Search

Purpose: Previous studies in English revealed that it is easier to comprehend subject relative clauses (SRCs) compared to object relative clauses (ORCs). However, subsequent research into processing of relative clauses in typologically different languages produced conflicting results. The present study aimed to investigate relative clause processing in Turkish and to test the predictions of the accounts of relative clause processing. Method: Thirty-six Turkish adult monolinguals took part in an eye-tracking experiment. Eye movements of the participants were recorded while they read Turkish sentences with subject and object relative clauses. Results: Analyses of both comprehension scores and eye-movement measures indicated a disadvantage in processing Turkish ORCs as revealed by more comprehension errors and elevated total reading times as well as more regressions. Furthermore, a corpus analysis conducted using a balanced corpus of Turkish revealed that SRCs are more frequent than ORCs in Turkish. Conclusion: The results are discussed with respect to the predictions of the relative clause processing accounts. It is suggested that a combination of factors including syntactic structure, structural frequency and morphological information shapes and constrains processing patterns of relative clauses., Amaç: Önceki çalışmalarda İngilizce özne ilgi tümceciklerinin (xÖİT) nesne ilgi tümceciklerine (NİT) kıyasla daha kolay bir şekilde anlaşıldığı gösterilmiştir. ÖİT ve NİT arasındaki bu bakışımsızlığı açıklamak amacıyla çeşitli varsayımlar ortaya atılmıştır. Çizgisel Uzaklık Varsayımı, boşluk-dolgu gibi bağımlılıklar arasındaki çizgisel uzaklığın (araya giren sözcük sayısının) bu yapıların işlemlenme hızını etkilediğini iddia etmektedir. Yapısal Uzaklık Varsayımına göre ise bu tür bağımlılıkların işlemlenmesindeki belirleyici faktör, boşluğun sözdizim ağacının ne kadar derinlerinde yer aldığı, yani boşluk ile dolgu arasında ne kadar budak olduğudur. Tümce işlemleme desenlerini etkilediği öne sürülen bir diğer etken ise ilgili yapıların sıklığıdır. Sıklığı temel alan yaklaşımlara göre bir dilde sıkça kullanılan yapılar, daha az kullanılan yapılara göre daha kolay bir şekilde işlemlenmektedir. Bu üç farklı varsayım İngilizce gibi baş-ilk dillerde aynı öngörüde bulunarak ÖİT’nin NİT’ye göre daha kolay bir şekilde işlemleneceğini öne sürmektedir. Türkçe gibi baş-son dillerde ise çizgisel ve yapısal uzaklığın öngörüleri farklılaşmakta, Çizgisel Uzaklık Varsayımına göre NİT’nin, Yapısal Uzaklık Varsayımına göre ise ÖİT’nin daha kolay işlemleneceği beklenmektedir. Türkçede daha önce dengeli bir derlem kullanılarak ÖİT ve NİT’ye ilişkin sıklık bilgileri incelenmemiş olup, mevcut çalışma kapsamında dengeli bir derlem kullanılarak bu yapıların sıklığı belirlenecek, böylelikle yapısal sıklığı temel alan yaklaşımların bakışımsızlığın yönüne ilişkin öngörüsü tespit edilecektir. Çalışmanın amacı yukarıda bahsedilen tümce işlemleme kuramlarının Türkçe ilgi tümceciklerinin işlemleme sürecine ilişkin olarak ortaya koyduğu hipotezlerin test edilmesidir. Yöntem: Çalışma kapsamında bir göz izleme deneyi gerçekleştirilmiş, anadili Türkçe olan otuz altı tek dilli yetişkin deneye katılmıştır. Katılımcılar ÖİT ve NİT içeren tümceler okurken göz izleme cihazı ile göz hareketleri kaydı alınmıştır. Deney tümceleri içerisinde ilgi alanları şu şekilde belirlenmiştir: ilgi tümceciği içerisindeki ad ve eylem, baş sözcük, taşma alanı ve ana tümcenin eylemi. Her bir ilgi alanı üzerinde katılımcıların sergilediği ilk sabitleme süreleri, toplam okuma süreleri ve geriye dönüşler (regresyonlar) analiz edilmiştir. Göz izleme çalışmasına ek olarak sırasıyla ÖİT ve NİT belirten -(y)An ve -DIK+iyelik biçimbirimlerinin sıklıkları, Türkçe Ulusal Derlemi kullanılarak tespit edilmiştir. Bulgular: ÖİT içeren tümcelere kıyasla NİT içeren tümcelerde daha fazla anlama hataları yapılmış, katılımcılar NİT içeren tümcelerde daha fazla toplam okuma süreleri ve geriye dönüşler sergilemiştir. Dolayısıyla hem anlaşılma oranları hem de göz hareketleri bakımından NİT yapılarının ÖİT yapılarına göre daha fazla işlemleme güçlüğünü beraberinde getirdiği saptanmıştır. Bu farklılık baş sözcüğün hemen ardından gelen taşma alanında görülmüştür. Derlem incelemesi neticesinde ise Türkçede -(y)An biçimbirimi ile kurulan ÖİT yapılarının -DIK+iyelik biçimbirimleriyle kurulan NİT yapılarına göre daha sık kullanıldığı saptanmıştır.Sonuç: Çalışmadan elde edilen bulgular, İngilizce gibi baş-ilk dillerde elde edilen sonuçlara benzer olarak baş-son Türkçede ÖİT’nin, NİT’ye göre daha kolay işlemlendiğini göstermiştir. Bu sonuç, sözdizimsel yapıyı temel alan Yapısal Uzaklık Varsayımının öngörüleriyle örtüşmekte, Çizgisel Uzaklık Varsayımının tahminleriyle uyuşmamaktadır. Bununla birlikte elde edilen bulgular yapısal sıklığı temel alan yaklaşımların öngörüleri ile de tutarlı görünmektedir. Genel olarak bakıldığında çalışmadan elde edilen bulgular birçok dilde gözlenen ÖİT ve NİT bakışımsızlığını desteklemektedir. Çalışma neticesinde sözdizimsel yapı, yapısal sıklık ve morfolojik bilgiler dahil olmak üzere bir dizi faktörün, ilgi tümceciklerinin işlemlenme desenini şekillendirdiği ve sınırlandırdığı sonucuna varılmıştır.

Public awareness of language impairment in childhood (Developmental Language Disorder (DLD)) has been identified as an important determiner of research and clinical service delivery, yet studies directly assessing public awareness are lacking. This study surveyed awareness across 18 countries of Europe., Method: A questionnaire developed by an international team asked whether respondents had heard of language impairment affecting children, what they thought its manifestations and causes were and where they had heard of it. Respondents were also asked whether they had heard of autism, dyslexia, ADD/ADHD and speech disorder. The questionnaire was administered to members of the public in 18 European countries. A total of 1519 responses were obtained, spanning 6 age groups, 4 educational level groups and 3 income level groups., Results: Across all but one country, significantly fewer people had heard of language impairment than any of the other disorders (or 60 % compared to over 90 % for autism). Awareness tended to be lowest in Eastern Europe and greatest in North-Western Europe, and was influenced by education level, age and income level. People in countries with overall low and overall high awareness differed in their views on manifestations and causes. People had heard of language impairment and autism the same way - most frequently through the media, including Internet, and less frequently through their child’s school or a medical professional., Discussion: The study confirms that awareness of language impairment and knowledge of the breadth of its manifestations are low. It also suggests opportunities for how to increase awareness, including greater media coverage of language impairment and more efficient use of venues such as schools and healthcare. Ways in which cultural and linguistic differences may influence public awareness efforts are discussed, including the translatability of clinical labels and scientific terms. These may impact the acceptance of a common term and definition across all countries. As awareness campaigns are gaining momentum, the findings of this study can serve as a baseline against which to compare future findings., peer-reviewed

This book is about the management of children and young people with developmental language disorders (DLD). DLD is a relatively common condition affecting children and young people. The latest figures suggest that 9 per cent of children experience it at school entry. DLD occurs when the child’s language skills are judged to be significantly delayed relative to those of children of the same age. This judgement is usually made by means of a combination of formal assessment, observations of linguistic performance and professional judgement.

ORCs are generallyfound to be more difficult than SRCs in L1 English processing literature. This eye-trackingstudy tests this asymmetry in L2 English in terms of reading patterns andaccuracy, and reports longer overall reading times, regressions and lowercomprehension accuracy for ORCs. This indicates processing ORCs is moredifficult for L2 English speakers with L1 Turkish. The incremental processingof the RCs by L2 speakers reflects delayed effects of difficulty, contrastingwith previous findings in L1 literature. The findings provide further evidencefor the processing disadvantage posed by ORCs, and highlight the differencesbetween L1 and L2 processing dynamics.

Tümce işleme ruhdilbilimsel çalışmalarda yaygın bir şekilde ele alınmıştır (Pickering, Clifton, ve Crocker, 2000). Uzun ara bağımlılıkları ve geçici belirsizlikler gibi karmaşık yapılar, tümce işlemede belirli yapıların incelenmesini olası kılmıştır. Ortaçlar da bu yapılardan birini oluşturmaktadır. İngilizce'deki ortaçlara ilişkin birçok çalışma gerçekleştirilmiştir (Lin ve Bever, 2006), ancak bu çalışmaların bulgularının tüm dünya dilleri için genel olarak geçerliliğinin incelenmesi gereklidir ve bu çalışma da bunu amaçlamaktadır.İngilizce ve benzer dillerde nesne ortaçlarının özne ortaçlarına oranla daha zor işlendiği belirlenmiştir (örneğin, Caplan ve diğerleri, 2002; Gibson, Hickok ve Schutze, 1994; Gordon, Hendrick ve Johnson, 2001; King ve Just, 1991; King ve Kutas, 1995; Pickering, 1994; Traxler, Morris, ve Seely, 2002). Özne ve nesne ortaçlarının işlenmesinde belirlenen bu farklılık değişik etmenlerle ilişkilendirilmiştir. Bu etmenleri test etmek için yapılan çalışmalar ise farklı bulgulara ulaşmıştır. Farklı dillerdeki çalışmalar da birbiriyle çelişen sonuçlara varmıştır; kimi çalışmalar nesne ortaçlarının işlenmesinin daha zor olduğunu ileri sürerken (örneğin, Kwon, Polinsky, ve Kluender, 2006), diğer çalışmalar özne ortaçlarını işleme açısından daha zor bularak tam tersi sonuçlar elde etmiştir (örneğin, Carreiras ve diğerleri, 2010). Dolayısıyla, bu konuda daha fazla araştırma yapılması gerekli görünmektedir.Bu çalışmada, bir göz izleme çalışması yapılmış ve okuma süreleriyle anlama sorularına verilen cevaplar incelenmiştir. Anadili Türkçe olan katılımcıların, nesne ve özne ortaçları içeren Türkçe tümceler okurlarken, göz hareketleri kaydedilmiştir. Katılımcılar ayrıca bu tümcelerle ilgili doğru/yanlış anlama sorularına cevap vermişlerdir. Verilerin incelenmesi sonucunda, daha fazla anlama hatası ve ?taşma alanında? (spillover region) yüksek okuma süreleri, nesne ortaçlarının daha fazla işleme yüküne neden olduğunu gösterdi. Bu sonuçlar, nesne ortaçlarının işlenme zorluğunu derin sözdizimsel yapıya bağlayan yapısal uzaklık varsayımını desteklemektedir. Ancak sözcük dizilişi ve sıklık gibi diğer etmenlerin etkileşimi de sonuçlara yol açmış olabilir.Anahtar Sözcükler: Tümce işlemesi, sözdizimi, çözümleme (parsing), özne ve nesne ortaçlarında işleme farkı, yapısal uzaklık, çizgisel uzaklık. In psycholinguistic research, sentence processing has widely been studied (Pickering, Clifton, and Crocker, 2000). Complex structures such as long distance dependencies and temporal ambiguities have provided the opportunity to focus on particular phenomena in sentence processing. Relative clauses also offer one such opportunity. Many studies have been carried out in English (for a review, see; Lin and Bever, 2006), but the validity of such studies? findings across world?s languages in general requires scrutiny and the present study attempts to do this.It has generally been found in English and typologically similar languages that object relative clauses cause more processing difficulties than subject relative clauses, as revealed by elevated reading times (e.g., Caplan et al., 2002; Gibson, Hickok, and Schutze, 1994; Gordon, Hendrick, and Johnson, 2001; King and Just, 1991; King and Kutas, 1995; Pickering, 1994; Traxler, Morris, and Seely, 2002). Various hypotheses attribute this processing asymmetry to different factors such as structural and linear distance between the filler and the gap, working memory demands, word-order, and frequency, among others. The studies carried out to distinguish between these factors do not seem to concur in their findings. Furthermore, to complicate the matters even more, the literature on typologically different languages has come up with contradicting results, some studies finding object relative disadvantage (e.g., Kwon, Polinsky, and Kluender, 2006) and some the opposite pattern, subject relative disadvantage (e.g., Carreiras et al., 2010), highlighting the need for further research.In the present study, an eye-tracking study is carried out which reports reading times and comprehension question accuracy scores. Eye movements of native speakers of Turkish were recorded while they read Turkish sentences with object and subject relative clauses. They also answered true/false comprehension questions about these sentences. An analysis of the reading times as well as comprehension scores indicates object relative clause processing disadvantage in Turkish, as revealed by more comprehension errors and elevated reading times in the spillover area. The results support the structural distance hypothesis, which attributes the object relative disadvantage to its deeper syntactic structure, although the interaction of other factors such as word-order canonicity as well as frequency may have contributed to the results.Key Words: Sentence processing, syntax, parsing, processing asymmetry between subject and object relative clauses, structural distance, linear distance. 128

WOS: 000437898900001 PubMed ID: 30038589 A consistent finding across head-initial languages, such as English, is that subject relative clauses (SRCs) are easier to comprehend than object relative clauses (ORCs). However, several studies in Mandarin Chinese, a head-final language, revealed the opposite pattern, which might be modulated by working memory (WM) as suggested by recent results from self-paced reading performance. In the present study, event-related potentials (ERPs) were recorded when participants with high and low WM spans (measured by forward digit span and operation span tests) read Chinese ORCs and SRCs. The results revealed an N400-P600 complex elicited by ORCs on the relativizer, whose magnitude was modulated by the WM span. On the other hand, a P600 effect was elicited by SRCs on the head noun, whose magnitude was not affected by the WM span. These findings paint a complex picture of relative clause processing in Chinese such that opposing factors involving structural ambiguities and integration of filler-gap dependencies influence processing dynamics in Chinese relative clauses. National Science Council of Taiwan [NSC 102-2628-H-008-002-MY3] This work was supported by grants from National Science Council of Taiwan (NSC 102-2628-H-008-002-MY3).