύνολο από σενάρια ελέγχου με σκοπό τη μέτρηση της αποτελεσματικότητας τους με βάση την ικανότητα τους να εντοπίσουν τα λάθη. Σε αυτή την εργασία προτείνεται μια καινοτόμος μεθοδολογία για εντοπισμό αλλά και διόρθωση σφάλματος σε προγράμματα Java, με χρήση Δυναμικού Τεμαχισμού, Ελέγχου Μετάλλαξης και Γενετικών Αλγορίθμων. Συγκεκριμένα, αξιοποιώντας την πληροφορία που μας δίνει ο δυναμικός τεμαχισμός προγράμματος προσπαθούμε να αλλάξουμε τη ροή του εσφαλμένου προγράμματος εφαρμόζοντας αντικαταστάσεις όχι σε ολόκληρο το πρόγραμμα αλλά μόνο στις γραμμές που περιέχονται στη τεμάχιο της λανθασμένης εκτέλεσης του προγράμματος. Για την δημιουργία των αντικαταστάσεων που θα εφαρμόσουμε σε κάθε μια από τις εν λόγω γραμμές χρησιμοποιούμε τους τελεστές μετάλλαξης του ελέγχου μετάλλαξης. Η εύρεση της δήλωσης που περιέχει το λάθος σε συνδυασμό με την επιλογή της σωστής αντικατάστασης αποτελεί ένα πρόβλημα με πολύ μεγάλο αριθμό λύσεων. Χρησιμοποιώντας γενετικούς αλγόριθμους αναγάγουμε το πρόβλημα αυτό σε πρόβλημα αναζήτησης.