Search

Background and Purpose: Optimal cytoreduction (CRS) is the main treatment modality in epithelial ovarian cancer (OC). Inoperable OC at the time of diagnosis may become eligible for CRS after neoadjuvant chemotherapy (NACT). We aimed to investigate the effect of the time between NACT-CRS and CRS-adjuvant chemotherapy on survival in OC patients. Materials and Methods: Demographic and clinicopathological characteristics of sixty-nine patients with OC who underwent CRS after NACT between December 2009 and May 2020 were analyzed retrospectively. Results: The median age was 61.1, and the median overall survival (OS) was 75.8 months. The median time from the end of NACT to CRS was 6.53 weeks, and the median time from CRS to initiation of adjuvant therapy was 4.8 weeks. The mean OS was 123.4 months in patients with a NACT-CRS interval of 6.53 weeks or less, and it was 61.6 months in patients above this period (p>0.05). The OS was 75.7 months in patients with an interval between CRS and adjuvant therapy of 4.8 weeks or less and 55.1 months compared to those with 4.8 weeks or more (p>0.05). Conclusion: It was shown numerically, although not statistically significant, that a long time between NACT and CRS and CRS-adjuvant therapy had a negative effect on OS.

Kiniğimizde Ekim 2017 ile Ekim 2019 yılları arasında laparoskopi ile cerrahievreleme yapılan 115 endometroid tip endometrium kanseri (EEK) olgunun üreterhasarı oranının ve yönetiminin incelenmesi ve cerrahi bulgular ile histopatolojik bulgularınbildirilmesi amaçlandı.

WOS: 000379157300095 The aim of this study was to investigate potential therapeutic efficiency of ozone therapy in the treatment of experimental endometriosis in rats. Fifteen rats were divided into three groups, which were labeled as the (1) sham control, (2) the ozone (treated with intraperitoneal ozone-oxygen mixture) and (3) the GnRH-agonist (given single dose (1 mg) leuprolide acetate depot formulation) group. Endometrial implant activity of superoxide dismutase (SOD), malondialdehyde (MDA), interleukin-1 beta (IL-1 beta), IL-6, tumor necrosis factor-alpha (TNF-alpha), and vasculary endothelial growth factor (VEGF) were measured after ozone-therapy. Furthermore, peritoneal fluid activity of SOD, MDA, and TNF-alpha were also measured before and after ozone-therapy. Serum AMH levels of the rats those were given ozone-therapy and control groups were measured. The rats given ozone-therapy showed significantly reduced endometriotic implant volumes. After ozone-therapy, a significant increase in activity of SOD in peritoneal fluid was detected. Conversely, implant levels of SOD in rats given ozone therapy was found to be significantly decreased. Both peritoneal fluid and implant levels of MDA were significantly decreased after ozone-therapy. Implant levels of TNF-alpha, IL-1 beta, and IL-6 were significantly increased following ozone-therapy. VEGF levels of implant was found to be unchanged after ozone-therapy. Serum AMH levels of animals were given ozone-therapy and control groups were similar. The number of both primordial and preantral follicles were significantly decreased after ozone-therapy. However, the number of atretic follicles were similar in ozone-therapy and control groups. Repeated administration of ozone-oxygen therapy in non-toxic doses inhibits growth of endometrial implants.

WOS: 000372180000258 …

Sağlık hizmetleri sektörü; emek yoğun süreçleri içeren, birçok riskle karşılaşılabilinen, gün boyu kesintisiz sunulması gerekli hizmetler bütünüdür. Hastane merkez laboratuvarları da `Çok Tehlikeli` iş yeri sınıfındadır. Araştırmamızın amacı; mesleki risk ve tehlikelerin farkındalığını arttırmak, mevcut riskleri değerlendirerek sınıflandırmak, öncelikli sorunlara yönelik çözüm önerileri üreterek, risk değerlendirmesinin sağlık hizmetleri sektöründeki yerine vurgu yapıp akademik platformda tartışma imkanı sağlamaktır.Araştırma 15.12.2013 – 15.05.2014 tarihlerinde Trakya Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi Merkez Laboratuvarı birimleri ve çalışanlarında yapıldı. Araştırmanın evreni olan 28 birim ve 66 çalışanın tamamı araştırmaya dahil edildi. Çalışanlara özellik, bilgi ve farkındalıklarını sorgulayan anket uygulanmıştır. Riskleri değerlendirirken kontrol listesi kullanılmış ve gözlem yapılmıştır. Ayrıca ortamda ışık, gürültü, sıcaklık ve nem ölçümleri yapılmıştır. Elde edilen sonuçlarla, olasılık ve şiddetleri belirlenen riskler 5x5 L Tipi Matris yöntemiyle değerlendirildi. En sık karşılaşılan iş kazası delici kesici alet yaralanması (24 kez), çalışma ortamı kaynaklı en sık sağlık sorunu varis (7 kez)'tir. Çalışanların % 55,3'ü laboratuarın `Çok Tehlikeli` iş yeri sınıfına girdiğini bilmemektedir.Çalışanların çalışma ortamı tehlike ve risklerine karşı bilgi ve farkındalıkları düşüktür. Merkez laboratuvarda çeşitli birimlerde gürültü sonucu işitme kaybı ve kaza geçirme riski, yetersiz aydınlatma sonucu kaza riski, lokal vibrasyon sonucu hastalık riski, düşük termal konfor kaynaklı hastalık riski, takılıp düşme ve yaralanma riski, ergonomik eksikliklerin neden olduğu risk, öfke stres gelişimi ve şiddet riski `Orta Risk`tir. Bazı birimlerde iyonize edici olmayan radyasyona bağlı risk, elektrik çarpması riski, patlama ve yangın riski, kimyasaldan toksik etkilenim riski, cilt teması ve havayoluyla enfeksiyon riski ve delici kesici alet yaralanması riski `Yüksek Risk`tir. Anahtar Kelimeler: Risk değerlendirmesi, laboratuvar, sağlık hizmetleri, algı, iş sağlığı. Health sector comprises intensive labor including lot of risks which should be dealt with continuously. As a workplace the central laboratory of the hospital is in `the most risky` group. The aim of our study is, to increase the awareness of occupational risks and hazards, to evaluate the current risks, produce solutions for the priority risks and facilitate to debate the risk evaluation in health services sector in academic platforms. The investigation conducted between 15.12.2013 and 15.05.2014 in Trakya University Hospital Central Laboratory Units and with employees working in these units. All of 28 units and 66 employees formed the study population. A questionnaire that showed socio-demographic characteristics, knowledge and awareness of employees implemented. Control lists and observations were used for evaluating risks. Light, heat, noise and humidity measurements were done in all units. Obtaining probability and severity of risks evaluated by L type 5x5 matrix technique. The most frequent occupational accident is penetrative and sharp equipment accidents (24 times), the most frequent occupational disease is varicose (7 times). 53 % of employees do not know that their workplace is in `the most risky` group. The awareness and knowledge of employees about workplace hazards and risks are low. In some units of Central Laboratory, hearing loss and accidental risks because of noise, because of inadequate enlightenment, because of ergonomic risks, disease risks because of vibration, heat or cold is in `moderate` risk category. In some units, there is ionizing radiation risk, electric shock risk, fire and eruption risk, chemical risks and infection risk is in `high` risk category.Keywords: Risk assessment, laboratory, health services, perception, occupational health. 155

Bu çalışma, Histerosalpingografi (HSG) işleminin over üzerine olan erken ve geç dönem zararlı etkilerini ortaya koyma ve oluşan zararlı etkileri önlemede antioksidan, sitoprotektif ve radyoprotektif bir ajan olan amifostinin etkinliğinin incelenmesi amacıyla yapıldı.Çalışma, 40 adet erişkin dişi Winstar Albino cinsi rat rastgele, prospektif, tek kör olarak Kontrol grubu, Radyasyon grubu, HSG grubu ve Amifostin grubu şeklinde 4 gruba ayrıldı. Her gruptaki 10 ratın yarısı rastgele seçilerek erken dönem etkilerini araştırmak üzere 3 saat sonra, diğer yarısı ise 1 ay sonra batınları açılarak overleri çıkarıldı. Her ratın overinin birinde histolojik ve immünohistokimyasal inceleme ve prolifere hücre çekirdek antijeni (PCNA) aktivitesi, diğer over dokusunda malondialdehit (MDA), Total Oksidan Seviye (TOS), Total Antioksidan Kapasite (TAK), Nitrik Oksit (NO), Tümör Nekrotizan Faktör-alfa (TNF-α) çalışıldı. Alınan intrakardiak kan örneklerinde Antimüllerian Hormon (AMH) düzeyleri ölçüldü.Oksidatif stres göstergesi olan parametrelerin (MDA, TOS, NO) tamamında 3. saatte gruplar arasında anlamlı fark izlenmezken, 1. ayda over dokusunda radyasyon ve HSG gruplarında kontrol grubuna göre anlamlı yükseklik izlendi (p

Objective: In this study, it is aimed to find the rates of vaginitis determinants identified at the pap smear examination according to age. Materials and Methods: The results of an examination of a total of 3831 pap smears were reviewed. 2001 Bethesda system was used in the pathological evaluation. As well as normal cervical findings, inflamation and epithelial cell abnormalities, vaginit agents such as Trichomonas vaginalis, Candida types and Gardnerella vaginalis were evaluated and reported, too. Results: Vaginal infection agents were found at 377 cases (% 9,8) of a total of 3831 pap smear. The determinants were, respectively, Gardnerella vaginalis in 319 cases (% 8,3), Candida in 46 cases (% 1,2), Trikomonas vaginalis in 12 cases (% 0,3). Age average at cases in which the agent of vaginal infection was identified, was 37,85± 9,61 for Gardnerella vaginalis and 36,29± 10,05 for Candida albicans, respectively. The lowest age was 26 and the maximum age was 53 for Trichomonas vaginalis.It was between the ages of 17-66 for Gardnerella vaginalis, 23-65 for Candida albicans. Conclusion: Vaginal infection agents may be identified in a pap smear examination. We consider that reporting these agents at pathology reports may contribute to the patient management in clinical., Amaç: Bu çalışmanın amacı pap smear taramasında tespit edilen vajinit etkenlerinin yaş dağılımına göre oranlarını tespit etmektir. Gereç ve Yöntem: Toplam 3831 pap smear tarama sonucu tekrar gözden geçirildi. Patolojik değerlendirmede 2001 Bethesda sistemi kullanıldı. Normal servikal bulgular, inflamasyon, epitelyal hücre anormallikleri ile birlikte Trichomonas vaginalis, Candida türleri, Gardnerella vaginalis gibi vajinit ajanları değerlendirilerek rapor edildi. Bulgular: Toplam 3831 pap smearın 377 ( % 9,8 )' sinde vajinal enfeksiyon ajanı tespit edildi. Etkenler sırası ile 319 ( % 8,3 ) olguda Gardnerella vaginalis, 46 ( % 1,2 ) olguda Candida, 12 ( % 0,3 ) olguda Trichomonas vaginalis idi. Vajinal enfeksiyon ajanlarının tespit edildiği yaş ortalamaları ise sırası ile Gardnerella vaginalis için 37,85± 9,61, Candida için 36,29± 10,05 idi. Trichomonas vaginalis için en küçük yaş 26, en büyük yaş 53, Gardnerella vaginalis için 17- 66, Candida için 23- 65 yaş arasında idi. Sonuç: Pap smear taramasında vajinal enfeksiyon ajanları da tespit edilebilir. Patoloji raporlarında bu ajanların bildirilmesinin, klinik olarak hasta yönetimine katkıda bulunabileceğini düşünmekteyiz.

Conjoined twins are complex complication of monozygotic twinning. Prevalence has been previously estimated to be 1 in 50,000 to 1 in 100,000 live births. The more common types of conjoined twins include the thoracopagus type, where the fusion is ventral, and involves the heart. Early prenatal diagnosis and assessment may provide a window of opportunity to counsel the family for their informed decision on the pregnancy. We presented an extremely rare case of thoracopagus with single heart., Yapışık ikiz gebelik, monozigotik ikiz gebeliğin kompleks bir formudur. Prevalansı, 50.000 ile 100.000 canlı doğumda bir izlenir. En sık rastlanan şekli Torakopagus olarak adlandırılan, ventral birleşmenin olduğu ve kalbi içeren tipidir. Erken prenatal tanı ve değerlendirme yapılması, ailenin bilgilendirilmesi ve gebeliğin akıbeti konusunda karar vermesine olanak sağlar. Bu yazıda oldukça nadir görülen ve tek bir kalbe sahip Torakopagus olgusunu sunuyoruz.

Aim: To evaluate clinical characteristics of the patients that underwent surgery for suspicious adnexal masses and diagnosed as extra-genital benign and milign diseases.Material And Methods: A total of 770 patients that had operated at gynecologic oncology department for a suspicious ovarian mass were investigated. Of the patients 28 were diagnosed as extra ovarian diseases presenting abdominal or pelvic mass. Collected data were age, diagnosis, tumor markers, imaging findings, tumor diameters, stage, time for follow up, overall survival, pathology results.Results: Final diagnosis of the patients that had a prediagnosis of ovarian cancer were as follows: 10 35,7% with appendix carcinoma, 6 21% with colon or breast cancer metastasis, 6 21% with tuberculosis, 3 10,7 with gastrointestinal stromal tumor GIST , 2 7,1% with diffuse large B cell lymphoma, 1 3,6% with peritoneal mesotelioma, 1 3,6 with chronic lymphocytic leukemia CLL . A radical appendectomy and ileotransversostomy was performed to all patients with appendix carcinoma. Patients with psoudomyxoma peritonei were treated with cytoreduction and 3 of them received hypertermic intraperitoneal chemotherapy HIPEC . The number of patients with appendix mucinous carcinoma in stage 1-2-4 were 2-2-4 respectively. There was no significant difference in overall survival in patients with appendix carcinoma, colon/breast cancer metastasis, mesotelioma.Conclusion: The possibility of tuberculosis, colon/breast cancer metastasis, CLL, diffuse large B cell lymphoma, GIST should be considered and a comprehensive work up for these conditions should be performed in patients that have prediagnosis of ovarian cancer., Giriş: Over kanseri ön tanısı ile opere edilen hastalarda genital sistem kaynaklı olmayan kitleleri bulunan olguları değerlendirmekGereç ve Yöntemler: 2013 ocak-2017 Ocak tarihleri arasında jinekolojik onkoloji cerrahisi kliniğinde opere edilen 770 over kanseri ön tanısı bulunan hastanın kayıtları incelendi. Over kanseri olmayan ancak pelvik ve abdominal kitlesi bulunan ve preoperatif dönemde over kanseri şüphesi bulunan 28 hastaya ulaşıldı. Hastaların dosyalarından yaş, tanı, tümör belirteçleri, görüntüleme bulguları, tümör boyutu, hastalığın evresi, takip süresi, toplam sağkalım, patolojik bulgular verileri toplandı.Bulgular: Over Kanseri ön tanısıyla opere edilen hastalardan sırasıyla 10 %35.7 hastada appendiks kanseri, 6 %21 hastada kolon ya da meme kanseri metastazı, 6 %21 hastada tüberküloz, 3 %10.7 hastada gastrointestinal stromal tümör GIST , 2 %7.1 hastada diffüz büyük B hücreli lenfoma, 1 %3.6 hastada mezotelyoma saptandı. Appendiks müsinöz tümör saptanan hastaların tamamına radikal appendektomi ve ileotransversostomi yapıldı. 5 Hastada psödomixoma peritonei saptandı ve psödomixoma saptanan 3 hastaya hipertermik intraperitoneal kemoterapi uygulandı. Appendiks musinöz karsinomu saptanan 2 hastada evre 1, 2 hastada evre 2 ve 5 hastada evre 4 tümör saptandı. Appendiks tümörü, Kolon/Meme Tümörü metastazı, mezotelyoma grupları arasında toplam sağkalım için istatistiksel farklılık saptanmadı.Sonuç: Over karsinomu ön tanısı ile opere edilen hastalarda tüberküloz, apendiks tümörü, kolon ve meme kanseri metastazı, lenfoma, KLL, GIST, mezotelyoma gibi genital sistem dışından kaynaklanan malign ve benign hastalıklar akılda bulundurulmalı klinik şüphe durumunda bu durumlara yönelik inceleme yapılmalıdır.