Search

MEME KANSERİ RADYOTERAPİSİNDE FİF,VMAT,IMRT,H-VMAT,H-IMRT PLANLAMA TEKNİKLERİNİN DOZİMETRİK İNCELENMESİHilal Saraç Canbolat1, Serap Çatlı Dinç1, Ertuğrul Şentürk1, Niyazi Volkan Demircan2, Hüseyin Bora11Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi Anabilimdalı2Mehmet Akif İnan Eğitim ve Araştırtma HastanesiAmaç: Radyoterapi uygulamalarındaki teknolojik gelişmelerin katkısı ile IMRT, VMAT gibi ileri teknik uygulamalar tüm meme radyoterapisi uygulanan erken evre meme kanserli hastaların radyoterapisinde gün geçtikçe daha fazla tercih edilir olmuştur. Bu çalışma 3 boyutlu konformal radyoterapi (3BKRT) ile hibrit edilmiş planları da içeren günlük pratikte sık tercih edilen 5 ayrı tüm meme radyoterapisi planlamasının dozimetrik avantaj ve dezavantajlarını belirlemeyi amaçlamaktadır.Gereç ve Yöntem: Daha önce kliniğimizde tüm meme radyoterapisi uygulanmış olan ardışık 31 hasta, simülasyon tomografi görüntüleri kullanılmak amacıyla çalışmaya dahil edilmiştir. Çalışmaya dahil edilen her bir hasta için X ışını kullanılarak FIF (alan içi alan), VMAT, IMRT ve 3BKRT ile hibrit planlama (H-VMAT, H-IMRT) tekniklerini içeren 5 ayrı yeni plan oluşturulmuştur. Planlanan tedavi hacmine (PTV) 50 Gy (25 fraksiyon) doz reçete edilmiştir ve PTV’nin %95’inin reçete edilen dozun %95’ini alması hedeflenmiştir. PTV için homojenite ölçütleri, çevre kritik organlar için hacim-doz ölçütleri ve planlara ait motor ünite değerleri her bir plan için ayrı ayrı değerlendirilmiş ve raporlanmıştır. Kalp ve sol anterior inen arter (LAD) için hacim-doz ölçütleri uygulanan tüm meme radyoterapisinin lateralitesine göre (16 sol taraflı hasta) ayrıca değerlendirilmiştir. Sonuçlar istatiksel analiz için SPSS (IBM, v17.0) programına aktarılmış ve uygun olan parametrik veya non-parametrik testler ile karşılaştırlmıştır.Bulgular: Her iki hibrit planlama diğer 3 tekniğe kıyas ile hedef hacimde daha homojen bir plan oluşturmuşlardır. (HI FiF, VMAT, IMRT, H-VMAT ve H-IMRT için sırasıyla 0.14, 0.14, 0.16, 0.12 ve 0.13, p Sonuç: 3BKRT ile hibrit edilmiş VMAT ve IMRT planlamalar hedef hacimde daha homojen bir doz dağılımı sağlarken VMAT ve IMRT tekniklerinin çevre kritik organlarda getirdiği dozimetrik dezavantajları azaltabilir.Anahtar kelimeler: Radiotherapy, Intensity-Modulated Arc Therapy, Volumetric-Modulated Arc Therapy, Breast Cancer

ÖZET Prostat Kanserli Pelvik Radyoterapi Planlanan Hastalarda BilgisayarlıTomografi ve Magnetik Rezonans Görüntülerinin Çakıştırılmasının Hedef Hacimlerin Tanımlanmasındaki Katkısı Prostat kanseri Türkiye'de erkek cinsiyette 6. en sık görülen kanser tipidir. Kanser tipleri arasında küratif tedavi şansı olan bir türdür. Prostatektomi ve RT ile hastalarda küratif tedavi ve lokal kontrol oranları artmaktadır. Son yıllarda RT prostatektomiye cerrahi komplikasyonlarından sakınılması ve lokal kontrol oranlarında farklılık olmaması nedeniyle alternatif tedavi şekli haline gelmiştir. Üç boyutlu konformal RT'nin kullanıma girmesi ve doz yükseltme çalışmaları ile tedavi hacimlerinin tanımlanması daha önemli bir hal almıştır. Çünkü hedef hacmin en yüksek dozu alıp çevre kritik organların en az etkilenmesi tedavi ve yan etkiler açısından önemlidir. Radyoterapi planlamada geometrik doğruluğu en iyi olduğu için BT kullanılmaktadır. Pelvis bölgesinde prostat ve çevre yapıları BT ile ayırt etmek oldukça zordur. Bu nedenle yumuşak doku çözünürlüğü fazla olan MRG alternatif bir görüntüleme olmuştur. Bu çalışmada 15 lokalize prostat kanserli hasta prosfektif olarak incelenmiştir ve RT planlamada BT-MR çakıştırma yapılarak prostat ve çevre yapıların tanımlanmasında farklılık olup olmayacağı araştırılmıştır. Hastalara BT ve MR çekimi yapıldıktan sonra görüntüler bilgisayar sisteminde otomatik olarak çakıştırılmıştır. Daha sonra prostat, SV, rektum, PB dokuları her iki görüntü üzerinden ayrı ayrı tanımlanmış ve çizimlerin deneyimli bir radyolog tarafından kontrolü yapılmıştır. Tanımlanan dokuların hacimsel değerleri, rektum-prostat, PB -apeks arası mesafe ve görüntü farklılıkları istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Prostat (apeks, taban), rektum, PB gibi yapıların MRG ile daha iyi ayırt edildiği izlenmiştir. SV hacmi istatistiksel anlamlı olarak en büyük T2 görüntüde izlenmiştir. Rektum-prostat, PB-apeks arası mesafe yine MR görüntüler ile net seçilebilmiştir. Sonuç olarak lokalize prostat kanserli hastalarda RT volüm tanımlamalarında uygun çekim koşulları sağlandığında MRG uygun bir yardımcı yöntem olabilir. SUMMARY Definition of the Pelvic Structure in Computerized Tomograpy and Magnetic Resonanse Imaging by Using Image Fusion in Radiotherapy Planning for Prostate Cancer Prostate cancer is the sixth common malignancy in Turkey. The main treatment choices for men with clinically localized prostate cancer are radical prostatectomy, external beam radiotherapy. Radiotherapy and prostatectomy are curatively treatments and have high local control ratio. High-precision three dimensional conformal radiation therapy (3D-RT) using sophisticated computer-aided treatment planning, along with surgery, has been accepted as standard therapy for localized prostate cancer. High dose conformal radiotherapy for prostate cancer increases local control. The success of dose escalation depends on correct staging and target volume identification. Prostate is surrounded by several soft-tissue. Magnetic resonance imaging (MRI) has better soft-tissue resolution, and shows the interfaces more clearly. Fifteen consecutive patients with clinically localized prostate cancer were prospectively evaluated with CT-MR fusion images. Our study was to assess the advantage of CT?MRI image fusion and differenses for volume delination. Each patient underwent CT in the treatment position. MR imaging was also performed in the treatment position after to the CT. Both images automatically matched in three dimensions. One radiation oncologist contoured the prostate, SV, rectum, PB of all the patients referring to all the CT and MR images. They checked by experienced radiologist. The mean delineated volumes of the prostate SV, rectum, PB analyzed. We found statistically significant difference between SV values. We showed that MRI yields more contrast than CT when differentiating the prostate (apex, basis), rectum, PB. Prostate-Rectum and apex- PB distance identified clearly by MRI. Finally; MRI compere with CT appears to provide improved definition of pelcic treatment volumes for prostate radiotherapy.

GB halen oldukça düşük sağkalım oranına sahip progresif seyirli bir beyin tümörüdür. Cerrahi tedavi ve sonrasında radyoterapi ile daha iyi sağkalım o-ranları sağlansa da yeni tedavi arayışları devam etmektedir. Bu yaklaşımların başlıcası kemoterapi alanında olmakta ve başlangıçta nitrozüreler kullanılırken bugün bu ilaçların yerini temozolomid denilen 2. jenerasyon alkile edici bir a-jan almıştır. Bu retrospektif çalışmada Ocak 1998- Mayıs 2009 tarihleri arasında Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi Anabilim Dalı’nda yeni tanı almış GB hastalarında cerrahi sonrasında radyoterapi ile eş zamanlı ve adjuvan temozolomid ile tek başına radyoterapi uygulanan hastaları karşılaştırdık. Top-lam 140 hasta çalışmaya alındı ve bunların 80’i temozolomid grubunda iken 60 hasta tek başına radyoterapi grubunda idi. Her iki grubun demografik özel-likleri (yaş ve cinsiyet) ve prognostik indeksleri (ECOG, RPA) benzerken uy-gulanan cerrahi işlem özellikleri de benzerdir. Radyoterapi her iki grupta 2 Gy/gün 30 fraksiyon olarak uygulanırken, temozolomid tedavisi 75 mg/m2/gün ve adjuvan uygulamada 200 mg/m2/ 1-5 günler, 28 günde bir 6 kür olarak planlanmıştır. Hastaların median yaşam süresine bakıldığında temozolomid grubunda bu süre 17 ay iken, temozolomid almayan grupta 15 ay olarak dikkati çekmektedir (p=0.002). Sonuçlar ortalama ve standart sapma ile verildiğinde ise temozolomid grubunda ortalama sağkalım 19.9 ± 1.5 ay bulunurken, temozolomid içermeyen grupta 14.8 ± 0.7 ay olarak saptanmıştır (p=0.002). Progresyonsuz sağkalım analiz edildiğinde, temozolomid grubunda median 14.4 ay diğer grupta ise 9 ay median progresyonsuz sağkalım gözlenmiştir (p

GB halen oldukça düşük sağkalım oranına sahip progresif seyirli bir beyin tümörüdür. Cerrahi tedavi ve sonrasında radyoterapi ile daha iyi sağkalım oranları sağlansa da yeni tedavi arayışları devam etmektedir. Bu yaklaşımların başlıcası kemoterapi alanında olmakta ve başlangıçta nitrozüreler kullanılırken bugün bu ilaçların yerini temozolomid denilen 2. jenerasyon alkile edici bir ajan almıştır. Bu retrospektif çalışmada Ocak 1998- Mayıs 2009 tarihleri arasında Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi Anabilim Dalı‟nda yeni tanı almış GB hastalarında cerrahi sonrasında radyoterapi ile eş zamanlı ve adjuvan temozolomid ile tek başına radyoterapi uygulanan hastaları karşılaştırdık. Top-lam 140 hasta çalışmaya alındı ve bunların 80‟i temozolomid grubunda iken 60 hasta tek başına radyoterapi grubunda idi. Her iki grubun demografik özel-likleri (yaş ve cinsiyet) ve prognostik indeksleri (ECOG, RPA) benzerken uy-gulanan cerrahi işlem özellikleri de benzerdir. Radyoterapi her iki grupta 2 Gy/gün 30 fraksiyon olarak uygulanırken, temozolomid tedavisi 75 mg/m2/gün ve adjuvan uygulamada 200 mg/m2/ 1-5 günler, 28 günde bir 6 kür olarak planlanmıştır. Hastaların median yaşam süresine bakıldığında temozolomid grubunda bu süre 17 ay iken, temozolomid almayan grupta 15 ay olarak dikkati çekmektedir (p=0.002). Sonuçlar ortalama ve standart sapma ile verildiğinde ise temozolomid grubunda ortalama sağkalım 19.9 ± 1.5 ay bulunurken, temozolomid içermeyen grupta 14.8 ± 0.7 ay olarak saptanmıştır (p=0.002). Progresyonsuz sağkalım analiz edildiğinde, temozolomid grubunda median 14.4 ay diğer grupta ise 9 ay median progresyonsuz sağkalım gözlenmiştir (p