Search

This is the scientific report, which supports the Dutch ‘gebruikersrapport’ with more background information on methods, results, and evaluation of the KNMI’23 national climate scenarios. The methodology described in this report has been submitted for publication in the peer-reviewed literature.15 The figures including data and scripts to produce them are stored in KNMI gitlab.

GRADE (Generation of Rainfall and Discharge Extremes) is een combinatie van een stochastische weergenerator, een hydrologisch model en een hydrodynamisch model en wordt gebruikt voor het simuleren van extreme afvoeren in de Maas bij Borgharen. De ontwikkelingen van GRADE zijn gestart in 1998 en sinds 2014 (versie GRADE 2.0) wordt GRADE officieel toegepast binnen het Wettelijk Beoordelings Instrumentarium (WBI2017) voor het genereren van de afvoerstatistiek en golfvorm. Sinds 2014 is er doorontwikkeld aan het GRADE instrumentarium om te komen tot een nieuwe versie (GRADE 3.0). In dit rapport worden deze nieuwe GRADE versie en de daaruit volgende resultaten gepresenteerd, inclusief de nieuwe afvoerstatistiek en golfvorm voor de Maas bij Borgharen. In het rapport worden de resultaten gepresenteerd voor het huidige klimaat., GRADE (Generation of Rainfall and Discharge Extremes) is a combination of a stochastic weather generator, a hydrological model, and a hydraulic model to simulate the discharge of the Meuse at Borgharen under extreme conditions. The development of GRADE started in 1998 and since 2014 GRADE (version 2.0) was implemented for the first time to derive discharge statistics and mean hydrograph shape for the Meuse at Borgharen. GRADE (version 2.0) was used for assessing the primary flood defense measures in the Netherlands (WBI2017). Since 2017 further development has been carried out leading to the new version GRADE 3.0. The goal of this report is to introduce the most recent update of the Generator of Rainfall and Discharge Extremes (GRADE) version 3.0 for the Meuse and to present the new results of discharge statistics and hydrograph shapes. This report presents the results of the GRADE 3.0 simulations for the Meuse at Borgharen for the current climate.

GRADE (Generation of Rainfall and Discharge Extremes) is een combinatie van een stochastische weergenerator, een hydrologisch model en een hydrodynamisch model en wordt gebruikt voor het simuleren van extreme afvoeren in de Rijn bij Lobith en de Maas bij Borgharen. De ontwikkelingen van GRADE zijn gestart in 1998 en sinds 2014 (versie GRADE 2.0) wordt GRADE officieel toegepast binnen het Wettelijk Beoordelings Instrumentarium (WBI2017) voor het genereren van de afvoerstatistiek en golfvorm. Sinds 2014 is er doorontwikkeld aan het GRADE instrumentarium om te komen tot een nieuwe versie (GRADE 3.0). In dit rapport worden deze nieuwe GRADE versie en de daaruit volgende resultaten gepresenteerd, inclusief de nieuwe afvoerstatistiek, de bijbehorende onzekerheidsband en de statistiek van golfvormen voor de Rijn bij Lobith., GRADE (Generation of Rainfall and Discharge Extremes) is a combination of a stochastic weather generator, a hydrological model, and a hydraulic model to simulate the discharge of the Rhine at Lobith under extreme conditions. The development of GRADE started in 1998 and since was applied for the first time in 2014 (GRADE version 2.0) to derive discharge statistics and mean hydrograph shape for the Rhine at Lobith. GRADE (version 2.0) was used in the assessment of the primary flood defense measures in the Netherlands (WBI2017). Since 2017 further development has been carried out leading to a new GRADE version (3.0). The goal of this report is to introduce the most recent update of the Generator of Rainfall and Discharge Extremes (GRADE) version 3.0 for the Rhine and to present the new results of discharge statistics (including uncertainties) and hydrograph shapes.

In dit artikel gaan we aan de hand van twee vaker gebruikte indicatoren dieper in op de vraag of er in Nederland recent meer droogte is geweest. Hiertoe onderzoeken we trends in de periode 1965-2020. Het antwoord is tweeledig. Over het hele jaar gezien neemt neerslag toe en droogte af, maar dit geldt niet voor elk seizoen. Zo is de lente juist droger geworden.

Met de nieuwe langjarige berekeningen van het Nationaal Water Model is voor het eerst de variabiliteit van droogte en het effect op het water-bodemsysteem goed op landelijk niveau in beeld gebracht. In dit artikel wordt deze langjarige hydrologische reeks gebruikt om te kwantificeren hoe extreem de droogte van 2018 was voor verschillende gebieden in Nederland. Dit laat de meerwaarde zien van een langjarige reeks als onderdeel van de droogterisicobenadering voor zoetwatervoorziening op de lange termijn.

Onderzoekers van het KNMI en adviesbureau HKV hebben in opdracht van STOWA nieuwe neerslagstatistieken afgeleid. Nieuw is dat de meetreeksen van De Bilt voor zowel neerslag als verdamping zijn gecorrigeerd voor de klimaattrend. Hierdoor geven de nieuwe statistieken een beter beeld van het klimaat van nu (rond 2014). Dit beeld bevestigt wat we in de praktijk al ervaren: extreme neerslaggebeurtenissen vinden vaker plaats en de hoeveelheden neerslag liggen hoger (orde 10 tot 15 procent, afhankelijk van seizoen, duur en herhalingstijd). De nieuwe statistieken zijn ook bepaald voor het klimaat rond 2030, 2050 en 2085 op basis van de zogenoemde KNMI’14-klimaatscenario’s.

Recent hebben onderzoekers van het meteorologisch instituut KNMI en adviesbureau HKV in opdracht van de Stichting Toegepast Onderzoek Waterbeheer (STOWA) nieuwe neerslagstatistieken afgeleid. Nieuw is dat de meetreeksen van De Bilt voor zowel neerslag als verdamping zijn gecorrigeerd voor de klimaattrend, die in de reeksen zichtbaar is. Hierdoor geven de nieuwe statistieken een beter beeld van het klimaat van nu (rond 2014). Dit beeld bevestigt wat we in de praktijk al ervaren: extreme neerslaggebeurtenissen vinden vaker plaats en de hoeveelheden neerslag liggen hoger (orde 10 tot 15 procent hoger, afhankelijk van seizoen, duur en herhalingstijd). De nieuwe statistieken zijn ook bepaald voor het klimaat rond 2030, 2050 en 2085 op basis van de zogenoemde KNMI’14-klimaatscenario’s.

In 2013 heeft het IPCC nieuwe prognoses gepubliceerd over de klimaatveranderingen waar de wereld deze eeuw mee te maken kan krijgen. Voor Nederland heeft het KNMI meegewerkt aan deze IPCCrapportages. De klimaatsimulaties voor deze rapportage zijn uitgevoerd met een groot aantal modellen. Het resultaat van dit zogenaamde CMIP5 is een bandbreedte van mogelijke veranderingen van het klimaat in de loop van deze eeuw. Het KNMI heeft de nieuwste inzichten over klimaatverandering vervolgens specifiek voor Nederland uitgewerkt in de zogenoemde KNMI’14-klimaatscenario’s voor Nederland (KNMI, 2014). Op verzoek van het Ministerie van I&M heeft Rijkswaterstaat-WVL aan Deltares en KNMI gevraagd de implicaties van de nieuwe klimaatscenario’s voor het afvoerregime van de Rijn en de Maas te verkennen, met bijzondere aandacht voor (extreme) hoogwaters en laagwaterperioden. Dat is gedaan met behulp van (onderdelen van ) het GRADE-instrumentarium (Generator of Rainfall and Discharge Extremes). Daarover gaat deze rapportage.

Het KNMI presenteert de KNMI'14-klimaatscenario's: vier nieuwe scenario's voor toekomstige klimaatverandering in Nederland. Ieder scenario geeft een samenhangend beeld van veranderingen in twaalf klimaatvariabelen, waaronder temperatuur, neerslag, zeespiegel en wind. Het gaat om veranderingen niet alleen in het gemiddelde klimaat, maar ook in de extremen, zoals de koudste winterdag en de maximum uurneerslag per jaar. De veranderingen gelden voor het klimaat rond 2050 en 2085 ten opzichte van het klimaat in de referentieperiode 1981-2010, gepubliceerd in de klimaatatlas van het KNMI

Als de klimaatverandering volgens de scenario’s groot is ten opzichte van de verandering door natuurlijke variaties, dan verschilt het klimaat in de toekomst duidelijk van dat in de afgelopen eeuw. Als de klimaatverandering volgens de scenario’s relatief klein is, dan blijven de natuurlijke variaties de belangrijkste factor bij adaptatie. De tabel in deze brochure maakt het mogelijk de trend in de toekomstige veranderingen van het klimaat te vergelijken met de waargenomen trend in het verleden. De toekomstige veranderingen moeten daartoe worden vergeleken met het verschil tussen de gemiddelden voor 1951-1980 en voor de referentieperiode 1981-2010.

In this report, a climatology of temperature is presented for Schiphol Airport (hereafter denoted as Schiphol), derived from observations in the period 1981-2010. This is done for the present-day as well as projected into the future. This future climatology is based on the KNMI’06 Climate Scenarios (KNMI, 2006), a set of four scenarios for the evolution of the Dutch climate throughout the 21st century.

Presentatie behandelt: Definitie klimaat en klimaatscenario’s • Mondiale en regionale klimaatscenario’s • Relatie met WLO-scenario’s • Gebruik klimaatscenario’s • Het maken van tijdreeksen voor de toekomst • Activiteiten binnen Kennis voor Klimaat • KNMI “next” klimaatscenario’s. Presentatie is gehouden voor Deltares bij gelegenheid van Deltaprogramma regionale partners, Jaarbeurs Utrecht.

Delta Session DS 7: Rhine Delta, Uncertainties in climate projections and hydrological models for climate change studies in the Rhine Basin, Jules Beersma, Royal Netherlands Meteorological Institute, the Netherlands (2010), Presented at the international conference Deltas in Times of Climate Change, 29 September - 1 October, Rotterdam, the Netherlands.

In de (late) zomer is de Nederlandse kust gemiddeld natter dan de rest van het land. Ook in de afgelopen zomers is een paar keer sprake geweest van overvloedige regenval en wateroverlast in kustprovincies. In hoeverre heeft het warme Noordzeewater daar mee te maken? Naast die uitzonderlijke regenval waren er ook een paar heel droge periodes. Hoe ongewoon waren die eigenlijk? Het warme Noordzeewater blijkt inderdaad de zomerse neerslag aan de kust te kunnen versterken. Naarmate Nederland verder opwarmt, zal dat effect sterker worden.

RIVM rapport:Abstract niet beschikbaar, A programming study is performed to determine the availability of climate change scenarios for impact studies. It is based on a study of literature and on consultations of scientists involved in the development and the use of climate change scenarios. On the basis of the data requirements of the impact modellers, three types of impact studies are distinguished: single-site studies, multi-site studies and regional studies. The various techniques to construct climate change scenarios are discussed in terms of scientific and pragmatic analyses of strengths and weaknesses of the methodologies. Five suitable approaches for the construction of climate change scenarios are identified. These are: GCM-based transformation, regional modelling, National Research Programme (NRP) I transformation and statistical downscaling either as a separate method or in combination with weather generators. The availability and the applicability of the five methods is explored with emphasis on impact studies concerning the Netherlands and Europe. All methods require substantial tailoring to the specifications of the various impact studies. It is noted that tailoring for single-site studies and tailoring for multi-site studies require different approaches. Finally, the state-of-the-art on scenarios as described in the IPCC 1995 assessment is outlined.

What is the chance that future flood risk will be more than (or double, or triple, etc) current flood risk? Research goal: to demonstrate a framework for producing probabilistic estimates of flood risk under climate change.