Search

Ahşap, yaygın olarak kullanılan en eski yapı malzemelerden birisidir. Farklı alanlarda da farklı amaçlarla kullanımına yönelik giderek artan bir talep vardır. Bu talebi karşılayabilmek için ahşap esaslı yapısal kompozitler geliştirilmiştir. Bu çalışmada, ısıl işlem uygulanmış ve fenol formaldehit (FF) tutkalı kullanılarak karbon ve cam elyaf ile güçlendirilmiş kayın (Fagus orientalis Lipsky) kompozit örneklerin bazı fiziksel ve mekaniksel özellikleri araştırılmıştır. Bu amaçla ahşap malzemelere 150, 175 ve 200°C sıcaklıkta 3 saat süre ile ısıl işlem uygulanmış ve deney örnekleri hazırlanmıştır. Test sonuçları, karbon ve cam elyaf ile güçlendirilmiş örneklerin eğilme direnci (MOR) ve eğilmede elastikiyet modülü (MOE) değerlerini artırdığını göstermiştir. Bununla birlikte liflere paralel basınç direnci (CS//) değerlerinde, uygulanan ısıl işlem sıcaklığına ve güçlendirici malzeme türüne göre önemli değişikliklere neden olurken, liflere paralel yapışma direnci (SS) değerlerinde düşüşler belirlenmiştir. Genel olarak, karbon fiber ile güçlendirilmiş deney örneklerin MOR ve MOE değerleri, cam elyaf ile güçlendirilmiş örneklerden daha yüksek, CS// ve SS değerleri ise daha düşük belirlenmiştir.

Bu tez çalışması Batman Üniversitesi tarafından BTÜBAP-2021-YL-020 no’lu proje ile desteklenmiştir., Bu çalışmada, grafit ve B4C dolgu malzemelerinin karbon ve cam elyaf takviyeli epoksi kompozitlerin mekanik, tribolojik ve delme performansı üzerindeki etkileri deneysel olarak araştırılmıştır. Farklı oranlarda ağırlıkça (%5, %10 ve %15) grafit ve B4C dolgulu cam ve karbon elyaf takviyeli kompozit malzemelerinin üretimi el yatırma yöntemiyle gerçekleştirilmiştir. Üretilen kompozit malzemeler farklı parametrelerde mekanik (çekme ve eğilme testi), tribolojik (aşınma davranışı) ve delme testlerine tabi tutulmuştur. Ayrıca aşınma ve kopma yüzeylerinin taramalı elektron mikroskop (SEM) görüntüleri incelenmiştir. Hem B4C hemde grafit dolgusunun cam ve karbon elyaf takviyeli kompozitlere ilavesi mekanik özelliklerin düşmesine neden olmuştur. Artan dolgu oranlarında çekme ve eğilme mukavemetlerin daha fazla düştüğü tespit edilmiştir. B4C ve grafit dolgusunun hem cam hemde karbon elyaflı kompozitlerde aşınma direncini artırdığı gözlenmiştir. Delik delme işlemlerinde ilerleme hızı arttıkça ilerleme kuvvetlerini arttığı kesme hızı artığında ise ilerleme kuvvetlerini azaldığı ortaya çıkmıştır. Cam elyaf takviyeli kompozitlerin ilerleme kuvvetleri değerleri karbon elyaf takviyeli kompozitlere göre daha düşük çıkmıştır. Cam ve karbon elyaf takviyeli kompozitlerde delaminasyon değerleri ilerleme hızı arttıkça düştüğü, kesme hızı arttıkça yükseldiği tespit edilmiştir. Karbon elyaf takviyeli kompozit malzemelerin titreşim ve moment değerleri cam elyaf takviyeli kompozit malzemelerin değerlerinden daha yüksek çıktığı bulunmuştur., In this study, the effects of graphite and B4C fillers on the mechanical, tribological and drilling performance of carbon and glass fiber reinforced epoxy composites were experimentally investigated. The production of glass and carbon fiber reinforced composite materials filled with graphite and B4C at different rates (5, 10 and 15 wt.%) was carried out by hand lay-up method. The produced composite materials were subjected to mechanical (tensile and flexural test), tribological (wear behavior) and drilling tests in different parameters. In addition, Scanning Electron Microscopes (SEM) images of worm and fracture surfaces were examined. The addition of both B4C and graphite fillers to glass and carbon fiber reinforced composites caused a decrease in mechanical properties. It was determined that tensile and flexural strengths decreased more with increasing filling ratios. It was observed that B4C and graphite filler increase wear resistance in both glass and carbon fiber composites. In drilling operations, it was found that as the feed rate increased, the feed forces increase and the feed forces decreased as the cutting speed increases. The feed force values of glass fiber reinforced composites were lower than carbon fiber reinforced composites. It was determined that the delamination values of glass and carbon fiber reinforced composites decreased as the feed rate increases and increased as the cutting speed increases. It was found that the vibration and moment values of carbon fiber reinforced composite materials were higher than the glass fiber reinforced composite materials.

Beton hacminin büyük bir çoğunluğunu agregalar oluşturduğundan atık agregaların kullanımı, doğal agrega tüketimini azaltmak, atık bertarafına katkı sağlamak ve maliyeti düşürmek için tercih edilmektedir. Betondan beklenen en önemli özellik basınç dayanımıdır. Ancak bu çalışmada basınç dayanımın yanında betonların çekme dayanımlarını iyileştirmek amacıyla Kazınmış Asfalt Atığı (KAA) ile Cam Elyaf (CE) kullanılmıştır. Deneysel çalışma için KAA ağırlıkça %0 (REF), %30, %60 ve %90 oranlarında 0-4 mm boyutlarında kırma kum ile ikame edilerek, 6 mm uzunluğuna sahip olan CE ise ağırlıkça 0.5, 1 ve 1.5 kg/m3 miktarda karışıma dahil edilmiştir. Bağlayıcı olarak CEM I 42.5 R tipi çimento, agrega olarak da kırma kum (0-4 mm) ve kırma taş (4-12 mm) agregası kullanılmıştır. Su/çimento oranı 0.4 olarak sabit tutulmuştur. Beton numuneleri 15x15x15, 10x10x10 ve 7.1x7.1x7.1 cm boyutlarında üretilmiştir. Üretilen numuneler 7 ve 28 gün süreyle standart kür havuzunda bekletildikten sonra deneyler uygulanmıştır. Çalışmada kapsamında numunelere slump (çökme), basınç dayanımı, yarmada çekme dayanımı, birim hacim ağırlık, su emme, porozite ve aşınma direnci deneyleri yapılmıştır. Deneyler sonucunda, 28 günlük numunelerde en yüksek basınç dayanımı 63.84 MPa değeri ile REF numunesinde, en düşük dayanım ise 39.44 MPa değeriyle KAA90-CE1.5 numunesinde ölçülmüştür. Yapılan çalışma sonucunda KAA’nın ikame oranı %30 ve CE kullanım miktarı 1.0 kg/m3 olarak belirlenmiştir.

In this study, the physical and chemical effects of zinc borate to glass fiber reinforced polymer and processing of the composite are examined. Glass fiber reinforced polyester is commonly used material in electric industry. The main reason for this, GFRP is an insulator and flame retardant material also it has high strenght and low density. Seperately polyester or glass fiber can not provide these proporties. So additive materials is needed. In this study zinc borate is used for that purpose. Hand lay-up and cold press methods are used for processing. Different ratios of zinc borate is added to samples. The mechanical and non-flammability effects were investigated by adding zinc borate at different rates to the materials. Tensile, 3-point bending and burning tests were applied to the produced materials. As a result of the tensile tests, the highest tensile stress with 130 MPa was observed in the 10% zinc borate added material. Again, the highest flexural strength of 250 MPa was observed in the 10% doped material., Bu çalışmada, elektrik sanayinde yoğun olarak kullanılan cam elyaf takviyeli polyester malzemenin, çinko borat katkısı ile üretimi, malzemede meydana gelen mekanik ve kimyasal etkileri araştırılmıştır. Elektrik sanayinde oldukça sık kullanılan cam elyaf takviyeli kompozit malzemelerin tercih edilme sebebi öncelikle, mukavemetlerinin yüksek, yoğunluklarının düşük olması, yalıtkan olması ve alev geciktirici özellikte olmasıdır. Bu malzemeler sadece polyester ve cam elyaf olarak bu özellikleri tam anlamıyla karşılayamamaktadır. Bu yüzden katkı malzemelerine ihtiyaç vardır. Bu çalışmada bunun için çinko borat kullanılmıştır. Malzemeyi üretmek için el yatırması + soğuk pres yöntemi kullanılmıştır. Malzemelere farklı oranlarda çinko borat eklenerek mekanik ve yanmazlık etkisi incelenmiştir. Üretilen malzemelere çekme, 3 noktalı eğme, ve yanma testleri uygulanmıştır. Çekme deneyleri sonucunda en yüksek çekme gerilmesi 130 MPa ile %10 çinko borat katkılı malzemede görülmüştür. Yine %10 katkılı malzemede 250 MPa ile en yüksek eğilme dayanımı görülmüştür.

Bu çalışmada Al2O3 ve TiO2 nanopartikül takviyesinin e-cam elyaf takviyeli polimer kompozitlerin mekanik özelliklerine ve burkulma davranışına etkisi deneysel olarak incelenmiştir. Bu kapsamda saf, %2 Al2O3 katkılı ve %2 TiO2 katkılı e-cam elyaf takviyeli üç farklı kompozit plaka vakum destekli reçine infüzyon yöntemi ile üretilmiştir. E-cam elyaf olarak dokuma (woven) kumaş kullanılmış olup, üretilen plakalar CNC freze tezgâhında çekme, basma, eğilme, darbe ve burkulma deneylerini gerçekleştirmek için standartlara göre kesilmiştir. Elde edilen bulgular neticesinde %2 Al2O3 ve %2 TiO2 nanopartikül katkılı kompozitlerin, saf haldeki kompozite göre mekanik özellikleri ve burkulmadaki kritik yükü iyileştirdiği tespit edilmiş ve %2 Al2O3 katkılı kompozitin %2 TiO2 katkılı kompozite göre daha fazla iyileşme sağladığı görülmüştür.

In this study, the effects of CaCO3 and SiO2 nanoparticles on tensile strength of E-Glass fiber composite materials were investigated. Composite structures were produced by mixing CaCO3 nanoparticles into 3%, 5% and 10% by weight, SiO2 nanoparticles into 1%, 3% and 5% by weight epoxy resin. High nanoparticle rates are due to the large diameter of the powders and the desire to form a darker resin. In addition, different fiber orientations were used to emphasize inclusion of nano-additive materials into the resin in case of a decrease in the number of unidirectional fibers. Samples prepared according to the ASTM D3039 Standards were tested by uniaxial tensile machine, Instron 8801. Scanning electron microscopy analysis were performed and failure was mainly caused by debonding and clumping of fibers and fiber/matrix failure. An inclusion of CaCO3 and SiO2 nanoparticles improved the strength of the glass fiber composite sandwich structures. The optimum amount of nano-particles supplemented with different ratios were determined as 3% for CaCO3 and 1% for SiO2. Sufficient enough nanoparticles inclusion increased the quality of the adhesion between fiber and matrices. The inclusion of nanoparticle additives in E-Glass fiber composite materials had a significant effect and positively affected the adhesion properties of the matrix., Bu çalışmada, CaCO3 ve SiO2 nano parçacıkların E-Cam elyaf kompozit malzemelerin çekme dayanımı üzerindeki etkileri araştırılmıştır. Kompozit plakalar, CaCO3 nano parçacıkların ağırlıkça %3, %5 ve%10, SiO2 nano parçacıkların ağırlıkça %1, %3 ve%5 oranında epoksi reçineye karıştırılmasıyla üretilmiştir. Yüksek nano parçacık oranları, tozların geniş çapından ve daha koyu bir reçine oluşturma arzusundan kaynaklanmaktadır. Ek olarak, tek yönlü elyaf sayısında azalma olması durumunda nano katkı maddelerinin reçineye dahil edilmesini vurgulamak için farklı elyaf oryantasyonları kullanılmıştır. ASTM D3039 Standartlarına göre hazırlanan numuneler tek eksenli çekme test cihazı, Instron 8801 ile test edilmiştir. Taramalı elektron mikroskobu analizler yapılarak hasarların liflerin bağlarının ayrılması ve kümelenmesi ve elyaf/matris bozulması olarak gerçekleştiği görülmüştür. CaCO3 ve SiO2 nano parçacıkların dahil edilmesi, cam elyaf kompozit sandviç yapıların dayanımını arttırmıştır. Farklı oranlarda takviye edilmiş optimum nano parçacık miktarı CaCO3 için%3 ve SiO2 için%1 olarak belirlenmiştir. Yeterli nano parçacık ilavesi, fiber ve matrisler arasındaki yapışma kalitesini geliştirmiştir. Nano parçacık katkı maddelerinin E-Cam elyaf kompozit malzemelere dahil edilmesi önemli bir etkiye sahipti ve matrisin yapışma özelliklerini olumlu yönde etkilemiştir.

Yüksek Lisans Tezi, Kompozit sandviç kirişler, ince rijit yüzey plakaları arasına yerleştirilen daha kalın hafif ara tabakalardan (çekirdek) oluşan kompozit laminalardır. Bu yapılar, ağırlıklarına oranla yüksek mukavemet ve enerji sönümleme özelliğinin avantajları sayesinde otomotiv, havacılık ve inşaat mühendisliği gibi pek çok sektörde kullanımı yaygınlık göstermektedir. Bu yapılarda, genellikle eğilme kuvveti yüzey levhaları tarafından oluşturulan kuvvet çifti tarafından taşınırken, kayma kuvvetini ise hafif yapıdaki ara tabaka malzemeleri taşır. Çekirdek bölgesinin temel amacı yüksek bir atalet momenti sağlamaktır. Bu amaca ek olarak çekirdek bölgesi yanal kuvvetlere karşı mukavemet gösterir ve yüzey levhalarını global ve lokal burkulmalara karşı dengelenmesini sağlayarak yapının rijitliğini artırmaktadır. Bu çalışmanın asıl amacı üç nokta eğilme altındaki sandviç kiriş tasarımında, takviye malzemesi olarak kullanılan, elyaf türü ve elyaf sıralama konfigürasyonunun mekanik özelliklerine etkisini incelemektir. Yapılan bu tez çalışması kapsamında 4 farklı kombinasyonda çekme numune grubu, 8 farklı kombinasyonda eğilme numune grubunun üretimi elle yatırma ve vakum torbalama yöntemi kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Sandviç kiriş üretiminde takviye malzemesi olarak cam ve karbon elyaf, matris malzemesi olarak epoksi ve çekirdek malzemesi olarak PVC köpük kullanılmıştır. Sandviç kirişlerin hem mekanik özelliklerini belirlemek hem de üç nokta eğilme testi altındakini davranışını incelemek amacıyla numuneler çekme testi ile üç nokta eğilme testine tabi tutulmuştur. Elde edilen sonuçlar derlenmiş ve kuvvet (N)-deplasman (mm) grafikleri oluşturularak karşılaştırılıp yorumlanmıştır. Kuvvet (N)-deplasman (mm) grafikleri ve deney sonrası oluşan hasarlar görselleri kullanarak makro ve mikro hasar analizleri gerçekleştirilmiştir., Composite sandwich beams are composite laminas consisting of thicker light intermediate layers (cores) placed between thin rigid surface plates. Due to the advantages of high strength and energy damping properties compared to their weight, these structures are widely used in many sectors such as automotive, aviation and civil engineering. In these structures, usually the bending force is carried by the force pair created by the surface plates, while the shear force is carried by the decking materials in the light structure. The main purpose of the core region is to provide a high moment of inertia. In addition to this purpose, the core region resistance to lateral forces and increases the rigidity of the structure by ensuring that the surface plates are balanced against global and local buckling. The main purpose of this study is to examine the effect of fiber type and fiber sorting configuration on mechanical properties used as reinforcement material in sandwich beam design under three-point bending. Within the scope of this thesis study, the production of 4 different combination tensile sample groups, 8 different combination bending sample groups was carried out using the hand layup and vacuum bagging method. Glass and carbon fiber as reinforcement materials, epoxy as matrix material and PVC foam as core material were used in the production of sandwich beams. In order to determine both the mechanical properties of sandwich beams and to examine the behavior of those under the three-point bending test, samples were subjected to tensile test and three-point bending test. The obtained results were compiled and compared and interpreted by creating force (N)- displacement (mm) graphs. Macro and micro damage analyses were performed using force (N)- displacement (mm) graphs and post-experiment damage images.

Poliamit-6 polimerine ilave edilen EPDM elastomeri, malzemenin çekme dayanımı ve elastiklik modülü gibi değerlerini azaltırken ilave edilen cam elyaflar kompozitin kopma uzamasını azaltmaktadır. Dolayısıyla endüstrinin talep ettiği yüksek mekanik özelliklere yani yüksek mukavemet, yüksek rijitlik ve üstün kırılma tokluğu (darbe enerjisi) gibi özelliklere sahip kompozitlerin elde edilebilmesi için elastomer ve elyaf takviyeli polimer kompozitlerin birlikte üretilmesi büyük önem arz etmektedir. Bu çalışmada, katkısız poliamit 6 (PA6) polimeri ile ağırlık olarak %8 oranında Etilen-Propilen-Dien-Monomer (EPDM) katkılı poliamit 6 (PA6-8EPDM), %10 oranında cam elyaf (CE) takviyeli poliamit 6 (PA6-10CE) ve %10 CE ve %8 oranında Etilen-Propilen-Dien-Monomer katkılı poliamit 6 (PA6-10CE-8EPDM) polimer kompozitlerin mekanik özellikleri incelenmiştir. Poliamit-6 esaslı polimer kompozitler, endüstriyel tip ikiz vidalı bir ekstrüder makinesinde önce granül formda üretilmiş sonra da mekanik test numuneleri geleneksel tip bir enjeksiyon makinesi kullanılarak basılmıştır. Çalışma sonucunda, PA6 polimerine ilave edilen %8 oranındaki EPDM çekme mukavemetini %19.3, elastiklik modülünü %41.4 oranında azaltırken darbe mukavemetini %14.1 oranında artırmıştır. PA6 polimerine ilave edilen %10 oranındaki cam elyaf ise çekme mukavemetini %23.6, elastiklik modülünü %64.8 oranında artırırken darbe mukavemetini %63,4 oranında azaltmıştır. PA6 polimerine ilave edilen %10 oranındaki CE ise kompozitin eğilme mukavemeti ve eğilmedeki elastiklik modülünü sırasıyla %67.0 ve %94.0 oranlarında artırmıştır., The EPDM elastomer added to polyamide-6 (PA-6) polymer reduces the tensile strength and modulus of elasticity of the material, while the added glass fibers decrease the elongation at break of the composite. Therefore, it is of great importance to produce elastomer and fiber reinforced polymer composites together in order to obtain composites with high mechanical properties demanded by the industry, namely high strength, high rigidity and superior fracture toughness (impact energy). In this experimental study, mechanical behaviors of unfilled PA-6 polymer, 8wt.% of Ethylene-Propylene-Diene-Monomer (EPDM) filled polyamide-6 (PA6-8EPDM), 10wt.% of glass fiber (GF) filled polyamide-6 (PA6-10GF) and 10wt.% GF/8wt.% EPDM filled polyamide-6 (PA6-10GF-8EPDM) polymer composites were investigated. Polyamide-6 based polymer composites were first produced in granule form in an industrial type twin screw extruder machine and then the mechanical test samples were molded using a conventional type injection molding machine. As a result of the study, the tensile strength decreased by 19.3%, the modulus of elasticity decreased by 41.4%, while the impact strength increased by 14.1% with the addition of 8wt.% EPDM to the PA6 polymer. On the other hand, with the addition of 10wt.% glass fiber to the PA6 polymer, the tensile strength increased by 23.6%, the modulus of elasticity increased by 64.8% and the impact strength decreased by 63.4%. The flexural strength and flexural modulus of the PA6 composite increased by 67.0% and 94.0% with the addition of 10wt.% GF to PA6 polymer, respectively

Bu çalışmada iş sağlığı ve iş güvenliği kapsamının genişlemesi ile iş güvenliği açısından oluşabilecek tehditlere karşı önlem olarak kullanımı gün geçtikçe artan ve mekanik risklere karşı koruyucu olarak kullanılan donanımlardan birisi olan endüstriyel iş eldivenlerinin polimerik yüzey kaplamasının koruyucu performansının geliştirilmesi amacıyla endüstriyel kenevirin NBR ile birlikte kullanılarak oluşturulabilecek kompozit kaplama malzemesinin kullanılabilirliği konusu ele alınmıştır. Bu yüzey kaplaması yapılmış eldivenler genellikle aşınma, yırtılma ve delinme performansları bakımından test edilmekle birlikte, yapılan çalışmada, kaplama malzemesi olarak kullanılan NBR içine ağırlıkça %0,5, %2, %3,5 ve %5 oranlarında endüstriyel kenevir elyafı katılarak elde edilen kompozit malzeme kullanılarak da standartlara uygun olarak test edilmiştir. Ayrıca, doğal bir güçlendirici lif olan endüstriyel kenevir elyafın etkisini mukayese edebilmek amacıyla çok yaygın olarak kullanılan sentetik bir güçlendirici olan cam elyaf katılarak elde edilen kompozit malzeme de tekstil üzerine yüzey kaplaması olarak eldivenlere uygulanmıştır. Bu şekilde üretimi gerçekleşen eldivenler de aşınma, yırtılma ve delinme performans testlerine tabi tutulmuştur. Ardından da kompozit kaplamanın iç yapı özellikleri SEM, FTIR ve TGA testleri ile incelenmiştir. Elde edilen sonuçlar, kaplamanın kompozit olarak kullanılmasının mekanik etkilere karşı performansı arttırdığını ortaya koymuştur. Ayrıca kullanılan güçlendirici elyafın türüne ve miktarına bağlı olarak da performansın değiştiği gözlenmiş ve elde edilen detaylı sonuçlar çalışmada sunulmuştur., This study focuses on the usability of industrial hemp by incorporating it into NBR to obtain a composite coating material with a view to improving the protective performance of the polymeric surface coating of industrial work glove that is increasingly used as a preventive equipment against potential risks threatening occupational safety within the widening scope of occupational health and safety, as well as against mechanical risks. While such gloves processed through surface covering are normally tested for abrasion, tear and puncture according to certain standards, this study also involves testing the usage of composite material that is obtained through the combination of industrial hemp at 0.5%, 2%, 3.5% and 5% proportionately into the NBR used as a coating material in line with standards. Furthermore, the composite material containing glass fiber - synthetic material widely used for reinforcement purposes - is also applied to gloves as the coating material on the surface of the textile with a view to comparing the effect of industrial hemp fiber, which is a natural reinforcing fiber. Gloves produced in this way have also been subjected to abrasion, tear and puncture performance tests. The structural features of the composite coating are then tested through SEM, FTIR and TGA. The results obtained reveal that using the coating as a composite enhances the performance against mechanical effects. Furthermore, it was observed that the performance changes depending on the type and amount of reinforcing fiber used and the results achieved are presented in detail.

Şehirleşmenin yoğun olduğu bölgelerde, yağmur suyu büyük oranda geçirimsiz yüzeylerde toplanmakta, yeraltı suyuna sızması engellenmektedir. Özellikle yerleşim bölgeleri için çevre dostu olarak nitelendirebileceğimiz geçirimli kaplama uygulamaları, yüzey akışını büyük oranda azaltarak, yağmur suyunun temiz kalması ve sızma yoluyla yeraltı suyunun beslemesine olanak sağlamaktadır. Geçirimli Kaplamalar boşluklu yapısı itibariyle, çevresel gürültü kirliliğini azaltmaktadır. Bu faydaları düşünüldüğünde bu kaplamaların kentleri insan doğasına daha uygun hale getirmeye yardımcı olacağı açıktır. Diğer yandan, boşluklu yapısı itibariyle hizmet ömürleri kısa olan bu kaplamaların, performansının geliştirilmesine ihtiyaç duyulmaktadır. Bu bağlamda, geçirimli asfaltın daha yaygınlaştırılmasına katkı sunmak amacıyla, kaplama karışımların hidrolik geçirgenlik düzeyinden ödün vermeden, bazalt elyaf, polipropilen, cam elyaf ve atık lastik kullanılarak performansının iyileştirilmesi düşünülmüştür. Geçirimli asfalt karışım tasarımında, agrega olarak ferrokrom üretim sürecinde açığa çıkan cüruf malzemesi kullanılmıştır. Ferrokrom cürufunun özelliklerine uygun bir alanda geri dönüşümü ile ekonomik ve çevresel açılardan optimum fayda amaçlanmıştır. Çalışmada, Elazığ Ferrokrom Tesisinden temin edilen ferrokrom cürufu ve İstanbul Asfalt Fabrikaları Sanayi ve Ticaret A.Ş.' den temin edilen PMB 76-22 polimer bitümlü bağlayıcı yanında, filler takviyesi olarak F tipi uçucu kül ve bitüm stablizasyonu için selülozik elyaf kullanılmıştır. Çalışmada ferrokrom cürufu agrega için bir karışım tasarımı gerçekleştirilmiştir. En iyi tasarım sonuçlarının elde edildiği %6,0 ve %6,5 bitüm oranlarında, karışım ağırlığının %0,2, %0,4, %0,6, %0,8 ve %1,0 oranlarında polipropilen, bazalt elyaf, cam elyaf ve kırıntı kauçuk ilavesinin karışım performansı üzerindeki etkileri belirlenmiştir. Hazırlanan numunelere hacim analizi, permeabilite, Cantabro aşınma kaybı, dolaylı çekme mukavemeti ve nem hasarına karşı dayanım gibi tasarım deneyleri gerçekleştirilmiştir. In areas where urbanization is intense, rainwater is mostly collected on impermeable surfaces and leakage into groundwater is prevented. Permeable coating applications, which can be qualified as environmentally friendly especially for residential areas, greatly reduce the runoff, keep the rainwater clean and allow groundwater to be fed through infiltration. Permeable Coatings reduce environmental noise pollution due to their porous structure. Considering these benefits, it is clear that these coatings will help make cities more suitable for human nature. On the other hand, there is a need to improve the performance of these coatings, which have a short service life due to their porous structure. In this study, in order to contribute to the more widespread use of permeable asphalt, it was considered to improve the performance of the coating mixtures by using basalt fiber polypropylene, glass fiber and crumb rubber without compromising the hydraulic permeability level. The slag material released during the ferrochrome production process was used as aggregate in the permeable asphalt mixture design. With the recycling of ferrochrome slag in an area suitable for its properties, optimum benefit is aimed in economic and environmental terms. In the study, besides the ferrochrome slag obtained from Elazığ Ferrochrome Plant and polymer bituminous binder (PMB 76-22), F-type fly ash as filler addition and cellulosic fiber for bitumen stabilization were used. In the study, a mixture design was carried out for ferrochrome slag aggregate. The effects of the addition of polypropylene, basalt fiber, glass fiber and crumb rubber at the rates of 0.2%, 0.4%, 0.6%, 0.8% and 1,0% of mixture weight on the blend performance at 6.0% and 6.5% bitumen rates where the best design results are achieved has been determined. Design tests such as volume analysis, permeability, Cantabro abrasion loss, indirect tensile strength and resistance to moisture damage were carried out on the prepared samples.

Poliamidler yuksek dayanim, iyi elektriksel ve kimyasal ozelliklere sahip, hafif ve bircok turleri olan termoplastik sinifinda polimerlerdir. Sentezi bir diasit ve bir diaminin polimerlestirilmesine dayanan poliamidler, cesitli kimyasallar sayesinde bircok farkli ozelliklere sahip polimerlerin eldesine izin vermektedir. Poliamidler yuksek erime sicakligina ve sicaklik artisiyla sertligini koruma ozelligine sahip malzemelerdir. Bircok ustun ozellikleri arasinda yuksek sertlik, tokluk, yorgunluga karsi mukavemet, sunme mukavemeti, alev geciktiricilik, elektriksel yalitim, kimyasal mukavemet, asinma mukavemeti, dusuk surtunme katsayisi, dis kosullara dayaniklilik, genis renk yelpazesi ve isleme kolayligi bulunmaktadir. Son yillarda, mekanik ozelliklerini iyilestirmek icin farkli boy ve besleme oranlarinda cam elyaf takviyesi ile kompozitleri hazirlanmistir. Poliftalamidler, yuksek isil dirence sahip yari aromatik ve yari kristalin bir malzemelerdir. Bu polimerler, sahip oldugu isil direnc ve dusuk nem cekme ozellikleriyle kimyasal bir cevrede veya yuksek sicaklik kosullarinda kullanima uygundur. Polimer karisimlari, yuksek dayanimlari ve dusuk yogunluklari nedeniyle plastik endustrisinde yaygin olarak kullanilan malzemelerdir. Aromatik poliamidler ile alifatik poliamidler karistirildiginda islenebilirlik artmaktadir. Bu calismada %50 cam elyaf takviyeli katkili poliftalamid malzemesi ile poliamid 66 malzemesi karistirilarak, uyumluluklari incelenecektir. Poliftalamidler ile farkli oralarda poliamid 66 karisimlari ekstruzyonla harmanlanacaktir. Test ornekleri enjeksiyonla kaliplama yontemleriyle hazirlanacak, polimerlerin besleme oranlarinin, kompozitlerin mekanik, isil ve morfolojik ozellikleri uzerine etkisi DSC ve mekanik test yontemleriyle incelenecektir.

Bu çalışmada bir seri aromatik amin, benzilidenmalononitril ve fulven bileşik serilerinin SMC (hazır kalıplama bileşeni) yüzeyindeki adhezyon promotor etkileri araştırıldı. Bileşiklerden aromatik aminler ticari olarak temin edilirken diğerleri kendi laboratuvarımızda geliştirilmiş uygun yöntemler ile sentezlendi. Bileşikler hidrofobik SMC yüzeyine uygulandı ve yüzey karakteristiklerindeki değişimler ATR-FTIR spektroskopisi ile incelendi. Yüzey yapışma promotorları olarak kullanılan bileşiklerin etkinliklerini değerlendirmek için su damlası temas açısı ölçümleri gerçekleştirildi. Endüstride kullanılan standart prosedürlere uygun olarak boyanmış yüzeyler çapraz kesim testi ile test edildi. Test edilen ikincil aminlerin %91’i, benzilidenmalononitrillerin %50’si ve fulven bileşiklerinin %90’ı cam elyaf yüzeylere tutunmada mükemmel sonuç verdi. Birincil aromatik aminler testi geçemedi. Adhezyon artırma mekanizmasının açıklanması için, toluen (SMC’nin hodrofobik kısmını temsil eden) ve tereftalaldehit (SMC’nin polar di-ester kısmını temsil eden) ile yüzey modifiye edici bileşiklerin T1 durulma süreleri ölçüldü. Bu araştırmanın sunucunda, SMC’lerin boyama ön işlemlerinde endüstriyel olarak uygulanan yöntemlerin dezavantajlarını önlemeye hizmet edecekleri ortaya kondu. In this work series of aromatic amines, benzylidenemalononitriles and fulvenes were screened for their efficiencies as adhesion promotors for sheet molding compound (SMC) surfaces. The compounds from the aromatic amine series were commercially available while the others were prepared according to appropriate methods developed in our laboratory. The compounds were loaded on to the hydrophobic SMC surfaces and the surface characteristics changes were measured first by ATR-FTIR spectroscopy. To assess the efficiencies of the compounds used as surface adhesion promotors water droplet contact angle (WCAs) measurements were performed. The surfaces painted according to standard procedures used in industry were subjected to cross-cut tests. 91% of the secondary amines, 50 % of the benzylidenemalononitrile and 90% of the fulvene series tested were found to be excellent surface adhesion enhancers of fiberglass surfaces. The primary aromatic amines failed the test. To elucidate the mechanism of adhesion enhancement spin-lattice relaxation time (T1) measurements for representative compounds in contact with toluene (representing the hydrophobic part of SMC) and therephtalaldehyde (representing the polar di-ester part of SMC) were performed. Thus the results of this investigation will serve to avert the disadvantages of the industrially applied methods for pre-painting surface treatments of SMCs. TCM Otomotive KOSGEB

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Bu çalışmada, çeşitli bilimsel çalışmalarda ve makalelerde titreşim sönümleme kabiliyetinin konvansyionel metal malzemelere oranla daha yüksek olduğu tespit edilen epoksi reçine matriks malzemesi olarak kullanılarak bir kompozit yapı oluşturulmuştur. Kompozit yapıda esnek bir malzeme olan epoksi reçinenin rijitliğini arttırmak amacıyla bazalt granüller ve silis kumu tanecikleri kullanılmıştır. Rijitliğin sağlanması ile birlikte kırılganlığı artan yapının mukavemetini arttırmak ve lif yönü bulunan bir form oluşturmak amacıyla cam elyaf takviyesi ile kompozit yapı desteklenmiştir. Kompozit yapıda kullanılan malzemelerin tedarik edildikten sonra doğrudan kullanılmaları çeşitli olumsuz durumlara yol açtığı için malzemelerin öncelikle bazı ön işlemlere tabi tutulması gerekmektedir. Bu nedenle kompozit yapının döküm ve serim işlemleri yapılmadan önce malzeme hazırlık prosesleri geliştirilerek bu prosesler malzeme hazırlığı sürecinde uygulanmıştır. Ayrıca döküm işlemi esnasında da birbirinden farklı karakteristiklerde malzemeler kullanıldığı için istenmeyen durumlar söz konusu olabilmektedir. Bu sebepler dolayısıyla döküm işlemi için ayrı bir döküm prosesi geliştirilmiştir. Tüm proses geliştirmelerinde otomasyona uygunluk kriteri göz önünde bulundurulmuştur. Kalıplama işlemi için metal, ahşap ve polimer kalıp malzemeleri ile denemeler yapılarak en uygun kalıp malzemesi seri ve prototip üretimler için belirlenmiştir. Farklı karışım oranlarına sahip numunelere titreşim sönümleme ve çekme testleri uygulanmış ve malzemenin mekanik özellikleri belirlenmiştir. Yapılan testler neticesinde endüstriyel kullanıma uygun ve ideal mekanik özelliklere en yakın sonuçlar elde etmemizi sağlayan malzeme bileşim oranları saptanmıştır. Kompozit yapıdaki malzeme katkılarının mekanik özelliklere olan etkileri irdelenerek pozitif ve negatif yönleri ortaya konulmuştur. In this study, a composite structure was created using epoxy resin as the matrix material, which is reported in many studies to have a higher vibration damping capacity that conventional metal materials. To improve the rigidity of the normally flexible epoxy resin, basalt granules and silica sand particles were used in the composite structure, while to improve the strength of the structure, which became more fragile as the rigidity was increased, and to create a form with fibers, the composite structure was reinforced with glass fiber. The materials to be used in a composite structure need to be pre-processed, as skipping this step and using them directly as supplied can lead to negative results. Accordingly, material preparation processes have been developed for application prior to the casting and laying of the materials for the composite structure. Undesirable situations may also arise during casting as materials with different characteristics are used, and so a separate casting process has been developed. The criteria of suitability for automation was taken into account in the development of all the processes. Tests were conducted with metal, wooden and polymer molding materials, and the most appropriate mold materials for prototype and mass production were identified. Vibration damping and tensile tests were conducted on samples of different mixes, and the mechanical characteristics of the developed materials were identified. The tests made it possible to identify the material mixture ratios that best approximated the optimum mechanical characteristics, and identified those most suitable for industrial use. The effects of reinforcement materials on the mechanical characteristics of the composite structure were examined, and their strengths and drawbacks were identified.

Bu tez çalışmasında, organik malzemelerin fren balatası malzemesi olarak kullanılabilirliğini incelemek amacıyla önce; barit, kalsit, andız kozalağı tozu (AKT), midye tozu, salyangoz tozu ve yengeç tozu dolgu malzemesi olarak kullanılarak deneme numuneleri üretilmiştir. Üretilen deneme numunelerinin; yoğunluk, sertlik, aşınma oranı ve sürtünme katsayısı sonuçları incelenmiştir. Ardından; balata özelliklerine etki edeceği düşünülen 6 faktör belirlenmiştir. Bu faktörler, presleme süresi 2 seviyeli (10-15dk), elyaf çeşidi 3 seviyeli (cam elyaf-karbon elyaf-bazalt elyaf), presleme sıcaklığı 3 seviyeli (140-160-180°C), presleme basıncı 3 seviyeli (100-150-200 MPa), karıştırma süresi 3 seviyeli (10-15-20dk) ve AKT oranı (%10-%25-%40) 3 seviyeli olmak üzere Taguchi yöntemi kullanılarak L18 ortogonal dizin oluşturulmuştur. Numunelerin üretiminde; bazalt elyaf, cam elyaf ve karbon elyaf olmak üzere 3 çeşit takviye elemanı kullanılmıştır. Barit %50, elyaf %20, fenolik reçine %25 ve kok kömürü tozu %5 oranında katılarak bir içerik oluşturulmuştur. Hazırlanan bu içeriğe AKT, %10, %25 ve %40 oranında katılarak numuneler üretilmiştir. Numunelerin yoğunluk, sertlik, aşınma oranı, sürtünme katsayısı, iç kesme kuvveti ve mukavemeti özellikleri incelenmiştir. Daha sonra Minitab17™ programında varyans analizi (ANOVA) yapılmıştır. Yoğunluk ve sertlik için AKT oranının, sürtünme katsayısı, iç kesme kuvveti ve mukavemeti için elyaf çeşidinin, aşınma oranı için presleme basıncının en etkili faktör olduğu bulunmuştur. ANOVA'dan faydalanılarak doğrulama numunelerinin üretilmesine karar verilmiştir. Doğrulama numuneleri için; presleme süresi 15 dk, karıştırma süresi 15 dk, presleme basıncı 100 MPa ve presleme sıcaklığı 160 °C olarak alınmış ve cam elyaf, karbon elyaf ve bazalt elyafa ayrı ayrı AKT %0, %5, %15 ve %20 oranında katılarak doğrulama numuneleri üretilmiştir. Üretilen bu numunelerin, yoğunluk, sertlik, aşınma oranı sürtünme katsayısı, iç kesme kuvveti ve mukavemeti sonuçları incelenmiştir. Doğrulama numunelerine yapılan testler aynı şartlarda ticari ön ve arka fren balatasından alınan numunelerede uygulanmıştır. Doğrulama numunelerinin ve ticari balata numunelerinin test sonuçları birbiri ile kıyaslanmıştır. Çalışma sonunda, üretilen numunelerin sürtünme katsayılarının, ticari balataya göre düşük olduğu görülmüştür. Sertlik, iç kesme kuvveti ve mukavemeti değerleri, ticari balatanın değerlerinden yüksek, aşınma oranı ise düşük çıkmıştır. AKT'nin belirli bir orana kadar balata içeriği olarak kullanılabileceği tespit edilmiştir., In this thesis, in order to investigate that organic materials can be used as brake lining material, trial samples were first produced by using barite, calcite, the juniperus drupacea cone powder (JDCP), mussel powder, winkle powder and crab powder as filler material. Trial samples produced; The results of density, hardness, wear rate and friction coefficient were investigated. Behind; six factors that were thought to affect the properties of lining were determined. These factors are the pressing time 2 level (10-15 min) fiber type 3 level (glass fiber-carbon fiber-basalt fiber) pressing temperature 3 level (140-160-180 ° C) pressing pressure 3 level (100-150-200 MPa) the mixing time was 3 levels (10-15-20 min) and the JDCP ratio was 3 levels (10%-25%-40%). For these factors and levels, the L18 orthogonal sequence was constructed using the Taguchi method. Basalt fiber, glass fiber and carbon fiber were used in the production of the samples. By weight, a composition of 50% barite, 20% fiber, 25% phenolic resin and 5%coke coal was formed. Samples were produced by adding 10%, 25% and 40% JDCP to this composition. Density, hardness, abrasion rate, friction coefficient, internal shear strength and strength properties of the samples were investigated. Then, variance analysis (ANOVA) was performed in Minitab17™ program. It has been found that for the density and stiffness, the JDCP ratio is the most effective factor for the friction coefficient, internal shear force and strength of the fiber type and the pressing pressure for the wear rate. It was decided to produce verification samples using ANOVA. For verification samples; pressing time 15 min, mixing time 15 min, pressing pressure 100 MPa and pressing temperature 160 °C and glass fiber, carbon fiber and basalt fiber separately JDCP 0%, 5%, 15% and 20% participation by verification samples are produced. The density, hardness, wear rate, friction coefficient, internal shear strength and strength of these samples were investigated. The tests performed on the validation samples were applied to the samples taken from the commercial front and rear brake pads under the same conditions. The test results of the validation samples and the lining samples were compared with each other. At the end of the study, the friction coefficients of the produced samples were found to be lower than the friction coefficient of the commercial lining. Hardness, internal shear force and strength values were higher than the values of commercial linings and wear rate was low. It has been determined that JDCP can be used as a lining content until a certain rate.

Artan çevre bilinciyle beraber, son zamanlarda daha az kalıcı etki bırakan, çevreyi daha az kirleten ürünler ve üretim yöntemlerine ilgi de artış görülmektedir. Doğal polimerler, geri dönüştürülebilir poşetler, karbon salınımını en aza indiren elektrikli araçlar bunlardan birkaç tanesidir. Kompozit malzemelerde doğal liflerin kullanımı sürdürülebilirlik ve geri dönüşüm gibi kavramların ön plana çıkmasıyla son yıllarda hızla artış göstermektedir. Takviye materyali olarak kullanılan doğal liflerin geri dönüştürülebilirlik ve biyolojik olarak parçalanabilirlik ve özellikleri, yüksek özgül mukavemet, düşük yoğunluk değerlerine ek olarak bitkisel kökenli doğal kaynakların yenilenebilir olması sebebiyle ekolojik malzemeler gelişim göstermektedir. Doğada canlılardan oluşan ve hücrelerden meydana gelen doğal lifler hayvansal ve bitkisel lifler olmak üzere 2 grup içinde sınıflandırılmaktadır. Örneğin ağaç bir kompozittir, lignin adı verilen çok daha zayıf bir madde ile bir arada tutunan uzun selüloz liflerinden (bir tür polimer) oluşur. Selüloz aynı zamanda pamuğun içinde de bulunur, fakat onu bağlayan lignin maddesi olmadan pamuk çok daha mukavemetsizdir. İki zayıf madde lignin ve selüloz birlikte çok daha güçlü bir malzeme oluştururlar. İstenilen özelliklerde ve biçimde kompozit malzeme üretimi için bir çok yöntem bulunmaktadır. Bu çalışmada, doğal lif takviyeli kompozit malzeme üretiminde en sık kullanılan yöntem olan vakum infüzyon yöntemi ile biyo kompozit malzeme üretimi ve bu malzemelerin cam elyaf, karbon elyaf takviyeli kompozitlere kıyasla mekanik özelliklerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Aynı ağırlığa sahip cam elyaf takviyeli, karbon elyaf takviyeli, yarı mamul biyo kompozit ve kumaş halinde nihai ürün olan biyo kompozit malzemelerden olmak üzere 4 tip kompozit malzeme üretimi vakum infüzyon yöntemi ile gerçekleştirilmiştir. Elde edilen plakalar standartlara uygun bir şekilde kesilerek mekanik testler için numuneler hazır hale getirilmiştir. Yapılan deneylerin sonuçlarında piyasada sıkça kullanılan cam elyaf ve karbon elyaf takviyeli kompozitler karşısında biyo kompozitlerin özellikleri kıyaslanmıştır., With an increasing environmental awareness, interest in products and production methods that have less polluting and less persistent environmental impact has also increased in recent years. Natural polymers, recycled pouches, electric cars, which reduced carbon emissions, are some of these. The use of natural fibers in composite materials is increasing rapidly, as concepts such as recycling and sustainability are at the forefront. Ecological materials have been developed because of the biodegradability and recyclability properties of natural fibers used as reinforcing material, low density, high specific strength values as well as the renewable nature of vegetable origin natural resources. The natural fibers, which are composed of living organisms in the nature and formed from cells, are classified into two groups as animal and vegetable fibers. For example, a tree is a composite composed of long cellulose fibers (a kind of polymer) that are held together by a much weaker substance called lignin. Cellulose is also present in the cotton, but without the lignin that binds it, the cotton is much more resistless (weak). The two weak substances lignin and cellulose together form a much stronger material. There are many methods for producing composite materials in desired characteristics and shape.In this study, it is aimed to investigate the mechanical properties of bio composite materials produced by vacuum infusion method which is the most commonly used method in the production of natural fiber reinforced composite materials and the comparison of these materials with glass fibers and carbon fiber reinforced composites. Four types of composite materials were produced by vacuum infusion method, from glass fiber reinforced, carbon fiber reinforced, semi-finished bio composite with the same weight and bio composite material, which is final product in fabric. Plates obtained were cut in accordance with standards and samples were prepared for mechanical tests. The results of the experiments have compared the properties of bio composites against glass fiber and carbon fiber reinforced composites frequently used in the market.

Her gün yeni teknolojilerin ortaya çıktığı günümüz dünyasında kompozit malzemelerin kullanıldığı alanlar (Savunma sanayii, uzay teknolojisi, havacılık, inşaat, ulaşım, otomotiv, sağlık, spor) günden güne artmaktadır. Bunun getirisi olarak, daha yüksek mukavemetli, daha hafif, düşük radar izi bırakan, düşük veya yüksek ısıl ve elektriksel iletkenlik, nanokompozit gibi çok çeşitilik gösteren konular üzerinde araştırmalar yapılmaktadır. Bu çalışmada Cam elyaf malzemesinin takviye elemanı olarak polimer matrisli termoplastik kompozit yapı içerisinde kullanılması araştırılmıştır. Cam elyaf malzemesinin çekme mukavemeti ve aşınma dayanımı çok yüksek olması sebebiyle plastik malzemelerde güçlendirici olarak çok sık kullanılmaktadır. Bu çalışmada polimer matris olarak, Yüksek Yoğunluklu Polietilen (YYPE), Düşük Yoğunluklu Polietilen (DYPE), Polipropilen kopolimer (PPC), Akrilonitril Bütadiyen Stiren (ABS) kullanılmıştır. Granül haldeki termoplastik polimer malzemelere, takviye elamanı olarak cam elyaf kullanılarak, sıcak pres makinası yardımıyla kompozit plakalar üretilmiştir. Üretilen kompozit plakalar kesilerek deney numuneleri elde edilmiş ve numunelerin testleri yapılarak mekanik özellikleri incelenmiştir. Yapılan testler neticesinde cam elyaf takviyesinin mukavemette artma ve darbe sonucu oluşan deformasyonda azalma görülmüştür. Bu takviye ile malzemelerde iyi bir dayanım artışı sağlanmıştır. Cam elyaf takviyeli ABS kompozit malzeme, üretilen kompozit malzemeler arasında en yüksek çekme mukavemetine sahip malzeme olarak elde edilmiştir., The areas where composite materials are used today (Defense industry, space technology, aviation, construction, transportation, automotive, health, sports) are increasing day by day. As a result of this, researches are carried out on subjects that exhibit a variety of higher strength, lighter, low radar traces, low or high thermal and electrical conductivity, and nanocomposites. In this study, the use of glass fiber material as a reinforcing element in thermoplastic composite structure with polymer matrix was investigated. Glass fiber is used as a strengthener in plastic based materials due to its high tensile and abrasion resistance. High Density Polyethylene (HDPE), Low Density Polyethylene (LDPE), Polypropylene Co-polymer (PPC), Acrylonitrile Butadiene Styrene (ABS) were used as polymer matrix. In the granular thermoplastic polymer materials, composite plates were produced by using hot press machine by glass fiber reinforcement. The composite plates were cut and the test specimens were obtained. As a result of the tests performed, glass fiber reinforcement has been shown to increase in strength and decrease in deformation due to impact. With this reinforcement, a good strength increase is achieved in the materials. Glass fiber reinforced ABS composite material was obtained as the material with the highest tensile strength among the produced composite materials.

TEZ11878 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2019. Kaynakça (s. 67-71) var. xiv, 79 s. : res. (bzs. rnk.), tablo ; 29 cm. Gelişen çevreci ekonomiyle bereaber otomotiv sektörü ve diğer endüstriler; karbon emisyonunu, enerji tüketimini ve maliyeti azaltıp, malzeme özelliklerini yükselterek geri dönüştürülebilir bir malzeme üretmeyi planlamıştır. Doğal elyafların, cam elyaflarla beraber hibridizasyonu kompozit malzemenin mekanik özelliklerinin gelişmesini sağlamıştır. Bu çalışmada, vakum infüzyon yöntemiyle doğal elyaf takviyeli epoksi matrisli kompozit malzeme üretilmiştir. Kompozit numuneleri kullanılarak; çekme, Charpy çentik darbe, sertlik ve su emilim testleri yapılmıştır. Araştırmalar sonucunda gözlemlenmiştir ki, doğal elyaflara cam elyafın eklenmesi kompozit malzemenin özelliklerini gözle görülür bir biçimde artırmıştır. By the emerging eco-friendly economy, automotive sector, and the other industries consider to manufacture renewable materials to reduce carbon emissions, energy consumption and the costs, also improve material properties. The hybridization of natural fiber with glass fiber provides to enhance the mechanical properties of composite material. On this study, natural fiber reinforced epoxy matrix composite material was manufactured by using a vacuum assisted resin transfer method (VARTM). The tensile, Charpy impact, hardness, and water absorption tests were carried out by using composite specimens. It was observed that the addition of glass fiber to natural fiber, prominently increases the properties of composites at the end of the researches.

Bu tez çalışması Pamukkale Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri tarafından 2017FEBE065 nolu proje ile desteklenmiştir Bu tez çalışmasında tabakalı kompozit plakalara nano boyutta katkı maddesi eklenmesi ile kompozit malzemelerde mekanik özelliklerine etkisi incelenmiştir. İncelemelerin ışığında kompozit üretiminde katkı maddesi ilavesi ile malzemenin dayanımının nasıl değiştiği incelenmiş ve daha mukavemetli kompozit malzemelerin elde edilmesi sağlanmıştır. Kompozit malzemelerde iki farklı amaçla dolgu veya katkı malzemesi kullanılabileceği bilinmektedir. Bunlardan biri mekanik özellikleri iyileştirmek için kullanılan takviye edici nitelikte olan dolgu maddeleridir. Diğeri ise ticari alanda yaygın olarak kullanılan ve maliyet düşürücü nitelikte olan dolgu veya katkı maddeleridir. Bu çalışmada farklı özelliklere ve tanecik boyutlarına sahip katkı malzemeleri kullanılmıştır. Ağırlıkça farklı oranda grafen, silika ve kalsit nano partiküller reçine içerisine ilave edilerek tabakalı kompozit plakalar hazırlanmıştır. Nano partikül etkisinin incelenmesi için iki farklı oryantasyona sahip plakalar üretilmiştir. Plakalardan ASTM standardına uygun numuneler elde edilmiş ve tek eksenli mekanik çekme deneyleri yapılarak, katkı maddesinin kompozit malzemenin mukavemetine olan etkileri incelenmiştir. Tabakalı cam elyaf kompozit malzemelere nano partikül ilavesinin malzemenin dayanımında etkili bir rol oynadığı görülmüştür. İlave edilecek katkı oranlarında optimum noktaların olduğu belirlenmiştir. Özellikle optimum oranda grafen nano partikül kullanımı katkısız kompozit malzemelere göre kopma dayanımında %20 oranında artışa sebep olmuştur. Numunelerin su emme davranışları üzerine deneyler yapılmıştır. Tabakalı cam elyaf kompozit malzemelerin suya karşı mekanik davranışta önemli bir değişime uğramadığı gözlemlenmiştir. In this thesis study, the change of mechanical properties in composite materials was investigated by adding nano size additive material to layered composite plates. In the light of the investigations, it was investigated how the strength of the material changes with the addition of the additive material in the composite production and the stronger composite materials are obtained. It is known that filler or additive material can be used in composite materials for two different purposes. One of them is filler which can be used as a reinforcing material to improve mechanical properties. The other is a filler or additive which can be widely used in the commercial field and which is in a cost-reducing nature. In this study, additive materials with different properties and particle sizes were used. Layered composite plates were prepared by adding graphene, silica and calcite nanoparticles to the resin in different proportions. Plates with two different orientations were produced for the examination of the nanoparticle effect. Samples prepared according to ASTM standards and uniaxial mechanical tensile tests were carried out to investigate the effects of additives on the strength of the composite material. Nanoparticle addition to layered glass fiber composite materials showed that nanoparticle addition played an effective role in the strength of the material. It has been determined that optimum point exists in the additive ratio. In particular, the optimum amount of graphene nanoparticles addition resulted in a 20% increase in fatigue strength compared to unadulterated composite materials. Experiments have been carried out on the water absorption behavior of the samples. It has been observed that stratified glass fiber composite materials did not show significant change in mechanical behavior against water.

Tez (yüksek lisans) -- Ondokuz Mayıs Üniversitesi, 2018 Libra Kayıt No: 123342 …

Ülkemizde ve dünyada son yıllarda kompozit malzemelerin gelişmesiyle birlikte karbon nanotüp (KNT) üzerinde araştırmalar ve sentezlenme işlemleri yaygınlaşmıştır. Karbon nanotüp, çok hafiftir ve yüksek dayanıma sahiptir. Cam elyaf ise yüksek çekme ve aşınma dayanımına sahip olması sebebiyle plastik esaslı malzemelerde güçlendirici olarak kullanılmaktadır. Bu çalışmada yüksek yoğunluklu polietilen (YYPE) ile ağırlıkça %0,5; %1 ve %1,5 oranlarında KNT, aseton ile karıştırılmıştır. Ultrasonik karıştırıcı ve manyetik karıştırıcıda karıştırıldıktan sonra aseton buharlaştırılmıştır. YYPE ve KNT karışımı, çift vidalı ekstruderden geçirilerek tamamen homojen hale gelmiştir. Granül haldeki bu malzemeye cam elyaf takviyesi yapılarak sıcak pres makinası yardımıyla kompozit plakalar üretilmiştir. Plakalar lazer kesim cihazında kesilerek deney numuneleri elde edilmiş ve numunelerin testleri yapılarak mekanik özellikleri incelenmiştir. Yapılan deneyler sonucunda, cam elyaf ve tüm oranlarda yapılan KNT takviyesinin mukavemet değerlerini arttırdığı görülmüştür. Bu takviyelerle malzemede iyi bir dayanım artışı sağlanmıştır., In recent years, research and synthesis processes on carbon nanotubes (CNTs) have become widespread with the development of composite materials in our country and the world. CNTs are so lightweight and high strength material. Because of high tensile strength and abrasion resistance of glass fiber, is used as a strengthening in plastic-based materials. In this work, high density polyethylene (HDPE) and 0,5; 1 and 1,5% by weight of CNTs were mixed with acetone. The acetone was evaporated after mixing in the ultrasonic mixer and magnetic stirrer. Mixtures of HDPE and CNTs have become completely homogeneous by passing it through a twin-screw extruder. The composite plates made from glass fiber, HDPE and CNTs by hot press machine. Plates were cut by laser cutting machine, so test samples were obtained. This samples were tested and then their mechanical properties have been examined. The result of the experiments showed that reinforcement of glass fiber and all proportions of CNTs increased strength values. With these reinforcements, provided a good strength increase on the material.

Bu çalışmada, farklı sıcaklıklarda ısıl işlem uygulanmış Doğu kayını (Fagus orientalis L.) odunundan elde edilen örnekler karbon ve cam fiber ile güçlendirilmiş ve fiziksel ve mekanik özelliklerindeki meydana gelen değişimler incelenmiştir. Bu amaçla, kayın ağacı 150, 175 ve 200 ºC sıcaklıklarda 3 saat süre ile ısıl işleme tabi tutulduktan sonra uygun ölçülerde kaplamalar kesilmiş ve aralarına karbon ve cam fiber ekleyerek fenol formaldehit tutkalı kullanılarak 4 katmanlı lamine malzemeler üretilmiştir. Kontrol grubunda ise sadece kayın örnekler lamine edilmiştir. Örneklerin hava kurusu yoğunluk değeri, eğilme direnci ve eğilmede elastikiyet modülü, liflere paralel basınç direnci, yapışma direnci ve hacimsel şişme değerleri belirlenmiştir. Sonuç olarak ısıl işlem sıcaklığına bağlı olarak mekanik dirençler azalmıştır. En yüksek hava kurusu yoğunluk değeri ısıl işlemsiz ve cam fiber ile güçlendirilmiş örneklerde (0,742 g/cm3), en yüksek eğilme direnci 150 °C’de ısıl işlem uygulanmış ve karbon fiber ile güçlendirilmiş örneklerde (123,95 N/mm2), en yüksek eğilmede elastikiyet modülü ısıl işlemsiz ve karbon fiber ile güçlendirilmiş örneklerde (13299 N/mm2), en yüksek liflere paralel basınç direnci ısıl işlemsiz ve takviyesiz örneklerde (69,75 N/mm2), en yüksek yapışma direnci ısıl işlemsiz ve takviyesiz örneklerde (10,57 N/mm2) belirlenmiştir. Hacimsel şişme testlerinde ise en yüksek değer ısıl işlemsiz ve takviyesiz örneklerde elde edilirken (% 15,96), en düşük 200 ºC’de ısıl işleme maruz kalan ve karbon fiber ile güçlendirilmiş örneklerde (% 10,93) belirlenmiştir. Bu sonuçlara göre ısıl işlem uygulanmış ağaç malzemede güçlendirici olarak karbon ve cam elyaf malzemenin kullanılması tercih edilebilir., In this study, the samples obtained from heat treated at different temperatures beech (Fagus orientalis L.) wood were reinforced with carbon and glass fiber and the changes in the physical and mechanical properties were investigated. For this purpose, the beech wood was heat treated at 150, 175 and 200 °C for 3 hours, then the veneers were cut at appropriate dimensions and by adding carbon and glass fiber between veneers, 4 layers of laminated materials were produced using phenol formaldehyde adhesive. In control group, only fagus samples was laminated. The air-driel density value, bending strength, modulus of elasticity in bending strength, compressive strength paralell to the grain, bonding strength and volumetric swelling rate of the samples were determined. As a results, the mechanical properties decreased with the heat treatment temperature. The highest air-dried density value in unheat-treated and reinforced samples with glass fiber (0,742 g/cm3), the highest bending strength in heat-treated at 150 °C and reinforced samples with carbon fiber (123,95 N/mm2), the highest modulus of elasticity in bending strength in unheat-treated and reinforced samples with carbon fiber (13299 N/mm2), the highest compressive strength paralell to the grain in unreinforced and unheat-treated samples (69,75 N/mm2), the highest bonding strength in unreinforced and unheat-treated samples (10,57 N/mm2) were determined. In the volumetric swelling tests, the highest value were determined in unreinforced and unheat-treated samples (15,96 %), the lowest value in heat-treated at 200 °C and reinforced samples with carbon fiber (10,93 %). According to these results, it is preferable to use carbon and glass fiber as the reinforcing material in the heat-treated wood material.

Yüksek Lisans Tezi, Kompozit malzemeler sahip oldukları yüksek özelliklerden dolayı çağımızın gözde malzemeleridir. Dünya çapında geniş uygulama alanı bulan bu malzemelerin, Türkiye'de de kullanımı giderek artmaktadır. Bu çalışmada termoset matrisli kompozitlere göre üzerinde daha az çalışılan termoplastik matrisli kompozit üretimi ve çekme mukavemeti üzerinde durulmuştur. Takviye olarak kullanılan cam elyaf üzerine termoplastik matris olarak kullanılan PVC kaplaması yapılmış, daha sonra bu malzeme uygun formatta hem dokuma hemde tek yönlü olarak preslenerek anizotropik yapıda kompozit levha üretilmiştir. Bu levha üzerinde uygun standartlara göre çekme deney numuneleri çıkarılarak her iki yöndeki (atkı-çözgü) çekme dayanımları karşılaştırılmıştır. Fiber olarak kullanılan cam elyafa göre oldukça düşük dayanıma sahip olan ancak kolay üretilmesi, çok geniş kullanım alanına sahip olması, elektrik ve ses izolasyonu sağlaması, geçirgenlik ve geri dönüşüm yeteneğine sahip termoplastik matris malzeme (PVC)'ye daha yüksek mekanik özellikler kazandırılması amaçlanmıştır., Composite materials are the favorite materials in our age because of their high properties. The use of these materials has wide application area in the world and usage has increasing in Turkey. In this study focuses on thermoplastic matrix composite production and tensile strength, which are less studied than thermoset matrix composites. On the glass fiber used as a reinforcement, PVC coating which is used as a thermoplastic matrix was made, then this material was pressed in a suitable format both in weaving and unidirectional to produce anisotropic composite sheet. Tensile test specimens were removed from this plate according to the appropriate standards and the tensile strengths on both direction (weft-warp) were compared. It is aimed to acquire higher mechanical properties to thermoplastic matrix material (PVC) which has very low strength but has easy production, wide usage area, electrical and sound insulation, transparency and recycling ability compared to glass fiber used as fiber.

Polimer matrisli Cam Elyaf Takviyeli Polyester (CTP) konpozit malzemeler yüksek özgül mukavemet, mükemmel elastiklik, düşük ağırlık, yüksek korozyon direnci, yüksek kimyasal direnç ve yüksek termal kararlılık gibi bazı özelliklere sahiptirler. Makine parçalarının en önemli hasar sebeplerinden biri aşınmadır. Aşınma, malzemelerin yüzey kimyalarını ve mikroyapılarını değiştirerek azaltılabilen bir yüzey özelliğidir. Bu nedenle CTP malzemelerin sadece mekanik özellikleri değil, aynı zamanda tribolojik davranışları da araştırılmalıdır. Bu çalışmanın amacı farklı dolgu ve reçine malzemelerinin farklı yük ve hızlarda CTP malzemelerin adhezif aşınma özelliği üzerine etkisini incelemektir. Numunelerin üretimlerinde farklı reçineler (reaktif ortoftalik polyester), takviye malzemeleri ve dolgular (cam kürecik ve alumina) kullanılmıştır. Başlangıçta, numuneler 150m’lik sabit kayma mesafesinde iki farklı yükte (F=10N, F=20N) ve iki farklı hızda (n=100rpm, n=200rpm) adhezif aşınma deneylerine tabi tutuldu. Tribometre üzerinden test boyunca sürtünme kuvveti ve sürtünme katsayısı değerleri ölçülmüştür. Numunelerin yoğunlukları da ölçüldü. Bir sonraki adımda aşınma iz kalınlıkları ölçüldü ve aşınma oranları hesaplandı. Sonuçlarda, düz ortoftalik polyester reçineye cam kürecik ilavesi aşınma oranını düşürdüğü görüldü. Numunelerin aşınma davranışı üzerine yükün etkisi hızın etkisinden daha fazla olduğu tesbit edildi., Glass fiber reinforced polyester (GFRP) materials which are polymer matrix composites have some properties such as high specific strength, excellent elasticity, low weight, high corrosion resistance, high chemical resistance and high thermal stability. One of most important causes of failure of mechanical parts is wear. It is a surface property that can be reduced by changing the surface chemistries of the materials and microstructures. For this reason GFRP materials should be investigated not only for their mechanical properties but also for their tribological behaviours. The aim of this study is investigation of effects of different fillers and resins materials on adhesive wear properties of GFRP at different loads and speeds. In the sample production, different resins (reactive orthophtalic polyesters), reinforcing materials and fillers (glass beads, alumina) are used. . Initially, the samples were subjected to adhesive wear tests on two different loads (F=10N, F=20N) and two different speeds (n=100rpm, n=200rpm) at 150m sliding distance. The friction force and friction coefficient were measured during the test on tribometer. The densities of samples were measured. In the next step, the wear trace thicknesses were measured and the wear rates were calculated. In results, the addition of glass beads to plain orthophtalic polyester resin reduced wear rate. The influence of load effect on wear behavior of samples is more the influence of speed.

Teknolojik ilerlemeler beraberinde daha üstün özellikli malzemelere ihtiyaç duymaktadır. Geleneksel malzemelerin karşılayamadığı bu özellikler kompozit olarak isimlendirilen malzemelerle karşılanabilmektedir. Kompozitlerde mukavemeti sağlayan malzemeler elyaflardır ve mekanik özellikleri iyileştirmek için genellikle elyaf takviye malzemeler modifiye edilmektedir. Kompozitlerin en önemli dezavantajları uzun sürede ve yüksek maliyette üretilebilmeleridir. Otomotiv gibi zamana duyarlı endüstriler için kısa çevrim süresi ve üstün nihai ürün özelliklerinden dolayı SMC (Sheet moulding compound) kompozit üretim yöntemi avantaj sağlamaktadır. Klasik SMC yönteminde düşük oranda kısa rasgele elyaf ve polyester reçine kullanımı sonucu malzemede istenildiği kadar rijitlik sağlanamaz. Yeni malzemelerin ortaya çıkışı ve karbon elyaf gibi mevcut malzemelerin ucuzlaması, bu yeni üstün performanslı elyaf malzemelerin SMC yönteminde kullanımını arttırmıştır. Bu çalışmada; daha üstün mekanik özellikler kazandırmak için farklı tipte (kesikli, sürekli, dokuma gibi) ve farklı (cam, bazalt, aramit, karbon gibi) elyaflar ve bu elyaflara uygun reçine malzemeler kullanılmıştır. Bazalt, aramit elyafların farklı tipleri ilk kez bu çalışmada SMC yönteminde denenmiştir. Dokuma elyaflarla üretilen SMC kompozitlerde, bazalt elyafla diğer elyaflara göre en iyi çekme gerilmesi ve eğilme gerilmesi sonucu alınmıştır. Aynı ağırlık oranında SMC ile ilk kez cam dokuma elyaf kullanılmış, klasik SMC'deki kesikli rasgele elyafa göre yaklaşık %103 daha yüksek çekme gerilmesi değeri elde edilmiştir. Bu elyaflarda polyester yerine vinil ester reçine kullanımının mekanik özelliklere çok ciddi bir katkısının olmadığı da görülmüştür. Bunların dışında cam, bazalt, karbon aramit, elyafların farklı tipleri kullanılarak elde edilen sonuçlar birbiri ile ve kendi aralarında karşılaştırılmıştır. Sürekli elyaf takviyeli SMC kompozitlerde numunelerin ortalama değerleri incelendiğinde 69,64 MPa ile bazalt elyaf en düşük değerde çıkarken 260,54 MPa değer ile karbon elyaf en yüksek değerde çıkmıştır. Aynı üretim koşulları ve formülasyon kullanılmasına rağmen farklı elyafın kullanımı ile çekme dayanımı yaklaşık %376 artmıştır. Kompozit malzemelerde hasar matris çatlakları ile başlar. Matrisin dayanımını ve dolayısıyla kompozitin dayanımını artırmak için CaCO3 dolgu maddesi yerine bazalt partikül kullanılarak kompozit malzemenin çekme dayanımı yaklaşık %15, eğilme dayanımı ise yaklaşık %8 arttırılmıştır. The development of technology needs novel functional materials (e.g. lightweight, high temperature resistance and high-strength materials) that can be used in many applications. The traditional materials, like metals, plastics and ceramics do not fulfill these requirements. Polymer composites are composed of an inorganic reinforcement material and a polymeric matrix, providing the desired combination of mechanical, chemical and thermal resistance features. The major disadvantages of composites may be produced in a long time and high cost. The sheet moulding compound (SMC) is one composite preparation method which is preferred due to its distinct advantages such as short cycle time, design flexibility, dimensional stability, consolidation of parts, high strength, light weight, moderate tooling and finishing costs and corrosion resistance. Generally the SMC method consists of polyester or vinyl ester resin, chopped glass fibers, inorganic fillers, additives, and other materials. The ratio of distribution of the fibers in the prepreg materials and maturation are the factors affecting the mechanical properties. In this study; to gain superior mechanical properties, different types (discontinuous, continuous or woven, glass, basalt, aramid and carbon fibers) fibers are used in vinyl ester and polyester resins. The composite produced from woven glass fiber showed approximately 103% tensile strength (137.29 MPa) value compared to randomly distributed glass fiber composites (67.58 MPa), in which all fibers were feed with same weight percentage. Compared to the woven fibers, the composite produced from basalt fiber displayed highest tensile and flexure stress results. The type of resin either polyester or vinyl ester did not bring significant enhancements on the mechanical properties. In addition, type of fibers (discontinuous or woven) are investigated for all fibers (glass, basalt, carbon and aramid). The composite produced from continuous fibers showed approximately 376% higher tensile strength (260.54 MPa) value compared to continuously distributed fiber composites (69.65 MPa), in which all fibers were feed with same weight percentage. Moreover, basalt particles have been investigated as a novel additive for the production of glass fiber reinforced composite in SMC method. Compared to the calcium carbonate (calcite, CaCO3) that are widely used as filler in the SMC composite, the resulting composites exhibit improved mechanical properties (tensile strength increased by approximately 15%, whereas the flexural strength enhanced 8%). Poliya DowAksa MARTUR

research Orman ve orman ürünleri, ülkelerin ekonomik kalkınmalarında önemli bir rol oynamaktadır. Özellikle mobilya sektörü malzeme ve ürün çeşitliliğinin yüksek olması sebebiyle ihracatını sürekli arttıran, yeniliklere açık bir sektördür. Ancak ormanlar gibi doğal kaynakların, tüketiminden sonra telafisi uzun zaman gerektirmektedir. Dolayısıyla bu kaynakların kullanımı ve ekonomiye kazandırılması en verimli şekilde olmalıdır. Bu kapsamda mobilya sektörünün ana hammaddesi olan masif ağaç malzemeler yerine ahşap esaslı kompozit malzemelerin kullanılması daha uygun olacaktır. Bu çalışmada, ülkemizde yıllık üretim miktarı oldukça yüksek olan ceviz kabuğu ve ayçiçeği sapı gibi tarımsal atıkların, orta yoğunlukta lif levhaların (MDF) üretiminde dolgu maddesi olarak kullanılabilirliği araştırılmıştır. Bağlayıcı olarak fenol formaldehit reçinesi kullanılan çalışmada, farklı oranlarda cam elyaf ile katkılandırılmış lif levhaların mekanik ve fiziksel özelliklerindeki değişimler incelenmiştir. Deneysel sonuçlar, lif levha üretiminde kullanılan selülozik yapıda odunsu hammadde türü ve miktarı ile reçine oranına bağlı olarak levhalarda fiziksel (% hacimsel genişleme ve % su tutma) ve mekanik (eğilme dayanımı, basma dayanımı, elastisite modülü, sertlik ve kesme kuvveti) özelliklerin değişkenlik gösterdiğini ancak üretilen çoğu levhada standartlarda istenilen değerlerin sağlandığını göstermiştir. Cam elyafın üretilen lif levhalarda mekanik dayanımı geliştirmesi ise cam elyaf ile katkılandırılmış tarımsal atıkların ekonomik açıdan üretimde değerlendirilmesinin mümkün olabileceğini ortaya koymuştur. Forestry and forestry products play an important role in the economic development of countries. Especially the furniture sector is an open sector with innovations that continuously increase exports because of the high variety of materials and products. However, the recovery of natural resources such as forests requires long time after consumption. Therefore, the use of these resources and earning the resources economically should be the most productive. In this context, it would be more appropriate to use wood based composite materials instead of massive wood materials, which is the main raw material of furniture sector. In this study, the use of agricultural wastes such as walnut shells and sunflower stalks as a filler material in the production of medium density fiberboards (MDF) has been investigated. The annual production of these wastes in our country is quite high. In this work using phenol formaldehyde resin as binder, the changes in mechanical and physical properties of fiber plates doped with glass fiber at different ratios were investigated. Experimental results show that physical (thickness swelling % and water absorption %) and mechanical (bending strength, compressive strength, modulus of elasticity, hardness and shearing force) properties of the plates are variable depending on the amount and type of woody raw material in the cellulosic structure and also amount of resine used in fiberboard production. However, most fiber plates produced in this study show the desired values in the standards. Because of the improvement of the mechanical strength of plates produced with glass fiber, it has been demonstrated that it is possible to evaluate the production of agricultural wastes doped with glass fiber economicallys.

Bu çalışmada; cam elyaf takviyeli polimer matrisli kompozit malzemelerde Al2O3- TiO2(%97-3) seramik toz ilave parçacıkların malzemenin mekaniksel özelliklerine etkisi deneysel olarak incelenmiştir. Dokuma kumaş olarak; düz dokuma 270 gr/m2’lik kumaşlar kullanılmıştır. Matris malzemesi olarak epoksi reçine kullanılmıştır. Al2O3- TiO2 seramik tozlar reçinenin içerisine %5, %10, %15 katkı oranlarında ilave edilmiştir. Çekme deneyleri ASTM D3039-76 standardına göre yapılmıştır. Sonuçlar; cam elyaf takviyeli polimer matrisli kompozit malzemelerde, Al2O3- TiO2 (%97-3) seramik tozların kompozit malzemenin içinde artmasıyla, kompozit malzemelerin çekme dayanımları ve elastisite modüllerinin azaldığını göstermiştir.

Yüksek Lisans, Petrol türevleri yakıldığında ortaya çıkan zehirli gazlar ve benzin motorlarının çalışmasında oldukça önemli görevler üstlenen kurşun elementinin egzoz gazıyla çevreye yayılması ayrıca benzinli motorlarda kullanılan ve sıklıkla değiştirilen kullanılmış motor yağları önemli ölçüde hava ve çevre kirliliğine yol açmaktadır. Temiz ve yaygın bir enerji kaynağı olan elektrik enerjisinin bu konunun dışında bırakılması ise mümkün değildir. Elektromobil adı verilen otomobiller çeşitli türlerdeki elektrik motorları ile hareket ettirilmektedirler. Bir elektrikli otomobilin tahrik sistemi temel olarak elektrik enerjisi kaynağı, elektrik motoru ve kontrol sisteminden oluşmaktadır. Elektrikli otomobiller, atık gazlar oluşturmamaları ve motor yağı kullanmaması sonucu çevre dostu olmalarının yanında bir mekanik vites kutusuna ihtiyaç duymamaları, frenleme esnasında enerjiyi geri kazanabilmeleri, sessiz çalışmaları gibi özellikleri ile klasik içten yanmalı motorlara sahip otomobillere karşı önemli avantajlar sağlamaktadırlar. Bu çalışmada ise elektrik enerjisi ile çalışan bir araç için kompozit şasi tasarımı ve imalatı ele alınmaktadır. Tasarımda, bataryadan elde edilen kısıtlı enerjinin en verimli şekilde kullanılabilmesi için aracın mümkün olduğunca hafif imal edilmesi planlanmıştır. Ayrıca günümüzde kullanılan klasik araç şasilerinden farklı olarak dayanım yönünden de katkı sağlanması hedeflenmektedir. Bu amaçla ilk etapta üretimde kullanılacak karbon ve cam elyaf kumaşlardan numuneler alınarak mekanik testler yapıldı. Elde edilen test sonuçları SolidWorks kompozit modülü yardımı ile şasi tasarımının yapısal analizi ve aerodinamik özellikleri incelendi. Ardından şasi imalatı için gerekli çalışmalar yapılmıştır., When Petroleum was burned, weather and environmental are polluted because of exhaust gases and engine oils. electrical energy is clean and a common energy, ıt can not leave out of issue. Electromobile is moved with electric motors of various types. The drive system of an electric car occurs basicly from electric power supply, electric motor and control system. Electromobiles doesn't generate exhaust gas and doesn't use engine oil. Electromobiles doesn't have mechanical gearbox, It can gain again during braking and It can run quietly. Therefore It has important adnavtages according to conventional internal combustion engine. This study include design of composite chasis and production for a vehicle powered by electricity. To the limited energy available from the battery can be used most efficiently that is planned to product as very ligt at the desing. As differently classic car chassis also used today, The additives are intended to provide in the strength direction. Firstly; taking samples to be used in the production of carbon and glass fiber cloth was made mechanical tests. The obtained test results were examined structural analysis and aerodynamic characteristics with SolidWorks composite module, Necessary works were done to product chassis later.

Bu tez, uçucu kül, alkali sıvılar, ince agregalar ve cam elyafların bir karışımı olan cam elyaf takviyeli geopolimer harcının mekanik özelliklerini belirlemek için gerçekleştirilmiş olan deneysel bir çalışmanın sonuçlarını sunmaktadır. Cam elyafların geopolimer harçlarının yoğunluk, basınç dayanımı, yarmada çekme dayanımı, absorpsiyon ve kılcal su emmesi üzerine etkileri araştırılmıştır. Alkali sıvıların toplam miktarının uçucu küle oranı 0.33 olarak alınmıştır. Uçucu külün aktivasyonu için alkali sıvılar olarak NaOH ve Na2SiO3 çözeltileri kullanılmıştır. Na2SiO3 ve NaOH çözelti oranları olarak sırasıyla 2.5 ila 1 olarak alınmıştır. Karışımlara cam elyaf hacimce %0,2, %0,4, %0,6, % 0,8, %1,0 ve %1,2 oranlarında ilave edilmiştir. 60 °C sıcaklıkta 48 saatlik kür rejimi uygulandı. Deneysel sonuçlar, cam elyaflarının eklenmesinin, uçucu kül esaslı geopolimer harçlarının işlenebilirliğini azaltırken basınç dayanımı, yarmada çekme dayanımı değerlerinde iyileşme sağladığını göstermiştir. Bununla birlikte, cam elyafın kullanılması, geopolimer harçlarının su emme ve kılcallık değerlerinde belirgin bir değişime sebep olmamıştır.

Bu çalışmada yüksek yoğunluklu polietilen (YYPE), karbon nano tüp (KNT) katkılı YYPE , cam elyaf takviyeli YYPE ve KNT katkılı cam elyaf takviyeli YYPE malzemelerin mekanik özellikleri incelenmiştir. Granül halindeki YYPE’ e KNT ağırlıkça %1 oranında katılmıştır. YYPE’ e ilave edilecek KNT aseton ortamında ultrasonik prop ile homojen hale getirilmiştir. YYPE, aseton ve KNT manyetik karıştırıcıda bir araya getirilerek, aseton buharlaşana kadar ısıtarak karıştırılmıştır. Asetonun buharlaşmasıyla KNT’ ler YYPE granülleri üzerine yapışmıştır. Üzerine KNT yapışmış YYPE granülleri çift vidalı ekstruderdan geçirilerek tamamen homojen hale getirilmiştir. YYPE malzemeler, sıcak preste basınç uygulanarak levha haline getirilmiştir ve oda sıcaklığında basınç altında soğutulmuştur. Tek tabakalı cam elyaf takviyeli plakalar; iki adet YYPE plakanın arasına cam elyaf yerleştirilip tekrar aynı işlemler uygulanarak elde edilmiştir. Dört farklı tipteki plakalardan ASTM D638 standartlarına uygun numuneler kesilmiştir. Numunelerin mekanik özelliklerindeki değişim incelenmiştir., In this paper, mechanical properties of high density polyethylene (HDPE), carbon nanotubes (CNTs) reinforced HDPE, glass fiber reinforced HDPE, CNTs and glass fiber reinforced HDPE materials were investigated. One weight percentage of multi-walled carbon nanotubes were added to HDPE pellets. Composite plates were manufactured using hot press molding, then the specimens were cut using CNC machine. Experimentations have been carried out to determine the yield strength and impact resistance of materials. The results showed that CNTs and glass fibers makes the HDPE brittle and this raises the yield strength and decreases the impact resistance.