15 results on '"Cervera i Segura, Ricard, 1960"'
Search Results
2. Hepatitis G virus infection in primary Sjögren's syndrome: analysis in a series of 100 patients
- Author
-
Font Franco, Josep, 1953-2006, Tàssies Penella, María Dolores, García Carrasco, Mario, Ramos Casals, Manuel, Cervera i Segura, Ricard, 1960, Reverter Calatayud, Juan Carlos, Sánchez Tapias, José M. (José María), Mazzara Aguirrezabal, Roberto, and Ingelmo Morín, Miguel
- Subjects
Hepatitis G ,Estudi de casos ,Epidemiology ,Síndrome de Sjögren ,Sjögren's syndrome ,Case studies ,Epidemiologia - Abstract
OBJECTIVE To determine the prevalence and clinical significance of hepatitis G virus (HGV) infection in a large cohort of patients with primary Sjögren¿s syndrome (SS). PATIENTS AND METHODS The study included 100 consecutive patients (92 female and eight male), with a mean age of 62 years (range 31¿80) that were prospectively visited in our unit. All patients fulfilled the European Community criteria for SS and underwent a complete history, physical examination, as well as biochemical and immunological evaluation for liver disease. Two hundred volunteer blood donors were also studied. The presence of HGV-RNA was investigated in the serum of all patients and donors. Aditionally, HBsAg and antibodies to hepatitis C virus were determined. RESULTS Four patients (4%) and six volunteer blood donors (3%) presented HGV-RNA sequences in serum. HGV infection was associated with biochemical signs of liver involvement in two (50%) patients. When compared with primary SS patients without HGV infection, no significant differences were found in terms of clinical or immunological features. HCV coinfection occurs in one (25%) of the four patients with HGV infection. CONCLUSION The prevalence of HGV infection in patients with primary SS is low in the geographical area of the study and HCV coinfection is very uncommon. HGV infection alone does not seen to be an important cause of chronic liver injury in the patients with primary SS in this area.
- Published
- 2014
3. Hepatitis C virus infection in 'primary' Sjögren's syndrome: prevalence and clinical significance in a series of 90 patients
- Author
-
García Carrasco, Mario, Ramos Casals, Manuel, Cervera i Segura, Ricard, 1960, Font Franco, Josep, 1953-2006, Vidal Cortada, Josep, Muñoz, F. J., Miret Mas, Carlos, Espinosa Garriga, Gerard, Ingelmo Morín, Miguel, García Carrasco, Mario, Ramos Casals, Manuel, Cervera i Segura, Ricard, 1960, Font Franco, Josep, 1953-2006, Vidal Cortada, Josep, Muñoz, F. J., Miret Mas, Carlos, Espinosa Garriga, Gerard, and Ingelmo Morín, Miguel
- Published
- 2014
4. Hepatitis C virus infection in 'primary' Sjögren's syndrome: prevalence and clinical significance in a series of 90 patients
- Author
-
Universitat de Barcelona, García Carrasco, Mario, Ramos Casals, Manuel, Cervera i Segura, Ricard, 1960, Font Franco, Josep, 1953-2006, Vidal i Cortada, Josep, Muñoz, F. J., Miret Mas, Carlos, Espinosa Garriga, Gerard, Ingelmo Morín, Miguel, Universitat de Barcelona, García Carrasco, Mario, Ramos Casals, Manuel, Cervera i Segura, Ricard, 1960, Font Franco, Josep, 1953-2006, Vidal i Cortada, Josep, Muñoz, F. J., Miret Mas, Carlos, Espinosa Garriga, Gerard, and Ingelmo Morín, Miguel
- Published
- 2012
5. Hepatitis G virus infection in primary Sjögren's syndrome: analysis in a series of 100 patients.
- Author
-
Universitat de Barcelona, Font Franco, Josep, 1953-2006, Tàssies Penella, María Dolores, García Carrasco, Mario, Ramos Casals, Manuel, Cervera i Segura, Ricard, 1960, Reverter Calatayud, Juan Carlos, Sánchez Tapias, José M., Mazzara Aguirrezabal, Roberto, Ingelmo Morín, Miguel, Universitat de Barcelona, Font Franco, Josep, 1953-2006, Tàssies Penella, María Dolores, García Carrasco, Mario, Ramos Casals, Manuel, Cervera i Segura, Ricard, 1960, Reverter Calatayud, Juan Carlos, Sánchez Tapias, José M., Mazzara Aguirrezabal, Roberto, and Ingelmo Morín, Miguel
- Abstract
OBJECTIVE To determine the prevalence and clinical significance of hepatitis G virus (HGV) infection in a large cohort of patients with primary Sjögren¿s syndrome (SS). PATIENTS AND METHODS The study included 100 consecutive patients (92 female and eight male), with a mean age of 62 years (range 31¿80) that were prospectively visited in our unit. All patients fulfilled the European Community criteria for SS and underwent a complete history, physical examination, as well as biochemical and immunological evaluation for liver disease. Two hundred volunteer blood donors were also studied. The presence of HGV-RNA was investigated in the serum of all patients and donors. Aditionally, HBsAg and antibodies to hepatitis C virus were determined. RESULTS Four patients (4%) and six volunteer blood donors (3%) presented HGV-RNA sequences in serum. HGV infection was associated with biochemical signs of liver involvement in two (50%) patients. When compared with primary SS patients without HGV infection, no significant differences were found in terms of clinical or immunological features. HCV coinfection occurs in one (25%) of the four patients with HGV infection. CONCLUSION The prevalence of HGV infection in patients with primary SS is low in the geographical area of the study and HCV coinfection is very uncommon. HGV infection alone does not seen to be an important cause of chronic liver injury in the patients with primary SS in this area.
- Published
- 2012
6. Von Willebrand factor in the outcome of temporal arteritis
- Author
-
Universitat de Barcelona, Cid Xutglà, M. Cinta, Monteagudo Terres, Juan, Oristrell Salvà, Joaquim, Vilaseca, Jaume, Pallarés Ferreres, Lucio, Cervera i Segura, Ricard, 1960, Font, Carme, Font Franco, Josep, 1953-2006, Ingelmo Morín, Miguel, Urbano Márquez, A. (Álvaro), Universitat de Barcelona, Cid Xutglà, M. Cinta, Monteagudo Terres, Juan, Oristrell Salvà, Joaquim, Vilaseca, Jaume, Pallarés Ferreres, Lucio, Cervera i Segura, Ricard, 1960, Font, Carme, Font Franco, Josep, 1953-2006, Ingelmo Morín, Miguel, and Urbano Márquez, A. (Álvaro)
- Published
- 2012
7. Estudi deIs anticossos anticardiolipina determinats per tècnica d'E.L.I.S.A. en el lupus eritematós sistèmic
- Author
-
Cervera i Segura, Ricard, 1960, Ingelmo Morín, Miguel, and Universitat de Barcelona. Departament de Medicina
- Subjects
Lupus erythematosus ,Lupus eritematós ,anticossos antifosfolípids ,Antiphospholipid syndrome ,Síndrome antifosfolipídica ,Antígens ,Antigens ,Lupus eritematós sistèmic (LES) ,Ciències de la Salut - Abstract
El lupus eritematós sistèmic (LES) és una entitat sistèmica, de límits mal definits i d'etologia poc coneguda, que es caracteritza per la formació d'anticossos dirigits contra nombrosos antígens cel.lulars, com a conseqüència de la disregulació del sistema immunitari, a causa de la influència de diversos factors. D'entre els diversos autoanticossos descrits al LES, els anticossos antifosfolípids (AAF) destaquen per l'interès creixent que durant els últims anys està prenent el seu estudi. Són un grup heterogenia d'autoanticossos adquirits de forma espontània, de tipus IgG, IgM o IgA, que es caracteritzen per anar dirigits contra estructures fosfolipídiques de càrrega negativa de les membranes cel.lulars.Recentment s'ha observat que els malalts amb LES i AAF presenten una alta incidència de fenómens trombòtics, avortaments i morts fetals de repetición i trombocitopenia. Tanmateix, alguns autors han observat una correlació significativa entre els nivells d'AAF i l'activitat clínica del LES, de forma que la seva determinació podria introduir un nou element per a millorar la monitorització del LES. De tots ells, els anticossos anticardiolipina(AAC) han estat els han merescut un major interès per part dels investigadors. Així, actualment es considera que la detecció d'aquests autoanticossos per latècnica d'ELISA aporta molts avantatges en el camp d'investigació deIs AAF. No obstant això, fins el moment actual no han estat efectuats estudis prospectius en poblacions àmplies de malalts afectes de LES determinant els AAC mitjancant aquesta tècnica i persistiesen encara moltes incógnites respecte a la seva metodologia de realització i valoració dels resultats, així com sobre la seva incidència i relació amb les diverses manifestacions clíniques i biològiques del LES.Amb la base de les observacions anteriors, els objectius de la present Tesi van ser els següents: D'una banda, posar a punt i desenvolupar la tècnica d'ELISA de detecció dels AAC, assignar als resultats unes unitats de càlcul senzill i determinar els valors de normalitat; en segon lloc, conèixer la incidència dels AAC en el LES i la seva reIació amb la presència de fenómens trombótics, avortaments de repetició, trombocitopenia i altres manifestacions clíniques i biològiques del LES, amb la finalitat de comprovar si defineixen algun subgrupo clínic; en tercer lloc, valorar l'interès deIs AAC com a paràmetre d'activitat del LES; i, finalment, comparar la presència d'AAC amb la de l'AL i la SLPP. Per a portar a terme aquest estudi, han estat valorats de forma prospectiva durant dos anys (1986-1987) 100 malalts diagnosticats de LES en base als criteris de l'ARA. Com a grups control han estat utilitzats, d'una banda, 107 malalts amb altres patologies autoinmunes (esclerosis sistèmica progressiva, dermatofitosis-polimiositis, artritis reumatoïde, arteritis de Horton, cirrosi biliar primària i púrpura trombocitopènica idiopàtica) i, per altra part, 100 persones sanes donants voluntaris de sang amb serologia luètica negativa. Dels resultats obtinguts en el present estudi es desprenen les conclusions següents:1) Anàlisi clínica de la sèrie.1 .1 La distribució per sexes, edat d'inici de la malaltia, manifestacions clíniques i incidència de nefropatia van ser similars a les descrites a la literatura. 2) Estudi dels anticossos anticardiolipina2.1. Estandarització de la tècnica d'ELISA2.1.1. La tècnica d'ELISA en fase sòlida que utilitza cardiolipina com a antigen i dos pisos d'anticossos, l'últim deIs quals conjugat amb fosfatasa alcalina, permet detectar AAC dels isotipus IgG i IgM de forma estandaritzada i reproductible.2.1.2. Amb la introducción d'alguna modificació respecte a la descripción original de Loizou et al ., com és la utilització de 1,5 micrograms de cardiolipina a cada pouet de la placa s'ha obtingut al nostre laboratorio una millor capacitat de la tècnica per a distingir entre la presència de diverses quantitats d'anticossos.2.1.3. La utilització de l'índex d'unió (IU) permet assignar als resultats unes unitats de càlcul senzill. La unitat (1 U.) equival a una densitat òptica (DO) del sèrum problema igual a la DO del grup control sa.2.1.4. Els valors dels AAC a la població sana segueixen una distribución log-normal, amb diferència segons l'isotipus (IgG o IgM).2.1.5. Per a computar els valors patològics és necessari considerar només aquells superiors a 2,8 U. (3,76 DE) en el cas dels AAC-IgG i a 4,07 U. (3,89 DE) en el dels AAC-IgM.2.2. Incidència dels anticossos anticardiolipina2.2.1. La incidència deIs AAC al LES és relativamente alta (36% a la nostra sèrie).2.2.2. La incidència a altres malalties sistèmiques immunològiques com l'esclerosi sistèmica progressiva, la dermatofitosis-polimiositis, l'arteritis de Horton o la púrpura trombocitopènica idiopàtica és escassa. La incidència a l' artritis reumatoïde i a la cirrosi biliar primària és més elevada, cosa que suggereix una possible reacció creuada amb el factor reumatoïde i els anticossos antimitocondrials.2.3. Associació dels anticossos anticardiolipina amb manifestacions clíniques i biològiques del LES.2.3.1. Els AAC presenten una associació estadísticament significativa amb la presència de trombocitopenia. Els malalts amb una major incidència d'aquesta alteració són aquells amb un títol més elevat d'AAC de l'isotipus IgG.2.3.2. Cap malaltia de la nostra sèrie no va presentar un avortament durant el període d'estudi. Per altra part, no s'ha observat associació entre els AAC i l'antecedent d'avortaments o morts fetal recurrents.2.3.3. Els AAC presenten també una associació significativa amb la presència de trombocitopenia. Els malalts amb una major incidència d'aquesta alteració són aquells amb un títol més elevat d'AAC de l'isotipus IgG.2.3.4. Els AAC de l'isotipus IgM presenten una associació significativa amb la presència d'anemia hemolítica autoinmune i neutropènia. La major incidència d'aquestes alteracions és també en aquells malalts amb un títol més elevat d'aquests anticossos.2.3.5. Els AAC tenen una sensibilitat en la detecció d'activitat clínica del LES del 52%, una especificitat del 75%, un valor de predicció positiva del 58% i de predicció negativa del 70% i una eficàcia del 66%. No obstant, són marcadors de trombocitopènia i d'anemia hemolítica, per la qual cosa no s'haurien de fer server com a marcadors generals d'activitat clínica del LES.2.3.6. La detecció d'un títol positiu d'AAC s'associa de forma estadísticamente significativa amb la detecció d'AL. No obstant, alguns malalts presenten positivitat en només un d'ells.2.3.7. La detecció de SLPP és freqüent en el LES i en moltes ocasions s'associa a un títol positiu d'AAC.2.3.8. els títols deIs AAC presenten una correlació significativa amb els dels anticossos anti-ADNn, el que suggereix que un subgrupo d'aquests anticossos podria tenir activitat antifosfolipídica.2.3.9. No ha estat trobada en aquest estudi cap associació significativa entre els AAC i els anticossos anti-ENA o els factors del complement., Several recent studies have shown that patients with anticadriolipin antibodies (ACA) are prone to repeated episodes of venous and/o arterial thrombosis, thrombocytopenia, and haemolytic anaemia. Systemic lupus erythematosus (SLE) is the autoimmune disorder where ACA were first reported. Nevertheless, prospective studies in large series of SLE to assess the incidence and relationship with these clinical manifestations are infrequent. OBJECTIVES: a) To analyze the incidence of ACA isotypes in SLE; b) To assess its relationship with ACA related clinical manifestations. METHODS: Clinical and laboratory features of 100 patients with SLE (ARA criteria) were prospectively studied with a special emphasis on venous and/or arterial thrombosis, thrombocytopenia (100.000/nm3), haemolytic anaemia (positive Coombs' test) and neutropenia. IgG and IgM ACA were determined using an ELISA technique. Positive IgG ACA samples were considered when 3,77 SD and IgM ACA 3,9 SD (prob. =98%). Statistical analysus: BMPD, EPlSTAT.RESULTS: a) ACA were positive in 35 patients: IgG ACA in 24, and IgM ACA in 19 (both IgG and IgM ACA in 8); b) Thrombosis appeared in 10 patients, and its incidence was related with the presence of IgG ACA (p=0,001); c) Thrombocytopenia appeared in 16 patients, and it was also related with IgG ACA (p=0,01); d) Haemolytic anaemia in patients and, by contrast , it was related with IgM ACA (p=0,01); e) Neutropenia in 5 patients and it was also related with IgM ACA (p=0,004).CONCLUSIONS: a) Incidence of ACA in SLE is raised; b) Thrombosis and thrombocytopenia in SLE related with the presence of IgG ACA; C) Haemolytic anaemia and neutropenia in SLE are related with IgM ACA.
- Published
- 1988
8. Thrombophlebitis associated to neoplasia. Evaluation of 23 cases
- Author
-
Cervera i Segura, Ricard, 1960, Coca, Antonio, Closas Mestre, Josep, Font Franco, Josep, Ingelmo Morín, Miguel, and Balcells Gorina, Alfonso, 1915-2002
- Subjects
Tromboflebitis ,Estudi de casos ,Case studies ,Thrombophlebitis ,Càncer ,Cancer - Abstract
Se describen las características clínicas de una serie de 23 pacientes (13 varones, 10 mujeres) de edad media 61 ± 14 años, afectos de trombotlebitis paraneoplásica. Las trombotlebitis fueron recurrentes y migratorias en el 61 % de los casos, en el 70 % se localizaron en las extremidades interiores y en el 83 % precedieron al diagnóstico histológico de la neoplasia. Al detectarse la tromboflebitis existían signos y síntomas sugestivos de neoplasia en el 84 % de los casos. El cáncer de pulmón en el varón y el de ovario en la mujer fueron losasociados con mayor frecuencia; en el 91 % de los casos el tipo histológico fue carcinoma y en el 90 % se evidenciaron metástasis. En 2 pacientes se asoció una endocarditis trombótica no bacteriana (ETNB) en el. estudio necrópsico. El tratamiento con heparina fue ineficaz en la mitad de los pacientes y en el 39 % de los casos se produjo un tromboembolismo pulmonar (TEP) a pesar de la descoagulación. La comparación de la serie con los 4.817 pacientes neoplásicos del registro de tumores de nuestro hospital no mostró diferencias en cuanto al sexo y edad. Se constató asimismo que las neoplasias que con mayor frecuencia se asociaron a tromboflebitis fueron las de mayor prevalencia en la serie general.
- Published
- 1985
9. Systemic lupus erythematosus without clinical renal abnormalities
- Author
-
Font Franco, Josep, 1953-2006, Cervera i Segura, Ricard, 1960, Ingelmo Morín, Miguel, Torras Rabasa, Alberto, Darnell Tey, Alejandro, Revert i Torrellas, Lluís, and Universitat de Barcelona
- Subjects
Lupus erythematosus ,Kidney diseases ,immune system diseases ,Lupus eritematós ,urologic and male genital diseases ,skin and connective tissue diseases ,Malalties dels ronyons - Abstract
SIR, We read with interest the study of O'Dell et all showing a high incidence of mesangial changes in renal biopsies from patients with systemic lupus erythematosus (SLE) without clinical renal abnormalities. They found no cases of focal or diffuse proliferative glomerulonephritis. These results are different from those previously reported by other authors2 3 and question the relevance of renal biopsy in these patients...
10. Hepatitis G virus infection in primary Sjögren's syndrome: analysis in a series of 100 patients
- Author
-
Font Franco, Josep, 1953-2006, Tàssies Penella, María Dolores, García Carrasco, Mario, Ramos Casals, Manuel, Cervera i Segura, Ricard, 1960, Reverter Calatayud, Juan Carlos, Sánchez Tapias, José M. (José María), Mazzara Aguirrezabal, Roberto, Ingelmo Morín, Miguel, and Universitat de Barcelona
- Subjects
Hepatitis G ,Estudi de casos ,Epidemiology ,Síndrome de Sjögren ,virus diseases ,Sjögren's syndrome ,Case studies ,Epidemiologia ,digestive system diseases - Abstract
OBJECTIVE To determine the prevalence and clinical significance of hepatitis G virus (HGV) infection in a large cohort of patients with primary Sjögren¿s syndrome (SS). PATIENTS AND METHODS The study included 100 consecutive patients (92 female and eight male), with a mean age of 62 years (range 31¿80) that were prospectively visited in our unit. All patients fulfilled the European Community criteria for SS and underwent a complete history, physical examination, as well as biochemical and immunological evaluation for liver disease. Two hundred volunteer blood donors were also studied. The presence of HGV-RNA was investigated in the serum of all patients and donors. Aditionally, HBsAg and antibodies to hepatitis C virus were determined. RESULTS Four patients (4%) and six volunteer blood donors (3%) presented HGV-RNA sequences in serum. HGV infection was associated with biochemical signs of liver involvement in two (50%) patients. When compared with primary SS patients without HGV infection, no significant differences were found in terms of clinical or immunological features. HCV coinfection occurs in one (25%) of the four patients with HGV infection. CONCLUSION The prevalence of HGV infection in patients with primary SS is low in the geographical area of the study and HCV coinfection is very uncommon. HGV infection alone does not seen to be an important cause of chronic liver injury in the patients with primary SS in this area.
11. Advanced and convencional magnetic resonance imaging in neuropsychiatric lupus
- Author
-
Sarbu, Nicolae, Bargalló Alabart, Núria, Cervera i Segura, Ricard, 1960, and Universitat de Barcelona
- Subjects
Lupus erythematosus ,immune system diseases ,Magnetic resonance ,Lupus eritematós ,Ressonància magnètica ,skin and connective tissue diseases ,Neuropsychiatry ,Neuropsiquiatria - Abstract
Neuropsychiatric lupus is a major diagnostic challenge, and a main cause of morbidity and mortality in patients with systemic lupus erythematosus (SLE). Magnetic resonance imaging (MRI) is, by far, the main tool for assessing the brain in this disease. Conventional and advanced MRI techniques are used to help establishing the diagnosis, to rule out alternative diagnoses, and recently, to monitor the evolution of the disease. This review explores the neuroimaging findings in SLE, including the recent advances in new MRI methods.
12. Afectación neurológica en el lupus eritematoso sistémico: Alteraciones en la neuroimagen y caracterización de la afectación del sistema nervioso periférico
- Author
-
Toledano Sierra, Pilar, Cervera i Segura, Ricard, 1960, Espinosa Garriga, Gerard, and Universitat de Barcelona. Facultat de Medicina
- Subjects
Peripheral neuropathies ,Lupus erythematosus ,Neuropaties perifèriques ,616.8 ,Lupus eritematós ,Neuropatías periféricas ,Neuropsiquiatría ,Lupus eritematoso ,Neuropsychiatry ,Neuropsiquiatria ,Ciències de la Salut - Abstract
[spa] Los síndromes neuropsiquiátricos son una complicación grave del lupus eritematoso sistémico (LES) que contribuyen de forma considerable a una disminución de la calidad de vida y a un aumento de la morbilidad y mortalidad de dichos pacientes. No obstante, su diagnóstico continúa siendo un desafío por la ausencia de una prueba de oro que permita la atribución correcta de estas manifestaciones a la enfermedad. La resonancia magnética nuclear (RM) es la prueba de imagen de elección en los casos de afectación neuropsiquiática de localización central, pero su validez e importancia en el diagnóstico del lupus neuropsiquiátrico (LESNP) está todavía por determinar. Por otra parte, la afectación del sistema nervioso periférico (SNP) en pacientes con LES es una complicación importante. Sin embargo, aún no ha sido bien caracterizada en el LES en términos de prevalencia, inicio, gravedad y asociaciones clínicas, inmunológicas y electrofisiológicas. En este contexto desarrollamos nuestro trabajo de investigación, objetivando que el patrón inflamatorio en la RM cerebral se asocia con más frecuencia con la presencia de un SLEDAI más elevado y niveles bajos de complementos. Esto apoya el hecho de que este patrón se relacione con el daño mediado por anticuerpos y citocinas, por lo que estos datos sugieren que el tratamiento en estos casos se debería basar en la administración de inmunosupresores. Además, el síndrome de mielopatía parece relacionarse con un patrón específico en la RM: lesiones inflamatorias o mixtas, un patrón focal y lesiones de localización infratentorial. No obstante, pese a que la RM es en la actualidad la técnica de imagen de elección en los pacientes con sospecha de LESNP, por sí sola no permite establecer un diagnóstico de certeza, aunque sí una aproximación diagnóstica. Respecto a la afectación del SNP en el LES es una afectación neuropsiquiátrica frecuente, afectando a uno de cada cinco pacientes con LES, aunque quizás se encuentra infradiagnosticada. La polineuropatía sensitivo- motora es la manifestación más frecuente. Además, los pacientes con afectación del SNP se diagnostican de LES a una edad más tardía, quizás este retraso en el diagnóstico del LES y por tanto en el inicio del tratamiento favorezca el desarrollo de esta afectación, que también se ha relacionado con la ausencia de compromiso hematológico a lo largo de la evolución del LES, aunque el significado clínico de este hallazgo aún esta por determinar. Sin embargo, se ha objetivado que no existe un patrón inmunológico característico de la afectación del SNP en el LES, pese a que algunos estudios lo relacionan con la presencia de anticuerpos antiSm, asociación que aún está por aclarar. En este sentido, esta tesis sirve para ampliar el conocimiento sobre las manifestaciones neuropsiquiátricas del LES y puede contribuir a un mejor control de las mismos. Además, este trabajo está en consonancia con muchos estudios que ponen de manifiesto que los actuales criterios clasificatorios de la ACR de 1999 del LESNP incluyen algunas manifestaciones del sistema nervioso central (SNC) como la cefalea, el deterioro cognitivo leve, la ansiedad y los trastornos del ánimo leve que no se relacionan con la actividad lúpica ni con parámetros inmunológicos. Sin embargo, no incluyen otras manifestaciones neurológicas como la neuropatía de fibra fina vinculada cada vez más al LES. Esto pone de manifiesto la necesidad de revisión de dichos criterios clasificatorios., [eng] Neuropsychiatric (NP) involvement is one of the leading morbidity and mortality causes in systemic lupus erythematosus (SLE) patients. However, the correct attribution of NP presentation in SLE or to an alternative etiology is a challenge for clinicians given the absence of "gold standard tests” for their diagnosis, although the magnetic resonance imaging (MRI) is the preferred imaging procedure as it is a widely available test and allows the exclusion of other conditions causing NP symptoms. In addition, involvement of the peripheral nervous system (PNS) in patients with SLE is an important complication. However, it has not yet been well characterized in SLE in terms of prevalence, onset, clinical severity, immunological and electrophysiological associations. In this context we develop our research work, objectifying that the inflammatory pattern in the cerebral MRI is more frequently associated with the presence of a higher SLEDAI and low levels of complements. This supports the fact that this pattern is related to the damage mediated by antibodies and cytokines, so these data suggest that the treatment in these cases should be based on the administration of immunosuppressants. In addition, myelopathy syndrome seems to be related to a specific MRI pattern: inflammatory or mixed lesions, a focal pattern and infratentorial lesions. However, although MRI is currently the imaging technique of choice in patients with suspected LESNP, alone does not allow establishing of diagnosis certainty. Regarding the involvement of the SNP in SLE, it is a frequent neuropsychiatric affection affecting one in five patients with SLE, although it may be underdiagnosed. Sensory-motor polyneuropathy is the most frequent manifestation. In addition, patients with PNS involvement are diagnosed with SLE at older age, perhaps this delay with the diagnosis of SLE at the beginning of the treatment favors the development of this condition, which has also been related to the absence of hematological compromise throughout the evolution of SLE, although the clinical significance of this finding remains to be determined. However, it has been found that there is no immunological pattern characteristic to PNS involvement in SLE. This thesis broadens the knowledge about the neuropsychiatric manifestations of SLE and can contribute to a better control of SLE.
- Published
- 2017
13. Lupus eritematoso cutáneo: estudio clínico e inmunológico
- Author
-
Vera Recabarren, Mauricio Adolfo, Herrero Mateu, Carmen, Cervera i Segura, Ricard, 1960, and Universitat de Barcelona. Facultat de Medicina
- Subjects
Enfermedades de la piel ,Skin diseases ,Lupus erythematosus ,Malalties de la pell ,Lupus eritematós ,616.5 ,Lupus eritematoso ,Ciències de la Salut - Abstract
El lupus eritematoso (LE) es una enfermedad crónica y autoinmune que resulta de la interacción de factores genéticos, ambientales y hormonales. Se caracteriza por un espectro de formas clínicas variables con una evolución que va desde la forma cutánea localizada hasta la forma sistémica. El compromiso cutáneo ocurre en el 70% a 85% de todos los pacientes con LE. Las manifestaciones cutáneas del LE pueden clasificarse como específicas o inespecíficas. Las características clínicas de las lesiones cutáneas específicas permiten clasificar al LE cutáneo (LEC) en tres formas clínicas: LE cutáneo agudo, LE cutáneo subagudo (LECS) y LE cutáneo crónico (LECC). Los objetivos de este trabajo fueron: 1. Analizar y comparar la prevalencia y las características de las principales manifestaciones clínicas e inmunológicas del lupus cutáneo subagudo y del lupus cutáneo crónico en una población amplia de pacientes. 2. Analizar y comparar la prevalencia y las características de las principales manifestaciones clínicas e inmunológicas de una amplia población de pacientes con lupus eritematoso cutáneo según el género. Los resultados del estudio I (Br J Dermatol 2010;162:91-101) mostraron que los pacientes con LECS presentaron una mayor prevalencia de lesiones de morfología anular y papuloescamosa, fenómeno de Raynaud, úlceras de las mucosas, erupción malar, fotosensibilidad, vasculitis y menor frecuencia de lesiones de tipo discoide y de alopecia que los pacientes con LECC. Los pacientes con LECS tuvieron una mayor prevalencia de artralgias (p, Lupus erythematosus (LE) is a chronic, autoimmune disease resulting from an interaction of genetic, environmental and hormonal factors and characterized by a spectrum of clinical forms with variable evolution from a localized cutaneous form to a systemic form. Objectives 1. To analyse and compare the prevalence and characteristics of the main clinical and immunological manifestations of subacute cutaneous LE (SCLE) and chronic cutaneous LE (CCLE). 2. To analyse and compare the prevalence and characteristiscs of the main clinical and immunological features of male and female patients with CLE. Results of study I (Br J Dermatol 2010;162:91-101) showed that the patients with SCLE had a higher prevalence of annular and papulosquamous lesions, Raynaud ‘s phenomenon, mucous membrane ulcers, malar rashes, photosensitivity, vasculitis and a lower frequency of discoid lesions and alopecia compared with patients with CCLE. Patients with SCLE had a higher prevalence of arthralgias (p
- Published
- 2014
14. Antiphospholipid Syndrome: Expanding the Spectrum of Autoimmune Thrombosis
- Author
-
Gómez-Puerta, José Alfredo, Cervera i Segura, Ricard, 1960, Khamashta, Munther A., and Universitat de Barcelona. Departament de Medicina
- Subjects
Cardiovascular diseases ,Malalties cardiovasculars ,Malalties circulatòries ,Antiphospholipid syndrome ,Síndrome antifosfolipídica ,Thrombosis ,Trombosi ,Trombosi autoimmune ,Ciències de la Salut ,Síndrome antifosfolipídica (SAF) - Abstract
The antiphospholipid syndrome (APS) is an acquired prothrombotic syndrome characterized by venous or arterial thromboses and pregnancy morbidity. It can present as primary APS without any discernable underlying disease, or in association with systemic autoimmune disease [usually systemic lupus erythematosus (SLE)], infections (mainly chronic viral infections) and malignant process, among others. It may also occur rapidly over days or weeks, when it is known as "catastrophic" APS (CAPS).The first study described one of the largest known cohorts of patients with primary APS from 4 different referral centers. The final study sample included 128 patients with primary APS with a median age of 42 years and mean follow-up of 9 years. After a median disease duration of 8.2 years, 110 (86%) patients remained with primary APS; 11 (8%) patients developed SLE; 6 (5%), LLD; and 1 (1%), myasthenia gravis. At the end of the study, 113 (88%) patients were alive and 15 (12%) patients had died. Our study confirms that progression from primary APS to SLE or LLD is unusual, even after a long follow-up. In the second study, we evaluated 120 cases of antiphospholipid antibodies associated with malignancies with a mean age of 56 years, The main hematological malignancies found were B-cell lymphoma, spleen lymphoma and chronic myeloid leukemia. The main solid tumors were renal cell carcinoma, primary tumor of unknown origin, lung adenocarcinoma and breast carcinoma. Around one third of patients achieved aPL remission after treatment. In the third study, we analyzed 15 cases of CAPS that appeared during pregnancy or the puerperium with a mean age at the time of the CAPS event of 27 years. In 7 of the 14 (50%) cases, CAPS appeared during pregnancy, in 6 (43%) cases it presented during puerperium and in 1 (7%) after curettage for a fetal death. The main clinical and serological characteristics were similar to those of patients with CAPS triggered by other factors, however we found some particular features including placental infarctions, pelvic vein thrombosis and myometrial thrombotic microangiopathy and HELLP syndrome. Final conclusion: Primary APS is a widely recognized distinct entity which rarely progresses to SLE, even after long-term follow-up. APS may also be associated with other chronic disorders, such as solid tumors or hematological malignancies. In cases with the life-threatening variant of APS known as CAPS, pregnancy and the puerperium are periods of high susceptibility for the development of this often fatal form of presentation., "SINDROME ANTIFOSFOLIPIDICO: EXPANDIENDO EL ESPECTRO CLÍNICA DE LA TROMBOSIS AUTOINMUNE"El síndrome antifosfolipídico (SAF) es un síndrome protrombótico adquirido caracterizado por trombosis venosas y arteriales y pérdidas fetales recurrentes. Puede estar presente como SAF "primario" cuando no esta asociado a ninguna enfermedad autoinmune [fundamentalmente el lupus eritematoso sistémico (LES)] o en asociación a otros procesos tales como infecciones y procesos neoplásicos, entre otros. También puede manifestarse de una forma acelerada en días o semanas, caracterizado por trombosis de pequeños órganos y fallo multiorgánico, lo que se conoce como SAF "catastrófico". En el primer estudio se analizó una de las series más amplia y con más largo seguimiento de pacientes con SAF primario. Se incluyeron 128 pacientes con un seguimiento medio de 9 años. Después de una duración media de la enfermedad de 8 años, 110 (86%) pacientes continúan con el diagnóstico de SAF primario, 11 (8%) pacientes desarrollaron un LES, 6 (5%) una forma incompleta de lupus ("lupus-like disease") y 1 (1%) paciente desarrolló una miastenia gravis. La presencia del test de Coombs positivo confiere un riesgo estadísticamente significativo para el desarrollo de LES. . Nuestro estudio confirma que es inusual que un SAF primario evolucione hacia un LES o una forma incompleta de lupus, incluso tras un período largo de seguimiento.En el segundo estudio se incluyeron un total de 120 casos con anticuerpos antifosfolipídicos (AAF) asociados a procesos neoplásicos. Las principales neoplasias hematológicas relacionadas a los AAF fueron el linfoma de células B, el linfoma esplénico y la leucemia mieloide crónica. Los principales tumores sólidos fueron el carcinoma de células renales, los tumores de primario desconocido, el adenocarcinoma de pulmón y el cáncer de mama. Alrededor de una tercera parte de los paciente negativizaron los AAF después del tratamiento de la neoplasia. En el tercer estudio se analizaron 15 pacientes con SAF catastrófico que ocurrieron durante el embarazo o el puerperio. Las características clínicas generales del SAF catastrófico durante el embarazo o el puerperio fueron similares a las del SAF catastrófico desencadenado por otros factores a excepción de una tasa mayor de abortos previos. Sin embargo se encontraron una serie de características particulares, como el síndrome de HELLP, la trombosis placentaria, la microangiopatía trombótica de miometrio o la trombosis de la vena pélvica.CONCLUSIÓN FINAL: El SAF primario es una entidad propia ampliamente reconocida que en raras ocasiones evoluciona a un LES, incluso tras un período largo de seguimiento. El SAF puede asociarse a una serie de procesos crónicos como lo son las neoplasias hematológicas y los tumores sólidos. En aquellos casos con la variante "catastrófica" del SAF, el embarazo y el puerperio, constituyen un período de alta susceptibilidad para el desarrollo de esta variante altamente letal del SAF.
- Published
- 2007
15. Síndrome antifosfolipídico catastrófico
- Author
-
Bucciarelli, Silvia, Font Franco, Josep, 1953-2006, Cervera i Segura, Ricard, 1960, Universitat de Barcelona. Departament de Medicina, and Font Franco, Josep
- Subjects
Síndrome antifosfolipídica catastròfica ,Malalties cardiovasculars ,Síndrome antifosfolipídica ,Thrombosis ,Therapeutics ,Terapèutica ,Oclusió trombòtica ,Ciències de la Salut ,Insuficiència respiratòria ,Antiphospholipid syndrome ,Trombosi ,Respiratory insufficiency ,SAP - Abstract
INTRODUCCIÓN:El síndrome antifosfolipídico catastrófico fue descrito por Asherson en el año 1992 como una variante del síndrome antifosfolipídico (SAF) que conduce a insuficiencia multiorgánica, caracteriza por la oclusión trombótica de los vasos de pequeño calibre, que se produce en un breve período de tiempo en presencia de anticuerpos antifosfolipídicos. Representa aproximadamente el 1% de los pacientes con SAF, pero la mortalidad es mayor del 50%. Las causas y los factores pronósticos que influyen es esta elevada mortalidad son desconocidos.HIPÓTESIS: El SAF catastrófico debería ser considerado en el diagnóstico diferencial de los pacientes con fallo multiorgánico (FMO), síndrome de distrés respiratorio agudo (SDRA) y anenia hemolítica microangiopática (AHM). El esquema terapéutico combinando glucorticoides (GC) junto a anticoagulación efectiva (AC) y recambio plasmático (RP), sería es el que consigue mayores tasas de supervivencia. Por tanto, la utilización de esta triple terapia podría mejorar la evolución de estos pacientes.OBJETIVOS: Analizar las características clínica y biológicas de los pacientes con SAF catastrófico, especialmente en aquellos que desarrollan SDRA y AHM. Determinar las causas y los factores pronósticos que condicionan su elevada mortalidad como así también la influencia del tratamiento en la evolución de estos enfermos.MATERIAL Y MÉTODOS:Debido a la baja prevalencia del síndrome es imposible que un solo centro reúna un número de pacientes suficientes para realizar estudios de investigación, por lo que se creó un registro internacional denominado "CAPS registry" con el fin de reunir todos los pacientes con SAF catastrófico. El servicio de enfermedades autoimmnes del Hospital Clínico de Barcelona es el centro coordinador para la recepción de la información y los directores y doctorando de esta tesis son los responsables del diseño, confección y actualización del mismo. El registro está patrocinado por el Europeam Forum on Antiphospholipid Antibodies y se diseñó como un portal abierto de libre acceso a través de la siguiente dirección: www.med.ub.es /MIMMUN/FORUM/CAPS. HTM. TRABAJOS PUBLICADOS:1. Espinosa G, Bucciarelli S, Cervera R et al. Thrombotic hemolitic microangiopathic anaemia and antiphospholipid antibodies. Ann Reum Dis 2004; 63: 730-736 (IF 6,96). 46 pacientes con AHM y anticuerpos antifosfolipídicos (aFL) fueron revisados. La presentación clínica fué: síndrome hemolítico urémico (26%), SAF catastrófico (23%), purpura trombótica trombocitopénica (13%) y síndrome HELLP (4%). El 70 % de los pacientes que recibieron recambio plasmático se recuperaron. La mortalidad fué del 22%.2. Bucciarelli S, Espinosa G, Cervera R. The acute respiratory distress syndrome in catastrophic antiphospholipid syndrome.Ann Rheum Dis 2006; 65:81-86 (IF : 6,96). El 68 % de los pacientes tuvieron afectación pulmonar y en el 31% se manifestó como SDRA. El 70% de los pacientes en los que se dispuso de anatomía patológica presentaron microtrombosis.3. Bucciarelli S, Espinosa G, Cervera R et al. Mortality in the catastrophic antiphospholipid syndrome. Prognostic factors in a series of 250 patients. Arthritis Rheum 2006 (en prensa) (IF: 7,42) La mortalidad global fue del 44%. La principal causa de muerte fue la afectación neurológica (27,9%) seguida por la afectación cardiaca y las infecciones en un 19,8%. La presencia de lupus eritematoso sistémico se asoció a una mayor mortalidad. La mayor tasa de recuperación estuvo se obtuvo con la utilización de GC+AC+RP. La mortalidad disminuyó un 20% después del 2001 asociada a una mayor utilización de la terapia combinada con GC+AC+RP.CONCLUSIONES:El SAF catastrófico debe ser considerado en el diagnóstico diferencial de los pacientes con FMO, SDRA y AHM. El tratamiento combinado con AC+GC+RP debe ser considerada como terapia de primera línea en los pacientes con SAF catastrófico., "CATASTROPHIC ANTIPHOSPHOLIPID SYNDROME"BACKGROUND: The term catastrophic antiphospholipid syndrome (APS) was proposed by Asherson in 1992 for defining an accelerated form of APS resulting in multiorgan failure, developed in a very short period of time. Although patients with catastrophic APS represent less than 1% of patients with APS, the mortality rate is more than 50%. The causes of this high mortality are still unknown.HYPOTHESES: The catastrophic APS would be considered as differential diagnosis among multiorgan dysfunction, thrombotic haemolytic microangiopathic anaemia and acute respiratory distress syndrome. A higher recovery rate would be associated with combined treatment with anticoagulation + corticosteroids + plasma exchange (AC+CS+PE). OBJECTIVES: to analyse the clinical and laboratory features of patients with catastrophic APS mainly in those patients who develop thrombotic miroangiopathic anaemia (THMA) and acute respiratory distress syndrome (ARDS). To assess the main causes of death and the prognostic factors that can influence mortality in patients with catastrophic APS.METHOD: We analysed the patients with catastrophic APS included in the "CAPS registry" in order to achieve the objectives.RESULTS: FIRST STUDY: 46 patients were reviewed with AMTH and aPL. The clinical presentations were: hemolytic-uremic syndrome (26%), catastrophic APS (23%), thrombotic thrombocytopenic purpura (13%), and HELLP syndrome (4%). Recovery occurred in 70% of episodes treated with Plasm Exchange. SECOND STUDY: Pulmonary involvement was reported in 68% patients with catastrophic APS and 31% of them were diagnosed as having ARDS. Microthromboses was present in 70% patients. THIRD STUDY: Death occurred in 44%. Cerebral involvement was considered the main cause of death (27.2%) followed by cardiac involvement and infection (19.8% one each). The presence of systemic lupus erythematosus was associated with a higher mortality. A higher recovery rate was associated with combined treatment with anticoagulation + corticosteroids + plasma exchange (AC+CS+PE) (77.8%). The mortality decreased 20% from 2001 associated with the higher use rate of combined treatment with AC+CS+PE and/or IVIg.CONCLUSIONS: The catastrophic APS should be considered as differential diagnosis among multiorgan dysfunction, thrombotic haemolytic microangiopathic anaemia and acute respiratory distress syndrome. The combined therapy with AC+CS+PE should be the first line of therapy in patients with catastrophic APS.
- Published
- 2006
Catalog
Discovery Service for Jio Institute Digital Library
For full access to our library's resources, please sign in.