Search

Syphilis is a sexually transmitted, chronic, multisystemic disease. Central nervous system involvement occurs in secondary and tertiary stages. Neurosyphilis presents itself as meningitis or meningovasculitis in secondary stage, and general paresis or tabes dorsalis in tertiary stage. In the antibiotic era, however, instead of classical neurosyphilis atypical forms with intertwined clinical symptoms started to occur more frequently, making the diagnosis more difficult. In this article, we present a neurosyphilis case who applied to the clinic with generalized tonic clonic convulsions resulting in multiple traffic accidents. The characteristic of this case is the ongoing memory problems due to attentional dysfunction as shown in neuropsychological tests despite the penicillin treatment and the presence of a high signal intensity and significant atrophy in his left amygdala/hippocampal area seen in cranial magnetic resonance imaging. Sifilis, genellikle cinsel yolla bulaşan kronik, multisistemik bir hastalıktır. Merkezi sinir sistemi tutulumu sekonder ve tersiyer evrelerde görülür. Nörosifilis, sekonder evrede sifilitik menenjit ve meningovaskülit; tersiyer evrede ise genel parezi (sifilitik demans), tabes dorsalis gibi tablolarla karşımıza çıkabilir. Ancak antibiyotik kullanımının yaygınlaşması ile birlikte klasik nörosifilis formları yerine belirtilerin iç içe geçtiği atipik formlar daha sık görülmeye başlanmış, bu da tanı konmasını zorlaştırmıştır. Bu yazıda, trafik kazalarıyla sonuçlanan jeneralize tonik klonik nöbetler geçirerek kliniğe başvuran bir nörosifilis vakası sunulmuştur. Bu vakanın özelliği, penisilin tedavisine rağmen nöropsikolojik testlerde de gösterildiği üzere dikkat azalmasına bağlı süreğen bellek sorunlarının olması ve manyetik rezonans görüntülemede sol amigdala/hippokampal bileşkede sinyal artışı ile belirgin bir atrofisinin saptanmasıdır.

Sigara birçok tybbi hastaly?yn yany syra ölümlere nedenolur. Sigara kullanylyrken davranym sorunlaryna yol açmaz.Yoksunlu?u syrasynda ortaya çykan ruhsal, bedensel tepkilerin düzeyi yatarak tedavi gören ruhsal hastalyklara benzer düzeydedir. Ynhalasyon yoluyla alyndy?ynda hyzla kanakary?arak santral etki gösterir. 35 ya?ynda sigarayy byrakanerkekler ortalama 6.9 -8.5 yyl kadynlar ise 6.1-7.7 yyl dahafazla ya?ar. Etkin önlemlerle sigara ba?ymlyly?y Amerika,Yngiltere ve Avustralya' da azalmaktadyr. Sigara içenlerde%10-15 kanser geli?ir ve bu kanserler %87 akci?erkanseridir. Sigara ayryca pankreas, böbrek, mesane,serviks ve mide kanserine yol açar. Sigara kronik tykayycyakci?er hastaly?ynyn ilerlemesinin temel sorumlusudur.Kardiyovasküler hastalyklardan ölümlerin onda birindenfazlasyndan sorumludur. Son 30 yyldyr farmakolojik olaraketkin tedavileri geli?tirilmi?tir. Nikotinin santral etkilerinifarklyla?tyrmaya çaly?an tedaviler tek ba?yna veya birbirleriyle kombine halde kullanylmaktadyr. Nikotin replasman tedavileri, Bupropion, Veranicline ilk syra tedaviolarak, Klonidin, nortriptillin ise ikinci syra tedavi olarakkullanylmaktadyr. Nikotin a?ylary gibi birçok farkly tedaviyöntemi ara?tyrylmaktadyr. Genetik çaly?malar sigarayaba?lama ve ba?ymlylykta farkly polimorfizmleri ortaya koymu?tur. Farmakogenetik yoluyla ilaç tedavilerindekibireysel farklylyklar anla?ylabilir. En uygun ilaç tedavisibireyin davrany?sal ve farmakolojik özellikleri göz önünealynarak yapylabilir. Sigara ba?ymlyly?y tedavisi bireyselle?tirilmelidir Cigarette smoking kills and leads to many medical disorders. Smoking does not cause behavioral problems butduring cessation and withdrawal phase mental symptoms occur that are comparable to psychiatric inpatientsymptom levels, depending on the quantity consumedregularly. When a person inhales smoke from a cigarette.it is absorbed rapidly into the pulmonary venous circulation. It then enters the arterial circulation and movesquickly to the brain. Cessation of cigarette smoking hasbeen estimated to increase life expectancy among smokers who stopped at the age of 35 years by 6.9 to 8.5years for men and 6.1 to 7.7 years for women. The disease burden related to smoking has begun to decline incountries such as the UK, US and Australia, which haveprogressively introduced strict prevention.Approximately 10%-15% of active smokers will go on todevelop cancer and 87% of all lung cancers can be attributed to smoking. Smoking is also related to the development of cancers of the pancreas, kidney, bladder, stomach, and cervix. Effective treatments for nicotine dependence has been developed in the last 30 years. There arepsychotropic drugs used alone or in combination.Whilenicotine replacement therapy, bupropion and veraniclineare the first line treatment, clonidine and nortriptylineare second line. Nicotine vaccine and other potentialtreatment approaches have also been investigated.Association studies reveal that genetic polymorphism isa factor both in initiation of smoking and developmentof dependence. By using pharmacogenetic techniquesindividual differences for the required drug treatmentmight be understood. Thus the selection of the mostappropriate pharmacotherapy can be done by considering the behavioral and pharmacological profiles of thepatient.Treatment of cigarette smoking should be individualized

WOS:000307083900008 Objective: In this study we aimed to investigate the psychological status of tinnitus patients as well as the sleep quality and their relation to handicap caused by tinnitus using various scales. Additionally, serum melatonin levels and the effectiveness of melatonin treatment were studied. Study Design: Prospective, double blind, randomized controlled trial Materials and Methods: Patients were divided randomly into two groups as study (melatonin, n=13) and placebo (control, n=11) groups. Tinnitus Handicap Inventory (THI), Symptom Check List (SCL), Hospital Anxiety and Depression Scale (HAD), Beck Depression Inventory (BDI), Pittsburg Sleep Qualty Index (PSQI) were applied. After filling the scales and giving the venous blood sample for melatonin measurements the patients were instructed to take one tablet (placebo or 3 mg melatonin) before sleep every night. After 8 weeks, second order scales were filled and melatonin measurements were repeated. Results: Serum melatonin levels were between 1-260 pg/ml; the mean was 38,7 pg/ml. The correlation of melatonin levels with THI and tinnitus duration was not significant. THI was found to correlate with different measures of the PSQI, HAD, and BDI in both groups. Statistical analysis failed to show any significant difference within and between groups in respect of anxiety, depressive symptoms and sleep as well as melatonin and handicap levels. When the groups were assessed according to the THI severity (mild/moderate to severe;THI2); in the control group there was significant differences in PSQI(1) and PSQI(1) (p=0.0008, p=0.18), NAD(1), HAD(2) (0.002, 0.03), HAD Depression(1-2) (0.0, 0.006) BDI (p=0.007) PSQI(2 sleep) (disturbance) (P=0.018) parameters. However, in the melatonin group it was found that there were significant differences in SCL2 (sleep) (latency), PSQI(2) (sleep) (duration) and total PSQI(2) parameters. (p=0.022, 0.027, 0.006 respectively) Conclusion: Patients with higher handicap may benefit melatonin in respect of sleep latency and duration as well as sleep quality comparing with the patients taking placebo. Moreover, melatonin efficiency may be related to its antidepressive effect.

The term of inhalants is used for matters easily vapors. Inhalants are preferred for rapid, positive reinforcement and mild high effects. Products including inhalants are cheap, accessible, legal substances and are prevalently used in community. The prevalence of inhalant use in secondary schools in Turkey is about 5.1%. Inhalant substance dependence is generally observed within 14-15 age group. Age at first use could be as low as 5 to 6 years of age. Substance dependence is more probable in adults working in substance existing places. Inhalant usage is common in disadvantaged groups, children living in street, people with history of crimes, prison, depression, suicide, antisocial attitudes and conflict of family, history of abuse, violence and any other drug dependence and isolated populations. Inhalants are absorbed from lungs, after performing their quick and short effect metabolized by cytochrom P450 enzyme system except inhalant nitrites group which has a depressing effect like alcohol. In chronic use general atrophy, ventricular dilatation and wide sulcus were shown in cerebrum, cerebellum and pons by monitoring brain. Defects are mostly in periventricular, subcortical regions and in white matter. Demyelinization, hyperintensity, callosal slimming and wearing off in white and gray matter margins was also found. Ravages of brain shown by brain monitorisation are more and serious in inhalant dependence than in other dependences. It is important to decrease use of inhalants. Different approaches should be used for subcultures and groups in prevention. Prohibiting all the matters including inhalant is not practical as there are too many substances including inhalants. Etiquettes showing harmful materials can be used but this approach can also lead the children and adolescents recognize these substances easily.. Despite determintal effects of inhalant dependence, there are not yet sufficient number of studies conducted on prevention and treatment. Future studies should focus on these issues. As majority of inhalant users are adolescents who are living in streets, identification of these groups in detail could be beneficial for planning and implementation of future interventions., Uçucu madde terimi oda sıcaklığında buharlaşabilen maddeler için kullanılır. Uçucu maddeler hızlı, keyif verici, hafif sarhoşluk yapan etkileri nedeniyle tercih edilirler. Uçucu maddeleri içeren ürünler, ucuz, kolay bulunan yasal maddelerdir ve toplumda sık kullanılır. Türkiye'de ortaöğrenimde uçucu madde kullanım sıklığı %5.1 civarındadır. Uçucu madde bağımlılığı en sık 14- 15 yaşlarında görülür. Madde kullanımına başlama yaşı 5- 6 yaşlarına kadar inebilir. Uçucu madde madde bulunan ortamlarda çalışan erişkinlerde bağımlılık daha yüksek olasılıktır. Uçucu madde kullanımı sosyoekonomik olarak dezavantajlı gruplarda, sokak çocuklarında, suç, hapishane yaşantısı, depresyon, özkıyım girişimi, antisosyal tutumlar, aile dağınıklığı veya çatışmaları, geçmişinde kötüye kullanım, şiddet ya da başka madde kullanım öyküsü olanlarda ve izole yaşayan topluluklarda sıktır. Uçucu maddeler grup olarak nitritler dışında alkole benzer depresan etkiye sahiptir. Beyin görüntüleme çalışmaları kronik kullanımda serebrum, serebellum ve beyin sapında yaygın atrofi, ventriküler dilatasyon ve sulkuslarda genişleme olduğunu göstermiştir. Uçucu madde bağımlılarında beyin görüntüleme çalışmalarıyla ortaya konan yıkım diğer bağımlılıklara göre daha fazla ve ağırdır. Uçucu madde bağımlılığında örtülü kullanımla mücadele önemlidir. Koruyucu yaklaşımlarda alt kültürlere ve topluluklara özgü farklı yaklaşımlar kullanılmalıdır. Tüm uçucu madde kullanılan maddeleri kısıtlamak çok fazla madde içerisinde uçucu madde maddeler olduğu için pratik değildir. Zararlı maddeleri içeren ürünleri gösteren etiketler kullanılabilir ancak bu yaklaşım maddelerin çocuklar ve ergenler tarafından daha kolay tespit edilmesine yol açabilir. Uçucu madde bağımlılığının ciddi sonuçları olmasına rağmen önleme ve tedaviyle ilgili araştırmalar yeterli gözükmemektedir. Gelecekteki araştırmalar önleme ve tedaviye odaklanmalıdır. Türkiye'de madde kullananların önemli bir kısmı sokaklarda yaşadığı ve kullanım ergenlerde yoğunlaştığı için bu alt gruplara özel önem verilmesi faydalı olacaktır.

Depressive symptoms are very common among referrals to general hospital and comprise the most frequent cause for psychiatric consultation. Comorbidity of medical and psychiatric disorders are common among uneducated, unemployed people with low income. These conditions make it difficult to recognize and treat such patient group. The prevalence of medical disorders increase when there is a difficulty in reaching health services. The depressive mood may decrease the person's willingness to access health service. Additionally, the problems in most of the people seeking for medical help are not recognized by the health providers. It is quiet difficult to diagnose depression in patients with medical disorders. Being sick, being in an hospital, inability to work, loss of functionality lead to a change in social roles which may cause mourning-like symptoms, symptoms quite similar to depression's. Besides, vegetative and somatic symptoms used for the diagnosis of depression can be direct consequences of the medical disorder itself. Thus such phenomenological signs and symptoms are suggested not to be considered as sufficient criteria for a diagnosis of depression among patients with medical disorder. This diagnostic complexity is also reflected in the studies searching for depression prevalence in medical disorders. For instance, the prevalence of depression ranges from 0% to 100% among renal patients. The physical signs and symptoms of medical conditions can overlap with the symptoms of depression and this overlap stands as one of the major diagnostic challenge for researchers. There are several other reasons that might explain the discrepancies in depression prevalence among patients with medical disorders such as changes in diagnostic criteria over time, use of different diagnostic scales for depression, and studying the prevalence of depression in non-standardized populations. Depression prevalence is affected from demographic variables, type, severity and chronicity of comorbid medical disorder. The differences in the prevalence rates brings questions about reliability and validity of diagnostic tools used. Though using DSM and ICD as diagnostic tools have standardized the psychiatric diagnosis in many ways, there still remains some difficulties for reaching valid psychiatric diagnosis among patients with medical disorders. Controversies and discussions about reliability and validity problem in this issue still continues. Subclinical depressive symptoms in medical disorders, effect of comorbidity on the diagnostic process and lower interobserver agreement rates for the diagnosis of depression due to a general medical condition are among several factors that should be carefully investigated to overcome these problems., Depresyonla ilgili bulgular genel hastane başvurularında yaygındır ve hastane içi konsültasyonların en sık nedenidir. Tıbbi hastalıklar ve depresyon birlikteliği düşük gelirli, eğitime ulaşımı sınırlı, sosyal güvence sorunu olan, işsiz, boşanmış zor sosyoekonomik koşullarda yaşayan insanlarda sıktır. Bu özellikler hastalıkla ilişkili grubu tanıma ve tedavide zorluklar içerir. Sağlık hizmetine ulaşımda zorluk olduğunda tıbbi hastalıkların oranları artabilir. Kişinin içerisinde bulunduğu depresif duygudurum sağlık hizmetine ulaşım istemini azaltabilir. Öte yandan bir biçimde tıbbi yardım arayan hastaların önemli bir kısmı sağlık çalışanları tarafından fark edilememektedir. Major depresyonu tıbbi hastalığı olan grupta değerlendirmek oldukça güçtür. Çünkü birincisi hasta olmak, hastanede yatmak, çalışamamak, işlev kaybı, sosyal rollerde bir değişim yapar ve bu yas sürecine benzer sorunlar ortaya koyar. Bu durumlardaki bulgular depresyondaki bulgulara çok benzer. İkincisi major depresyon tanısı koymak için kullanılan vejetatif ya da somatik bulgular fiziksel hastalığın sonucu olabilir. Bu tanısal karmaşa tıbbi hastalıklarda görülen depresyon çalışmalarına da yansımıştır. Örneğin böbrek hastalarında yapılan çalışmalarda depresyon oranları %0-100 arasında değişmektedir. Gerçektende birçok kronik tıbbi durumlardaki bulgularla depresyon bulgularının örtüşmesi araştırıcılar için en önemli sorunlardan biri olarak görülmektedir. Literatürdeki tıbbi hastalıklarda depresyon oranlarındaki farklılıkların yukarıda sayılanlardan başka nedenleri de vardır. Tanı sistemlerinin yıllar boyunca değişimi, depresyon değerlendirmesi için farklı araçlar kullanılması, daha da önemlisi standardize edilmemiş topluluklarla çalışılması farklılık yaratabilir. Depresyonun sıklık oranları demografik özelliklerden, tıbbi hastalığın tipinden, ciddiyetinden, süreğenliğinden etkilenmiş olabilir. Tanı sıklıkları arasındaki büyük farklılık tanıların ve tanı koyma araçlarının güvenirliği konusunda soru işaretleri ortaya çıkarmaktadır. Psikiyatride sınıflandırma sistemlerinin tanı aracı olarak kullanılması psikiyatrik tanıların standardize hale gelmesini sağlamıştır. Ancak tanı koyma yöntemlerinin getirdiği sorunlar tıbbi hastalıklar gibi özel gruplarda henüz çözümlenememiştir. Tartışmalar çalışmalarda tanıların hem geçerliliği hem de güvenilirliği sorununun sürdüğünü göstermektedir. Tıbbi hastalıklarda depresyon tanısı koymak için eşik altı belirtilerin klinik önemi, eştanı tartışmalarının tanısal sürece etkisi, genel tıbbi duruma bağlı depresyon kararı ve klinik olarak anlamlı derecede bozulma kararının klinisyenler arasında farklılık göstermesi gibi önemli noktaların araştırılması bu tanı grubu ile ilgili şüphelerin ortadan kalkmasına yardımcı olacaktır.

ÖZET Hepatit B Ye Hepatit C'li Hastalarda Psikiyatrik Bulgular Ye Biyolojik Parametrelerle İlişkileri Bu çalışmanın amaçlan; bir üniversite hastanesine başvuran hepatit B ve C enfeksiyonlarında psikiyatrik bulguları tanımlamak, birbirleriyle karşılaştırmak, biyolojik parametrelerle psikiyatrik belirtiler arasındaki bağlantıları araştırmak ve psikiyatrik bulguları etkileyen nedenleri tanımlamaya çalışmaktır. Çalışmaya Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Hepatoloji kliniğine başvuran 122 HBV ve HCV enfeksiyonu olan hasta alınmıştır. Çalışmaya alınma kriterleri ; son 1 yıl içinde interferon tedavisi almamak, son 1 yıl içinde psikiyatrik tedavi almamak, son 1 yıl içinde psikiyatrik tam almamak, 17 yaşından büyük olmak ve en az ilköğretim mezunu olmaktır. Psikiyatrik bulguları değerlendirmek için hastalara Belirti Tarama Listesi (SCL-90R) ve Hastane Anksiyete Depresyon Ölçeği (HAD) uygulanmıştır. HBV ve HCV enfeksiyonlarında psikiyatrik bulgular sık görülmektedir. Kadın, genç ve albumin düzeyinin düşük olduğu hastalarda psikiyatrik belirtilerin arttığı gözlenmiştir. Psikiyatrik bulguları yordayan diğer değişkenler ortaya konmuştur. Biyolojik parametrelerle psikiyatrik bulgular arasındaki ilişkiler tanımlanmaya çalışılmıştır. Psikiyatrik bulgular HBV li ve HCV li hastalarda interferon tedavisi almadan önce de sık görülmektedir, interferon gibi antiviral tedaviler psikiyatrik bulguları artırmaktadır. Bu nedenle interferon tedavisi öncesi HBV ve HCV enfeksiyonu olan hastalarda psikiyatrik bulguları tanımlamak oldukça önemlidir. Genç, kadın ve albumin düzeyi düşük hastaların psikiyatrik bulgular açısından daha dikkatli izlenmesini önermekteyiz. Anahtar Sözcükler:HCV, HBV, Depresyon, Anksiyete, Psikiyatrik Bulgular 76 SUMMARY PSYCHIATRIC SYMPTOMS AT HBV AND HCV INFECTIONS AND RELATIONSHIP TO BIOLOGICAL PARAMETERS. The aims of this study is to describe and to compare psychiatric symptoms and to determine the possible relationship between psychiatric symptoms and biological parameters and to find the reason that affect psychiatric symptoms in patients whom have hepatitis B and Hepatitis C This study was made in Ankara University Medicine Faculty Hepatology Clinic. 122 patients with Hepatitis B and Hepatitis C infection were included. Criteria for recruitments were : No interferon treatment within the past 1 year, no diagnosis of psychiatric disease within past 1 year, no treatment with psychiatric medication within past 1 year, to be older than 17 year and to be graduated from at least primary school. The patients psychiatric symptoms were evaluated by using Symptoms Check List 90 Revised (SCL-90R) and Hospital Anxiety Depression Scale (HAD). Psychiatric symptoms were increased in HBV and HCV infections. In our study to be young, to be women, to have low albumin levels were positively correlated with psychiatric symptoms. The relationship between biological parameters and psychiatric symptoms and also other predictors of psychiatric symptoms were studied. Before interferon treatment in patients with HBV and HCV psychiatric symptoms were also higher. Antiviral treatment such as interferon increased the psychiatric symptoms. In this reason before giving interferon to evaluate the psychiatric symptoms in HBV and HCV patients is very important. We suggested to the patients who are young, women and have low albumin levels should very carefully monitorized. Key words: HBV, HCV, Depression, Anxiety, Psychiatric Symptoms 77 94

Giriş ve Amaç: Şizofreni, genç yetişkin yaşlarda başlar, sanrı, varsanı, bilişsel işlevlerde bozukluk, duygusal katılımda azalma ve işlevsellik kaybı gibi belirtiler görülür. Bipolar Affektif Bozukluk (BAB) depresif, manik ya da karma ataklarla seyreder. İş görememe, sosyal ve ekonomik kayıplar oluşturur. Şizofreni ve BAB I, başlangıç yaşı, yaşam boyu risk, kronik seyir, dünya çapındaki yaygınlığı, intihar riski ve genetik yatkınlık gibi özellikler yönünden birbirine benzerdir. Sosyal biliş, başkalarının davranışları, eğilimleri ve niyetleri ile ilgili sosyal etkileşimler esnasında algılama, yorumlama ve cevap oluşturmanın altında yatan zihinsel süreçler olarak tanımlanmıştır. Zihin kuramı ve duygu tanıma sosyal bilişin önemli yönlerindendir ve kimi psikiyatrik hastalıklarda bozulur. Başkalarının yüz ifadelerini anlama, empatik beceriler, ironi ya da metafor gibi dilin pragmatik yönünü anlama ve diğerlerinin zihin durumları hakkında anlam çıkarabilme kişilerarası ilişkiler ve sosyal işlevsellikte önemlidir. Şizofreni hastalarında sosyal biliş alanlarında bozukluklar olduğu bilinmektedir, BAB I hastalarında sosyal biliş alanında remisyon döneminde süren bozukluklar bildirilmişse bile çalışmaların sonuçları tutarlı değildir. Şizofrenide düşünce içeriği veya düşünce süreciyle ilgili bozukluklar görülebilir. Başlangıçta formal düşünce bozukluklarının yalnızca şizofreniye özgü olduğu düşünülmüştür ancak daha sonra affektif bozukluklar hatta sağlıklı kişilerde de bulunduğu bildirilmiştir. Zihin kuramının duygu tanıma gibi sosyal bilişsel ve nörobiliş alanındaki belirtilerle ilişkisi alanındaki çalışmalar açık sonuçlar ortaya koyamamıştır bu nedenle ek çalışmalara gereksinim vardır. Bu çalışmadaki hipotezler;a-Şizofreni, ötimik dönemdeki BAB I hastaları ve sağlıklı kontrollerin yürütücü işlevler, formal düşünce bozukluğu, zihin kuramı, yüz ve duygu tanıma açısından birbirlerinden farklıdır. Bozukluk şizofreni hastalarında daha fazla, BAB I hastaları şizofreni hastaları ve sağlıklı kontroller arasında, sağlıklı kontrollerde ise en az olacak şekilde sıralanmaktadır. b-Sosyal bilişi yordayan zihin kuramı, yüz ve duygu tanıma ile nörobilişi yordayan yürütücü işlevler, psikotik süreçlerde olan formal düşünce bozuklukları birbirleriyle ilişkilidir. c-Şizofreni ve BAB I hastalarında zihin kuramı, yüz ve duygu tanıma, yürütücü işlevler ve formal düşünce bozuklukları farklı örüntü gösterecektir.2-Gereç ve Yöntem: Yaş, cinsiyet ve eğitim durumu açısından eşleştirilmiş 40 şizofreni, 40 BAB 1 ve 40 sağlıklı kontrol grubu zihin kuramı, duygu ve yüz tanıma işlevleri açısından karşılaştırılmıştır. Zihin kuramı değerlendirmesi için Dokuz Eylül Zihin Teorisi Ölçeği (DEZTÖ) ve Gözlerden Zihin Okuma (GZO) testi, yüz tanıma değerlendirmesi için Benton yüz tanıma testi, duygu tanıma değerlendirmesi için Ekman duygu tanıma bataryası kullanılmıştır. Yürütücü işlevler Wisconsin Kart Eşleme testi (WCST) ve Stroop testi ile, düşünce bozuklukları Düşünce ve Dil Ölçeği, işlevsellik İşlevselliğin Genel Değerlendirilmesi ölçeği ile araştırılmıştır. Hasta gruplarında belirti şiddeti şizofreni grubunda Pozitif ve Negatif Semptomları Değerlendirme Ölçeği (PANNS), BAB I grubunda Young Mani Derecelendirme Ölçeği (YMRS) kullanılarak ölçülmüştür. Şizofreni dışındaki gruplarda şizotipal özellikler için Büyüsel Düşünce Ölçeği (BDÖ) kullanılmıştır. 3-Bulgu ve Sonuçlar: Şizofreni, BAB I ve kontrol grubunda yürütücü işlevleri değerlendiren WCST testi doğru sayısı, hata sayısı, perseveratif cevap sayısı, perseveratif hata sayısı, non-perseveratif hata sayısı, tamamlanan kategori sayısı farklılık göstermiştir. Şizofreni hastalarının, BAB I hastalarına göre perseveratif cevap sayısı daha fazla iken, non-perseveratif hata sayısı daha azdır. Stroop 1, 2, 3, 4, 5 testini hasta grupları, sağlıklı kontrollere göre daha uzun sürede tamamlamış, Stroop 4 testinde daha fazla düzeltme yapmış, Stroop 5 testinde daha fazla düzeltme ve hata yapmıştır. Şizofreni hastaları, BAB I hastalarına göre Stroop 3 testini daha uzun sürede tamamlamıştır.Şizofreni ve BAB I grupları birbirinden Düşünce-Dil Ölçeği toplam puanı, konuşma fakirleşmesi, amacın zayıflaması, düşünce tekrarlaması, çözülme, olağandışı mantık puanları açısından farklıdır. Şizofreni hastalarının, BAB I hastalarına göre konuşma fakirleşmesi, amacın zayıflaması ve DDÖ toplam puanı fazladır.Şizofreni ve BAB I grupları birbirinden DEZTÖ toplam ve alt ölçek puanları, GZO toplam puanı yönünden farklılık göstermiştir. Şizofreni hastaları, BAB I hastalarına göre DEZTÖ puanları açısından daha zayıf iken GZO puanları açısından iki grup benzerdir. Benton ile değerlendirilen yüz/kimlik tanıma ve Ekman testi ile değerlendirilen duygu tanıma becerileri açısından gruplar farklılık göstermiştir. Şizofreni hastaları, BAB I hastalarına göre korkmuş yüz ifadesini daha zayıf tanıyabilmişlerdir.Şizofreni hastalarında DEZTÖ ile GZO, Ekman duygu tanıma, WCST, Stroop testi, DDÖ ve işlevsellik arasında; GZO ile Benton yüz tanıma, Ekman duygu tanıma, WCST, Stroop testi, DDÖ ve işlevsellik arasında ilişki gösterilmiştir. BAB I hastalarında, DEZTÖ ile GZO ölçeği, Ekman duygu tanıma testi, WCST ve Stroop testi ve DDÖ arasında; GZO ile DEZTÖ, Ekman duygu tanıma, WCST, Stroop testi arasında korelasyon vardır. Sağlıklı kontrollerde DEZTÖ ile GZO, WCST, Stroop testi, DDÖ arasında; GZO ile DEZTÖ, Ekman duygu tanıma, WCST, Stroop testi arasında korelasyon vardır. Şizofreni grubunda, DEZTÖ'yü en iyi yordayan yürütücü işlevler iken, GZO için yürütücü işlevler ve mutlu yüz ifadesini tanımadır. BAB I grubunda, DEZTÖ'yü en iyi yordayan mutlu ve nötral yüz ifadesini tanıma iken, GZO için yürütücü işlevler ve şaşırmış yüz ifadesini tanımadır. Sonuç olarak; çalışmamızda şizofreni ve BAB I hasta grubunun, affektif ve kognitif ZK açısından sağlıklı kontrollere göre daha kötü sonuçlar aldıklarını gösterdik. BAB I hastalarında, şizofreniye benzer affektif ZK bozukluğu varken, ironiyi anlama dışındaki kognitif ZK becerileri, şizofreni hastalarına göre daha iyidir. Şizofreni ve BAB I hastaları, Benton yüz tanıma ve Ekman korkmuş dışındaki yüz ifadelerini tanıma açısından birbirine benzerdir, sağlıklı kontrollere göre bozukluk saptanmıştır. Şizofreni hastalarında daha fazla olmak üzere, her iki hasta grubunda sağlıklı kontrollere göre formal düşünce bozuklukları saptanmıştır. BAB I hastalarının, sağlıklı kontrollere göre şizotipi puanları daha yüksektir. Sağlıklı kontrollerde şizotipi puanları arttıkça empati becerisinde azalma, korkmuş yüz ifadesini tanımakta zorluk ve düşünce bozuklukları puanı artmaktadır. Şizofreni hastalarında pozitif, negatif, genel semptom şiddeti ile affektif ve kognitif ZK ilişkili iken, duygu tanıma ile negatif ve pozitif semptom şiddeti ilişkilidir. Üç grupta da yüz tanıma ve duygu tanıma işlevleri ilişkilidir. Şizofreni hastalarında affektif ve kognitif ZK'nın, duygu tanıma ve yürütücü işlevlerin, işlevsellikle ilişkisi varken, BAB I hastalarında duygu tanıma ve yürütücü işlevlerin ilişkisi vardır. Regresyon analizinde şizofreni hastalarında DEZTÖ'yü en iyi predikte eden yürütücü işlevler ve formal düşünce bozuklukları iken, BAB I hastalarında duygu tanıma becerisidir. GZO ile değerlendirilen affektif ZK'ını en iyi predikte eden her iki hasta grubunda duygu tanıma ve yürütücü işlevlerdir. Yüz ve duygu tanıma becerileri, sosyal biliş şizofreni ve bipolar bozukluk hastalarında marker adayı olma özelliğini hala sürdürüyor gözükmektedir. Olası biyomarkerların yapısal ve işlevsel görüntüleme yöntemleriyle değerlendirilmesi ve altta yatan nörobiyolojik düzeneklerin ortaya çıkarılması önemli olabilir. Türkiye'de şizofreni, BAB I hastaları ve sağlıklı kontrolleri affektif, kognitif ZK, yüz ve duygu tanıma, formal düşünce bozuklukları ve yürütücü işlevler açısından karşılaştıran, yayınlanmış başka bir çalışma şimdiye kadar görülememiştir. 1-Introduction and Aim: Schizophrenia disorder begins at young adult ages and they have delusions, hallucinations, impaired cognitive functions, decreased emotional involvement and low level functionality. Bipolar Affective Disorder (BAD) goes with depressive, manic or mixed epizodes and may cause disfunctionality, social and economic losses. Schizophrenia and BAD I are similar to each other in terms of age at baseline, lifetime risk, chronic course, worldwide prevalence, suicide risk and genetic predisposition. Social cognition is defined as the mental processes underlying perception, interpretation and response during social interactions related to the behavior, tendencies and intentions of others. The theory of mind and emotion recognition are important aspects of social cognition and they are disrupted with some psychiatric disorders. Understanding the facial expressions of others, empathic skills, understanding the pragmatic aspect of language (such as irony or metaphor ) and making sense of the mental states of others are important in interpersonal relations and social functioning. Patients with schizophrenia and BAD show detoriated social cognition in some areas even in the remission period. BAD and detoriated social cognition relations are not consistent. The thought content or thought process disorders may occur in schizophrenia. At first, formal thought disorders were thought to be unique to schizophrenia but then, it was also reported in patients with affective disorder and even in healthy individuals. The relationship between the theory of mind and social cognitive, neurocognitive symptoms such as emotion recognition could not reveal clear results therefore additional studies are required. The hypotheses in this study;a-Schizophrenic patients, BAD I patients in euthymic episode and healthy controls differ from each other in terms of executive functions, formal thought disorder, theory of mind, facial and emotion recognition. Among the schizophrenic patients, BAD I patients and healthy controls, the disorder is the most prevalent in schizophrenia patients and the least in healthy controls.b-Social cognition predicted by theory of mind, face and facial emotion recognition, neurocognition predicted by executive functions and formal thought disorder in psychotic processes are related each other.c-In schizophrenia and BAD I patients groups, theory of mind, face and emotion recognition, executive functions and formal thought disorders will show different patterns.2-Material and Method:40 schizophrenia, 40 BAD I and 40 healthy control were matched in terms of age, gender and education were compared for theory of mind, facial emotion and face recognition skills. Dokuz Eylül Theory of Mind İndex (DEToMI) and Reading The Minds İn Eyes (RTME) were used for the assesment theory of mind, Benton Facial Recognition Test (BFRT) were used for the assesment face recognition, Ekman Facial Emotion Recognition Battery was used for the assesment facial emotion recognition. Executive functions were investigated using by Wisconsin Card Sorting Test and Stroop Colour Test, formal thought disorder were investigated using by Thought and Language Index, functionality were investigated using by Global Assesment Scale. Positive and Negative Symptoms Assesment Scale (PANSS) was used in schizophrenia, Young Mania Rating Scale (YMRS) was used BAD I to measure symptoms severity in patients groups. For schizotypal features, Magical Thought Scale was used in groups other than schizophrenia. 3.Findings and Results: The correct number of WCST tests, number of failures, number of perseverative responses, number of perseverative errors, number of non-perseverative errors, number of completed categories were different in patients with schizophrenia and BAD I. Patients with schizophrenia had a higher number of perseverative responses than BAD I patients, whereas the number of non-perseverative errors was lower than BAD I patients. Stroop 1, 2, 3, 4, 5 tests were completed by both patient groups in longer time than healthy controls; in the Stroop 4 test, the patient groups had more correction than the healthy control; in the Stroop 5 test, patient groups made more corrections and more mistakes than healthy controls. Patients with schizophrenia completed the Stroop 3 test in a longer period of time compared to BAD I patients.The patients groups with schizophrenia and BAD I were differed in terms of total score of Thought and Language Index, scores of poverty of speech, weaking of goal, perseveration, looseness and peculiar logic. Patients with schizophrenia had more score of poverty of speech, weaking of goal and Thought and Language Index total score.Schizophrenia and BAD I patients groups differed from each other in terms of total and subscales scores of DEToMI and total score of RMET. While schizophrenia patients were more unsuccessful in terms of their scores of DEToMI than BAD I patients, they were similar in terms of RMET scores. DEToMI is associated to RMET, Ekman Facial Emotion Recognition, WCST, Stroop Test, Thought and Language Index and functionality; RMET is associated to Benton Facial Recognition, Ekman Facial Emotion Recognition, WCST, Stroop Test, Thought and Language Index and functionality in schizophrenia patients. In BAD I patients, DEToMI is RMET, Ekman Facial Emotion Recognition, WCST, Stroop Test, Thought and Language Index; RMET is correlated DEToMI, Ekman Facial Emotion Recognition, WCST, Stroop test. In healthy controls, DEToMI is associated to RMET, WCST, Stroop Test, Thought and Language Index; RMET is correlated DEToMI, Ekman Facial Emotion Recognition, WCST, Stroop test. While executive functions are best predictor for DEToMI, executive functions and recognition happy facial expression are best predictor for RMET in patients with schizophrenia. In BAD I patients, while recognition of happy and neutral facial expression are best predictor DEToMI, executive functions and recognition of surprise facial expression are best predictor RMET. Consequently; In our study, we indicated that patients with schizophrenia and BAD I had worse results in terms of affective and cognitive TOM compared to healthy controls. In patients with BAD I, while affective TOM skills are similar to schizophrenia, cognitive TOM skills other than understanding irony are better than patients with schizophrenia. Schizophrenia and BAD I patients were similar to each other in terms of Benton face recognition ve other than feared, Ekman facial recognition, impaired according to healthy controls. Formal thought disorders were found in both patient groups compared to healthy controls, especially in schizophrenia patients. Schizotypy scores are higher in BAD I patients than in healthy controls. As the scores of schizotype increase, there is a decrease in empathy skills, difficulty in recognizing frightened facial expression and a score of thought disorders in healthy control group. While positive, negative, general symptom severity are associated with affective and cognitive TOM, negative and positive symptom severity are associated with emotion recognition in patients withschizophrenia. In all groups, facial recognition and emotion recognition functions are related. In patients of schizophrenia, functionality is associated with affective and cognitive TOM, facial emotion recognition and executive functions, whereas emotion recognition and executive functions are associated with BAD I patients. Facial recognition, emotion recognition and social cognition still appear to be a marker candidate in schizophrenia and bipolar affective disorder. With structrual and functional imaging methods, it may be important to reveal the underlying neurobiological mechanisms with future studies. To date, in Turkey, we couldn't detect that comparision of affective and cognitive TOM, facial and facial emotion recognition, formal thought disorder and executive functions. 179

WOS:000504064500002 Objective: The aims of the study were to: (i) screen for PTSD among subjects older than 15 years old living in the Ercis-Van region nine months after the earthquake; and (ii) examine the socio-demographic, clinical and trauma-related factors of PTSD diagnosis. Method: At the time of the earthquakes, the population of Ercis-Van region was 1,050,000. We selected 1498 participants in these areas: 996 from Van and 502 from Ercis, centers using a stratified sampling frame (Kish design). Demographic information, trauma related experiences and past psychiatric history was obtained via socio-demographic survey. The PTSD module of the Composite International Diagnostic Interview (CIDI), along with depression, dysthymia, social anxiety disorder, obsessive compulsive disorder, generalized anxiety disorder structured interview modules were used to directly elicit clinical information. Results: We found that PTSD was prevalent 35.5% among Van earthquake survivors. Analysis of binary Logistic regression showed risk factors, which included some trauma related losses, pre and post traumatic experiences. These risk factors are being female, having depression, loosing any family members or relatives, being unemployed, having serious familial conflicts, severe financial loss, and temporary relocation. Discussion: Our results indicate that in addition to being women, having depression, trauma related losses, like previous traumatic experiences, some pre and post traumatic risk factors are important for development of PTSD. Therefore, after the traumatic event, community based interventions should be structured based on these pre and post disaster risk factors. ÖZET Amaç: Bu çalışmanın amaçları; (i) Van Depreminden dokuz ay sonra Van-Erciş bölgesinde yaşayan 15 yaş üstüı bireylerde Travma Sonrası Stres Bozukluğunu taramak ve (ii) Travma Sonrası Stres Bozukluğu tanısını yordayabilecek sosyodemografik, klinik ve travmayla ilişkili etmenleri gözden geçirmektir. Yöntem: Deprem sırasında Van ve Erciş bölgelerinde 1,050,000 kişi yaşamakta idi. Araştırmaya tabakalandırılmış örneklemle (Kish Metodu) Van’dan 996, Erciş’ten 502 kişi alınmıştır. Sosyodemografik veri formu aracılığıyla demografik bilgiler, travmayla ilişkili deneyimler ve geçmiş psikiyatrik öykü elde edilmiştir. Klinik bilgiler için Uluslararası Bileşik Tanı Görüşmesi/ Composite International Diagnostic Interview (CIDI)’nin TSSB, depresyon, distimi, sosyal anksiyete bozukluğu, obsesif kompulsif bozukluk ve yaygın anksiyete bozukluğu modülleri kullanılmıştır. Bulgular: Van depremi sonrasında deprem mağdurlarında TSSB oranını %35.5 olarak bulduk. Binary Lojistik regresyon analizi travmayla ilişkili , travma öncesi ve sonrası kimi etmenleri TSSB için risk faktörü olarak göstermiştir. Bu faktörler kadın olmak, depresyonda olmak, aile üyelerini veya bir yakınını kaybetmek, ciddi sağlık ve barınma sorunları yaşamak, işsiz,olmak, aile içi ciddi çatışmaların varlığı, ciddi finansal zorluk, geçici yer değiştirmedir. Sonuç: Araştırmamızın sonuçları depresyon, kadın cinsiyet, travmayla ilişkili kayıplar yaşamaya ek olarak geçmiş travmatik deneyimler gibi travma öncesi ve sonrası kişide oluşan risk faktörlerinin TSSB gelişimde önemli olduğunu göstermiştir. Bu nedenle travma sonrası topluma dayalı çalışmalar afet öncesi ve sonrası risk faktörlerine dayandırılarak yapılandırılmalıdır.

ÖZETGiriş ve Amaç: Şizofreni ve psikotik belirtili bipolar I bozukluğu genç yetişkin çağlarda başlar ve kronik seyirlidir. Şizofreni hastalarında ara dönemlerde negatif ve bilişsel belirtiler devam ederken bipolar bozukluk hastalarının genelde, ara dönemlerde işlevsellikleri daha iyidir. Her iki bozukluk genetik olarak yüksek oranda kalıtılır; sanrı, varsanılar, silik nörolojik belirtiler (SNB), minör fiziksel anomaliler (MFA) gibi bulgular gösterebilir. Sanrı ve varsanı gelişimi, bilişel belirtiler, minör fiziksel anomaliler, silik nörolojik belirtiler ikinci trimestrdeki nöron göçü gibi nörogelişimsel etmenlere, sinaptik budanma dönemlerindeki beynin yeniden şekillenmesine bağlı oluşabilir. Her iki mekanizma nörogelişimsel hipotezi destekler. SNB ve MFA, hem şizofreni hem bipolar duygulanım bozukluğu hastalarında sağlıklı insanlara oranla daha sık saptanmaktadır. SNB ve MFA'nın şizofreni ve bipolar bozukluk hastalarının birinci derece yakınlarında da sağlıklı kontrollere göre daha sık olduğu gözlenmiştir. Bipolar bozukluğun alt tipleri birbirinden farklıdır ve bir kısmında psikotik belirti gözlenmez. Kardeş çalışmaları, birinci derece yakınların seçimsiz alındığı çalışmalara göre genetik farkı yöntemsel olarak daha etkin gösterir. Bizm araştırmamızda üç temel özgün yön vardır. İlk olarak; SNB ve MFA'nın şizofreni, psikotik özellikli bipolar I bozukluk hastaları, sağlıklı kontroller ve kardeşlerle karşılaştırıldığı bir çalışma bizim bilebildiğimiz kadarıyla tespit edilememiştir. İkinci olarak; SNB ve MFA açısından izole psikotik özellikli bipolar I bozukluk hastalarını, kardeşler ve sağlıklı kontroller ile karşılaştıran çalışma bulunamamıştır. Son olarak, DSM 5 sonrası (Şizotipal kişilik bozukluğu ve prodrom şizofreninin DSM 5'te şizofreni spektrum bozuklukları içerisine alınması ile) hastalık öncesi belirtilerin şizofreni kardeşleri ve psikotik özellikli bipolar I hasta kardeşlerinde sağlıklı kontrollerden farklı olup olmadığını araştıran öncü araştırmalardan olmasıdır. Bu çalışmada;a) Psikotik özellikli bipolar I bozukluk hastaları ile şizofreni hastalarının MFA ve SNB açısından farklı olup olmadığı,b) SNB ve MFA'nın şizofreni için state/trait marker adayı olup olmadığı,c) SNB ve MFA'nın psikotik özellikli bipolar I bozukluk hastaları için state/trait marker adayı olup olmadığı,d) Psikotik özellikli bipolar I bozukluk hasta kardeşlerinin, şizofreni hastalarının kardeşlerinden ve sağlıklı kontrollerden şizotipi belirtileri açısından farklı olup olmadığı sorularına yanıt aranmıştır.Gereç ve Yöntem: Klinik olarak remisyonda olan 30 şizofreni hastası, 30 psikotik özellikli bipolar I bozukluk hastası, 30 sağlıklı şizofreni kardeşi, 30 sağlıklı psikotik özellikli bipolar I bozukluk kardeşi ve 30 sağlıklı kontrol SNB ve MFA açısından karşılaştırıldı. Tüm gruplar yaş, cinsiyet, eğitim açısından istatistiksel olarak farksızdı. SNB için Nörolojik Değerlendirme Ölçeği (NDÖ), MFA için Minör Fiziksel Anomaliler Ölçeği (MFAÖ), işlevsellik düzeyi için Genel İşlevsellik Değerlendirme Ölçeği (GDÖ), hastalık şiddetini ölçmek için şizofreni hastalarında Pozitif ve Negatif Belirtileri Değerlendirme Ölçeği (PANSS), bipolar bozukluk hastalarında Young Mani Değerlendirme Ölçeği (YMDÖ), büyüsel düşünce düzeyini ölçmek için hastaların sağlıklı kardeşlerinde ve kontrol grubunda Büyüsel Düşünce Ölçeği (BDÖ) kullanılmıştır.Bulgular ve Sonuç: Şizofreni hastaları, şizofreni kardeşleri ve sağlıklı kontrollerden hem NDÖ toplam puanı olarak hem de alt ölçeklerde daha düşük skorlara sahipti. Psikotik özellikli bipolar bozukluk hastaları da, NDÖ toplam skoru açısından şizofreniye benzer şekilde hem bipolar kardeşlerinden hem de sağlıklı kontrollerden daha düşük skorlara sahipti. Motor koordinasyon (MK), karmaşık motor hareketlerin sıralanması (KMHS) alt ölçek skorları şizofreni hastalarında, kardeşlere ve sağlıklı kontrollere göre yüksek bulunmuştur. Şizofreni ve Psikotik özellikli bipolar bozukluk hastaları hiçbir alt ölçek ve NDÖ toplam puanı açısından birbirlerinden farklı bulunmamıştır. Şizofreni hastaları, şizofreni kardeşleri, psikotik özellikli bipolar bozukluk hastaları, bipolar kardeşleri ve sağlıklı kontroller arasında düşük kulak anomalisi farklı bulunmuştur. Düşük kulak anomalisinin şizofreni hastalarında şizofreni hastalarının sağlıklı kardeşlerinden, kardeşlerde ise sağlıklı kontrollerden daha sık olduğu saptanmıştır. Psikotik özellikli bipolar bozukluk hastalarında ise şizofreniye benzer şekilde düşük kulak anomalisi sıklığı yüksek iken, bipolar hastalarının sağlıklı kardeşleri sağlıklı kontrollerden farksızdır. Hem şizofreni hastalarının sağlıklı kardeşleri, hem de bipolar bozukluk hastalarının sağlıklı kardeşleri büyüsel düşünce ölçeği skorları açısından birbirlerinden ve sağlıklı kontrol grubundan farklı bulunmamıştır. Tartışma: Şizofreni hastaları, şizofreni kardeşleri ve sağlıklı kontrollerden hem NDÖ toplam puanı olarak hem de alt ölçeklerde daha kötü performans sergilemiştir. Psikotik özellikli bipolar bozukluk hastaları da, NDÖ toplam açısından şizofreniye benzer şekilde hem bipolar kardeşlerinden hem de sağlıklı kontrollerden daha kötü performans göstermektedir. Motor koordinasyon (MK), karmaşık motor hareketlerin sıralanması (KMHS) alt ölçek skorları şizofreni hastalarında, kardeşlere ve sağlıklı kontrollere göre yüksek bulunmuştur ve MK ile KMHS alt ölçek skorlarının şizofreni için hastalığa özgü state marker adayı olabileceği düşünülmektedir. Şizofreni ve psikotik özellikli bipolar bozukluk hastaları birbirleriyle karşılaştırıldığında hiçbir alt ölçek ve NDÖ toplam puanı açısından birbirlerinden farklı değildir. Bu haliyle NDÖ toplam puanı her iki hastalık için tipik bir trait marker adayı gibi gözükmektedir. Düşük kulak anomalisi şizofrenide ve şizofreni hastalarının sağlıklı kardeşlerinde kontrol grubundan fazla bulunmuştur. Psikotik belirtili bipolar bozukluk hastalarında ise şizofreniye benzer şekilde düşük kulak anomalisi sık iken, bipolar kardeşlerinde şizofreni kardeşlerinden farklı olarak bu anomali sıklığı gözlenmemektedir. Düşük kulak anomalisi bu nedenle bipolar bozukluk için state marker adayı, şizofreni için trait marker adayı gibi gözükmektedir. Şizofreni kardeşleri, bipolar bozukluk kardeşleri ve sağlıklı kontrol grubunda psikotik düzeyde olmayan eşik altı düşünce bozukluğu örüntüsü benzer bulunmuş olması tüm grupları etkileyen benzer olan birçok dini ve kültürel öge ile açıklanabilir.Anahtar Kelimeler: şizofreni, bipolar bozukluk, kardeş, silik nörolojik belirtiler, minör fiziksel anomaliler, büyüsel düşünce, düşük kulak SUMMARYIntroduction and Aim: Schizophrenia and bipolar I disorder with psychotic features are chronic mental disorders that begin in young adult ages. While negative and cognitive symptoms may persist in schizophrenic patients, bipolar disorder have better functionality during the remission periods. Both disorders are transmitted highly genetically, and may exhibit different signs from the general population, such as delusions, hallucinations, neurological soft signs (NSS), and minor physical anomalies (MPA). Hallucinations, cognitive symptoms, minor physical anomalies, neurological soft signs are related to neuron migration in the second trimester and synaptic pruning mechanism in adolescent period. Both mechanisms support neurodevolepmental theory in psychosis. NSS and MPA are found more frequently in schizophrenia and bipolar affective disorder patients than in healthy people. Also NSS and MPA have been observed more frequent in the first degree relatives of schizophrenia and bipolar disorder patients than healthy controls. Subtypes of bipolar affective disorder are different from each other and some bipolar disorder patients don't have psychotic symptoms. Sibling studies may show genetic differences ore effective methodically than first-degree relatives' unselected studies. In this study, as far as we can see there are three basic unique directions; firstly we could not determine any study which compares NSS level and MPA frequency in schizophrenic patients, psychotic bipolar I disorder patients and their siblings with healthy controls. Secondly, no study was found comparing only psychotic bipolar I disorder group, their siblings and healthy controls in terms of NSS and MPA. Lastly, this study is leading research investigating whether pre-illness symptoms differed from healthy controls in schizophrenia siblings and in siblings of psychotic bipolar patients, after DSM 5 has been published (schizotypal personality disorder and prodrome schizophrenia were assessed by DSM 5 in schizophrenia spectrum disorders). In this study, we investigated;a)Whether psychotic symptomatic bipolar I disorder patients and schizophrenia patients differ in terms of MPA and NSS,b)Whether NSS and MPA are state / trait marker candidates for schizophrenia,c)Whether NSS and MPA are state / trait marker candidates for psychotic symptomatic bipolar I patients,d)Whether psychotic symptomatic bipolar siblings differ from schizophrenia siblings and healthy controls in terms of schizotypy Material and Method: 30 schizophrenic patients and 30 psychotic bipolar I disorder patients in clinical remission, 30 healthy schizophrenic siblings, 30 healthy psychotic bipolar I disorder siblings and 30 healthy controls were compared in terms of NSS and MPA. There were no statistically significant difference in all research groups in terms of age, gender, educational status. Neurological Evaluation Scale (NES) for NSS, Minor Physical Anomaly Scale (MPAS) for MPA, General Functional Assessment Scale (GAS) for functional level were used in all groups, Positive and Negative Symptom Rating Scale (PANSS) was used in schizophrenia patients, Young Mania Rate Scale (YMRS) was used in bipolar patients to measure the severity of disease and Magical Ideation Scale (MIS) was used to measure the level of magical thinking in healthy siblings of patients and the healthy control group. Findings and Results: Schizophrenia patients had lower NSS total score and NSS subscales than both schizophrenia siblings and healthy controls. Psychotic bipolar disorder patients had lower NSS total scores than both bipolar siblings and healthy controls in a similar way to schizophrenia. Motor coordination (MC), ordering of complex motor movements (OCMM) subscale scores were higher in schizophrenic patients than their siblings and healthy controls. Schizophrenic patients and psychotic bipolar disorder patients were not different from each other in terms of NSS subscale and total score. Low setting ear anomaly was different between schizophrenia patients, healthy siblings of schizophrenia, psychotic bipolar disorder patients, healthy siblings of bipolar disorder and healthy controls. Low setting ear anomaly was found to be more frequent in schizophrenia patients than in healthy siblings of schizophrenia patients and in healthy controls. Low setting ear anomaly frequency was similar in patients with psychotic bipolar disorder and patients with schizophrenia but healthy bipolar siblings did nor differ from healthy controls in terms of low setting ear anomaly. Healthy siblings of schizophrenic patients as well as healthy siblings of bipolar disorder patients were not different from each other and from healthy control group in terms of magical ideation scale scores. Discussion: Schizophrenia patients, performed poorly both on the NSS total score and on the subscales compared with schizophrenia siblings, and healthy controls. Psychotic bipolar disorder patients also showed poorer performance than both bipolar siblings and healthy controls, in a similar way to schizophrenia in terms of NSS. Motor coordination (MC), ordering of complex motor movements (OCMM) subscale scores were higher in schizophrenia patients than their siblings and healthy controls. MC and OCMM are thought to be state marker candidates indicating a feature specific to schizophrenia. Schizophrenic patients and psychotic bipolar disorder patients were not different from each other in terms of NSS subscale and total score. Therefore NSS total score is considered to be a typical trait marker candidate. Low setting ear anomaly was found to be more frequent in schizophrenia patients than in healthy siblings of schizophrenia patients and in healthy controls. Low setting ear anomaly frequency was similar in patients with psychotic bipolar disorder and patients with schizophrenia but healthy bipolar siblings did not differ from healthy controls in terms of low setting ear anomaly. The low setting ear anomaly appears to be a candidate marker for bipolar disorder and a trait marker candidate for schizophrenia. Schizophrenia siblings, bipolar siblings and healthy control group were found to have similar subthreshold impairment pattern in the magical ideation scale which was not at the psychotic level. This was thought to be affected by many similar religious and cultural concepts among the groups.Key words: schizophrenia, bipolar disorder, sibling, neurological soft sign, minor physical anomalies, low setting ear 157

Giriş ve Amaç: Şizofreni kronik, yıkıcı sonuçları olan, sanrı ve varsanı gibi pozitif; içe çekilme, sosyal iletişimin kısıtlanması gibi negatif; yürütücü işlevlerde bozulma gibi kognitif belirti kümeleri ile tanımlanan ruhsal bir bozukluktur. Yüz ve duygu tanıma işlevlerinin şizofrenide fenomenolojik görünümlerle ilişkisi gösterilmiştir. Ancak bu bozulmanın sadece hastalarda mı olduğu, yoksa hastalık geliştirmemiş sağlıklı yakınlarında da bozuk olup olmadığı açık değildir. Şizofrenide, yürütücü işlevlerle hastalık bulgularının ilişkili olduğu birçok çalışmada gösterilmiştir. Ancak, yürütücü işlevler kontrol edildikten sonra, yüzün yapısal özellikleri ve duygu tanımanın şizofreni hastalarında, sağlıklı kardeşlerinde ve sağlıklı kontrollerde nasıl bir değişim göstereceği açık değildir. Bu çalışmada şizofreni hastaları, hastaların sağlıklı kardeşleri ve sağlıklı kontrollerin yüz ve duygu tanıma işlevlerinin birbirinden farklı olup olmadığı; farklıysa hastalıkla ilgili state/trait marker patterni gösterip göstermediği; yüz ve duygu tanıma işlevinin hangi klinik, yürütücü işlevler, büyüsel düşünce ölçeği, düşünce dil ölçeği gibi etmenlerle ilişkili olduğu; yüz tanıma işlevindeki bozuklukları hangi etmenlerin yordadığı sorularına yanıt aranmıştır.Gereç ve Yöntem: Yaş, cinsiyet ve eğitim durumu açısından eşleştirilmiş klinik olarak remisyonda olan 33 şizofreni hastası, 33 sağlıklı şizofreni kardeşi ve 30 sağlıklı kontrol grubu, yüz ve duygu tanıma becerileri açısından karşılaştırılmıştır. Yüz tanıma için Benton Yüz Tanıma Testi kullanılmış olup, duygu tanıma için Ekman duygu tanıma bataryasından yararlanılmıştır. Yürütücü işlevler için Wisconsin Kart Eşleme Testi (WCST) ve Stroop Testi, Klinik görünüm için Pozitif ve Negatif Belirtileri Değerlendirme Ölçeği (PANSS), işlevsellik için Global Değerlendirme Ölçeği (GDÖ), yapısal düşünce bozukluğuyla ilişkisi açısından her üç gruba Düşünce ve Dil Ölçeği (DDÖ) ile toplumda bulunabilen ancak klinik tanı koymaya yetmeyen psikoza benzer belirtilerin taranması açısından sağlıklı kardeşler ve kontrol grubuna Büyüsel Düşünce Ölçeği uygulandı.Bulgu ve Sonuçlar: Şizofreni hastaları, şizofreni hastalarının sağlıklı kardeşleri ve sağlıklı bireylerin, Ekman ile ölçülen kızgın ve şaşırmış yüz ifadesini ve kızgınlık-şaşkınlık duygusunu tanıma açısından ve Benton ile ölçülen yüz kimlik, tanınma ve ayırma işlevleri açısından birbirinden farklı olduğu saptandı. Ekman ile duygu tanıma trait marker olma özelliğine daha yakın iken, Benton ile yüz tanımanın ise state marker olma özelliğine daha yakın olduğu bulundu. Yürütücü işlevlerde bozulmanın işlevsellik ve negatif belirtilerle yakın ilişkili olduğu saptandı. Toplum içerisinde psikoza benzer beliritileri tanımada Büyüsel Düşünce Ölçeğinden çok, DDÖ'nün daha iyi ayırıcı özelliklere sahip olduğunu belirlendi. Sanrı ve varsanı oluşumuyla muhtemel ilişkili kızgınlık duygusunu tanımada bozulma özelliğinin, DDÖ toplam skoru, alt ölçekleri, dikkat ve pozitif psikotik belirtilerce yordanması, boyutsal yaklaşımın santral izdüşümleri olduğunu düşündürtmektedir. Bu çalışmanın sonuçlarına göre psikoz gelişmemiş, sağlıklı kardeşler gibi riskli bireylere yönelik izleme çalışmalarında duygu tanıma için Ekman bataryası ve DDÖ ölçeği kullanılması, psikoza yatkınlığı erken tanıma açısından ek katkı sağlayabilir. Introduction and Aim: Schizophrenia is a chronic mental disorder characterized by destructive outcomes; positive symptoms such as delusions and hallucinations, negative symptoms such as avolution and disabiliy of social communication and cognitive symptoms like impairment of executive functioning. Facial and emotion recognition functions are shown to be related to phenomenological appearances of schizophrenia. However, it is not clear whether this deterioration is only in patients or also in healthy relatives whom the disorder haven't emerged. Many studies point that executive functions correlate with findings in schizophrenia. It is not clear how the discrimination of face's structural features and recognition of emotion would change in patients with schizophrenia, healthy siblings and healthy controls after controlling the executive functions. In this study, we tried to find the difference of facial and emotional recognition between schizophrenia patients, healthy siblings of schizophrenic patients and healthy controls and to determine whether the severity of the difference is a state or trait marker and to analyze if facial and emotion recognition are related with clinical factors, executive functions, magical ideation scale and thought and language index; and finally to find out the predictors of the impairment in emotion recognition.Material and Methods: 33 schizophrenia patients, 33 healthy siblings of schizophrenia patients and 30 healthy subjects matched in terms of age, gender and educational status were compared for facial and emotional recognition skills. Benton Face Recognition Test was used for facial recognition and Ekman emotional recognition battery was used for emotion recognition. Wisconsin Card Sorting Test (WCST) and Stroop Test were used for executive functions, the Global Assessment Scale was used for Functionality (GAS), Thought and Language İndex was used for evaluating structural thought disorder in all three groups; Positive and Negative Symptom Assessment Scale (PANSS) was used for clinical appearance in schizophrenia gruoup and Magical Thought Scale was used in healthy siblings and control groups to determine similar symptoms of psychosis that could be found in the society, which is not enough to make a clinical diagnosis. Findings and Results: Schizophrenia patients, healthy siblings of the schizophrenia patients and healthy control group differed from each other in terms of discrimination of identity and faces measured by Benton and the recognition of emotion measured by Ekman battery. Ekman battery turned out to be a trait marker whereas Benton facial recognition test turned out to be a state marker. Deficits in executive functions were found to be closely related to functionality and negative symptoms. It was found that TLI had better discriminatory characteristics than the Magical Thought Scale in defining the psycho-similar identities within the community. The prediction of the deficit in recognizing angry feelings (which is thought to be related to the formation of hallucinations and delusions) by TLI total score, TLI subscale scores, attention and positive psychotic symptoms suggest that dimensional approach has a central projection. According to the results of this study, use of Ekman battery for emotional recognition and TLI in screening studies of risky individuals like healthy siblings, who have not developed psychosis, may provide additional contribution in terms of early diagnosis of psychosis. 114

Çocukluk çağında istismar ve/veya ihmal öyküsü, yaşamın erken dönemlerinde oluşan bağlama biçimi içlerinde panik bozukluğun da bulunduğu bir çok ruhsal rahatsızlıkla ilişkili bulunmuştur. Panik Bozuklukta, sempatik deri yanıtı, diğer bazı aday kalıcı/durumsal belirteçlerle beraber adı geçen yaşam olayları ve yaşantılarla ilişkili olarak bize oldukça değerli bilgiler verebilir. Araştırmamızın hedefi, erişkinlerde panik bozukluğu ile yaş ve cinsiyet açısından istatistiksel olarak farksız sağlıklı kontrol grubunda çocukluk çağı travmaları, bağlanma biçimleri ve sempatik deri yanıtı özelliklerinin karşılaştırılmasıdır. Ayrıca panik bozukluğu olan kimselerde sağlıklı kontrollerden farklı aday kalıcı/durumsal belirteçlerle, bu belirteçlerin hangi değişkenler tarafından yordandığı gösterilmeye çalışılmıştır. Çalışmamıza psikiyatri polikliniğinde DSM 5 tanı kriterlerine göre panik bozukluğu tanısı konulmuş 39 hasta ve 39 sağlıklı kontrol alınmıştır. Hastalara Eksen 1 Bozuklukları İçin Yapılandırılmış Klinik Görüşme (SCID 1), Hastane Anksiyete ve Depresyon Ölçeği (HADÖ), Hamilton Depresyon Ölçeği (HAM-D), Hamilton Anksiyete Ölçeği (HAM-A), Panik Agarafobi Ölçeği (PAÖ), Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği (ÇÇTÖ), Erişkin Bağlanma Biçimi Ölçeği (EBBÖ) uygulanmıştır ve sempatik deri yanıtı amplitüt ve latans ölçümü yapılmıştır. Kontrol grubuna ise SCID 1, Hastane Anksiyete ve Depresyon Ölçeği, Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği, Erişkin Bağlanma Biçimi Ölçeği uygulanmıştır ve sempatik deri yanıtı amplitüt ve latans ölçümü yapılmıştır.Çalışmamızda panik bozukluğu hastaları ile kontrol grubu arasında çocukluk çağı travmaları alt tiplerinden fiziksel ihmal ve duygusal ihmal açısından istatistiksel olarak anlamlı fark bulunurken, cinsel istismar, fiziksel istismar ve duygusal istismar açısından anlamlı fark bulunmamıştır. Gruplar arasında bağlanma biçimi ve sempatik deri yanıtı sonuçları açısından anlamlı fark bulunamamıştır ancak hem panik bozukluğu grubunda hem de kontrol grubunda anksiyete ve depresyon ölçek puanları (HAD A, HAD D), güvenli bağlanma ile negatif, kaygılı/ikircikli ve kaçıngan bağlanma ile orta düzeyde pozitif korelasyona sahiptir. Sempatik deri yanıtı panik bozukluğu grubunda güvenli bağlanma ile negatif, kaçıngan ve kaygılı/ikircikli bağlanma ile pozitif korele bulunmuştur. Hem panik bozukluk hem de kontrol grubu beraber değerlendirildiğinde, sempatik deri yanıtı kaçıngan bağlanma biçimi ile pozitif korele bulunmuştur. Panik bozukluğuyla sempatik deri yanıtını yordayıcı faktörler lineer regresyon analizi ile değerlendirildiğinde anlamlı bir model kurulmuş ve kaçıngan bağlanmanın sempatik deri yanıtı amplitüdündeki yüksekliği yordadığı gösterilmiştir.Sonuç olarak, bilgimize göre bu çalışma Türk toplumunda panik bozukluğunda, sempatik deri yanıtı, bağlanma biçimleri ve çocukluk çağı travmalarının birlikte ele alındığı ilk çalışmadır. Anksiyete ve depresyon puanları ile çocukluk çağı travmalarının yakın ilişkisi, bağlanma paternlerinin klinik fenomenolojiyle karşılıklı etkileşimi, bizim çalışmamızda önceki çalışmalara benzer biçimde ortaya konmuştur. Ancak, bizim çalışmamızda ek olarak, olası bir durumsal belirteç olarak sempatik deri yanıtı amplitüdü ile kaçıngan bağlanma biçimi arasındaki orta düzeyde ilişki dikkat çekici bir sonuç olarak ortaya çıkmıştır. Otonomlaşmış yanıtların erken dönem yaşantılarıyla ilişkili olabileceğini gösteren bu bulgu, klinik fenomenoloji oturmadan hastalıkları önceden öngörme ve tedavi izlemi açısından önemli sonuçlara yol açabilecektir. Bu konuda daha büyük örneklemlerde ve farklı desenlerde çalışmalar faydalı olabilecektir.Anahtar Kelimeler: Panik bozukluğu, Sempatik deri yanıtı, Bağlanma, Çocukluk çağı travmaları Childhood trauma and/or neglect history and attachment styles are found to be related to many psychiatric disorders including panic disorder. Symphatetic skin response may give very important knowledges about possible state/trait markers in panic disorder. The main target of our research is to compare adult panic disorder patients and healthy controls who are matched by gender and age in terms of childhood trauma, attachment styles and sympathetic skin responses. Additionally, if any state/trait marker is found different in panic disorder group, we tried to elaborate which factors predicted this possible marker.We included 39 panic disorder patients according to DSM V diagnosis criteria and compared them with 39 healthy controls matched for age and sex. The researchers performed semi structured clinical interwiev with SCID-1, measured sympathetic skin responses (amplitude and latency) and applied Hospital Anxiety and depression scale (HADS), Childhood Trauma Scale (CTS), Attachment Styles Scale for Adult (ASS) in both groups. Researchers also applied Hamilton Depression Scale (HAMD) , Hamilton Anxiety Scale (HAS) and Panic Agarophobia Scale (PAS) only to panic disorder group.We found no difference in terms of physical and emotional abuse between the groups. However we found difference in physical and emotional neglect childhood in panic disorder patients compared to healty controls. Also, there were no difference in terms of attachment styles and sympathetic skin responses between the two groups. But there were statistically significant negative correlations between anxiety, depression scale scores (HAD A, HAD D) and secure attachment styles and moderate positive correlations between avoidant and anxious attachment styles. There were positive correlations between sympathetic skin responces and anxious and avoidant attachment styles and negative correlations with secure attachment styles in the panic group. When both groups were included into the analysis, positive correlations between avoidant attachment styles and sympathetic skin responses was found. A meaningful lineer regression model was established to analyze for predictors of sympathetic skin responses in panic disorder. The main predictor was found to be the avoidant attachment style for sympatethic skin response amplitude.As a result, this is the first study in Turkish population comparing childhood trauma, attachment styles and sympathetic skin response relationships together in panic disorder. The close relationship between anxiety and depression scale score and childhood trauma and the relation between clinical phenomenology and attachment styles which have been shown in the literature has been highlighted in our study too. But in our study, additionally, as a possible state marker, sympathatetic skin response, was found to be moderately correlated with avoidant attachment style. These results may show that autonomic behaviors like sympathetic skin responses could be established via childhood experinces in early time of life, and this might give an important opportunity to predict the development of these disorders before clinical phenomenology sets in and give another way of frame fort he therapuetic follow up of these disorders. But these results should be confirmed with larger sample sizes with different designs.Key words: Panic disorder, Sympathetic skin response, Attachment, Childhood trauma 112

Amaç: Kognitif bozukluk, depresyonun yeti yitimine yol açan önemli nedenlerindendir. Ancak literatürde, depresyondaki kognitif bozukluk ve doğası hakkında çelişkili sonuçlar mevcuttur. İlk atak (İA) ve rekürren depresyon (RD) hastaları arasında kognisyon açısından fark bulan ve bulmayan çalışmalar, kognitif bozukluğun depresyon şiddetinden bağımsız olduğunu gösteren ve göstermeyen çalışmalar vardır. Bu araştırmada, İA ve RD hastalarının kognitif işlevler açısından karşılaştırılması, atak sayısının ve depresyon şiddetinin kognitif işlevlere etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Psikiyatri polikliniğine ayaktan başvuran, ek psikiyatrik/nörolojik bozukluğu olmayan, kognitif işlevleri etkileyebilecek bedensel hastalığı bulunmayan, ilaç kullanmakta olmayan 33 İA ve 37 RD hastası sözel bellek süreçleri, sözel akıcılık, Stroop, Benton yüz tanıma, Boston adlandırma testleri ile değerlendirilmiştir. Bulgular: İA ve RD grupları arasında, 3'ten fazla ya da az atak geçiren RD hastaları arasında kognitif işlevler açısından bir fark yoktu. Ancak ağır depresyonu olan hastaların kendiliğinden adlandırdıkları kelime sayıları ve anlık bellek puanları daha düşüktü. Depresyon puanı Stroop renkli kelimeleri okuma süresiyle pozitif, Sözel Bellek Süreçleri Testi öğrenme puanıyla negatif biçimde koreleydi. Perseverasyon puanı da toplam depresif atak süresiyle pozitif biçimde koreleydi.Sonuç: Depresif atak sayısından ziyade depresyon şiddeti bilişsel işlevler üzerinde daha belirleyici görünmektedir. Depresyon şiddetlendikçe basit dikkat, kodlama, adlandırma, mental hız ve öğrenme bozulmakta; depresyon süresi uzadıkça da kognitif esneklik azalmaktadır. Bu bulgular, depresyonda prefrontal bir işlev bozukluğu olduğu hipotezini desteklemektedir Objective: Cognitive impairment is one of the most important causes of disability in depression. There are conflicting results about the nature of cognitive impairment with some studies finding a difference between first episode (FE) and recurrent depression (RD) and a correlation between cognitive impairment and depression severity while others do not. Our aim was to compare cognitive function in FE and RD patients and to see if cognitive impairment is correlated with depression severity and number of depressive episodes.Method: Unmedicated 33 FE and 37 RD outpatients with no additional Axis I disorder or physical disorder likely to affect cognition were included into the study and cognitive function was evaluated with verbal memory, verbal fluency, Stroop, Benton facial recognition and Boston naming tests. Results: There were no cognitive differences between FE and RD groups or between RD patients with more or less than 3 depressive episodes. But severely depressed patients had lower naming and immediate memory scores. Depression severity was positively correlated with Stroop color word reading time and negatively correlated with verbal memory learning score. Perseveration scores were positively correlated with total depressive episode duration.Discussion: Depression severity seems to be more effective on cognitive function than the number of depressive episodes. Results indicate that simple attention, encoding, learning, naming and mental speed is affected negatively from depression severity and cognitive flexibility was negatively affected by total depressive episode duration supporting prefrontal dysfunction hypothesis in depression.

Şizofreni henüz etyolojisi tam olarak bilinmeyen, tanısı görülen belirtilerin tanımlanmasına dayanan ve önemli ölçüde yeti yitimine yol açan bir toplum sağlığı sorunudur. Genel nüfusla karşılaştırıldığında şizofreni hastalarında beklenen yaşam süresi daha kısadır ve en sık ölüm nedeni kardiyovasküler hastalıklardır. Burada metabolik sendrom, kan yağlarında farklılıklar, diyabete yatkınlık önemli olabilmektedir. Şizofreni hastalarında diyabet genel nüfusa göre daha fazla görülmektedir. Şizofreni ve Tip 2 diyabet arasındaki yüksek birliktelik oranı, bu iki hastalık arasında biyolojik bir yatkınlık olabileceğini düşündürmektedir. Şizofreni heterojen görünümlü bir hastalıktır. Şizofrenide görülen metabolik hastalıklar belli özellikler gösteren endofenotiplerle ilişkili olabilir.Bu çalışmada, şizofreni hastalarında bozulmuş glikoz düzeyini, insülin direncini ve metabolik sendrom sıklığını araştırmanın yanı sıra psikopatolojik bulgular, minör fiziksel anomalilerle olan ilişkisini sağlıklı kontrol grubu ile karşılaştırarak incelemek amaçlanmıştır.Önceki çalışmalar şizofreni hastalarında minör fiziksel anomali sıklığının genel toplumdan daha fazla olduğunu belirtmektedir. Bu çalışmada şizofreni hastalarında özellikle baş bölgesinde minör fiziksel anomalilerin sık olduğu görülmüştür.Çalışmamızda, şizofreni hastalarında metabolik sendrom sıklığını ATP III tanı ölçütlerine göre %37.1 ve IDF tanı ölçütlerine göre ise %40 olarak tespit edilmiştir. Bu oran ülkemizde yapılan çalışmaların ikisine göre yüksek, birine göre daha düşüktür. Diğer ülkelerde yapılmış olan çalışmalara göre ise metabolik sendrom sıklığı benzer bulunmuştur. Deney ve kontrol grubunun trigliserit, total kolesterol, HDL'leri arasında fark olmadığı ancak LDL düzeylerinin hastalarda daha yüksek olduğu tespit edildi. Hasta grubunda belirgin düzeyde yüksek açlık kan şekerleri tespit edildi. İnsülin direnci yönünden bir fark saptanmadı. Hasta grubunun monoterapi ya da kombine tedavi alıyor olmaları arasında açlık kan şekeri, insülin direnci ve metabolik sendrom sıklığı açısından fark tespit edilmedi. İnsülin direnci ile minör anomali sıklığı ve ailede psikiyatrik hastalık öyküsü bulunması arasında anlamlı fark görüldü.Sonuç olarak ailede psikiyatrik hastalık öyküsünün bulunmasının metabolik sendrom riskini artırıyor olması, psikiyatrik hastalıklar ile metabolik hastalıklar arasında bir biyolojik yatkınlık olduğunu ve bu durumun hastaların fenotipik özellikleri ile de ilişkili olabileceğini düşündürmektedir. Bu konuda özellikle şizofreni hastalarının yakınlarında benzer özellikleri araştıran çalışmalar faydalı olabilir.Anahtar Kelimeler: şizofreni, metabolik sendrom, diyabet, minör fiziksel anomaliler. Schizophrenia is a serious mental health problem whose etiology is not known precisely. It is a disorder which causes overt disability. Its diagnosis is made on the classification of symptoms observed. The life expectance is shorter than the general population in schizophrenia and the most frequent cause of death is cardiovascular disorders. Metabolic syndrome, hyperlipidemia and diabetic tendency are risk factors for caridovascular disorder and mortality. Diabetes Mellitus is found more in schizophrenia patients compared to the general population. The high comorbidity between schizophrenia and Type II Diabetes suggests that there may be a biological tendency between these two disorders. Schizophrenia is a heterogenous disorder with different phenotypes and its association with metabolic syndrome can be considered as a different endophenotype. We aimed to investigate and compare blood glucose disturbances, insulin resistance, metabolic syndrome frequency and their association with psychopathological findings and minor physical anomalies in schizophrenia patients and in controls. Previous studies showed that the frequency of minor physical anomalies were greater in schizophrenia patients compared to the general population. In our study we found that minor physical anomalies were more frequent especially in the region of head in schizophrenia patients.We also found that metabolic syndrome frequency was %37.1 according to ATP III criteria and %40 according to IDF criteria in schizophrenic patients. This ratio was higher than two studies and lower than one study investigating the frequency metabolic syndrome in schizophrenia patients in Turkey, but it was similar to other studies in different countries. We found that there was no difference in the levels of triglyceride, total cholesterol and HDL except LDL which was higher in schizophrenia patients. Blood glucose levels were significantly higher in the patient group but there was no difference in terms of insulin resistance. Also there was no difference in fasting blood glucose levels, insulin resistance and metabolic syndrome frequency between patients receiving monotherapy or combination therapy. There was a significant association between insulin resistance and minor physical anomaly frequency and positive family history of psychiatric disorder.As a result, we found that a positive family history of psychiatric disorder increases the risk of development of metabolic syndrome in patients. This finding may indicate a biological tendency between psychiatric disorders and metabolic syndrome and this biological tendency may also be associated with phenotypic characteristics of the patients as well. Further studies in this topic must be done especially in relatives of schizophrenia patients.Key words: schizophrenia, metabolic syndrome, diabetes, minor physical anomalies 140