Search

Purpose: To evaluate intraocular pressure (IOP) and extraocular orbital vessels with color Doppler ultrasound (CDU) and investigate the effects of obesity on retrobulbar blood flow. Methods: Fifty-nine patients were included in this prospective study. Patients were divided into two groups according to body mass index: Group 1 (31 obese patients) and Group 2 (28 non-obese patients). IOP was measured with a Goldmann applanation tonometer, and CDU was used to evaluate the retrobulbar vessels. Results: The mean IOP was 18 ± 6.68 mmHg in the obese group and 13.71 ± 1.60 mmHg in the control group (p

SUMMARYPaget’s disease of the breast, is a rare disease of the breast which involves nipple and areola complex. There is often an underlying in situ or invasive breast cancer. This article compares and discuss information related to Paget’s disease of the breast obtained from the medical literature with the experience gained from cases followed in two seperate centers, in a southern costal city of Turkey, Antalya where there is a climate with abundant sun exposure most of the year. Sun exposure has been shown to be a modifiable risk factor for breast cancer and might play a role in the pathogenesis of Paget’s disease of the breast as well. This study aims to present clinicopathologic profiles of Paget’s disease patients from the city.Keywords: Paget’s disease of the breast, breast cancer, sun exposure, nipple and areola complexÖZETMemenin Paget hastalığı meme başı ve areola kompleksini tutan memenin nadir görülen bir hastalığıdır. Sıklıkla altta yatan in situ veya invaziv meme kanseri birlikteliğine rastlanır. Bu makale, memenin Paget hastalığı hakkında literatürden derlenen bilgileri yılın büyük bir döneminde havanın oldukça güneşli seyrettiği Türkiye’nin güney sahilinden bir şehirden, Antalya’dan, iki ayrı merkezde rastlanılan vakalar ile elde edinilen deneyimi kıyaslayarak tartışmayı hedeflemektedir. Güneşe maruziyet meme kanseri için müdahele edilebilen risk faktörlerinden olduğu gösterilmiştir ve memenin Paget hastalığının patogenezinde rol oynuyor olabilir. Çalışma, bu şehirdeki Paget hastalarının klinikopatolojik profillerini sunmayı amaçlamaktadır.Anahtar sözcükler: Memenin Paget hastalığı, meme kanseri, güneşe maruziyet, meme başı ve areola kompleksi

Background: Kugel herniorraphy had been advocated as a minimally invasive technique. The purpose of this study was to compare inflammatory responses and clinical outcomes after Kugel and Lichtenstein procedures. Patients and methods: Thirty patients with unilateral inguinal hernia were randomized into Kugel and Lichtenstein repair groups. Peripheral venous blood samples were collected, to measure the levels of interleukin-6 and C-reactive protein, just prior to surgery and then 12 and 48 hours postoperatively. Postoperative acute and chronic pains were evaluated. Time to return normal activities and work was recorded. Results: Interleukin-6 levels significantly increased after Lichtenstein procedure. C-reactive protein levels were significantly increased in both groups. Patients had less postoperative pain and they recovered earlier after the Kugel procedure. Conclusions:In conclusion our data show that Kugel herniorraphy causes less inflammatory response, less postoperative acute pain and rapid recovery compared with Lichtenstein technique. Key words: Kugel herniorraphy, Lichtenstein procedure, Inflammatory response, Minimally invasive, Amaç: Kugel fıtık tamirinin minimal invaziv bir teknik olduğu ileri sürülmektedir. Bu çalışmanın amacı Kugel ve Lichtenstein girişimlerinden sonra gelişen enflamatuvar yanıtları ve klinik sonuçları karşılaştırmaktı. Hastalar ve Metotlar: Tek taraflı kasık fıtığı olan 30 hasta Kugel ve Lichtenstein tamir gruplarına rastgele ayrıldılar. Cerrahi girişimden hemen önce ve girişimden sonraki 12. ve 48. saatlerde, interlökin-6 ve C-reaktif protein seviyelerini ölçmek için periferik venöz kan örnekleri alındı. Cerrahi sonrası akut ve kronik ağrı değerlendirildi. Normal aktivitelere ve işe dönüş süreleri kaydedildi. Bulgular: Lichtenstein girişiminden sonra interlökin-6 düzeyleri belirgin olarak artarken Kugel fıtık tamiri, interlökin-6 düzeylerinde anlamlı olmayan bir artışa neden oldu. C-reaktif protein düzeyleri her iki grupta da belirgin olarak arttı. Kugel girişiminden sonra hastaların ağrısı daha azdı ve daha erken iyileştiler. Sonuç: Sonuçlarımız göstermektedir ki, Kugel fıtık tamiri Lichtenstein tekniği ile karşılaştırıldığında daha az enflamatuvar yanıta, daha az ameliyat sonrası ağrıya ve daha hızlı iyileşmeye neden olmaktadır. Anahtar kelimeler: Kugel fıtık tamiri, Lichtenstein ameliyatı, Enflamatuvar yanıt, Minimal invaziv

As the rise on the prevalence of obesity, it is related with physical impairment of joints, especially in the lumbar spine and knee joints. Losing body weight can reduce or eliminate pain of head, neck, shoulder, lumbar spine and knees. By performing a laparoscopic bariatric surgery we demonstrated a significant improvement on the pain by body weight reduction. In this study we aimed to explore the efficacy and safety of Laparoscopic Sleeve Gastrectomy (LSG) on the relief of pain on head and neck, shoulder, low back and knee among the severely morbid obese female patients. A total of 39 morbidly obese female patients who underwent LSG for morbid obesity were included in this study. Body weight, height, body mass index (BMI), head and neck, shoulder, low back and knee pain intensity were measured with Visual Analog Scale (VAS) before and after LSG at the 6(th) month. 39 morbidly obese female patients were enrolled to this study. The mean age of the patients was 37.69 ± 11.33 years. Preoperative and postoperative body weights were 127.3 kg and 91.21 kg, respectively. Mean height was 165.23 ± 5.78 cm. Preoperative and postoperative BMIs were 46.49 kg/m(2) and 32.33 kg/m(2), respectively. A significant correlation between preoperative and postoperative parameters was found according to BMI. Our data showed that LSG is an efficient and safe procedure on severely obese patients and showed a predictive remission of head and neck, shoulder, low back and knee pain intensity of female patients by analyzing with VAS during the first 6 months.

The clinical condition caused by bezoars with long tail named as “Rapunzel's syndrome”. We present a case with the Rapunzel's syndrome, and also briefly review the relevant literature in this article. We diagnosed a gastric trichobezoar that filling the entire stomach and extending to the forth part of duodenum in a 21 years-old-girl who complained about abdominal pain and weight loss. The bezoar removed by coeliotomy and gastrotomy., Uzun bir kuyruğa sahip olan bezoarların neden olduğu klinik durum Rapunzel sendromu olarak adlandırılır. Bu makalede, Rapunzel sendromlu bir olguyu mevcut literatürü kısaca gözden geçirerek sunduk. Karın ağrısı ve kilo kaybı şikayetleri olan yirmi bir yaşında bayan hastada tüm mideyi dolduran ve duodenum 4. kısmına kadar uzanan trikobezoar saptadık. Kitle laparotomi ve gastrotomi ile çıkarıldı.

Objective: Although the clinical features and the treatment of acute appendicitis has been described negative appendectomies are still high. Several inflammatory parameters are in clinical use but they are not specific. In this study serum C-reactive protein, procalsitonin and neopterin were used to evaluate the role in the diagnosis of acute appendicitis. Materials and Methods: A hundred consecutive patients who admitted to Fırat Üniversity Medical Faculty General Surgery Department with right lower quadrant pain were included to the study. Patients were divided to five groups. Group 1 (n:16):conservative treatment, group 2 (n:6): normal appendix, group 3 (n:38): focal appendicitis, group 4 (n:32): supurative appendicitis, grup 5 (n:8): perforated appendicitis. Serum C-reactive protein, procalsitonin and neopterin were studied at admission. Results: C-reactive protein, procalsitonin and neopterin levels were high in group 3 when compared with group 1 (P, Amaç: Akut apandisitin özellikleri ve tedavisi tam olarak tanımlanmasına rağmen negatif apendektomi oranları yüksek olan acil cerrahi bir durumdur. Çeşitli inflamatuar belirteçler kullanılmakla birlikte özgül bir test yoktur. Bu çalışmada C-reaktif protein, prokalsitonin ve neopterinin akut apandisitte tek tek veya birlikte kullanımının tanıya katkısını ortaya koymayı planladık. Gereç ve Yöntemler: Fırat Üniversitesi Genel Cerrahi kliniğine karın sağ alt kadran ağrısı ile başvuran ve akut apandisit ön tanısıyla yatırılan 100 ardışık hasta takibe alındı. Hastalar beş gruba ayrıldı. Grup 1 (n:16):konservatif tedavi edilenler, grup 2 (n:6): patolojik olarak apandiksi normal olanlar, grup 3 (n:38): fokal apandisit olanlar, grup 4 (n:32): süpüratif apandisit olanlar, grup 5 (n:8): perfore apandisit olanlar. Tüm hastalarda başvuru anında serumda C-reaktif protein, prokalsitonin ve neopterinin çalışıldı. Bulgular: C-reaktif protein, prokalsitonin ve neopterinin seviyeleri grup 3'de grup 1'e göre anlamlı olarak yüksekti. Grup 4 ve grup 5'de C-reaktif protein ve prokalsitonin seviyeleri grup 1'e göre yüksek iken neopterin seviyelerinde anlamlı fark gözlenmedi. Grup 3 ve grup 4 arasında da her üç parametrede de farklılık gözlenmedi. Sonuç: Akut apandisitte serum C-reaktif protein, prokalsitonin ve neopterin seviyelerinin tek başına veya üçlü test halinde kullanılması tanı koymada yeterli değildir. Bu belirteçler akut karın için nonspesifik belirteçlerdir. Akut apandisitin semptom ve klinik bulgular tanıda önemlidir.

Aim: Free oxygen radicals and lipid peroxidation caused by free radicals have a significant role in early stage pathogenesis of acute pancreatitis. In present experimental study effect of melatonin on malondialdehyde (MDA), the final product of lipid peroxidation, and amylase activity in rabbits with L- arginine – induced acute pancreatitis was investigated. Material and Methods: Eighteen male New Zealand White rabbits (1400 to 1900 g ) were used. Animals were divided into three groups (n:6); control, acute pancreatitis group and melatonin administered group. Blood samples were collected from all groups at 0, 6, 12, 24, and 48 hr and serum MDA and amylase levels were determined. MDA and amylase levels were found to be statistically significantly (p, Amaç: Akut pankreatitin erken evre patogenezinde serbest oksijen radikalleri ve bunun neden olduğu lipid peroksidasyonu önemli bir yer tutmaktadır. Bu deneysel çalışmada, L-arginin ile akut pankreatit oluşturulan tavşanlarda lipid peroksidasyonunun son ürünü olan malondialdehit (MDA) ile amilaz aktivitesi üzerine melatoninin etkisi araştırılmıştır. Gereç ve Yöntem: Onsekiz adet, ağırlıkları 1400-1900 g arasında değişen Yeni Zelanda cinsi erkek tavşan kullanılmıştır. Tavşanlar kontrol grubu (KG), akut pankreatit grubu (APG), melatonin verilen grup (MG) olmak üzere 3 gruba ayrılmış ve her gruptan 0-6-12-24 -48'inci saatlerde kan örnekleri alınarak serum MDA ve amilaz düzeylerine bakılmıştır. Bulgular: Akut pankreatit grubunda (APG) kontrol grubuna göre MDA ve amilaz düzeyleri istatistiksel olarak anlamlı yüksek olduğu halde melatonin verilen grupta akut pankreatit grubuna göre 12-24-48'inci saatlerde MDA ve amilaz aktivitesinde istatistiksel olarak anlamlı azalma saptanmıştır. Sonuç: Bu bulgularla akut pankreatitin tanısında MDA'nın da anlamlı bir indikatör olarak kullanılabileceği, tedavide melatoninin olumlu sonuçlar verebileceği kanısına varılmıştır.

Procalcitonin is a glycoprotein that selectively increases in bacterial infections, sepsis and multiple organ failures. On the other hand, in viral infections, autoimmun infections or operative trauma procalcitonin level does not increase or only slightly increases. Therefore, procalcitonin can be used as a diagnostic parameter in bacterial and nonbacterial infections and as a prognostic parameter in motinorization of critical patients. The literature related to PCT was discused in the study., Procalcitonin (PCT) selektif olarak bakteriyel inflamasyon, sepsis ve multiorgan yetmezliğinde artan bir glikoproteindir. Buna karşılık viral enfeksiyonlar, otoimmün hastalıklar veya operatif travmada çok az yükselir veya hiç yükselmez. Bu nedenle PCT, bakteriyel ve nonbakteriyel enfeksiyonların ayırımında diagnostik, kritik hastaların monitorizasyonunda da prognostik bir parametre olarak kullanılabilir. Bu çalışmada PCT ile ilgili literatür değerlendirildi.

Objective: In this study, it was aimed to compare the effectiveness of lisinopril and sildenafil on the prevention of intra-abdominal adhesions and to investigate whether there was a synergistic effect if they were combined. Materials and Methods: Fourty rats divided into four groups and mesothelial damage created. No medication was given to rats in group 1, lisinopril (6.5 mg/kg/d) in group 2, sildenafil (0.8 mg/kg/d) in group 3, and lisinopril combined with sildenafil in group 4 were given to rats by gavage for 7 days. Then, abdominal cavities were reopened and adhesion scores were determined. Results: The mean intra-abdominal adhesion scores of groups were 2.3±0.5, 0.9±0.7, 0.6±0.8, and 0.7±0.9, respectively. The mean adhesion scores of all treatment groups were significantly lower than control group (p0.05,and group 3 vs group 4 p>0.5). Conclusion: : Lisinopril and sildenafil alone is effective in preventing the formation of intra-abdominal adhesions. Their combination does not increase their potencies., Amaç: Bu çalışmada lisinopril ve sildenafilin karın içi yapışıklıkları önlemedeki etkinliklerinin karşılaştırılması ve birlikte uygulanmaları halinde sinerjik etki gösterip göstermeyeceklerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Kırk adet rat 4 gruba ayrılıp mezotel hasarı oluşturuldu. Birinci gruptaki ratlara her hangi bir ilaç verilmez iken 2. gruptakilere lisinopril (6.5 mg/kg/gün), 3. gruptakilere sildenafil (0.8 mg/kg/gün) ve 4. gruptakilere hem lisinopril hem de sildenafil gavaj yoluyla 7 gün verildi. Sonra karın boşluğu tekrar açılıp yapışıklık skorları belirlendi. Bulgular: Grupların ortalama karın içi yapışıklık skorları sırasıyla 2.3±0.5, 0.9±0.7, 0.6±0.8 ve 0.7±0.9 idi. Tüm tedavi gruplarının yapışıklık skorları kontrol grubununkinden belirgin olarak daha düşüktü (p0.05, grup 3 vs grup 4 p>0.5). Sonuç: Lisinopril ve sildenafil tek başlarına karın içi yapışıklık gelişmesini önlemede etkilidir. Birlikte kullanımları onların güçlerini artırmaz.

Granular cell tumor is a rare kind of neoplasm 1-2 % malign derived from Schwann cells any site in the body. Oral cavity, skin and subcutaneous tissue are most frequently involved while only five to eight per cent of all granular cell tumors develop in gastrointestinal system. The reported case is 66 years old male patient, with a malignant granular cell tumor in jejenum which is, to our best knowledge, first in the literature., Granüler hücreli tümör vücudun herhangi bir yerinde yerleşebilen, Schwann hücrelerinden gelişen, %1-2'si malign, nadir bir tümördür. En sık oral kavite, deri ve subkutan dokuda görülen tümörün, %5-8'i gastrointestinal sistemde görülür. 66 yaşındaki erkek hastada tanımladığımız malign granüler hücreli tümör, şimdiye kadar, jejunumda tanımlanan ilk olgudur.

Aim: The retrospective investigation of patients who were treated in our clinic for colon injury. Materials and method: Fifty-five patients who were followed for colon injury in General Surgery Department of Firat University Medicine Faculty between September 1994 and June 2001 were examined, retrospectively. Etiological factors of colon injuries, applied surgical procedures, complications and mortalities were detected. Results: Of 55 patients who were followed for colon injury, 9 patients were female (%16,3) and 46 patients were male (%80,7) with 68,7 (range from 16 to 80) median years old. The most common cause of colon injury was gunshot wound (%69,0) in these cases. 24 primary repair (%43,63), 28 resection + stoma (%50,9) and 2 resection + anastomosis (%3,63) were performed for these patients. Various complications came out in 22 patients (%40,0). Four patients (%7,27) of these patients who were followed for colon injury were die., Amaç: Kolon yaralanması nedeniyle kliniğimizde tedavi edilen hastaların retrospektif incelenmesi. Gereç ve yöntem: Eylül 1994 - Haziran 2001 tarihleri arasında Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi Kliniği'nde kolon yaralanması nedeni ile takip edilen 55 hasta retrospektif olarak incelendi. Kolon yaralanmalarının etyolojik nedenleri, uygulanan cerrahi prosedürler, gelişen komplikasyonlar ve mortaliteler tespit edildi. Bulgular: Kolon yaralanması ile takip edilen 55 hastanın 9'u kadın (%16,3) 46'sı erkek (%80,7) olup ortalama yaş 68,7 (16-80) idi. Bu vakalarda kolon yaralanmasının en sık nedeni ateşli silah yaralanması idi (%69,0). Vakaların 24'üne (%43,63) primer tamir, 28'ine (%50,9) rezeksiyon + stoma ve 2'sine (%3,63) rezeksiyon + anastomoz uygulandı. 22 (%40) hastamızda çeşitli komplikasyonlar gelişti. Kolon yaralanması ile takip ettiğimiz bu hastalardan dördü (%7,27) öldü.

Rabdomiyosarkom (RMS)'lar, sitolojide hücresel morfolojileri ve yapısal paternleri ile farklı bir yapı ortaya koyarlar. Benzer morfolojiye sahip bazı malign tümörlerden ayırımlarında immünhistokimyasal yöntemler mutlaka kullanılmalıdır. 7 yaşında bir kız çocuğunun sol parotis lojunda üç ay önce fark edilen ve hızla büyüyen, sert, fikse kitleye yapılan ince iğne aspirasyon sitolojisinde yüksek nükleus-sitoplazma oranlı, iğsi, yuvarlak, kayış benzeri ve raket benzeri hücreler ile yuvarlak rabdomyoblastlar mevcuttu. Vimentin, aktin, desmin ve myoglobin pozitif bulundu. Sitolojik tanı, kitle eksizyon piyesinin histopatolojik incelenmesinde doğrulandı., Rhabdomyosarcoma (RMS) represent a different morphological pattern in cytologic examination by their cellular and structural morphology. Immunohistochemical methods must be used to discriminate this kind of tumours from same other malignancies with similar morphological pattern. Cytological examination of the needle aspiration material from a solid tumour in parotis region of a seven years old female patient who had a history of rapid growing swelling in her left cheek, revealed same spindle, strap, round and tadpole cells and large rhabdomyoblasts all of which had high nucleus to cytoplasm ratio. All cell types were positive for vimentin, actin, desmin and myoglobin. Cytologic diagnosis was proved by the hystopathologic examination.

Castleman hastalığı (CH) anjiofoliküler displazi olarak da adlandırılan lenfoproliferatif bir hastalıktır. Multisentrik ve unisentrik olmak üzere farklı prognozlara sahip iki farklı hastalığı içermektedir.CH lenf nodunun yapısını koruyarak büyümesi ile karakterize bir hastalıktır. Hyalin vasküler, plazma hücreli ve mikst tip olmak üzere üç temel varyant tanımlanmıştır.CH'nin patogenezine yönelik çalışmalar daha çok multisentrik CH (MCH) HHV 8 (+) hastalığa yönelik yapılmıştır. Unisentrik CH (UCH) ve HHV8 (-) MCH' lı hastalarda patogenez net değildir. CH malign seyirli lezyonlarla karışabilmektedir. Bu yazıda biri unisentrik hyalin vasküler varyant ve diğeri multisentrik plazma hücreli varyantlı iki olgumuz güncel literatür ışığında tartışılmıştır.

ÖZET Günümüzde kullanım alanı giderek yaygınlaşan melatoninin yara iyileşmesi üzerine olan etkisi henüz belli değildir. Bu alanda yapılan çalışmalar oldukça yetersizdir. Melatonin, pineal bezden ayrı olarak, GİS'de de sentezlenip, salgılanabildiği ve bu GİS kaynaklı melatoninin, pineal bezden bağımsız olabileceği belirtilmiştir. Bu çalışmada, melatoninin yara iyileşmesi üzerine olan etkisinin araştırılması amaçlandı. Gastrointestinal sistem kaynaklı melatoninin pineal bezden bağımsız olarak etkisinin olup olmadığını araştırmak için de keşi yarası ve anastomotik yara iyileşmesi üzerinde karşılaştırmalı bir çalışma yapıldı. Çalışma 37 adet Wistar-Albino cinsi rat üzerinde yapıldı. Çalışma grupları aşağıdaki gibi belirlendi: Grup 1. İnce barsak anastomozu yapılan grup Grup 2. İnce barsak anastomozu yapılıp, melatonin verilen grup Grup 3. Kalvaria açılıp kapatılarak, ince barsak anastomozu yapılan grup Grup 4. Pinealektomi uygulanıp, ince barsak anastomozu yapılan grup Grup 5. Pinealektomi ile beraber ince barsak anastomozu yapılıp, melatonin verilen grup Postoperatif 7. gün bütün ratların anastomoz patlama basınçları ve keşi yarası kopma kuvvetleri ölçüldükten sonra, doku hidroksiprolin düzeyleri belirlendi ve histopatolojik inceleme yapıldı. Sonuç olarak, hem normal hem de pinealektomize ratlarda dışarıdan verilen melatonin, kollajen sentezini ve epitel proliferasyonunu azaltarak yara iyileşmesini olumsuz yönde etkilemiştir. Pinealektomi sonrası kollajen miktarı, keşi yarası ve anastomoz hattında birlikte arttığından, barsaktaki melatonin sentezinin pineal bezin kontrolü altında olabileceği düşünüldü. 56