Search

Het klimaat verandert wereldwijd, en ook in Nederland. De gemiddelde temperatuur is de afgelopen eeuw gestegen. Er is meer neerslag, meer droogte en er komen vaker zomerse dagen voor (boven de 25 graden Celsius). Het RIVM heeft de gevolgen van klimaatverandering voor onze gezondheid in de afgelopen 30 jaar (1991-2020) in kaart gebracht. Er zijn nu al grote gevolgen voor de gezondheid te zien. Deze effecten zullen naar verwachting toenemen. Dit onderzoek focust zich op de effecten op de gezondheid van hitte, UV-straling, luchtkwaliteit, (pollen)allergieën en infectieziekten door klimaatverandering. Ook mentale gezondheidsgevolgen zijn meegenomen. Het blijkt mogelijk te zijn om aan te geven dát klimaatverandering de gezondheid verslechtert en op welke manier. Maar de mate waarin dat gebeurt is vaak nog niet aan te geven omdat ook andere oorzaken eraan bijdragen. Meer kennis is nodig om de impact van klimaatverandering beter in beeld te krijgen en goede adviezen voor beleid te kunnen maken die de gezondheid beschermen.

This study, commissioned by the Policy Department for Citizens’ Rights and Constitutional Affairs for the Committee on Petitions (PETI) of the European Parliament, provides an overview of the legal and environmental context in which nitrogen emissions to water are measured in the EU, and how the European Commission makes sure that monitoring systems and their results are comparable throughout the EU. The study explores the development of nitrate concentrations in the EU in view of the European Green Deal and provides (policy) recommendations for EU institutions and Member States, taking into account their respective remits.

RIVM rapport:In Nederland wordt drinkwater gemaakt van grond- en oppervlaktewater. Het RIVM heeft in kaart gebracht wat de kwaliteit van het water van deze bronnen is en hoeveel er beschikbaar is om drinkwater van te maken. Beleidsmakers van het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat (IenW) gebruiken de resultaten voor nieuw beleid. In meer dan de helft van de 216 winningen in Nederland zijn nu, of in de nabije toekomst, problemen met de waterkwaliteit of de beschikbare hoeveelheid. In 135 van de winningen worden namelijk stoffen gevonden die dit ongezuiverde water vervuilen. Door de droogte van de laatste jaren is het minder vanzelfsprekend geworden dat er in sommige seizoenen genoeg water is. Ook zorgt de droogte ervoor dat de concentraties vervuilende stoffen hoger zijn. Hierdoor moeten drinkwaterbedrijven meer doen om er schoon drinkwater van te maken. Waterschappen, provincies en gemeenten en de Rijksoverheid hebben de afgelopen jaren veel gedaan om de kwaliteit van de drinkwaterbronnen te verbeteren. Maar de kwaliteit is nog niet zoals gewenst en is de afgelopen jaren niet merkbaar verbeterd. Het doel is om met eenvoudige zuiveringstechnieken drinkwater uit de bronnen te kunnen maken. Het kost tijd voordat een maatregel een effect heeft. Dat is een van de redenen waarom de effecten van de genomen maatregelen nog niet zichtbaar zijn bij de drinkwaterbronnen. Daarnaast worden de effecten niet op dezelfde manier gemonitord en vastgelegd als de gegevens over de waterwinningen. Meer zicht krijgen op de effecten is belangrijk om op tijd extra maatregelen te kunnen nemen als dit nodig is. Daarnaast is meer duidelijkheid nodig tussen de landelijke en decentrale overheden wie waarvoor verantwoordelijk is en wat partijen van elkaar kunnen verwachten. Zij hebben een belangrijke taak om de waterkwaliteit voor de toekomst veilig te stellen., Drinking water in the Netherlands is made from groundwater and surface water. RIVM has evaluated the water quality of these sources and how much is available for the production of drinking water. Policy makers of the Dutch Ministry of Infrastructure and Water Management will use the results of this evaluation for new policy. More than half of the 216 Dutch drinking water sources have or will have problems with water quality or quantity, currently or in the near future. Substances that pollute the raw water have been found in 135 drinking water sources. It has become less self-evident that there will be sufficient water in some seasons due to the increased drought of recent years. Concentrations of polluting substances might also increase due to droughts. The drinking water treatment facilities therefore have to put more effort into purifying the raw water. Waterboards, provinces, municipalities and the Government have done much over the last few years to improve the quality of the drinking water sources. It is however not good enough and has not improved significantly in recent years. The goal is to produce drinking water from the sources with easy treatment technologies. It takes time before the effect of measures can be seen. This is one of the reasons why the effects of the measures taken are not visible yet at the drinking water sources. Furthermore, the effects are not monitored and recorded in the same way as the data on water sources. A better understanding on the effects is important in order to take additional measures in a timely manner when necessary. In addition, more clarity is needed on the responsibilities of the national and regional governments, who is responsible for what, and what these parties can expect from each other. They have an important duty to secure the water quality for the future.

Eind oktober hoorden we dat Niek de Wit is overleden. Alhoewel Niek even niet meer bij het tijdschrift Bodem en op het RIVM in het vizier was, schrokken we. Niek is maar 64 jaar oud geworden. Niek heeft veel voor het bodembeleid in Nederland betekend. En hij publiceerde regelmatig in het tijdschrift Bodem met meer dan 10 artikelen. In de jaren negentig werkte hij bij het ministerie van VROM (nu IenW) aan bodemsaneringsbeleid en later aan de vernieuwing en verbreding van het bodembeleid, met als resultaat de Beleidsbrief Bodem in 2003.

De bodem staat mondiaal onder druk. Dit is een bedreiging voor het welzijn van de mens en het milieu. Het Global Soil Partnership (GSP) maakt een vuist tegen verdergaande verslechtering van de bodemkwaliteit. De regionale partner hiervan, het European Soil Partnership (ESP), kwam in mei bijeen om een actieplan op te stellen.

Met de verwachte toename van de wereldbevolking, welvaart en een toenemende vraag naar biomassa voor de biobased economy, dreigt er te weinig land beschikbaar te zijn. Landdegradatie is een groot probleem. De vraag is of er, nu de EU ontwerp-Kaderrichtlijn Bodem door de Europese Commissie (EC) is ingetrokken, aanvullend beleid moet komen om de toekomstige maatschappelijke opgaven te kunnen oplossen. In dit artikel wordt een impressie gegeven van de conferentie “Land as a resource”, georganiseerd door de EC op 19 juni 2014 en gericht op die opgaven.

De Omgevingswet vormt het wettelijke kader voor decentrale besluitvorming over gebiedsontwikkeling, waar maatschappelijke initiatieven en gevestigde belangen worden afgewogen binnen de randvoorwaarden van het gebied. De TCB adviseert voor deze complexe afweging een brede m.e.r.-achtige Omgevingstoets te ontwikkelen. In deze toets krijgen de mogelijkheden en randvoorwaarden van de fysieke leefomgeving een duidelijk herkenbare en afweegbare positie ten opzichte van sociale en economische argumenten. Bodem, water, lucht en ruimte worden dan in samenhang beschouwd.

In het convenant ‘Bodemontwikkelingsbeleid en aanpak spoedlocaties’ hebben de gezamenlijke overheden onder meer afgesproken om te komen tot een bodemontwikkelingsbeleid. Dit beleid richt zich op het duurzaam benutten van bodem en ondergrond, naast het al bestaande beleid gericht op bescherming van de bodem. Het Rijk heeft in 2010 de beleidsvisie Duurzaam gebruik ondergrond vastgesteld

Overzicht van beleidsontwikkelingen op het gebied van sanering van verontreinigde waterbodems: 'samen op weg naar een integrale functiegerichte aanpak', analoog aan de beleidsvernieuwing (BEVER) die ingezet is bij verontreinigde landbodems. Bodemgebruikswaarden (BGW's) voor waterbodems, landbouw en natuur gaan daarbij een belangrijke rol spelen

ln 1997 heeft het kabinet gekozen voor een belangrijke koerswijziging in het bodemsaneringsbeleid. Aanleiding tot deze wijziging was de stagnatie in de bodemsaneringsoperatie. Dit betekent tevens stagnatie van andere maatschappelijk-economische activiteiten, zoals de ontwikkeling van locaties, herinrichtingsgebieden, etc. De keuze voor 'functiegericht en kosteneffectief saneren' neemt naar verwachting een aantal belangrijke hindernissen weg. In het Bever-project 'A', is de afgelopen twee jaar gewerkt aan operationalisering van 'functiegericht en kosteneffectief saneren'. De weerslag van deze werkzaamheden is beschreven in het rapport 'Van trechter naar zeef.'- Medio januari is het nieuwe afwegingsproces saneringsdoelstelling door de Tweede Kamer goedgekeurd. Hiermee is een belangrijke stap in het proces van vernieuwing van het bodemsaneringsbeleid gezet. Hoe ziet dit er de komende jaren uit? Hieronder volgt een beschrijving in vogelvlucht van het nieuwe afwegingsproces. Ook wordt aangegeven welke 'onderdelen' nog worden ingevuld.

Alternatieven voor twee belangrijke begrippen in het bodem(sanerings)beleid, te weten 'ernstige bodemverontreiniging' en 'urgente sanering'. Het gaat om termen die beter communiceren terwijl de beleidsmatige betekenis intact blijft