Search

Peristimulus frequencygram (PSF) yöntemi, motor nöronlar üzerindeki sinaptik değişikliklerin profilini ortaya koymakta peristimilus time histogram (PSTH) yöntemine göre daha başarılıdır. Bu nedenle düşük uyarılma eşiğine sahip duyusal nöronlar ile motor nöronlar arasındaki sinaptik bağlantıları H-refleksi oluşturarak her iki yöntemle karşılaştırmak ve bu bağlantılardaki olası hataları PSF yöntemi ile belirlemek amaçlanmıştır. Araştırmaya herhangi bir nörolojik rahatsızlığı olmayan 9 kadın ve 5 erkek gönüllü katıldı. Elektriksel uyarılar sağ bacak poplitial fossa üzerinden tibial sinire verildi. Kayıtlar soleus kasından, yüzeyel elektromiyogram ve tek motor ünite aksiyon potansiyelleri seklinde elde edildi. Elde edilen motor üniteler ortalaması alınmış SEMG’ye göre, sadece H-refleksi, m+H yanıtı ve M+h yanıtı şekilde üç grup içinde incelendi. PSTH analizine göre, H-refleksi, H-refleksi sonrası görülen inhibisyon – birinci sessiz dönem (SP1), SP1’i takiben ikinci bir sessiz dönem (SP2), SP1 ve SP2 nin birleşimi ile oluşan uzun süreli sessiz dönem (LSP) ve uzun latanslı eksitasyon (LLE) olmak üzere 5 farklı sonuç elde edildi. PSF analizinde ise H-refleksi ve arkasından görülen uzun süreli inhibisyon (LLI) olmak üzere 2 farklı durum tespit edildi. PSTH yöntemi, H-refleksinden sonra görülen SP1’in bir inhibisyon yolağı olduğunu gösterirken PSF yöntemi, SP1’in H-refleksi kaynaklı eksitasyonun devamı olduğunu gösterdi. Ayrıca SP2 ve LLE yanıtının Golgi tendon organının oluşturduğu otojenik inhibitor bir yanıt olduğu (LLI) görüldü. Bunlar ek olarak insanda postsinaptik potansiyellerin hesaplamasında her iki yöntemin güvenle kullanılabileceği gösterildi. Elde edilen sonuçlar, PSF yönteminin duyusal nöronlar ile motor nöronlar arasındaki sinaptik bağlantıları göstermede PSTH yöntemine göre daha güvenilir olduğunu göstermiştir. Ancak, PSF yönteminin inhibisyonun başlangıcını göstermedeki eksikliği nedeniyle her iki yöntem birlikte kullanılmalıdır.

Isitsel, görsel ve taktil uyaranlara reaksiyon zamani üzerinde bir çok çalisma yapilmistir. Ancak basit reaksiyon zamanin degisik siddet ve frekanslardaki isitsel uyaranlardan nasil etkilendigi ile ilgili çalismalar nadirdir. Özellikle, ses frekansinin reaksiyon zamanina etkisi ile ilgili bir çalismaya literatürde rastlanmamistir. Bu çalisma ile hangi frekans ve siddetteki uyaranlarin reaksiyon zamanini en çok etkiledigini saptamak amaçlanmistir. Bu amaçla denekler cinsiyete ve yasa göre gruplandirilmis ve her grup için ses siddeti ve frekansi degistirilerek basit reaksiyon zamanlari ölçülmüstür. Deneyde saglikli, eriskin ve bilinen bir isitsel rahatsizligi olmayan yaslari 17-24 arasinda degisen (yas ortalamalari: 20.65), 20 bayan ve 20 erkek denek kullanildi. RZ ölçüm sistemi kendi laboratuvarimizda imal edildi. Ses uyaranlari olarak, insan kulaginin en duyarli oldugu frekans araliginda (1-4 kHz) yer alan 1 kHz, 2 kHz ve 4 kHz frekansli saf ses tonlari ile bu araligin disinda kalan 500 Hz frekansli saf ses tonu kullanildi. Her ses üç degisik siddette (60, 70 ve 80 dB) uygulandi. Denekler, oturur pozisyonda iken bir kulaklik üzerinden kisa süreli ʻbipʼ (uyaran) sesleri uygulandi ve denegin isaret parmagi ile dokunarak aktive ettigi bir yanit anahtari yardimi ile reaksiyon zamanlari kaydedildi.Reaksiyon zamaninin siddet artisiyla anlamli ölçüde kisaldigi görüldü. Tüm ses tonlari için en uzun RZʼnin 60 dB, en kisa RZʼnin da 80 dBʼde oldugu görüldü. RZʼnin frekansa göre anlamli olarak degistigi saptandi. Siddet ve cinsiyet ayrimina gidilmeden tüm verilerin genel ortalamasi alindiginda RZʼnin en kisa 500 Hzʼde, en uzun 2 kHzʼde oldugu gözlendi. 4 kHz ve üstündeki frekanslar için reaksiyon zamaninin tekrar kisaldigi görüldü. Kullanilan uyaranlar arasinda 500 Hz - 80 dB siddetli sesin insanda isitsel uyaranlara reaksiyon vermede en etkili uyaran oldugu sonucuna varildi.

LED ışık kaynaklarının, geleneksel ışık kaynaklarına göre pek çok avantajı olması nedeniyle, günlük yaşamda gerek aydınlatma gerek dekoratif amaçlı olarak kullanımları giderek artmaktadır. Bu nedenle, tek renkli ışıklara maruziyetin insanlarda ne gibi psikolojik ve fizyolojik tepkiler doğurduğu merak uyandırmakta ve artan sayıda araştırmaya da konu olmaktadır. Mevcut araştırmaların bir kısmı özellikle kırmızı ve mavi renkli ışığın insan otonom sinir sistemi üzerinde önemli bazı etkilerinin olduğunu belirtirken, diğerleri ise anlamlı bir etkinin olmadığını ileri sürmektedirler. Bu çelişkili sonuçlar, renk algısı ve renk tercihinin insanların kişilik özellikleri ile çok yakından ilgili olduğunun göz ardı edilmesine dayandırılabilir. Bu nedenle, bu tezde LED kaynaklı beyaz, kırmızı ve mavi renkteki ışıkların farklı kişilik özelliklerine sahip insanlarda kalp atım hızı, kalp atım hızı değişkenliği ve elektrodermal aktivite gibi otonomik yanıtlar üzerindeki etkisi ile ışık maruziyeti altındaki duygu durum, zaman akışı ve ortam genişliği gibi algı değişimlerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçlar doğrultusunda, yaşları 19 ile 43 (28 ± 6) arasında değişen toplam 48 denek (15 Kadın, 33 erkek) araştırmaya alınmıştır. Deneklerin kişilik özellikleri Beş Faktör Kişilik Envateri ile belirlenmiştir. Denekler, beyaz, kırmızı ve mavi olmak üzere 3 farklı renkteki ışığa maruz bırakılmıştır. Her bir renkli ışık 300 lüks aydınlatma şiddetinde olacak şekilde ve 8 dakika boyunca deneklere rastgele biçimde uygulanmıştır. Maruziyet sırasında deneklerin elektrodermal aktivite, kalp atım hızı verileri kayıtlanmış ve kalp atım hızı verileri üzerinden kalp atım hızı değişkenliği değerleri hesaplanmıştır. Her ışık maruziyeti sonrasında deneklerin söz konusu renkli ışık altındaki anlık duygu durumlarını belirlemek amacıyla, denekler Self Assessment Manikin Testi'ne tabi tutulmuş ve ardından zaman ve ortam genişliği algısının belirlenmesine yönelik kişisel algı sorularını yanıtlamaları istenmiştir. Verilerin analizleri için Tekrarlayan Ölçümler Varyans Analizi, Spearman Sıra Farkları Korelasyon Testi ve Çoklu Regresyon Analizi (stepwise) uygulanmıştır. Elde edilen bulgular incelendiğinde, kırmızı ve mavi ışık maruziyetinde ölçülen elektrodermal aktivite ortalamasının, beyaz ışık altında ölçülenlere göre anlamlı derecede yüksek olduğu belirlenmiştir (p0,05). Ancak kalp atım hızı değişkenliği değerleri ile kişilik özellikleri karşılaştırıldığında, yumuşak başlılık skorlarının kırmızı (p, LED light sources are becoming more and more common for everyday use both as lighting and decorative purposes taking a number of advantages compared to traditional light sources. For this reason, the psychological and physiological reactions taking place in people exposed to colored lights has been aroused curiosity and become subject to an increasing number of researches. Some of the current researches indicate that red and blue light have a number of effects on human autonomic nervous system, while others suggest that no significant effect is seen. These contradictory results can be attributed to not taking into consideration the fact that color preference and perception are closely in association with people's personality traits. In this context, in this thesis, it is aimed to investigate that the effects of white, red and blue LED lights on the autonomic responses such as heart rate, heart rate variability, electrodermal activity; and alterations of perception such as emotional state, time, and spaciousness perceptions in humans with different personality traits. In accordance with this purpose, a total of 48 subjects (15 female, 33 male) aged between 19 and 43 (28 ± 6) were included in the study. The personality traits of the subjects were determined by the Big Five Personality Traits. The subjects were exposed to 3 different colors of light (white, red and blue). All subjects were exposured to each colored light for 8 minutes at an intensity of 300 lux illumination. During exposure, electrodermal activity and heart rate values of the subjects were recorded and in this manner heart rate variability values were calculated using heart rate values. After each light exposure, the subjects were asked to fill Self Assessment Manikin Test in order to determine their instant emotional state and to answer the personal perception questions to determine the instant time and spaciousness perception. With the aim of analyzing data, One-way ANOVA, Spearman Row Differences Correlation Test and Multiple Regression Analysis (stepwise) were used. As to our results, it was determined that the mean values of electrodermal activity measured in red and blue light exposure was significantly higher than those measured under white light (p 0.05). However, investigating the predictiveness between personality traits and heart rate variability parameters, agreeableness scores were found to be negatively predictive of LF/HF ratio during exposure to red (p

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü TEZlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. The aim of this study is to examine the effect of positive and negative feedback on maximal voluntary contraction level of the Biceps Brachii muscle in athletes with different personality types. 49 student athletes, 21 of whom are female and 28 of whom are male, and studying at the Faculty of Sports Sciences at Sakarya University took part in the study. In the study, repetitive measurements and experimental research methods were applied. In the maximal voluntary muscular contraction (MVC) measurements, received reference values were determined before the feedback is provided, then the same measurements were conducted under the positive and negative feedback condition. Furthermore, in this study, personality and emotional intelligence inventories were used, considering the cause-effect relationships, the data concerning the superficial electromyography (sEMG) and the data from the psychometric measurements collected from the subjects were analyzed using the statistical packet program, SPSS 20. In the light of the findings of the study, different from the previous studies in the field, it was detected that the positive feedback has negative effects on males. On the other hand, negative feedback has an effect of the rise of the maximal voluntary muscular contraction in males (6,32 %) and females (11,4 %). In addition to this, the percentage changes of positive and negative feedback and the personality traits of the subjects were compared. As a result, it was determined that there was a significant difference (P

WOS: 000328161400001, PubMed ID: 24367319, Doubled ischarges (doublets) were recorded from human soleus (SOL), where they have never been reported before. The data analyzed in this study were collected from 12 healthy volunteers. The subjects were recruited for other studies, concerning: (1) estimation of motoneurons' (MNs) afterhyperpolarization (AHP) duration and (2) analysis of motor unit responses to nerve stimulation, and were not trained to voluntarily evoke doublets. The majority of intradoublet intervals fell into the commonly accepted range 2-20 ms. However, two SOLMNs from one presented exceptional doublets of intradoublet interval about 37 ms. This interval was virtually identical with the interval between second and third discharge in the few triplets recorded from an other subject. It is hypothesized that triplets are generated by the delayed depolarization with the second narrow hump, which is the same as the hump responsible for exceptional doublets.