Search

Bu araştırmanın amacı, Fen bilimleri derslerinde Web 2.0 destekli kavramsal karikatürlerin kullanılmasının akademik başarı ve derse karşı tutum üzerindeki etkisini araştırmak ve öğrencilerin Web 2.0 destekli kavramsal karikatür kullanımı hakkındaki görüşlerini belirlemektir. Araştırmada karma desen yöntemi kullanılmıştır. Araştırma modeli, test öncesi-test sonrası kontrol grubu modeli için uygun yarı deneysel bir tasarımdır. Nitel kısımda, öğrencilerin uygulama hakkındaki görüşleri yarı yapılandırılmış bir görüşme formu ile alınmıştır. Çalışmadaki nicel veriler başarı testi ve tutum ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Araştırma, 2019-2020 eğitim-öğretim yılında Fen bilimleri dersi kapsamında 5.sınıfta okuyan toplam 30 öğrenci ile 4 hafta boyunca yürütülmüştür. Analiz sonucunda, test sonrası başarı ve tutum puanları açısından deney grubu lehine anlamlı bir fark bulunmuştur. Araştırma sonucunda, Web 2.0 destekli kavramsal karikatürlerin öğrenciler üzerindeki etkisinin, öğrenciler için zor olan fen bilimleri gibi dersleri kavramsal karikatürler gibi görsellerle desteklemenin öğrencilerin dikkatini çekmeye ve öğrenmeyi kolaylaştırmaya etkisi olduğu düşünülebilir. Kavramsal karikatürlerin Web 2.0 ortamında kullanımı öğrencilere farklı gelmiştir. Web 2.0 destekli kavramsal karikatürleri kullanmanın birçok avantajı olduğundan, öğretmenlere diğer derslerde kullanmaları önerilebilir.

تبدأ بعض الآيات بزمن (كالمضارع) ثم تكتمل بزمن آخر(كالمستقبل)؛ لذا ينظر البحث في صيغة الأفعال في الجملة داخل آيات القرآن الكريم، وتغيّرها وتبدّلها من زمن إلى زمن آخر، من منظور علم اللغة، تبعًا لما تكلّم عنه ناصر الدين أبو الخير عبد الله بن عمر بن محمد الشيرازي الشافعي البيضاوي في تفسير البيضاوي، ويعتمد البحث على بعض النماذج من حاشية الشهاب، وبعض النماذج من حاشية القونوي علي تفسير الإمام البيضاوي، وكيفية تفسير الحاشيتين داخل الآيات القرآنية عن طريق متابعة التعليقات اللغوية التي ظهرت في تفسير البيضاوي ومثيلاتها في حاشية الشهاب والمقارنة بينها وبين حاشية القونوي. حيث انتشرت ظاهرة تغيّر صيغة الزمن في الآيات القرآنية، وكان لها الأثر البالغ في تغير الدلالة اللغوية الخاصة بالجملة، وبالتالي ينتج عنه تغيّر المعنى؛ وبطبيعة الحال تثرى الدلالة اللغوية بثراء الصيغ الزمنية، ويدور الحديث في البحث حول ثلاثة مباحث رئيسة؛ المبحث الأول حول الآيات التي بدأ الحديث فيها بالزمن الماضي، وتم العدول إلى زمن آخر، أما المبحث الثاني فيدور حول الآيات التي بدأ الحديث فيها بالزمن الحالي (المضارع) وتم العدول بعد ذلك إلى زمن آخر، ويدور المبحث الثالث حول الآيات التي بدأ الحديث فيها بزمن المستقبل، مع النظر إلى جهود اللغويين الأتراك من خلال متابعة حاشية القونوي على تفسير البيضاوي؛ ومناقشة ما يتعلق بعلمي الدلالة واللغة., Bazı ayetler bir zaman kipinde başlar (muzârî gibi) ve başka bir zaman kipiyle (gelecek zaman gibi) devam eder. O nedenle bu çalışma Beydâvî tefsiri ve bu tefsir üzerine yazılmış Hâşiyetu’ş-Şihâb ve ayrıca Hâşiyetu’l-Konevî isimli eserler baz alınarak Kuran-ı Kerîm’deki cümlelerde (ayet) geçen fiil kiplerini, kiplerin bir zamandan başka bir zamana doğru olan değişim ve dönüşümlerini dilbilimsel açıdan ele almaktadır. Elinizdeki çalışma aynı zamanda Hâşiyetu’ş-Şihâb’ın Kurân ayetlerindeki bu kip değişim ve dönüşümlerine nasıl yaklaştığı üzerinde de durmaktadır. Ayetlerdeki fiil kiplerinin zamansal değişimi cümlenin dilbilimsel açıdan göstergelerini de derinden etkilemektedir. Bunun bir sonucu olarak anlamsal değişiklik olgusu ortaya çıkmaktadır. Doğal olarak göstergelerdeki değişimden kaynaklı zenginlik zaman kiplerini de zenginleştirmektedir. Bu noktadan hareketle elinizdeki çalışma üç ana bölüm altında işlenmiştir. Birinci bölüm sözün mâzî zaman kipinde başlayıp başka bir zamana intikalini, ikinci bölüm sözün muzârî zaman kipinde başlayıp başka bir zamana intikalini ve üçüncü bölüm ise sözün gelecek zaman kipinde başlayıp başka bir zamana intikalini örnekleriyle ele alıp göstergebilim ve dilbilim çerçevesinde konuyu tartışmayı amaçlamaktadır.

Bu çalışma, 19. yüzyılda yaşamış birbirinin çağdaşı olan iki yazarın Doğu-Batı izlenimlerini içermektedir. Söz konusu yazarlar, Fransız Gérard de Nerval 1808-1855 ile Mısırlı Rifâ’a Râfi’ et-Tahtâvî 1801-1873 olup her ikisi de seyahat izlenimlerini notlandırmıştır. Burslu olarak Fransa’ya öğrenim için gönderilen Tahtâvî, izlenimlerini Tahlisu’l-İbrîz fî Telhîs-i Bâriz 1834 Paris Gözlemleri olarak kaleme alırken; Fransa’dan yola çıkıp Mısır ve diğer Doğu ülkelerini ziyaret eden Gérard de Nerval ise eserini Voyage en Orient 1851 Doğu’ya Yolculuk adıyla yayımlamıştır. Çalışmada aynı yüzyılda yaşamış olan bir Mısırlı aydının gözüyle Paris ve bir Fransız yazarın gözüyle Kahire aktarılmaya çalışılacaktır. Böylelikle bir Doğulu yazarın gözünden Batı, Batılı yazarın gözünden Doğu’yu resmetme ve farklı bakış açıları yakalama fırsatı elde edilmiş olacaktır. Çalışmanın amacı, bizzat gezginlerin gözlemlerinden yola çıkarak Doğu-Batı karşılaştırmalı bir analiz yapmak; bunu yaparken de ilk elden kaynaklara başvurmaktır. Ancak her ne kadar çağdaş olsalar da her iki yazarın da seyyah olarak değil, daha çok edebî yönleriyle öne çıkmış olmaları göz ardı edilmemelidir. Bu da onların salt seyahat etme gayesinden ziyade başka bir toplumu gözlemleyip analiz etme amaçlarının daha ağır bastığının göstergesidir; gerçi Gérard de Nerval’in seyahate çıkma nedeni Doğu’yu görme merakı iken Tahtâvî, Paris’e seyahat için değil eğitim amacıyla gitmiştir. Zaten iki eser incelendiğinde Tahtâvî’nin gözlemlerinin daha çok modern Batı toplumunun eğitimi ve kültürel yapısına yönelik olduğu; buna karşılık Gérard de Nerval’in Doğu’nun gizemini anlamaya çalıştığı göze çarpmaktadır. Nerval, diğer Batılı yazarlar gibi taraflı olmak yerine Doğu medeniyetini, kendi öz değerleri içinde değerlendirebilmeyi başarmıştır. Tahtâvî’nin ise Mısır’ın modernleşmesinde öncü rol oynadığı, bunu da Paris’te edindiği izlenimlere borçlu olduğu söylenebilir. Ancak Tahtâvî, İslâm’a aykırı olan hususlarda temkinli yaklaşmış, dinen sakıncası olmayan gelişmeleri esas almayı yeğlemiştir. Nerval, gezdiği yerlerin tarihî ve toplumsal düzeni üzerine bazı tespitlerde bulunmuş kendi iç dünyasıyla çeliştiği noktalarda da şair kimliğini ön plana çıkarmıştır. Tahtâvî’nin de Paris izlenimlerini aktarırken aralara şiirler serpiştirmiş olması iki yazarın bu konuda benzerlik gösterdiğinin bir kanıtıdır. Yapılan bu çalışmayla Arap ve Fransız iki çağdaş yazarın edindikleri izlenimler sayesinde aynı çağın farklı toplumlardaki yansımalarına ışık tutulması mümkün olabilmiştir., This study contains the East and West impressions of two contemporaries who lived in the 19th century. The authors are Egyptian Rifa’a Raf’i al-Tahtawi 1801-1873 and French Gérard de Nerval 1808-1855 , both of whom marked their impressions of travel. Tahtawi, who was sent to France as a scholarship student, put his impressions down on paper as Tahlisu’l-Ibrîz fî Telhîs-i Bâriz 1834 A Paris Profile ; conversely, Gérard de Nerval, who departed from France and visited Egypt and other Eastern countries, published his work in the name of Voyage en Orient 1851 Voyage to the Orient . This study aims to convey the impressions of both Paris and Cairo from the perspectives of two contemporaries, an Egyptian intellectual and a French author, respectively. Thus, depicting different perspectives of the West from an Eastern author, and the East from a Western author could be obtained in light of this study. The aim of this study is to make a comparative analysis of East and West by consulting the original sources. However, although both authors are contemporary, what should not be ignored is that both of them become prominent with their literary aspects, not with their status of travellers. This signifies that the primary purpose of the authors is observing and analysing a distinct society, not just travelling; actually, even though the main objective of Gérard de Nerval is his interest in the East, Tahtawi went to Paris with the purpose of training, not travelling. When two works are examined, it is observed that Tahtawi mostly focused on the educational and cultural structure of modern Western society, on the other hand, Gérard de Nerval tried to understand the mystery of the East. Unlike other biased Western authors, Nerval is able to evaluate the Eastern civilization within its own values. It can be mentioned that Tahtawi played a leading role in the modernization of Egypt through the impressions he gained in Paris. However, Tahtawi, preferred to take cautious approaches to the cases contrary to Islam, and focused on the issues proper to the religion. Nerval made several determinations on the historical and social organization of the places he visited, and his identity as a poet in the places when he contradicted his inner world. The fact that Tahtawi mentioned poetry while conveying the impressions of Paris proves that two authors are similar in this respect. Through this study, it is possible to shed light on reflections of the impressions of two contemporary Arab and French authors on different societies of the same era.

Havvâ’ bilâ Âdem (Âdemsiz Havvâ), Arap dünyasında edebî ve siyâsî bakımdan biraydınlanma ve uyanış dönemi olarak kabul edilen XX. Yüzyıl’da Medresetu’l-Hadîse(Modern Ekol) olarak bilinen edebî grubun öncülerinden olan ve daha çok öyküleriyletanınan Mısırlı yazar Mahmûd Tâhir Lâşin’in 1933 yılında kaleme aldığı; fakat 1960’lardaancak dikkati çekmeyi başarabilen ilk ve tek romanıdır.Dönemin öne çıkan konularından olan toplumsal sorunlara dikkat çeken roman, modernMısır’da ivme kazanan bu yeni türün gelişimine katkı sağlamıştır. Mısır’ın söz konusuyıllarda yüzünü batıya çevirmesiyle başlayan sosyal sınıf problemleri ile geleneksel birortamda yetişen fakat eğitimli ve meslek sahibi bir kadının yaşadığı çelişkiler, romanınana unsurunu teşkil etmektedir.Bu çalışmada o dönem Mısır kadınının sosyal sınıf farkı karşısında yaşadığı buhranlar,Havvâ ve romandaki diğer kadın karakterler bağlamında değerlendirilmeye çalışılacaktır.Böylelikle hem romanın, dönemin toplumsal yapısını ne kadar yansıtabildiğiüzerinde durulacak; hem de kadının sosyal hayattaki rolü ve yaşadığı problemlere dikkatçekilmiş olacaktır., Written in 1933 by the Egyptian author Mahmud Tahir Lashin, one of the prominentfigures of the literary group, namely al-Madrasah al-Hadithah or The New School,recognised in theperiod of enlightenment and awakening in Arabworld in literal andpolitical aspects in the beginning of 20thcentury, and principally renowned for hisnarratives, the work of Hawwa’ bilâ Adam is his first and only novel drawing publicattention in the 1960s. Callingattention to the significant issues of the mentioned period, such as socialproblems, the novel also contributes to the development of this genregaining momentumin modern Egypt. The governing idea of the novel consists of both social class problemsemerged as a result of Egypt’s turning face towards the West, and the dilemma confronted byan educated woman having a profession and growing up in a traditional environment.In this study, the difficulties the Egyptian woman has in the face of social class divisionsduring the mentioned period are analysed in the context of Hawwa and the other femalecharacters of the novel. In this sense, it evaluates that how much the novel reflects thesocial structure of the period, and draws attention to the role of woman in the society andthe problems it confronts.

Balıkesir Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İlköğretim Ana Bilim Dalı, Küçük çocukların astronomi olgularına ilişkin kavramsal anlamaları üzerine yapılan çalışmalar çocukların kişisel deneyim, günlük gözlem, yaşadıkları çevreye ait kültürel birikimler ve günlük dilin kullanımı sonucu bilimsel teoriyle çelişen birçok alternatif kavrama sahip olduklarını ortaya koymuştur. Gece gündüz oluşumu astronominin temel kavramlarından olup, astronomi olgularına ilişkin okul öncesi eğitimde ve daha üst basamaklarda anlamlı ve kalıcı öğrenmelerin gerçekleşebilmesi için çocukların kavramsal anlamaları ile bilimsel olarak doğruluğu kabul edilmiş yeni öğrenmeler arasında tutarsızlıklar olmamalıdır. Bu bağlamda araştırmanın iki temel amacı bulunmaktadır. Bunlardan ilki okul öncesi öğrencilerinin gece gündüz oluşumuna ilişkin düşünce biçimlerini belirlemek ikinci amacı ise bütünleştirilmiş etkinlikler ile öğretim öncesi ve öğretim sonrası çocukların düşünce biçimlerindeki değişimi araştırmaktır. Araştırmanın örneklemini İstanbul Milli Eğitim Müdürlüğü’ne bağlı bir ilkokul bünyesinde anasınıfına devam eden yaşları 60-72 ay arasında değişen 20 kız 20 erkek toplam 40 çocuk oluşturmaktadır. Çocukların gece gündüz oluşumuna ilişkin düşünce biçimlerini detaylı bir şekilde ortaya koyabilmek için yarı deneysel desen kullanılarak yarı yapılandırılmış görüşmeler öğretim öncesi ve bütünleştirilmiş etkinlikler ile öğretim sonrası yapılmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre çocuklar sözel açıklama görevinde gece gündüz oluşumunu yaygın olarak gökcisimlerinin (Güneş, Ay, yıldızlar) varlığı ve yokluğu ile ilişkilendirmiştir Model oluşturma görevinde ise çocuklar gece gündüz döngüsünü yaygın olarak Güneş’in hareketleri ile ilişkilendirmiştir. Model tanımlama görevinde çocuklar daha başarılı olmuş, çocukların yarısından fazlası doğru tanımlama yapmıştır. Öğretim sonrasında ise sözel açıklama ve model oluşturma ve görevinde çocukların tamamına yakını sezgisel düşünceleri terk ederek bilimsel açıklama yapmış ve bilimsel model oluşturmuş, model tanımlama görevinde çocukların tamamı gece-gündüz modellerini doğru tanımlamıştır. Çalışmanın son aşamasında elde edilen bulgulara dayanarak öğretmenlere ve program yazarlarına önerilerde bulunulmuştur., Studies on the conceptual understanding of young children related to astronomical phenomena reveal that children have many alternative concept that contradict with scientific theory as a result of personal experience, daily observations, cultural accumulations of their environment and the use of daily language. The formation of day and night is one of the basic concepts of astronomy and there should be no inconsistencies between the conceptual understandings of children and the new scientific studies that have been accepted to be accurate in order to realize meaningful and permanent learning in pre-school education and future learning about astronomy cases. In this context, the research has two main objectives. The first one is to determine the ways of thinking about the formation of pre-school students day and night. The second aim is to investigate the change in the thought styles of children before and after the teaching with integrated activities. The sample of the study consists of 40 children, 20 girls and 20 boys, aged between 60-72 months, attending the kindergarten in a primary school affiliated to the Istanbul National Education Directorate. Semi-structured interviews were conducted before and after teaching with integrated activities in order to have a thorough understanding of the ways of thinking of children related to formation of day and night. According to the results obtained from the study, the children associate day and night with the presence and absence of celestial bodies (Sun, Moon, stars) in the verbal explanation task. In the model-building task, children often associate the day and night cycle with the movements of the Sun. In the model identification task, children were more successful and more than half of the children correctly identified. After the instruction, verbal explanation and model formation and almost all of the children left the intuitive thoughts and made a scientific explanation and formed a scientific model and all of the children defined the day and night models correctly in the model identification task. Recommendations were made to teachers and program writers based on the findings obtained in the final stage of the study.

Günümüz dil öğretim teknikleri incelendiğinde en üst düzeyde başarı sağlanabilmesi için pek çok yabancı dil öğretim yöntemine başvurulduğu görülmektedir. Klasik yöntemleri bir tarafa bırakırsak 19. yüzyıldan itibaren bazı temel dil öğretim yöntemlerinin geliştirildiği ve buna bağlı olarak hedeflenen dil becerilerinin değişim gösterdiği dikkat çekmektedir. Dilbilgisi ve Çeviri Yöntemi, Direkt Yöntem, Görsel-İşitsel Yöntem, Bilişsel Yöntem ve Seçmeli Yöntem gibi farklı metotların denenmesiyle birlikte öğretimde kullanılan materyallerin de çeşitlendiği görülmektedir. Söz konusu yöntemler içerisinde en eski ve geçerliliğini yitirmeyen Dilbilgisi ve Çeviri Yöntemi ile öncelikli olarak edebî metinlerin orijinal dilde okunabilmesi için gerekli olan dil bilgisinin öğretilmesi hedeflenmektedir. Elde edilen bilgiler, metinler üzerinde yapılan çeviri denemeleriyle uygulamaya geçirilir. Yabancı dil öğretiminde yazınsal metinlerden yararlanılmasının yadsınamaz bir gerçek olduğunu söylemek mümkündür; zira edebî metinler, yalnızca okuma-anlama becerilerinin esasını oluşturmakla kalmayıp aynı zamanda konuşma ve yazma becerilerinin kazandırılmasında da iyi bir örnek teşkil ederler. Ayrıca yabancı dil öğrenenlerin, hedef dilin kültürel öğelerine ve çeşitli dilsel yapılarına ilişkin en iyi örnekleri bulabilecekleri metinler de kuşkusuz yine edebî metinler olacaktır. Bunun yanı sıra edebî metinler, günlük konuşma metinlerine kıyasla gerek içeriğindeki kelimeler, gerekse dil ve üslup açısından daha zengin bir yapıya sahiptir ve bu yönüyle yabancı dil öğreniminin daha zevkli hale gelmesini mümkün kılar. Bu çalışmada Arapçanın yabancı dil olarak öğretiminde modern Arap edebiyatının önde gelen isimlerinin kaleme aldığı şiir, kısa öykü ve tiyatro türlerinden birer örnek verilerek okuma, anlama, konuşma ve yazma gibi dilin temel becerileri öğretilirken aynı zamanda edebî zevk de, Analysing recent language teaching techniques, it is observed that various methods are applied in foreign language teaching in order to achieve the ultimate success. Apart from the classical methods, since the 19th century, several basic language teaching methods has been developed, and correspondingly, the alteration in projected linguistic skills draws attention. It is also seen that the materials used in teaching are varied through the application of different methods including Grammar-Translation Method, Direct Method, Audio-Lingual Method, Cognitive Method and Eclectic Method. Among the mentioned methods, being the earliest and preserving its validity, the Grammar-Translation Method is significant in that although the literature is the key element, and the literary works are the main source of the materials; instead of focusing on literary content, evaluating them in order to form a basis for the grammar rules and the vocabulary teaching required for reading and translating the literary text in its original language. Additionally, the texts in which the foreign language learners may find the samples according to the cultural elements of the target language and various linguistic structures are the literary texts. Besides, in comparison with the colloquial text, the literary text has a substantial content with respect to not only contextual words, but also language and wording; from this aspect, it makes the foreign language teaching more pleasurable. In teaching Arabic as a foreign language, this paper aims at upon taking advantage of exemplifying each sample from the genres of poetry, short story and theatre penned by prominent figures of Arabic literature, enhancing the abilities such as reading, comprehension, listening and writing, as well as bringing pleasure; and all in all, fulfilling an ultimate goal in which the vocabulary is flourished and the clues from culture are derived.

This study aims to investigate the level of academic, professional andpersonal development of tourism students, and if/how students’ intentions towork in tourism industry differentiate their development levels. For thispurpose, 170 students enrolled in Kırklareli University Faculty of Tourism wassurveyed. Data obtained from the surveys were analyzed by using ExplanatoryFactor Analysis, Independent Sample T Test, and One-Way ANOVA. Results revealedthat the students who intended to work in tourism industry had significantlyhigher development scores in all three aspects. This situation suggests thatstudents who want to work in tourism industry in the future, would be bettereducated. In other words, tourism faculties should focus on informing studentsabout the career opportunities in tourism sector and encourage them to pursue acareer in tourism industry so they can get better results from their educationacademically, professionally, and personally., Bu çalışma turizm öğrencilerinin akademik, profesyonel ve kişisel gelişimdüzeylerini incelemek ve bu gelişim düzeylerinin öğrencilerin sektörde çalışmaniyetlerine göre nasıl farklılaştığını tespit etmek amacıylagerçekleştirilmiştir. Bu amaçla, Kırklareli Üniversitesi Turizm Fakültesi’ndekaydı bulunan 170 öğrenci üzerinde anket uygulaması gerçekleştirilmiştir. Eldeedilen veriler üzerinde Açımlayıcı Faktör Analizi, Bağımsız Örneklem T Testi,Tek Yön ANOVA testleri ile analiz edilmiştir. Sonuçlar turizm sektöründeçalışma niyeti olan öğrencilerin her üç boyutta da anlamlı düzeyde yüksekgelişim puanları elde ettiklerini göstermiştir. Bu durum gelecekte turizmsektöründe çalışmaya istekli olan öğrencilerin daha iyi eğitilebileceklerinigöstermektedir. Başka bir deyişle turizm fakültelerinin öğrencilerinisektördeki kariyer imkânları hakkında bilgilendirmeye odaklanması veöğrencilerin turizm sektöründe kariyerlerine devam etmelerinicesaretlendirmeleriyle; sundukları eğitimden öğrencilerin akademik, profesyonelve kişisel gelişimleri bağlamında daha iyi sonuçlar elde edebilmeleri mümkünolacaktır.

This study was aimed to investigate the post-ischemic effects ofaquaretic conivaptan and diuretic mannitol on serum tumor necrosis factor-α(TNF-α), interleukin-15 (IL-15) and interleukin-35 (IL-35) levels in anexperimental cerebral ischemia-reperfusion (I/R) rat model. Healty maleSprague-Dawley rats were randomly divided into five groups: Control (Sham), I/R(I/R+Saline), MAN (I/R+mannitol), CON10 (I/R+conivaptan 10 mg/ml), and CON20(I/R+conivaptan 20 mg/ml). Cerebral ischemia was conducted using bilateral commoncarotid artery occlusion technique. At the onset of reperfusion, saline,conivaptan or mannitol were administrated intravenously. The blood samples weretaken at 6th hours of reperfusion. Rat serum TNF-α, IL-15 and IL-35 levels weremeasured by using commercial ELISA Kits. The biochemical analyses showed thatI/R method led to an increase in serum TNF-α and IL-15 levels when comparedwith the control. Conivaptan treatments decreased TNF-α and IL-15 levelssignificantly compared to the I/R group (p, Bu çalışmada, deneysel serebral iskemi-reperfüzyonhayvan modelinde akuaretik Conivaptan ve diüretik Mannitol tedavilerinin serumtümör nekroz faktör-α(TNF-α), interlökin-15 (IL-15)ve interlökin-35 (IL-35)düzeylerine post-iskemik etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır. Sağlıklıerkek Sprague-Dawley sıçanlar rastgele 5 gruba ayrılmıştır: Kontrol(Sham), I/R (I/R+Salin), MAN (I/R+Mannitol), CON10 (I/R+Conivaptan 10 mg/ml),and CON20 (I/R+Conivaptan 20 mg/ml). Serebral iskemi, bilateral kommon karotisarter oklüzyonu tekniği kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Reperfüzyonunbaşlangıcında salin, conivaptan veya mannitol intravenöz yolla uygulanmıştır.Kan örnekleri reperfüzyonun 6. saatinde alınmıştır. Sıçan TNF-α, IL-15 ve IL-35 serum düzeyleriticari ELISA kitleri kullanılarak ölçülmüştür. Biyokimyasal analizler, I/Ruygulamasının TNF-α ve IL-15 düzeylerindekontrole göre artışa yol açtığını göstermiştir. Conivaptan tedavileri TNF-α ve IL-15düzeylerini I/R grubuna göre anlamlı düzeyde azaltmıştır (p

Havvâ’ bilâ Âdem (Âdemsiz Havvâ), Arap dünyasında edebî ve siyâsî bakımdan bir aydınlanma ve uyanış dönemi olarak kabul edilen XX. yüzyılda Medresetu’l-Hadîse (Modern Ekol) olarak bilinen edebî grubun öncülerinden olan ve daha çok öyküleriyle tanınan Mısırlı yazar Mahmûd Tâhir Lâşin’in 1933 yılında kaleme aldığı; fakat 1960’lardaancak dikkati çekmeyi başarabilen ilk ve tek romanıdır. Dönemin öne çıkan konularından olan toplumsal sorunlara dikkat çeken roman, modern Mısır’da ivme kazanan bu yeni türün gelişimine katkı sağlamıştır. Mısır’ın söz konusu yıllarda yüzünü batıya çevirmesiyle başlayan sosyal sınıf problemleri ile geleneksel birortamda yetişen fakat eğitimli ve meslek sahibi bir kadının yaşadığı çelişkiler, romanın ana unsurunu teşkil etmektedir.Bu çalışmada o dönem Mısır kadınının sosyal sınıf farkı karşısında yaşadığı buhranlar, Havvâ ve romandaki diğer kadın karakterler bağlamında değerlendirilmeye çalışılacaktır. Böylelikle hem romanın, dönemin toplumsal yapısını ne kadar yansıtabildiği üzerinde durulacak; hem de kadının sosyal hayattaki rolü ve yaşadığı problemlere dikkatçekilmiş olacaktır.

This study deals with sentence structure on the Qur‟an in terms of tenses. Indicators of these sentences are naturally undergo a change during the course. In addition, for some reasons, specific meanings are also placed behind the aspect. The Arabic muzari tense expresses present and future tenses. Sentences in the Arabic begin with the tenses then transit to another verb or tense. For some reasons, tense shift causes changes in meaning in the sentence. For example, “ؿخء / came”, this verb refers to past time, but in this verse from the Quran: “لظقُح ٝهللا قش ٗؿخء ارح / When there comes Allah’s (God’s) help” refers to future tense. This verse can be translated in this meaning “When Allah‟s (God‟s) help will come”. This is due to the use of verb “ؿخء “in conjunction with preposition “ارح .“As mentioned above with the tense shift demonstrate itself in many verses from the Quran. The study in hand analyzes these verses of Quran and the glosses of same verses from Nâsıruddîn Ebi‟l-Hayr Abdullah b. Umar b. Muhammed eş-Şirâzî eş-Şâfi‟î‟s writings for Tafsir of Beydâvi. Furthermore, the same fact will be evaluated in the Turkish translations of Tafsir of Beydâvi, taking into consideration of “Hâşiyetu‟l-Konevî „Alâ Tefsîri‟l-Beydâvî” in order to bring a different viewpoint to the subject.

Amaç ve Kapsam: Serebral kan akışının kritik eşik değerin altına düşmesi ile ortaya çıkan beyin iskemisi sırasında ve reperfüzyon sürecinde meydana gelen hücresel ve metabolik değişiklikler, beyinde geri döndürülemeyen fonksiyon bozukluklarına neden olmaktadır. Bu süreç, Kan Beyin Bariyeri yıkımı ve artan beyin ödemi ile daha da komplike hale gelmektedir. Buna eşlik eden Antidiüretik hormon salgılanmasındaki artış, beyin hasarını ve ödemini şiddetlendirmektedir. Bu nedenle, beyin ödemi inme hastalarında en yıkıcı komplikasyonlardan biridir. Beyin su içeriği yüzdesindeki küçük azalmalar dahi prognoza olumlu yönde etki gösterebilir. Bu bakımdan, özellikle akut evrede, ödemi kontrol altına alabilmek, beyin dokusunun ileri düzey hasarlardan korunmasında ve iyi klinik sonlanım bakımından büyük bir önem taşımaktadır. Bu çalışmada, beyin ödemi oluşumu için uygun bir serebral iskemi-reperfüzyon modeli oluşturularak; diüretik bir ajan olan Mannitol'ün ve akuaretik bir ADH reseptör antagonisti olan Conivaptan'ın, post-iskemik beyin hasarı, nöroinflamasyon ve beyin ödemi oluşumu üzerine akut dönemdeki etkileri arasındaki farklılığın araştırılması amaçlandı.Gereç ve Yöntem: Çalışmada 58 adet Sprague Dawley sıçan kullanıldı. Kontrol (n=10), İskemi/Reperfüzyon (n=12), Mannitol Tedavi (n=12), Conivaptan Tedavi-1 (n=12) ve Conivaptan Tedavi-2 (n=12) olmak üzere beş grup oluşturuldu. Kontrol haricindeki tüm gruplarda, bilateral a.carotis communis 30 dakika süreyle klemplendi. Reperfüzyon ile birlikte, juguler venden ilgili gruplara 30 dakika süreyle Serum fizyolojik, Conivaptan ve Mannitol tedavisi uygulandı. Tedavi etkisi, reperfüzyondan 6 saat sonra alınan kan ve beyin dokusu örneklerinde biyokimyasal ve histolojik analizler yardımıyla değerlendirildi. Serum örneklerinde Na+, K+, Cl-, antidiüretik hormon, progranulin, Tümör nekroz faktör alfa, İnterlökin-15, İnterlökin-35, Nöron spesifik enolaz, Miyeloperoksidaz aktivitesi, Albumin ve Ozmolalite ölçüldü. Doku örneklerinde beyin su içeriği hesaplandı; Frontal korteks ve hipokampüs kesitlerinde histolojik incelemeler için Hematoksilen-Eosin ve TUNEL boyama işlemleri uygulandı. Veri analizleri, SPSS 21.0 paket programı ile yapıldı. Bulgular: Biyokimyasal ve histolojik bulgular doğrultusunda, iskemi/reperfüzyon grubunda post-iskemik serebral hasar ve ödem meydana geldiği tespit edildi. Doza bağlı olarak Conivaptan'ın doku hasarının önlenmesi, inflamasyonun kontrollü sürdürülebilmesi ve beyin hidromineral dengesinin sağlanabilmesinde Mannitol'e göre daha etkili olabileceği görüldü.Sonuç: Serebral iskemi-reperfüzyon hasarına ve ödeme karşı, Conivaptan tedavisinin, klinikte kabul gören ancak ciddi yan etkileri olabilen Mannitol'e göre, akut dönemde doza bağlı olarak daha etkili olduğu sonucuna ulaşıldı. Objectives and Purpose: The damage process occuring by below the critical threshold value of cerebral blood flow during the brain ischemia and reperfusion, the cellular and metabolic changes lead to disorders of functions which can not be recovered in the brain tissue. This process which continued with destruction of the blood brain barrier and with cerebral edema, is becoming even more complicated. It is often accompanied by the increase in the release of antidiuretic hormone. Increased levels of antidiuretic hormone can aggravate of the brain edema and injury even more. For this reason, cerebral edema is the most devastating complication in patients with stroke. The very little reductions of the percentage of the brain water content can affect to the prognosis positively. Therefore, the edema to get under control, especially in the acute stage, has a life-saving importance, to maintain the brain tissue from further damage, in point of view the good clinical outcome. In this study, it is aimed to the investigation of the possible difference between the effects of a diuretic Mannitol and an aquaretic Conivaptan, in the acute phase, on the post-ischaemic brain damage, neuroinflammation and acute edema formation, in a rat cerebral ischemia-reperfusion model for brain edema.Materials and Methods: In the study, 58 Sprague Dawley rats were used. Five groups were formed: Control (n=10), Ischemia/Reperfusion (n=12), Mannitol Therapy (n=12), Conivaptan Therapy-1 (n=12) and Conivaptan Therapy-2 (n=12). In all groups except control, bilateral a.carotis communis was clamped for 30 minutes. Saline, Conivaptan and Mannitol treatment were applied to the relevant groups of jugular vein with reperfusion for 30 minutes. The effect of treatment was assessed by biochemical and histological analyzes in blood and brain tissue samples taken 6 hours after reperfusion. In serum samples from rats were measured Na+, K+, Cl-, antidiuretic hormone, progranulin, tumor necrosis factor alpha, interleukin-15 and interleukin-35 levels, neuron-specific enolase, myeloperoxidase activity, albumin and osmolality. In brain tissue samples was calculated the brain water content, beside hematoxyline-eosin staining and TUNEL methods by histopathological examination. Data analyse was done with the SPSS 21.0 package program.Results: The biochemical and histological findings showed that post-ischemic cerebral damage and edema occurred in the ischemia/reperfusion group. Depending on the dose, Conivaptan was found to be more effective than Mannitol in preventing tissue damage, getting inflammation under control and providing brain hydromineral balance.Conclusions: Against cerebral ischemia-reperfusion injury and edema, it was concluded that Conivaptan treatment was more effective than Mannitol, which is accepted clinically but has serious side effects, depending on dose in acute phase. 161

This study deals with sentence structure on the Qur‟an in terms of tenses. Indicators of these sentences are naturally undergo a change during the course. In addition, for some reasons, specific meanings are also placed behind the aspect. The Arabic muzari tense expresses present and future tenses. Sentences in the Arabic begin with the tenses then transit to another verb or tense. For some reasons, tense shift causes changes in meaning in the sentence. ...

Atasözleri, halkın içinden çıkan ve doğrudan aktarılmış söylemler olup nesilden nesle söylenegelen öğüt verme ya da ibret alma amacı taşıyan özlü sözler olarak tanımlanabilir. Atasözleri, sözlü kültürün bir ürünü olması dolayısıyla dil-kültür ilişkisini en iyi şekilde aktarması bakımından büyük önem taşımaktadır. Her milletin yaşayış ve düşünce biçimini anlatması açısından atasözlerinin toplumu yansıtmada yadsınamaz bir rolü bulunmaktadır. Atasözlerinde yer alan ifadeler, toplumun kadın ve erkeğe olan bakış açısını, toplumda kadın ve erkeğe biçilen rolleri göstermesi bakımından ipuçları barındırır. Bu çalışmada cinsiyet kavramına gönderme yapan kadın, erkek, kız çocuk, erkek çocuk, eş, karı-koca, gelin-damat kavramlarının yer aldığı Arap atasözleri incelenerek toplumsal cinsiyet bağlamında ele alınmıştır. Kadın ve erkek algısının Arap toplumu içerisindeki olumlu ve olumsuz yansımaları atasözleri yoluyla irdelenmiştir. Arap toplumunun kadın ve erkeğe bakış açısını atasözleri yardımıyla görebilmenin yanı sıra dil ve ifade biçimleriyle cinsiyet kavramının sözlü kültürde ne kadar yer edindiğini anlama yönünden de çalışmanın fayda sağlayacağı düşünülmektedir. Türk atasözlerinde cinsiyet kavramı ele alınmış olmasına karşın Türkiye’de Arap atasözlerinin cinsiyet bağlamında incelendiği belirgin bir çalışmaya rastlanılmadığı ve bu yönde bir incelemenin gerekli olduğu düşüncesiyle söz konusu çalışma kaleme alınmıştır. Araştırmada sosyal bilimlerde ağırlıklı olarak kullanılan içerik analizi yöntemine başvurulmuştur, Proverbs can be described as the wise sayings which are anonymously originated from the community and the concrete statements that are transferred from generation to generation for the purpose of drawing lessons or giving advices. Considered as one of the main entities of oral culture, proverbs have a significant part in perfectly portraying the relationship between the language and the culture. Besides, proverbs play an undeniable role in order to reflect the tendencies of all societies with respect to their way of living and thinking. Moreover, phrases in proverbs not only give several clues regarding the perspective of the society to “the man” and “the woman” but they also depict their roles in the communities. In this study, closely referenced to the concept of gender, the dual notions, namely woman-man, girl-boy, daughterson, wife-husband and bride-groom, are evaluated through an attentive analysis. In addition, the perception of woman and man in the Arabic community and its reflections are examined by means of the Arabic proverbs. It is projected that this study can be beneficial in order to comprehend how the concept of gender take place in the oral culture through the instrumentality of language and expressions, as well as to observe the Arabic society’s point of view pertaining to woman and man with the help of proverbs. This study is carried out with the acceptance of that there is no significant paper drawing attention to the Arabic proverbs in terms of the concept of gender, and the necessity of standing out a new analysis regarding this topic although it is determined that the same issue in Turkish proverbs are handled before. In this research, as mainly used in the social sciences, the content analysis method is applied

Bu çalışmada karşıtsal çözümleme yönteminin güçlü görüşünden hareketle Arapçada harf-i cerler ile Türkçede ismin halleri açıklanarak karşılaştırılması yapılmıştır. Yapılan karşıtsal çözümleme sonucunda iki dilin hu konudaki benzerlik ve farklılıkları tespit edilerek güçlük sıra düzenlemesine göre Arapçanın harf-i cerlerinin öğreniminde karşılaşılması muhtemel güçlükler içerinde durulmuş ve bu güçlüklere çözüm önerileri getirilmiştir. Böylelikle anadili Türkçe olan öğrencilerin Arap dilindeki harf-i cer öğreniminin kolaylaştırılması hedeflenmiştir. Öğrencinin, ana diliyle amaç dil arasında benzerlik gösteren hususları daha çabuk öğreneceği, farklılıkları öğrenmede ise güçlük çekeceği gerekçesiyle; farklı kullanımların neden olacağı güçlükler ortaya konarak öğrencinin kuralları tam olarak kavraması ve bol alıştırma yaparak öğrendiklerini pekiştirmesi önerilmiştir. İn this study, prepositions in Arabic and cases in Turkish are explained and compared depending on the strong version of contrastive analysis. As a result of the analysis, similarities and differences between the two languages are presented. In addition to this, possible difficulties in learning prepositions of Arabic are handled in hierarchy of difficulty and solutions are offered to overcome them. Thus, it is aimed to simplify learning prepositions of Arabic for Turkish native speakers. It is supposed that the students learn easily to the foreign language subjects which look like its samples in native language. Vice versa they can find difficulty in non-similar subjects between two languages. So it is suggested in this paper that students should learn grammatical rules completely and they should do enough practice on it.

Sosyolojik teori, sosyoloji ve din sosyolojisi bilimi için önem arz eden bir bilimsel gerekliliktir. Bu doğrultuda klasik sosyolojide ve çağdaş sosyolojide, toplumu ve dini açıklamak adına çeşitli teoriler geliştirildiği gözlemlenmektedir. Son dönemin en önemli sosyologları arasında yer alan Niklas Luhmann, genel sistem teorisiyle sosyolojinin en kapsamlı ve sistematik teorilerinden birisini geliştirmiştir. Farklı disiplinlerden yararlanarak geleneksel sosyoloji anlayışına muhalif bir tarzda radikal bir süper teori inşa eden Luhmann, genel sistem teorisi ile toplumu ve toplumsalın alanına ait olguları açıklamıştır. Dünya toplumunu bir sistem olarak açıklama ve söz konusu dünya toplumuna ait olan her türlü sosyal olguyu analiz etme amacı güden Luhmann, kavramsal soyutlamalar ve bu bağlamda bilişsel çerçeveler geliştirerek evrensel ve her topluma uyarlanabilir bir teori üretmiştir. Modern toplum, hiper kompleks bir yapıya sahiptir ve bu karmaşık toplum ancak karmaşık bir teoriyle açıklanabilir. Modern toplum, toplumsal sistemin alt dalları olan işlev sistemlerinden oluşmaktadır. Luhmann, eğitim, ekonomi, bilim, sanat, aşk, hukuk gibi sosyal olan her türlü olguyu, toplumsal sistemin alt dallarını oluşturan işlev sistemleri bağlamında analiz etmiştir. Din, belirli bir işlev üzerine uzmanlaşmış ve bu doğrultuda otonom bir özellik kazanarak modern toplumda kendisine yer edinmiştir. Luhmann, sistem teorisinin argümanları kapsamına din olgusunu da incelemiş ve bu bağlamda dini sistemik bir bakış açısıyla değerlendirmiştir. Luhmann, bilim çevrelerinde hak ettiği değeri çeşitli sebeplerden dolayı henüz almış değildir. Genel sistem teorisinin önemi, bazı ülkelerde fark edilmiş ve bu amaçla çeşitli çalışmalar gerçekleştirilmiştir. Ancak yine de mevcut çalışmaların tatmin edici boyutta olduğu söylenememektedir. Aynı şekilde ülkemizde genel sistem teorisi çok bilinmemekte ve bu durumun Türk sosyolojisi ve Türk din sosyolojisi için bir eksiklik olduğu düşünülmektedir. Söz konusu bu çalışmanın, Türk sosyoloji ve din sosyolojisi literatüründe mevcut olan eksikliğe bir katkıda bulunacağı düşünülmektedir. Sociological theory is a significant scientific requirement in the discipline of sociology and sociology of religion. In this regard, it is observed that various theories are developed to explain society and religion in both classical and contemporary sociology. Niklas Luhmann, one of the most leading and prolific sociologist of last years, has developed one of the most encompassing and sistematic theory of sociology. By utilizing from different kinds of disciplines, Luhmann, constructing a radical super theory in an opponent way to the classical sociology, explained society and social facts.Luhmann, who aimed at explaining World society as a system and analyzing every societal facts belonging to World society at issue, has produced a theory which is universal and adaptable for every society by developing conceptual abstraction and cognitive frames. Modern society has a hyper complex character and it can be solely explained with a complex theory. It consists ofvarious functional systems which are subsystems of societal system. Luhmann analyzed many social phonema such as education, economy, science, art, love, law in terms of functional systems which are characterized as subsystems of society. Religion, which is one of the subsystems of society, specializes in a specific function and accordingly it has found a position in modern society by acquiring autonomous attribution. Luhmann analyzed religion in terms of elements of system theory, accordingly he assessed religion in a systemic perspective.Due to some reasons, Luhmann has not been appreciated as he has deserved in scientific community yet. The significance of Luhmann's theory has been realized in some countries and some studies have been carried out on his theory. Nonetheless, it can not be said that the studies at issue are in a satisfactorary level. Likewise, the system theory is not known sufficiently in Turkey and this state is thought to be inadequecy for Turkish sociology and Turkish sociology of religion. The study at stake is considered to be a contribution for the gap which Turkish sociology and Turkish sociology of religion has. 200

Arap dili, bükümlü bir dil olduğundan kelime türetmeye son derece elverişlidir. Eklemeli dillerden farklı olan yönü; kelimenin yalnızca sonuna değil, başına ve ortasına da eklemeler yapılarak yeni bir kelime oluşturulabilmesidir. Bu durum, sadece kök harflerinin bilinmesiyle yeni sözcükler türetmeyi kolaylaştırırken sözlük kullanımını güçleştirmektedir. Zira diğer pek çok dilden farklı olarak Arapçada sözlük kullanımı, dil hâkimiyetini gerektirmektedir. Sözgelimi başka bir yabancı dil öğrenen kişi, o dilin sözlüklerinden başlangıç düzeyinde bile yararlanabilirken Arap dilini yeni öğrenmeye başlayan bir öğrenci için aynı şey söz konusu değildir. Bu durum, daha ilk andan itibaren sözlük bilgisine ihtiyacı da beraberinde getirmektedir. Araştırmanın amacı, Arap dilinin öğretiminde sözlük bilgisinin gerekliliği görüşünden yola çıkılarak sözlük kullanımının öğretimi, sözlük türleri ve bu bağlamda Sözlükbilim derslerinin, Arapçanın ders programlarındaki yerini araştırmaktır. Çalışmada, “nitel araştırma yöntemi”; nitel araştırma desenlerinden ise, “fenomcnoloji” kullanılmıştır. Fenomenoloji, bir konuyu aydınlatma, oraya dikkat çekme olup farkında olduğumuz ama derinlemesine bir anlayışa sahip olmadığımız olgulara odaklanmaktadır. Arapça öğretiminde Sözlükbilim derslerinin önemini açığa çıkarmaya yönelik bu çalışmada da bu yöntemin kullanılması uygun görülmüştür. Araştırmanın evreni, Arap dilinin öğretimi; ömeklemi ise, bu dilin öğretiminde Sözlükbilim derslerinin ders müfredatı içerisindeki yeridir. Bu araştırma, yazılı kaynak (literatür) taramasına dayanmaktadır. Veriler nitel olduğundan, veri toplama tekniği olarak “belgesel tarama” kullanılmıştır. Verilerin analizi için ise, nitel analiz tekniklerinden betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır. Bulgular, sözlük bilgisinin Arapça öğretimindeki gerekliliğine karşın, ders müfredatında yeterli ölçüde yer almadığını göstermektedir. Bulgular ışığında, günümüz Arapça öğretim programları içerisinde Sözlükbilim derslerine de yer verilmesi gerektiğine yönelik önerilerde bulunulmuştur.

Bu çalışmada, Arap Edebiyatında önemli bir yere sahip ilk modem kısa öykü olan Mısırlı Yazar Muhammed Teymûr'un (1892- 1921) Fi'l-Kıtâr (Trende) adlı öyküsünün anlatısal metin açısından değerlendirilmesi yapılmıştır. In this study, Egyptian author Muhammed Teymur’s (1892-1921) short story, namely FiT-Kitar (In The Train), which has a crucial position in the Arabic literary thanks to being the initial mod¬em short story, is evaluated in terms of narrative text.

Bu araştırmanın amacı, Osmanlı medreselerinde, Fatih döneminden Tanzimat'a kadar Arap dilinin öğretiminde kullanılan yöntemler, okutulan kitaplar, Arapçanın ders programlarındaki yeri ve bu bağlamda Osmanlı medrese eğitiminde Arapçanın nasıl bir konuma sahip olduğunu araştırmaktır.Bu araştırma, yazılı kaynak (literatür) taramasına dayanmaktadır. Çalışmada kullanılan araştırma yöntemi, ?tarihsel model?dir. Tarihsel modelle, belli bir geçmiş olay ve bu olayın günümüze etkileri incelenmektedir. Tarihsel araştırmaların verilerini, yazılı kaynaklar (örneğin, kitaplar, dergiler, arşiv belgeleri, resmî yazışmalar, sözleşmeler vb.) oluşturmaktadır. Söz konusu çalışma da tarihî verilere dayanarak, çıkarımlar yapmaya yönelik olduğundan; bu yöntemin kullanılması uygun görülmüştür.Araştırma türü ise betimseldir; betimsel araştırmalar, geçmişte ya da hâlâ var olan bir durumu olduğu haliyle betimlemeyi amaçlayan araştırmalardır. Bu çalışmada da geçmişte var olan bir kurum olan medrese eğitimi olduğu gibi yansıtılmaya çalışılmıştır.Çalışmanın evrenini, Osmanlı Devleti'nin Fatih döneminden (1451) başlayarak Tanzimat'ın ilan edilişine kadarki dönemde (1839) yüksek öğrenim kurumu olan medreselerin eğitim sistemi oluşturmaktadır. Evrenin bir parçası niteliğindeki araştırmanın örneklemini ise, bu medrese eğitimi içerisindeki Arapçanın öğretimi oluşturmaktadır. Çalışmada örneklem türlerinden küme örnekleme yöntemi kullanılarak Arapça öğretimi, sarf ilmi, nahiv ilmi, belâgat ilmi olarak kümelenmiştir.Nitel bir çalışma olan araştırmamızda, nitel çalışmalarda kullanılan veri toplama yöntemlerinden belge toplanması ve analizi, yapılan eserlerin incelenmesi ve değerlendirilmesi gibi veri kaynaklarına başvurulmuştur. Çalışmanın verileri nitel olduğundan, veri toplama tekniği olarak ?belgesel tarama? kullanılmıştır. Bu çalışmada, konuyla ilgili arşiv belgeleri, vakfiyeler, kânûnnâmeler, otobiyografiler, icâzetnâmeler, ders programları ile Türkçe, Arapça, Osmanlıca, İngilizce ve Fransızca olmak üzere çeşitli dillerde yayımlanmış kitaplar, sözlükler, makaleler, bildiriler, medrese eğitimi üzerine yayımlanmamış yüksek lisans ve doktora tez çalışmaları taranarak söz konusu döneme ilişkin medreselerde Arapça sarf, nahiv, belâgat üzerine okutulan ders kitapları incelenmiştir. Verilerin analizi için ise, nitel analiz tekniklerinden betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır.Bulgular, Arapçanın Osmanlı medreselerinde dinî ilimlere hazırlayıcı bir konuma sahip olduğunu ve dinî metinleri anlamaya yönelik olarak öğretildiğini göstermektedir. Bu amaç doğrultusunda gramer ve metin ağırlıklı bir dil öğretiminin gerçekleştirildiği saptanmıştır. Bu bulgular ışığında, günümüz modern öğretim yöntemleri uygulanırken Osmanlı âlimlerinin ortaya koyduğu Klasik Arapça gramer kitaplarına da başvurulmasına yönelik önerilerde bulunulmuştur.Anahtar Kelimeler: Osmanlı Eğitim Sistemi, Medreseler, Arap Dili Eğitimi, Öğretim Yöntemleri, Ders Programları, Arapça Gramer Kitapları. This study, from the reign of Sultan Mehmed II the Conqueror prior to the Tanzimat, aims to deal with the methods and books used in the education of the Arabic language and to state the place of Arabic in the curriculum in the Ottoman madrasas, and in this context, to determine the position of Arabic in the education of Ottoman madrasas.This study is based on browsing written sources, i.e. literature. The experimental method used in this study is ?historical model?. With this model, a particular event in the past and its influence on the present day are examined. Written sources such as books, journals, archival documents, offical correspondence, contracts compose the data of historical researches. Since the mentioned study based on historical data is intended for making inferences, using this method is preferred.The type of this study is descriptive. Descriptive studies are the ones which aim to describe a situation existing in the past or in the present as it was or it is. Likewise, in this study, the madrasa, an institution existed in the past, and its education are tried to be reflected as they were.The study population of this research consists of the educational system of madrasas which were the institutions of higher education during the period from the reign of Sultan Mehmed II the Conqueror (1451) prior to the declaration of the Tanzimat (1839). Described as the part of the study population, the sample of the research is mainly composed of Arabic education in these madrasas. In this study, upon using cluster sampling from the sampling techniques, Arabic education is divided into three groups, morphology (sarf), syntax (nahiv) and rhetoric (belâgat).In this research which is a qualitative study, data acquisition methods, used in the qualitative studies as data sources, such as document collection and its analysis, the survey and the evaluation of the work pertaining to this area are applied. As the data of this research is qualitative, ?documentary survey? is used as data collection techniques. In this study, upon surveying archival documents, deeds of endowments (vakfiye), legal codes (kanunnâme), autobiographical notes, madrasa certifications (icâzetnâme), curriculums related to this topic; and the books, dictionaries, articles, symposium declarations published in a variety of languages, mainly in Turkish, Arabic, Ottoman, English and French; and unpublished master and doctorate theses upon the madrasa education; pertaining to morphology (sarf), syntax (nahiv) and rhetoric (belâgat) in Arabic, used in the madrasas in the aforementioned period are examined. In order to analyse the data, descriptive analysis method from the qualitative analysis tecniques is applied.Studies indicate that the Arabic language, in the Ottoman madrasas, had a position to prepare the students for the religious sciences and it was taught so as to comprehend the religious texts. For this purpose, it is determined that the language education mainly based on the grammatical rules and texts was implemented. In the light of this information, it is proposed that whilst carrying out the modern education methods, the classical Arabic grammar books used by the Ottoman scholars be applied.Key Words: Ottoman Education System, Madrasas, Arabic Language Education, Teaching Methods, Curriculums, Arabic Grammar Books. 323

Bu araştırmanın amacı, Osmanlı medreselerinde, Fâtih döneminden Tanzimatza kadar Arap dilinin öğretiminde kullanılan yöntemler, okutulan kitaplar, Arapçanın ders programlarındaki yeri ve bu bağlamda Osmanlı medrese eğitiminde Arapçanın nasıl bir konuma sahip olduğunu araştırmaktır. Bu araştırma, yazılı kaynak (literatür) taramasına dayanmaktadır. Çalışmada kullanılan araştırma yöntemi, tarihsel modeldir. Tarihsel modelle, belli bir geçmiş olay ve bu olayın günümüze etkileri incelenmektedir. Tarihsel araştırmaların verilerini, yazılı kaynaklar (örneğin, kitaplar, dergiler, arşiv belgeleri, resmî yazışmalar, sözleşmeler vb.) oluşturmaktadır. Söz konusu çalışma da tarihî verilere dayanarak, çıkarımlar yapmaya yönelik olduğundan; bu yöntemin kullanılması uygun görülmüştür. Araştırma türü ise betimseldir; betimsel araştırmalar, geçmişte ya da hâlâ var olan bir durumu olduğu haliyle betimlemeyi amaçlayan araştırmalardır. Bu çalışmada da geçmişte var olan bir kurum olan medrese eğitimi olduğu gibi yansıtılmaya çalışılmıştır. Çalışmanın evrenini, Osmanlı Devletiznin Fâtih döneminden (1451) başlayarak Tanzimatzın ilan edilişine kadarki dönemde (1839) yüksek öğrenim kurumu olan medreselerin eğitim sistemi oluşturmaktadır. Evrenin bir parçası niteliğindeki araştırmanın örneklemini ise, bu medrese eğitimi içerisindeki Arapçanın öğretimi oluşturmaktadır. Çalışmada örneklem türlerinden küme örnekleme yöntemi kullanılarak Arapça öğretimi, sarf ilmi, nahiv ilmi, belâgat ilmi olarak kümelenmiştir. Nitel bir çalışma olan araştırmamızda, nitel çalışmalarda kullanılan veri toplama yöntemlerinden belge toplanması ve analizi, yapılan eserlerin incelenmesi ve değerlendirilmesi gibi veri kaynaklarına başvurulmuştur. Çalışmanın verileri nitel olduğundan, veri toplama tekniği olarak belgesel tarama kullanılmıştır. Bu çalışmada, konuyla ilgili arşiv belgeleri, vakfiyeler, kânûnnâmeler, otobiyografiler, icâzetnâmeler, ders programları ile Türkçe, Arapça, Osmanlıca, İngilizce ve Fransızca olmak üzere çeşitli dillerde yayımlanmış kitaplar, sözlükler, makaleler, bildiriler, medrese eğitimi üzerine yayımlanmamış yüksek lisans ve doktora tez çalışmaları taranarak söz konusu döneme ilişkin vi medreselerde Arapça sarf, nahiv, belâgat üzerine okutulan ders kitapları incelenmiştir. Verilerin analizi için ise, nitel analiz tekniklerinden betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır. Bulgular, Arapçanın Osmanlı medreselerinde dinî ilimlere hazırlayıcı bir konuma sahip olduğunu ve dinî metinleri anlamaya yönelik olarak öğretildiğini göstermektedir. Bu amaç doğrultusunda gramer ve metin ağırlıklı bir dil öğretiminin gerçekleştirildiği saptanmıştır. Bu bulgular ışığında, günümüz modern öğretim yöntemleri uygulanırken Osmanlı âlimlerinin ortaya koyduğu Klasik Arapça gramer kitaplarına da başvurulmasına yönelik önerilerde bulunulmuştur. Anahtar Kelimeler: Osmanlı Eğitim Sistemi, Medreseler, Arap Dili Eğitimi, Öğretim Yöntemleri, Ders Programları, Arapça Gramer Kitapları. This study, from the reign of Sultan Mehmed II the Conqueror prior to the Tanzimat, aims to deal with the methods and books used in the education of the Arabic language and to state the place of Arabic in the curriculum in the Ottoman madrasas, and in this context, to determine the position of Arabic in the education of Ottoman madrasas. This study is based on browsing written sources, i.e. literature. The experimental method used in this study is historical model. With this model, a particular event in the past and its influence on the present day are examined. Written sources such as books, journals, archival documents, offical correspondence, contracts compose the data of historical researches. Since the mentioned study based on historical data is intended for making inferences, using this method is preferred. The type of this study is descriptive. Descriptive studies are the ones which aim to describe a situation existing in the past or in the present as it was or it is. Likewise, in this study, the madrasa, an institution existed in the past, and its education are tried to be reflected as they were. The study population of this research consists of the educational system of madrasas which were the institutions of higher education during the period from the reign of Sultan Mehmed II the Conqueror (1451) prior to the declaration of the Tanzimat (1839). Described as the part of the study population, the sample of the research is mainly composed of Arabic education in these madrasas. In this study, upon using cluster sampling from the sampling techniques, Arabic education is divided into three groups, morphology (sarf), syntax (nahiv) and rhetoric (belâgat). In this research which is a qualitative study, data acquisition methods, used in the qualitative studies as data sources, such as document collection and its analysis, the survey and the evaluation of the work pertaining to this area are applied. As the data of this research is qualitative, documentary survey is used as data collection techniques. In this study, upon surveying archival documents, deeds of endowments (vakfiye), legal codes (kanunnâme), autobiographical notes, madrasa certifications (icâzetnâme), curriculums related to this topic; viii and the books, dictionaries, articles, symposium declarations published in a variety of languages, mainly in Turkish, Arabic, Ottoman, English and French; and unpublished master and doctorate theses upon the madrasa education; pertaining to morphology (sarf), syntax (nahiv) and rhetoric (belâgat) in Arabic, used in the madrasas in the aforementioned period are examined. In order to analyse the data, descriptive analysis method from the qualitative analysis tecniques is applied. Studies indicate that the Arabic language, in the Ottoman madrasas, had a position to prepare the students for the religious sciences and it was taught so as to comprehend the religious texts. For this purpose, it is determined that the language education mainly based on the grammatical rules and texts was implemented. In the light of this information, it is proposed that whilst carrying out the modern education methods, the classical Arabic grammar books used by the Ottoman scholars be applied. Key Words: Ottoman Education System, Madrasas, Arabic Language Education, Teaching Methods, Curriculums, Arabic Grammar Books.

Canlı hücrelerde reaktif oksijen bileşikleri, fosfolipid, protein, DNA ve RNA gibi hücresel bileşenlerin bütünlüğünü tehdit ederek mutajenik ve toksik etkilere yol açar. İndirgenmiş glutatyon (GSH) hücre, doku ve organ sistemlerinde bu tür bileşiklerin zararlı etkilerine karşı koruyucu bir antioksidan molekül olarak büyük önem taşır. GSH, glutamik asit, sistein ve glisinden oluşan bir tripeptittir ve hücrede okside glutatyon (GSSG) şeklinde de bulunur. GSSG, glutatyon peroksidaz enziminin katalizlediği peroksit detoksifikasyonu tepkimeleriyle GSH'nin oksidasyonuyla oluşurken, GSSG'nin GSH'ye indirgenmesini katalizleyen enzim ise bir flavoenzim olan glutatyon redüktazdır (GR; E.C.1.8.1.7). Glutatyon redüktazın katalizlediği bu tepkimelerde NADPH koenzim olarak görev alır ve tepkimelerde gereken NADPH büyük oranda pentoz fosfat metabolik yolunda üretilir. Bu çalışmanın amacı, glutatyon redüktaz enziminin sıçan böbrek dokusundan saflaştırılması, çeşitli özelliklerinin belirlenmesi, substrat ve inhibitör kinetiklerinin incelenmesidir. Sıçan böbrek glutatyon redüktazı sırasıyla homojenizasyon, santrifügasyon, ısı bozunumu, Sephadex G-25 jel filtrasyonu, 2',5'-ADP Agaroz 4B ve ?Polybuffer exchanger-94? kolon kromatografileri kullanılarak 2355.6 kez ve % 15.7 verimle saflaştırıldı. Enzimin özgül aktivitesi 250.28 U/mg protein olarak bulundu. Saflaştırılan enzim % 10 SDS poliakrilamid jel elektroforezinde tek bant halinde gözlendi ve alt birim molekül ağırlığı ~ 53 kDa olarak hesaplandı. Michaelis-Menten sabitleri pH 7.4 ve 37 °C'de; sabit 1 mM [GSSG]'de, 10-200 µM [NADPH] aralığı için Km(NADPH)=15.3 ± 1.4 µM; sabit 0.1 mM [NADPH]'de, 20-1200 µM [GSSG] aralığı için Km(GSSG)=53.1 ± 3.4 µM olarak bulundu. Enzimin optimum pH'sı, optimum sıcaklığı, aktivasyon enerjisi (Ea) ve sıcaklık katsayısı (Q10) değerleri sırasıyla 6.52, 65 ºC, 7.021 kcal/mol ve 1.42 olarak belirlendi.Enzimin NADP tarafından inhibisyonu GSSG'ye göre non-kompetitif, NADPH'ye göre ise kompetitif bulundu; [GSSG] sabit, [NADPH] değişken iken Ki(NADP), Lineweaver-Burk grafiğinden 118.5 ± 11.3 µM, Dixon grafiğinden 122.9 ± 38.9 µM; [NADPH] sabit, [GSSG] değişken iken Ki(NADP), Lineweaver-Burk grafiğinden 141.1 ± 19.6 µM, Dixon grafiğinden ise 116.1 ± 2.5 µM olarak bulundu. Reactive oxygen species damage to entireness of biomolecules like phospholipids which provide the stability of membranes, proteins, DNA and RNA causing to mutagenic and toxic effects in living cells. Glutathione (GSH) has a crucial importance as a protective antioxidant molecule against the toxic effects of such compounds on cell, tissue and organ systems. Glutathione is a tripeptide consisting of glutamate, cysteine and glycine. It is found as in two forms in the cell; the reduced (GSH) and the oxidized form (GSSG). GSH is oxidized to GSSG in the reaction catalyzed by the enzyme glutathione peroxidase. The GSH needed for this reaction is achieved by the flavoenzyme glutathione reductase (GR; E.C.1.8.1.7) which reduces GSSG to GSH. In these reactions, NADPH serves as a coenzyme of GR and is produced mainly by the pentose phosphate pathway. The aim of this study is to purify glutathione reductase from rat kidney and investigate some of its molecular properties, substrate and inhibitor kinetics. In this study, GR was purified from rat kidney using homogenization, santrifugation, heat-denaturation, Sephadex G-25 gel filtration, 2',5'-ADP Agarose 4B and Polybuffer exchanger-94 columns chromatographies with a purification fold and percent yield of 2355.6 and 15.7, respectively. The purified enzyme had a specific activity of 250.28 units per mg of protein, displaying a single band on SDS/PAGE (10 %) with a subunit mass of ~ 53 kDa. The Michaelis-Menten constants were established at pH 7.4, 37 °C (at fixed 1 mM [GSSG], Km(NADPH)= 15.3 ± 1.4 µM for the concentration range of 10-200 µM NADPH; at fixed 0.1 mM [NADPH], Km(GSSG)= 53.1 ± 3.4 µM for the concentration range of 20-1200 µM GSSG). The optimum pH, optimum temperature, activation energy (Ea) and temperature coefficient (Q10) for rat kidney GR were found to be 6.52, 65 ºC, 7.021 kcal/mole and 1.42, respectively.The inhibition of enzyme by NADP was non-competitive with respect to GSSG and competitive with respect to NADPH; at fixed [GSSG], and variable [NADPH], Ki(NADP) value of 118.5 ± 11.3 µM was found, from Lineweaver-Burk and, 122.9 ± 38.9 µM from Dixon graph; and at fixed [NADPH], and variable [GSSG], Ki(NADP) value of 141.1 ± 19.6 µM and 116.1 ± 2.5µM were obtained from Lineweaver-Burk and Dixon graphes, respectively. 77

ÖZET Bu çalışmada karşıtsal çözümleme yönteminin güçlü görüşünden hareketle Arapçada harf-i çerler ile Türkçede ismin halleri açıklanarak karşılaştırılması yapılmıştır. Yapılan karşıtsal çözümleme sonucunda iki dilin bu konudaki benzerlik ve farklılıkları tespit edilerek güçlük sıra düzenlemesine göre Arapçamn harf-i çerlerinin öğreniminde karşılaşılması muhtemel güçlükler üzerinde durulmuş ve bu güçlüklere çözüm önerileri getirilmiştir. Böylelikle anadili Türkçe olan öğrencilerin Arap dilindeki harf-i cer öğreniminin kolaylaştırılması hedeflenmiştir. Arapçada yer alan harf-i çerler şunlardır: Türkçede ismin halleri adı verilen durumlar ile ekleri ise şu şekildedir: Yalın Hal (Nominative) Belirtme Hali (Accussative): -i Yönelme Hali (Dative): -e Kalma Hali (Locative): -de Çıkma Hali (Ablative): -den Tamlayan Hali (Genitive): -in Araçlı Hal (Instrumental): -le Eşitlik Hali (Equative): -ce Yön Gösterme Hali (Directive): -e doğru, -e kadar, -re Bezenme Hali (Munitive): -li Giderme Hali (Privative): -siz11 Öğrencinin, ana diliyle amaç dil arasında benzerlik gösteren hususları daha çabuk öğreneceği, farklılıkları öğrenmede ise güçlük çekeceği görüşünden yola çıkılarak; Türkçede ismin hal eklerini karşılayan harf-i çerler tespit edilmiş, daha sonra karşılamayan durumlara dikkat çekilmiştir. Farklı kullanımların neden olacağı güçlükler ortaya konarak öğrencinin kuralları tam olarak kavraması ve bol alıştırma yaparak öğrendiklerini pekiştirmesi önerilmiştir. m ABSTRACT In this study, prepositions in Arabic and cases in Turkish are explained and compared depending on the strong version of contrastive analysis. As a result of the analysis, similarities and differences between the two languages are presented. In addition to this, possible difficulties in learning prepositions of Arabic are handled in hierarchy of difficulty and solutions are offered to overcome them. Thus, it is aimed to simplify learning prepositions of Arabic for Turkish native speakers. Here are the prepositions in Arabic: Here are the cases in Turkish and suffixes of them: Nominative case : (no suffix) Accusative case : -i Dative case : -e Locative case : -de Ablative case : -den Genitive case (in the annexation) : -in Instrumental case : -le Equative case : -ce Directive case : -e doğru, -e kadar, -re Munitive case : -li Privative case : -sizIV The prepositions of Arabic that compare cases in Turkish are determined basing on the version learning easily ways of similarity between the native language and the foreign language, besides learning difficulty ways of differences between two languages. In the next stage the prepositions of Arabic that don't compare cases in Turkish were underlined. It is presented difficulties bring about different uses. It is suggested students to learn grammar rules exactly and practise. 176