Search

Dünya nüfusunun artmasına bağlı olarak yapı sektöründe doğal yapı taşlarına olan talep her geçen gün artmakta olup doğal taşların kullanım alanlarının doğru tespit edilebilmesi için fiziko-mekanik özelliklerin belirlenmesi gerekmektedir. Ayrıca fiziko-mekanik özelliklerinin belirlenmesi doğal taşların kullanım alanlarındaki davranışlarının da anlaşılması açısından önem arz etmektedir. Doğal taşların kullanım alanlarına göre belirlenmesi gereken mekanik özelliklerden birini oluşturan aşınma direncinin tespiti için yaygın olarak kullanılan yöntem Böhme aşınma testidir. Bu çalışma da farklı kökenli kayaçların (magmatik, metamorfik, sedimanter) fiziko-mekanik özelliklerinin belirlenmesiyle aşınmaya karşı dayanım dirençlerinin tahmini istatistiksel yöntemlerle incelendi. Bu amaçla Anadolu’nun farklı bölgelerinden farklı kökenli doğal taş örnekleri toplanmış ve bu örneklerde Böhme aşınma deneyi ve fiziko-mekanik deneyler yapılmıştır. Doğal taşların Böhme aşınma direnci ile kuru yoğunluk, porozite, ağırlıkça su emme, P dalga hızı, Schmidt çekiç değeri, tek eksenli basma değerleri arasındaki ilişkiler basit regresyon ve çoklu regresyon analizleriyle incelenmiştir. Çoklu regresyon analiziyle geliştirilen denklem yardımıyla belirlenen Böhme aşınma direnç değerleri ile deneysel yöntemlerle belirlenen Böhme aşınma direnç değerleri arasında R2=0,92 olarak belirlenmiştir. Yapılan bu çalışma ile farklı doğal taşların aşınma direncinin tahmininde Böhme aşınma testinden farklı olarak diğer fiziko-mekanik özelliklerden elde edilebilecek denklemler geliştirilmiştir., Due to the increase in the world population, the demand for natural building stones in the building sector is increasing day by day, and it is necessary to determine the physico-mechanical properties of natural stones in order to accurately determine the usage areas. In addition, determining the physico-mechanical properties is important in terms of understanding the behavior of natural stones in their usage areas. The commonly used method for determining the abrasion resistance, which constitutes one of the mechanical properties that should be determined according to usage areas, is the Böhme abrasion resistance test. In this study, by determining the physico-mechanical properties of rocks having the different origin (igneous, metamorphic, sedimentary), the strength resistance to the abrasion resistance of the rocks was investigated by statistical methods. For this purpose, natural stone samples with different origin were collected from different regions of Anatolia, and physico-mechanical experiments and the Böhme abrasion resistance tests were carried out. Relationships between Böhme abrasion resistance and dry density, porosity, water absorption by weight, P-wave velocity, Schmidt hammer value, uniaxial compressive strength values of natural stones were investigated with simple regression and multiple regression analysis. A high positive correlation (R2=0.92) was determined between the Böhme abrasion resistance values determined by the equation obtained from multiple regression analysis and the Böhme abrasion resistance values determined by experimental methods. With this study, equations that can be obtained from other physico-mechanical properties, different from the Böhme abrasion resistance test, were developed for the estimation of the abrasion resistance of different natural stones.

Amaç: Hoo Pdu dulkohul dudvgd dflo vhuylvh edyud yh suhrshudli nolln yh udgrormln rodudn dn dsdglvl dv nrd kdvdodugd jodd fhuudkl survhgu ddp ndolhvl hulh hnlvll dudupdn Yöntem: E dopd Hoo Pdu dulkohul dudvgd dflo vhuylvh edyud yh suhrshudli nolln yh udgrormln rodudn dn dsdglvl dv nrd kdvdd odsdurvnrsln d gd dn dshghnrpl dsognd vrud srvrshudli j yh dodugd V dnhohul joddudn dsopu Bulgular: dopdd kdvd ndog ndg vl :: hunhn ros lh dn vlh odsdurvnrsln survhgu jodg Srvrshudli ddomhln lkldodud ednoggd khu jus dudvgd yh vddohu dudvgd dodpo idun vdsdpdnh srvrshudli vddh jue ddomhln lkldf jlghuhn ddog johgl V dnhohull ghhuohglulophvlgh srvrshudli johuh ednoggd uk vdo illnvho irnvlr illnvho uro yh vrvdo irnvlr dvgd jusodu dudvgd lvdlvlnvho idunoon vdsdpdnhdujhho vdon dojvfdoon hprvrho uro illnvho elohh h yh phdo elohh hohul dvgd odsdurvnrsln dshghnrpll dn dshghnrplh juh lvdlvlnvho rodudn dodpo rog juog d dnhohulgh lvh vrvdo irnvlr dvgd lvdlvlnvho rodudn dodpv eounhillnvho irnvlr illnvho uro du jhho vdon dojv fdoon hprvrho uro uk vdo illnvho elohh h yh phdo elohh hohul dvgd odsdurvnrsln dshghnrpl sdodu dn dshghnrplh juh lvdlvlnvho rodudn dodpo eog ddd lvl Sonuç: ddp ndolhvl hulh hunh yh jh ghpgh ropo hnlvl rod odsdurvnrsln survhgu dn hph juh gdkd ll vi vrodu hogh hpllu Anahtar Kelimeler: odsdurvnrsln dshghnrpl dn dshghnrpl ddp ndolhvl

Güdük apandisit, nadir bir komplikasyon olup apandektomi sonrası 1/50.000 oranında görülmektedir.Apendektomi öyküsü olan hastalarda güdük apandisit tanısı gözden kaçabilmektedir.Klinik olarak akut apandisite çok benzemektedir.Biz de bu makalemizde nadir görülen, acil serviste güdük apandisit tanısı konmuş bir vakayı sunacağız. ( Sakarya Tıp Dergisi 2016, 6(1):34-37 ) Anahtar Kelimeler: Nadir; Güdük; Apandisit

Spontaneous choledochus perforation in adults leading to biliary peritonitis is an uncommon entity. Cholelithiasis, choledocholithiasis, choledochal cysts, and tumor obstruction of the ampulla have been reported as possible etiologies of the perforation. The spontaneous perforation of the choledochus without etiologic factors, which leads to acute abdomen, is a very rare condition, with only a few cases reported in the literature. A 78–year-old male patient underwent urgent laparotomy because of acute abdomen, and a spontaneous perforation on the posterior side of the distal choledochus was determined. Cholecystectomy and T-tube drainage through the perforation hole was performed. T-tube was removed on the postoperative 14th day. After two days, the patient suffered from acute abdominal pain and bile leakage was observed from the incision line. The second-look laparotomy determined duodenal ulcer perforation, and primary repair was performed. The choledochus was intact. The patient was followed in the intensive care unit after the second operation and died from multiple organ failure in the first postoperative month., Spontan koledok perforasyonu erişkinlerde de nadirde olsa rastlanan ve biliyer peritonite neden olabilen bir durumdur. Kolelitiasis, koledokolitiasis, koledok kistleri ve ampullanın tümörle obstruksiyonu suçlanan etiyolojik faktörler arasındadır. Etiyolojik faktörler olmaksızın erişkinlerde spontan koledok perforasyonu gelişmesi oldukça nadir olup, literatürde sadece birkaç vaka ile sınırlıdır. Yetmiş sekiz yaşında erkek hasta akut karın tablosu nedeniyle ameliyat edildi, distal koledok posterior bölümünde perforasyon alanı olduğu görüldü. Kolesistektomi ve perforasyon alanından T-tüp drenaj uygulandı. Ameliyat sonrası 14. günde T-tüp dreni çekildi. İki gün sonra hastada ani başlayan karın ağrısı ve insizyonundan safralı içerik geldiği gözlendi. İkincil laparotomi uygulanan hastada duodenal ülser perforasyonu saptandı ve primer tamir uygulandı. Tamir edilen koledok perforasyon alanı tamamen iyileşmişti. İkinci ameliyattan sonra yoğun bakım ünitesinde takip edilen hasta postoperatif birinci ayında çoklu organ yetmezliği nedeniyle kaybedildi.

Bu çalışma, Konya, Aksaray, Niğde, Nevşehir, Kayseri, Kırşehir, Muğla, Mersin ve Karaman illerinden alınan ve yapı taşı olarak kullanılan farklı porozite ve dokusal özelliklere sahip 10 farklı kayacın ısı etkisi ile tuz kristallenmesine karşı göstermiş oldukları dayanımları değerlendirmek için yapılmıştır. Çalışmada kullanılan 10 farklı kayacın, tuz (NaCl) kristallenmesi sonucu fiziko-mekanik özelliklerinde meydana gelen değişimler; porozite, kuru birim ağırlık, ağırlıkça su emme, sonik hız, tek eksenli sıkışma dayanımı, nokta yük dayanım indeksi, Brazilian (dolaylı) çekilme dayanımı, agrega darbe dayanım değeri, suda aşınmaya karşı duraylılık testi değerleri, Böhme aşınma kaybı ve Los Angeles aşınma kaybı değerleri ile belirlenmiştir. Ayrıca, tuz kristallenmesi deneyi sonrasında kayaçların fiziksel ve mühendislik özelliklerindeki değişimler, bozunma sabiti ve yarılanma ömrü kavramları ile sayısal olarak ifade edilmiştir. Tuz kristallenmesi periyot sayısının ilerlemesi ile kayaçların porozite, ağırlıkça su emme ve kuru ağırlık kaybı değerlerinde artış, P dalgası yayılma hızında ise azalma gözlenmiştir. Tuz kristallenmesi deneyi sonucu kayaçların indeks özelliklerinde en fazla değişim mermer, spilit ve tüf örneklerinde en az değişim ise granit ve bazalt örneklerinde meydana gelmiştir. Kayaçların tuz kristallenmesi deneyi sonucunda elde edilen dayanım parametrelerine göre granit ve bazaltın en fazla dayanıma sahip, mermerin ise en az dayanıma sahip olduğu belirlenmiştir. Aşınma parametrelerine göre en fazla aşınma mermer, spilit ve tüf örneklerinde en az aşınma ise granit ve bazalt örneklerinde meydana gelmiştir. Tuz kristallenmesi sonucu kayaçlarda meydana gelen bozunmalar makroskobik ve mikroskobik ölçekte incelenmiş ve elde edilen verilere göre mikro çatlaklar, süreksizlikler, minerallerin çeşidi ve boyutu, porozite ve minerallerde var olan alterasyonlar tuz kristalizasyon deneyi sonucunda kayaçların bozunmasına etki eden faktörler olduğu belirlenmiştir., This study assesses the resistances of 10 different rocks, which have different porosity and textural properties and were taken from Konya, Aksaray, Niğde, Nevşehir, Kayseri, Kırşehir, Muğla, Mersin, and Karaman provinces and also are widely being used as building stones, against salt crystallization with thermal effect The changes in physico-mechanical properties of the 10 different rocks with the effect of salt crystallization have been determined by porosity, dry unit weight, water absorption in weight, sonic velocity, uniaxial compressive strength, point load strength index, Brazilian (indirect) tensile strength, aggregate impact value, Slake durability test values, Bohme and Los Angeles abrasion values. In addition, the changes in physical and engineering properties of rocks due to salt crystallization were expressed numerically with decay constant and half-life concepts. Porosity, water absorption in weight, dry unit weight loss values of rocks increased with an increase salt crystallization cycles, but P-wave velocity values decreased with an increase salt crystallization cycles. The maximum change in index properties of rocks with the effect of salt crystallization has been observed in samples of marble, spilite, and tuff; the minimum change has been observed in samples of granite and basalt. According to the mechanical parameters of rocks obtained from salt crystallization test, granite and basalt have maximum strength; marble has the least strength. According to the abrasion parameters of rocks, the maximum abrasion has occurred in samples of marble, spilite, and tuff; the minimum abrasion has occurred in samples of granite and basalt. Weathering occurring in rocks with the effect of salt crystallization was examined the macroscopic and microscopic scale. According to these data, it was determined that micro cracks, discontinuities, type and size of minerals, porosity, alterations existing minerals are factors affecting the weathering of rocks as a result of salt crystallization

Kronik böbrek yetmezliği, böbreklerin nefron kütlesinin ilerleyici ve geri dönüşü olmayan dejenerasyonu ile karakterizedir. Son dönem böbrek yetmezliği varılan en son nokta olarak kabul edilir. Bu noktadan itibaren hastanın artık hayatını devam ettirebilmesi için renal replasman tedavilerinden hemodiyaliz, periton diyalizi veya transplantasyondan birinin kullanılması zorunlu hale gelmiştir. Hemodiyaliz halen dünyada son dönem böbrek yetmezliği tedavisinde kullanılan en yaygın yöntemdir. Yapılan çalışmalarda etkin bir hemodiyalizin morbidite ve mortaliteyi azalttığı gözlenmiştir. Bu çalışmada kronik böbrek yetersizliği ile hemodiyaliz tedavisi gören hastalarda lipid parametrelerinin etkileri araştırıldı. Çalışma grubumuzu, 12'si erkek toplam 23 diyaliz hastasının kan örnekleri ile yine 12'si erkek toplam 26 sağlıklı grup oluşturdu. Biz bu çalışmamızda üre, kreatinin, trigliserit, kolesterol, HDL kolesterol, LDL kolesterol ve VLDL kolesterol analizlerini tayin ederek kontrol grubumuz ile istatistiki açıdan değerlendirmesini yaptık. Sonuç olarak kolesterol değerlerimiz kontrol grubumuza göre biraz yüksek çıkmakla birlikte istatistiki açıdan bir önemlilik tespit edilemedi. Diğer parametrelerimiz arasında sırasıyla üre, kreatinin, HDL kolesterol değerlerinde (p < 0,0001), LDL kolesterol (p < 0,4552), trigliserit ve VLDL kolesterol (p < 0,020) değerleri arasında istatistiki açıdan önemlilik tespit edilmiştir. Yine yapmış olduğumuz üre-kolesterol ve üre-LDL kolesterol arasında da pozitif bir korelasyon tespit edildi. Chronic renal failure is characterized by the progressive and irreversible degeneration of the renal mass. Late phase renal failure is considered as the eventual point. From this point on, the patient can no longer continue life without the help of hemodialysis, peritoneal dialysis, or transplantation. Hemodialysis is still the most common method that is used in the treatment of last phase renal failure. The studies show that an effective hemodialysis decreases both morbidity and mortality. In this study it is investigated the patients they get hemodialysis treatment because of chronic kidney failure is investigated. We worked 23 (12 male) dialysis patient as patient group and 26 (12 male) healthy group. In this study we compared the two groups by the level of urea, creatinin, trigliseride, cholesterol, HDL, LDL and VLDL. As aresult in patients group cholesterol levels are higher than healthy group but this not very important. As we come to other parameters in urea, creatinin and HDL levels are (p < 0.0001), LDL (p

Yaman, İsmail ( Balikesir Author ), AMAÇ: Nontravmatik kolon perforasyonları (NTKP) akut karın sendromu nedenleri arasında ender rastlanan, morbiditesi ve mortalitesi yüksek seyredebilen bir klinik tablodur. Bu çalışmada kliniğimizde NTKP nedeniyle cerrahi tedavi uygulanan olguları sunmak amaçlandı. YÖNTEMLER: Ocak 2000 - Ocak 2009 tarihleri arasında kliniğimizde ameliyat edilen NTKP’lu olguların dosyaları geriye dönük olarak incelenmiştir. Dosya verilerinden hastaların demografik özellikleri, semptomların başlangıcı ile hastaneye başvuru arasındaki süre, yandaş hastalıkları, radyolojik ve laboratuvar bulguları, perforasyon yeri ve etiyolojisi, peritonitin yaygınlık derecesi, intraabdominal sıvının karakteri, uygulanan cerrahi girişim, ameliyat sonrası gelişen morbidite ve mortalite araştırılmıştır. Hastaların mortalite ve morbidite riskinin ve peritonit şiddetinin belirlenmesinde Amerikan Anesteziyoloji Derneği (ASA) skorlaması ve Mannheim peritonit indeksi (MPI) kullanılmıştır. BULGULAR: Olguların 13’ü (%68.4) erkek, altısı (%31.6) kadın olup, yaş ortalaması 59,9 (23-83) idi. Perforasyonun en sık nedeni malignite (n=8) idi. ADBG çekilen olguların 10’unda (%58,8) pnömoperitoneum saptanırken, USG tetkiki uygulanan olguların dokuzunda (%52,9) karın içi serbest sıvı saptandı. Perforasyonların en sık görüldüğü lokalizasyon 12 olguda (%63,2) olmak üzere sigmoid kolondu. Olguların dokuzunda (%47,4) morbidite, üçünde (%15,8) mortalite gelişti. Morbidite oranı ASA skoru?2 olgularda %33,3 iken ASA skoru>2 olgularda %60; MPI2, ikisinde MPI ?21 idi. SONUÇ: NTKP heterojen bir gruptur. Uygulanacak tedavi seçiminde ve prognozda hastanın genel durumu, karın bulguları, perforasyonun büyüklüğü ve lokalizasyonu kadar etiyolojide rol oynayan faktörler de önemli bir yer tutar. İyileşen postoperatif yoğun bakım şartlarına rağmen ASA skoru>2 olan veya MPI>21 olan jeneralize peritonitli olgularda morbidite ve mortalite oranları halen yüksektir., OBJECTIVE: Non-traumatic colonic perforation (NTCP) is a rare clinical entity among the causes of acute abdominal syndrome with high morbidity and mortality. In this study, the patients that were operated with NTCP in our department were evaluated. METHODS: Patients with NTCP that were operated between January 2000 and January 2009 in our department were evaluated retrospectively. The patient demographics, the time between the onset of the symptoms and the hospital admission, additional diseases, the radiological and the laboratory findings, the localization of the perforation and the etiological factors, the level of generalization of peritonitis, the characteristics of the intraabdominal fluid, the surgical method that was performed, and the postoperative morbidity and mortality rates were obtained from the medical records. Mannheim peritonitis index (MPI) and American Society of Anesthesiology (ASA) scoring index is used to assess the severity of peritonitis and the risk of morbidity and mortality. RESULTS: There were 13 (68.4%) male and 6 (31.6%) female patients with a mean age of 59.9 years (ranging 23-83 years). Malignancy was the most common cause of perforation (n=8). Ten patients (58.8%) had pneumoperitonium on their abdominal X-ray while nine patients (52.9%) had free abdominal fluid that was picked up with ultrasonographical examination. The most common perforation site was the sigmoid colon (n=12). There were nine (47.7%) morbidities and three (15.8%) mortalities. Morbidity rate was 33.3% in the patients with an ASA score 2, while the morbidity rate was 30% in the patients with a MPI21. All the three patients had an ASA score >2, and two of them had a MPI>21. CONCLUSION: NTCP is an heterogeneous group with high morbidity and mortality. The optimal treatment method and the prognosis is related with the general condition of the patient, abdominal findings, the size and the localization of the perforation, and the etiological factors. Despite the developing conditions in postoperative intensive care, the morbidity and mortality rates are still high with the patients having generalized peritonitis, ASA score>2 and MPI>21.

Sultandağları Masifi’nin güneydoğu kesiminde Doğanhisar ile Hüyük arasında Miyosen-Pliyosen yaşlı örtü altında masifin Paleozoyik yaşlı metamorfitleri yer alır. Bu çalışmada masifin metamorfizmasına eşlik eden deformasyon evreleri belirlenmiştir. Alpin hareketlerle yeşilşist fasiyesinde metamorfizma geçiren kayaçların üç sünümlü kıvrımlanma evresi geçirerek kıvrım–2 ve kıvrım–3 tipi üstelenmiş kıvrım geometrisi kazandıkları anlaşılmaktadır. Bu deformasyon evrelerinde, sırasıyla, (1) yapraklanma düzlemleri; (2) KB-GD gidişli yatay eksenli, az-eğik, izoklinal kıvrımlar ve buruşma lineasyonları; (3) KD-GB gidişli eksen düzlemi eğik, ekseni dalımlı izoklinal ve benzer kıvrımlar gelişmiştir. İnceleme alanının Miyosen’den itibaren blok faylanmayla kırıklanarak bugünkü iç yapısını kazandığı saptanmıştır., Paleozoic metamorphites crop out under the Miocene-Pliocene cover rocks in thesoutheastern part of the SultandaÂlarÍ Massif between DoÂanhisar and Hüyük. In this study, phasesof deformation accompanied the metamorphism of the massif were determined.The rock units of the massif experienced regional metamorphism under the greenschist facieshave undergone three phases of deformation during the Alpine orogeny. These are, in sequence, (1)schistosity planes, (2) NW-SE trending sub-horizontal, gently inclined isoclinal folds and crenulationlineations and (3) NE-SW trending moderately inclined and plunging, isocinal and similar folds. Thesecond and third phases caused to develop type-2 and type-3 superimposed folding.The study area has gained its present internal structure by uplifting, subsidence and blockfaulting, denoted as the F4-phase, since Miocene.

3ÖZYüksek Lisans TeziDOĞANHİSAR-HÜYÜK (KONYA) ARASININ JEOLOJİSİAli BOZDAĞSelçuk ÜniversitesiFen Bilimleri EnstitüsüJeoloji Mühendisliği Ana Bilim DalıDanışman: Yrd.Doç. Dr. Rahmi AKSOY2005, 71 sayfaDoğanhisar-Hüyük arasında Miyosen-Pliyosen yaşlı örtü altında düşük derecelimetamorfizma ve deformasyon geçirmiş metamorfitler izlenir. Bunlar literatürdeSultandağları Masifi olarak bilinir. Masife ilişkin temel kayaçların yapısal ve jeolojikgelişimleri bu çalışmaların amacını oluşturmaktadır.Metamorfitlerin tabanını resifal nitelikli, kristalize kireçtaşı ve dolomitlerdenoluşan Alt(?)-Orta Kambriyen-Alt Ordovisiyen yaşlı Çaltepe formasyonu teşkil eder.Çaltepe formasyonu üzerine uyumlu olarak kristalize kireçtaşı ve metakonglomeraaratabakalı, fillit ve metakumtaşları ile temsil olunan Üst Kambriyen-AltOrdovisiyen yaşlı Sultandede formasyonu gelir. Bu istifi fillit arakatkılı metakuvarsit ve metakuvars konglomeralarından yapılı, Orta-Üst Devoniyen yaşlı Engilli4formasyonu açılı bir uyumsuzlukla örter. Bunun üzerine uyumlu olarak kökendeçamurtaşı arakatkılı karbonatlarla temsil edilen Alt-Orta Karbonifer yaşlı KirazlıFormasyonu yer alır. Kirazlı Formasyonunu yanal ve düşey geçişli olarak aynı yaşlıHarlak Formasyonu örter. Metamorfik istif, onları uyumlu olarak izleyen OrtaKarbonifer-Üst Permiyen yaşlı Deresinek Formasyonu ile son bulur.Temele ilişkin kayaçlar tümüyle Alpin orojenine bağlı olarak yeşilşistfasiyesinde bölgesel başkalaşım geçirmiş ve aynı zamanda üç evreli deformasyonetkisinde, (F2) KB-GD ve (F3) KD-GB gidişli kıvrımlar geliştirmişlerdir.Yörenin jeoloji evrimi neotektonik dönemde gelişen faylar ve onlarınhareketlerine bağlı olarak gelişen Miyosen-Pliyosen yaşlı oluşukların çökelimiyleson bulmuştur.Anahtar kelimeler: Sultandağı, Doğanhisar, Hüyük, metamorfizma, çok evrelideformasyon. 5ABSTRACTMaster?s ThesisGEOLOGY OF THE AREA BETWEEN DOĞANHİSAR AND HÜYÜK (KONYA)Ali BOZDAĞUniversity of SelcukGraduate School of Natural and Applied ScienceDepartment of Geological EngineeringSupervisor: Assistant Prof. Dr. Rahmi AKSOY2005, 71 pageMetamorphosed and deformed rocks crop out under the Miocene-Plioceneaged cover rocks between Doğanhisar and Hüyük. These metamorphic rocks areknown as Sultandağları Masif in literature. The objective of this study is to elucidatethe structural and geological evolution of the basement rocks of the massif.The Lower (?)-Middle Cambrian- Lower Ordovician Çaltepe Formationforms the base of the metamorphic rocks. It is made up of recrystallized reeflimestone and dolomite. The Upper Cambrian- Lower Ordovician SultandedeFormation conformably overlies the base unit and consists of phyllite andmetasandstone intercalated with recrystallized limestone and metaconglomerate. TheMiddle- Upper Devonian Engilli Formation overlies them with an angularunconformity. It is conformably overlain by the Lower- Middle Carboniferous6Kirazlı Formation represented by originally been limestone and mudstone. It isvertically and laterally graded upward to Harlak Formation. This metamorphicsequence ends with the Middle Carboniferous- Upper Permian Deresinek Formation.Metamorphic rocks have undergone regional metamorphism under low grademetamorphic condition and three phases of deformation during the Alpine orogeny.These are, in sequence (1) schistosity planes, (2) NW-SE trending folds and (3) NE-SW trending folds.The geological evolution of the study area ended by the development of faultsin the neotectonic period. The Miocene-Pliocene aged sediments were accumulatedin the environments controlled by the faults.Key words: Sultandağı, Doğanhisar, Hüyük, metamorphism, poly phasedeformation. 83

Aim: The aim of this study is to investigate the risk factors for postoperative complications after benign thyroid surgery. The most frequent complications after thyroid surgery are recurrent laryngeal nerve and superior laryngeal nerve injury, hypoparathyroidism, bleeding, hematoma, wound infection and flap edema. These complications may influence the life quality of the patient. Method: In Adnan Menderes University Department of General Surgery, 224 patients who underwent thyroid surgery were evaluated retrospectively for postoperative complications. Age, gender, antithyroideal treatment, thyroid disease, recurrent goitre, ligation of inferior thyroid artery, identification of nervus recurrens and parathyroid glands, extent of resection and usage of drains were investigated for morbidity. Total thyroidectomy was found to be the only statistically significant (p=0.001) risk factor. Conclusion: The complication risk following wide resection of the thyroid gland should be prevented by a meticulous surgicaltechnique.

Amaç: Tiroid cerrahisi sonrası en sık karşılaşılan komplikasyonlar nervus rekürrens ve nervus laryngeus superior yaralanmaları, hipoparatiroidi, kanama, hematom, yara enfeksiyonu ve flep ödemidir. Hastayı yaşamı boyunca etkileyebileceği için önem taşırlar. Bu çalışmanın amacı benign tiroid cerrahisi sonrası gelişen komplikasyonları etkileyen risk faktörlerinin araştırılmasıdır. Materyel ve Metod: Mart 1997 - Eylül 2000 tarihleri arasındaAdnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi Anabilim Dalı'nda benign tiroid hastalığı nedeniyle opere edilen 224 tiroid olgusu postoperatif Bulgular: komplikasyonlar açısından retrospektif olarak değerlendirildi. Yaş, cins, antitiroidal ilaç kullanımı, tiroid hastalığı, nüks guatr, inferior tiroid arterin bağlanması, nervus rekürrensin ve paratiroidlerin görülmesi, yapılan operasyon tipi ve dren kullanılmasının morbiditeye etkileri araştırıldı. Komplikasyon gelişmesini etkileyen faktörler arasında total tiroidektomi istatistiksel olarak anlamlı (p=0.001) bulunmuştur. Sonuç Cerrahi olarak çıkarılan tiroid doku genişliğinin beraberinde getireceği komplikasyon riski dikkatli bir teknikle önlenmelidir. Aim: The aim of this study is to investigate the risk factors for postoperative complications after benign thyroid surgery. The most frequent complications after thyroid surgery are recurrent laryngeal nerve and superior laryngeal nerve injury, hypoparathyroidism, bleeding, hematoma, wound infection and flap edema. These complications may influence the life quality of the patient. Method: In Adnan Menderes University Department of General Surgery, 224 patients who underwent thyroid surgery were evaluated retrospectively for postoperative complications. Age, gender, antithyroideal treatment, thyroid disease, recurrent goitre, ligation of inferior thyroid artery, identification of nervus recurrens and parathyroid glands, extent of resection and usage of drains were investigated for morbidity. Total thyroidectomy was found to be the only statistically significant (p=0.001) risk factor. Conclusion: The complication risk following wide resection of the thyroid gland should be prevented by a meticulous surgicaltechnique.

Giriş: Yara iyileşmesi araştırmacıların başlıca uğraş alanı olmuştur. Sadece sutur atma değil, sutur alma sırasında da çeşitli yangısal olaylar ortaya çıkmaktadır. Biz hem kolay, hem de yara yerine hasarsız, sutur almayı kolaylaştırıcı yeni bir alet tasarladık ve aletimiz için patent aldık. Yeni sutur alıcı aletimizin işlevselliğini hayvan deneyi ile kanıtlamaya çalıştık. Materyal Metod: Toplam 14 adet Sprague-Dawley tipi rat çalışmaya alındı. İki grup oluşturuldu. Birinci gruptaki 7 ratın suturleri yeni tasarım dikiş alıcı alet ile alınırken, 2. gruptaki 7 ratın suturleri klasik yöntem olan penset ve bistüri ile alındı. Deneklerin hazırlanması, yara oluşturma ve yara bakım tekniği, ratların kiloları, sutur alma hızları, yara yeri histopatolojileri istatistikler olarak değerlendirildi. Bulgular: Ratlar arası ağırlıklarda anlamlı bir fark bulunmadı (p 0,652). Sutur alma zamanları incelendiğinde yeni alet ile klasik yöntem arasında istatistiksel olarak anlamlı değildi (p