Negative externalities of airport operations, associated mostly with noise, are becoming increasingly onerous to homeowners, as air transport develops. In order to resolve the neighbour conflict, the legislator introduces restricted use areas (RUAs) within which noise levels may be exceeded. In these areas, limitations in the use of land are introduced in order to ensure rational development of land surrounding airports and compensation claims are awarded to landowners. These claims compensate planning restrictions concerning the use of land and costs spent on ensuring sound insulation of buildings. The practical application of provisions on RUAs diverges from their literal content bringing about the compensation of loss without a legal and economic justification and the abandonment of the provisions’ objectives. It is argued that a revision of current practice is required in order to fulfill the legal, social and economic objectives of the regulations in force. Negatywne efekty zewnętrzne działalności lotniska, utożsamiane głównie z hałasem, stają się w miarę rozwoju transportu lotniczego coraz bardziej uciążliwe dla właścicieli nieruchomości mieszkalnych zlokalizowanych w sąsiedztwie lotnisk. W celu rozstrzygnięcia konfliktu sąsiedzkiego ustawodawca wprowadza regulacje dotyczące tworzenia obszarów ograniczonego użytkowania (OOU), na których dopuszcza przekraczanie norm hałasowych. W obszarach tych wprowadza ograniczenia w sposobie korzystania z nieruchomości, kształtując racjonalne zagospodarowanie przestrzeni wokół lotniska, oraz przyznaje właścicielom nieruchomości roszczenia odszkodowawcze. Mają one rekompensować planistyczne ograniczenia dotyczące nieruchomości w OOU oraz poniesione koszty na zapewnienie izolacyjności akustycznej budynków. Praktyczne stosowanie przepisów dotyczących OOU odbiega od ich brzmienia, powodując kompensację szkód bez uzasadnienia prawnego i ekonomicznego, a także niwecząc cel ustawowej regulacji. Postulowana jest rewizja aktualnej praktyki uwzględniająca prawne, społeczne i ekonomiczne znaczenie obowiązującej regulacji. По мере развития воздушного транспорта негативные внешние эффекты деятельности аэропортов, определяемые главным образом шумом, становятся все более обременительными для владельцев жилой недвижимости, расположенной в непосредственной близости от аэропортов. Для разрешения конфликтов между соседями, законодатель вводит правила, касающиеся создания зон ограниченного использования, на которых допускается превышение норм шума. В этих областях он вводит ограничения на поря#док использования недвижимости, формирует рациональное благоустройство вокруг аэропорта и предоставляет компенсационные иски владельцам собственности. Они должны компенсировать ограничения при планировании недвижимости в зонах ограниченного использования, и затраты, понесенные на обеспечение звукоизоляции зданий. Практическое применение положений о зонах ограниченного использования, отклоняется от их формулировок, вызывая компенсацию убытков без юридического и экономического обоснования, а также разрушая цель законодательного регулирования. Постулируется пересмотр существующей практики с учетом правовой, социальной и экономической важности применимого регулирования.