Search

In this study were used 40 newborn singleton Akkaraman and Merino lambs with 4 trial groups consisting of selected 10 lambs homogeneous according to race and gender. Trial was carried out 100 days, covering 5 feeding periods with 21-day periods the first application is on the 14th day from the birth of lambs. The lambs were fed with lamb starter feed for the first two months, then with lamb grower feed ad-libitum and 250 g/day/head dry alfalfa hay. At the end of the study; it was determined that the lowest total antioxidant status (TAS) was in Akkaraman male lambs, the highest was in Merino’s female, and it was found higher in Merino females than males (P, Bu çalışmada, ırk ve cinsiyete göre homojen seçilmiş 10 kuzudan oluşan 4 deneme grubu ile 40 adet yeni doğan tekiz Akkaraman ve Merinos kuzular kullanılmıştır. Deneme, kuzuların doğumundan itibaren, ilk uygulama 14. günde olmak üzere 21 günlük periyotlar ile 5 besleme periyodunu kapsayan 100 gün sürede gerçekleştirilmiştir. Kuzular ilk iki ay kuzu başlangıç yemi, sonrasında deneme süresince kuzu büyütme yemi ile ad-libitum ve 250g/gün/baş kuru yonca otu ile beslenmişlerdir. Araştırmanın sonunda; en düşük total antioksidan seviye (TAS)’nin Akkaraman erkek kuzularında, en yüksek değerinin ise Merinos ırkı dişi kuzularda olduğu, Merinos ırkı dişilerde de erkeklerine göre daha yüksek bulunduğu tespit edilmiştir (P

In this study, it is aimed to determine the effects of adding humic acid to ration of Anatolian Merino lambs on the fattening performance and some oxidative stress level by using thiol / disulfide balance measurement method. In the study, singleton 32 male Anatolian Merino lambs with an average age of 2.5 months were used. The experiment was carried out by forming a control group without additives and four trial groups, three of which were added with humic acid (2, 4, 6 g/kg), with 8 replications in each group for a total of 70 days. The lambs housed in the group partitions were fed with 350g/day/head of alfalfa grass as roughage and lamb grower feed ad-libitum containing 2750 kcal/kg DM ME, 16% HP until the end of the trial. At the end of the research; intra-group native thiol (NTL, μmol/L) values increased on the 30 th day (P, Bu araştırmada, Anadolu Merinosu kuzuların rasyonlarına humik asit ilavesinin besi performansı ve tiyol/disülfit denge ölçüm yöntemi ile bazı oksidatif stres parametreleri üzerine etkilerini belirlemek amaçlanmıştır. Araştırmada, tekiz doğmuş, ortalama 2,5 aylık yaşta 40 baş Anadolu Merinosu erkek kuzu kullanılmıştır. Deneme, katkısız bir kontrol grubu ile üçü humik asit katkılı (2, 4, 6 g/kg) olmak üzere 4 deneme grubu oluşturularak ve her grupta 10 tekerrür ile toplam 70 day yürütülmüştür. Grup bölmelerinde barındırılan kuzuların, deneme bitimine kadar, kaba yem olarak 400 g/day/baş kuru yonca otu ve 2750 kcal/kg KM ME, %16 HP içeren kuzu büyütme yemi ile ad-libitum beslenmeleri sağlanmıştır. Araştırmanın sonunda; grup içi nativ tiyol (NTL, μmol/L) değerlerinin kontrol grubu hariç tüm gruplarda 30. dayde (P

Rumen fermentasyonunun kontrolü ve rumen içi koşulların sürdürülebilirliği, ruminantların sağlığı ve bunlardan elde edilecek hayvansal ürünün niteliği bakımından oldukça önemlidir. İnaktif maya metaboliti kullanımıyla, rumen mikroorganizma sayı ve aktivitelerinde modifikasyon yapabilme, yemlerin besleme değerini artırma ve fermantasyon etkinliğini iyileştirmek suretiyle rumende manipülasyon amaçlanmaktadır. Rumen fermantasyonun olumsuz etkilerini önlemek ve verimi arttırmak amacıyla kullanılan inaktif maya metabolitleri, besin değeri yüksek prebiyotik etkili biyoteknolojik ürünlerdir. Antibiyotiklerin yerine güvenle kullanılabilmelerinin yanı sıra, diğer maya türlerine kıyasla rumende daha uzun süre etkili olabilmeleri ve yem işleme tekniklerinden olumsuz etkilenmemeleri gibi ekstra avantajlara da sahiptirler. Doğal ve ekonomik olmaları yanında son yıllarda düşük kaliteli kaba yemlerle kullanıldığındaki pozitif etkileri ile de dikkat çekmektedirler. Bu çalışmada; inaktif maya metabolitleri, canlı mayalarla karşılaştırılmaları ve ruminant beslemede kullanımları ile ilgili araştırmalar irdelenmiş, yem tüketimi, selüloz sindirilebilirliği, anaerobik ve selülolitik bakteri sayısı, rumen pH’sı ve uçucu yağ asitleri kompozisyonunun olumlu yönde değişebileceği, rumen sıvısı oksijen konsatrasyonu ile laktat birikiminin azaltılabileceği ve amonyak azotunun mikrobiyal proteine daha etkili dönüşebileceği sonucuna varılmıştır., The control of rumen fermentation and the sustainability of rumen-in conditions is very important in terms of the health of ruminants and the nature of the animal product. It is aimed to manipulate rumen microorganism numbers and activities, increase feed value of feed and improve fermentation efficiency by using inactive yeast metabolite. Inactive yeast metabolites used to prevent adverse effects of rumen fermentation and increase yield are biotechnological products with high nutritional value. In addition to being used safely in place of antibiotics, they have additional advantages such as being more effective in rumen than other yeast species and not being adversely affected by feed processing techniques. In addition to being natural and economical, they are important for their positive effects when used with low quality roughage in recent years. In this study; inactive yeast metabolites comparison with live yeasts and researches on their use in ruminant feeding, feed consumption, cellulose digestibility, the number of anaerobic and cellulolytic bacteria, rumen pH and volatile fatty acids composition can be changed in a positive way with the concentration of oxygen concentration of rumen liquid and lactate accumulation can be reduced. It was concluded that ammonia nitrogen could be more effective for microbial protein.

Bu araştırmada yonca kuru otu, çayır kuru otu ve buğday samanı olmak üzere üç farklı kalitedeki kaba yemlerle hazırlananrasyonlara inaktif maya metaboliti (Saccharomyces cerevisiae) ilavesinin 2,5 aylık yaştaki kuzularda besi performansı, besin maddeleri sindirilebilirliği, bazı rumen parametreleri ve karkas randımanı üzerine etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır.Araştırma, toplam 36 başAnadolu Merinosu erkek kuzu ile, ilk 10 günü yeme alıştırma dönemi, 60 günü besi dönemi olmak üzere toplam 70 gün sürdürülmüştür. Besi süresince kuzular, 2730 Mcal/kg KM ME ve %17.41 ham protein (HP) içeren kuzu besi yemi ile ad-libitum beslenmişlerdir. Araştırmada her bir kaba yemle (yonca kuru otu, çayır kuru otu, buğday samanı), üçü inaktif maya metaboliti katkılı ve üçü katkısız olmak üzere 6 deneme grubu oluşturularak, 3x2 faktöriyel düzende 6 grup üzerinden ve her grupta 6 tekerrür ile yürütülmüştür. Katkılı gruplara inaktif maya metaboliti 7 g/gün olarak verilmiştir.Farklı kalitedeki kaba yemlerle hazırlanan rasyonlara inaktif maya metaboliti ilavesinin 8 haftalık besi süresince kuzuların canlı ağırlık (CA), canlı ağırlık artışı(CAA), günlük canlı ağırlık artışı (GCAA), günlük ortalama yem tüketimleri ve yem değerlendirme sayısı (YDS)'nı etkilemediği tespit edilmiştir (P>0.05). Ham selüloz (HS) (P0.05).Besi dönemi sonunda, karkas karakteristikleri ve bazı iç organ ağırlıkları muamelelerden etkilenmemiştir (P>0.05). Deneme süresince mevsim farklılıklarından kaynaklanabilecek çevre faktörlerinin (sıcaklık ve nem), önemli düzeyde değiştiği (P0.05). The digestibility of crude fiber (CF) (P0.05). Carcass characteristics and some internal organ weights have not been affected by the treatments, at the end of the fattening period (P>0.05). It has been seen that during the experimental period, the environmental factors (temperature and humidity) to be caused by seasonal differences varied significantly (P