Search

Objective: The study aims to examine the effect of the pandemic on eating attitudes, nutritional habits, and self-esteem of university students. Methods: The study was carried out in descriptive design. The universe of the study consists of all students studying at Uşak University Health Services Vocational School. The sample consisted of 550 students who met the criteria for participation in the study. "Participant Information Form", "Nutritional Habits Index", "Eating Attitude Test" and "Rosenberg Self-Esteem Scale" were used to collect the data. Results: According to the research findings, 75.5% of the participants are women. 41.1% of the students defined their nutrition at medium level. It was observed that 88.7% of them consumed fast food-style foods. The students' eating attitude score average is 17.07± 10.59. The mean score of eating habits is 10.16±3.42. The mean self-esteem score is 15.66±5.42. It was determined that there is a weak and positive relationship between university students' self-esteem and eating attitude (r = .085, p < 0.05). Conclusion: The pandemic process negatively affected students' eating attitudes, nutritional habits, and self-esteem.

Background: The psychological effects of the Covid-19 disease continue. Fear of the disease affects individuals’ attitudes towards Covid-19 vaccines. Objectives: To determine the effect of fear of Covid-19 on individuals’ attitudes towards the Covid-19 vaccine. Methods: It is a descriptive type of research from quantitative research methods. The data of the study were collected online between 1 July and 31 August 2021 using the snowball sampling technique. The sample of the study consisted of 221 people who accepted to participate in the study voluntarily and filled out the form completely within the specified period. Data collection tools are “Participant Information Form”, “Covid-19 Fear Scale” and “Attitudes towards Covid-19 Vaccine Scale”. Results: The mean score of the individuals participating in the study on the Covid-19 fear scale was 17.84 ± 6.65; Positive attitude towards the Covid-19 vaccine sub-dimension mean score was 3.79 ± 1.12; The mean score of the negative attitude sub-dimension towards the Covid-19 vaccine was determined as 3.57 ± 1.23, a positive, significant (r = .28; p = .000) relationship was found between the variables of fear of Covid-19 and positive attitude towards the Covid-19 vaccine. In addition, it was observed that fear of Covid-19 had a significant effect on the level of positive attitude towards the Covid-19 vaccine (t = 4.396; p = .000). Conclusion: Fear of Covid-19 has positively affected individuals’ attitudes towards the Covid-19 vaccine., Giriş: Covid-19 hastalığının psikolojik etkileri devam etmektedir. Hastalığa ilişkin yaşanılan korku bireylerin Covid-19 aşılarına yönelik tutumlarını etkilemektedir. Amaç: Bireylerin Covid-19 aşısına yönelik tutumları üzerine Covid-19 korkusunun etkisini belirlemektir. Yöntem: Niceliksel araştırma yöntemlerinden tanımlayıcı tipte bir araştırmadır. Çalışmanın verileri 1 Temmuz- 31 Ağustos 2021 tarihleri arasında kartopu örnekleme tekniği kullanılarak online olarak toplanmıştır. Belirtilen süre içerisinde araştırmaya gönüllü olarak katılmayı kabul eden ve formu eksiksiz dolduran 221 kişi araştırmanın örneklemini oluşturmuştur. Veri toplama araçları “Katılımcı Bilgi Formu”, “Covid-19 Korku Ölçeği” ve “Covid-19 Aşısına Yönelik Tutumlar Ölçeği” dir. Bulgular: Araştırmaya katılan bireylerin Covid-19 korku ölçeği puan ortalaması 17.84 ± 6.65; Covid-19 aşısına yönelik olumlu tutum alt boyut puan ortalaması 3.79 ± 1.12; Covid-19 aşısına yönelik olumsuz tutum alt boyut puan ortalaması 3.57 ± 1.23 olarak tespit edilmiştir. Covid-19 korku ve Covid-19 aşısına yönelik olumlu tutum değişkenleri arasında pozitif yönde, anlamlı (r = .28; p = .000) bir ilişki saptanmıştır. Ayrıca, Covid-19 korkusunun bireylerin Covid-19 aşına yönelik olumlu tutum düzeyi üzerinde anlamlı bir etkiye sahip olduğu görülmüştür (t = 4.396; p = .000). Sonuç: Covid-19 korkusu bireylerin Covid-19 aşısına yönelik tutumunu olumlu şekilde etkilemiştir

Objective: This study was conducted to determine the effect of mobbing behaviors of health workers at work on attitudes towards violence.Materials and Methods: The study included 75 health care workers who are working in the two different public hospitals. Data were collected between March and April 2016. A three-section questionnaire was used in the data collection. In the first section was contained the demographic characteristics of the participants. Other sections were “Workplace Psychologically Violent Behaviors (WPVB)" scale developed by Yıldırım and Yıldırım (2007) and "Adults’ Attitudes Scale Toward Violence Scale (AASTVS)" developed by Gür et al. (2016).Results: 82,7% of the participants in the research had one or more encountered workplace mobbing behavior from one or multiple times in the last 12 months. The most encountered mobbing behaviors of participants, respectively; attack on professional status (79%), attack on personality (76%), individual’s isolation from work (64%) and other negative behaviors (27%) were found. It is determined to be satisfied with the work of the participants medium level (2.58±1,1). In addition, when the participants have problems in their departmants, they stated that they receive support from 50.7% of the first-level manager, 46.7% of co-workers to solve.Conclusion: In this research, it is determined to participants are exposed to workplace psychological violence situations between attitudes towards violence were positive and moderately strong relationship (r = 0.447; p< 0.000) and the exposure to mobbing behavior an impact of 20% on attitudes towards violence.

Bu araştırma, bipolar bozukluğu olan hastalara uygulanan tedaviye uyum eğitiminin tedaviye uyum, sosyal işlevsellik ve yaşam kalitesine etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırma niteliksel ve yarı deneysel araştırma tasarımlarının kullanıldığı iki aşamadan oluşmaktadır. Ön hazırlık aşamasında, bipolar hastaların bilgi gereksinimlerini belirlemek için tanımlayıcı nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Derinlemesine görüşme yöntemi ile 15 Eylül-15 Aralık 2018 tarihleri arasında Toplum Ruh Sağlığı Merkezi'ne kayıtlı 11 hastadan veri toplanmış ve betimsel analiz yöntemi kullanılarak analiz edilmiştir. İkinci aşama, 15 Ocak-1 Eylül 2019 tarihleri arasında Toplum Ruh Sağlığı Merkezi'ne kayıtlı 19 hasta ile bir üniversite hastanesi Psikiyatri Polikliniği'nde ayaktan takip edilen ve dahil edilme kriterlerini karşılayan 21 hasta ile yürütülmüştür. Çalışmada Katılımcı Bilgi Formu, Tıbbı Tedaviye Uyum Oranı Ölçeği, Sosyal İşlevsellik Ölçeği ve Dünya Sağlık Örgütü Yaşam Kalitesi Ölçeği Kısa Formu kullanılmıştır. Veriler, Tedaviye uyum eğitimi öncesi, sonrası ve üçüncü ayda toplanmıştır. Hastalarla derinlemesine yapılan görüşmelerden elde edilen veriler doğrultusunda oluşturulan tedaviye uyum eğitimi araştırmacı tarafından müdahale grubuna (n=19), haftada bir gün olmak üzere toplam beş oturum bireysel olarak uygulanmıştır. Eğitimden sonra müdahale grubundaki hastalara eğitim kitapçığı dağıtılmış ve üç ay boyunca haftada bir kez telefonla danışmanlık verilmiştir. Kontrol grubuna (n=21), ön test uygulandıktan sonra herhangi bir müdahalede bulunulmamış, izlem ölçümü tamamlandıktan sonra gereksinimleri doğrultusunda danışmanlık yapılmış ve eğitim kitapçığı dağıtılmıştır. Eğitim sonrası son testler, eğitimin bitiminden üç ay sonra ise izlem testleri her iki gruba da uygulanmıştır. Çalışmanın yapılabilmesi için etik komisyondan, kurumdan ve hastalardan yazılı izin alınmıştır. Tedaviye uyum eğitimi öncesi müdahale ve kontrol grubundaki hastaların tanımlayıcı özellikleri ile ön test ölçek puanları arasında anlamlı fark olmayıp grupların benzer olduğu görülmüştür (p>0,05). Müdahale grubundaki hastaların tedaviye uyum, sosyal işlevsellik ve yaşam kalitesi puan ortalamaları kontrol grubundaki hastalara göre son test ve izlemde daha yüksek bulunmuştur (p0,05). The mean scores of adherence to treatment, social functioning and quality of life of the patients in the intervention group were found higher in the post-test and follow-up than the patients in control group (p

Ayı (Ursus arctos)'nın Doğu Karadeniz Dağlarındaki popülasyon yoğunluğunun tespit edildiği bu çalışma, toplam büyüklükleri 900 km2 olan, 12 adet farklı örnekleme alanında, 2008 yılının Ekim ayından 2017 yılının Ekim ayına kadar yapılan arazi çalışmalarıyla gerçekleştirilmiştir. Arazi çalışmaları bütün örnekleme alanlarında, 2-4 kişilik gruplarla, genelde çadırlı kamplar kurularak gerçekleştirilmiştir. Buna ilave olarak 3 örnekleme alanında, 10-30 kişilik gruplarla, 5 adet sayım çalışması yapılmıştır. Örnekleme alanlarındaki bütün sayımlarda doğrudan ve dolaylı sayım yöntemleri birlikte kullanılmıştır. Doğrudan sayım yöntemleri olarak; hat boyu ve noktada sayım yöntemlerinin yanı sıra fotokapan ve termal kameradan da yararlanılmıştır. Dolaylı gözlemlerde ise başta ayak izi ve dışkıdan yararlanarak veri elde edilmiştir.Çalışma sonucunda örnekleme alanlarında doğrudan ve dolaylı gözlemlerle aynı anda en fazla 175 adet ayı gözlenmiştir. Buna göre, toplam alandaki ayı sayısı 5432 adet, km2'deki yoğunluğu ise 0,194 adet olarak tespit edilmiştir. Anahtar Kelimeler:Ayı, Ursus arctos, Popülasyon, Yoğunluk, Doğu Karadeniz Dağları, Türkiye. This study, comprising of the investigation of population density of Brown bear, was concluded within the period of October 2008 to October 2017 in 12 different sampling units, total area 900 km2, in Eastern Karadeniz Mountains. Field studies were carried out in all sampling areas, with groups of 2-4 people, usually with tent camps. In addition, in 3 sampling areas, 5 census studies were carried out with groups of 10-30 persons. Direct and indirect census methods were used in all census in sampling units. Besides point and line transect observations, camera traps and thermal camera records were used in direct observations. In indirect observations, data were obtained mainly from the foot and fecal specimens.As a result of the study, maximum 175 Brown bears were observed in sampling areas at the same time with direct and indirect observations. Accordingly, the number of Brown bear in the total area was 5432 individuals and the density was 0.194 bears/km2.Key Words: Brown bears, Ursus arctos, population, density, Eastern Karadeniz Mountains, Turkiye. 130

Humor can be defined as a funny, entertaining movement orexpression, anything that contributes someone to have fun or as a laughingobject. As the power of humour in decreasing the stress of patients wasunderstood, it was begun to be used as theraupatically by nurses. Humourtherapy can be applied to elderly people, children and oncology and psychiatrypatients as individual or group therapy. Many techniques can be used in humourtherapy such as laughing exercises, comic videos, books and photographs, jokes,comic audio cassettes and comedy clips. Purpose of this study is to analyze thebenefits of humour therapy, used techniques and the conducted studies abouthumour therapy. It has been observed in the conducted studies that humortherapy reduces the perception of loneliness experienced by patients, increaseslife satisfaction and it has positive effects on the quality of life and quickrecovery of individuals when it is used additionally to medicaltreatments. Humor therapy can easily beapplied by nurses as a complementary therapy in the treatment of patients. Thenumber of national studies conducted in that field is also highly limited. For that reason, it is required the studieson the use and effects of humour therapy in nursery practices., Mizah; komik, eğlendiren hareket veya ifade,kişinin hoşça vakit geçirmesine katkıda bulunan her şey ya da gülmeyi oluşturannesne şeklinde tanımlanabilmektedir. Mizahın, hastaların stresini azaltmadakigücü anlaşıldıkça, hemşireler tarafından da terapötik amaçlı kullanılmayabaşlanmıştır. Mizah terapi; bireysel ya da grup terapisi şeklinde yaşlılara,çocuklara, onkoloji ve psikiyatri hastalarına uygulanabilir. Mizah terapide;gülme egzersizleri, komik videolar, komik kitaplar ve fotoğraflar, şakalar,komik ses kasetleri, komedi klipleri gibi birçok teknik kullanılmaktadır. Buçalışmada amaç mizah terapinin yararları, mizah terapide kullanılan tekniklerve mizah terapi ile ilgili yapılan çalışmaları incelemektir. Yapılançalışmalarda mizah terapinin, hastaların yaşadığı yalnızlık algısını azalttığı,yaşam doyumunu arttırdığı ve medikal tedavilere ek olarak kullanılmasınınbireylerin yaşam kalitesi ile çabuk iyileşme üzerine olumlu etkilerinin olduğugörülmüştür. Mizah terapi, hemşireler tarafından hastaların tedavisindetamamlayıcı bir terapi olarak kolaylıkla uygulanabilir. Bu alanda yapılmışulusal çalışmaların sayısı da oldukça sınırlıdır. Bu nedenle hemşirelikuygulamalarında mizah terapinin kullanımı ve etkilerine yönelik çalışmalaragereksinim duyulmaktadır.