Search

Amaç: Bu çalışmanın amacı, öğrencilerin üriner kateterizasyon becerilerinin gelişimi için farklı simülatörlerin etkinliğini değerlendirmektir.Gereç ve Yöntem: Bu çalışma, Kasım ve Aralık 2018 tarihleri arasında Türkiye’nin Ege Bölgesi'nde bir hemşirelik okulunda 2. sınıf hemşirelik öğrencileriyle (n=80) yarı deneysel desen kullanılarak yürütülmüştür. Bu çalışma bir üniversitenin etik kurulu tarafından onaylanmıştır (Onay Numarası: 2016-273). Öğrenciler randomize edilerek üç gruba (parça üriner kateterizasyon simülatörü, tüm vücut simülatörü, ya da posterli parça üriner kateterizasyon simülatörü) ayrılmıştır. Tüm katılımcı hemşirelik öğrencileri hibrid simülasyon yöntemi ile değerlendirilmiştir. Veriler, Ki Kare testi, Wilcoxon İşaretli Sıralar testi ve Kruskal-Wallis testi kullanılarak analiz edilmiştir.Bulgular: Bu çalışmanın sonucunda, öğrencilerin bilgi düzeylerinin tüm simülatör gruplarında anlamlı olarak artarken (p

Amaç: Bu araştırmanın amacı, otolog hematopoetik kök hücre nakli öncesinde yüksek doz melfalan hazırlık rejimi alan multiple myelom hastalarında oral kriyoterapi uygulamasının oral mukozit sıklığına, şiddetine ve süresine etkisini incelemektir. Yöntem: Araştırma, Nisan 2018 - Haziran 2019 tarihleri arasında, Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, İzmir Medikal Park Hastanesi ve Sağlık Bilimleri Üniversitesi İzmir Bozyaka Eğitim ve Araştırma Hastanesi'ne bağlı Kemik İliği Nakil Merkezlerinde randomize olmayan gruplarda ön test son test kontrol gruplu yarı deneysel olarak yürütülmüştür. Araştırma dahil olma kriterlerini karşılayan 16 uygulama grubu ve 16 kontrol grubu olmak üzere toplam 32 hasta ile tamamlanmıştır. Veriler toplanırken; Hasta Tanıtım Formu, Dünya Sağlık Örgütü Oral Toksisite Skalası İzlem Formu, Ağız Değerlendirme Rehberi İzlem Formu ve Günlük Hasta İzlem Formu kullanılmıştır. Uygulama grubu hastalarına kemoterapi tedavisinden 5 dakika önce kriyoterapi uygulaması başlanmış ve kemoterapi bittikten 15 dakika sonrasına kadar devam etmiştir (toplam 80 dakika). Uygulama ve kontrol grubundaki hastaların kemoterapi uygulamasından hemen öncesi, kemoterapi sonrası 1. gün, 3. gün, 7. gün, 14. gün ve 21. gün tükürük pH'ı ölçülmüştür. Hastaların ağız mukozası kemoterapi öncesinde, kemoterapi sonrasında 1.-14. günler arasında günlük olarak, 15.-21. günler arasında ise gün aşırı olacak şekilde Dünya Sağlık Örgütü Oral Toksisite Skalası ve Ağız Değerlendirme Rehberi ile değerlendirilmiştir. Verilerin analizinde Shapiro Wilk normallik testi, Pearson Ki-kare Testi, Fisher Ki-kare Testi, Mann Whitney U Testi, Bağımsız Örneklem t-Testi ve Çift Yönlü Varyans Analizi kullanılmıştır. Bulgular: Uygulama grubu hastalarının %43.6'sında, kontrol grubu hastalarının ise %62.5'inde oral mukozit geliştiği ve gruplar arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olmadığı saptanmıştır (p>0.05). Uygulama grubundaki hastaların %37.5'inde 1.derece, %6.3'ünde ise 2. derece oral mukozit gelişmiştir. Kontrol grubundaki hastaların %43.8'inde 1.derece, %18.8'inde ise 2. derece oral mukozit gelişmiştir. Hastaların oral mukozit şiddeti arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olmadığı belirlenmiştir (p>0.05). Uygulama grubunda oral mukozitin kemoterapi sonrası 5. gün başladığı, 9. gün en üst düzeye ulaştığı ve 18. gün tamamen iyileştiği saptanmıştır. Kontrol grubunda oral mukozitin 2. gün başladığı, 9. gün en üst düzeye ulaştığı ve 16. gün tamamen iyileştiği saptanmıştır. Uygulama grubunda oral mukozitin ortalama devam süresi 5.85±2.19 gün, kontrol grubunda ise 6.80±3.22 gündür. Hastaların OM devam süresi ortalamaları arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olmadığı saptanmıştır (p>0.05). Yaş, cinsiyet, beden kitle indeksi ve melfalan dozu gibi bazı risk faktörlerinin oral mukozit gelişimi üzerinde etkili olmadığı belirlenmiştir (p>0.05). Ağız bakım sıklığı ortalamasının uygulama grubu hastalarında (3.30±0.54 defa/gün) kontrol grubu hastalarına (2.64±0.48 defa/gün) göre anlamlı düzeyde yüksek olduğu saptanmıştır (p0.05). Sonuç: Bu araştırmadan elde edilen sonuçlara göre, kriyoterapi uygulamasının oral mukozit sıklığını değiştirmediği, oral mukozit şiddetini etkilemediği ve oral mukozit süresini azaltmadığı belirlenmiştir., Aim: The aim of this study was to investigate the effect of oral cryotherapy on the incidence, severity and duration of OM in multiple myeloma patients who received high-dose melphalan regimen for autologous hematopoietic stem cell transplant. Method: This was a non randomized pretest posttest control group quasi-experimental trial carried out between April 2018 - June 2019 in Bone Marrow Transplantation Unit of Ege University Faculty Hospital, Izmir Medical Park Hospital and Izmir Bozyaka Training and Research Hospital. The study was completed with a total of 32 patients who met the incluison criteria as16 in implementation groups and 16 in control groups. In data collection, Patient Identification Form, WHO Oral Toxicity Scale Follow-up Form, Oral Assessment Guide Follow-up Form and Daily Patient Follow-up Form were used. Cryotherapy was started 5 minutes before the chemotherapy infusion, during the 60 minutes infusion and 15 minutes after completion of the infusion (total 80 minutes). Salivary pH of the patients was measured at days 1 prior to ASCT and 1, 3, 7, 14, and 21 after chemotherapy. The oral mucosa of patients was evaluated before and after chemotherapy to be every day between the first and 14th days and also it was evaluated to be every other day between the 15th-21th days with WHO Oral Toxicity Scale and Oral Assessment Guide. Shapiro Wilk normality test, Pearson chi-square test, Fisher's chi-square test, Mann Whitney U test, Independent Sample t-test and univariate variance test were used to analyze the data. Results: Oral mucositis was present in 43.6% of the implementation group and in 62.5% of the control group but the difference was not statistically significant (p> 0.05). Grade 1 oral mucositis was developed in 37.5% and grade 2 oral mucositis in 6.3% of patients in the implementation group. Grade 1 oral mucositis was developed in 43.8% and grade 2 oral mucositis in 18.8% of patients in the control group. The difference between the patient group was not statistically significant on oral mucositis severity (p> 0.05). In the implementation group, oral mucositis started on the 5th day after chemotherapy, reached the highest level on the 9th day and completely recovered on the 18th day. In the control group, oral mucositis started on the 2nd day, reached the highest level on the 9th day and completely recovered on the 16th day. The mean duration of oral mucositis was 5.85 ± 2.19 days in the implementation group and 6.80 ± 3.22 days in the control group. The difference between the mean duration of OM was not statistically significant among the patients group (p> 0.05). It was determined that some risk factors such as age, sex, body mass index and melphalan dose were not effective on oral mucositis development. The mean frequency of oral care was significantly higher in the implementation group (3.30 ± 0.54 times / day) than in the control group (2.64 ± 0.48 times / day) (p 0.05). Conclusion: According to the results of the study, cryotherapy application has no effect on oral mucositis frequency, oral mucositis severity and oral mucositis duration.

Objective: This study was planned to determine the effects of different position changes on hemodynamic parameters and dyspnea severity in patients with dyspnea. Methods: This was a quasi-experimental study, using a one-group, pre-test and posttest design. From March-December, 2015, 58 pulmonary service patients who had been hospitalized due to dyspnea and various respiratory diseases were assessed for dyspnea severity, oxygen saturation (SpO2 ), systolic blood pressure (SBP), diastolic blood pressure (DBP), heart rate (HR) and respiratory rate (RR). Results: According to repeated measures variance analysis of patients in the prone and orthopnea position, there was no statistically significant difference between the measurement of dyspnea severity, O2 saturation, SBP, DBP, and RR. However, the HR of patients increased in the prone position and dyspnea severity was shown to be reduced in the orthopnea position. Conclusion: Comparing all the positions given to the patients, it was found that towards the 15th minutes, the orthopnea position had a positive effect on patients’ mean dyspnea severity, SBP and O2 saturation but a significant difference was observed only on the mean dyspnea severity., Amaç: Dispnesi olan hastalarda pozisyon değişiminin yaşamsal bulgular, oksijen saturasyonu ve dispne şiddeti üzerine etkisini belirlemek amaçlanmıştır. Matreryal Metot: Bu araştırma ön test ve son test tasarımı kullanılan yarı deneysel bir çalışmadır. Mart-Aralık 2015 tarihleri arasında göğüs hastalıkları servisinde dispne ve çeşitli solunum hastalıkları nedeniyle yatarak tedavi gören 58 hastanın dispne şiddeti, oksijen saturasyonu (SpO2 ), sistolik kan basıncı, diyastolik kan basıncı, kalp hızı ve solunum hızı değerlendirilmiştir. Bulgular: Tekrarlayan varyans analizi sonuçlarına göre hastaların prone ve ortopne pozisyonunda dispne şiddeti, O2 saturasyonu, sistolik kan basıncı, diyastolik kan basıncı ve solunum hızı istatistiksel olarak anlamlı farklılık göstermemiştir. Fakat hastaların kalp hızı prone pozisyonunda artış göstermiş ve dispne şiddeti ise ortopne pozisyonunda azalmıştır. Sonuç: Hastalara verilen tüm pozisyonlar karşılaştırıldığında, ortopne pozisyonunun 15. dakikasında hastaların ortalama dispne şiddeti, sistolik kan basıncı ve O2 satürasyonunda pozitif bir etki olduğu fakat sadece ortalama dispne şiddetinde anlamlı bir fark olduğu saptanmıştır.

Amaç: Hemşirelik öğrencilerin intramüsküler enjeksiyon (İM), subkutan enjeksiyon (SC) ve üriner kataterizasyon uygulamaları konusunda bilgilerini ve uygulama becerilerini değerlendirmek ve öğrencilerin bilgi ve becerilerinin sınav kaygısı ile ilişkisini incelemektir.Gereç ve Yöntem: Araştırma Celal Bayar Üniversitesi Manisa Sağlık Yüksekokulu Hemşirelik Bölümünde Eylül 2014-Haziran 2015 tarihleri arasında Hemşirelik Esasları Dersinin teorik ve laboratuvar sınavına giren 200 öğrenci ile yürütülmüştür. Tanımlayıcı ve kesitsel nitelikte bir çalışmadır. Veri toplamada sınav öncesinde Öğrenci Tanılama Formu ve Sınav Kaygısı Ölçeği, sınav sırasında bilgi ve becerilerini değerlendirmede Mesleki Beceri İşlem Basamakları Formu kullanılmıştır.Bulgular: Öğrencilerin İM enjeksiyon uygulaması bilgi puanı düzeyinin %83’ünün, İM enjeksiyon uygulaması beceri puanı düzeyinin %87’sinin, SC enjeksiyon uygulaması bilgi puanı düzeyinin %87,5’inin, SC enjeksiyon uygulaması beceri puanı düzeyinin %90’nın, kadın üriner kataterizasyon bilgi puanı düzeyinin %78,5’inin, kadın üriner kataterizasyon beceri puanı düzeyinin %79’unun erkek üriner kataterizasyon bilgi puanı ve beceri puanı düzeyinin %83’ünün iyi düzeyde olduğu saptanmıştır. Öğrencilerin laboratuvar sınavı uygulamalarındaki bilgi ve beceri puan ortalamaları ile sınav kaygısı puan ortalamaları arasında herhangi bir ilişki saptanmamıştır (p>0,05).Sonuç: Öğrencilerin laboratuvar uygulamalarındaki bilgisi ve becerisi iyi düzeydedir. Öğrencilerin laboratuvar sınavı uygulamalarındaki bilgi ve beceri puan ortalamaları ile sınav kaygısı puan ortalamaları arasında anlamlı bir ilişki yoktur., Objective: The aim of this study was to examine nursing students’ knowledge and the practice skills about intramuscular injection, subcutaneous injection and urinary catheterization, and to evaluate the relationship between their test anxiety and knowledge and practice skills.Materials and Methods: The research was conducted on 200 students who took the test in the theoretical and laboratory lesson of Fundamentals of Nursing at Celal Bayar University Manisa Health School between September 2014 and June 2015. It was a cross-sectional descriptive study. In the collection of data, Student Identification Form and Test Anxiety Inventory were used before the test, and The Practice Steps Form of Professional Skills was used to assessment of the knowledge and practice skills during the test.Results: The students’ knowledge score of IM injection (83), skill score of IM injection (87%), knowledge score of SC injection (87.5%), skill score of SC injection (90%), knowledge score of women urinary catheterization (78,5%), skill score of women urinary catheterization (79%), knowledge score of male urinary catheterization and skill score of male urinary catheterization (83%) were found to be at a good level. There were no significant correlation between mean scores of test anxiety and the knowledge and the practice skills of students in laboratory the practice test (p> 0,05).Conclusion: The students’ knowledge and the practice skills in laboratory practice are good level. There were no significant relationship between mean scores of the knowledge, practice skills and test anxiety of students in the laboratory test.

Amaç: Araştırma varfarinin güvenli kullanımıyla ilgili hastalara verilen eğitimin bilgi düzeylerine ve International Normalized Ratio (INR) kontrolüne etkisini incelemeyi amaçlamıştır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma randomize kontrollü, ön test-son test deneysel bir çalışma olarak planlanmıştır. Araştırmanın örneklemini 33 deney ve 30 kontrol grubunda olmak üzere 63 varfarin kullanan hasta oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak `Hasta Tanıtım Formu`, `Varfarin Bilgi Değerlendirme Formu`, ve `Eğitim Etkinliğine İlişkin Soru Formu` kullanılmıştır. Deney grubu hastalarına birebir eğitim ve eğitim kitapçığı verilmiştir. Hastaların varfarin bilgi düzeyi eğitim öncesinde 1 defa, eğitim sonrasında deney grubunun 3 defa, kontrol grubunun ise 2 defa ölçülmüştür. Hastaların eğitim öncesi ve eğitim sonrası yapılan 6 INR ölçümü kaydedilmiştir. Bulgular: Deney grubu hastalarının eğitim öncesi varfarin bilgi puan ortalaması 14.267±4.651, eğitim sonrası ise 21,959±3.391 bulunmuştur. Kontrol grubu hastalarının ise eğitim öncesi bilgi puan ortalaması 14.181±6.350, eğitim sonrası ise 15.608±6.183 bulunmuştur. Deney ve kontrol grubu hastalarının INR kontrolleri arasında anlamlı fark bulunmamıştır (p>0.05). Hastaların eğitim öncesi ve eğitim sonrası varfarin bilgi düzeyi ile terapötik aralıktaki INR sayısı arasında anlamlı ilişki bulunmamıştır (p>0.05). Sonuçlar: Eğitim sonrasında deney grubunun bilgi düzeyi yüksek, kontrol grubunun ise orta düzeydedir. Hasta eğitimi hastaların varfarin bilgi düzeyini arttırmada etkilidir. Hastaların varfarin bilgi düzeyi ile terapötik aralıktaki INR sayısı arasında anlamlı ilişki yoktur. Aim:This study aimed to examine the effect of patients training about safe usage of warfarin on the level of knowledge and INR control. Material and Method:This research was conducted as randomized controlled pre-test and post-test experimental study. The sample of the study consisted of 63 patients using warfarin, including 33 experimental and 30 control group.`Patient Identification Form`,`Warfarin Knowledge Assessment Form` and `Questionnaire on the Training Effectiveness` were used as data collection tools. The experimental group was given one to one training and patient education booklet. Patients' warfarin knowledge level was measured 1 time before training. As for after the training, it was measured 3 times in experimental group, and 2 times in control group. 6 INR results of patients' were recorded before and after training. Findings:Avarage score of experimental group patients' warfarin knowledge was found 14.267±4.651 before training, and 21,959±3.391 after training. Avarage score of control group patients' warfarin knowledge was found 14.181±6.350 before training, and 15.608±6.183 after training. There was found not a significant difference between the patients' groups in INR controls (p>0.05). There was not a significant correlation between pre and post training of patients' warfarin knowledge level and the number of INR values within the target range (p>0.05). Results:After training, warfarin knowledge score was found high level in experimental group, and moderate level in control group. Patient education is effective in increasing the patients' knowledge level of warfarin. There was not a significant correlation between patients'warfarin knowledge level and the number of INR values within the target range. 179

Öz-yeterlilik inancı bireyin belli bir performansı göstermesi için gerekli etkinlikleri düzenleyip başarılı bir biçimde gerçekleştirme kapasitesi hakkında kendine ilişkin yargısı olarak tanımlanmıştır. Öz-yeterlilik inancı son yıllarda çeşitli disiplinlerle ilgili yapılan araştırmalarda sıklıkla kullanılan bir kavramdır. Toplumun sağlık seviyesinin korunmasında ve geliştirilmesinde önemli rol oynayan hemşirelerin, öz-yeterlilik inancının araştırılması oldukça önemlidir. Bu bağlamda, bu araştırma ile bir üniversite hastanesinde çalışan hemşirelerin öz-yeterlilik inancı ve iş doyumu ilişkisinin incelenmesi amaçlanmıştır.Bu amaç doğrultusunda öncelikle öz-yeterlilik inancı kavramı ve bu kavramın çıkış noktası olan sosyal bilişsel kuram ele alınmıştır. Sonrasında iş doyumu kavramı, iş doyumunu etkileyen faktörler, iş doyumunun olumlu ve olumsuz sonuçları incelenmiş ve öz-yeterlilik inancı ile iş doyumu ilişkisine yönelik yapılan araştırma sonuçlarına yer verilmiştir. Son olarak hemşirelerin öz-yeterlilik inancı ve iş doyumu ilişkisini belirlemek için bir üniversite hastanesinde yapılan araştırma incelenmiştir. Araştırmada son olarak sonuç ve önerilere yer verilmiştir.Araştırmanın sonucuna göre; hemşirelerin öz-yeterlilik inancı ile iş doyumu arasında anlamlı ilişki olduğu, yüksek öz-yeterlilik inancına sahip hemşirelerin daha çok iş doyumu gösterdiği saptanmıştır. Ayrıca hemşirelerin öz-yeterlilik inancı ve iş doyumu ile yaş, çocuk sahibi olmak, işyerindeki görev, mesleki deneyim, işyeri deneyimi, çalışılan birim, ekip ilişkilerinden ve çalışılan birimden memnun olmak, kendine duyduğu güven, çalışma düzeni ve nöbet sayısı çalışılan gibi bağımsız değişkenler ile ilişkili bulunmuştur. Self-efficacy belief is defined as an individual?s arranging necessary activities to demonstrate a certain performance, judgment to himself about successful fulfillment capacity. Self-efficacy belief is a frequently used concept on researches carried out related to various disciplines. Researching the self-efficacy belief of nurses who play an important role in protecting and developing the health level of society is quite important. In this context with the help of this research it is aimed to examine the relation between self-efficacy belief and job satisfaction of nurses working in a university hospital.In accordance with this purpose first, self-efficacy belief concept and the social cognitive theory, starting point of this concept, was examined. After that job satisfaction concept, the factors affecting job satisfaction and job satisfaction?s positive and negative results were examined. The second part includes research results about self-efficacy belief and the relation of job satisfaction. Lastly, to determine the relation between nurses? self-efficacy belief and job satisfaction a study carried out in a university hospital was examined. The research finally includes result and suggestions.According to the result of the study, it has been determined that there is a meaningful relation between nurses? self-efficacy belief and job satisfaction and the nurses who have high self-efficacy belief exhibit more job satisfaction. Besides, nurses? self- efficacy belief and job satisfaction was found related to independent variables as age, to have a child, duty at workplace, professional experience, workplace experience, working unit, to be satisfied with unit and team relations, self-confidence, working plan and shift number. 170

This study is about researching the village institutes within a space framework,that is an important educational foundation aimed to accelerate thedevelopment efforts in the early Republic period. The village institutes, whichplay an important role in waking efforts of Republic of Tiirkiye targeting tomove in the way of modernization from the village to the whole Anatolia,involve many experiences about the space culture and architecture. While theseschools train the village teacher as a leader, they aimed on the other hand toheal the village conditions, which was their primary target. In the study, thevillage institutes' architectural construction and space oriented responses wereevaluated in its foresights' and experiences viewpoint, accompanying with theformal statements and the ideas in the minds. In this way, The Republic'sapproach to the village space, and its expectations for the village's developmentwere tried to be identified by the research of the village institutes.Science Code : 802.1.099.1.101Key Words : Village Planning, The Village Institutes, Architectureof The Village Institutes 262