Search

Objective: Globally, pressure injuries (PIs) are an important problem affecting healthcare institutions and patients. Nurses in multidisciplinary teams, play a crucial role in preventing PIs. Nurses working in intensive care units (ICUs) provide care to patients who are at risk of developing PIs. The aim of this study was to ascertain the knowledge and practices of intensive care nurses in preventing PIs, and to highlight the relationship between this knowledge and the prevalence of PIs. Method: This study used a descriptive and correlational design. It was carried out in the level 3 ICU of a university hospital in Kayseri, Turkey. A total of four instruments were used at the data collection stage: a nurse information form; the PI prevention knowledge assessment instrument; PI prevention practices; and a PI Prevalence Form. Results: The population of the study consisted of 111 nurses, 91 (82%) of whom fully participated. The mean score of the nurses' knowledge in preventing PIs was found to be 43.2±11.4%. The most common answer regarding the clinical use of PI prevention practices was: ‘always applied’. There was no relationship between PI prevalence and PI prevention knowledge scores of the ICU nurses. Conclusion: In this study, it was observed that although nurses reported incorporating PI prevention practices in ICUs, their related knowledge level was insufficient.

Amaç: Bu çalışma hemşirelik öğrencilerinin bakım verici rolüne ilişkin tutumlarını incelemek amacıyla yapılmıştır.Yöntem: Araştırma bir ilde bulunan sağlık bilimleri fakültesi hemşirelik bölümü üçüncü ve dördüncü sınıf öğrencileri ile yapılmıştır.Araştırma 2019-2020 eğitim- öğretim yılında aktif klinik uygulamaya katılan 282 öğrenci ile yapılmıştır. Araştırma verileriaraştırmacılar tarafından literatür ışığında hazırlanan “Kişisel Bilgi Formu” ve “Hemşirenin Bakım Verici Rollerine İlişkin TutumÖlçeği (HBRTÖ)” formu kullanılarak toplanmıştır.Bulgular: Hemşirelik öğrencilerinin HBRTÖ toplam puan ortalaması 68.60±7.34 olup, öğrencilerin hemşirelikte bakım verici roleilişkin tutumlarının yüksek olduğu bulunmuştur. Ayrıca hemşirelik bölümü üçüncü ve dördüncü sınıf lisans öğrencilerinin yaş vecinsiyetlerinin hemşirelerin bakım verici rollerine ilişkin tutumlarını etkilemediği belirlenmiştir. Ancak mesleği sevdiği için tercih edenöğrencilerin “Hemşirenin Öz bakım Gereksinimlerini Gidermesi ve Danışmanlık Rolü” (p=0.01), “Hemşirenin Tedavi SürecindekiRolü” alt boyut (p=0.04) ve toplam ölçek puanlarının (p=0.02) anlamlı düzeyde yüksek olduğu saptanmıştır.Sonuç: Hemşirelik öğrencilerinin hemşirelerin bakım verici rollerine ilişkin tutumlarının yüksek olduğu, mesleği sevdiği için terciheden öğrencilerin hemşirelik mesleğinin bakım rollerine ilişkin daha olumlu tutum içinde oldukları saptanmıştır.Anahtar Kelimeler: Bakım, hemşirelik, hemşirelik eğitimi, bakım verici rol, tutum.&nbsp

Objective: This study was conducted out in a descriptive design in order to determine the health problems experienced by the operating room nurses regarding surgical smoke and the methods they use for prevention.Methods: The study was conducted with 40 operating room nurses working in a university hospital. The data were collected by a questionnaire form created by scanning the relevant literature and taking expert opinions. Appropriate statistical tests were applied in the evaluation of the data. Ethics committee permission, institutional permission, and written informed consent were obtained from the participants for the study. Results: The mean age of the nurses participating in the study was 38.47±6.47, 90.0% were women, 87.5% were undergraduates, and 70.0% had been working in the operating room for 1-10 years. 70.0% of the employees reported that they had knowledge about surgical smoke, and 30% reported that they received surgical smoke and prevention training. It was determined that 77.5% of the nurses experienced headache, 40.0% cough, 35.0% nausea, and 32.5% respiratory problems due to surgical smoke. 92.5% of the nurses reported that they used an aspirator, 75.0% a surgical mask, 37.5% used saline to protect themselves from surgical smoke. Only 2.5% of the participants stated that they knew that central smoke evacuation systems were used in the hospital. Barriers to not using surgical smoke protection measures by nurses were stated as 82.5% not having smoke evacuation equipment, 37.5% having expensive equipment, 17.5% noisy and 17.5% being considered ineffective. Conclusion: In the study, it was determined that most of the nurses had problems related to surgical smoke, but they did not use preventive interventions effectively. The study findings are similar to the literature. In line with the results, it is recommended to provide training within the scope of occupational health and safety on the harms of surgical smoke and protection from smoke., Amaç: Bu çalışma ameliyathane hemşirelerinin cerrahi dumana ilişkin yaşadıkları sağlık sorunları ve korunmaya yönelik kullandıkları yöntemleri belirlemek amacı ile tanımlayıcı desende yapılmıştır. Yöntem: Çalışma bir üniversite hastanesinde çalışan 40 ameliyathane hemşiresi ile yapılmıştır. Veriler ilgili literatür taranarak ve uzman görüşü alınarak oluşturulan anket formu ile toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde uygun istatistiki testler uygulanmıştır. Çalışmanın yapılması için etik kurul izni, kurum izni ve katılımcılardan yazılı bilgilendirilmiş gönüllü olur alınmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılan hemşirelerin yaş ortalaması 38.47± 6.47 olup, %90.0’ı kadın, %87.5’i lisans mezunu ve %70.0’ı 1-10 yıldır ameliyathanede çalışmaktadır. Çalışanların %70.0’i cerrahi duman hakkında bilgiye sahip olduklarını, %30’u cerrahi duman ve korunmaya yönelik eğitim aldıklarını bildirmişlerdir. Hemşirelerin cerrahi dumana bağlı olarak %77.5’i baş ağrısı, %40.0’ı öksürük, %35.0’ı mide bulantısı ve %32.5’i solunum problemleri yaşadıkları saptanmıştır. Cerrahi dumandan korunmak amacıyla hemşirelerin %92.5’i aspiratör, %75.0’ı cerrahi maske, %37.5’i serum fizyolojik ile yıkama yöntemlerini kullandıklarını bildirmişlerdir. Katılımcıların sadece %2.5’i çalıştıkları kurumda merkezi duman tahliye sistemlerinin kullanıldığını bildiklerini ifade etmişlerdir. Hemşireler tarafından cerrahi dumana karşı korunma önlemlerinin kullanılmamasının nedeni olarak %82.’i duman tahliye ekipmanlarının mevcut olmamasını, %37.5’i ekipmanların pahalı olmasını, %17.5’i gürültülü olması ve %17.5’i etkili olmadığının düşünüldüğünü belirtmişlerdir. Sonuç: Çalışmada hemşirelerin çoğunluğunun cerrahi dumana bağlı sorun yaşadıkları ancak korunmaya yönelik girişimleri etkin kullanmadıkları belirlenmiştir. Sonuçlar doğrultusunda çalışan ve kurum yetkililerine yönelik cerrahi dumanın riskleri, takibi ve korunmaya yönelik farkındalık oluşturması için eğitim programlarının oluşturulması önerilmektedir.

Araştırma bir devlet üniversitesinin hemşirelik bölümü öğrencilerinin kişisel sağlık verilerinin kayıt ve korunması konusundaki tutumlarının belirlenmesi amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Örnekleme üçüncü ve dördüncü sınıflardan 319 öğrenci alınmıştır. Veriler literatür taranarak oluşturulan "Kişisel Bilgi Formu" ve "Hemşirelik Öğrencileri İçin Kişisel Sağlık Verilerinin Kayıt ve Korunması Tutum Ölçeği" (KSVKKTÖ) kullanılarak toplanmıştır. Araştırmaya katılan öğrencilerin ölçek toplam puan ortalaması 3.94±0.42 olup tutumları olumlu olarak değerlendirilmiştir. Öğrenciler ölçeğin ‘Yasal veri paylaşımı’ alt boyutundan 4.24±0.57 ile en yüksek puanı almışlardır. Öğrencilerin sınıf düzeyi ve kişisel sağlık verileri ifadesini daha önce duyma durumlarının tutum düzeylerini etkilediği belirlenmiştir. Kişisel sağlık verileri ifadesini daha önce duyan ve duymayan öğrencilerin tutum puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu saptanmıştır. Hemşirelik öğrencilerinin kişisel verilerin kaydı ve korunmasına ilişkin tutumlarının olumlu olduğu belirlenmiştir. Bu konuda öğrenci ve çalışan hemşirelerin dikkatini çekmeye yönelik eğitimlerin planlanması ve yasal sorumluluklarının paylaşılması önerilebilir.

Kadınlar arasında tanı konulan her dört kanser türünden biri meme kanseridir. Tedavisinde kemoterapi, radyoterapi, hormonoterapi ve cerrahi tedaviler yer almaktadır. Kanserli hastalarda hem hastalığın doğal seyrine hem cerrahiye hem de antineoplastik tedavilere bağlı olarak görülen postoperatif bulantı ve kusma (POBK), özellikle kanser cerrahisi geçiren kadınlar için cerrahi sonrası en sık karşılaşılan ve en rahatsız edici komplikasyonlardan biridir. Meme kanseri cerrahisi sonrası bulantı kusma insidansı %40-70 gibi oranlarda bildirilmiştir. POBK risk faktörlerinin değerlendirilmesinde bazı modeller kullanılmaktadır. Bunlardan biri Apfel ve ark., tarafından geliştirilen 4 bağımsız risk faktörü skorlamasıdır. Bu skorlamaya göre risk faktörleri; kadın cinsiyet, sigara içmeme, ameliyat sonrası bulantı kusma veya taşıt tutma öyküsü ve postoperatif opioid kullanımıdır. Bulantı ve kusma ameliyat sonrası hastaların yaşamak istemedikleri problemler arasında yer almakta ve hasta üzerine birçok olumsuz etkileri bulunmaktadır. Ameliyat sonrası bulantı ve kusmanın; aspirasyon riski, yara açılması riski, dehidratasyon, sıvı elektrolit dengesizlikleri, hastanede kalış süresinin uzaması, taburculuk sonrası tekrar hastaneye yatma gibi ciddi olumsuz etkileri bulunmaktadır. Bu nedenlerden dolayı, POBK'yı mümkün olduğunca etkili bir şekilde önlemek ve tedavi etmek önemlidir. Bunu başarmak için öncelikle hastanın POBK risk faktörlerini belirlemek, POBK'yı önlemede etkili farmokolojik ve farmakolojik olmayan önlemleri almak ve POBK'nın yönetiminde sistematik ve kanıta dayalı yaklaşımların yürütülmesi gerekmektedir.

Globally, as of September 16, 2020, COVID-19 had infected approximately 29 million people and caused the death of 930 thousand people around the world. While the whole world is at risk of COVID-19 infection, the elderly in particular represent the highest risk group. Those who are very old and frail and have cognitive impairment and multi-comorbidity, are the most vulnerable to the severe consequences of this infection. Frailty is a less well-known and often overlooked issue compared to other factors. In the world, the prevalence of frailty is seen to rise with the increase of the aging population, and the prevalence of frailty among the elderly people living in society is thought to be 4 to 59%. The COVID-19 pandemic, which has affected the entire world, leads to the necessity of taking care of elderly patients in nursing homes and care centers. The fact that most persons in such facilities are advanced in age, frail and have multi-comorbidity, makes the management of the disease even more difficult. It is thought that there may be a potential relationship between frailty and the course of COVID-19 and deaths resulting from the infection. The need for a holistic assessment of not only the age of the patient but also the state of frailty, is emphasized to ensure the triage of elderly persons and resource allocation during COVID-19 pandemic process. This review was performed to raise awareness of the healthcare professionals on the importance of frailty among the elderly during the COVID-19 pandemic process and to provide general information about the instruments that can be used to measure the frailty status of the elderly, when managing the COVID-19 pandemic process., Küresel olarak, 16 Eylül 2020 tarihi itibariyle COVID-19 dünyada yaklaşık olarak 29 milyon insanı enfekte etmiş ve 930 bin insanın ise ölümüne neden olmuştur. Tüm dünya COVID-19 enfeksiyonu riski altındayken, özellikle yaşlılar en yüksek risk altında olan gruptur. Özellikle çok yaşlı, kırılgan, bilişsel bozukluk ve multikomorbiditeye sahip olanlar bu enfeksiyonun ciddi sonuçlarına karşı en savunmasız olanlardır. Diğer faktörlere kıyasla kırılganlık daha az bilinen ve göz ardı edilen bir konudur. Dünyada, yaşlanan nüfusun artmasıyla birlikte kırılganlık prevelansının da arttığı görülmekte ve toplumda yaşayan yaşlı bireylerdeki kırılganlık prevelansının %4-59 olduğu düşünülmektedir. Tüm dünyayı etkisi altına alan COVID-19 pandemisi yaşlı hastalara huzurevlerinde ve bakım merkezlerinde bakmaya zorlamaktadır. Bu tür tesislerde çoğu kişinin ileri yaşta olması, genellikle kırılgan olması ve sıklıkla multikomorbiditeye sahip olması hastalığın yönetimini daha da zorlaştırmaktadır. Kırılganlık ile COVID-19 ’un seyri ve COVID-19 nedeniyle ölüm arasında potansiyel bir ilişki olabileceği düşünülmektedir. COVID-19 pandemi sürecinde yaşlı bireylerin triyajını sağlama ve kaynak tahsisi sağlama da hastanın sadece yaşının değil kırılganlık durumunun bütüncül bir şekilde değerlendirilmesi gerekliliğinin önemi vurgulanmaktadır. Bu derleme sağlık profesyonellerine COVID-19 pandemi sürecinde yaşlılarda kırılganlığın önemi konusunda farkındalık oluşturmak, COVID-19 pandemi sürecini yönetirken yaşlı bireylerin kırılganlık durumlarının ölçülmesi için yararlanılabilecek araçlar hakkında genel bilgi vermek amacıyla oluşturulmuştur.