Search

Kök-ur nematodları geniş bir konukçu dizisine sahip olup önemli kültür bitkilerinde ağır verim kayıplarına neden olmaktadır. Türkiye’de nematodlar ile mücadelede nematisit kullanımına önemli kısıtlamalar getirilmekte bunun yanında mücadelede yeni metotlar ortaya konması gerekmektedir. Bu yüzden biber seralarında Kök-ur nematodları ile mücadelede alternatif mücadele programlarının geliştirilmesi büyük önem taşımaktadır. Bu çalışmada toprak solarizasyonu ile birlikte iki farklı kimyasal ve toprak fumigantının iki ve dört hat şeklinde damla sulama sistemi ile kombine edilerek nematodlarla ile mücadele programlarında kullanılabilirliği araştırılmıştır. Çalışmada solarizasyon + metam sodyum + iprodione uygulaması, dört lateral hatlı damla sulama sisteminde verime ve nematodun kökteki urlanması üzerine etkili bulunmuştur. Bitki boyu ve nematodun üreme gücüne solarizasyon + iprodione uygulamasının dört lateral hatlı damla sulama sisteminde en yüksek etkiye sahip olduğu saptanmıştır., Root-knot nematodes possess a wide group of hosts and cause significant yield losses in many economically important plant species. Restrictions on the use of nematicides in Turkey have increased; hence it is needed to discover new control methods for managing Root-knot nematodes. Therefore, establishing alternative control programme to combat

The second stage juveniles (J2) of Root-knot nematode infect plant roots and feed on the inside roots as obligate parasites. After hatching, in case of inability to find plant roots, they die within a limited period. It is important to know the viability of second stage juveniles without feeding regarding their pathogenicity. In this study, the survivability of the second stage juveniles of root knot nematodes without feeding and the effect of different applications on hatching were investigated. In the first part of the study, the survival rate of Meloidogyne incognita and M. hapla second stage juveniles without feeding was determined. The survivability of M. incognita and M. hapla juveniles at differing time periods were determined by counting under the microscope. Juveniles were placed in a cold room in order to determine survival rate for 108 days at +4°C. The 50% of M. hapla lived until 71th day and 6,5% lived until 101st day in the cold room conditions. M. hapla juveniles entirely died on 108th day. The longest survivability of M. incognita juveniles was found on 66th day. In the second part of the study, the effect of tap water, hydrogen peroxide (H2O2) 3 different (1%, 2%, 3%) doses with 5 different temperatures (room temperature 16-22°C, 20°C, 25°C, 30°C, 35°C) applications were investigated on M. incognita egg mass hatching in laboratory conditions. The highest hatching rate was found from tap water at 30°C application and the least number of larvae hatching was determined on H2O2 applications., Kültür bitkilerinin obligat parazitleri olan Kök-ur nematodlarının yumurtalarından ikinci dönem larvaları (J2) çıktıktan sonra konukçu bitki kökü bulamayanlar belirli bir süre sonunda ölmektedirler. Yumurtadan çıkan larvaların beslenme olmaksızın yaşam sürelerinin bilinmesi nematodun patojenitesi açısından önem arzetmektedir. Bu çalışmada, kök-ur nematodu ikinci dönem larvalarının beslenme olmaksızın canlılıklarını sürdürmesi ve yumurtadan çıkışlarına farklı uygulamaların etkileri araştırılmıştır. Çalışmanın ilk aşamasında Meloidogyne incognita ve M. hapla türlerine ait larvaların beslenme olmaksızın yaşam sürelerini ortaya çıkarılmıştır. M. incognita ve M. hapla ikinci dönem larvalarının canlılık oranı mikroskop altında sayım yapılarak belirlenmiştir. Yaşam süresinin belirlenmesi amacıyla elde edilen nematodlar 108 gün süresince +4°C bekletilmiştir. Bu çalışmada, M. hapla 50. güne kadar %71’e yakın oranda canlılığını korumuş olup %6,5’i 101. güne kadar canlılığını koruyabilmiştir. M. hapla larvaları 108’inci günde tamamen ölmüştür. M. incognita’nın en uzun hayatta kalma süresi 66. güne kadar tespit edilmiştir. Çalışmanın ikinci aşamasında, M. incognita’nın yumurtalarından larva çıkışına laboratuvar koşullarında, çeşme suyu ve Hidrojen peroksit (H2O2)’in 3 farklı (%1, %2, %3) dozunun 5 farklı sıcaklıktaki (oda sıcaklığı 16-22°C, 20°C, 25°C, 30°C, 35°C) etkileri araştırılmıştır. En yüksek yumurtadan larva çıkışı 30°C çeşme suyu uygulamasından ve en düşük larva sayısı ise H2O2 uygulamalarından saptanmıştır.

Turkey is ranked among top ten wheat producing countries in the world. Cereal cyst nematodes are considered one of the most damaging plant parasitic nematodes on wheat worldwide. Up to date, the most effective method of controlling this group of nematodes is the use of crop rotation and resistant varieties. The successful development of disease-resistant plants is contingent on knowledge of the pathotypes of the causal agent. In this study, three populations of Heterodera filipjevi (Madzhidov, 1981) Stelter were collected from different locations (Afsin, Elbistan and Yozgat) in Turkey in order to identify their pathotype using “The International Test Assortment of Cereal Cultivars”. The results showed that two populations gave a similar reaction to the resistant and susceptible varieties. These populations were determined as Ha 33 pathotype which is a new report for Turkey., Türkiye dünya buğday üretiminde ilk on ülke arasında yer almaktadır. Tahıl kist nematodları dünya genelinde buğday yetiştiriciliğinde en zararlı bitki paraziti nematod gruplardan biri olarak bilinmektedir. Bugüne kadar yapılan çalışmalara göre bu nematod gurubu ile en etkin mücadele yöntemi münavebe ve dayanıklı çeşit kullanımıdır. Nematodlara karşı dayanıklı çeşit geliştirmede en önemli unsur hedeflenen alanlardaki nematodların popülasyonlarına ait patotiplerin belirlenmesidir. Bu çalışmada Orta Anadolu Bölgesi’nde buğday alanlarında yaygın bulunan ve önemli zarara neden olan Heterodera filipjevi (Madzhidov, 1981) Stelter’ nin patotipini belirlemek amacıyla üç farklı lokasyondan (Afsin, Elbistan and Yozgat) alınan popülasyonlar “Uluslararası test materyalleri” kullanılarak denemeye alınmıştır. Bu araştırma sonucunda her üç populasyonun H. filipjevi’nin Ha3 gurubu Ha 33 patotipine ait olduğu belirlenmiştir.

The cereal cyst nematodes, Heterodera avenae group, are known as parasites of cereals worldwide. In Turkey, the cereal cyst nematodes, Heterodera filipjevi, H. avenae and H. latipons, are the three known species infested wheat fields and cause high yield losses. The using of resistance varieties is one of the most effective methods for controlling cereal cyst nematodes. Recently, resistance genes (Cre genes) which are obtained from wild wheat genotypes have been transferred into bread wheat varieties to control the cereal cyst nematodes species. In this study, the efficiency of some sources of resistance (CreR, Cre1, Cre2, Cre3, Cre7 and Cre8) in wheat against some Turkish H. avenae, H. filipjevi and H. latipons populations was investigated in-vitro conditions. According to results, the effect of resistance genes showed variation depending on different Cereal cyst nematode populations; H.avenae, H. filipjevi and H. latipons. Although Cre1 gene was only found as completely resistant to all (three) nematode species, Cre3 and Cre7 were found resistant to H. avenae and H. latipons. Cre R was also determined as resistant to H. filipjevi and H. latipons populations but Cre8 was only found resistant against to H. filipjevi population. No resistance was found in Cre 2 gene against to all nematode populations. Additionally, 2 resistance gene-free variety and lines were found resistant to H. avenae; 3 wheat lines to H. filipjevi and 11 wheat genotypes were found moderately resistant to H. latipons., Tahıl kist nematodları, Heterodera avenae group, buğdayın önemli zararlılar arasında yer almaktadır. Türkiye’de buğday alanlarının Tahıl kist nematodları, Heterodera filipjevi, H. avenae ve H. latipons’la bulaşık olduğu bilinmektedir. Dayanıklı çeşit ve hatların Tahıl kist nematodları karşı kullanılması en önemli mücadele yöntemlerinden biridir. Son zamanlarda, Tahıl kist nematodlarına karşı buğdayın yabani formlarından elde edilerek ekmeklik buğday çeşitlerine aktarılmış birçok dayanıklılık (Cre genleri) geni geliştirilmiştir. Bu çalışmada dayanıklılık genlerinin (Cre R, Cre1, Cre2, Cre3, Cre7, Cre8) H.avenae, H. filipjevi ve H. latipons‘un ülkemizdeki bazı popülasyonlara karşı etkinlikleri in-vitro koşullarda araştırılmıştır. Çalışmada sonucunda Tahıl kist nematodları, H.avenae, H. filipjevi ve H. latipons popülasyonlarına göre dayanıklılık genlerinin etkinliklerinin değişiği; bunla birlikte Cre1’in her üç nematod türüne karşı tam bir dayanıklılığa sahip olduğu, Cre3 ve Cre7’nin H. avenae ve H. latipons’a, Cre R’nin H. filipjevi ve H. latipons’a, Cre8’in ise sadece H. filipjevi popülasyonlarına karşı dayanıklı olduğu ve Cre2’nin ise her üç nematod türüne karşı dayanıklılığa sahip olmadığı saptanmıştır. Ayrıca, dayanıklılık geni içermeyen çeşit ve hatlardan H. avenae karşı 2 adet, H. filipjevi karşı 3 adet, H. latipons’a karşı 11 adet buğday genotipi orta dayanıklı bulunmuştur.

TEZ6395 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2007. Kaynakça (s.38-43) var. viii, 60 s. : rnk. res. ; 29 cm. This study was carried out in four olive orchards in years of 2006 and 2007 in Adana. Population dynamics of Olive fruit fly, Bactrocera oleae Gmel. (Diptera: Tephritidae) was determined by yellow sticky and Mcphail lure traps. To determine the natural enemies of this pest, damaged fruits and pupa inside the soil were collected, and then they were put into cages and parasitoits which were emerged from cages were send to experts for identification. In addition to the above, damaged fruits were counted and damage rate was determined. Olive fruit fly population reach 3-4 peaks around the year, but olive fruit fly population could not reach high population in Adana. This study revealed that McPhail lure traps captured less than 5-6 times when compared with other type of traps. Furthermore, this study exposes that damaged fruit rate reach to 4.3 % as a maximum rate which is so low. Among the natural enemies of this pest, parasitoits that belong to superfamily of Cynipoidea and families of Eulophidae, Pteromalidae were determined. Bu çalışma 2006-2007 yıllarında Adana ilinde 4 farklı zeytin bahçesinde yürütülmüştür. Zeytin sineği, Bactrocera oleae Gmel. (Diptera: Tephritidae)'nin ergin populasyon takibi, feromonlu sarı yapışkan ve McPhail besi tuzakları kullanılarak yapılmıştır. Zararlının doğal düşmanlarını saptamak amacıyla vuruklu zeytin taneleri ve toprakta pupalar toplanarak kültüre alınmış, kültür kafeslerinden çıkan parazitoitler teşhise gönderilmiştir. Ayrıca zeytin danelerindeki vuruk oranı da sayılarak zarar oranı saptanmıştır. Zeytin sineğinin yıl boyunca 3-4 tepe noktası yaptığı ve Adana ilinde yüksek popülasyon yoğunluklarına ulaşamadığı ortaya çıkmıştır. McPhail besi tuzaklarında yakalanan sinek sayısının diğer tuzak tipine göre 6-7 kat daha az olduğu ortaya çıkmıştır. Vuruk oranı en yüksek % 4.3'e çıktığı ve zarar oranın ise düşük olduğu belirlenmiştir. Zararlının doğal düşmanlarından Cynipoidea üst familyasına ve Eulophidae, Pteromalidae familyalarına ait parazitoitler saptanmıştır.

Bu çalışma 2006-2007 yıllarında Adana ilinde 4 farklı zeytin bahçesinde yürütülmüştür. Zeytin sineği, Bacîrocera oleae Gmel. (Diptera: Tephritidae)'nin ergin populasyon takibi, feromonlu sarı yapışkan ve MePhail besi tuzakları kullanılarak yapılmıştır. Zararlının doğal düşmanlarım saptamak amacıyla vuruklu zeytin taneleri ve toprakta pupalar toplanarak kültüre alınmış, kültür kafeslerinden çıkan parazitoitler teşhise gönderilmiştir. Ayrıca zeytin danelerindeki vuruk oranı da sayılarak zarar oram saptanmıştır.Zeytin sineğinin yıl boyunca 3-4 tepe noktası yaptığı ve Adana ilinde yüksek populasyon yoğunluklarına ulaşamadığı ortaya çıkmıştır. MePhail besi tuzaklarında yakalanan sinek sayısının diğer tuzak tipine göre 6-7 kat daha az olduğu ortaya çıkmıştır. Vuruk oram en yüksek % 4.3'e çıktığı ve zarar oranın ise düşük olduğu belirlenmiştir. Zararlının doğal düşmanlarından Cynipoidea üst familyasına ve Eulophidae, Pteromalidae familyalarına ait parazitoitler saptanmıştır.Anahtar Kelimeler: Zeytin sineği, Bacîrocera oleae, Parazitoit This study was carried out in four olive orchards in years of 2006 and 2007 in Adana. Population dynamics of Olive fruit fly, Bactrocera oleae Gmel. (Diptera: Tephritidae) was determined by yeIIow sticky and Mcphail lure traps. To determine the natural enemies of this pest. damaged fruits and pupa inside the soil were collected, and then they were put into cages and parasitoits which were emerged from cages were send to experts for identification. in addition to the above, damaged fruits were counted and damage rate was determined.Olive fruit fly population reach 3-4 peaks around the year, but olive fruit fly population could not reach high population in Adana. This study revealed that McPhail lure traps captured less than 5-6 times when compared with other type of traps. Furthermore, this study exposes that damaged fruit rate reach to 4.3 % as a maximum rate which is so low. Among the natural enemies of this pest, parasitoits that belong to superfamily of Cynipoidea and families of Eulophidae, Pteromalidae were determined.Key Words: Olive Fruit Fly, Bactrocera oleae,, Parasitoits 70