Search

Objective:We aimed to investigate the influence of preoperative factors on postoperative renal function and the association between renal function and oncologic outcomes and complications after radical cystectomy (RC).Materials and Methods:We retrospectively analyzed patients who underwent RC due to muscle-invasive bladder cancer and intravesical treatmentresistant nonmuscle-invasive bladder cancer in our center between January 2006 and March 2017. The patients’ age, gender, comorbidities, preoperative estimated glomerular filtration rate (eGFR), presence of hydronephrosis, hydronephrosis grade and laterality, urinary diversion type, preoperative and postoperative pathology findings, eGFR at postoperative 3rd month, oncologic outcomes, and complication rates were evaluated. The patients were divided into 2 groups based on postoperative eGFR: group 1 (rd month eGFR. Postoperative eGFR

Purpose: To investigate the effect of age on oncologic and survival results in patients undergoing radical cystectomy due to muscle invasive bladder cancer. Material and Method: We reviewed the data of 178 patients who underwent radical cystectomy between January 2006 and November 2016 due to bladder cancer in our clinic. Finally 147 patients who underwent radical cystectomy due to muscle-invasive bladder cancer were included in the study. Patients were divided into two groups as; patient age ≤ 70 years (Group 1) and > 70 years (Group 2). Then we compared the groups in terms of preoperative data, oncological outcomes and survival findings. Results: There were 101 and 46 patients in group 1 and group 2 respectively. There was no statistically significant difference between the two groups in terms of gender, preoperative T stage, tumor grade, preoperative hydronephrosis and precence of carcinoma in situ (CIS). Preoperative ASA score was higher in the elderly group (Group 2) (p = 0.007). Postoperative data showed that the presence of variant histology, T stage, upstaging, tumor grade, lymph node metastasis, positive surgical margins were similar between the two groups. There was no statistically significant difference between the two groups in terms of overall survival and cancer-specific survival. Conclusion : There was no statistically significant difference between oncologic and survival findings between ≤ 70 years and > 70 years old patients who underwent radical cystectomy due to muscle invasive bladder cancer., Amaç : Kas invaziv mesane kanseri nedeniyle radikal sistektomi yapılan hastalarda hasta yaşının onkolojik ve sağkalım verileri üzerine etkisini araştırmak Gereç ve Yöntemler : Kliniğimizde mesane kanseri nedeniyle Ocak 2006-Kasım 2016 tarihleri arasında radikal sistektomi operasyonu yapılan 178 hastaya ait veriler incelendi. Çalışmaya kas invaziv mesane kanseri nedeniyle radikal sistektomi yapılan 147 hasta dahil edildi. Hastalar ≤ 70 yaş(Grup 1) ve >70 yaş (Grup 2) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Bu iki grup preoperatif veriler, onkolojik sonuçlar ve sağkalım verileri açısından karşılaştırıldı. Bulgular : Grup 1 de 101 hasta, grup 2 de ise 46 hasta vardı. İki grup arasında cinsiyet, preoperatif T evresi, tümör grade i, preoperatif hidronefroz ve karsinoma in situ (CIS) varlığı açısından istatistiksel anlamlı fark yoktu. Preoperatif ASA skoru yaşlı grupta(Grup 2) daha yüksekti(p=0.007). Postoperatif verilerde varyant histoloji varlığı, T evresi, upstaging, tümör grade i, lenf nodu metastazı ve pozitif cerrahi sınır varlığı iki grup arasında benzer olarak bulundu. İki grup arasında genel sağkalım ve kanser spesifik sağkalım açısından istatistiksel anlamlı fark izlenmedi. Sonuç: Kas invaziv mesane tümörü nedeniyle radikal sistektomi yapılan ≤ 70 yaş ve >70 yaş hasta grupları arasında onkolojik ve sağkalım verileri açısından istatistiksel anlamlı fark izlenmedi.

Aim: To compare of efficacy and safety bet-ween percutaneous nephrostomy and ureteraldouble J stenting in patients with post-renal acuterenal failure (ARF).Material and Methods: A total of 59 patientswho presented with post-renal ARF due to ureteral obstruction and who underwent percutaneousnephrostomy or ureteral double j stenting between January 2011 and April 2016 in our clinic wereincluded in this study. Patients were divided intotwo groups with ureteral double j stents (Group1) and the other with percutaneous nephrostomy(Group 2). These patients were then evaluated bydaily serum urea and creatinine. Patients werecompared in terms of creatinine reduction rate,total creatinine change and complications.Results: There were 40 patients in Group 1in which renal pelvis drainage performed withureteral double j stent and 19 patients in Group 2with percutaneous nephrostomy drainage. Meanfollow-up time was 6.8 ± 10.3 days and 7.6 ± 4.0days for Group 1 and Group 2, respectively. Descrease rate of creatinine was significantly higherin percutaneous nephrostomy group(p, Amaç: Postrenal akut böbrek yetmezliği(ABY) nedeniyle başvuran hastalarda üreteraldouble j stent (UDjS) takılması ve perkütan nefrostomi (PCN) takılmasının etkinlik ve güvenliliğini karşılaştırmakMateryal ve Metod: Kliniğimizde Ocak2011 ile Nisan 2016 tarihleri arasında üreteralobstrüksiyona bağlı postrenal ABY nedeniylebaşvuran ve acil olarak UDjS veya PCN takılan59 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar UDjStakılanlar(Grup 1) ve PCN takılanlar(Grup 2)olmak üzere iki gruba ayrıldı. Hastalara işlemsonrası günlük üre ve kreatinin takibi yapıldı. İkigrup; kreatinin düşüş hızı, total kretinin değişimi, ve komplikasyonlar açısından karşılaştırıldı.Bulgular: Grup 1 de UDjS yardımıyla renal pelvis drenajı sağlanmış 40 hasta, grup 2de ise PCN ile drenajı yapılan 19 hasta vardı.Ortalama takip süresi Grup 1 ve Grup 2 içinsırasıyla 6.8±10.3 ve 7.6±4.0 gündü. PCN takılan grupta kreatinin düşüşü anlamlı olarakyüksekti(p

Kliniğimizde böbrek taşı nedeniyle üreteral giriş kılıf kullanılmadan retrograd intrarenal cerahi RİRC yapılan 39 olgunun sonuçlarını sunmak. Temmuz 2013 ile Haziran 2014 tarihleri arasında Bozyaka Eğitim ve Araştırma Hastanesi Üroloji kliniğinde böbrek taşına yönelik RİRC uygulanırken üreteral giriş kılıfı kullanılmayan 39 26 erkek, 13 kadın hastanın verileri prospektif olarak kaydedildi. Tüm hastalar ameliyat öncesi ayrıntılı bir hikaye, rutin labarotuvar testleri ve idrar kültürü ile değerlendirildi. İdrar kültüründe üreme olan hastalar antibiyotik tedavisi sonrası kültürler negatif olunca ameliyata alındı. Olguların 13’ü kadın, 26’sı erkek, yaş ortalaması 48.6 yıl idi.Ortalama taş boyutu 14.1 mm idi. Bütün işlemler üreteral giriş kılıfı kullanılmadan gerçekleştirildi. Ortalama operasyon süresi 73.1 30132 dk, fluoroskopi süresi ise 6.9 sn idi. Bütün hastalar ameliyat sonrası 1. günde taburcu edildi. Olguların 1. ay kontrollerinde 33 inde %84,6 taşsızlık sağlanırken, 5 tanesinde %12.8 rezidü taş, 1 tanesinde de %2.5 klinik önemsiz taş saptandı. Takiplerde 4 %10,2 hasta antibiyotiklerle kontrol altına alınan üriner enfeksiyon saptandı, hiçbir hastada sepsis gelişmedi. İki cm altındaki böbrek taşlarının tedavisinde RİRC işlemi güvenle uygulanabilen, taşsızlık, kısa hastanede kalış süresi ve düşük komplikasyon oranıyla günümüzde tercih sebebi olan minimal invaziv yöntemdir. Üreteral giriş kılıfı kullanılmadan yapılan RİRC işleminde başarı oranları değişmezken komplikasyon oranları belirgin olarak düşmektedir, To present the outcome of 39 cases who had undergone retrograde intrarenal surgery RIRS without using an access sheath for renal stones in our clinic. The data of 39 patients who underwent RİRS wıthout using an access sheath for renal stones in our clinic between July 2013 and June 2014 were noted prospectively. All patients were evaluated with a detailed medical history, routine labarotory tests and urine culture preoperatively. If the urine culture was positive, antibiotic therapy was given and the operation was postponed until a negative culture was achieved. Study population consisted of 13 female and 26 male patients with a mean age of 48.6 years range 2381 .Mean stone size was 14.1 mm. Access sheaths were not used in all cases during the RIRS. Mean operative, and fluoroscopy times were 73.1 minutes, and 6.9 seconds, respectively. All patients were discharged at postoperative 1st day . At 1st month follow-up stone-free rate was achieved in 33 84,6% patients. Clinically insignificant residual stone fragments were detected in 1 2.5% , and residual stones in 5 12.8% . During follow-up period, non-complicated urinary tract infection developed in 4 10,2 % patients . But none of the patients had developed sepsis. RIRS is a safe and effective minimally invasive method for the treatment of renal stones less than 2 cm with high stone-free rates, low complication rate and short hospitalization time. RIRS without access sheat is a safe procedure with lower complication rates and similar success rates

Üreteropelvik bileşke darlığı (ÜPBD) nedeniyle pyeloplasti yapılan hastalarda ve başka nedenlerle nefrektomi yapılmış normal üreteropelvik bileşkeye (ÜPB) sahip hastalarda;üreteropelvik bileşkelerin Cajal hücresi ve Caveolin 1 düzeyleri yönünden karşılaştırılması ve ÜPBD fizyopatolojisinde Cajal hücresi ve Caveolin' in rolünün ortaya konulması amaçlandı.2005– 2013 yılları arasında Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi Üroloji Anabilim Dalında ÜPBD nedeniyle dismembered pyeloplasti yapılan 37 olgu ile başka nedenlerle nefrektomi yapılmış ÜPBD olmayan 37 olgu(toplam 74 olgu)çalışmaya dahil edildi. ÜPB spesimenlerinde Cajal hücre sayısı ve Caveolin boyanma şiddeti; Patoloji Anabilim Dalında CD 117 ve Caveolin-1 kullanılarak immunohistokimyasal yöntemlerle değerlendirildi.ÜPBD olan Grup 1 de Cajal hücre dağılımı ortalaması 1,37 ± 0,54 iken, Grup 2' de 2,13 ± 0,53 olarak tespit edildi. Caveolin 1 ile boyanma şiddeti ortalaması ise ÜPBD olan Grup 1' de 1,86 ± 0,82, Grup 2' de 2,37 ± 0,75 olarak hesaplandı. ÜPBD olan grupta Cajal hücre dağılımı ve Caveolin 1 ile boyanma şiddetinin kontrol grubuna göre istatistiksel anlamlı olarak azalmış olduğu saptandı (p=0.001, p=0.008).Cajal hücresi ve Caveolin 1 'in ürogenital sistemde sinyal iletimi ve peristaltizmde rolü olduğunu gösteren bulgular ışığında yapılan bu çalışmada, Cajal hücresi ve Caveolin 1 düzeyleri, ÜPBD olan grupta kontrol grubuna oranla daha az saptanmıştır. Bu sonuç Cajal hücrelerinin ve Caveolin 1 'in üriner sistemde sinyalizasyon ile ilişkili olduğunu desteklemektedir.Anahtar Kelimeler: Üreteropelvik Bileşke Darlığı, Cajal Hücresi, Caveolin 1 The comparison of Cajal cells and Caveolin 1 levels were aimed between patients underwent pyeloplasty operation as a result of ureteropelvic junction obstruction (UPJO) and patients had normal ureteropelvic junction but underwent nephrectomy by other reasons. Also determining theroles of Cajal cells and Caveolin 1 were planned in pathophysiology of ureteropelvic junction obstruction.37 patients underwent dismembered pyeloplasty as a result of UPJO and 37 patients with normal UPJ underwent nephrectomy by other reasons were included in this study at University of Gaziantep Department of Urology between 2005 and 2013 Number of Cajal cells and intensity of Caveolin staining were evaluated with immunohistochemical methods by using CD 117 and Caveolin 1 at the Department of Pathology.The mean of Cajal cell distribution was determined as 1,37 ± 0,54 at group 1 with UPJO and 2,13 ± 0,53 at group 2. The mean of Caveolin 1 staining intensity was determined as 1,86 ± 0,82 at group 1 with UPJO and 2,37 ± 0,75 at group 2. It was determined that there was a statistical difference between two groups in terms of distribution of Cajal cells and Caveolin1 staining decreased in group 1 (p=0.001, p=0.008).As a result of findings which approved the role of Cajal cells and Caveolin 1 in signal transduction and peristaltism at urogenitalsystem, it was observed that Cajal cells and Caveolin 1 levels wereless in the control group as compared to the group with UPJO, in this study. These results supported that there might be a relationship between Cajal cells and Caveolin 1 for signal transduction in urinary system.Key Words: Ureteropelvic Junction Obstruction, Cajal Cell, Caveolin 1 57

Bu çalışmada kliniğimizde son 5 yıl içerisinde böbrek taşı olan hastalardaki cerrahi yöntem tercihlerimizi özetlemeyi amaçladık. Çalışmamızda 2009-2014 yılları arasında kliniğimizde böbrek taşı tanısı ile perkütan nefrolitotomi PNL , açık nefrolitotomi ve retrograd intrarenal cerrahi RİRC yapılan ve kayıtlarına ulaşabildiğimiz toplam 494 hasta dahil edildi. Hastaların demografik özellikleri, perioperatif veriler, postoperatif başarı oranları ve komplikasyonlar not edildi. Hastaların 428’ine %86 PNL, 41’ine %8 RİRC ve 25’ine %6 ise açık nefrolitotomi yapıldığı tespit edildi. Hastaların yaş ortancası PNL, RİRC ve açık nefrolitotomi yapılan gruplarda sırasıyla 51 , 47 ve 44 olarak tespit edildi. Ortalama taş yükü PNL yapılan hastalarda 2.4 cm2, RİRC yapılan hastalarda 1.4 cm2 ve açık nefrolitotomi yapılan hastalarda ise 3.2 cm2 olarak izlendi. Ortalama floroskopi süresi PNL’de 3.4 dk ve RİRC yapılan grupta 1.8 dk olarak tespit edildi. Ortalama operasyon süresi PNL’de 107 dk, RİRC yapılan grupta 64 dk ve açık nefrolitotomi gerçekleştirilen hastalarda ise 78 dk olarak tespit edildi. Hastanede kalış süreleri PNL, RİRC ve açık nefrolitotomi yapılan hastalarda sırasıyla 3.4, 1.1 ve 3.7 gün olarak izlendi. PNL yapılan hastalardan 98’ine %22.8 ve açık nefrolitotomi yapılan hastalardan 6’sına %24 postoperatif dönemde kan transfüzyonu yapılırken, RİRC yapılan hastalardan hiçbirinde kan transfüzyonu ihtiyacı olmadı. PNL grubunda 87 %20 , açık nefrolitotomi grubunda 3 %12 ve RİRC grubunda 2 hastada %5 ≥5mm rezidü taş izlendi. Böbrek taşlarının cerrahi tedavisinde kliniğimizde en sık kullanılan yöntem PNL’dir. Uygun hastalarda daha kısa operasyon ve hastanede yatış süresi ile RİRC avantajlı bir cerrahi yöntemdir. Açık nefrolitotomi minimal invazif yöntemlerin gelişmesi ile giderek daha nadir başvurulan bir cerrahi seçenek haline gelmiştir, In the recent study we aimed to summarize our surgical management preferences in patients with renal stones in our clinic during the last 5 years. 494 renal stone patients who underwent percutaneous nephrolithotomy PNL , open nephrolithotomy and retrograde intrarenal surgery RIRS in our clinic between 2009 and 2014 were included. Demographic characteristics, perioperative data, postoperative success rates and complications were noted. 428 86% , 41 8% and 25 6% patients underwent PNL, RIRS and open nephrolithotomy respectively. Median age was 51 , 47 and 44 years in patients who underwent PNL, RIRS and open nephrolithotomy respectively. Mean stone burden was 2.4 cm2, 1.4 cm2 and 3.2 cm2 in PNL, RIRS and open nephrolithotomy groups respectively. Mean operation time was 107, 64 and 78 minutes in PNL, RIRS and open nephrolithotomy groups respectively. Mean hospitalization time was 3.4, 1.1 and 3.7 days in PNL, RIRS and open nephrolithotomy groups respectively. Postoperative blood transfusion was required in 98 22.8% and 6 24% patients in PNL and open nephrolithotomy groups respectively. None of the patients required blood transfusion in RIRS group. Residual fragments ≥ 5mm were observed in 87 20% , 3 12% and 2 5% patients in PNL, open nephrolithotomy and RIRS groups respectively. The most preferred surgical option for renal stones is PNL in our clinic. RIRS is an advantageous surgical procedure with relatively lower operation and hospitalization times. Open nephrolithotomy is rarely preferred with improvements in minimal invasive surgical procedures

Paratestiküler Rabdomiyosarkom İntraskrotal bölgede görülen tümörler, testis ve paratestiküler yapılardan kaynaklanabilmektedirler. Paratestiküler tümörler nadir olarak görülmektedirler 1 . Malign paratestiküler tümörlerin %46,4’ünü liposarkom, %20’sini leiomyosarkom, %13’ünü malign fibröz histiositom ve %9’unu embryonel rabdomiyosarkom oluşturmaktadır 2 . RMS Rabdomiyosarkom sıklıkla çocuk ve adolesan yaş grubunda görülür ve hastalar ağrısız skrotal kitle ile başvurur 3 . Bu çalışmada sol radikal orşiektomi sonrası saptanan ve nadir görülen paratestiküler embriyonel rabdomiyosarkom olgusu literatür eşliğinde sunulmuştur, Paratesticular Rhabdomyosarcoma Intrascrotal tumors may originate from testicular or paratesticular tissue. Tumors in the paratesticular region are seen rarely 1 . Among the malignant tumors, the most common histotype is liposarcoma 46.4% , followed by leiomyosarcoma LMS 20% , malignant fibrous histiocytomas MFH 13% , and embryonal rhabdomyosarcoma 9% 2 . Rhabdomyosarcoma is frequently seen in children and adolescents. The most common symptom is painless swelling in scrotum 3 . In this paper we present a case who was diagnosed as paratesticular embryonal rhabdomyosarcoma in histological examination of radical orchiectomy material