Search

Buçalışmada, aynı anda hem kayma ve hem geniş mesnet etkisindeki çerçeveleranalitik, nümerik ve deneysel olarak incelenmiştir. Analitik çözüm için matrisdeplasman yöntemi, sayısal çözüm için sonlu elemanlar yöntemi kullanılmıştır.Hem kayma etkisi hem de geniş mesnet etkisini içeren rijitlik matrisi için açıkdenklemler ortaya konmuştur. Bunun için bir model çerçeve deneysel olarak testedildi ve maksimum çökme değeri elde edildi. Aynı çerçeve sonlu elemanlaryöntemi ile modellenerek ve ayrıca önerilen yöntem ile de çözüldü. Üç yönteminsonuçları karşılaştırıldı. Önerilen yöntem başarıyla doğrulandı. Hem kayma hemde geniş destek etkilerini içeren önerilen yöntem sonuçlarının, deneyselsonuçlara ve sonlu elemanlar yöntemi sonuçlarına daha yakın olduğu görülmüştür., Inthis study, frames including both the shear and the wide support effect wasexamined analytically, numerically and experimentally. Stiffness method wasused for analytical solution and finite element method was used for numericalsolution. Explicit expressions for the stiffness matrix that includes both theshear effect and the wide support effect are presented. A model frame wastested experimentally, and a maximum deflection result was obtained. The sameframe was modeled and solved with the finite element method and with theproposed method. The results of three methods were compared. The proposedmethod was verified successfully. The proposed method, which includes both theshear and wide support effects, produced results that were shown to be closerto the experimental results and the results than were the results of the othermodels that were investigated.

In aerospace and automotive industries in repair of damaged parts as a result of various accidents damaged part is cut and extracted from main part and patch parts are bonded to the outer surfaces. Sometimes doublestrap patches are used and a gap remain between patches as much as thickness of patch. In this study, repairment is made by adding an attachment part extracted particle size to the empty region between the two patches. Effects of patch thichkness, overlap length, adherend thickness and attachment part length on strength are examined. It is observed that, failure load increases with increase in adherend thickness and overlap length and increase in patch thickness and attachment part decreases failure load., Havacılık ve otomotiv sanayisinde çeşitli kazalar sonucu hasara uğramış bölgelerin tamiratında hasarlı olan bölge kesilip çıkartılmakta ve kesilen bölgeye yama yapılarak onarımına gidilmektedir. Hasarlı olan bölgeye zaman zaman çift taraflı yama kullanıldığından yamalar arasında parça kalınlığı kadar boşluk oluşmaktadır. Bu çalışmada iki yama arasındaki boş olan bölgeye çıkarılan parça boyutunca bir ara parça ilave etmek suretiyle tamirine gidilmiştir. Kapak kalınlığı, bindirme uzunluğu, parça kalınlığı ve ara parça boyunun mukavemet üzerindeki etkileri incelenmiştir. Parça kalınlığı ve bindirme uzunluğu arttıkça hasar yükünün arttığı, kapak (yama) kalınlığı ve ara parça boyundaki artışın hasar yükünü azalttığı görülmüştür.

Klasik çift takviyeli yapıştırma bağlantılarında dış yüzeye yapıştırılan yama özellikle hava araçlarında dış yüzeyde hava direncine sebep olmaktadır. Bu direnci ortadan kaldırmak için yamalar yapıştırılan parçanın içine gömülürler. Bu çalışmada çift takviyeli yamaları gömülü yapıştırma bağlantılarının dört nokta eğilme altındaki davranışı ve yapıştırma bağlantılarında parça kalınlığının etkisi sonlu elemanlar yöntemiyle (SEY) incelenmiştir. Üç farklı kalınlıktaki (4.8, 5.6 ve 6.4 mm) AA 2024-T3 alüminyum parça ve 0.4 mm kalınlık ve 15 mm bindirme uzunluğunda yay çeliği yama ile çift taraflı yapıştırılmışlardır. Yapıştırıcı olarak SBT 9244 kullanılmıştır. Parça kalınlığının gerilme dağılımı üzerinde önemli etkisi olduğu görülmüştür.

Bu çalışmada, değişken kesitli çubuk elemanların analizi kayma ve geniş mesnet etkileri dikkate alınarak yapılmıştır. Aynı anda hem geniş mesnet durumu hem de kayma etkisinin olduğu gerçeğinden hareketle, bu etkileri aynı anda ele alan analitik ifadeler elde edilmiştir. Kayma deformasyonları ve geniş mesnet durumları için değişken atalet momentli çubukların rijitlik matrisi kesin bir yöntemle elde edilmiştir.Bu çalışmada özellikle düzgün doğrusal değişime sahip değişken kesitli eleman kullanılmıştır. Ancak temel bir yaklaşım olarak değişken elemanı, sabit kesitli birçok elemana bölerek çözmek için sabit kesitli elemanlar için de kayma etkisi ve geniş mesnet durumu ele alınmıştır. Ayrıca sabit kesitli elemanlarda her iki etkiyi aynı anda dikkate almak için gerekli analitik ifadeler elde edilmiştir.Analitik çözüm için Matris Deplasman Yöntemi kullanılmıştır. Hesap yöntemi için bir bilgisayar programı hazırlanmıştır.Ele alınan problemler dörtgen sonlu elemanlarla modellenerek ANSYS paket programı ile çözülmüş ve elde edilen sonuçlar önerilen analitik metot sonuçlarıyla karşılaştırılmıştır. Deneysel çalışmalarla elemanların gerçek davranışı araştırılarak elde edilen sonuçlar analitik sonuçlarla karşılaştırılmıştır. Yapılan deneyler sonucunda analitik metot sonuçlarının doğruluğu ortaya konulmuştur. In this study, variable cross-section members are analyzed under shear and wide support effects. Because of the fact that wide support and shear effects may occur simultaneously, the analytical expressions that consider both of these effects are presented. Following an exact analytical investigation, the explicit expressions for stiffness matrix of a plane frame member, with variable cross-section, shear effects, and also with wide supports, have been presented.In this study variable cross-section members having particularly linear variation are used. As a general approach, variable members are subdivided into many uniform parts and solved as uniform members. For this condition, wide supports and shear effects in the uniform mebers have been considered. Besides, analytical expressions for both wide supports and shear effects have been developed.For the analytical solution of the structure The Matrix Deflection Method is used. A new computer program is developed for the proposed method.The numerical problems are also modeled by rectangular finite elements and analyzed with the help of ANSYS package program and the results have been compared with those of the proposed analytical method. The exact behavior and the results of three typical experimental models have been also compared with those of the analytical results. Thus, the analytical methods proposed have been verified successfully by experimental testing. 101

ÖZET Değişken kesitli çubuklar, özellikle büyük açıklıklar içeren yapılarda daha uygun çözümlerin elde edilebilmesi için önemli olmaktadırlar. Değişken kesitli çubuklar içeren yapıların analizinde deplasman yöntemleri kullanılmakta ve dolayısıyla değişken kesitli çubukların rijitlik matrislerinin elde edilmesi gerekmektedir. Bu doğrultuda yapılmış çalışmalar mevcuttur. Bu çalışmalarda rijitlik sabitlerinin elde edilmesinde ortaya çıkan integraller genellikle sayısal olarak çözülmektedir. Ayrıca değişken kesitli elemanlar ayrı ayn incelenmişlerdir. Bu çalışmada pek çok doğrusal değişimi ifade edebilen bir fonksiyon elde edilmiş, bütün kesit tipleri için kullanılmıştır. Çalışmada, değişken kesitli elemanlardan oluşan düzlemsel çerçevelerin davranışları incelenmiş, yapısal analizde Matris Deplasman Yöntemi kullanılmıştır. Bu doğrultuda öncelikle değişken kesitli elemanların eleman rijitlik matrisleri ve ankastrelik momentlerinin hesaplanmasında kullanılan integral içeren ifadeler çözülmüş ve analitik olarak elde edilmişlerdir. Böylece integrallerin sayısal çözümünde ortaya çıkan hatalardan kaçınılmıştır. Değişken kesitli çubuklardan meydana gelen çerçevelerin incelenmesinde çubuk uçlarında mafsallar olması hali de irdelenmiştir. Kullanılan yöntem doğrultusunda bir bilgisayar programı hazırlanmış, hazırlanan program kullanılarak, değişken kesitli çubuklar içeren çerçeve çözümleri ve sabit kesitli çerçeve çözümleri karşılaştırılarak davranış irdelenmiştir. İrdelemeler sonunda, çubuk eksenlerin önemi vurgulanmış, değişken kesit kullanmanın kesit etkileri dağılımını olumlu yönde etkilediği görülmüştür. Anahtar Sözcükler: Matris Deplasman Yöntemi, Rijitlik Matrisi, Değişken Kesitli Elemanlar. SUMMARY Variable cross-section members are important to obtain suitable solutions especially for constructions that have large span. In analysis of constructions that contain variable cross-section members stiffness method is used, so stiffness values are needed. There are many studies related to this subject. In these studies, integrals needed to obtain stiffness numbers are generally solved by numerical methods. And also each type of variable cross-section members are examined one by one. In this study a function is obtained for linear variability and it is used for many types of variable members. In this study, behaviour of plane frames, which have variable cross-section members, is determined and in analysis stiffness method is used. First integrals needed to obtain stiffness matrix and fixed and moments are solved, and analytic expressions are obtained. Thus mistakes in the numerical solutions are prevented Variable cross- section members with joint at ends are also considered. By means of used method a computer program is prepared, and with this program frames that have variable cross-section members are solved and solution is compared with that of uniform members. Behaviour of variable cross-section members is searched. At the end, importance of member axes is emphasized and positive effect of variable cross-section members on moment distribution is observed. Key words: Direct Stiffness method, Stiffness Matrix, Varying Cross Section members. 55

Bu çalışmada çeşitli kompozit malzemelerin balistik zırh malzemesi olarak kullanımı araştırılmıştır. Bu amaçla ASTM B265 özellikli titanyum levha, CT709 Aramid Fiber Kumaş 200 gr/sgm plain kullanılarak farklı katmanlarda farklı kompozit malzemeler üretilmiştir. Elde edilen balistik malzemelerin 9 mm FMJ mermi karşısında gösterdikleri balistik dayanımları NIJ-STD-0101.06 standardına göre incelenmiştir. Sonuç olarak giyilebilirlik ve taşıma açısından hafif ve balistik açısından da NIJ-STD-0101.06 standardına göre IIA seviyesinde başarılı numuneler üretilmiştir. In this study, the use of various composite materials as ballistic armor materials was investigated. For this purpose different layers of different composite materials were produced by using ASTM B265 titanium sheet and CT709 Aramid Fiber Fabric 200 gr/sgm plain. The ballistic strength of the obtained ballistic materials against 9 mm FMJ bullets was examined according to NIJ-STD-0101.06 standard. As a result, successful samples were produced at the level IIA according to the NIJ-STD-0101.06 standard in terms of wearability and handling and in terms of ballistics. 85

Epoksi reçineler, inşaat alanında yaygın kullanılan polimer kaynaklı bir malzemedir. Onarım sırasında uygun çatlakların doldurulmasında, sonradan betonun içine eklenecek çelik donatıların yerleştirilmesinde ve güçlendirmede betonarme elemanlara güçlendirme elemanlarının yapıştırılmasında kullanılırlar. Son yıllarda yaşanan depremlerden sonra onarım ve güçlendirme konusu önem kazanmıştır. Yapıların onarım ve güçlendirme çalışmaları meydana gelebilecek depremlerde yapı güvenliğinin arttırılması ve donatı korozyonu, sehim, yangın hasarları ve yapısal kusurlar gibi problemlerin elimine edilmesine yöneliktir. Bu çalışmada sadece epoksi harcı kullanılarak pratik bir güçlendirme uygulamasının yapılması araştırılmıştır. Bunun için, dikdörtgen kesitli betonarme kiriş elemanları sikadur-31 epoksi malzemesi ile güçlendirilmiştir. Deneylerde; 2 m boyunda ve 0.15x0.25 m kesitli, 10 adet betonarme kiriş kullanılmıştır. Kontrol numunesi olarak iki adet yalın kiriş kullanılmıştır. Güçlendirme için ise iki adet, 5 mm kalınlığında epoksi ile güçlendirilmiş kiriş, iki adet elyaf lif katkılı epoksi ile güçlendirilmiş kiriş, iki adet çelik lif katkılı epoksi ile güçlendirilmiş kiriş ve iki adet çelik lif katkılı epoksi ile üç yüzü güçlendirilmiş kiriş kullanılmıştır. Güçlendirilen kirişler dört nokta eğilme deneyine tabi tutulmuştur. Deney sonuçları yük-deplasman grafikleri şeklinde ve tablolar halinde verilmiştir. Deneysel çalışmaların neticesinde sikadur-31 epoksi malzemesinin güçlendirme çalışmaları için uygun ve kullanılabilir bir malzeme olduğu gözlemlenmiştir. Epoksi reçinesi uygulamada içerisine katılan liflere bağlı olarak, güçlendirilmiş betonarme kirişlerin yalın betonarme kirişlerine oranla taşıyabileceği maksimum yük miktarının %10.7 ile %20.0 arasında arttığı tespit edilmiştir. Epoxy resins are a polymer-based material commonly used in construction. They are used to fill the appropriate cracks during the repair, to place the steel reinforcement to be added to the concrete afterwards and to bond the reinforcement elements to the reinforced concrete elements. After the earthquakes in recent years, the issue of repair and strengthening has gained importance. The repair and strengthening works of the buildings are aimed at increasing the safety of the building and eliminating the problems such as reinforcement corrosion, deflection, fire damage and structural defects in the earthquakes that may occur. In this study, a practical reinforcement application was investigated using only epoxy mortar. For this purpose, rectangular reinforced concrete beam elements are reinforced with sikadur-31 epoxy material.In rexperiments; 10 reinforced concete beams, 2 m in length and 0.15x0.25m in section, were used. Two beams were used as control sample. For rinforcement, two beams strengthened with 5 mm thick epoxy resin, two beams strengthened with 5 mm thick fiber-rienforced epoxy resin, two beams strengthened with 5 mm thick steel fiber-rienforced epoxy resin and two beams strengthened with 5 mm thick steel fiber-rienforced epoxy resin with on sides.,. Reinforced beams were subjected to four point bending test. The test results are given in the form of load-displacement graphs and tables. As a result of the experimental studies, it has been observed that sikadur-31 epoxy material is a suitable and usable material for strengthening studies. Depending on the fibers included in the application of epoxy resin, it was determined that the maximum load amount of reinforced concrete beams compared to plain concrete beams increased between 10.7% and 20.0%. 110

Bu çalışmada lif katkılı tuğla üretimi gerçekleştirmek için tuğla üretiminde kullanılan killi toprak ile boyları 6 mm ve 12 mm olan kırpılmış cam elyaf ile 6 mm, 12 mm ve 19 mm olan polipropilen lif kullanılmıştır.Killi toprağa ağırlıkça % 0 (katkısız), % 0,5 , % 1 ve % 1,5 oranlarında kırpılmış cam elyaf ve polipropilen katılmıştır. Kırpılmış cam elyaf bulunan karışımlardan pişirilmiş ve pişirilmemiş tuğla üretimi yapılmıştır. Polipropilen katkılı karışımlardan ise pişirilmemiş tuğla üretimi gerçekleştirilmiştir. Üretilen bu örneklerin hacim kayıpları, birim hacim ağırlıkları, basınç dayanımları ve eğilme hasar yükleri belirlenmiştir. Çalışma sonucu pişirilmemiş polipropilen ve kırpılmış cam elyaf katkılı numunelerde katkı oranı arttıkça, numunelerin basınç dayanımları ve eğilme hasar yüklerinin arttığı, pişirilmiş kırpılmış cam elyaf katkılı numunelerde ise katkı oranı arttıkça, basınç dayanımları ve eğilme hasar yüklerinin azaldığı görülmüştür. Pişirilmemiş kırpılmış cam elyaf ve polipropilen katkılı numunelerde, katkı oranının artması ile hacim kaybının ve birim hacim ağırlığın azaldığı görülmüş, pişirilmiş kırpılmış cam elyaf katkılı numunelerde ise katkı oranının artması ile hacim kaybı artmış ancak birim hacim ağırlığında önemli bir değişiklik görülmemiştir. In this study, fiber reinforced bricks were produced by using glass fiber with 6 mm and 12 mm length and polypropylene fiber with 6 mm, 12 mm and 19 mm length. Glass fiber and polypropylene fiber were added to the clay soil in proportion of 0% (without additives), 0.5%, 1% and 1.5% by weight. oven-baked and unbaked bricks were produced from glass fiber mixtures. Polypropylene fibers were used to produce unbaked bricks. Volume reduction, density, compressive strengths and bending loads of these samples were determined. As a result of the study, it has been observed that as the rate of additive increases in the samples with polypropylene and glass fiber additives, the compressive strength and bending damage loads of the samples increased, but in baked samples the compressive strengths and flexural damage loads decreased as the additive ratio increased. It was seen that the volume reduction and density decreased with the increase of the additive ratio of glass fiber and polypropylene fiber in unbaked samples. In baked samples the volume reduction increased but a significant change was not observed in the density. 83

Betonarme kirişler, daha yüksek yüklere maruz kaldıklarında veya eğilme mukavemetleri eğilme kapasitesinin altına düştüğünde güçlendirilmelidir. Bu çalışmada kirişin eğilme kuvvetine karşı güçlendirilmesi araştırılmıştır. Özellikle son yıllarda kirişin güçlendirilmesi üzerine farklı malzemeler ile çeşitli çalışmalar yapılmaktadır. Bu çalışmada güçlendirme için alüminyum bal peteği kompozit panel kullanılmıştır. Bal peteği kompozit panellerin yapısı iki yüzey arasına yerleştirilen hafif ve petek görüntüsündeki çekirdek bölgesinden oluşmaktadır. Deneysel çalışma için güçlendirme yapılmamış üç adet referans kiriş ve beş adet güçlendirme yapılmış kiriş olmak üzere toplam sekiz adet kiriş hazırlanmıştır. Kirişler 150*250 mm boyutlarında 2400 mm uzunluğunda betonarme olarak laboratuar ortamında hazırlanmıştır. Güçlendirilmiş kirişlerden üçü, kompozit panelin üç farklı kalınlığı ile kiriş üzerine epoksi bazlı yapıştırıcı ile yapıştırılarak hazırlanmıştır. Güçlendirilmiş kirişlerin ikisi ise kompozit panelin iki farklı kalınlığı ile kiriş üzerine poliüretan bazlı yapıştırıcı ile yapıştırılarak hazırlanmıştır. Çalışmada panel kalınlığı değişiminin ve yapıştırıcı farkının güçlendirme üzerinde etkisinin ortaya çıkarılması hedeflenmiştir. Hazırlanan kirişler dört noktalı eğilme deneylerine tabi tutulmuştur. Alüminyum bal peteği kompozit panel kullanımının kirişlerin taşıyabileceği maksimum yük miktarını %25 ile %40 arasında artırdığı belirlenmiştir. Ayrıca kirişlerin güçlendirilmesinde levha yapıştırıcısı seçiminin etkili olduğu belirlenmiştir. Deney sonuçlarında alüminyum bal peteği kompozit panelin güçlendirilme konusunda oldukça olumlu sonuçlar verdiği ve kullanılabilir olduğu belirlenmiştir. Reinforced concrete beams must be reinforced when they are subjected to higher loads or when the bending forces are higher than their bending resistence. In this study, the strengthening of the beam against bending forces were investigated. Especially recently, various studies have been carried out with different materials on the strengthening of the beams. In this study, aluminum honeycomb composite panel was used for reinforcement. The structure of the honeycomb composite panels consists of a light and honeycomb core area placed between the two surfaces. For the experimental study, eight beams were prepared, three of them were non-reinforced used as reference and the five beams were reinforced. The beams were prepared in the laboratory as 150 * 250 mm in dimensions and 2400 mm in length. The reinforced beams were prepared by bonding them with epoxy based adhesive on the beam with three different thicknesses of the composite panel. Two of the reinforced beams were prepared by bonding with a polyurethane-based adhesive on the beam with two different thicknesses of the composite panel. In this study, it was aimed to reveal the effect of changing in panel thickness and different adhesive on strengthening. The prepared beams were subjected to four point bending test. It has been determined that the use of aluminum honeycomb composite panels increases the maximum load by 25% to 40% that the beams can carry. In addition, it has been determined that the adhesive type is important in strengthening of the beams. The results of this experiment suggest that the aluminum honeycomb composite panels have very promising results in terms of strengthening the beams and they might be used. 76

Bu çalışmada, ±55° sarım açısına sahip cam elyaf tabakalar arasına yerleştirilen aramid elyaf ile oluşturulan kompozit boruların içsel basınç altındaki gerilme ve hasar davranışını incelemek amaçlanmıştır. Bu doğrultuda cam elyaf ve aramid elyaf kullanılarak hazırlanan 4 farklı kompozit malzeme ile toplamda 12 adet kompozit boru üretilmiştir. Kompozit malzemelerden ilki 4 tabaka cam elyaftır. İkinci ve üçüncü kompozit malzeme ise 3 tabaka cam elyaf ve 1 tabaka aramid elyaftan oluşmaktadır. Dördüncü kompozit malzeme ise ara 2 tabaka aramid elyaf, dıştaki 2 tabaka ise cam elyaftır. Bu malzemeler ile üretilen kompozit borulara içsel basınç uygulanmış ve hasar durumları incelenmiştir. İnceleme sonucunda 2 tabaka cam elyaf ve 2 tabaka aramid elyaftan oluşan kompozit borunun en yüksek hasar basıncına sahip olduğu gözlenmiştir. In this study, it is aimed to investigate the stress and damage behavior of composite pipes formed by aramid fibers placed between glass fiber layers with a winding angle of ± 55° under internal pressure. A total of 12 composite pipes were produced with 4 different composite materials prepared using glass fiber and aramid fiber. The first composite material is 4 layers of glass fiber. The second and third composite materials consist of 3 layers of glass fiber and 1 layer of aramid fiber. The fourth composite material is intermediate 2 layers aramid fiber and the outer 2 layers are glass fiber. Composite pipes produced with these materials were subjected to internal pressure, and damage conditions were examined. As a result of the investigation, it was observed that composite pipe composed of 2 layers of glass fiber and 2 layers of aramid fiber had the highest damage pressure. 109

Betonarme yapılarda yatay taşıyıcı olarak görev yapan kirişlerin güçlendirilmesi için birçok farklı yöntem kullanılmıştır. Malzeme biliminde yaşanan önemli gelişmeler sayesinde yüksek dayanım/ağırlık oranına sahip, düşük özgül ağırlığı ve yüksek rijitlik kabiliyeti olan malzemeler üretilebilmiştir. Teknolojinin ilerlemesiyle yaşanan bu gelişmelerle birlikte günümüzde kompozit malzemelerin güçlendirme malzemesi olarak kullanılmasının önü açılmıştır. Malzeme biliminin son gelişmeleri arasında, bal peteği yapılı (honeycomb) kompozitler yer almaktadır. Bu çalışmanın amacı bal peteği yapılı kompozitlerin güçlendirme çalışmalarına etkisinin araştırılmasıdır. Bu amaç doğrultusunda piyasadan alüminyum bal peteği çekirdeğe sahip, yüzeyi cam takviyeli polimer (CTP) ile kaplanmış kompozit paneller temin edilmiştir. Deneysel çalışma için üç adet kontrol betonarme kiriş numunesi, dokuz adet güçlendirilmiş betonarme kiriş numunesi olmak üzere toplamda on iki adet kiriş numunesi üretilmiş ve dört noktalı yükleme testine tabi tutulmuştur. Deney değişkenleri olarak üç farklı bal peteği çekirdek yüksekliğine sahip honeycomb kullanılmış ve çekirdek yüksekliğine bağlı olarak malzeme kalınlığındaki artışın güçlendirmeye etkisi incelenmiştir. Deneysel çalışma sonucunda bal peteği yapılı kompozitlerin güçlendirme çalışmaları için uygun ve kullanılabilir olduğu gözlemlenmiştir. Çekirdek kalınlığı arttıkça, güçlendirilmiş betonarme kirişlerin kontrol betonarme kirişlerine oranla taşıyabileceği maksimum yük miktarının %14 ile %25 arasında arttığı belirlenmiştir. ANAHTAR KELİMELER: bal peteği yapılar, sandviç kompozit paneller, cam takviyeli polimer, CTP, LVDT, betonarme yapılarda güçlendirme, eğilme deneyi Many different methods have been used for reinforcing beams that serve as horizontal conveyors in concrete structures. Thanks to the important developments in material science, materials with high strength / weight ratio, low specific weight and high rigidity have been produced. As technology develops, the improvements have paved the way for the composite equipments to be used as the fortification equipment these days. Recent developments in materials science include honeycomb composites. The aim of this study is to investigate the effect of honeycomb composites on strengthening studies. In line with this aim, composite panels coated with glass reinforced polymer (CTP) with aluminum honeycomb core were used. For the experimental study, three pieces of reference beams and nine pieces reinforced beams were prepared. Totally twelve beams were prepared and tested in a four-point loading test. As a test variable, honeycomb with three different honeycomb core heights was used and the effect of the increase in the thickness of the material depending on the height of the core was investigated. As a result of experimental study, it was seen that honeycomb composites were suitable for reinforcement studies. Depending on the test variable, it was seen that the maximum amount of load that the beams could carry between 14% and 25% increased as the core thickness increased. KEYWORDS: honeycomb structures, sandwich composite panels, glass reinforced polymer, CTP, LVDT, reinforcement in reinforced concrete structures, bending test 77