Right ventricular (RV) failure is a significant predictor of overall and event-free survival irrespective of the presence of left ventricular (LV) dysfunction in patients with advanced heart failure (HF). Although cardiac resynchronization therapy (CRT) results are encouraging in large clinical trials, they do not apply to all CRT recipients, and the benefit for each patient is difficult to predict. In fact, almost one third of CRT candidates show inadequate response to CRT indicating that existing recommendations on CRT might be insufficient. Recent studies suggest that the evaluation of RV systolic function prior to CRT implantation could help optimize patient selection, as patients with RV systolic dysfunction are less likely to respond to CRT. According to previous studies, CRT contributes to RV function improvement, LV and RV reverse remodeling in patients with LV dyssynchrony at follow-up, but these improvements could be a consequence of LV function improvement and not a direct effect of CRT on RV. Therefore there are conflicting reports on the effect of CRT on RV function as well as the impact of baseline RV function on CRT response, which probably influences the response to CRT. In this meta-analysis, we examine firstly the value of various echocardiographic indices of RV function as potential predictors of CRT outcome in patients with standard indications for CRT and secondly the effect of CRT on RV function as assessed by TAPSE, S’, RVFAC, SPAP and Tei index. A systematic search in the MedLine and EMBASE databases and the Cochrane Library from inception to October 2021 was conducted. We performed a quantitative synthesis regarding the association of tricuspid annular plane systolic excursion (TAPSE), right ventricular global longitudinal strain (RV GLS), right ventricular fractional area change (RV FAC), and pulmonary artery systolic pressure (PASP) with CRT response. Random-effects meta-regression analysis was performed to evaluate the effect of possible confounders, namely patient age, sex, baseline LVEF, and ischemic etiology of HF on RV measured parameters between responders and non-responders. Concerning the second question we performed a meta-analysis using random-effects model with inverse variance method and we used the mean difference of RV echocardiographic values before and after CRT as an effect estimate. Subgroup analysis was performed for subsets of studies according to follow-up time. In conclusion baseline TAPSE is associated with CRT response, independently of baseline LVEF, age, sex, and ischemic etiology of HF. In addition, a significant increase in RVFAC, TAPSE and S’ and a significant decrease in Tei index was established after CRT., H ανεπάρκεια της δεξιάς κοιλίας αποτελεί σημαντικό προγνωστικό δείκτη σχετικά με την επιβίωση ανεξάρτητα απο την παρουσία δυσλειτουργίας της αριστερής κοιλίας σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια (ΚΑ). Παρόλο που τα αποτελέσματα της θεραπείας καρδιακού επανασυγχρονισμού (CRT) είναι ενθαρρυντικά σε μεγάλες κλινικές μελέτες, η θεραπεία αυτή δεν έχει ένδειξη σε όλους τους ασθενείς με ΚΑ, και το όφελος σε κάθε ασθενή είναι δύσκολο να προβλεφθέι. Πράγματι, το ένα τρίτο των ασθενών με CRT δεν ανταποκρίνονται επιτυχώς στη θεραπεία, γεγονός που υποδεικνύει οτι οι υπάρχουσες θεραπευτικές ενδείξεις για τοποθέτηση CRT μπορεί να είναι ανεπαρκείς. Πρόσφατες μελέτες προτείνουν οτι ο έλεγχος της λειτουργικότητας της δεξιάς κοιλίας πριν την τοποθέτηση του CRT μπορεί να βοηθήσει στη βελτιστοποίηση της διαδικασίας επιλογής ασθενών, καθώς οι ασθενείς με συστολική δυσλειτουργία της δεξιάς κοιλίας είναι λιγότερο πιθανό να ανταποκριθούν στο CRT. Σύμφωνα με προηγούμενες μελέτες, η εφαρμογή CRT συμβάλλει στην βελτίωση της λειτουργικότητας της δεξιάς κοιλίας και στο remodeling αριστερής και δεξιάς κοιλίας σε ασθενείς με δυσυνχρονισμό αριστερής και δεξιάς κοιλίας. Ωστόσο αυτές οι μεταβολές μπορεί να είναι συνέπεια βελτίωσης της λειτουργικότητας της αριστερής κοιλίας και όχι άμεσο αποτέλεσμα του CRT στην δεξιά κοιλία. Συνεπώς υπάρχουν αντικρουόμενα αποτελέσματα σχετικά με την επίδραση του CRT στην λειτουργικότητα της δεξιάς κοιλίας καθώς και στην επίδραση της βασικής λειτουργικότητας της δεξιάς κοιλίας στην ανταπόκριση στο CRT. Στην παρουσα μετανάλυση ελέγχουμε πρώτον την χρησιμότητα των διαφόρων υπερηχογραφικών παραμέτρων της δεξιάς κοιλίας σαν προγνωστικοί παράγοντες της έκβασης του CRT και δεύτεροντην επίδραση του CRT στην λειτουργικότητα της δεξιάς κοιλίας όπως αυτή εκτιμάται μέσω του TAPSE, S’, RVFAC, SPAP και Tei index. Διενεργήθηκε συστηματική αναζήτηση των βάσεων δεδομένων MedLine και EMBASE απο την έναρξη τους μέχρι τον Οκτώβριο 2021. Πραγματοποιήσαμε ποσοτική σύνθεση αναφορικά με τη συσχέτιση TAPSE, RVGLS, RVFAC, SPAP με την ανταπόκριση στο CRT. Διενεργήθηκε meta-regression ανάλυση προκειμένου να εκτιμηθεί η επίδραση πιθανών συγχυτικών παραγόντων, συγκεκριμένα ηλικία, φύλο, αρχικό κλάσμα εξώθησης αριστερής κοιλίας και ισχαιμική αιτιολογία ΚΑ στις παραμέτρους της δεξιάς κοιλίας που μετρούνται μεταξύ των ασθενών που ανταποκρίνονται και αυτών που δεν ανταποκρίνονται στο CRT. Αναφορικά με το δεύτερο ερώτημα,πραγματοποιήσαμε μετανάλυση χρησιμοποιώντας τη μέση διαφορά των υπερηχογραφικών παραμέτρων προ και μετά του CRT. Επιπλέον, πραγματοποιήθηκε ανάλυση υποομάδων ανάλογα με το χρόνο επανεκτίμησης (follow-up). Συμπερασματικά, η αρχική τιμή TAPSE σχετίζεται με την ανταπόκριση στο CRT, ανεξάρτητα απο την αρική τιμή κλάσματος εξώθησης της αριστερής κοιλίας, την ηλικία, το φύλο και την ισχαιμική αιτιολογία της ΚΑ. Επιπροσθέτως, διαπιστώθηκε σημαντική αύξηση του RVFAC, TAPSE, S’ και σημαντική ελάττωση του Τei index μετά την τοποθέτηση του CRT.