Search

Bu çalışmanın amacı, parotidektomi uygulanan parotis bezi kitlelerinin araştırılmasında kullanılan İnce İğne Aspirasyon Biyopsisi (İİAB), Donuk Kesit (Frozen) ve Manyetik Rezonans (MR) yöntemlerinin tanısal değerlerinin incelenmesidir.Bursa Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Kulak Burun ve Boğaz Hastalıkları Anabilim Dalı'na 2013-2017 yılları arasında parotis bezinde kitle nedeniyle başvuran ve parotidektomi uygulanan 274 hastanın preoperatif İİAB, MR sonuçları ve peroperatif donuk kesit kayıtları elde edilerek rezeksiyon materyalindeki kalıcı histopatolojik tanı ile karşılaştırılmıştır.İİAB'nin doğru tanıya ulaşmada duyarlılığı %68,5, özgüllüğü %94,1, doğruluğu %88,4, pozitif kestirim değeri %77,1, negatif kestirim değeri %91,2'dir. Donuk kesit incelemenin doğru tanıya varmada duyarlılığı %92,9, özgüllüğü %97,2, doğruluğu %95,3, pozitif kestirim değeri %96,3, negatif kestirim değeri %94,6'dır. MR'ın lezyonları saptama duyarlılığı pleomorfik adenomda %65,4, Warthin tümöründe %87,5, diğer tümörlerde %56, non-neoplastik hastalıklarda %100'dür. MR'ın tüm lezyonlarda toplam doğruluk oranı %71,25 olarak saptanmıştır.İİAB, parotis tümörlerinde sıkça kullanılan kolay ve güvenilir tanı yöntemi olmasına rağmen sonuçları tek başına tatmin edici değildir. Donuk kesit inceleme daha kuvvetli bir yöntemdir. MR, non-neoplastik lezyonlarda kusursuz olmakla birlikte özellikle Warthin tümörün tanısında başarılıdır. The aim of this study was to investigate the diagnostic value of Fine Needle Aspiration Biopsy (FNAB), Frozen Section and Magnetic Resonance Imaging (MRI) methods used to investigate parotid gland masses undergoing parotidectomy.Preoperative FNAB, MRI results and peroperative frozen section reports of 287 patients who applied to Bursa Uludağ University Faculty of Medicine, Department of Otorhinolaryngology between 2013 and 2017 for parotid gland mass compared with the permanent histopathological diagnosis in the resection material.The sensitivity of achieving accurate diagnosis of FNAB was 68.5%, it also had specificity of 94.1%, accuracy of 88.4%, positive predictive value of 77.1%, negative predictive value of 91.2%. The sensitivity of the frozen section analysis revealing the right diagnosis was 92.9%, it also had specificity of 97.2%, accuracy of 95.3%, positive predictive value of 96.3%, negative predictive value of 94.6%. The accuracy of MRI to detect lesions is 65.4% in pleomorphic adenoma, 87.5% in Warthin tumor, 56% in other tumors and 100% in non-neoplastic diseases. Total accuracy of MRI in all lesions was 71.25%.Although FNAB is an easy and reliable diagnostic method that is frequently used in parotid tumors, its results alone are not satisfactory. Frozen examination is a more powerful method. Although MRI is excellent in non-neoplastic lesions, it is especially successful in the diagnosis of Warthin tumor. 62

Giriş ve Amaç: Tiroid nodülleri sık karşılaşılan endokrin patolojiler olup yaklaşık %5-15'ini malign nodüller oluşturur. Konvansiyonel tiroid ultrasonografi, tiroid hastalıklarının tanısında ilk tercih edilen yöntem olmakla birlikte benign, malign nodül ayrımında sınırlılıkları vardır. Tiroid nodüllerinin USG bulgularını tanımlamada ve biyopsi kararının verilmesinde ilgili kriterleri tanımlayan birkaç kılavuz ve sınıflandırma modeli vardır. Hovarth ve arkadaşlarının 2009 yılında ortak bir sınıflandırma sistemi oluşturmak amacıyla TIRADS'ı tanımlanmasından sonra, diğer sınıflandırma sistemleri (Kwak, ACR ve EU-TIRADS ile ATA kılavuzu) de yıllar içinde tanımlanmıştır. Ancak standart bir sınıflandırma sistemi henüz oluşturulamamıştır. `Shear wave` elastografi (SWE) yeni umut vaat edici bir teknik olmakla birlikte halen yaygın olarak kullanılmamaktadır. Renkli Doppler USG ise tiroid nodüllerinin vaskülerite paternlerinin değerlendirilmesine olanak sağlayan bir tekniktir. Elastografi ve renkli Doppler US (RDUS) bulguları TIRADS sınıflamasına dahil edilmemişlerdir. Çalışmamızın amacı TIRADS sınıflama sistemlerinin nodüllerin patolojik tanısı ile uyumluluğu ile `Shear wave` elastografi (SWE) ve RDUS bulgularının tiroid nodüllerinin sınıflandırmasına katkısını araştırmaktır. Materyal-Metod: Çalışmamız prospektif ve gözlemsel bir çalışma olarak planlanmıştır. Etik kurul onayı Aralık 2017'de alınmıştır. US ünitemize Aralık 2017- Nisan 2019 tarihleri arasında rutin tiroid US için başvuran 318 hastada tespit edilen toplam 350 nodülden, takiben 216 tanesi TİİAB ya da cerrahi ile sitopatolojik olarak incelenmiş olup 6 nodülde önemi belirsiz atipi saptanması nedeniyle çalışmadan çıkarılmıştır. Sitopatolojik olarak tanısı kesinleşmiş 210 nodül çalışmaya dahil edilmiştir. TIRADS sınıflamasında kullanılan konvansiyonel US bulgularına ek olarak, doku elastisitesini yansıtan parametreler SWE ile ölçülmüş olup nodül vaskülaritesi ve rezistivite indeksi (RI) ise RDUS ile ölçülmüştür. Nodüller KWAK, ACR, EU-TIRADS, ATA kılavuzu ve tarafımızca geliştirilen skorlama bazlı yeni sınıflandırma sistemine göre ayrı ayrı sınıflandırılmıştır. Bulgular: Malignite tespitindeki önemi açısından diğer çalışmalar ile paralellik gösteren çoğu konvansiyonel US bulgusunun (ekojenite, içerik, sınır ve kalsifikasyon) aksine, çalışmamızda genişliğinden uzun şeklin malignite tespitinde yalnızca 1 cm'den küçük nodüllerde faydası gösterilebilmiştir. SWE ile ölçülen Emean eşik değeri 33 kPa olarak belirlenmiştir. Emean eşik değerinin sensitivitesi %95,6 (%95 CI: 0,85-0,98) ve spesifisitesi %95 (%95 CI:0,90-0,97) bulunmuştur. RI eşik değeri 0,64 olarak belirlenmiştir. RI için 0,64 eşik değerinin sensitivitesi %73,3 (%95 CI:0,59-0,83) ve spesifisitesi %80 (%95 CI:0,73-0,85) olarak saptanmıştır. Tarafımızca skorlama bazlı tasarlanan, SWE ve RDUS bulgularının dahil edildiği yeni sınıflandırma modelinde, TR 1, 2, 3, 4, 5 kategorilerinde malignite oranları sırasıyla: %0, %14,3, %33,3, %77,8 ve %87,2 olarak bulunmuş olup fark istatistiksel olarak anlamlıdır. (p

Palpabl tiroid nodülleri erişkin popülasyonda %3-7 sıklığında görülmektedir. Tiroid nodülü olan hastalarda TİİAB önemli bir tanı aracıdır. TİİAB sonuçları için birçok raporlama sistemi mevcuttur ve bunlardan en yaygın kullanılanı Bethesda raporlama sistemidir. Bu retrospektif çalışmanın amacı; tiroid nodülü nedeniyle TİİAB uygulanan hastalardaki 'önemi belirsiz atipi' tanı oranlarını tespit etmek, bu hastaların daha sonra uygulanan TİİAB sonuçlarını değerlendirmek, operasyon kararı verilen hastalardaki malignite oranlarını belirlemek ve literatürle karşılaştırmaktır.Çalışmada Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Endokrinoloji Bilim Dalına 2012 ile 2017 tarihleri arasında tiroid ince iğne aspirasyon biyopsisi (TİİAB) yapılan 5958 hasta retrospektif olarak değerlendirildi.Çalışmada TİİAB sonucunda önemi belirsiz atipi görülme oranı %9,82 bulundu. TİİAB sonuçlarının nihai patoloji sonuçları ile birlikte değerlendirilmesi sonucunda TİİAB'ın duyarlılığı %50 özgüllüğü ise %59,5 bulundu. Yapılan hasta serilerinde TİİAB sonucunda atipi görülme oranı %3-10 arasında belirtilmiş olup bizim çalışmamızda da bu oran literatür ile uyumlu şekilde %9,82 olarak bulunmuştur. 'Önemi belirsiz atipi' saptanıp opere olan hastaların tiroidektomi materyallerinin patolojik incelemesinde malignite görülme oranı literatürde %22-35 arasında belirtilmiş olup bizim çalışmamızda bu oran %52,5 (n:82/156) olarak bulundu. Önemi belirsiz atipi saptanan hastalarda, preoperatif bakılan ultrasonografilerdeki malign veya benign özelliklerin tiroid kanseri ile ilişkilerinin istatiksel olarak anlamlı olmadığı görülmüş olup bulguların desteklenebilmesi için daha geniş vaka serileri içeren çalışmaların yapılması gerekmektedir. Thyroid nodules has %3-7 frequency in general population. FNA biopsy is an important diagnostic tool for patients with thyroid nodules. There are many reporting systems for FNA biopsy and Beshesda system is the most common one. The aim of this retrospective study, detect the atipia with undetermined significance rates in the patients who performed FNA biopsy and evaluate the concomittant biopsy results of this patients and malignancy rates in the patients who were candidate and performed surgical operation.In this study 5958 patients who was performed thyroid FNAB between 2012 and 2017 in Ankara University Hospital evaluated retrospectively.Atipia with undetermined significance frequency has been found as %9,82. When FNAB and final patology results evaluate together and FNAB's sensitivity is found as %50 and spesivity is %59,5.The frequency of atipia with undetermined significance in patient series on the literature is between 3-10% and in our study we found this rate as %9,82. The malignancy rates according to final patology reports are between %22-35 and we found this rate as %52,5. However, there were no statistically differences between ultrasonic properties and FNABs results for malignancy in this study, new studies with larger patients series is necessary about this topic. 59

Amaç: Prostat karsinomu erkeklerde en sık görülen visseral malignitedir ve erkeklerde kanser ile ilişkili ölümlerde ikinci sırada yer almaktadır. Prostat karsinomu değişken bir klinik gidişe sahip olup, indolan ile agresiflik arasında heterojen bir seyir gösterir. Bu hastalığın tedavisinde karşılaşılan en büyük zorluklardan biri agresif tümörleri, hastaya daha az zarar vermesi muhtemel yavaş seyirli formlarından ayırt etmektir. Son dekatlar içerisinde, prostat adenokarsinomunun tanısı ve yönetimi, büyük oranda prostat karsinogenezisinde yer alan biyobelirteçlere dayanır. Çalışmamızda, p27, CD10, AMACR ve TMPRSS2-ERG antikorlarının ekspresyon derecelerini, farklı Gleason büyüme paternlerine sahip prostat adenokarsinom olguları ile benign prostat hiperplazisi, atrofi olgu grubunda kıyaslamak ve bu belirteçlerin karsinogenezisteki rollerini aydınlatmak amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya, farklı Gleason derecelerinive benign prostat hiperplazisi ve atrofi olgularını içeren toplam 80 arşiv iğne biyopsi örneği dahil edilmiştir. Çalışma grupları; benign hiperplazi ve atrofi(20), grade 3 (20), grade 4 (20) ve grade 5 (20) büyüme paternlerinden oluşturulmuştur. İmmünskorlama, p27, CD10, AMACR ve TMPRSS2-ERG ile boyanan hücrelerin yüzdesi ile boyanma yoğunluğunun çarpımının hesaplanmasına dayanılarak değerlendirilmiştir. Kruskal Wallis testi kullanılarak ortalama değerler ve anlamlılık testi elde edilmiş olup 0.05'ten düşük olasılık değerleri, anlamlı kabul edilmiştir.Bulgular: P27, benign hiperplastik dokuların çoğunda, karsinom vakalarına kıyasla, daha yaygın ve yoğun boyanma göstermiştir(p

Amaç: Tiroid nodüllerinin ayırıcı tanısında altın standart kabul edilen sitolojik veya histopatolojik analizleri referans kullanarak doku sertliğini ölçen Shear Wave Elastografi (SWE) ve 2017 ACR TI-RADS kriterleri arasındaki korelasyonu değerlendirmeyi amaçladık.Gereç ve Yöntem: Mustafa Kemal Üniversite Hastanesi Girişimsel Radyoloji Bölümü'ne tiroid İİAB işlemi için yönlendirilen 115 hastada işlem yapılacak nodülün ultrasonografi ile TI-RADS kategorisi belirlendi ve SWE ölçümleri alındı.Ölçüm alınan nodüle İİAB yapıldı ve TI-RADS, SWE ve İİAB sonuçları değerlendirilip analizleri yapıldı.Bulgular: Çalışmamızda tüm hastaların 53'ü benign ve 10'u malign olarak tanı aldı. 63 nodülün 19'u TI-RADS 3, 22'si TI-RADS 4 ve 22'si TI-RADS 5 kategorisindeydi. Malign-benign nodüllerarasında Emax'ın en iyi cut-off değeri 57,41 kPa olarak belirlendi (p=0,008). 57,41 kPa Emax değeri için sensitivite %90, spesifite %58 olarak hesaplandı.Çalışmamızda her nodülün TI-RADS kategorisine göre aldığı toplam puanlar incelendi. Benign tiroid nodüllerinde toplam puan 5,39±2,64, malign tiroid nodüllerinde 10,10±2,37 saptandı. Malign nodüllerinaldığı toplam puan, benign nodüllerin aldığı puandan istatistiksel olarak anlamlı yüksek bulundu (p=0,001). ROC eğrisi kullanılarak benign-malign ayrımında nodüllerin TI-RADS'a göre aldığı toplam puanın en iyi cut-off değeri 6,5 olarak belirlenmiştir (p=0,001). TI-RADS'a göre 6,5 puan değeri için sensitivite %100, spesifite %77 olarak hesaplandı.Sonuç: Malignite potansiyelini değerlendirip benign nodüllere uygulanan gereksiz biyopsi ve cerrahiyi azaltarak hem iş gücü kaybı hem de bu tür işlemlere bağlı gereksiz maliyeti azaltması açısından SWE ve TI-RADS kategorizasyonunun birlikte uygulanarak benign-malign ayrımına katkı sağlayacağını ve SWE'nin ilerleyen yıllarda geleneksel yöntemler arasında yerini alacağı düşünmekteyiz.Anahtar kelimeler: Tiroid nodülü, shear wave elastografi, TI-RADS Purpose: We aimed to evaluate the correlation between shear wave Elastography (SWE) and 2017 ACR TI-RADS criteria using gold standard accepted cytological or histopathological analyses in the differential diagnosis of thyroid nodules.Materials and Methods:In 115 patients who were directed to the Interventional Radiology Department of Mustafa Kemal University Hospital for thyroid surgery, TI-RADS and TI-RADS measurements were determined by ultrasonography. The measurements were performed with IIAB and TI-RADS, SWE and IIAB results were evaluated and analyzed.Results: In our study 53 patients were diagnosed as benign and 10 were diagnosed as malignant. 19 of the 63 nodes were TI-RADS 3, 22 were TI-RADS 4 and 22 were TI-RADS 5. The best cut-off value of Emax was 57,41 kPa among malignant-benign nodules (p=0,008). Sensitivity was calculated as 90% for 57,41 kPA Emax and 58% for specificity.In our study, total scores of each nodule were evaluated according to the TI-RADS category. A total score of 5,39±2,64 was found in benign thyroid nodules, 10,10±2,37 were found in malignant thyroid nodules. Total scores of malignant nodules were found to be significantly higher than the scores of benign nodules (p=0,001). The best cut-off value of the total score of the nodules according to TI-RADS was 6,5 (p=0,001) in the benign-malignant distinction using the ROC curve. Sensitivity was 100%, specificity was 77% for the score of 6,5 according to TI-RADS.Conclusion:We believe that by evaluating the malignite potential andXIreducing the unnecessary biopsy and surgery applied to benign nodules, SWE and TI-RADS categorization will contribute to the benign-malignant differentiation and that Swe will be among the traditional methods in the coming years.Keywords: Thyroid nodules, shear wave elastography, TI-RADS 122

Amaç: Papiller tiroid kanserlerinde cerrahi sonrası oluşan nükslerde BRAFv600e pozitifliğinin preoperatif ince iğne aspirasyon biyopsilerinden tespit edilebilmesi ve bu pozitifliğin nüksü etkileyen diğer faktörlerle beraber nüks ile ilişkisini ortaya koymak. Yöntem: Papiller tiroid kanseri nedeni ile daha önce ameliyat edilmiş ve nüks gelişmiş olan hastaların ameliyat öncesi yapılan ince iğne aspirasyon biyopsi preparatları temin edildi. Bu preparatlar üzerinden kanserli bölge işaretlendi ve işaretli alanlardaki hücrelerden DNA izole edildi. İzole edilen DNA üzerinde pyrosequence dizi analizi yöntemi ile BRAFV600E mutasyonu varlığı araştırıldı. Hastaların papiller tiroid kanseri açısından diğer prognostik kriterleri de kayıt altına alınarak BRAFV600E mutasyonu ile ilişkileri istatistiksel olarak analiz edildi.Bulgular: Papiller tiroid kanserlerinde nüks nedeni ile ameliyat edilen hastalarda tüm çalışma grubunda BRAFV600E pozitifliği oranı %70,8 olarak bulunmuştur. Ayrıca kapsül invazyonu, yumuşak doku invazyonu, evresi, nüks zamanı ve lenf nodu metastazı ile BRAFV600E mutasyonu arasında pozitif korelasyon gösterilmiştir.Sonuç: BRAFV600E mutasyonu ile papiller tiroid kanserlerindeki bazı kötü prognostik kriterler arasında pozitif ilişki gösterilmiş olmasına rağmen bu konuda karşılaştırmalı geniş seriler ile yeni çalışmalara ihtiyaç olduğu bir gerçektir. Objectives: To be able to detect BRAFV600E positivity in preoperative fine needle aspiration biopsies in recurrent papillary thyroid cancers and to determine the relationship between this positivity and recurrence with other factors affecting recurrence.Methods: Fine needle aspiration biopsy preparations of patients with recurrent papillary thyroid cancer were obtained. From these preparations, the cancerous region was marked by the pathologist and the DNA was isolated from the cells in the labeled areas. The presence of BRAFV600E mutation was investigated by pyrosequence sequence analysis on isolated DNA. Other prognostic criteria for papillary thyroid cancer were recorded and their relationship with BRAFV600E mutation was statistically analyzed.Findings: The BRAFV600E positivity rate in the study group was found to be 70.8% in the patients who were operated because of relapse in PTK. In addition, there was a positive correlation between capsule invasion, soft tissue invasion, stage, relapse time and lymph node metastasis and BRAFV600E mutation.Results: Although BRAFV600E mutation has been shown to be positively correlated with some poor prognostic criteria in papillary thyroid cancer, it is a fact that new studies are needed in this subject. 45

Amaç: Tiroid nodülü nedeniyle ince iğne aspirasyon biyopsisi (İİAB) yapılan hastaların anksiyete ve depresyon düzeylerinin malignite ile olan ilişkisini ve hastaların demografik özelliklerinin anksiyete ve depresyon üzerine etkisini değerlendirmek Aim: The aim of this study was to evaluate the relationship between anxietyand depression levels and malignancy euthyroid patients who underwent fine needleaspiration biopsy (FNAB) due to thyroid nodules.We also investigated the effects ofthe demographic characteristics of the patients on depression and anxiety. 62

Giriş ve AmaçMeme kitlelerinnin kesici iğne biyopsisinde shear-wave elastografi (SWE) rehberliğinin meme kanseri immunohistokimyasal alt tiplerinin doğru saptanmasında rolünü araştırmak amaçlanmıştır.Gereç ve YöntemMayıs 2018-Nisan 2019 tarihleri arasında Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyoloji Anabilim Dalı'nda gerçekleştirilen kontrollü randomize prospektif kohort çalışmamıza, kesici iğne biyopsisi yapılması amacıyla yönlendirilen ve lezyon boyutu 1 cm'den büyük olan erişkin hastalar dahil edildi. Hastalar blok randomizasyon ile iki gruba ayrıldı. Kontrol grubu (grup 1) olarak otuz lezyona B-Mod ultrasonografi, otuz lezyona SWE kılavuzluğunda (grup 2) biyopsi yapıldı. Kontrol grubuna yapılan biyopsi A, SWE rehberliğinde lezyonun görece sert alanından yapılan biyopsi B ve görece daha az sert alanından yapılan biyopsi C olarak kaydedildi. Lezyonların tanısı ve immünohistokimyasal sonuçları kaydedilerek cerrahi sonrası sonuçlarla karşılaştırıldı.BulgularHastaların yaş ortalamaları grup 1'de 57,7 ± 18,5, grup 2'de 56 ± 13,7; biyopsi yapılan lezyon boyutları grup 1'de 33,2 mm ± 22,6, grup 2'de 27,8 mm ± 11,9 olup gruplar arasında anlamlı fark yoktu (p> 0,05). Duyarlılık biyopsi A'da %96,7, biyopsi B ve C'de %100'dür. Benign-malign doğruluk biyopsi A, B ve C'de sırasıyla %94,7, %100 ve %90; tanısal doğruluk ise %89,5, %100 ve %90'dı. İmmunohistokimyasal belirteçler değerlendirildiğinde; biyopsi A'da 1 hastada (%14,3) Her2 reseptör durumu yanlıştı. ER, PR ve Ki67 oranlarındaki %10'luk farklılık anlamlı kabul edilerek karşılaştırıldığında ER oranında doğruluk %77,8 ile biyopsi B'de en yüksekti (p= 0,04). İmmunohistokimyasal alt tiplendirmede doğruluk biyopsi B'de %100, biyopsi A ve C'de %71,4'tü (p = 0,08). SonuçMeme lezyonlarında kesici iğne biyopsisinde SWE kullanılması duyarlılık, tanısal doğruluk ve immunohistokimyasal alt tiplendirmede doğruluğu %100'e çıkartmıştır. PurposeThe aim of this study was to investigate the role of shear-wave elastography (SWE) guided-core needle biopsy of breast masses for the accurate determination of breast cancer immunohistochemical subtypes.Material and MethodThis controlled randomized prospective cohort study, which was carried out in the Dokuz Eylül University Medical Faculty Department of Radiology between May 2018 and April 2019, included adult patients who had a breast lesion larger than 1 cm and were referred for a core needle biopsy. Patients were divided into two groups by block randomization. B-Mode ultrasonography (USG)-guided biopsy was performed in thirty lesions as a control group (group 1) and SWE guided biopsy was performed in thirty lesions (group 2). The biopsy in control group was recorded as biopsy A, SWE guided biopsy from the relatively rigid area of the lesion was recorded as biopsy B and biopsy from the relatively less rigid area of the lesion was recorded as biopsy C. Diagnosis and immunohistochemical results of the lesions were recorded and compared with the surgical results.ResultsThe mean age of the patients was 57.7 ± 18.5 in group 1 and 56 ± 13.7 in group 2; lesion sizes were 33.2 ± 22.6 mm in group 1, 27.8 ± 11.9 mm in group 2 and there was no significant difference between groups (p> 0.05). Sensitivity was 96.7% in biopsy A and 100% in biopsy B and C. Benign-malignant accuracy was 94.7%, 100% and 90% and diagnostic accuracy was 89.5%, 100% and 90% in biopsy A, B and C, respectively. When immunohistochemical markers were evaluated; in one patient (14.3%) at biopsy A, Her2 receptor status was wrong. When the 10% difference in ER, PR and Ki67 rates were considered significant, the accuracy of ER was highest in biopsy B as 77.8% (p = 0.04). Accuracy in immunohistochemical subtyping was 100% in biopsy B, 71.4% in biopsy A and C (p = 0.08).ConclusionSWE-guided core needle biopsy of breast lesions increased sensitivity, diagnostic accuracy and accuracy in immunohistochemical subtyping to 100%. 70

Amaç: Meme kanseri, kadınlarda en sık görülen malignitedir. Meme kanserinin etyolojisinde çeşitli faktörler rol oynamaktadır. Meme kanserinin immünhistokimyasal çalışma ile de belirlenebilen moleküler alt tipi, hasta yaşı, tümör evresi ve derecesi, nodal metastaz varlığı gibi parametreler tedavi seçimini doğrudan etkileyen parametrelerdir. Bu kanserin tedavisinde hormonoterapi, hedefe yönelik tedavi, kemoterapi ve radyoterapi; ilgili parametrelerin analizi sonucunda tek başına veya kombine olarak kullanılabilmektedir. Meme kanserlerinin büyük çoğunluğunun hormon bağımlı olduğu göz önüne alındığında bu rejimlerden en sık kullanılanı hormonoterapidir. Meme kanserine ikincil malignitelerin de eşlik edebildiği bilinmektedir.Genel popülasyonda, tiroit nodüllerine sık rastlanır. Tiroit nodülü olan hastanın klinik yönetiminde ana amaç malignitenin dışlanmasıdır. Demografik, klinik ve sonografik bulgulara göre risk analizi yapılabilse de tiroit nodüllerinin değerlendirilmesinde ince iğne aspirasyonu altın standarttır.Çalışmamızdaki amaç, meme kanserli hastalardaki tiroit nodüllerinin sitomorfolojik analizini yapmak, lezyonların meme kanseri tipleri ve tedavi modaliteleri ile korelasyonu araştırmak, lezyon spektrumunu kontrol grubuyla karşılaştırmaktı.Materyal-Metot: 2000-2018 yılları arasında bölümümüzde değerlendirilmiş yaklaşık 40500 tiroit İİA materyali ve 7000 meme kanseri tanılı hasta belirlendi. Titizlikle yapılan hasta seçiminden sonra değerlendirmek için elverişli, 148 hastaya ait 195 nodül bulundu. Bulguları kıyaslayabilmek için 663 olgu içeren kontrol grubu oluştruldu. Sitomorfolojik analiz ve kategorizasyon, belirlenen parametreler çerçevesinde Tiroit Sitopatolojisi Raporlamasında Bethesda Sistemi (TSRBS) 2017'ye göre yapıldı. Sonuçlar çeşitli istatistiksel yöntemlerle analiz edildi.Bulgular: TSRBS 2017'ye göre sınıflanan 195 nodülün 113'ü (%57,9) benign, 43'ü (%22,1) önemi belirsiz atipi, 7'si (%3,6) foliküler neoplazi şüphesi, 6'sı (%3,1) malignite şüphesi, 14'ü (%7,2) malign olarak kategorize edildi; 12 nodülde (%6,2) materyal tanı için yetersiz olarak değerlendirildi. Lezyon spektrumu açısından karşılaştırıldığında çalışma grubu ile kontrol grubu arasında istatistiksel açıdan anlamlı fark bulundu (p=0,006). Bu farkın çalışma grubunda benign kategorideki olgu oranının azalması, ÖBA ve malign kategorilerindeki olgu oranının artması ile bağlantılı olduğu belirlendi. Meme kanserlerinin moleküler alt tip gruplarındaki tiroit lezyonlarının spektrumu belirlendi; gruplar birbirleriyle ve kontrol grubuyla karşılaştırıldı; sadece luminal tip kanserlerle kontrol grubu arasında istatistiksel açıdan anlamlı fark bulundu (p=0,006). Benign ve ÖBA ve ilerisi şeklinde 2 grupta toplanan tanı almış tiroit lezyonlarının meme kanseri tedavisinde kullanılan ajanlarla korelasyonu analiz edildiğinde sadece kemoterapi alan ve almayan gruplar arasında istatistiksel açıdan anlamlı fark bulundu (p=0,005). Fakat çeşitli faktörler irdelendiğinde istatistiksel anlam, meme kanseri tipine ve tedavi rejimine değil meme kanserinin varlığına atfedildi.Sonuç: Normal popülasyona göre meme kanserli hastalarda saptanan tiroit nodülleri biyolojik açıdan daha riskli olmaktadır. Objective: Breast cancer is the most frequent malignancy in women and compasses a wide spectrum of etiological factors. Hormonotherapy, targeted therapy, chemotherapy and radiotherapy are the main treatment options. These regimens are personalized and mostly combined according to demographical, clinical and pathological data. Molecular subtype of breast cancer, which can also be detected immünohistochemically, is the leading factor amongst all parameters to choose treatment options. Most breast cancers being hormone dependent, hormonotherapy is the most commonly used option for breast cancer, Secondary cancers in breast cancer patients have been subject to many research.Thyroid nodules are a commonly encountered problem clinically and when detected, the main purpose is to exclude malignancy. Although a risk stratification can be made by demographical, clinical and sonographical data; thyroid fine needle aspiration remains as the gold standart for evaluation of thyroid nodulesThe aim of this study is to evaluate thyroid nodules cytomorphologically within defined parameters in breast cancer patients and search correlation between molecular subtypes of breast cancer and type of treatment on the diagnostic spectrum compared to normal population.Materials and Methods: Retrospective review of 40500 thyroid FNAs and 7000 surgeries for breast malignancy which were analysed in our department, identified 195 nodules from 148 patients after removal of duplicates. Cytomorphological analysis of thyroid nodules were done accordingly with The Bethesda System for Reporting Thyroid Cytopathology 2017. Age-matched control groups without secondary malignancies were selected. Results were evaluated using various statistical methods.Results: The categorization of thyroid nodules based on The Bethesda System For Reporting Thyroid Cytopathology were as follows: 113 (57,9%) benign, 43 (22,1%) atypia of undetermined significance, 7 (3,6%) suspicious for a follicular neoplasm, 6 (3,1%) suspicious for malignancy, 14 (7,2%) malignant. 12 thyroid nodules (6,2%) were nondiagnostic.Between the control group and study group diagnostic spectrum of thyroid lesions showed significant variation (p= 0,006). After secondary statitistical analysis; this variation was associated with lower percentages of benign nodules in the control group vs. higher percentages of AUS and malignant categories in the study group. Correlation between molecular subtypes of breast cancer and thyroid nodule diagnostic categories was statistically examined. The relationship between these 2 parameters were compared within the group and resulted inconclusive. To understand group dynamics, molecular subtypes of breast cancer were analyzed and compared to the control group. Only the diagnostic spectrum in luminal type breast cancer was found to be statistically significant when compared to the control group (p= 0,006).Correlation between thyroid nodule diagnostic categories and type of treatment were examined by excluding the non-diagnostic materials and combining AUS and beyond categories. Comparison revealed statistical significance when benign and AUS and beyond categories were evaluated according to type of treatment (p= 0,005). With secondary analysis statistical significance was attributed to presence of breast cancer rather than therapy regimens.Conclusions: When compared to general population, nodules which have a higher risk for malignancy are more common in breast cancer patients. 107

ONDOKUZ MAYIS ÜNİVERSİTESİ TIBBİ PATOLOJİ ANABİLİM DALI'NDA İNCELENMİŞ MEDİKAL BÖBREK İĞNE BİYOPSİLERİNİN RETROSPEKTİF OLARAK DEĞERLENDİRİLMESİGiriş ve Amaç: Böbrek biyopsisi, böbrek hastalıkları ve sistemik hastalıkların böbrek tutulumunun tanısında altın standarttır. Bu çalışmanın amacı; ülkemiz ve Karadeniz Bölgesi'ne ait, biyopsi ile tanı konmuş böbrek hastalıklarının klinikopatolojik özelliklerini saptamaktır.Gereç ve Yöntem: Çalışmada, 2008-2018 yılları arasında Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı'nda rapor edilmiş medikal böbrek biyopsileri retrospektif olarak değerlendirilmiştir.Bulgular: Bin üç yüz elli üç hastaya ait 1404 (%79,0) biyopsi nativ, 256 hastaya ait 374 (%21,0) biyopsi transplant böbreğe aittir.Nativ böbrek biyopsisi yapılan hastaların 267 (%19,7)'si çocuk, 1086 (%80,3)'sı erişkin olup %93,7'si Karadeniz Bölgesi'nden başvurmuştur. Hastaların yaş ortalaması 37,6±18,8 yıl'dır. En sık biyopsi endikasyonu nefrotik sendrom (%37,7)'dur. Nefrotik sendromun en sık nedeni çocuklarda minimal değişim hastalığı (%26,2), erişkinlerde membranöz glomerülonefrit (%21,2)'tir. En sık saptanan primer glomerüler hastalık çocuklarda IgA nefropatisi (%36,0), erişkinlerde fokal segmental glomerüloskleroz (%26,3); sekonder hastalıklar ise çocuklarda Lupus nefriti (%53,3), erişkinlerde amiloidoz (%46,2)'dur. İleri yaş erişkin hastalarda akut böbrek yetmezliği ve kresentik glomerülonefritlerin görülme oranı artmaktadır.Transplant böbrek biyopsisi yapılan hastaların 18 (%7,0)'i çocuk, 238 (%93,0)'i erişkindir. En sık akut hücresel rejeksiyon (%23,8), akut humoral rejeksiyon (%19,0) ve ilaç toksisitesi (%13,8) saptanmıştır.Tartışma ve Sonuç: Çalışmamız Karadeniz Bölgesi verilerini yansıtan en kapsamlı, ülkemize ait en büyük serilerden birisidir. Nativ böbrek biyopsilerinde erişkin hastalardan elde ettiğimiz sonuçlar, daha çok komşu ülkelerimiz ve gelişmekte olan benzer sosyoekonomik düzeye sahip ülkelerle uyumludur.Anahtar Kelimeler: Böbrek biyopsisi, nativ, transplant, epidemiyoloji RETROSPECTIVE EVALUATION OF MEDICAL KIDNEY NEEDLE BIOPSIES IN THE PATHOLOGY DEPARTMENT OF ONDOKUZ MAYIS UNIVERSITY MEDICAL FACULTYBackground & Aims: Renal biopsy is the gold standard for the diagnosis of renal diseases and renal involvement in systemic diseases. The aim of this study is to determine the clinicopathologic features of biopsy-diagnosed kidney diseases in Turkey and Black Sea Region.Materials and Methods: Medical kidney biopsies which were reported in Pathology Department of Ondokuz Mayıs University Medical Faculty Hospital between 2008 and 2018 were evaluated retrospectively.Results: One thousand four hundred four (79.0%) biopsies from 1353 patients belonged to the native kidney and 374 (21.0%) biopsies from 256 patients belonged to the transplant kidney.Of the patients who underwent native kidney biopsy, 267 (19.7%) were children, 1086 (80.3%) were adults, and 93.7% were admitted from the Black Sea region. The mean age of the patients was 37.6 ± 18.8 years. The most common indication for biopsy was nephrotic syndrome (37.7%). The most common cause of nephrotic syndrome is minimal change disease in children (26.2%) and membranous glomerulonephritis in adults (21.2%). The most common primary glomerular disease was IgA nephropathy in children (36.0%) and focal segmental glomerulosclerosis in adults (26.3%); secondary diseases were Lupus nephritis in children (53.3%) and amyloidosis in adults (46.2%). The incidence of acute renal failure and crescentic glomerulonephritis increases in older adult patients.Of the patients who underwent transplant kidney biopsy, 18 (7.0%) were children and 238 (93.0%) were adults. Acute cellular rejection (23.8%), acute humoral rejection (19.0%) and drug toxicity (13.8%) were the most common.Discussion and Conclusion: Our study is one of the largest and most comprehensive series in Turkey reflecting the Black Sea Region data. The results obtained from adult patients in native kidney biopsies are more consistent with our neighboring countries and developing countries with similar socioeconomic status.Keywords: Renal biopsy, native, transplant, epidemiology 112

Prostat Biyopsisi Yapılacak Hastalarda Prostat Sağlık İndeksinin Araştırılması Ve ÖnemiAmaç : Çalışmamızda, PSA yüksekliği nedeniyle trans rektal ultrasonografi eşliğinde ince iğne prostat biyopsisi (TRUS-Bx) yapılacak hastalarda eş zamanlı prostat sağlık indeksi (PHİ) hesaplanarak PHİ'nin prostat kanseri tanısı konulmasındaki etkinliğin araştırıdı.Materyal ve Metod : Kliniğimizde, Ağustos 2014 ve Mart 2016 tarihleri arasında PSA yüksekliği nedeniyle TRUS-Bx yapılan 258 ardışık hasta çalışmamıza dahil edildi. Parmakla rektal muayenede prostat kanseri şüphesi olan ve/veya serum PSA yüksekliği saptanan olgulardan işlem öncesi PSA, sPSA ve proPSA bakılıp TRUS-Bx uygulandı.Bulgular : Ortalama yaşları 63,5 ± 8 (36-91) yıl olan 258 hastanın ortalama PSA değeri 40,1 ± 194,2 (0,12 – 2170) ng/ml, ortalama PHİ değeri 118 ± 164,5 (0,41 – 1308) ng/ml idi. 96'sının TRUS-Bx patolojisi Adeno kanser, 140'ı BPH, 10'u ASAP, 1'i HGPİN, 10'u kronik prostatit ve 1'i skuamöz hücreli karsinom olarak raporlanmıştır. TRUS-Bx patolojisi Adeno kanser olan hastaların PSA ortalaması 93,9 ± 311,8 (2,2 – 2170) ng/ml, BPH olanların PSA ortalaması 7,5 ± 6,7 (0,3 – 71,1) ng/ml ve diğer hastaların PSA ortalaması 12,7 ± 14,5 (0,12 – 60,4) ng/ml idi. PSA değeri 4'ün altı düşük, 4 ve üstü yüksek olarak kabul edildiğinde, PSA düşük olan grupta 10 (% 31,2) hasta Adeno kanser 22 (% 68,8) hasta BPH, PSA yüksek olan grupta ise 86 (% 42,2) hasta Adeno kanser, 118 (% 57,8) hasta BPH olarak raporlandı. PSA değeri 4'ün altı düşük, 4 ve üstü yüksek olarak kabul edildiğinde, PSA'nın prostat Adeno kanseri yakalamadaki duyarlılığı % 89,6 özgüllüğü % 15,7 olarak hesaplandı. PHİ'nin değeri 55'in altı düşük, 55 ve üstü yüksek olarak kabul edildiğinde , PHİ'nin prostat Adeno kanseri yakalamadaki duyarlılığı % 71,9 özgüllüğü % 67,9 olarak hesaplandı.Tartışma : Bu bulgular, PHİ'nin prostat kanseri yakalamadaki özgüllüğünün PSA'ya göre daha yüksek olduğunu göstermektedir.Anahtar kelimeler: Prostat kanseri, prostat iğne biyopsisi, PSA, proPSA, prostat sağlık indeksi Investigation and Importance of Prostate Health Index for Candidates of Prostate BiopsyObjective: The aim of the present study was to search the efficiency of prostate health index (PHI) which is calculated simultaneously during ultrasound-guided fine needle prostate biopsy (TRUS-Bx) on diagnosis of prostate cancer.Materials and Methods: The present study included 258 subsequent patients who had TRUS-Bx because of elevated blood levels of PSA in our clinic between August 2014 and March 2016. PSA, sPSA and ProPSA were analyzed in the cases who have suspicion of prostate cancer by digital rectal examination and/or those with elevated serum levels of PSA; and TRUS-Bx was performed.Results: Age average of 258 patients was 63,5 ± 8 (36-91) years and mean PSA level and mean PHI value of those patients were 40,1 ± 194,2 (0,12 – 2170) ng/ml and 118 ± 164,5 (0,41 – 1308) ng/ml, respectively. Pathological examination of TRUS-Bx specimens revealed Adeno cancer in 96 patients, BPH in 140 patients, ASAP in 10 patients, HGPIN in 1 patients, chronic prostatitis in 10 patients and squamous cell carcinoma in 1 patient. The mean PSA of the patients whose TRUS-Bx pathology were adeno cancer was 93,9 ± 311,8 (2,2 – 2170) ng/ml whereas mean PSA levels of those with PBH and mean PSA levels of other patients were 7,5 ± 6,7 (0,3 – 71,1) ng/ml and 12,7 ± 14,5 (0,12 – 60.4) ng/ml, respectively.When the PSA level below 4 was accepted low and at and above 4 were accepted as high, the low PSA group included 10 (31,2%) patients with adeno cancer, 22 (68,8%) patients with BPH; and in the high PSA group, 86 (42,2%) patients were reported as adeno cancer and 118 (57,8%) patients were reported as BPH.When the PSA levels below 4 was accepted low and at and above 4 were accepted as high, sensitivity and specificity of PSA to detect prostate adeno cancer were calculated as 89,6% and 15,7%, respectively. Similarly, when a PHI level below 55 was accepted as low and PHI level at and above 55 were accepted as high, sensitivity sensitivity and specificity of PHI to detect prostate adeno cancer were calculated as 71,9% and 67,9%, respectively.Discussion: Overall, the findings above indicate that specificity of PHI is higher than PSA in terms of prostate cancer detection.Key words: Prostate cancer, prostate needle biopsy, PSA, proPSA, prostate health index 60

Amaç: Bu prospektif çalışmanın amacı ve B-mod ultrason ile birlikte non-invaziv bir method olan ARFI (Acoustic radition force impulse, virtual touch quantification (VTQ)) elastografi ölçümleri ile benign ve malign tiroid nodüllerinin ayrımında ve malignite öngörüsünde histopatolojik bulgular referans standart alınarak sonuçlarla karşılaştırma yapılacaktır.Materyal ve Metod: Çalışmamıza 82 hastadan 93 tiroid nodulü dâhil edildi. Tüm hastalara histopatolojik örnekleme öncesi konvansyonel US incelemesi ve virtual touch quantification (VTQ) kullanılarak elastografi incelemesi yapıldı. Konvansiyonel inceleme ile tiroid nodülü lokalizasyonu, boyutu, tiroid nodülünün ekojenitesi, kalsifikasyon varlığı veya yokluğu, kanlanma paterni, kenar düzeni ve halo varlığı veya yokluğu değerlendirildi. Her bir nodülden ortalama 5 ölçüm yapılarak SWVortalama değerleri hesaplandı. Diagnostik performans ise receiver operating characteristic (ROC) analizi ile değerlendirildi. En iyi eşik değerler Youden indeks ile belirlendi. Tiroid nodüllerinin benign ve malign ayrımında histopatolojik tanı referans standart olarak belirlendi.Bulgular: Histopatolojik olarak 64 tiroid nodulü benign 29 tiroid nodülü malign olarak raporlandı. Benign tiroid nodüllerinde SWVortalama değerleri ortalama 2.14 ± 0,59 m/sn, malign tiroid nodüllerinde nodlarında SWVortalama değerleri ortalama 3,63 ± 0,66 ölçüldü. SWVortalama değerleri malign tiroid nodüllerinde benign tiroid nodüllerine göre istatistiksel olarak anlamlı yüksek tespit edildi (p

Amaç: Tiroid patolojilerinde ultrasonografi, sintigrafi ve tiroit fonksiyon testleri ile önemli sonuçlar elde edilmekte ancak benign ve malign ayrımı bu yöntemlerle kesin olarak gösterilememektedir. İnce iğne aspirasyon biopsisi (İİAB), nodüllerin benign malign ayrımında en güvenilir tanı yöntemi kabul edilmektedir. Çalışmamızda tiroid İİAB sitoloji sonuçları ile operasyon sonrası histopatoloji sonuçlarını karşlaştırarak merkezimizde İİAB'nin duyarlılığının saptanmasını amaçladık.Yöntem: Mustafa Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'ne 2010-2017 yılları arasında Genel Cerrahi A.D. , KBB A.D. ve Endokrinoloji B.D. polikliniklerinde nodüler tiroid lezyonu nedeniyle tiroid İİAB uygulanan ve devamında tiroid rezeksiyonu yapılan hastalar retrospektif olarak değerlendirildi. Sitolojik değerlendirmede tiroid için kullanılan bethesta sistemi kullanıldı. Sitoloji materyali benign, şüpheli, malign ve atipik- yetersiz materyal şeklinde dört ana kategoride sınıflandırıldı. Sitolojik sonuçlar ile histopatoloji karşılaştırıldı.Bulgular: Çalışmamıza429 hasta dahil edildi. Histopatoloji sonucu 348 (%81.1) benign, 81 (%18.9) malign olarak bulundu. Bu hastalardan 295 tanesinin operasyon öncesi İİAB sonuçlarına ulaşıldı. İİAB sonuçları 159 (%53.9) hastada benign, 71 (%24.1) hastada şüpheli, 14 (%4.7) hastada malign, 51(%17.3) hastada atipik veya yetersiz materyal olarak raporlandı. Çalışmamızda İİAB duyarlılığı %48.1, özgünlük %99.3 olarak bulundu. İstatistiksel karşılaştırmada anlamlı bir fark olduğu görüldü. Merkezimizde testin duyarlılığının düşük olduğu görüldü.Sonuç: Çalışmamızda İİAB duyarlılığının literatürün çok altında kaldığını gördük. İİAB ile histopatoloji arasında anlamlı bir fark olduğu görüldü. Bu da tiroidİİAB'nin ya uygun lokalizasyondan alınamadığını ya da sitolojiyi değerlendirenpatologların yeteri kadar tiroid patolojisinde özelleşemediği konusunda düşündürmektedir. Merkezimizdeki mevcut imkanlarla tiroid İİAB nedeni bilinmemekle beraber kanser teşhisinde yeterli duyarlılıkta bir tanı yöntemi değildir.Anahtar Kelimeler: Tiroid nodülleri, tiroid ince iğne aspirasyon biyopsisi, patoloji Aim: Ultrasonography, scintigraphy, and thyroid function tests provide important resultsin thyroid pathologies, but the distinction between benign and malignant can not beidentifiedby these methods. Fine needle aspiration biopsy (FNAB) is accepted as the most reliable diagnostic method for benign malignant differentiation of nodules. In this study we aimed to determine the sensitivity of FNAB in our center by comparing thyroid FNAB and postoperative histopathology results. Methods: Patients underwent thyroid FNAB due to nodular thyroid lesions and then had thyroid resection were evaluated retrospectively between 2010-2017 at General Surgery, Department of otolaryngology and Endocrinology departments of Mustafa Kemal University Medical Faculty Hospital. Bethesta system applied for thyroid was used for cytological evaluation. The cytology material was classified into four main categories: benign, suspicious, malignant, and atypical-inadequate material. Cytological results and histopathology were compared. Results: Our study included 429 patients. Histopathologically, 348 (81.1%) were benign and 81 (18.9%) were malignant. FNAB results of 295 patients could be obtained. FNA results were reported as atypical or inadequate in 159 patients (53.9%), benign in 71 patients (24.1%), malignant in 14 patients (4.7%) and 51 patients (17.3%). In our study, FAC sensitivity was 48.1% and originality was 99.3%. We observed statistically significant differences between FNAB and postoperative histopathology approaches. In our department, the sensitivity of FNAB was found to be low.Conclusion: In our study we found much lower sensitivityof FNAB compared toliteratüre. Additionally, there was a significant difference between FNAB and histopathology methods. These results suggest that, either FNAB was not obtained from the appropriate localization or pathologists were not adequately specialized in thyroid pathology. Despite the underlying causes could not be identified, the thyroid FNAB can not be considered as a sufficiently sensitive method for cancer diagnosis in our center. Keywords: Thyroid nodules , thyroid fine needle aspiration biopsy, pathology 86

EBUS mediastinal lenf nodlarından veya kitlelerinden iğne aspirasyonuyla materyalalınmasını sağlayarak granülomatöz hastalık, kitlelerin malign/bening ayrımı yapabilen, tanıoranı yüksek, komplikasyon oranı son derece düşük ve maliyeti diğer invaziv yöntemlere göreoldukça ucuz bir girişimsel tanı yöntemidir.Tümör ya da diğer akciğer hastalıkları her zaman hava yollarının içinde yanibronşlarda yer almazlar. Akciğer kökenli hastalıkların ilk habercisi bazen akciğerdeki lenfbezleridir. EBUS, lenf bezlerini tarayarak, şüpheli lenf bezlerinden biyopsi alınıp kansertanısının konmasında, yine kanserin evrelemesinde, yardımcı olur. EBUS yöntemi; kişiyi ilericerrahi girişimden kurtarabilen oldukça gelişmiş bir tanı yöntemidir.Materyal metodDicle Üniversitesi Göğüs Hastalıkları kliniğimize ocak 2016 - ocak 2018 tarihleriarasında başvuran, toraks bilgisayarlı tomografisinde veya PET BT'sinde patolojik boyuttalenf nodu saptanan 261 hastaya EBUS ile transbronşial iğne aspirasyonu işlemi yapıldı.Hastaların tamamı için konveks prob EBUS ve 22 G iğne kullanıldı.Bu hastaların radyolojiraporları, PET/BT raporları, EBUS notları, patoloji sonuçları retrospektif olarak incelendi.İstatistiksel olarak değerlendirildi. Dosya bilgilerinden EBUS endikasyonu, işlemin tekniközellikleri ile TBİA uygulanan lenf nodu veya kitlenin lokalizasyonu ile ilgili bilgilereulaşıldı. Hastalarda EBUS ile varılan tanıları, uygulanan tedavi ve klinik takiplerideğerlendirildi.BulgularEBUS eşliğinde iğne aspirasyon biopsisi yapılan 261 hastanın 170'i (%65.1) erkekolup; 91'si (%34.9) kadındı. Çalışmadaki hastalar 18 yaş ile 92 yaş arasındadır. Hastaların yaşortalaması 59.8'di. Hastaların sitopatolojik sonuçlarını inceledik. 26 non-diagnostik, 12normal doku, 45 non-spesifik inflamasyon, 28 granülomatöz inlamasyon, 52 antrakozis, 98malignite olarak patoloji tarafından raporlandı. EBUS yapılan 170 erkek hastanın 154'ünde(%90,0) tanıya ulaşılırken, 91 kadın hastanın ise 81'inde (%89,0) tanıya ulaşıldığı görüldü.Konveks prob EBUS ile 2R, 2L, 4R, 4L, 7, 10R, 10L, 11 nolu istasyonlardan kliniğimizdeaspirasyon yapılabildiği görüldü. 261 hastadan toplam 443 farklı istasyondan aspirasyonyapıldı. 261 hastadan toplam alınan aspirat sayısı ise 980 idi.SonuçEBUS minimal invaziv bir tanı yöntemi olup mediastinal lenf nodlarından biopsi alınmayöntemi akciğer mediastinal hastalıkların tanısında yardımcıdır. Malign hastalıkların tanısını koymadabaşarılı bir yöntem olduğu gibi sarkoidoz, tüberküloz, antrakozis gibi benign hastalıkların da tanısınıkoymada başarılı olduğu görüldü. Hastalarin önemli bir kısmının patoloji tarafından bening olarakraporlandı. EBUS mediastinal lymph nodes or masses by providing sufficient material granulomatousdisease, the masses, malign / bening differentiation, high rate of diagnosis, the rate of complications isextremely low and the cost of other invasive methods compared to other methods is an inexpensiveinterventional diagnostic method.Tumors or other lung diseases are not always present in the airways, and in the bronchies.Lymphocytes are often the first precursors of lung-derived diseases. EBUS can scan lymph nodes,biopsy suspicious lymph nodes and help in the diagnosis of cancer, staging of cancer. EBUS method; Itis a highly advanced diagnostic method that can save the person from further surgical intervention.Material Methods261 patients who presented to Dicle University Chest Diseases Clinic between January 2016 andJanuary 2018 were treated with EBUS and transbronchial needle aspiration. For all patients, convexprobe EBUS and 22 G needles were used. The radiology reports, PET / CT reports, EBUS notes,pathology results of these patients were retrospectively analyzed. Statistically evaluated. Informationabout the indication of EBUS, technical characteristics of the procedure, lymph node applied to TBNAor localization of mass were obtained from the file information. The diagnosis, treatment and clinicalfollow-up of patients with EBUS were evaluated.Results261 of the patients undergoing EBUS-guided needle aspiration biopsy, 170 (65.1%) were male;91 (34.9%) were women. Patients in the study were between 18 and 92 years of age. The mean age ofthe patients was 59.8 years. We examined the cytopathological results of the patients. 26 nondiagnostics,12 normal tissues, 45 non-specific inflammation, 28 granulomatous inlamation, 52anthracosis, 98 were reported by pathology as malignancy. The diagnosis was achieved in 154 (90.0%)of the 170 male patients who underwent EBUS and in 81 (89.0%) of the 91 female patients. Convexprobe EBUS with 2R, 2L, 4R, 4L, 7, 10R, 10L, 11 no. A total of 261 patients were aspirated from 443different stations. The total number of aspirates taken from 261 patients was 980.ConclusionEBUS is a minimally invasive diagnostic method and biopsy from mediastinal lymph nodes ishelpful in the diagnosis of pulmonary mediastinal diseases. It was found to be successful in diagnosingmalignant diseases, as well as in the diagnosis of benign diseases such as sarcoidosis, tuberculosis andanthracosis. A significant proportion of patients were reported to be bening by pathology. 68

Giriş: Genel cerrahinin klinik pratiğinde tiroid hastalıkları önemli yer tutmaktadır. Tiroid nodüllerinde malign-benign ayrımının yapılabilmesi için ince iğne aspirasyon biyopsisi (İİAB) anahtar rol oynar. Ancak İİAB'lerin yaklaşık %2-16'sını Tanısal Olmayan (TO) sitoloji oluşturur.Amaç: Bu çalışmada TO sitolojili nodüllerdeki malignite sıklığı ve maligniteye etki eden bulguların belirlenmesi, tekrar İİAB yapılan hastalardaki yanlış negatiflik oranlarının değerlendirilmesi hedeflendi.Hastalar ve Yöntem: Çalışmamızda 1 Ocak 2011-31 Aralık 2017 tarihleri arasında Ondokuz Mayıs Üniversitesi Genel Cerrahi kliniğinde tiroid cerrahisi uygulanmis olan 1203 adet hasta, hastane otomasyon sisteminden retrospektif olarak tarandı. Bu hastalardan, tiroidektomi öncesi ilk İİAB'si Bethasda sistemine göre TO kategorisinde olan 154 hastaya ait toplamda 156 adet nodül çalışmaya dahil edildi.Bulgular: Solid nodül yapısı (p

Prostat kanseri tanısı konarak radikal prostatektomi yapılan hastaların, prostat biyopsisi ve radikal prostatektomi spesimenlerindeki prognostik bulguları karşılaştırarak, prostat biyopsisinin prostat kanseri tanısı koyma ve Gleason skorunu belirleme açısından tutarlılığını değerlendirmeyi amaçladık. Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Üroloji Bölümü'ne 15.03.2007–16.12.2016 tarihleri arasında başvuran, prostat biyopsisi uygulanan, prostat kanseri tanısı alan ve tedavi amacıyla radikal prostatektomi uygulanan hastalar arasından sistematik-tabakalı-rastgele örnekleme yapılarak 200 vaka çalışmaya dahil edildi. Prostatektomi ve biyopsi spesimenlerindeki Gleason skoru ve diğer prognostik bulgular değerlendirildi.Çalışmaya alınan 200 hastanın yaş ortalaması 61,5 (44-77), tanı öncesi PSA değerleri ortalaması 12,7 ng/ml (1-150) idi. Hastalara ortalama 12 (6-36) kadran prostat biyopsisi yapıldı. Biyopsi ve prostatektomi örneklerinde ortalama Gleason skoru, sırasıyla, 6,5 ve 6,8 olarak saptandı. Biyopsi yapılan 200 hastanın gleason skorları sırası ile 3 (%0,5), 4 (%1,5), 5 (%9), 6 (%48,5), 7 (%24), 8 (%10,5) 9 (%5), 10 (%1) iken radikal prostatektomi gleason skorları sırası ile 5 (%9,5), 6 (%31), 7 (%33,5), 8 (%9,5), 9 (%10,5), 10 (%1) olarak saptandı. 200 hastanın %50,5'sinin biyopsi ve prostatektomi örneklerinde Gleason skoru uyumlu iken, %49,5'inin uyumsuz olduğu gözlendi Sonuç olarak ince iğne biyopsi örneklerinin Gleason skorları ile prostatektomi örneklerinin Gleason skorları arasında anlamlı bir ilişki olduğu: ince iğne biyopsi örneklerinin, prostatektomi örneklerindeki Gleason skorunu saptamakta başarılı olduğu bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: İğne biyopsi, Radikal prosatektomi, Gleason skoru In this study; we aimed to compare the positive core numbers and Gleason scores of the patients who underwent radical prostatectomy after being diagnosed as prostate cancer to evaluate the consistency of Gleason scores of radical prostatectomy and prostate biopsy with respect to diagnose prostate cancer. In this study 200 patients with prostate cancer who were diagnosed with prostate biopsy and underwent radical prostatectomy between 15.03.2007 and 16.12.2016 were included. We compared Gleason scores and positive core numbers of radical prostatectomy specimens and prostate biopsy specimens to note the consistency of prostate biopsy. Mean age of 200 patients was 61.5 (44-77), mean pre-biopsy PSA value was 12.7 ng/ml (1-50). 12 (6-36) pieces of prostate were sampled. Mean Gleason score of radical prostatectomy specimens and prostate biopsy specimens were 6,5 and 6,8 respectively. Gleason scores of prostate biopsy specimens were 3 (%0.5) 4 (%1.5), 5 (%9), 6 (%48.5), 7 (%24), 8 (%10.5), 9 (%5) 10 (%1) respectively and Gleason scores of radical prostatectomy specimens were 5 (%9.5), 6 (%31), 7 (%33.5), 8 (%9.5), 9 (%10.5), 10 (%1), respectively. Gleason score of radical prostatectomy specimens and prostate biopsy specimens were consistent in %50.5 and inconsistent in %49.5 out of 200 patients. As a results, we have found that there is a significant correlation between the Gleason scores of prostate biopsy specimens and radical prostatectomy specimens. We have noted that Gleason score of prostate biopsy specimens are successful enough to predict the Gleason score of radical prostatectomy specimens. Key Words: Needle biopsy, Radical prostatectomy, Gleason score 51

Amaç :Bu çalışmanın amacı, cerrahi tedavi uygulanan Parotis bezi kitlelerinin değerlendirilmesinde kullanılan İnce İğne Aspirasyon Biyopsisi (İİAB) ile Ultrasound (US), Bilgisayarlı Tomografi'nin (BT) tanısal degerlerinin incelenmesidir.Yöntem :Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kulak Burun Boğaz Anabilim Dalı'nda 2010-2016 yılları arasında parotiste kitle nedeniyle opere edilen 45 hastanın preoperatif BT ve US bulguları ile İİAB tanısı rezeksiyon materyalindeki histopatolojik tanı ile karşılaştırılmıştır.Bulgular:İİAB'nin doğru tanıyı tespit etmedesensitivitesi % 100, spesifitesi %93,1'dir. Negatif prediktif değeri %100, pozitif prediktif değeri %77,7'dir.Ultrasonografinin doğru tanıyı tespit etmede sensitivitesi % 87,5, spesifitesi %51,3 dir. Negatif prediktif değeri %95, pozitif prediktif değeri %28'dir. Tomografinin doğru tanıyı tespit etmede sensitivitesi %100, spesifitesi %78,3'dür. Negatif prediktif değeri %100, pozitif prediktif değeri %50'dir.Sonuç:Kesitsel radyolojik yöntemler parotis tümörlerinin ayırıcı tanısında tek başına yeterli degildir. Ancak İİAB birlikte kullanıldığında daha iyi sonuçlar elde edilebilirAnahtar Kelimeler:Parotis,neoplazi,ince iğne aspirasyon,sensitivite,spesifite Subject : The aim of this study was to evaluate the diagnostic value of the Fine Needle Aspiration Biopsy (FNAB), Ultrasound(US) and Computed Tomography (CT) used in the evaluation of surgically treated parotid gland masses.Methods: The preoperative BT and US findings and FNAB diagnosis of 45 patients who were surgically treated for a parotid mass between 2010 and 2016 in Çanakkale Onsekiz Mart University Training and Research Hospital Ear Nose and Throat Department were compared with the histopathological diagnosis in the resection material.Findings: Sensitivity and specificity of FNAB was 100% and is 93.1%, respectively.The negative predictive value was 100% and the positive predictive value was 77.7% for FNAB. The sensitivity of ultrasonography was 87.5% and the specificity was 51.3%. The negative predictive value was 95% and the positive predictive value was 28% for US. The sensitivity of the tomography was 100%, and the specificity was 93.1%. The negative predictive value was 100%, the positive predictive value was 77.7%.Results: Cross-sectional radiologic methods alone are not sufficient in the differential diagnosis of parotid tumors. However, better results can be obtained when the FNAB is used togetherKeyWords:Parotid, neoplasm, fine-needle aspiration, sensitivity, specificity. 87

Histonlar, ökaryot canlıların kromozomundaki nükleozom yapısını oluşturan temel proteinlerdir. Histone H1.5 (HH1.5); histon H1 ailesinin 7 somatik subtipinden bir tanesidir. Çalışmamızda prostat kanseri tanısında HH1.5'un oldukça faydalı bir immünhistokimyasal markır olduğu, birçok klinikopatolojik parametrelerle ilişkisi ve HH1.5'un hem diagnostik, hem de prognostik olarak AMACR'a üstün olduğunu araştırmak hedeflenmiştir. Ayrıca vakalarımız `2016 WHO Classification of Tumours of the Urinary System and Male Genital Organs`da en son yer aldığı şekliyle yeniden derecelendirilmiştir. Grade grup 2 (3+4=7) ve grade grup 3 (4+3=7) arasında HH1.5 ve AMACR ile immünhistokimyasal olarak boyanma farklılığı olup olmadığını araştırılmıştır. Grade grup 2 ve 3 prostat kanserlerinde patern 4'ün yüzdesine göre HH1.5 ve AMACR ile boyanma oranları değerlendirilmiştir. Çalışmamızdan elde ettiğimiz bu veriler, HH1.5'un prostat adenokarsinomunda hem diagnostik hem de prognostik açıdan oldukça faydalı bir immünhistokimyasal markır olarak kullanılabileceğini düşündürmüştür. HH1.5'un diagnostik olarak da AMACR'a üstünlüğü bulunmakla beraber, özellikte prognostik olarak AMACR'a üstün olduğu çalışmamızdaki sonuçlarla tespit edilmiştir. Ayrıca nükleer boyanma göstermesi ve internal kontrol olarak lenfositlerin kullanılması da HH1.5'un değerlendirilmesini AMACR 'a üstün kılmaktadır. Bizim çalışmamız; grade grup 2 ve grade grup 3 olgular arasındaki ve patern 4 yüzdesi ile HH1.5 ve AMACR ekspresyonu açısından farkın araştırılması, HH1.5'un birçok klinikopatolojik parametrelerle ekspresyonunun değerlendirilmesi ve tümörlerin yeniden derecelendirilmesi de dahil olmak üzere birçok konuda ilk çalışma olması nedeniyle önem arz etmektedir. Bu veriler takip edecek çalışmalarla desteklenerek, HH1.5 gelecekte prostat kanseri tanısında, özellikle de iğne biyopsilerdeki küçük şüpheli odakların değerlendirilmesinde ve prognozunu öngörmede faydalı bir imünhistokimyasal markır olarak kullanılabileceği düşünülmüştür. Histones are the basic proteins that make up the nucleosome structure in the chromosome of eukaryotic organisms. Histone H 1.5 (HH 1.5); is one of 7 somatic subtypes of Histone H1 family.Our study aimed to investigate HH1.5 as a highly useful immunohistochemical marker for prostate cancer and its relation with many clinicopathologic parameters and to demonstrate that HH1.5 is superior to AMACR both as a diagnostic and as a prognostic marker. In addition, our cases have been re-graded as recently as they were in the `2016 WHO Classification of Tumors of the Urinary System and Male Genital Organs`. We investigated immunohistochemical staining for HH1.5 and AMACR between grade group 2 (3 + 4 = 7) and grade group 3 (4 + 3 = 7). In Grade group 2 and 3 prostate cancers, staining rates with HH1.5 and AMACR were assessed for to the percentage of pattern 4.The data we have obtained from our study suggest that, HH1.5 can be used as an immunohistochemical marker for prostate adenocarcinoma, which is both highly useful as a prognostic and diagnostic agent. In addition, nuclear staining and the use of lymphocytes as internal control make HH1.5 evaluation superior to AMACR. Our work is important because of this is first study about evaluation of HH1.5 and AMACR expression between grade group 2 and grade group 3, and assessment of pattern 4 percentage with the HH1.5 and AMACR expression and evaluation of HH1.5 expression with many clinicopathologic parameters and re-grading of tumors. 128

Giriş: Böbreklerin kan dolaşımındaki dengeleyici etkisi, glomerüler hastalıklar tarafından engellenir. Glomerüler hastalıklar, kendiliğinden gelişen primer hastalıklarla veya enfeksiyonlar, ilaçlar, genetik ve sistemik hastalıklar nedeniyle oluşur. Etyolojiyi ortaya çıkarmada ki altın standart yöntem ise böbrek biyopsisidir.Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza 2007-2015 yılları arasında Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi İç hastalıkları Anabilim Dalı Nefroloji ve Romatoloji kliniklerine başvuran ve böbrek biyopsisi yapılan 442 hasta alındı. Yaş, cinsiyet, yıl aralığı, endikasyonlar, patoloji sonuçları, kronik hastalık beraberliği, verilen tedaviler ve tedavi yanıtları değerlendirildi. Tanı grupları demografik özelliklerine ve tedavi yanıtlarına göre kıyaslandı.Bulgular: Çalışmaya alınan hastaların yaş ortalaması 43,09±15,09'du. Olguların %48,9'u kadın, % 51,1'i erkekti. En sık biyopsi endikasyonu nefrotik sendromdu. Tüm yaş ve cinsiyet gruplarında en sık renal patoloji primer glomerülonefrit (% 59,5) olarak saptandı. Patolojik alt tanı grubundaysa en sık % 14,3 ile membranöz glomerülonefrit ve fokal segmental glomerüloskleroz saptandı. 338 hastaya tedavi verildi. Başlangıç tedavisini en sık ACE inhibitörü ya da ARB oluşturuyordu. Tedavi verilen hastaların % 19,1'inde tam remisyon, % 24,7'sinde kısmi yanıt, % 4,2'sinde nüks saptandı. % 15,2'si renal replasman tedavisine ihtiyaç duyarken, %2,8'i kronik böbrek hastalığına bağlı komplikasyonlardan öldü. Sonuçlar: Proteinüri, kronik böbrek hastalığına neden olacak bir patolojinin belirtisi olabilir. Ultrasonografi eşliğinde yapılacak olan böbrek biyopsisi, maliyet ve hasta konforu açısından en değerli yöntemdir. Glomerüler hastalıklarda tedavi ile tam remisyon elde etme şansı vardır. Sıkı takip ve tedaviye uyum kronik böbrek hastalığı gelişmesini erken dönemde engellemiş olacaktır.Anahtar sözcükler: Böbrek biyopsisi, Glomerüler hastalıklar, Nefrotik sendrom Introduction: The balancing effect of the kidneys in the bloodstream is blocked by glomerular diseases. Glomerular diseases are caused by spontaneous primary diseases or by infections, drugs, genetic and systemic diseases. The gold standard method of revealing etiology is kidney biopsyMethods and Materials: In our study, between 2007 and 2015, 442 patients with renal biopsy who were admitted to the Nephrology and Rheumatology clinics of Çukurova University Faculty of Medicine Internal Medicine Department were enrolled. Age, sex, year interval, indications, pathology results, chronic disease cohort, given treatments and treatment responses were evaluated. Diagnostic groups were compared according to demographic characteristics and treatment response.Results: The mean age of the patients studied was 43,09 ± 15,09. 48.9% of the cases were women and 51.1% were male. The most common biopsy indication is nephrotic syndrome. Renal pathology was the most common primary glomerulonephritis (59.5%) in all age and gender groups. In the pathologic subdiagnosis group, membranous glomerulonephritis and focal segmental glomerulosclerosis were the most common with 14.3%. 338 patients were treated. Initial treatment was most commonly the ACE inhibitor or ARB. 19.1% of the treated patients had complete remission, 24.7% had partial remission, and 4.2% had recurrence. 15,2% needed renal replacement therapy, and 2,8% died from complications related to chronic kidney disease.Discussion: Proteinuria may be a symptom of a pathologic condition that causes chronic kidney disease. The renal biopsy to be performed under ultrasound guidance is the most valuable method in terms of cost and patient comfort. Glomerular diseases have the chance to achieve complete remission with treatment. The development of chronic kidney disease will be prevented in the early period of compliance and follow-up of treatment.Key Words: Kidney biopsy, Glomerular diseases, Nephrotic syndrome 92

Hastanemizde son 10 yılda transrektal ultrason eşliğinde prostat iğne biyopsisi yapılan hastalarda kategori IV prostatit sıklığını araştırıp bunun PSA, serbest/total PSA, PSA dansitesi ile ilişkisini ortaya koymayı amaçladık.06.03.2007 – 14.04.2017tarihleri arasında başvuran ve transrektal ultrason eşliğinde prostat iğne biyopsisi uygulanan 2605 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların prostat biyopsisi sonuçları, serum total ve serbest PSA değerleri, yaşları ve prostat volüm değerleri hastane yazılımından kaydedildi. Hastaların PSA dansiteleri, serbest/total PSA oranları hesaplandı. Prostat histolojisi 3 grupta kategorize edildi:1)Prostat kanseri, 2) Kronik histolojik prostatik enflamasyon (KHPE) ve 3) Benign prostatik doku.Hastaların ortanca yaşı 65, ortalama prostat volüm değeri 59,8, ortanca PSA değeri 8,9 ng/ml, ortanca s/t PSA oranı 0,17 idi. 830 (%31,9) biyopsi materyalinin histopatolojik incelemesinde prostat kanseri saptanırken, 1775 (%68,1) hastada prostat malignitesi saptanmadı. Biyopsisinde malignite saptanmayan 1775 hasta incelendiğinde kronik prostatik enflamasyon görülme oranı %71,15 olarak izlendi.Benign prostat patoloji saptanan grupta kronik histolojik prostatik enflamasyon saptanan ve saptanmayan hastaların yaşları ve serbest /total PSA oranları anlamlı olarak (p˃0.05) farklılık göstermemiştir. Kronik histolojik prostatik enflamasyon olan grupta total PSA değeri, PSA dansitesi ve prostat volüm değeri KHPE olmayan gruptan anlamlı (p˂0.05) olarak daha yüksektir.Sonuç olarak çalışmamızın verileri, PSA yüksekliği nedeniyle prostat kanseri araştırılması yapılan hastalarda NIH Kategori IV prostatit sıklığının oldukça yüksek (%71.15) olduğunu ortaya koymuştur. PSA yüksekliği nedeniyle üroloji poliklinik başvurusunda bulunan hastalara prostat biyopsisi yapılmadan önce PSA yüksekliği sebebinin asemptomatik seyreden NIH Kategori IV prostatit olabileceği akılda bulundurulmalıdır. We aimed to investigate the prevalence of category IV prostatitis in patients who underwent prostate needle biopsy under transrectal ultrasound guidance within the last 10 years in our hospital and to investigate its relation between PSA, free / total PSA and PSA Density.A total of 2605 patients who underwent transrectal ultrasound-guided prostate needle biopsy between 06.03.2007 and 14.04.2017 were included in the study.The prostate biopsy results, serum total and free PSA values, ages and prostate volume values of these patients were extracted from the hospitals database.PSA densities and free/total PSA ratios were calculated.Prostate histology was categorized in 3 groups:1)Prostate cancer, 2) Chronic histological prostatic inflammation, 3) Benign prostatic tissue.The median age of the patients was 65, the mean prostate volume was 59.8, the median PSA value was 8.9 ng / ml, and the median free / total PSA ratio was 0.17.Histopathological examination revealed prostate cancer in 830 (%31.9) patients while 1775 (%68.1) patients did not have malignancy.1775 biopsy specimens without malignancy were further evaluated and the incidence of chronic prostatic inflammation was found as %71.15. Between the patients with chronic histologic prostatic inflammation and those without, the age and free/total PSA ratios were not significantly different (p>0.05). Total PSA value, PSA density and prostate volume were significantly higher in the group with chronic histologic prostatic inflammation than the non-chronic histological prostatic inflammation group (p ˂ 0.05).In conclusion, our data suggest that the prevalence of NIH Category IV prostatitis is significantly higher (%71.15) in patients undergoing prostate cancer screening due to PSA elevation.Before considering a prostate biopsy in patients who applied urology clinics due to PSA elevation, it should be kept in mind that the cause of PSA elevation may be asymptomatic NIH Category IV prostatitis. 60

Giriş ve Amaç: Tiroid nodülleri erişkin toplumun yaklaşık %4-10'unu etkilemektedir. Tiroid ince iğne aspirasyon biyopsisi (TİİAB), tiroid nodüllerine tanı konulması sırasında sıklıkla kullanılan bir yöntemdir. Bu çalışmada, çeşitli klinik ve laboratuar parametrelerinin TİİAB sonuçlarına etkisi değerlendirilmiştir.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya ötiroid nodüler guatr tanısı konularak TİİAB yapılmış olan toplam 360 hasta (yaş ortalaması:40.92±12.08 yıl) dahil edildi. Hasta bilgileri retrospektif olarak değerlendirilerek; yaş, cinsiyet, biyopsi uygulanan nodülün ultrasonografik özellikleri ve serum Tiroid stimülan hormon (TSH), serbest T3 (sT3), serbest T4 (sT4), Tiroglobulin (Tg), anti tiroglobulin (Anti-Tg) ve anti tiroid peroksidaz (Anti-TPO) ölçümlerinin TİİAB sitolojisi sonuçları üzerine etkisi incelendi.Bulgular: Sitoloji sonuçları yetersiz olarak saptanan vakalarda; serum sT3 seviyelerinin daha düşük olduğu (p=0.034), sT4 seviyelerinin daha yüksek olduğu (p

Tiroid malignitelerinin genellikle yavaş seyirli olmaları ve tanı sonrası hastalarda yaşam sürelerinin uzun olmasından dolayı erken tanı önemlidir. Tiroid nodüllerine genel popülasyonda %4-7 oranında rastlanmaktadır. Bu nodüllerin %5-10'u malign karakter taşımaktadır. Toplumda bu sıklıkta saptanan tiroid nodüllerinin malign-benign ayrımı önem taşımaktadır. Tiroid nodüllerinin klinik ve tanısal yaklaşımında rutin kullanılan tiroid fonksiyon testleri ve ultrasonografi ile önemli bilgiler elde edilmekle birlikte, nodüllerin benign/malign ayrımında bu tetkikler kesin olarak bilgi verememektedir (1).Günümüzde tiroid lezyonlarına yaklaşımda, ilk basamak tanı yöntemi olarak kullanılan tiroid ince iğne aspirasyon biyopsisi (TİİAB), malignite/benignite ayırımında ve cerrahi gerekliliğinin tespitinde değerli bir yöntem olarak kabul edilmektedir (2). Bu çalışma ile TİİAB'ın sensivite ve spesifite düzeyi, ayrıca preoperatif dönemde yapılan, ultrasonografik incelemede görülen nodül özelliklerinin malignite tanısındaki yeri incelenmiştir.Çalışmamızda yapılan istatistiki değerlendirme sonrasında TİİAB'nin duyarlılığı %48, özgünlüğü %97 olarak bulunmuştur. Ultrasonografik olarak saptanan mikrokalsifikasyon varlığı, düzenli halo yokluğu, lenfadenopati varlığı ile malignite tanısı arasında anlamlı fark saptanmıştır. Tüm bu bilgilerin ışığında çalışmamızda TİİAB'ın sensivitesinin düşük olduğu sonucuna varılmıştır. TİİAB sonuçlarının diğer yöntemlerle birlikte değerlendirilmesinin tanı ve tedavi yönetimi konusunda daha doğru karar verilmesini sağlayabileceği kanısına varılmıştır. Early diagnosis is of important because thyroid malignancies are slowly progressive and their life expectancy after diagnosis is long. Thyroid nodules are commonly found in 4-7% of the general population. 5-10% of these nodules are malignant. The malignant-benign distinction of thyroid nodules is important in society. Although routine tests such as thyroid function tests and obtain important information, but these tests are not definitive enough for the benign / malign distinction.Today, thyroid fine needle aspiration biopsy (FNAB), which is used as the first step diagnostic method for approach to thyroid lesions, is accepted as a valuable method for malignant/benign distinction and surgical necessity determination. This study examined the sensitivity and specificity of FNAB and the value of preoperative USG for the detection malignancy of nodules. After the statistical evaluation of the data, sensivitiy of FNAB was 48% and specificity was 97%. There was a significant difference between malignancy and presence of microcalcifications detected by ultrasonography, absence of regular state, presence of lymphadenopathy. In the light of all this information, we concluded that the sensitivity of the FNAB was low and as a result, we can make a more accurate decision about the diagnosis and treatment management when the results of FNAB are evaluated together with other methods. 47

Prostat kanseri dünya genelinde erkeklerde en sık görülen ikinci kanserdir. Hastaların çoğu 60 yaş üzerindedir. Erken tanıda digital rektal muayene, serum PSA düzeyi, transrektal USG kombinasyonu önemlidir. TRUS eşliğinde alınan biyopsi ile adenokarsinom tanısı konan hastaya klinik özellikleri de uygunsa radikal prostatektomi (RP) planlanır.Prostat kanserlerinin büyük kısmı periferik zondan gelişen asiner adenokarsinomdur. Dr. Donald Gleason, yaklaşık 50 yıl önce prostat kanseri için farklı histolojik kalıplara dayalı bir derecelendirme sistemi oluşturdu. Bu sistem çeşitli değişikliklerle geçerliliğini halen korumaktadır. Prostat adenokarsinomunda prognozla yakın ilişkisi ve tedaviyi belirlemede önemli rolü bulunan bu sistemde Uluslararası Ürolojik Patoloji Topluluğu (ISUP) tarafından 2005 yılında ve en son olarak da 2014 yılında yeni güncellemeler yapılmıştır. İğne biyopsilerinde hedef radikal prostatektomi materyallerindeki Gleason grade skoru ve prognozu en yakın olasılıkla belirleyebilmektir. Bu çalışma iğne biyopsi ve RP materyalleri arasındaki Gleason skor, tümör volümü ve tümör lateralitesi yönünden uyumu saptamak amacıyla yapılmıştır.Çalışmaya iğne biyopsi ve RP materyali bulunan 112 hasta dahil edildi. Tümör alanlarının Gleason gradeleri, son güncellemeler dikkate alınarak tekrar değerlendirildi. Tümör hacmi iğne biyopsilerinde uzunluğa, RP materyallerinde pozitif blok sayısına göre belirlendi. Tümör lateralitesi ise, biyopsi ve RP materyallerinde, unilateral ya da bilateral olarak değerlendirildi. Elde edilen veriler istatistiksel olarak karşılaştırıldı.Hastaların yaş ortalaması 64,84 olup, iğne biyopsi ve RP materyallerinin tümünde asiner tip prostat adenokarsinomu bulunmaktaydı. Gleason grade skoru, tümör volümü ve tümör lateralitesi yönünden iğne biyopsi ve RP materyalleri arasındaki uyumsuzluk istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Ancak Gleason grade skoru ve tümör volümü arttıkça uyumda artış olduğu görüldü. Prostate cancer is the second most common cancer in men worldwide. Most of the patients are over 60 years. The combination of digital rectal examination, transrectal ultrasonography and serum PSA represents a powerful diagnostic triad for the detection of early prostatic carcinoma. The patients are applied radical prostatectomy (RP), who had diagnosis of adenocarcinom with needle biopsy, if their health states permit to operation.A large amount of prostatic cancers are acinar adenocarcinoma that develops from peripheral zone. About 50 years ago, Dr. Donald Gleason created a grading system for prostate cancer based on its different histologic patterns. Currently, this system protects its validity with various changes. Gleason grading system, is closely related to prognosis of prostate adenocarcinoma and has an important role in determination of therapy, were made new updates in 2005 by International Society of Urological Pathology (ISUP). The latest updates was made in 2014. The goal of needle biopsies can most likely determine Gleason score and prognosis in RP material. The aim of this study was to determine concordance of Gleason score, tumor volüme and tumor laterality on between prostate needle biopsy and following RP materials. The study was performed with 112 patients who have needle biopsy and RP materials. Gleason grades of the tumoral areas have been evaluated by considering the new grading system. Tumor volumes were calculated by the number of positive blocks. And tumor laterality was evaluated unilaterally or bilaterally. Statistical analysis was performed on the obtained data.Mean age of the patients was 64,84 and all of needle biopsy and RP materials had acinar type prostate adenocarcinoma. Gleason score, tomur volüme and tumor laterality discordance of between needle biopsy and RP materials was found statistically significant. However, the concordance is increasing as Gleason score and tumor volüme increases. 81

Çalışmamızda solid yada semisolid tiroid nodüllerinin ayırıcı tanısında sitoloji sonuçları ile Shear wave elastografi metodu bulguları arasındaki ilişkinin araştırılması amaçlandı.Mart 2016-Temmuz 2016 tarihleri arasında Bülent Ecevit Üniversitesi Tıp Fakültesi Endokrinoloji polikliniğine US eşliğinde İİAB işlemi yapılmadan önce başvuran nodüler guatr tanılı 94'ü kadın, 30'u erkek toplam 124 hasta dahil edildi. Hastaların yaşları 30-85 arasında idi.Tüm hastalara İİAB incelemesinden hemen önce gri skala US, RDUS ve sonoelastografi incelemeleri aynı kişi tarafından ve aynı seansta yapılarak histopatolojik sonuçlarla karşılaştırılmak üzere kaydedildi. Tiroid nodüllerine yönelik tüm olgular supin pozisyonda her iki tiroid lobu değerlendirildi. Çalışmaya alınan hastalara İİAB işlemi öncesinde Bülent Ecevit Üniversitesi, Radyoloji Anabilim Dalı USG ünitesinde, Siemens ACS3000 Virtual Touch Tissue İmaging Quantification(VTIQ) USG cihazı (Siemens Medical Solutions, Mountain View, CA, USA) ile 9 MHz lineer transduser kullanılarak B-mode tiroid ultrasonografisi yapıldı. Biyopsi alınacak nodülün tiroid glandının hangi lobunda yer aldığı (sağ, sol, isthmus) ve ölçülen maksimum çapı boyut olarak kaydedildi. Ayrıca nodül ekojenitesi (hipoekoik, izoekoik, hiperekoik), periferik halo varlığı (ince, kalın halo bulunması), kistik açıklık ve mikrokalsifikasyon içerip-içermemesi ile RDUS' ta vaskülarite (periferik, santral, heterojen) ve eşlik eden servikal lenfadenopati varlığı değerlendirildi ve tespit edilen nodül özellikleri kaydedildi. Tiroidin içindeki nodülü tamamen kapsayacak ve nodülü inceleme alanında tutacak şekilde sonoelastografik box yerleştirilerek proba çok baskı uygulamadan m/sn cinsinden nicel elastografi incelemesi yapıldı. Her bir tiroid nodülünün beş farklı bölgesine ROI (region of interest) ler yerleştirilerek SWV(Shear wave velocity) değerleri alındı. Araştırmadan elde edilen veriler kodlandıktan sonra SPSS 19.0 paket programında bilgisayara aktarıldı ve analiz edildi.Çalışmamızda sitoloji sonuçlarına göre 207 nodül benign, 45 nodül maligndi. SWV değerleri ile sitoloji sonuçlarının karşılaştırmasında malign nodüller benign nodüllerden daha yüksek SWV değerlerine sahiptir. Cinsiyet, nodüllerin glanddaki yerleşim yerleri, halo varlığı, vaskülarite paterni, servikal lenfadenopati varlığı ve laboratuvar verilerinden T3 değerleri ile sitoloji sonuçları arasında ilişki saptanmadı. Nodüllerde kistik açıklık içermesi, mikrokalsifikasyon, hipoekojenite varlığı ile yüksek TSH ve düşük T4 değerleri ile malignite arasında istatistiksel olarak ilişki bulundu. Sitoloji sonuçlarında istatiksel olarak anlamlı gelen bu parametreler arasında (kistik açıklık, ekojenite, mikroklasifikasyon varlığı, TSH ve T4 değeri) çok faktörlü varyans analizi testi yapılmış olup TSH değeri ile malignite arasında en güçlü ilişki saptandı.Ayrıca sonografik parametreler ile SWV değerlerinin karşılaştırılmasında sadece mikrokalsifikasyon varlığı ile Shear wave velocity değerleri arasında istatiksel olarak ilişki saptandı.Sonuç olarak malignite potansiyelini değerlendirerek nodüllere uygulanan gereksiz biyopsi ve cerrahiyi azaltması açısından US-elastografinin, B-mod ve renkli Doppler görüntüleme ile birlikte uygulanarak ayırıcı tanıya katkı sağlayacağı ve US-elastografinin shear wave tekniğinin nicel değerleri ile geleneksel yöntemler arasında yerini alacağı sonucuna varılmıştır. In our study we determined to state the relationship between fine needle aspiration biopsy (FNAB)and shear wave elastography (SWE) method results in differantiation of solid or semisolid thyroid nodules.The study included 124 patients having nodular goitre who applied to Bülent Ecevit University Hospital's Endocrinology Department between the dates of March 2016 and June 2016 and who never underwent fine needle aspiration biopsy before. 94 of the patients were female and 30 of them were male. The age range was between 30 and 85.Before FNAB all patients underwent gray scale ultrasound, color Doppler ultrasound and sonoelastography examinations. All sets of examinations were operated by the same radiologist at one session and recorded in order to be compared with the histopathological examination results. The patients' thyroid lobes were evaluated bilaterally in supine position by using Siemens ACS3000 Virtual Touch Tissue Imaging Quantification (VTIQ) Ultrasound System (Siemens Medical Solutions, Mountain View, CA, USA) with a 9 MHz transducer. First B-mode ultrasonography was applied. The nodule's maximum diameter and the part of the thyroid gland (right lobe, left lobe, isthmus) that the nodule was located were recorded. Also the nodule's echogenicity (hypoechoic, isoechoic, hyperechoic), presence of peripheric halo (thin, thick, none), presence of cystic component and microcalcifications, accompanying lymph nodes were evaluated. Then in color Doppler ultrasound examination the vascularity (peripheral, central, heterogenous) of the nodule was detected. All the properties of the nodule were recorded. Finally quantitative elastography examination was applied in terms of m/sn by placing the sonoelastographic box which covered the whole nodule and kept the nodule in the examination field without applying not much pressure. By placing regions of interest (ROI) on five different zones of each thyroid nodule, shear wave velocity (SWV) values were gained. The data obtained were encoded and computerized via SPSS 19.0 package programme and analyzed. In our study according to FNAB results 207 of the nodules were benign and 45 were malignant. Comparison of SWV values and cytology results showed that malignant nodules had higher SWV values than benign nodules. There were no significant correlation between the gender, nodules' location in the thyroid gland, presence of halo, vascularity pattern, accompaniance of cervical lymphadenopathy, levels of T3 hormone and the cytology results. Presence of cystic components, microcalcifications, hypoechogenicty and elevated TSH and T4 hormone levels were found to be significantly correlated to malignant cytology findings. Multifactorial variant analysis test was made for these parameters and it was found out that the strongest relationship between malignancy among these parameters was elevated TSH levels. Also, in comparison of sonographic parameters and SWV values, only the presence of microcalcification was found to be related with SWV values statistically. In conclusion, ultrasound elastography was found to be valuable when used with B-mode and color Doppler ultrasonography for decreasing the rates of unnecessary biopsies or surgeries of benign thyroid nodules, by predicting malignancy potential and also we concluded that ultrasound elastography shear wave technique with its quantitative values would take place in traditional methods. 100

Amaç: Parotis ince iğne aspirasyon biyopsisi (İİAB) sonuçları ile opere edilen olguların histopatolojik sonuçlarının retrospektif olarak karşılaştırılarak, parotis lezyonlarının değerlendirilmesinde İİAB' nin tanısal değerinin incelenmesidir.Gereç ve Yöntem: Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Kulak Burun Boğaz Kliniği'nde son 5 yıl(2010-2015) içerisinde parotis kitlesi nedeniyle ameliyat ettiğimiz 80 vakanın, preoperatif İİAB sonuçları ile aynı hastaların operasyon materyallerini retrospektif olarak karşılaştırmak suretiyle İİAB'nin parotis kitlelerindeki etkinliğini araştırdık.Bulgular: Hastaların 44'ü erkek (%55), 36'sı kadın (%45) olup, yaş ortalaması 47,8 (13-94 yaş arası) idi. İİAB, 80 hastamızın 68'inde benign olarak değerlendirildi. Bunların 65'inin postoperatif histopatolojisinde benign olarak tanı kondu (%95.5). İİAB tarafından malign olarak rapor edilen 12 hastanın, 11'inde tanı postoperatif olarak doğrulandı (%91,6). Histopatolojik olarak doğrulanan lezyonların değerlendirilmesinde, hastalarımızdaki duyarlılık %78.5, özgüllük ise %98.4 olarak bulundu. Pozitif prediktif değer (PPD) ve negatif prediktif değer (NPD)'ler sırasıyla %91.6 ve %95.5 olarak saptandı; doğruluk oranı ise %95 idi.Sonuç: Parotis kitleli hastalarda İİAB, istatistiki olarak güvenle kullanılabilecek etkili bir yardımcı diagnostik yöntemdir. Objective: The main aim of this paper is to analyse the diagnostic value of biopsy of parotid fine needle aspiration (BFNA) in the evaluation of Parotid lesions by retrospectively comparing the results of BFNA with the operated histopathologic cases.Materials and Methods: We have studied the effectiveness of BFNA on Parotis masses by comparing retrospectivley the preoperative BFNA results and the operation materials of 80 patients' who have undergone an operation in Otolaryngology clinic of Medicine Faculty of Dicle University during last five years (2010-2015) Indications: 44 number of patients were male (55%) and 36 were female (45%), and a the average age was 47,8 (range from 13 to 94 years). BFNA was regarded as benign in 68 of our 80 patients. 65 of them (95,5%) were diagnosed as benign in postoperative histopathology. 11 (91,6%) out of 12 patients reported as malignant by BFNA were confirmed in postoperative diagnosis. In the evaluation of the lesions confirmed histopathologically, sensitivity of patients was detected to be 78,5%, and the specificity to be 98,4%. The positive predictive value (PPV) and negative predictive values (NPV) was found to be 91,6% and 95,5% respectively; which makes the accuracy to be 95%.Conclusion: In patients with parotid masses, BFNA as an statistical and assistive method is an effective method that can be used safely. 57

Meme kanseri tanılamasında ince iğne aspirasyon biyopsisi hücresel boyutta tanılamada basit, hızlı, ekonomik, güvenilir bir yöntem olarak kullanılmaktadır. Bu yöntemde katater çapının küçük olmasına rağmen invaziv bir işlem olması sebebiyle, ağrı ve anksiyete önemli bir faktör olarak tanımlanmaktadır. Teknolojinin ilerlemesiyle gelişen sanal gerçeklik uygulaması kişilerin bilişsel ve dikkat süreçlerini kullanarak ağrı ve anksiyete algısını azaltan bir uygulamadır. Özel kamera sistemleri ile elde edilen ve dürbün gözlük sayesinde çok boyutluluk kazanan görüntülerle arka fonda müziğin yer aldığı uygulama, kişileri tıbbi işlemi düşünmekten uzaklaştırır. Sanal gerçeklik gibi nonfarmakolojik yöntemlerle ağrı ve anksiyete yönetimi hemşirelik uygulamalarının temel amaçları arasındadır.Bu araştırma bir üniversite hastanesinin genel cerrahi anabilim dalında meme biyopsi örneği alınan hastalarda, işlem sırasında sanal gerçeklik uygulamasının ağrı ve anksiyete seviyeleri üzerine etkisini belirlemek amacıyla deneysel araştırma olarak gerçekleştirildi. Araştırmanın evrenini 15.02.2016-15.05.2016 tarihleri arasında ilgili kurumun meme ve endokrin polikliniğine başvuran hastalar, örneklemini ise araştırmaya kabul edilme koşullarını taşıyan ve ince-iğne aspirasyon yöntemiyle meme biyopsisi örneği alınan 60 gönüllü kadın hasta oluşturdu. Çalışmada veriler, literatür incelemesi ve uzman görüşü dikkate alınarak hazırlanan Veri Toplama Formu, Görsel Ağrı Skalası, Durumluk ve Sürekli Kaygı Envanteri ile toplandı. Araştırmada elde edilen veriler SPSS 17,0 istatistiksel paket programı kullanılarak analiz edildi. Elde edilen bulgular 0,05 anlamlılık düzeyinde yorumlandı.Araştırma sonucunda; Yaşları 18-69 arasında değişen hastaların yaş ortalamaları 44.0±12.3 yıl olduğu, deney ve kontrol grupları arasında, tanıtıcı özellikler bakımından faklılık olmadığı ve grupların homojen dağıldığı (p>0.05), deney grubundaki hastaların ağrı ve işlem sonrası durumluluk kaygı puan ortalamalarının, kontrol grubundaki hastaların puan ortalamalarına göre statistiksel olarak anlamlı düşük olduğu bulunmuştur (p 0.05), patients of cases average score of pain and the state anxiety after the procedure, according to the average score of patients in the control It was found to be significantly lower (p

Giriş ve Amaç: Tiroid nodüllerinin klinik önemi; yaş, cinsiyet, radyasyona maruz kalma öyküsüne, aile öyküsü gibi faktörlere bağlı olarak % 7–15 oranında ortaya çıkan tiroid kanserini ekarte etmek ve gereksiz cerrahi girişimleri önlemektir (Cooper et al. 2009). İnce iğne aspirasyon biyopsisi (İİAB) tiroid nodüllerinin değerlendirilmesinde yaygın olarak kullanılmaktadır. Çalışmamızda 18 yaş üzeri tiroid nodülü olan hastalarda biyopsi yapılmadan önce anksiyete düzeyi, biyopsi sonrası memnuniyet düzeyi, ağrı, toleransı ve bu paramatrelerin birbirleri ile arasındaki ilişkiyi değerlendirmeyi amaçladık.Yöntem: Çalışmamıza 18 yaş üzeri tiroidde nodülü olan 225 tane hasta dahil edildi. Hastalara işlem öncesi anksiyete düzeyini saptamak için Beck anksiyete ölçeğini uygulandı. Hastaların biyopsi öncesi anksiyete düzeyi ve biyopsi sonrası hastanın memnuniyet düzeyi, ağrısı ve işlemi toleransı değerlendirilmesi yapıldı.Bulgular: Biyopsi işlemi öncesi anksiyete ile biyopsi sonrası hastanın memnuniyeti arasında negatif korelasyon bulundu. Biyopsi işleminden memnuniyet ile tolerans arasında anlamlı pozitif ilişki bulundu. Yalnızca anksiyete ile hekim toleransı görüşü arasında anlamlı korelasyon tespit edilmedi.Sonuç: Anksiyete ile memnuniyet arasında anlamlı ilişki bulundu. Biyopsi işleminden memnuniyet ile tolerans arasında anlamlı pozitif ilişki bulundu. Tiroid ince iğne aspirasyon biyopsisi invaziv bir girişim olmasına rağmen hastalarda hafif anksiyete yaratan ve hafif ağrılı bir işlemdir. Biyopsiden memnuniyet ve işlem toleransını etkileyen faktör olarak işlemi yapan hekimin tecrübesi önemlidir. Introduction and aim: The clinical significance of thyroid nodules age, sex, history of exposure to radiation, depending on factors such as family history to rule out thyroid cancer occurring 7-15% and prevent unnecessary surgery (Cooper et al. 2009). Fine-needle aspiration (FNA) is widely used in the evaluation of thyroid nodules. In our study, prior to a biopsy of thyroid nodules with anxiety level in patients over 18 years, the level of satisfaction after the biopsy, tolerance, and we aim to evaluate the relationship between these parameters from each other.Materials and Methods: In our study of 225 thyroid nodules with many patients over the age of 18 he was enrolled. Before the procedure, the patient underwent the Beck Anxiety Inventory to determine the level of anxiety. The anxiety level before biopsy of patients with biopsy after the patient's satisfaction level and procedure tolerance has been evaluated.Results: Before the biopsy procedure with anxiety was negative correlation between patient satisfaction after the biopsy. There was a significant positive correlation between tolerance and satisfaction with the biopsy procedure. Only, a significant correlation between physician intolerance anxiety was not detected.Conclusion: There was a significant correlation between satisfaction and anxiety. There was a significant positive correlation between tolerance and satisfaction with the biopsy procedure. Thyroid fine needle aspiration biopsy is an invasive, is a condition that do cause mild anxiety and pain in patients. The experience of the physician who treated as factors affecting the procedure of the biopsy tolerance and satisfaction is important. 47

Tiroid ince iğne aspirasyon biyopsi (TİİAB) sitolojik değerlendirmesi, tiroid nodüllerinde maligniteyi ekarte etmek ve uygun tedaviyi belirlemek için en güvenilir yöntem olarak kabul edilmektedir. Bu çalışmada, TİİAB sitolojik tanı kategorileri ile tiroidektomi materyali histopatolojik tanılarını karşılaştırılarak nodüler tiroid lezyonlarının değerlendirilmesinde TİİAB sitolojik değerlendirme yönteminin etkinliğinin analizi hedeflenmiştir. Çalışma, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sağlık Araştırma Uygulama Merkezi' nde 2004-2014 yılları arasında nodüler tiroid hastalığı nedeniyle TİİAB uygulanmış ve takibinde tiroidektomi yapılarak histopatolojik değerlendirmesi yapılmış 422 olguda retrospektif olarak gerçekleştirildi. Tiroid aspirasyon yaymalarının değerlendirilmesinde Bethesda Sınıflandırması esas alındı. Olgular; tanısal olmayan materyal (TOM), benign, önemi belirsiz atipi/folliküler lezyon (ÖBA/ÖBFL), folliküler neoplazi/folliküler neoplazi şüphesi (FN/FNŞ), malignite şüpheli (MŞ) ve malign kategorilerine ayrıldı. Sitolojik tanı kategorileri ile önce histopatolojik değerlendirme sonuçları benign ve malign kategorilerde karşılaştırıldı. Daha sonra spesifik histopatolojik tanı kategorilerinin her birinin Bethesda tanı kategorileri ile karşılaştıması yapılmıştır. Özgüllük(spesifite), duyarlılık (sensivite), yanlış negatiflik ve yanlış pozitiflik oranları hesaplandı.Çalışmaya dahil olan 422 olgunun 332'si (%78,7) kadın, 90'ı (%21,3) erkek idi. Yaş ortalaması kadın hastalarda 47,36 (±12,15), erkeklerde 53,21(±12,05) olarak hesaplandı. Histopatolojik inceleme sonucu 355(%84,1) olguda benign, 67 (%15,9) olguda malign idi. Bethesda tanı kategorilerine göre olgular; 95 olgu (%22,5) TOM, 205 olgu (%48,6) benign, 64 olgu (%15,2) ÖBA/ÖBFL, 27 olgu (%6,4) FN/FNŞ, 15 olgu (%3,6) MŞ ve 16 olgu (%3,8) malign şeklinde dağıldı. Çalışmamızda özgüllük oranı %100, duyarlılık oranı %53,3 ve yanlış negatiflik oranı % 6,8 olup yanlış pozitiflik izlenmedi. MŞ sitolojik tanılı olgular pozitif kabul edildiğinde duyarlılık oranı %61, özgüllük oranı %95,5 olup yanlış pozitiflik oranı %29 olarak saptandı. TİİAB incelemesi, tiroid nodüllerinin incelemesinde altın standarttır. Çalışmamızda yanlış negatiflik, yanlış pozitiflik, özgüllük ve duyarlılık oranları literatürdeki diğer çalışmalarla benzerlik göstermiştir. Thyroid fine needle aspiration biopsy (TFNAB) is accepted as the most reliable method to determine the appropriate treatment and to exclude malignancy in thyroid nodules. In this study, aimed to determine the efficieny of TFNAB procedure in nodular thyroid lesions by comparing TFNAB the cytologic diagnoses and thyroidectomy histopathological diagnoses. The study was carried out retrospectively in 442 cases performed TFNAB procedure and subsequently thyroidectomy due to nodular thyroid lesion in Health Research and Application Center of Gaziosmanpaşa University between 2004 and 2014 years. The Bethesda Classification System for evaluation of TFNAB cytology was based in the study. The cases according to this system were grouped; non-diagnostic material (ND), benign, atypia of undetermined significance (AUS) or follicular lesion of undetermined significance (FLUS), follicular neoplasm (FN) or suspicious for a follicular neoplasm (SFN), suspicious for malignancy (SM) and malignant categories. The categories of cytologic diagnosis and histopathological results classified as benign and malignant were compared. Subsequently, the distribution of Bethesda cytological diagnosis according to the specific histopathological diagnoses categories was done. The rates of specifity, sensitivity, false positivity and false negativity were calculated. Of the 422 subjects included in the study, 332 (78.7%) were female while 90 (21.3%) were male. The average ages of female and male patients were 47,36 and 53,21 respectively. Histopathological examination results were benign in 355 cases (84,1%), while malignant in 67 cases (15,9%). The distribution of the cases according to the Bethesda categories was as following; 95 cases (22.5%) in ND category, 205 cases (48.6%) in the category of benign, 64 cases (15.2%) in the category of AUS/FLUS, 27 cases (6.4%) in the category of FN/SFN, 15 cases (3.6%) in the category of SM and 16 cases (3.8%) in the category of malignant. While the rate of specificity was 100%, the rate of sensitivity was 53,3%, the rate of false negativity was 6.8% in the our study. Any false positive case was determined. When accepted as positive the cases in SM category, the rates of sensitivity, specificity and false positivity were as 61%, 95,5% and 29%. TFNAB is the gold standard in the evaluation of thyroid nodules. In our study the rates of specificity, sensitivity, false negative and false positive were similar to those of reports in literature. 101

ÖZETBu çalışmada Ocak 2009- Aralık 2015 tarihleri arasında Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyodiagnostik Anabilim Dalı'nda 251 BT eşliğinde perkütan transtorasik biyopsi uygulaması, sonuçları ve komplikasyonları değerlendirilmiştir.Çalışmada 4-94 yas aralığında 243 hastaya 251 kez girişim uygulanmıştır. Alınan patoloji sonuçlarına göre lezyonlardan 40'ı (%15,9) benign, 160'ı (%63,7) malign olup 24 (%9,6) hastada histopatolojik tanı elde edilememiştir.İslem esnası ve sonrasında hastalarda komplikasyon olarak 63 (%25,1) hastada pnömotoraks, 93 (%37,3) hastada parankimal hemoraji izlenmistir. Pnömotoraks gelişen 63 hastadan 6 sında tedavi olarak toraks tüpü uygulandı. Diğer komplikasyonlar spontan geriledi.Pnömotoraks sayısı ile lezyon derinliği arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmıştır. Ayrıca parankimal hemoraji sayısı ile lezyon derinliği ve lezyon boyutu arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmıştır. İncelenen diğer etkenler ile komplikasyonlar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmamıştır.Sonuç olarak; yarı otomatik biyopsi iğnesi ile BT rehberliğinde uygulanan perkütan transtorasik biyopsilerin en yaygın komplikasyonları pnömotoraks ve parankimal hemorajidir. Lezyon boyutu ve biyopsi traktında geçilen parankim mesafesi komplikasyon gelişimini etkileyen en önemli faktörlerdir. Akciger kitlelerinin tanısında yarı otomatik iğne ile yapılan BT eşliğinde perkütan transtorasik biyopsinin uygulaması kolay, tanı koyma oranı yüksek, komplikasyon oranı düsük bir yöntemdir.Anahtar Kelimeler: Transtorasik, Kitle, Biyopsi, iğne, BT ABSTRACTIn this study, we evaluated the results and complications of 251 transthoracic CT-guided percutaneous biopsy procedures that were performed between January 2009- December 2015 at Dicle University Faculty of Medicine Department of Radiology.251 procedures were performed in 243 patients with an age range of 4 to 94. Histopathological examination of lesions was benign in 40 (15.9%) cases, malignant in 160( 63.7 %) cases and a final diagnosis could not be established in 24 (9.6%) cases.63 (25.1%) cases developed pneumothorax and 93 (37.3%) cases suffered parenchymal hemorrhage as a complication during or after the procedure. 6 cases out of 63 incidences of pneumothorax underwent chest tube intervention . Other complications regressed spontaneously.Statistically significant association found between lesion depth and the number of pneumothorax incidents. Additionaly, statistically significant association was found between lesion depth and the number of parenchymal hemorrhage and lesion size. There was no statistically significant association between complications and other factors investigated.In conclusion, the most common complications of percutaneous transthoracic biopsy performed with a semi-automatic biopsy needle under CT guidance are parenchymal hemorrhage and pneumothorax. The size of the lesion and the depth of lesion within the parenchyma were the most important determinants of complication rates. percutaneous transthoracic biopsy with a semi-automatic biopsy needle under CT guidance is easy to perform, has high diagnosis rates and has low complication rates in diagnosis of lung masses.Keywords: Transthoracic, Mass, Biopsy, Needle, CT 66

Tiroid hastalıklarının bütün dünyada olduğu gibi ülkemizde de sıklığı yüksektir. Bu grup içinde yer alan tiroidin nodüler hastalığı sık görülen bir endokrin patolojidir. Tiroid nodülü görülme sıklığı batı toplumlarında %4-7 arasında değişmekte, otopsilerde bu oran %38-50‟ye kadar ulaşmaktadır. Tiroid nodülleri genellikle hastalar boyunlarında bir şişlik fark ettiklerinde veya rutin muayene sırasında ya da karotis ultrasonografisi, boyun bilgisayarlı tomografisi gibi radyolojik çalışmalar sırasında tesadüfen saptanır. Tiroid USG si ile tiroid nodülünün çapı, kenar özelliği, ekojenitesi, halo varlığı, homojenitesi, iç yapısı (kistik, solid veya kistik komponent içeren), mikro- ya da kabakalsifikasyonu hakkında bilgiler edinilinir. Tüm tiroid nodüllerinin yaklaşık olarak %5-6,5‟inin tiroid kanseri olması nedeni ile tiroid nodülü olan hastalar araştırılmalıdır. Bu kanserlerin çoğunlukla yavaş seyirli olmaları ve erken tedavilerinde yaşam sürelerinin uzun olması nedeniyle erken tanıları çok önemlidir.Biz bu çalışmamızda 2011-2014 yılları arasında Dokuz Eylül Üniversitesi Endokrinoloji ve Metabolizma Kliniğinde takip edilen ve tiroid ince iğne aspirasyon biyopsisi yapılan 853 Tiroid nodüllü hastanın laboratuvar, ultrason bulguları, nodül özellikleri, ince iğne aspirasyon biyopsi sonuçları ve varsa cerrahi patoloji sonuçlarını değerlendirdik. Nodülün ultrason bulgularının malignite ile ilişkisi araştırıldı.Ultrason bulgularından nodül çapı ile malignite arasında anlamlı ilişki saptandı (p=0,048). Nodül ekojenitesi ile anlamlı ilişki saptanmadı (p=0,073). Nodül içinde mikrokalsifikasyon ile anlamlı ilişki saptandı (p=0,026). Nodül içinde kaba kalsifikasyon ile anlamlı ilişki saptanmadı (p=0,327). Nodülün pür kistik olması ile anlamlı ilişki saptanmadı (p=0,556). Nodülün kistik komponent içermesi ile anlamlı ilişki saptanmadı (p=0,891). Dominant nodülün lokalizasyonu ile anlamlı ilişki saptanmadı (p=0,880). Tiroidte soliter nodül yada multinodüler guatr bulunması ile anlamlı ilişki saptanmadı (p=0,816). Tiroidte ultrasonda eşlik eden otoimmünite ile anlamlı ilişki saptanmadı (p=0,274). Çalışmamın sonucunda ultrason bulguları ince iğne aspirasyon biyopsi sonucu ve cerrahi patoloji sonuçlarıyla birlikte değerlendirildiğinde nodülde mikrokalsifikasyon olması ve nodül çapının büyük olması nodülün malign özellik göstermesi açısından anlamlı olarak değerlendirildi. Çalışmamızda ultrasonda malignite düşündüren diğer bulgular olan kenar düzensizliği, hipoekoik olması ve nodül çapı ile malignite arasında anlamlı ilişki saptanmadı. SUMMARYPurpose: The frequency of thyroid diseases is high in Turkey as it is in all over the world. The nodular type of this disease group is a frequent endocrine pathology. The frequency of thyroid nodule disease might differ between %4-7 in western countries where this ratio might go up to %38-50 in autopsies. Generally thyroid nodules might show up when people notices swelling in their necks or during routine check-up or within karotis ultrasonography or during radiologic investigations e.g. neck computarized tomography. The information about diameter, edge properties, echogenity, existence of halo, inner structure (cystic, solid or including cystic component) and mikro-makro calcification of thyroid nodule is captured in thyroid ultrasonography. Since %5-6.5 of total thyroid nodules are thyroid cancer, the patients having thyroid nodules should be analyzed. The early diagnosis of this type of disease is quite important because mostly the progression of disease is slow and therefore lifetime of the patients increase considerably.Materials and Methods: In this thesis work, the laboratory test results, ultrasonography findings, nodule properties, fine-needle aspiration biopsy results and surgical pathology results of 853 thyroid nodule patients treated in Dokuz Eylül University Hospital Department of Endocrinology and Metabolic Diseases are examined. The relationship between ultrasonograpic findings and malignite is analyzed.Results: A relationship between nodule diameter and malignite is detected from ultrasonographic findings (p=0.048). No meaningful relationship is detected related with nodule ecogenity (p=0.073). In nodule a meaningful relationship is detected with micro calcification (p=0.327). No meaningful relationship is detected with nodule‟s being cystic (p=0.556). No meaningful relationship is detected with nodule‟s inclusion of cystic component (p=0.891). No meaningful relationship is detected with dominant nodule localization (p=0.880). No meaningful relationship is detected with existence of solitary nodule or multinodular goiter in thyroid (p=0.816). No meaningful relationship is detected with autoimmunity coming with ultrasonography in thyroid (p=0.274).Conclusion:As a result of this study, when ultrasonographic findings are evaluated with fine-needle aspiration biopsy results and surgical pathology results, the existence of mikro calcification in thyroid nodule and big size of the thyroid nodule diameter is interpreted as meaningful in terms of nodule‟s having malign properties. There is no meaningful3relationship is detected between the other malignite prone properties of ultrasonographic findings (edge instability, hypoechoic behavior, nodule diameter) and malignite.Keywords: FNA, ultrasonographic findings, Malignite 70

Amaç: Gastrointestinal submukozal tümörler(SMT), endoskopik işlemlerde %0,36 oranında saptanırlar. Endoskopik ultrasonografi eşliğinde ince iğne aspirasyonu(EUS-FNA), SMT'lerin ayırıcı tanısında kullanılan, güvenilir, minimal invaziv bir yöntemdir. Pass sayısı,iğne boyutu,lezyon boyutu, lezyon lokalizasyonu, endoskopistin tecrübesi, on-site sitopatolog bulunması gibi faktörlerin, EUS FNA işleminin tanısal başarısını etkilediği düşünülmektedir. Bu çalışma ile SMT'lerde EUS-FNA işleminin tanısal başarısını etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Yöntem: Mayıs 2011 ve Nisan 2016 tarihleri arasında, SMT tanısıyla EUS-FNA işlem yapılan hastalar retrospektif olarak değerlendirildi. EUS-FNA sonuçları ile pass sayısı,iğne boyutu,lezyon boyutu, lezyon lokalizasyonu,endoskopistin tecrübesi ve on-site sitopatolog bulunması gibi faktörler arasındaki ilişki araştırıldı.Bulgular: 6 yıllık süreçte,79 hastaya toplamda 88 EUS-FNA işlemi yapıldı. EUS-FNA tanısalbaşarısı %62,5 olarak bulundu. Hücre bloğu elde edilebilen 33 işlemin 19'unda (%21,5) ise,immünhistokimyasal (IHK) inceleme sonucunda kesin tanıya ulaşıldı. Lezyon boyutunun artması,yüksek işlem başarısı ile ilişkili bulundu(p=0,022). pass sayısı, lezyon lokalizasyonu, köken aldığı tabaka, ekojenitesi ve iğne çapının tanı başarısı ile ilişkisi saptanmadı. İstatistiksel olarak anlamlı olmamakla birlikte, özefagus kaynaklı lezyonlarda işlem başarısı daha yüksek bulundu. Beklenenin aksine, aspirasyon biyopsisi sırasında on-site sitopatologun bulunması, daha düşük işlem başarısı ile ilişkili bulundu(p=0,04). Yıllar içinde, endokopistin tecrübesi arttıkça, tanısal başarının da arttığı görüldü(2014-2016 yılları arası tanı başarısı, 2011-2013 yılları arasında tanı başarısından yüksek bulundu)(p=0,04).Sonuç: EUS-FNA işlemi, SMT'lerin tanısında etkili bir yöntemdir. İşlemin başarısını etkileyen iki önemli faktör; lezyon boyutu ve işlemi yapan endoskopistin tecrübesidir. EUS-FNA başarısında etkili olan diğer faktörlerin belirlenmesi için, daha fazla hasta sayısına sahip çalışmalara ihtiyaç vardır. Aim: Gastrointestinal submucosal tumors (SMT) are encountered %0,36 in the endoscopic interventions. Endoscopic ultrasound guided fine needle aspiration(EUS-FNA) is a reliable, minimally invasive technique used in the diagnosis of SMT. A number of variables including number of pass, needle size, target lesion location, endoscopist's skill, presence of an onsite cytopathologist are thought to be associated with the diagnostic accuracy of EUS-FNA.In this study, it is aimed to evaluate the factors affecting diagnostic accuracy of EUS-FNA.Methods:Patients with SMT who underwent EUS-FNA between May 2011 and April 2016 were studied retrospectively. Association between EUS-FNA results and factors such as number of pass, needle size, mass size,mass location, experience of the endoscopist andpresence of onsite cytopathologist were analyzed.Results: A total of 88 EUS-FNA procedure were performed on 79 patients in six years. Diagnostic accuracy of EUS-FNA found %62,5. In 19(%21,5) of 33 procedure adequate to obtain cell block, immunohistochemistry interpretation resulted with definitive diagnosis. Larger lesion size was found associated with high diagnostic accuracy(p=0,022). There was no association between diagnostic accuracy and factors such as number of pass, needle size, mass size, mass location, layer of origin, mass echogenicity. Although it is not statistically significant, esophagus lesions tend to have higher diagnostic accuracy. Contrary to expectations, presence of onsite cytopatologist during procedure found to be associated with lower diagnostic accuracy(p=0,04)In years; as the experience of endoscopist increased, diagnostic accuracy also increased. Diagnostic accuracy of EUS-FNA in last three years found significantly higher than the first three years(p=0,04). Conclusion: EUS-FNA is effective in diagnosis of SMTs. Two important factor affecting diagnostic accuracy are; lesion size and experience of the performer endoscopist. Studies with more patient numbers are needed to identify other factors. 49

ÖZETAmaç: Prostat adenokarsinomu derecelendirme sistemi 1066'dan beri kullanılmaktadır. Prostat kanseri derecelendirmesinde paternler arası gözlemci farkını en aza indirmek ve daha iyi prognostik korelasyon sağlamak amacıyla 2010 yılında Gleason derecelendirme sistemi revize edilmiş, önceden Gleason grade 3'e dahil edilen düzgün sınırlı kribriform yapılar şekil ve boyuta bakılmadan Gleason grade 4 olarak değerlendirilmeye başlanmıştır. Çalışmamızda 2010 revize Gleason derecelendirme sistemine göre ince iğne biyopsisinde tespit edilen tümör özellikleri ile radikal prostatektomideki total tümörün uyumunu araştırmak amaçlanmıştır. Materyal ve Metod: Çalışmamıza 2005-2010 yılları arasında ince iğne biyopsi ve radikal prostatektomi materyali Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı'nda incelenmiş ve prostat adenokarsinomu tanısı almış 190 olgu dahil edilmiştir. Tümörler 2010 revize Gleason Derecelendirme sistemine göre 3 patolog (AS, SK, FA) tarafından tekrar değerlendirilmiştir. Gleason grade, Gleason skor ve tümör miktarını içeren tümör özellikleri ile tümör risk grupları açısından iğne biyopsileri ile radikal prostatektomi materyalleri karşılaştırılmış, aradaki uyum araştırılmıştır. Pre-op PSA düzeyi, radikal prostatektomide elde edilen cerrahi sınır ve ekstraprostatik yayılım bulguları ayrıca değerlendirilmiştir. Verilerin analizi SPSS for Windows 11,5 paket programında yapılmıştır. p20 Ng/ml), yüksek oranda periprostatik yağ doku invazyonu (%36.9), perinöral invazyon (%96.9), veziküloseminalis invazyonu (%6.2), lenfovasküler invazyon (%23.1) ve lenf nodülü metastazı (%9.2) göstermiştir. Tümör risk gruplarına göre değerlendirildiğinde ince iğne biyopsi ve radikal prostatektomi arasında uyum düşük bulunmuş, tümörlerin %35.9'nda risk grubu aynı kalırken, %58.1'i upgrade, %6'sı downgrade olmuştur (p=0.001). Upgrade olan tümörlerin ince iğne biyopsisinde primer veya sekonder grade olarak GG4 içerdiği ve yüksek toplam tümör yüzdesi ve yüksek pre-op PSA düzeyi (>20 ng/mL) gösterdikleri belirlenmiştir. Ayrıca perinöral invazyon, periprostatik yağ doku invazyonu, veziküloseminalis invazyonu, lenfovasküler invazyon ve cerrahi sınır pozitifliği bu tümörlerde daha sık gözlenmiştir. Upgrade olasılığını öngörme açısından; yüksek pre-op PSA düzeyi, yüksek İİB toplam tümör yüzdesi, perinöral invazyon ve tümör içeren biyopsi sayısının yüksek olması anlamlı bulunmuştur. Sonuç: Gleason derecelendirme sisteminde güncellemelere rağmen, İİB ve RP arasında Gleason grade ve gleason skor uyumsuzluğu önemli bir konu olmaya devam etmektedir. Hasta yönetimi ve prognoz tayini açısından tümörlerin upgrade ve downgrade olma olasılığını ön gören parametrelerin belirlenmesi önem taşımaktadır. İğne biyopsilerinde GG 4 tümöre upgrade olasılığını destekleyen klinikopatolojik parametrelerin de eşlik etmesi radikal prostatektomi materyalinde daha yüksek dereceli bir tümörü işaret etmektedir.Despite the Gleason grading system updates, Gleason grade and Gleason score discordance between fine needle biyosies and radical prostatectomy materials continues to be an important issue. To detect the patients management and prognosis, determining the parameters to estimate the possibility of upgrade and downgrade of the tumors is important. GG 4 tumors in needle biopsy and clinicopathological parameters to support the possibilities of upgrade, indicate high grade tumors in radical prostatectomy materials together.Anahtar Kelimeler: Prostatadenokarsinomu, Gleason grade, Gleason skor, Upgrade, Klinikopatolojik parametreler SUMMARYAim: Prostate adencarcinomas are used to be graded by Gleason grading system since 1966. The system had to be modified for several times and recently it was revised and updated in 2010 in order to minimize the interobserver discordance and to provide a better clinicopathologic correlation. The major modification was based on the cribriform glands that all cribriform patterns were considered as Gleason grade 4. In our study we aimed to compare the tumor findings between the needle biopsies and radical prostatectomy materials according to the revised 2010 Gleason grading system. Materials and Methods: 190 prostate adenocarcinoma patients whose needle biopsies and radical prostatectomy materials were examined in Pathology Department of Ankara University Medical Faculty between 2005 and 2010 were included in the study. Tumors were reviewed by 3 pathologists (AS, SK, FA) according to the revised 2010 Gleason grading system. Tumor findings as gleason grade, gleason score and tumor quantity and tumor risk groups were checked between needle biopsies and radical prostatectomy materials to analyse the concordance of the materials. Pre-op PSA levels and the clinicopathologic findings of radical prostatectomy as extraprostatic dissemination and surgical margin positivity of the tumors were also evaluated. SPSS for Windows 11,5 programme was used for statistic analyses and p value 20 ng / mL), a high rate of peri-prostatic fat invasion (36.9%), perineural invasion (96.9%), seminal vesicles invasion (6.2%), lymphovascular invasion (23.1%) and lymph node metastasis (9.2%). When tumors were analyzed according to risk groups, the concordance were lower between fine needle biopsy and radical prostatectomy; while 35.9%of the tumors were unchanged, 58.1%has been upgrade and 6%of the tumors has been downgrade (p = 0.001). Fine needle biopsy of upgrade tumors showed GG 4 as primary or secondary grade and demonstrated high total tumor percentage and high pre-operative PSA level (> 20 ng / ml). Perineural invasion, peri-prostatic fat tissue invasion, seminal vesicles invasion, lymphovascular invasion and positive surgical margins were also observed more frequently in these tumors. In terms of predicting of upgrade; high pre-operative PSA level, high fine needle biypsy total tumor percentage, perineural invasion and high biopsy numbers with tumor was found to be significant. Discussion / Comments: Despite the Gleason grading system updates, Gleason grade and Gleason score discordance between fine needle biyosies and radical prostatectomy materials continues to be an important issue. To detect the patients management and prognosis, determining the parameters to estimate the possibility of upgrade and downgrade of the tumors is important. GG 4 tumors in needle biopsy and clinicopathological parameters to support the possibilities of upgrade, indicate high grade tumors in radical prostatectomy materials together.Keywords: Prostate adenocarcinoma, Gleason grade, Gleason score, Upgrade, Clinicopathological parameters 89

Giriş: Pauci-immun glomerulonefrit, erişkinlerde hızlı ilerleyen glomerulonefritlerin en yaygın formudur. Hastalığın karakteristik lezyonu fokal nekrotizan ve kresentik glomerulonefrittir. Pauci-immun kresentrik glomerulonefrit, sistemik küçük damar vaskülitinin bir komponenti veya böbreğe sınırlı (primer) şekilde olabilir. En sık sistemik olgular; Wegener Granülomatozu, Mikroskobik Polianjitis ve Churg-Strauss Sendromudur. Tedavi kısa zamanda başlatılmaz ise hücresel kresentler hızla fibröz kresentlere dönüşür ve glomerüler kapiller yumakta kollaps ortaya çıkar. Pauci-immun kresentik glomerulonefritlerin en tipik özelliği, yaklaşık %80-90 olguda saptanan, anti-nötrofilik sitoplazmik antikor (ANCA) pozitifliğidir. ANCA, miyeloperoksidaza (MPO-ANCA veya sıklıkla p-ANCA) veya proteinaz-3'e karşı (PR3-ANCA veya sıklıkla c-ANCA) oluşmuş olabilir. Mammalian target of rapamycin(mTOR), bir serin treonin kinaz olup, hücre büyümesi ve çoğalmasının düzenlenmesinde rol oynar. mTORC1 ve mTORC2 olmak üzere, 2 farklı multi protein komplekslerinden oluşur. mTORC1, hücre büyümesi, proliferasyonu ve sağ kalımını kontrol eder. mTORC2, aktin hücre iskeletini düzenler. mTOR multi protein komplekslerinin, fibrotik interlökinler üzerine pozitif etkisi mevcut olup, mTOR'un rapamisin ile inhibisyonu sonucu interlökin (IL)4, IL6, IL17 ve transforming growth faktör-β (TGF-β) nın azaldığı gösterilmiştir. Phosphatase and tensin homolog(PTEN) molekülü isemTOR yolağını etkiler. Sistemik otoimmun hastalıklardaMitojen aktive edici protein kinaz(MAPK), Protein kinaz B (AKT), Nükleer faktör-kappaB (NF-Κb), Bcl-2 ailesi ve JAK/STAT molekülleri gibi birçok moleküler sinyalizasyon yollarının aktive olduğu görülmüştür. Ancak tüm bu moleküler yolaklar içerisinde, terapötik hedef olma özelliği nedeni ile PI3K/AKT/mTOR yolağı öne çıkmaktadır. Bu nedenle, bu çalışma ile böbrek biyopsileri sonrası,pauci-immun glomerulonefrit tanısı almış hastalarda, mTOR yolağının rolünü ve bu yolağın potansiyel terapötik hedef olma özelliğini araştırmayı hedefledik.Materyal-Metod:İzmir Katip Çelebi Ünv. Atatürk Eğ. Arş. Hastanesi Nefroloji kliniğinde yatırılarak, Ocak 2009 ile Mayıs 2016 tarihleri arasında böbrek iğne biyopsisi yapılmış ve patolojik tanısı pauci-immun glomerülonefrit olarak rapor edilmiş hastalar retrospektif olarak tarandı. Böbrek biyopsisi ile pauci-immun glomerülonefrit tanısı konmuş hastalar, mTOR ve mTOR yolağının indirekt göstergeleri olan PTEN ve TGF-β1 açısından histokimyasal olarak boyanıp değerlendirildi. mTOR, glomerüler ve tübülointerstisyel alanda ayrı ayrı semikantitaif olarak skorlandı. Boyanma yoğunlukları 0 (negatif), 1 (zayıf pozitif), 2 (orta yoğunlukta pozitif), 3 (kuvvetli pozitif); pozitif boyanma yüzdesi ise 0 (%75) olarak derecelendirildi. PTEN için hücreler zayıf boyanma gösterdiyse 1 pozitif, orta derecede boyanma gösterdiyse 2 pozitif, güçlü boyanma gösterdilerse 3 pozitif olarak değerlendirilirken, boyanma göstermedilerse skor 0 olarak not edildi. TGF-β1 için kontrol dokuda immunreaksiyon görüldükten sonra, böbrek iğne biyopsisi preparatları boyanmış olup, boyanma negatif ise skor 0, %1-25 (1 pozitif), %26-50 (2 pozitif), %51-75 (3 pozitif) ve %76-100 (4 pozitif) olarak değerlendirildi.Tüm boyama kesitleri aynı nefropatolog tarafından kör olarak yorumlandı.Bulgular:Yaşları 54,4 ± 14,3 yıl olan, 58 hasta (29 erkek,29 kadın) çalışmaya dahil edildi. Teknik sorunlar nedeniyle 51 hastada glomeruler mTOR ve 50'sinde TİA mTOR boyanabildi.50 hastanın PTEN, 52 hastanın da TGF-β1 boyaması yapılabildi.TİA, mTOR-PTEN ve TİA mTOR -TGF-β1 arasında anlamlı ilişki saptamazken (p=0,114,p=0,411), TGF-β1 ve PTEN boyanma yüzdesi arasındaki ilişkinin anlamlıolduğunu gördük (p=0,032). TİA mTOR boyanma yüzdesi ile kresent yüzdesi arasında anlamlı korelasyon (p=0,021) vardı. TİA mTOR boyanma yüzdesi ile immunsüpresif tedavi yanıtı arasında da anlamlı korelasyon (p=0,048) olduğunu tespit ettik..Sonuçlarımız mTOR yolağının, pauci-immun glomerulonefrit patogenezinde rol oynuyor olabileceğini düşündürmektedir. Ayrıca, PTEN ve TGF-β1 de mTOR'dan bağımsız olarak patogenezde rol oynuyor olabilir.Bu açıdan mTOR ekspresyonunun, immunsupresif tedaviye yanıt verme oranını arttırması, mTOR yolağını hedefleyen tedavilerin denenmesi için araştırmalara cesaret verici nitelikte olduğunu ve daha kapsamlı çalışmalar ile bu sonuçların desteklenmesi gerektiğini düşünüyoruz. Background:Pauci-immun glomerulonephritis is the most common form of rapidly progressive glomerulonephritis in adults.The characteristic lesion of disase is focal necrotizing and crescentric glomerulonephritis.Pauci-immun type of crescentic glomerulonephritis is a component of small vessel vasculitis or renallimited (primary) together with systemic vasculitis.The major clinicopathologic expressions of ANCAassociated small-vessel vasculitis are Wegener's granulomatosis, microscopic polyangiitis, Churg-Strauss syndrome, and renal-limited vasculitis.If the treatment does not start in short time, cellular crescents turn to the fibrous crescents and occur collapse in glomerular capillary.The most typical feature of pauci-immun type crescentic glomerulonephritis is positivity of antineutrophil cytoplasmic antibodies (ANCA) that detected the case of %80-90.ANCA may against to occur that myeloperoxidase ( MPO-ANCA or often PANCA) or proteinase-3 ( PR-3 ANCA or often C-ANCA).mTOR is a serine treonine kinase and regulates cell proliferation and growth. mTOR is formed by mTORC1 and mTORC2 multiprotein complexes.mTORC1 has a role in mRNA translation and activates S6K1 and 4EBP1.Growth factors, nutrients, energy, stress signals, PI3K, MAPK and AMPK stimulate mTOR activiy and control cell growth, proliferation and survival. mTORC2 activates PKC-α and AKT and regulates actine skeleton of cell. mTOR has a positive effect on fibrotic mediators. Liang et al. showed that IL4, IL6, IL17 and TGF-β decreases after mTOR inhibition with rapamycin. PTEN inhibits Akt/PKB and controls mTOR pathway.Most of molecular signalization pathways such as MAPK, AKT, NF-κB, Bcl-2 family and JAK/STAT are activated during systemic autoimmune diseases. But, through these pathways, PI3K/AKT/mTOR pathway is also important since it is a therapeutic target. So, in this study, we aimed to evaluate the role of mTOR, which is a potential therapeutic target in pauci-immun glomerulonephritis kidney biopsies of glomerulonephritis patiens. Methods: We retrospectively scanned who admitted to our outpatient Nephrology clinic between January 2009 and May 2016 and were performed a kidney needle biopsy.Patologically diagnosed pauci-immun glomerulonephritis patients were stained and evaluated histologically for PTEN and TGF-β1, which are indirect indices of mTOR and mTOR pathways.mTOR of glomerular and tubulointerstitial area were scored separately as semiquantitative.Staining concentrations rated as 0 (negative), 1 (weak positive), 2 (medium intensity positivite), 3 (strong positive).For PTEN, the cells were rated as positive if they showed weak staining, 2 positive if they showed moderate staining, and 3 as positive staining, and score 0 if they did not stain.For TGF-β1, kidney needle biopsy preparations were stained after immunoregulation with control tissue. If the staining was negative, the score was 0, 1-25% (1+), 26-50% (2+), 51-75% -100% (4+).Slides were read blindly.Results:A total of 58 patients (50% male, 50% female, mean age of 54.4 ± 14.3 years) were included in the study.Of these patients, 51 were glomeruler mTOR, 50 were tubulointerstitial mTOR could be painted.50 patients could be done colouring with PTEN and 52 patients could be done with TGF-β1 staining.It was seen that there was no significant correlation between tubulointerstitial area (TIA) mTOR-PTEN and TIA mTOR-TGF-β1 (p = 0,114, p = 0,411) and there was a significant correlation between TGF-β1 and PTEN staining percentage (p = 0,032).There was a significant correlation (p = 0.021) between percentage of TIA mTOR staining and percentage of cresent.Conclusion:The results suggest that mTOR pathway may play a role in the pathogenesis of pauci-immun glomerulonephritis.Plus, PTEN and TGF-β1 may also have a role in this disease, probably with another pathways from PI3K/Akt/mTOR pathway.In this respect, we believe that mTOR expression is encouraging to research immunotherapeutic treatment response rates, to test treatments targeting mTOR pathway, and to support these results with more extensive studies. 74

Akciğer kanseri, insidansı giderek artan ve mortalitesi yüksek bir kanser türüdür. Histopatolojik tanının konulabilmesitedavi şeklinin belirlenmesi açısından önemlidir. Perkütan transtorasik biyopsi (PTB), akciğer kitle-lezyonlarının patolojik doku örneklemesinde iyi tanımlanmış bir yöntemdir. Bu çalışmanın amacı,bilgisayarlı tomografi (BT) kılavuzluğunda yapılan perkütan transtorasik akciğer biyopsilerinin tekniğinin, komplikasyon oranlarının, tanı doğruluğunun ve komplikasyon oluşumunu etkileyen faktörlerin belirlenmesidir.Bu çalışmada 01/01/2013 ve 30/11/2015 tarihleri arasında Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyoloji Anabilim Dalı'nda BT eşliğinde perkütan transtorasik biyopsi yapılan, görüntü ve patoloji sonuçlarına ulaşılabilen hastalar retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Bunun sonucunda çalışma grubunu, 31-88 yaş aralığında, 124'ü erkek 29'u kadın 153 olgu oluşturmuştur. On hastaya 2 kez biyopsi yapılması nedeni ile toplamda 163 BT eşliğinde transtorasik biyopsi işlemi çalışmaya dahil edilmiştir.Veriler ki-kare ve bağımsız örneklem T testi ile analiz edilmiştir.Çalışmamızda 163 biyopsi işleminin 142'sinde tanısal sonuç sağlanmış olup, patoloji sonuçları olguların 110'unda spesifik malign, 11'inde kuşkulu malign, 20'sinde spesifik benign, 1'inde ise nonspesifik benign olarak değerlendirilmiştir. Hastanın yaşı, cinsiyeti, lezyonun lobar yerleşimi, lezyon kenar özellikleri, lezyon iç yapı özellikleri, iğne kalınlığı ve geçilen parankim mesafesi ile tanı doğruluğu arasında istatistiksel anlamda ilişki saptanmamıştır.Biyopsi işlemi sırasında ve sonrasında 30 (%18,4) hastada pnömotoraks, 21 (%12,8) hastadaparankimal hemoraji ve 2 (%1,2) hastada hemoptizi gelişmiştir. Pnömotoraks gelişimi ile hastanın yaşı(p:0,021), lezyonun nekroz içermesi(p:0,003), lezyon boyutu (p:0,031) ve geçilen parankim mesafesi (p:0,003) arasında anlamlı ilişki saptanmıştır. Parankimal hemoraji ile lezyon boyutu ve geçilen parankim mesafesi arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki saptanmıştır (p değeri sırasıyla 0,013 ve 0,004).Toraks kitlelerinin histopatolojik tanısını koymak için BT kılavuzluğunda uygulanan PTB, invaziv olan cerrahi işlemlere duyulan ihtiyacı azaltan,düşük komplikasyon oranlarıyla güvenilir ve etkili bir yöntemdir. Lung cancer is a cancer growing incidence and has a high mortality. The histopathological diagnosis is important to determine the type of treatment. Percutaneous transthoracic biopsy (PTB) is a well-defined method for mass-pathological tissue sampling of lung lesions. The purpose of this study is to determine complication rates, the factors affecting the formation of diagnostic accuracy and complications by performing computed tomography (CT) technique of percutaneous transthoracic lung biopsy.In this study, the results of patients who can achieve the image and pathology and the patients who underwent percutaneous CT-guided transthoracic biopsy between 01/01/2013 and 11/30/2015 in Mersin University School of Medicine Department of Radiology were evaluated retrospectively. The study group, in the 31-88 age range, included 124 male and 29 female patients and totally 153 cases. Ten patients had two times biopsy so 163 transthoracic CT-guided biopsy were included in the study. Data were analyzed by chi-square and independent samples T test.In our study results is provided in 142 of 163 diagnostic biopsy, the pathology results of 110 patients with specific malignant, 11 were suspected to be malignant, 20 were specific benign and 1 was considered as nonspecific benign. There was no statistically significant correlation between the patients' age, sex, lobe lesion location, lesion edge features, lesion internal structure features, needle thickness and passed parenchymal distance with diagnostic accuracy.During a biopsy procedure and after a biopsy, in 30 patients (18.4%) pneumothorax, in 21 patients (12.8%) parenchymal hemorrhage and in 2 patients (1.2%) hemoptysis were developed. A significant relationship was found between development of pneumothorax with the age of the patient (p: 0.021), lesion necrosis inclusion (p: 0.003), lesion size (p = 0.031) and passed parenchymal distance (p: 0.003). There was a statistically significant correlation between parenchymal hemorrhage with the size of the lesion and passed parenchymal distance (p values are 0.013 and 0.004 respectively).CT-guided applied PTB is performed to diagnosis of thoracic mass is reducing the need for invasive surgical procedure and is a safe and effective procedure with low complication rates. 62

AMAÇ: Bu retrospektif çalışmadaki amacımız kliniğimizde BT eşliğinde yapılan transtorasik biyopsilerin tanıdaki doğruluk oranlarını, güvenilirliğini, komplikasyon oranlarını değerlendirmek ve komplikasyonların gelişimine etki eden faktörleri saptamaktır.GEREÇ YÖNTEM: 191 hastanın 194 BT görüntüsü incelenmiştir. Yatış pozisyonu, lezyon yerleşimi, boyutu ve özellikleri, komplikasyon gelişip gelişmediği, komplikasyon tipi, deri/plevra ve plevra/lezyon mesafesi, füssürün geçilip geçilmediği, amfizem varlığı, iğnenin plevraya giriş açısı, ko-aksiyel kullanılıp kullanılmadığı değerlendirilmiştir. Hastaların demografik bilgileri, kullanılan iğne türü ve boyutu, patoloji sonuçları ve takipleri Hastane Bilgi Yönetim Sisteminden (HBYS) bakılmıştır.BULGULAR: İİAB'nin tanısal doğruluk oranı benign lezyonlarda %81, malign lezyonlarda %91 ve tüm lezyonlar açısından bakıldığında %84 bulunmuştur. Tru-cut biyopsi ile benign lezyonlarda tanısal doğruluk oranı %84, malign leyonlarda %95 ve tüm lezyonlarda %91 bulunmuştur. Hemoraji en sık görülen komplikasyon olup 31oranında görülmüştür. İkinci sıklıkla %29 ile pnomotoraks mevcuttur. Lezyon çapı, yerleşimi, plevra/lezyon mesafesi ile hemoraji arasında istatiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur. Deri/plevra mesafesi ve hemoraji ile arasındaki ilişkiye bakıldığında Deri/plevra mesafesi ile tip 1 hemoraji gelişimi açısından anlamlı fark bulunmuştur. Deri/plevra mesafesi azaldıkça tip 1 hemorajinin daha az olduğu görülmüştür. Pnomotoraks ile olan ilişkiye bakıldığında amfizem, lezyon boyutu, fissürün geçilmesi, plevra/lezyon mesafesi istatiksel olarak anlamlı fark bulunan parametrelerdir.SONUÇ: BT eşliğinde yapılan perkutan biyopsi işlemleri uygulanabilirliği kolay, düşük maliyetli, tanısal doğruluk oranları yüksek, ciddi komplikasyon oranları düşük güvenilir bir yöntemdir. Tanısı konulmamış akciğer lezyonlarının tanısında öncelikle tercih edilmesi gerekmektedir. PURPOSE: Our purpose in this retrospective study is to evaluate the accuracy rates, reliability and complication rates of CT aided trans thoracic biopsies and to determine the factors that effects development of complications.MATERIAL AND METHOD: 194 CT studies of 191 patient was evaluated. Patients position, lesion location, lesion size and characteristics, skin/pleura and pleura/lesion distance, piercing of fissure, presence of emphysema, insertion angle of needle in to pleura, usage of coaxial were evaluated. patients' demographics, needle type and size, pathology results were obtained from HBYS (hospital information management system).FINDINGS: The diagnostic rate of fine-needle aspiration biopsy is 81% in benign lesions, 91% in malign lesions and 84% overall. the diagnostic rate of tru-cut biopsy is 84% in benign lesions, 95% in malign lesions and 91% overall. Hemorrhage is the most common complication with 31%. the second common complication is pneumothorax with 29%. Lesion diameter, location, pleura/lesion distance affects hemorrhage and it's found statistically correct. skin/pleura distance and type 1 hemorrhage rate also statistically related. The decrease in skin/pleura distance resulted a decrease in type 1 hemorrhage rates. It's found that pneumothorax rate is statistically related with presence of emphysema, lesion size, piercing of fissure and pleura/lesion distance.RESULT: CT aided percutaneous biopsy is an easy, reliable and cheap method with high diagnostic rate and low complication rate. ıt should be the first choice of biopsy in patients with undiagnosed lung lesions. 69

Giriş ve Amaç: Tiroid kanserleri tüm kanserlerin %2'sinden azını oluştursa da görülme sıklığı hem Türkiye'de, hem de dünyada artmaktadır. Bu çalışmamızda bölümümüzün Bethesda Sistemi'ni kullanmaya başladığı tarihten itibaren hastanemize başvuran ve tiroid ince iğne aspirasyon biyopsisi (İİAB) yaptıran hastalar ile ilgili verilerle arşiv oluşturmak, verileri literatürle karşılaştırmak, BS tiroid tanı kategorilerinin sonuçları ile sonrasında tiroidektomi yapılan olgularda histopatolojik tanı ile korelasyonunun ortaya konması amaçlanmıştır. Değerlendirme sırasında göz önünde bulundurmamız gereken tiroid USG bulguları ile malignite arasındaki ilişki sorgulanmıştır. Sitolojide önemi belirsiz atipi (ÖBA) tanısı almış olguların histopatolojik sonucu altın standart olarak kullanarak sitolojide malign ya da benign tanıyı telkin eden özelliklerin saptanması hedeflenmiştir. Gereç ve Yöntem: Çalışma Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı arşivinden bölümümüzün Bethesda raporlama sistemine başladığı Kasım 2010 tarihinden başlanılarak, Ağustos 2015 yılları arasında tiroid ince iğne aspirasyon biyopsisi yapılan 3961 olgu üzerinde retrospektif olarak gerçekleştirilmiştir.Bulgular: İİAB yapılan toplam 3961 olgunun sonuçları %42,7'i benign, %32,9'si tanısal olmayan, %14,2'i önemi belirsiz atipi, %2,2'i folliküler neoplazi şüphesi, %6,3'si malignite şüphesi, %1,9'i malignite pozitif olarak belirlenmiştir. Tiroidektomisi de olan hastalarda benign tanı verilenlerin oranı %58,5 (341 hasta) iken, malign olanların oranı %41,5 (241 hasta) 'dir. İİAB sonrası tiroidektomi yapılan 582 hastada tanısal olmayanlarda malign histopatoloji saptanma oranı %32,3 iken, benign olanlarda malign histopatoloji saptanma oranı %17,8, önemi belirsiz atipi olanlarda %27,4, folliküler neoplazi şüphesi olanlarda %36,9, malignite şüphesi olanlarda %59,9 ve malignite olanlarda da %100 dür.Tiroid kanseri görülme sıklığında cinsiyet ve yaş ile malignite arasında anlamlı fark saptanmamıştır. USG'de nodülün hipoekojen, solid, 2 cm'den küçük olması, nodülde mikrokalsifikasyon ve servikal LAP varlığı ile malignite arasında anlamlı ilişki saptanmıştır. İİAB'de Hürthle hücresi ve iri hücre içeren ÖBA olgularında, malignite anlamlı düzeyde daha sık saptanmıştır (sırasıyla p=0,035 , p=0,003). Enflamatuar sürecin yoğun olarak izlendiği durumlarda, sitolojide ÖBA tanısı verme oranımız, diğer tanı kategorilerine göre anlamlı daha yüksek saptanmıştır (p=0,003).Tartışma ve Sonuç: Bölümümüz tiroid İİAB'de en önemli problem elde edilen aspirasyon materyalinin sitolojik değerlendirme açısından yetersiz olmasıdır. Bu sorunun önüne geçmek için aspirasyonun USG eşliğinde deneyimli hekimler tarafından yapılması, sonrasında hasta başı İİAB yeterlilik değerlendirmesi yapılması ve kistik nodüllerin farklı yerlerinden çoklu aspirasyon yapılması gerekmektedir. Aspirasyon değerlendirilirken USG bulguları her zaman göz önünde bulundurulmalıdır. Bölümümüzde benign denilebilecek olguların bir kısmına ÖBA ve malignite şüphesi, malignite şüphesi denilebilecek olguların bir kısmına da ÖBA tanısı konulduğu düşünülmüştür. ÖBA olgu sayısını azaltmak için zemindeki reaktif değişiklikleri, Hürthle hücresi ve iri hücre varlığı gibi hücresel atipi özelliklerini iyi gözlemlemek gerekmektedir. Introduction and Aim: Thyroid carcinomas are less than 2% of all cancer types but prevalence increase in Turkey and all over the world. In this study, we aim to archive all fine needle aspiration biopsies since our clinic starts to use Bethesda System. Also, we will compare our data with literature and correlate fine needle aspiration biopsy diagnosis with thyroidectomy diagnosis. Also, we will search for the relation between USG and malignancy. We will use thyroidectomy as a gold standard in patients who have a diagnosis of atypia of undetermined significance and try to separate cytological features to benign and malign.Material and Methods: We will search retrospectively all thyroid fine needle aspiration biopsies in Ondokuz Mayıs University School of Medicine Pathology Department archives between November 2010 to August 2015. The study includes 3961 patients retrospectively and November 2010 is the time that our institution starts to use Bethesda system.Results: There are 42,7% benign, 32,9% nondiagnostic, 14,2% atypia of undetermined significance, 2,2% follicular neoplasia, 6,3% suspicious for malignancy, 1,9% malignant in 3961 thyroid fine needle aspiration biopsy. İn thyroidectomy specimens, there are 58,5% (341 patients) benign histopathology, 41,5% (241 patients) malign histopathology. There is 582 patient who underwent surgery after fine needle aspiration biopsy. Malign histopathology after nondiagnostic is 32,3%, after benign is 17,8%, after atypia of undetermined is 27,4%, after follicular neoplasia is 36,9%, after suspicious for malignancy is 59,9% and after malignant is 100%.There is no statistically significant difference in age and gender for thyroid cancer prevalence. In USG results, hypoechogenicity, solidity, less than 2 cm, microcalcification, cervical lymphadenopathy were found to be associated with malignancy.Hürthle cell morphology and large nucleus in fine needle aspiration were found to be associated with malignancy (p=0,035, p=0,003). In inflammatory conditions, we are using atypia of undetermined significance category much more than other cytologic categories.Conclusions: The most important problem in our institution is a high number of nondiagnostic cytology. Aspiration must be done in the guidance of USG by an experienced doctor, on-site adequacy assessment must be done and lots of samples must be aspirated from cystic nodules, for to solve this problem. We should keep in mind that USG findings are always an important clue for malignancy. We use atypia of undetermined significance much more when we compare with other categories. For reducing the number of atypia of undetermined significance, we should examine reactive changes in background, Hürthle cells, and large nucleus carefully. 91

Tiroid nodülleri genel popülasyonda %3-7 sıklığında görülmektedir. Tiroidnodülü olan hastalarda İİAB önemli bir tanı aracıdır. İİAB sonuçları için birçokraporlama sistemi mevcuttur ve bunlardan en yaygın kullanılanı Bethesdaraporlama sistemidir. Bu retrospketif çalışmanın amacı; tiroid nodülü nedeniyleİİAB uygulanan hastalardaki önemi belirsiz atipi tanı oranlarını tespit etme, buhastaların daha sonra uygulanan İİAB sonuçlarını değerlendirme, operasyonkararı verilen hastalardaki operasyon tipini, malignite oranlarını belirleme veliteratürle karşılaştırmaktır.Çalışmada Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Endokrinoloji veMetabolizma Hastalıkları veya Girişimsel Radyoloji kliniklerinde benign veyamalign tiroid hastalığı endikasyonu ile Ocak 2010 ile Temmuz 2016 tarihleriarasında tiroid ince iğne aspirasyon biyopsisi (İİAB) yapılan 3371 hastaretrospektif olarak değerlendirildi ve tiroid lobektomi veya total tiroidektomioperasyonu kararı alınan 61 hasta çalışmaya dahil edildi.Çalışmada İİAB sonucunda atipi görülme oranı %8 bulundu. İİABsonuçlarının nihai patoloji sonuçları ile birlikte değerlendirilmesi sonucunda ilkİİAB'ın duyarlılığı %100, özgüllüğü ise %5 olduğu gözlendi ve yapılan birinciİİAB'ın pozitif tanısal değeri %30, negatif tanısal değeri ise %100 olarak görüldü.Birinci İİAB sonucu atipi olarak gelen hastalara yapılan ikinci İİAB'nin maligniteaçısından duyarlılığı %75, özgüllüğü ise %0 olarak görüldü. Yapılandeğerlendirmede patolojik inceleme sonucu elde edilen malignite neticelerineyönelik olarak birinci İİAB sonrası operasyon ile ikinci İİAB sonrası operasyonarasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık gözlemlenemedi.Yapılan hasta serilerinde İİAB sonucunda atipi görülme oranı %3-10arasında belirtilmiş olmakla beraber bizim çalışmamızda da bu oran literatür ileuyumlu şekilde %8 olarak görülmüştür. Hastaların tiroidektomi materyallerininpatolojik incelemesinde malignite görülme oranı literatürde %22-35 arasındabelirtilmiş olup yaptığımız çalışmamızda bu oranı literatür ile uyumlu şekilde%29'5 olarak bulduk. İlk İİAB sonucu operasyon ile tekrarlayan ikinci İİABsonucu operasyon sonrasında malignite görülme oranları açısından literatürdeçelişkili bilgiler mevcut olmakla beraber, daha geniş vaka serileri içerençalışmaların yapılması gerekmektedir. Thyroid nodules has %3-7 frequency in general population. FNA biopsy isan important diagnostic tool for patients with thyroid nodules. There are manyreporting systems for FNA biopsy and Beshesda system is the most common one.The aim of this retrospective study, detect the atipia with undeterminedsignificance rates in the patients who performed FNA biopsy and evaluate theconcomittant biopsy results of this patients and evaluate the types of operation andmalignancy rates in the patients who were candidate and performed surgicaloperation.In this study 3371 patients who was performed thyroid FNAB between2010 January and 2016 July in Akdeniz University Hospital evaluatedretrospectively and 61 patients who was performed total thyroidectomy or thyroidlobectomy was enrolled the study.Atipia with undetermined significance frequency has been found as 8%.When FNAB and final patology results evaluate together and first FNAB'ssensitivity is found as 100% and spesivity is %5. The first FNAB positivepredictive value is 30%, negative predictive value is 100%. The second FNAB'swhich perfomed the patients who first FNAB's results was AUS, sensitivity isfound as 75% and spesivity is 0%. There were no statistically differences betweenfirst and second FNABs results for malignancy in this study.The frequency of atipia with undetermined significance in patient series onthe literature is between 3-10% and in our study we found this rate as 8%. Themalignancy rates according to final patology reports are between 22-35% and wefound this rate as 29,5%. However there were contradictory datas about themalignancy rates and significance for operation after fisrt FNAB and operationafter second FNAB, new studies with larger patients series is necessary about thistopic. 65

Giriş: Tiroid nodüllerine popülasyonda sık rastlanmaktadır. Bunların %5-10’u malign özellik taşımaktadır. İİAB ile tiroid nodüllerinin patolojisi hakkında daha doğru bilgilere ulaşıldığından yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu çalışmamızda İİAB’nin duyarlılık ve özgüllüğünü saptamayı amaçladık. Materyal ve metod: Ocak 2006 - Mart 2013 tarihleri arasında Kliniğimizde troid ince iğne aspirasyon biyopsisi uygulanan ve takiben tiroidektomi yapılan toplam 354 hasta demografik bulgular, fizik muayene, preoperatif radyoloji ve laboratuar bulguları, preoperatif İİAB sonuçları, operasyon ve postoperatif histopatolojik inceleme bulguları açısından retrospektif olarak incelendi. Bulgular: Çalışmamızda hastaların 266(%75,2)’sı kadın, 88(%24,8)‘i ise erkek idi. Yaş ortalamaları sırasıyla 44.44±13.71 (12–87) ve 48.76±12.58 (21–81) yıl idi. Preoperatif dönemde fizik muayenede 232(% 65,6) hastada tiroid nodülü palpe edilirken, 122(% 34,4) hastada nodül palpe edilmedi. Boyun muayenesinde 5(%.1,4) hastada servikal lenfadenopati palpe edildi. Ultrasonografide ise hastaların 284(% 80,2)’ünde tiroid bezinde birden fazla nodül tespit edilirken 70(% 19,8) hastada soliter nodül tespit edildi. Bunların 263’ü (% 74,2)ötiroidik, 34(% 9,6)’ü hipotiroidik ve 57’si (% 16,2) hipertiroidik olarak saptandı. İİAB yapılan hastaların biyopsi sonucu 283(% 79,9) hastada benign 38(% 10,7) hastada malign, 22(% 6,2) hastada önemi belirsiz atipi ve 11(% 5,2) hastada yetersiz materyal olarak tespit edildi. İİAB’ni takiben 337(% 95,1) hastaya bilateral total tiroidektomi, 6(% 1,8)’sına lobektomi, 11(% 3,1)’ine tamamlayıcı tiroidektomi yapıldı Postoperatif histopatolojik bulgular 57(%16,2) hastada malign 297(%(83,8)) hastada benign olarak raporlandı. Sonuç: İİAB ile malign ve benign lezyon ayırımı yapılarak endikasyon dışı tiroid operasyonları önlenebilir. İİAB Tiroid malignitelerinin tanısında en güvenilir yöntem dir. Anahtar kelimeler: Tiroid İİAB, Tiroid nodülü Introduction: Thyroid nodules are frequently observed in population. 5-10% of these are malign. As more acute information is obtained with FNAB about thyroid nodule pathology, it is more frequently used. In this study, we aimed to determine the sensitivity and the specificity of FNAB. Material and Methods: 354 patients have been retrospectively examined for demographic observations, physical examination, preoperative radiology, laboratory observations, preoperative FNAB results, operation and postoperative histopathologic analyses results obtained after thyroidectomy following thin needle aspiration biopsy performed on the patients applying to our clinic between January 2006 and March 2013. Observations: In our study, 266 (75,2%) of our patients were women, while 88 of them (24,8%) were men. The mean ages were respectively 44.44±13.71(12–87) and 48.76±12.58 (21–81). Thyroid nodules were palpated in 232 (65,6%) patients during physical examination in preoperative period, while it was not palpated in 122 patients (34,4%). In neck examination, cervical lymphadenopathy has been palpated in 5 (1,4%) patients. In ultrasonography, while more than one nodule have been detected in thyroid tissue in 284 (80,2%) patients, solitary nodules have been detected in 70 (19,8%) patients. 263 (74,2%) of these were euthyroid, 34 (9,6%) were hypothyroid and 57 (16,2%) were hyperthyroid. The results of the patients undergoing FNAB were as follows: benign in 283 (79,9%) patients, malign in 38 (10,7%) patients, unknown atypical in 22 (6,2%) patients and insufficient material in 11 (5,2%) patients. Following the FNAB, bilateral total thyroidectomy has been performed on 337 (95,1%) patients, lobectomy in 6 (1,8%) patients and supplementary thyroidectomy in 11 (3,1%) patients. The postoperative histopathologic observations have been reported as malign in 57 (16,2%) patients and benign in 297 (83,8%) patients. Results: Unrecommended thyroid surgery may be prevented by doing malign and benign lesion separation using. FNAB is the most reliable method for the diagnosis of thyroid malignities. Key Words: Thyroid FNAB, Thyroid nodules

Giriş : Tiroid nodülleri toplumda yaygın olarak görülmektedir. Popülasyonun % 4' üpalpabl, %67 'si ultrasonografi (US) ile tespit edilen nodüle sahiptir. Yapılan otopsilerde tiroid nodül prevalansı %50 olarak bulunmuş olup % 5'i malign özelliktedir. İnce iğne aspirasyon biyopsisi (İİAB) tiroid nodüllerinde tanımlanmış en iyi cerrahi dışı tanı metodudur. Güvenli, ucuz, minimal invazif ve sensitif olması avantajları olup yüksek oranda tanı koydurucudur.Amaç : US kılavuzluğunda İİAB ile benign sitolojik tanı almış tiroid nodüllerinin takibinde; malignite şüphesi ile tekrar İİAB gerektirecek anlamlı ultrasonografi (US) bulgularını belirlemektir. Bu sayede yalancı negatif İİAB sonucu ile kaçırılan malign olguların azaltılması, aynı zamanda malign potansiyeli düşük nodüllerde tekrar İİAB iletakibin azalmasının sağlanması amaçlanmaktadır.Gereç ve yöntem : Ocak 2009 – Şubat 2014 tarihleri arasında Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Ankara Hastanesinin çeşitli kliniklerinden yönlendirilen 513 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Çalışmaya ilk İİAB sonucu benign olan ve takipte 6-12 aylık aralıkta tekrar ultrasonografi (US) ve ardından İİAB yapılan hastalar dahil edildi. Ultrasonografi (US) özellikleri olarak boyut artışı, ekojenite , iç yapı (solid/kistik), nodül sayısı, kalsifikasyon varlığı,atipik lenfadenopati ve lenfadenopati boyutunda artış dikkate alındı. Multinodüler tiroid bezi olan hastalarda çalışmaya dahil edilen nodül ; girişimsel radyoloji raporunda İİAB yapıldığı belirtilen nodül şeklindedir. Girişimsel radyoloji raporunda aynı nodülden İİAB yapıldığı kesin olarak anlaşılamayan nodüller ve ilk İİAB işlemi sonrasında US'de iç yapısı bozulan nodüller, aynı nodülden tekrar İİAB yapıldığı kesin olmadığı için çalışma dışı bırakıldı.Bulgular : 513 benign nodülün ikinci sitolojik değerlendirilmesinde 498 'i benign , 15 'i malign özellikte izlendi. İstatiksel analizde malign nodüllerde mikrokalsifikasyon (duyarlılık % 60, özgüllük % 74,5 ), hipoekoik ve tek olmak (duyarlılık % 46,7, özgüllük % 91), hipoekoik tek ve boyut artışı olması (duyarlılık % 46,7, özgüllük %95,4) , atipik lenf nodu varlığı (duyarlılık % 33,3, özgüllük % 95) en sık bulunan ultrasonografi (US) özellikleri olarak izlendi (p

Amaç : Bu çalışmamızda kliniğimizde ince iğne prostat biyopsisi ile prostat kanseri tanısı alıp radikal prostatektomi yapılan hastaların, ince iğne biyopsi spesimenlerinin Gleason skoru ile radikal prostatektomi spesimenlerinin Gleason skoru arasındaki uyumluluğu araştırdık.Materyal ve Method : Kasım 2011 ve Aralık 2014 tarihleri arasında organa sınırlı prostat kanseri nedeniyle radikal prostatektomi uygulanan 117 ardışık hasta çalışmamıza dahil edilmiştir.Bu 117 hastanın bilgileri retrospektif olarak incelendi. Bulgular : Ortalama yaşları 61,8 ± 6,7 (43-76) yıl olan 117 olgu üzerinde yapılmıştır. Bu hastaları ortalama Vücut Kitle İndeksi (VKİ) 26,7 ± 3,24 (19,3 – 35,3) idi. Ortalama PSA değeri 10.6 ± 9,9 (1,4 – 80) ng/ml idi. 117 hastanın 74'nün (%63,2) TRİB Gleason skoru ile radikal prostatektomi spesmendeki Gleason skoru uyumlu, 35'nin (%29,9) uyumsuz ve 8 (%6,8) hastanın ise Gleason skoru aynı ancak sıralamasının farklı olduğu görüldü. Gleason skoru aynı ancak sıralamasının farklı olan 8 hastayıda uyumsuz olarak kabul ettiğimizde hastaların 43'ü (%36,7) uyumsuz olduğu gözlendi. Bir hastanın radikal prostatektomi patoloji sonucu sonucu PIN geldi, %5,9' nun (7 hasta) Gleason skoru 1 derece düşmüş, %22,2' sinin (26 hasta) Gleason skoru 1 artmış ve %1,7' sinin (2 hasta) Gleason skoru 3 arttığı bulunmuştur. Tartışma : Bu bulgular, ince iğne biyopsisi ile Gleason skorunun düşük saptanma ihtimalinin daha yüksek olduğunu desteklemektedir. Aim : In this study, we investigated the compatibility between Gleason scores of fine needle prostate specimens and radical prostatectomy of the patients who underwent radical prostatectomy for prostate cancer diagnosed by fine needle prostate biopsy in our clinic.Material and Methods : Between November 2011 and December 2014, 117 consecutive patients who underwent radical prostatectomy for organ confined prostate cancer were included in this study. The patients' informations have been investigated retrospectively.Results : Mean age of the patients was 61,8 ± 6,7 (43-76) and mean patient body mass index (BMI) was 26,7 ± 3,24 (19,3 – 35,3). Mean PSA of the patients was 10.6 ± 9,9 (1,4 – 80) ng/ml. In 74 (%63,2) of the patients Gleason score of transrectal needle prostate biopsy and radical prostatectomy were compatible, in 35 (%29,9) of them were incompatible and 8 (%6,8) of them's Gleason score were the same but rankings was different. If we accept 8 patients who had Gleason score were the same but rankings were different were incompatible, 43 (%36,7) of all patients would be incompatible. A patient's radical prostatectomy pathology PIN arrived, Gleason score of %5,9 (7 patient) of them decreased one degree, Gleason score of % 22,2 (26 patient) of them increased one degree, Gleason score of %1,7 (2 patient) of them increased three degree.Conclusion : These findings supports the possibility of determining low Gleason score by a fine needle biopsy is higher as the researchers found.Keywords: Gleason score, prostate fine needle biopsy, prostate cancer, PSA, radical prostatectomy 76

Giriş ve AmaçUltrasonografinin kullanımının yaygınlaşması ile muayeneyle ve palpasyonlasaptanamayan nodüllerin çoğu radyolojik değerlendirme ile görülebilmektedir.Tiroid nodüllerinin değerlendirilmesinde fizik muayene, ultrasonografi, sintigrafi vetiroid fonksiyon testleri kullanılsa da benign ve malign lezyonların ayrımı butetkiklerle kesin olarak yapılamamakta ve ince iğne aspirasyon biopsisine ihtiyaçduyulmaktadır. Biz bu çalışmamızda patoloji sonuçlarıyla karşılaştırarak nodüllerinhangi sonografik (B mod ve doppler özelliklerine göre) ve sintigrafik kriterlere göremalign-benign ayırımının yapılması gerektiğini ve malignite riskini öğrenmeyihedefledik. Böylece biyopsiye alternatif bir yol bulmaya ve hangi nodülün ince iğneaspirasyon biyopsisi gerektirdiğini anlamaya çalıştık.Gereç ve yöntemSağlık Bakanlığı Sakarya Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi RadyolojiKliniği'nde Eylül 2013 - Ağustos 2014 tarihleri yapılan tiroid ince iğne aspirasyonbiyopsisi materyallerinin sonuçları ve sono-sintigrafik bulguları retrospektif olarakincelendi. Çalışmaya 129 olgu dahil edildi. Nodüller histopatolojik sonuçlarına görebenign ve malign nodüller olmak üzere gruplara ayrıldı. Nodüllerin B modultrasonografi ile boyut ve iç yapısı araştırıldı. Renkli doppler ultrasonografi ilekanlanma tipi, kan akımının sistolik tepe değerinin diastol sonu değerine oranı,pulsalite indeksi, rezistif indeksi değerlerine bakıldı. Bulgular sintigrafi sonuçları ilebirlikte değerlendirildi. BulgularBenign ve malign nodüllerin ayrımında B mod bulguları anlamlı olmasa davaskülarizasyon tipleri, benign ve malign nodül içindeki sistol/diyastol oranı,pulsatilite indeksi ve rezistif indeksi istatistiksel olarak anlamlıydı. Bununla berabersintigrafik bulguların tek başına malign-benign ayırımının saptanmasında yeterligüvenirliğe sahip olmadığı anlaşıldı.SonuçTiroid nodüllerinde malign-benign ayırımı yapmak için sono-sintigrafik kriterleryeterli değildir, ancak renkli doppler ultrasonografi bulgularının bu tetkiklerlebirlikte değerlendirilmesi tanıya büyük ölçüde katkı sağlamaktadır. Bu sayede hanginodüle biyopsi yapılacağı belirlenebilir ve gereksiz biyopsiler de azaltılabilir.Anahtar Sözcükler: İnce iğne aspirasyon biyopsisi, renkli doppler ultrasonografi,tiroid malignitesi, tiroid nodülü, tiroid sintigrafisi. Introduction and PurposeThe thyroid nodules which can not be detected by examination and palpation, havebecame visible by ultrasonography with the widespread usage of radiologicalmethods. Physical examination, ultrasonography, thyroid scintigraphy and thyroidfunction tests may be used for evaluating thyroid nodules although distinction ofbening-malignant nodules can not to be made exactly by these methods and finallydiagnose of these nodules need fine needle aspiration biopsy. In our study, we aimedto understand which sonographic and scintigraphic criterias are useful to separatebenign or malignant nodules and the risk of malignancy of the nodule by comparingwith the pathological findings. In this way, we tried to find an alternative method tobiopsy and for which nodule fine needle aspiration biopsy is suitable.Material and MethodsWe analyzed pathological and sono-scintigraphic findings of thyroid nodules ofpatients who admitted to Ministery of Health, Sakarya Univercity Educational andResearch Hospital Radiology Department between September 2013-August 2014,retrospectively. One hundred twenty nine patients were included the study. Noduleswere divided into groups as benign and malignant nodules according to thehistopathological results. Size and internal structure of nodules were evaluated by Bmodeultrasound. Blood flow type within the nodule, ratio of peak systolic to enddiastolic blood flow, pulsatility index, resistive index were measured by colourdoopler ultrasonography. Findings have been evaluated with scintigraphy results.FindingsBlood flow type, within the benign and malign nodule systol/diastol, pulsatility indexand resistive index were statisticlly significant in order to separate benign nodulesfrom malign nodules except B mode findings. However, it was understood that, xiscintigraphic findings do not have sufficient reliability in the separation of benignand malignant nodules alone.ResultSonoscintigraphic criterias are not enough to make the distinction between malignantand benign thyroid nodules but color doppler ultrasonography findings greatlycontribute to the diagnostic evaluation with these investigations. By the way, we candetermine that which nodules need to be biopsied which not and reduce theunnecessary biopsies.Keywords: Fine-needle aspiration biopsy, color doppler ultrasonography, , thyroidmalignancy, thyroid nodules, thyroid scintigraphy. 77

Multinodüler guatr nedeni ile ameliyat edilen hastaların görüntüleme yöntemlerinin sonuçları ile histopatolojik inceleme sonuçlarının ilişkisini irdelemeyi planlanarak, tiroid nodüllerinin ince iğne aspirasyon biyopsisi sonuçları ile operatif piyeslerin histopatolojik inceleme bulgularını karşılaştırmayı ve bu suretle tiroid bezinde tespit edilen multinodülerin, Benign-malign lezyonlarının ayırd edilmesinde, görüntü yöntemleri ile ince iğne aspirasyon biyopsisinin ne derecede etkili olduğunu araştırmayı amaçladığımız çalışmamız 01.01.2012 ile 31.12.2013 tarihleri arasında Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi Kliniğinde multinodüler guatr nedeniyle opere olan 430 hasta arasında ince iğne aspirasyon biyopsisine ulaşılan 321 hasta üzerinde yapıldı. Çalışmamızda ince iğne aspirasyon biyopsisi sonuçları Bethesda göre 5 kategori de değerlendirildi; malign, malignite şüphesi, foliküler neoplazi, önemi belirsiz a tipi ve benign. Yapılan ultrasonografik incelemeyle tiroid dokusunun boyutları, nodüllerin soliter ya da multiple sayıda oluşu, altta yatan hastalık (tiroidit, guatr), nodül sınırlarının özellikleri (düzenli, düzensiz), halo varlığı, kalsifikasyon özellikleri (mikrokalsifikasyon, makrokalsifikasyon), nodülun sonografik özellikleri (hiperekogen, izoekogen, hipoekogen), solid-kistik ayırımı (komplike, kompleks, basit) değerlendirildi. Ameliyat edilen hastaların piyesleri patolojiye yollandı. Patoloji sonuçları; papiller karsinom, nodüler hiperplazi, foliküler adenom, foliküler neoplazi-Hurthle hücreli neoplazi ve lenfositik tiroidit olarak değerlendirildi. Bethesda sınıflamasına göre bening ve önemi belirlenemeyen A tipi veya Önemi belirlenemeyen folliküler lezyonların karsinom varlığı tespit edilmeyen grupta, karsinom varlığı tespit edilen gruba göre anlamlı derecede yüksek olduğu (sırasıyla p=0,001; p=0,007), malignite şüphesi ve malignitenin ise daha düşük olduğu (sırasıyla p=0,007; p=0,007), folliküler neoplazi ya da folliküler neoplazi şüphesi bakımından ise gruplar arasında anlamlı farkın olmadığı, ultrasonografi sonuçlarına göre hipoekojenite, mikrokalsifikasyon ve düzensiz sınır varlığının, karsinom varlığı tespit edilen grupta, karsinom varlığı tespit edilmeyen gruba göre anlamlı derecede yüksek (sırasıyla p=0,022, p=0,001; p=0,001), hiperekojenite ise karsinom varlığı tespit edilen grupta, karsinom varlığı tespit edilmeyen gruba göre anlamlı derecede düşük olduğu (p=0,001), ultrasonografi muayenesinde kistik nodül varlığı tespit edilen hastaların ince iğne aspirasyon biyopsisinde bening tanısının, kistik nodül varlığı tespit edilmeyen hastalara göre yüksek, foliküler neoplazi tanısının ise daha az oranda olduğu, ultrasonografi muayenesinde düzensiz sınır varlığı tespit edilen hastaların ince iğne aspirasyon biyopsisinde bening tanısının, düzensiz sınır varlığı tespit edilmeyen hastalara göre düşük, foliküler neoplazi ve malingnite şüphesinin ise yüksek oranda olduğu bulundu.Sonuç olarak; çalışmamızın da gösterdiği gibi yapılmış olan ultrasonografi yada elle muayenede saptanan tiroid nodüllerinin tedavi, takip veya cerrahi prosedür için ince iğne aspirasyon biyopsisinin güvenilir, yararlı bir test olduğu tespit edilmiş ve dünya çapında kabul gören doğru, keskin bir tanısal prosedür haline gelmiştir.Anahtar kelimeler: multinodüler guatr, ince iğne aspirasyon biyopsisi, malingnite The cause of multinodular goiter with the results of the patients' imaging method of operation is planned to analyze the relationship between the histopathological examination, thyroid nodule fine needle aspiration biopsy results and surgical specimens of histopathological findings of the comparison and thus the multinodü are detected in the thyroid gland, in the not distinguish the benign-malignant lesions, display methods with fine needle aspiration to what extent our work we aimed to investigate the effectiveness of biopsy Trakya University between 01.01.2012 and 31.12.2013 date of Medicine Department of General Surgery in Clinic is operated for multinodular is guata 430 patients who achieved a fine needle aspiration biopsy was performed on 321 patients.In our study, we evaluated five categories according to the Bethesda fine needle aspiration biopsy results; malignant, suspected malignant follicular neoplasm, the importance of a type of vague and benign. The size of the thyroid gland by ultrasound examination performed, solitary or occur in the number of multiple nodules, the underlying disease (thyroiditis, goiter), characteristics of the nodule boundary (regular and irregular), halo presence of calcification properties (microcalcifications, makrokalsifikasyo's), nodülu the sonographic features (hiperekog that, izoekog, the hipoekog), the separation of solid-cystic (complicated, complex, simple) were evaluated. The operated patients were sent to pathology specimens. Pathology results; papillary carcinoma, nodular hyperplasia, follicular adenoma, follicular neoplasm-HHN and evaluated as lymphocytic thyroiditis. Bethesda classification according benign and importance of unidentified type and or the importance of unidentified follicular lesions carcinoma presence in the group detection, carcinoma presence as significantly higher than the group detected (p = 0.001; p = 0.007), and suspected malignancy and malignancy is lower (p = 0.007; p = 0.007), follicular neoplasm or follicular neoplasm is suspected that there is a significant difference between the groups in the terms according to ultrasound results hypoechogenity, microcalcifications and the presence of irregular border, the group determined carcinoma presence, significantly lower than the group that was detected carcinoma presence higher (p=0.022, p = 0.001; p = 0.001), while the group is determined if carcinoma presence hyperechogenicity, according to the group to detect carcinoma presence significantly were lower (p = 0.001), ultrasonography fine of patients detected the presence of nodular cystic examination needle diagnosis of benign aspiration biopsy, compared to patients not detected the presence of cystic nodules high, while the diagnosis of neoplasia follicles that to a lesser extent, ultrasound fine needle aspiration biopsy of patients detected the presence of irregular border inspection benign diagnosis, compared to patients not detected the presence of irregular border low, follicular neoplasm and while malingnit found that highly suspicious.As a result, The ultrasound is performed as shown in our work or hands-on treatment of thyroid nodules detected on examination, to follow or surgical procedures reliable fine-needle aspiration biopsy has been found to be a useful test and correctly recognized worldwide, has become a keen diagnostic procedures.Key words: multinodular goiter, fine needle aspiration biopsy, malingnit to 77

Amaç: Prostat kanseri tanısı konarak radikal prostatektomi yapılan hastaların, prostat biyopsi ve radikal prostatektomi spesimenlerinin pozitif kor sayısı ve Gleason skorunu karşılaştırarak prostat biyopsisinin prostat ca tanısı koyma ve Gleason skorunu değerlendirme açısından tutarlılığını değerlendirmek.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya, 2004-2013 yılları arasında transrektal prostat iğne biyopsi sonrası prostat kanseri tanısı konulmuş ve neo-adjuvan herhangi bir tedavi almamış hastalar arasından radikal prostatektomi geçirmiş 67 hasta dahil edildi. Prostatektomi ve biyopsi spesimenlerindeki Gleason Skoru ve pozitif kor sayıları değerlendirildi ve tutarlılığı araştırıldı. Bulgular: Çalışmaya alınan 67 hastanın yaş ortalaması 60.41 (46-78), tanı öncesi PSA değerleri ortalaması 11.43 ng/ml (4-44) idi. Hastalara 12 kadran prostat biyopsisi yapıldı. Biyopsi ve prostatektomi örneklerinde ortalama GS, sırasıyla, 6.25 ve 6.68 olarak saptandı. Biyopsi yapılan 67 hastanın gleason skorları sırası ile 4(%4.5), 5 (%10.4), 6 (%50.7), 7 (%26.7), 8 (%4.5), 9 (%3.0) iken radikal prostatektomi gleason skorları sırası ile 4 (%1.5), 5 (%7.5), 6 (%40.3), 7 (%35.8), 8 (%4.5), 9 (%7.5), 10 (%3.0) olarak saptandı. 67 hastanın %55.2 sinin biyopsi ve prostatektomi örneklerinde GS uyumlu iken, %44.8 inin uyumsuz olduğu gözlendiSonuç: İnce iğne biyopsi spesimenlerinin Gleason skorları ile prostatektomi spesimenlerinin Gleason skorları arasında anlamlı bir ilişki olduğu: ince iğne biyopsi spesimenlerinin, prostatektomi spesimenindeki Gleason skorunu saptamakta başarılı olduğu bulunmuştur.Anahtar Kelimeler: İğne biyopsi, radikal prosatektomi, Gleason skoru Objectives: In this study; we aimed to compare the positive core numbers and Gleason scores of the patients who underwent radical prostatectomy after being diagnosed as prostate cancer and to evaluate the consistency of prostate biopsy with respect to diagnose prostate cancer and to screen Gleason score.Material and Methods: 67 patients with prostate cancer who was diagnosed with prostate biopsy and underwent radical prostatectomy between 2004 and 2013 were included to this study. We compared Gleason scores and positive core numbers of radical prostatectomy specimens and prostate biopsy specimens to note the consistency of prostate biopsy.Results: Mean age of 67 patients was 60.41 (46-78), mean pre-biopsy PSA value was 11.43 ng/ml (4-44). 12 piece of prostate was sampled.Mean Gleason score of radical prostatectomy specimens and prostate biopsy specimens were 6.25 and 6.68 respectively. Gleason scores of prostate biopsy specimens were 4(%4.5), 5 (%10.4), 6 (%50.7), 7 (%26.7), 8 (%4.5), 9 (%3.0) respectively and Gleason scores of radical prostatectomy specimens were 4 (%1.5), 5 (%7.5), 6 (%40.3), 7 (%35.8), 8 (%4.5), 9 (%7.5), 10 (%3.0) respectively. Gleason score of radical prostatectomy specimens and prostate biopsy specimens was consistent in %55.2 and inconsistent in %44.8 of 67 patients.Conclusions: We found a significant corelation between prostate biopsy and radical prostatectomy specimen Gleason score. We noted that Gleason score of prostate biopsy specimens are succesfull enough to predict the Gleason score of radical prostatectomy specimens.Key Words: Needle biopsy, radical prostatectomy, Gleason score 74

Amaç: Glomerüler hastalıkların tanısında, ışık mikroskobik inceleme ile birlikte kullanılan immunfloresan inceleme (İF) yöntemi tüm dünyada halen altın standart olarak kabul edilmektedir. Buna rağmen bazı dezavantajlarının bulunması alternatif tanısal inceleme yöntemlerinin araştırılmasına yol açmıştır. Bizim bu çalışmadaki amacımız, bazı merkezlerde rutin uygulanmaya başlanan immunhistokimyasal (İHK) inceleme yönteminin tanısal olup olmadığını araştırmak ve İF inceleme ile kıyaslamaktır.Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya Haziran- Aralık 2012 tarihleri arasında Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde glomerülonefrit ön tanısı ile nativ böbrek biyopsi uygulanan 95 erişkin olgu dahil edildi. Olgular immunbirikim özellikleri nedeniyle IgA nefropatisi, membranöz glomerülonefrit (MGN), lupus nefriti (LN), nonspesifik grup ve negatif grup olarak beş gruba ayrılarak değerlendirildi. Tüm olguların formalin fikse parafine gömülü dokularından hazırlanan kesitlere primer antikor olarak IgG, IgM, IgA, Kappa ve Lambda antikorları uygulandı ve daha önce rutin inceleme için uygulanan C4d incelemeleri ile birlikte iki patolog tarafından İF inceleme sonuçları ve tanıları bilinmeden kör olarak değerlendirildi.Bulgular: Uygulanan İHK'sal antikorların hepsi, negatif vaka grubu ile diğer gruplar arasında fark gözetmeksizin nonspesifik bir boyanma paterni oluşturduğu için tanısal olarak anlamlı kabul edilebilecek bir bulgu saptanmadı. C4d glomerül bazal membran boyanması, MGN grubunda %100 oranında, lupus nefriti grubunda %66,7 oranında, IgA nefropatisi grubunda %12,5 oranında pozitif saptandı ve istatistiksel olarak anlamlı bulundu. C4d glomerül mezengium boyanması MGN grubunda %12,5 oranında, lupus nefritinde %66,7 oranında, IgA nefropatisinde %25,0 oranında pozitif saptandı ve gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu.Tartışma ve Sonuç: İmmunhistokimyasal inceleme yöntemi teknik olarak uygulanması zor bir yöntem olup, bu yöntemin başarılı olabilmesi için kesit kalınlığı, formaldehit fiksasyon süresi ve enzimatik sindirim ile antijen açığa çıkarma basamağı dikkatle uygulanmalıdır. İHK'sal incelemenin teknik sorunları giderildikten sonra İF inceleme ile korele şekilde uygulanmalı ve İF inceleme yönteminin uygulanamadığı durumlarda, başvurulacak alternatif bir yöntem olarak İHK'sal incelemenin rutin olarak uygulanması büyük bir avantaj sağlayacaktır. C4d GBM boyanması ise İF inceleme olanağının olmadığı durumlarda özellikle MGN olgularında tanısal açıdan önemlidir. Purpose: In the diagnosis of glomerular diseases, the immunofluorescence (IF) examination method that is used with light microscope examination is still globally accepted as the golden standard. Nevertheless, some disadvantages of the method lead to investigation of alternative diagnosis examination methods. In this study, our purpose is to investigate whether the immunohistochemistry examination method that has become routine clinic practice in some centers is diagnostic or not, and to compare it with the IF.Material and Methods: The study involves 95 adult cases to whom native kidney biopsy is applied in Ege University Medicine Faculty between June and December 2012, with pre-diagnosis of glomerulonephritis. Based on their immune deposit features, the cases are separated and evaluated in five groups which are IgA nephropathy, membranous glomerulonephritis (MGN), lupus nephritis (LN), nonspecific group and negative group. For all the cases, IgG, IgM, IgA, Kappa and Lambda antibodies are applied to fractions prepared from tissues embedded with formalin-fixed paraffin embedded, and together with C4d examinations applied previously for routine examinations, they have been evaluated by two pathologists who do not know IF examination results and the diagnoses. Results: Since all applied İHK antibodies indiscriminately constitute a non-specific coloration pattern between negative case group and other groups, no diagnostically meaningful finding is determined. C4d glomerulus basement membrane staining is found positive in the ratio of %100 in MGN group, %66,7 in lupus nephritis group, %12,5 in IgA nephropathy group, and they are statistically found meaningful. The staining of C4d glomerulus mesangium is found positive in the ratio of %12,5 in MGN group, %66,7 in lupus nephritis group, %25,0 in IgA nephropathy group, and a statistically meaningful difference is found between the groups.Discussion and Conclusion: İmmunohistochemistry examination is a method whose application is technically difficult, and in order to succeed section thickness, formaldehyde fixation and the revelation of antigens with enzymatic digestion step should be applied carefully. After the technical difficulties of IHK examination are resolved, it should be applied in correlation with IF, and in the cases when IF examination method cannot be applied, the routine application of IHK examination as an alternative method will provide a great advantage. Especially in MGN cases, C4d GBM staining is important for diagnosis if there is no opportunity for IF examination. 105

Amaç: Transrektal prostat iğne biyopsisi yapılan hastalarda povidon iyodinle perineal bölge temizliği yapılmasının enfeksiyon komplikasyonları üzerine olan etkisini değerlendirmek.Araç ve Yöntem: Serum PSA > 2.5 ng/dl veya parmakla rektal muayenede lezyon varlığı nedeniyle ilk kez transrektal prostat iğne biyopsisi yapılması planlanan hastalar, 01/07/2013 - 05/01/2014 tarihleri arasında prospektif olarak perineal temizliğin povidon iodine kullanılarak veya kullanılmayarak oluşturulan 60'ar kişilik 2 gruba randomize edildi. Tüm hastalar profilaktik olarak işlemden 1 gün önce ve 1 gün sonra fosfomisin 3 gr po ve işlemden yarım saat once 1 gr amikasin iv infüzyon aldılar. Çalışma grubu hastalara işlemin hemen öncesinde povidon iyodinle perineal saha temizliği yapılırken, kontrol grubuna bu işlem uygulanmadı. Çalışma ve kontrol grubundaki hastalar yaş, PSA, PSA dansitesi, serbest/total (s/t) serbest/total (s/t) PSA oranı, parmakla rektal muayene, PSA dansitesi (PSAD), transizyonel zon PSA dansitesi (TZPSAD), komorbiditeler, vücut kitle indeksi, hospitalizasyon ve komplikasyon oranları, önceden antibiyotik kullanımı açısından karşılaştırıldı.Bulgular: Prostat total hacmi çalışma grubunda kontrol grubuna göre daha büyük olarak bulundu (63.9 vs 52.8 cc, p=0.016). İki grup arasında temel değerlendirmede başka bir farklılık bulunmadı. Yüksek ateş nedeniyle çalışma grubunda 1 hasta (%1.7) ve kontrol grubunda 3 hasta (%5) hospitalize edildi (p=0.309). Hematüri, hematospermi ve rektal kanama oranları arasında fark görülmedi.Sonuç: Bu çalışmada prostat biyopsisi öncesi yapılan povidon iyodinle perineal bölge temizliğinin enfeksiyöz komplikasyonları azaltma eğilimi oluşturmasına rağmen aradaki farkın istatistiki olarak anlamlı düzeye erişmediği gösterilmiştir. Daha fazla hasta sayısı ile yapılacak olan çalışmalar daha net veriler ortaya koyabilir. Purpose: To analyze the effect of perineal region cleansing with povidone iodine (PI) before transrectal needle biopsy of the prostate on infectious complications.Material and Methods: From 01/07/2013 to 05/01/2014, 120 consecutive patients with a PSA > 2.5 ng/ml or abnormal digital rectal examination were prospectively randomized to perineal cleansing (60) with PI or no cleansing (60) before their first transrectal needle biopsy of the prostate. Patients in both groups received 3 gr fosfomycin po the day before and after the procedure and 1 gr amikacin iv infusion 30 minutes before the procedure. The patients characteristics, comorbidities, PSA, fPSA, f/t PSA ratio, total prostate and transitional zone volume and thus PSA dansity (PSAD) and transitional zone PSA dansity (TZPSAD), previous history of antibiotic usage in the last three months, previous history of transrectal needle biopsy of the prostate, hematuria, hematospermia, rectal bleeding, the pathological results and the primary end point which was infectious compilications were evaluated in both groups.Results: There was no difference in baseline evaluation between groups, except mean volume of the prostate was larger in PI group (63.9 vs 52.8 cc, p=0.016). Infectious complications were observed in 4 patients (3,3%); 1 (1.7%) in PI group and 3 (5%) in control group (p=0.309). Regarding the other parameters and pathological results, there was no significant difference between two groups.Conclusions: Although there was a trend for reducing infectious complications in patients with perineal cleansing with PI before ultrasound guided transrectal needle biopsy; this difference has not reached significant level in this study. Further studies with larger number of patients are needed to clarify the effect of perineal cleansing with PI. 74

Tiroid kanseri en yaygın endokrin malignitedir. Tiroid karsinomlarının insidansı zamanla artarken, erken tanı ve tedavideki yenilikler ile mortalite oranı azalmaktadır. Bu karsinomların tanısında en yaygın ilk girişimsel işlem, ince iğne aspirasyon sitolojisidir. İnce iğne aspirasyon sitolojisi gereksiz cerrahiyi azaltırken, malign nodülü olan hastaların klinik müdahalesi için de hızlı ve doğru bir şekilde triyaj yapılmasını sağlar. Bethesda Sistemi, klinisyen ile patolog arasındaki iletişimin anlaşılır olması için tiroid ince iğne aspirasyon sitoloji raporunun genel bir tanı kategorisi ile başlamasını önermektedir. Bülent Ecevit Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı Laboratuvarında; 2000-2013 yılları arasında tiroid karsinomu tanısı almış 142 olgudan preoperatif dönemde ince iğne aspirasyonu uygulanmış 93'ü çalışmaya dahil edilmiştir. Yaş, cinsiyet, sitopatoloji tanıları, tümör tipi, tümörün boyutu, tümör odak sayısı, cerrahi sınır özellikleri, karsinoma eşlik eden komponent, var ise lenf nodu disseksiyonu ve ilk rezeksiyon tipi değerlendirme kapsamına alınmıştır. Sitopatoloji preparatları gözlemci tarafından önceki tanıları dikkate alınmadan yeniden taranarak Bethesda Sistemine göre altı grupta sınıflandırılmıştır. Çalışmamızda, sitopatoloji raporlarındaki tanılar ile gözlemci tarafından verilen tanılar arasındaki fark ve/veya uyumsuzluk sorgulanmıştır. Bununla beraber folliküler patern gösteren karsinomların sitopatoloji tanıları ile gözlemci tarafından verilen tanıları arasındaki fark ve/veya uyumsuzluk da sorgulanmıştır. İstatistiksel değerlendirme SPSS v. 18.0 (SPSS Inc., Chicago, IL, USA) programı kullanılarak yapıldı. Sayısal değişkenler için tanımlayıcı istatistikler ortalama±standart sapma, kategorik yapıdaki veriler ise sayı ve yüzde olarak ifade edildi. Kategorik yapıdaki değişkenler bakımından gruplar arasındaki farklılıklar ve değişkenler arasındaki ilişkiler Ki-kare testi ile incelendi. Sitopatoloji raporlarından elde edilen tanılar ile gözlemci tarafından verilen sitopatoloji tanıları arasındaki farklılık, Genelleştirilmiş Tahmin Eşitlikleri (GEE) yöntemi ile bu tanılar arasındaki uyum ise Kappa analizi ile değerlendirildi ve p

Amaç: Memesinde lezyonu olan kesici iğne biyopsisi yaptığımız hastaların lezyonlarında, malign/benign ayrımını yapmada US BI-RADS (Breast Imaging Reporting and Data System) veri sözlüğünün, bu veri sözlüğünde kullanılan tanımlayıcı ultrasonografik bulguların ve BI-RADS kategorilerinin pozitif ve negatif öngörü değerlerinin araştırılması amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya 2012-2013 yıllarında Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Girişimsel Ünitesine başvurup, ultrasonda lezyon tespit edilen ve biyopsi uygulanan hastalar dahil edildi. Tüm hastalara Radyoloji Anabilim Dalında ultrason eşliğinde biyopsi yapıldı. Biyopsi işlemleri Toshiba Aplio XG ultrason cihazlarında, lineer prob eşliğinde, 18G/15 cm yarı otomatik biyopsi iğneleri kullanılarak serbest el tekniği ile yapıldı. Biyopsi yapılan 14-81 yaş grubundan 397 olgunun meme lezyonları, sonografik olarak BI-RADS veri sözlüğüne göre kategorilendirildi. Radyolojik bulgular ile biyopsi sonuçları istatistiksel veriler ile karşılaştırıldı. Yaş parametresi dışında bütün parametreler için tanımlayıcı istatistik olarak sayı ve yüzdeler, yaş parametresi için ise ortalama ve standart sapmalar verildi. Ayrıca bütün parametreler ile final sonucu olarak kabul edilen histopatolojik sonuç arasındaki ilişkilerin analizinde Ki-kare analizi kullanıldı.Bulgular: Kesici iğne biyopsisi uygulanan 397 hastaya ait 414 lezyonun 106'sı malign (%25,6), 308'i benign (%74,4) olarak histopatolojik tanı aldı. Toplam 414 lezyondan 246'sı (% 59,4) BI-RADS III, 93'ü (% 22,5) BI-RADS IV, 75'i (% 18,1) BI-RADS V olarak sınıflandırıldı ve her kategori için (pozitif öngörü değeri)PÖD'leri hesaplandı. BI-RADS III için PÖD % 0,8, BI-RADS IV için PÖD %35,5, BI-RADS V için PÖD %94,7 olarak hesaplandı. Sonuç: Ultrasonografide saptanan lezyonları BI-RADS kategorilerine göre sınıflandırmak malign lezyonların öngörülmesine yardımcıdır. Sonuçlarımız BI-RADS IV ve BI-RADS V olarak sınıflandırılan lezyonlara biyopsi yapılması gerekliliğini desteklemektedir. BI-RADS III olarak sınıflandırılan lezyonlarda büyük oranda benignite saptanması bu lezyonlara biyopsiye alternatif olarak kısa dönem takip yapılması benign lezyonlara uygulanan biyopsileri azaltacaktır. Anahtar kelimeler: Ultrasonografi, mamografi, BI-RADS, meme, biopsi. Purpose: The aim is to study; US BI-RADS for differentiate malign/benign in lesions of patients who have breast lesions and to whom we applied tru-cut biopsy and descriptive ultrasonographic findings used in this BI-RADS terminology and positive/negative predictive value of BI-RADS categories.Materials and methods: The patients who applied to Dicle University faculty of medicine in invasive department in 2012-2013 and then whom have been found lesion in ultrasonography and to whom biopsy was performed, included in the study. Biopsy was performed to all patients with ultrasonographic guidence in department of radiology. Biopsy was performed by freehand tecnique using lineer prob with 18G /15 cm semiautomatic biopsy needles in Toshiba Aplio XG ultrasound machines. Breast lesions of 397 cases, from 14-81 age group to whom biopsy was performed, were categorised according to BI-RADS terminology by sonography results were controlled retrospectively. Radiologic findings and biopsy results were compared with statistical data.For all parameters except age parameter ; percentage and numbers were given by descriptive statistic ,as for age parameter ; average and standard deviation were given.Also chi-square analysis was used for the analysis of relation between all parameters and histopathologic result which was accepted as final result.Results: Of 414 lesions which was taken from tru-cut biopsy performed 397 patients; 106(%25,6) malign and 308(%74,4) benign were diagnosed histopathologic. BI-RADS categories were 3 in 246, BI-RADS IV in 93 and BI-RADS in 75 of all 414 lesions and PPV (positive predictive value) was calculated for every category.PPV was calculated % 0,8 for BI-RADS III , %35,5 for BI-RADS IV and % 94,7 for BI-RADS V.Conclusion: In conclusion to categorise lesions seen on ultrasonography according to BI-RADS criteria helps to predict malign lesions.Our results support the need for biopsy in BI-RADS IV and BI-RADS V. BI-RADS III lession has high benignity and short time follow up will decrease benign biopsies.Key words: Ultrasonography, mammography, BI-RADS, breast, biopsy. 68

ÖZETFüzyon Görüntüleme Kılavuzluğunda Biyopsi: Deneysel Fantom ÇalışmasıDr. Sefa TIĞRAKBu deneysel fantom çalışmasında; rutin klinikte kılavuz yöntem olarak kullandığımız kognitif hedefleme tekniği ile füzyon görüntüleme yöntemlerinin performanslarının karşılaştırılması amaçlanmıştır.Kendi yaptığımız bir fantom içerisine, ultrasonografik görünümleri özdeş eko yapıda, 19 adet kontrastlı temsili malign kist, 21 adet kontrastsız temsili benign kist yerleştirildi. Girişimsel radyolojik deneyim düzeyleri farklı 2 ayrı araştırmacı tarafından, kılavuz yöntem olarak kognitif hedefleme ve beş farklı füzyon görüntüleme tekniği kullanılarak, her bir yöntem için 19 kez olmak üzere, toplamda 228 ince iğne aspirasyon biyopsisi alındı.Kognitif hedefleme yöntemi ile karşılaştırıldığında, füzyon görüntüleme yöntemlerinin kullanılması ile biyopsi doğruluk oranlarının arttığı (p = 0.008), temsili benign kistlerden yanlış biyopsi alınma oranlarının azaldığı (p = 0.005) ve biyopsi işlem sürelerinin de kısaldığı (p < 0.001) bulundu. Eşleştirilen imajların ekranda yansıma şekli (`yan-yana` veya `üst-üste`) karşılaştırıldığında, `üst-üste` füzyon yapılmasıyla biyopsi doğruluk oranlarının arttığı (p = 0.003), kontrastsız kistlerden hiç yanlış biyopsi alınmadığı (p = 0.008), ancak biyopsi işlem sürelerinin uzadığı (p < 0.001) bulundu. Radyologların performansları karşılaştırıldığında, perkütan girişim deneyimi daha fazla olan radyoloğun kontrastsız kistlerden yanlış biyopsi alma oranı daha az (p = 0.001) ve biyopsi işlem süreleri daha kısa (p < 0.001) bulundu.Sonuç olarak, füzyon görüntüleme ile, biyopsi işlemlerinin doğruluk oranlarında iyileşme, yanlış biyopsi oranlarında azalma ve biyopsi işlem sürelerinde kısalma sağlanabilmektedir. Füzyon görüntüleme ile biyopsi hedeflerinin seçilmesi, yalancı negatif biyopsi sonuçlarını ve tekrar biyopsi sayılarını azaltabilir. Anahtar kelimeler: füzyon görüntüleme, fantom, biyopsi, ultrasonografi SUMMARYBiopsy Guided by Fusion Imaging: Experimental Phantom StudyDr. Sefa TIĞRAKThe aim of this experimental phantom study was to compare the performances of cognitive targeting -which we use in daily practise- and fusion imaging as guidance techniques for percutaneous biopsies. 19 simulated malign cysts and 21 simulated benign cysts which were identical on US were placed in our hand-made phantom. Two radiologists with different intervention experiences took a total of 228 biopsies from 19 simulated malign cysts, using cognitive targeting and 5 different fusion imaging techniques for biopsy guidance.Compared with the cognitive targeting technique, use of fusion tecniques for guidance increased the accuracies of the biopsies (p = 0.008) and decreased the false negative biopsy results (p = 0.005) and the time spent on biopsies (p < 0.001). When we evaluated the split view and overlay appearances on screen; the accuracies of the biopsies and the time spent for biopsies with overlay fusion guidance were significantly higher (p = 0.003 and p < 0.001, respectively) than the split view fusion. We found that there were no false biopsies from benign lesions with the overlay fusion guidance (p = 0.008). In comparison with Radiologist B; more experienced radiologist A's false biopsies from benign lesions were signicantly lower (p < 0.001) and the time spent on biopsies were significantly shorter (p < 0.001).In conclusion, fusion imaging increases the accuracies of the percutaneous interventions and decreases the false negative biopsy results and time spent on biopsies. The selection of biopsy targets with fusion imaging can reduce the false negative results and the number of unnecessary biopsies.Keywords: fusion imaging, phantom, biopsy, ultrasonography 61

Fibroepitelyal lezyonlar (FEL), memenin sık görülen, stromal ve glandüler elemanlarından oluşan lezyonlarıdır. Bu grup içerisinde benign özellikte fibroadenomlar (FA) olduğu gibi malignite potansiyeli taşıyan filloides tümörler de bulunmaktadır. Ultrasonografik görünümleri oldukça değişkenlik göstermektedir. Tanı amacıyla lezyonların çoğuna ultrasonografi (US) eşliğinde kesici iğne biyopsisi yapılmaktadır. Biyopsi ile benign karakterde olduğu düşünülen ancak sınıflandırma yapılamayan lezyonlar patolojik olarak FEL tanısı almakta ve eksizyonel biyopsi önerilmektedir. Histolojik sınıflandırmanın zor olduğu olgularda Ki-67 (immünhistokimyasal boya) proliferasyon indeksinin benign-malign tümör ayrımında yararlı olabileceği bildirilmiştir. Ki-67 proliferasyon indeksinin malign tümörlerde istatistiksel olarak anlamlı yüksek bulunmuştur. Retrospektif olarak yapılan çalışmamızda Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyoloji Anabilim Dalı Meme Kanseri Tarama Ünitesi'nde Ocak 2009- Kasım 2013 tarihleri arasında US eşliğinde kesici iğne biyopsisi yapılmış 50 olguda, sonucu FEL olan 53 lezyon değerlendirilmiştir. Lezyonların klinik ve US bulguları, Ki-67 proliferasyon indeksi eksizyon sonuçları ile karşılaştırılmıştır. Olguların klinik bulgularında ve lezyonların BIRADS sınıflamasına göre yapılan ultrasonografik değerlendirmelerinde, literatürle benzer şekilde hiçbir parametre fibroadenom ve filloides tümör ayrımında özgün değildir. Kesici iğne biyopsi preparatlarından yapılan Ki-67 proliferatif indeks değerleri de ayırıcı tanıya katkı sağlamamaktadır. Bu nedenle FEL'lerin cerrahi olarak çıkartılması uygun tedavi seçeneği olarak görülmektedir. Ancak meme radyolojisi konusunda uzman bir radyoloğun öngörüsünün cerrahi sonuçlarla istatistiksel olarak anlamlı bulunması seçilmiş olgularda yakın takibin de alternatif bir seçenek olarak değerlendirilmesini sağlayabilir. Fibroepithelial lesions (FEL) are frequently seen breast lesions and composed of stromal and glandular elements. Benign tumors like fibroadenoma (FA), as well as potentially malignant tumors like phylloides tumor are present in this group. Ultrasonographic appearances are variable. Ultrasound (US) guided tru-cut biopsy is done for most lesions in diagnosis. Lesions predicted to be benign and hard to classify with biopsy, are diagnosed pathologically as FEL and excisional biopsy is recommended. In cases which histologic classification is controversial, Ki-67 (immunohistochemical dye) proliferation index has been reported to be beneficial in benign-malignant tumor distinction. Ki-67 proliferation index was found statistically significantly high in malignant tumors. 50 cases with reported 53 FEL lesions, who undergone US guided tru-cut biopsy between January 2009 and November 2013 in Breast Cancer Screening Unit of Radiology Department of Uludag University Faculty of Medicine were evaluated retrospectively in our study. Clinical, US findings, and Ki-67 proliferation indexes of lesions were compared with excision results. When clinical and ultrasonographic findings (according to BIRADS classification) were evaluated, it was seen that none of the parameters was specific for fibroadenoma and phylloides tumor distinction, and this was compatible with literature data. Ki-67 proliferation index values acquired from tru-cut biopsy slides also didn't contributed to differantial diagnosis. For this reason, surgical excision of FEL's seems to be the appropriate traetment strategy. However, predictions of a radiologist specialized in breast radiology were found to be statistically consistent with surgical results, and so that close follow-up could be an alternative option in selected cases. 43