Search

Als een werk in dienst van een ander wordt gemaakt, verkrijgt de werkgever op grond van artikel 7 Aw de auteursrechten op het werk. In de wet wordt niet expliciet aangegeven wie de verkrijger van de persoonlijkheidsrechten is. De werkgever of de werknemer? De werkgever wordt aangemerkt als fictieve maker en de werknemer als de feitelijke maker. In zowel de rechtspraak als in de literatuur zijn verschillende meningen en uitspraken terug te vinden over aan wie de persoonlijkheidsrechten moeten toekomen. Enerzijds wordt aangevoerd dat het toekennen van de persoonlijkheidsrechten aan een andere maker dan de feitelijke maker, in strijd is met de aard van de persoonlijkheidsrechten en de doelstelling van de Auteurswet. Anderzijds wordt aangevoerd dat de grammaticale tekst geen onderscheid maakt tussen de exploitatie- en de persoonlijkheidsrechten in artikel 7 Aw en dat daarom de persoonlijkheidsrechten ook aan de werkgever toekomen. Er is geen duidelijke lijn te vinden in de literatuur en de rechtspraak over aan wie de persoonlijkheidsrechten in het geval van werkgeversauteursrecht toekomen.

Dit rapport bevat de resultaten van een verkenning van de verschillende regimes op het terrein van auteursrecht tussen Europa en de Verenigde Staten. Deze verkenning richt zich in het bijzonder op de wijze waarop deze verschillende regimes van invloed zijn op de praktijk van Nederlandse innovatieve mediabedrijven die actief zijn, of willen zijn, op de Amerikaanse mediamarkt. Het uitgangspunt daarbij is dat geconstateerde verschillen tussen de auteursrechtelijke regimes op beide continenten een relevante invloed hebben op de innovatie en exploitatiemogelijkheden van Nederlandse mediabedrijven in de Verenigde Staten.

Dit rapport bevat de resultaten van een verkenning van de verschillende regimes op het terrein van auteursrecht tussen Europa en de Verenigde Staten. Deze verkenning richt zich in het bijzonder op de wijze waarop deze verschillende regimes van invloed zijn op de praktijk van Nederlandse innovatieve mediabedrijven die actief zijn, of willen zijn, op de Amerikaanse mediamarkt. Het uitgangspunt daarbij is dat geconstateerde verschillen tussen de auteursrechtelijke regimes op beide continenten een relevante invloed hebben op de innovatie en exploitatiemogelijkheden van Nederlandse mediabedrijven in de Verenigde Staten.

Internetplatforms zoals YouTube en Facebook zijn een belangrijke schakel in de auteursrechtelijke waardeketen. Ze faciliteren online communicatie en maken het delen van informatie mogelijk. Deze platforms kunnen bovendien een distributiekanaal zijn voor auteursrechtelijk beschermd materiaal. 2 Tegelijkertijd worden deze platforms ook gebruikt om ongeautoriseerd materiaal te verspreiden. De platforms hebben zelf ook baat bij de beschikbaarheid van aantrekkelijke audiovisuele content. Deze bijdrage gaat in op de aansprakelijkheid van platforms voor auteursrechtinbreuken. Het bespreekt de recente initiatieven van de Europese Commissie waarmee het die aansprakelijkheid nader wil bepalen: het voorstel voor een ‘Richtlijn inzake auteursrechten in de digitale eengemaakte markt’, 3 en de mededeling ‘Tackling Illegal Content Online. Towards an enhanced responsibility of online platforms’. 4 Deze bijdrage focust op de strategie en de wetgevingstechniek die de Commissie kiest. Alvorens we de initiatieven van de Commissie bespreken, staan we eerst stil bij het huidige juridische kader ten aanzien van de aansprakelijkheid van internetdienstverleners.

In 48 verhalen worden verschillende onderwerpen zoals privacy, auteursrecht en strafrecht behandeld. Iedereen zal na het lezen van deze veelal vermakelijke verhalen inzien dat internetrecht bestaat en inzicht hebben in wat recht en onrecht op internet is.

In 48 verhalen worden verschillende onderwerpen zoals privacy, auteursrecht en strafrecht behandeld. Iedereen zal na het lezen van deze veelal vermakelijke verhalen inzien dat internetrecht bestaat en inzicht hebben in wat recht en onrecht op internet is.

In 48 verhalen worden verschillende onderwerpen zoals privacy, auteursrecht en strafrecht behandeld. Iedereen zal na het lezen van deze veelal vermakelijke verhalen inzien dat internetrecht bestaat en inzicht hebben in wat recht en onrecht op internet is.

ispartof: De Uitzondering voor het kopiëren voor eigen gebruik en de vergoeding van de schade in een gedematerialiseerde omgeving pages:15-61 ispartof: Les dossiers du Journal des tribunaux vol:102 pages:15-61 status: published

De uitgelekte DSM-richtlijn en Online Omroepverordening in het kort. DSM verwijst niet naar de voormalige Staatsmijnen, noch naar het chemiebedrijf dat daar voor in de plaats kwam. In het auteursrecht is het voortaan de naam van een nieuw richtlijn-voorstel dat het vervolg vormt van een eerdere aankondiging van de Europese Commissie in mei 2015 over de Digital Single Market (2). Eind augustus 2016 werd bekend dat er eind september een richtlijn (3) en een verordening (4) zullen worden gepresenteerd en vrijwel gelijktijdig lekten de teksten ervan uit. De concept DSM-richtlijn is een mixed bag met voor elk wat wils, met veel fijne afkortingen [OOC staat voor ‘Out of commerce’ works en COO voor ‘Country of origin’] (5).

Op 9 december 2015 presenteerde de Europese Commissie een voorstel voor een ‘Verordening betreffende de grensoverschrijdende portabiliteit van online-inhoudsdiensten in de interne markt.’[1] Consumenten in de EU krijgen recht op toegang tot de online content waar ze in hun eigen land een abonnement op hebben, wanneer ze tijdelijk in een ander EU land verblijven. Dit voorstel, dat vermoedelijk snel zal worden goedgekeurd en in werking zal treden, wordt in deze bijdrage besproken.[1] (COM(2015) 627 final), Brussel, 9 december 2015

Binnenkort kan een Nederlander met een Netflix abonnement ook op de camping in Frankrijk legaal naar zijn favoriete films en series kijken, met Nederlandse ondertiteling. Dat gebeurt wanneer de ‘Verordening betreffende de grensoverschrijdende portabiliteit van online-inhoudsdiensten in de interne markt’ van kracht wordt die op 9 december 2015 door de Europese Commissie is voorgesteld. Nu nog moeten Europeanen die binnen de EU op reis zijn ‘het dikwijls stellen zonder onlinediensten voor films, sportprogramma's, muziek, e-books of games, waarvoor zij in hun eigen land hebben betaald’, aldus het persbericht. Met de voorgestelde verordening ‘worden deze beperkingen aangepakt, zodat EU-burgers op reis kunnen beschikken over de digitale inhoud die zij thuis hebben gekocht of waarop zij een abonnement hebben. Grensoverschrijdende portabiliteit is een nieuw EU-recht voor consumenten en zal naar verwachting worden gerealiseerd in 2017’.

Analyse en commentaar bij recente rechtspraak in kortgeding houdende verspreidingsverbod van parodie-uitgave 'Metro' in kader expressievrijheid en auteursrecht en merkenrecht.

In de Verenigde Staten mag auteursrechtelijk beschermd werk vrij worden gebruikt, in naam van de kunst (of de porno-industrie). Deze rechten zouden wij ook moeten hebben, betoogt Florian Cramer.

In de Verenigde Staten mag auteursrechtelijk beschermd werk vrij worden gebruikt, in naam van de kunst (of de porno-industrie). Deze rechten zouden wij ook moeten hebben, betoogt Florian Cramer.

Hoe 'Luxemburg' de Britt Dekker-vragen gaat beantwoorden (en waarom ze dus eigenlijk niet gesteld hoeven te worden). Bijdrage ingezonden door Dirk Visser, Universiteit Leiden/Klos Morel Vos & Schaap. Op 9 januari 2015 nam van AG Van Peursem zijn conclusie in de Britt Dekker zaak (Conclusie AG HR 9 januari 2015, IEF 14536 (GeenStijl Media tegen Sanoma-Playboy-Britt Dekker). Van Peursem geeft een grondig overzicht van de rechtspraak en de literatuur en concludeert tot het stellen van prejudiciële vragen over hyperlinken naar illegale bronnen.In deze bijdrage wordt uitgelegd hoe het Hof in Luxemburg deze vragen gaat beantwoorden en waarom de Hoge Raad ze dus eigenlijk niet hoeft te stellen.

Internetplatforms zoals YouTube en Facebook zijn een belangrijke schakel in de auteursrechtelijke waardeketen. Ze faciliteren online communicatie en maken het delen van informatie mogelijk. Deze platforms kunnen bovendien een distributiekanaal zijn voor auteursrechtelijk beschermd materiaal. 2 Tegelijkertijd worden deze platforms ook gebruikt om ongeautoriseerd materiaal te verspreiden. De platforms hebben zelf ook baat bij de beschikbaarheid van aantrekkelijke audiovisuele content. Deze bijdrage gaat in op de aansprakelijkheid van platforms voor auteursrechtinbreuken. Het bespreekt de recente initiatieven van de Europese Commissie waarmee het die aansprakelijkheid nader wil bepalen: het voorstel voor een ‘Richtlijn inzake auteursrechten in de digitale eengemaakte markt’, 3 en de mededeling ‘Tackling Illegal Content Online. Towards an enhanced responsibility of online platforms’. 4 Deze bijdrage focust op de strategie en de wetgevingstechniek die de Commissie kiest. Alvorens we de initiatieven van de Commissie bespreken, staan we eerst stil bij het huidige juridische kader ten aanzien van de aansprakelijkheid van internetdienstverleners.

Recht in balans.Presentatie Workshop Bescherm je idee: octrooien, auteursrecht en merkbescherming. In de serie Startup Academie. Gehouden op 26-06-2014 door een juridisch adviseur.

"Recht in balans."Presentatie Workshop Bescherm je idee: octrooien, auteursrecht en merkbescherming - workshopprogramma ViB050. In de serie Startup Academie. Gehouden op 15-05-2013, door een juridisch adviseur.

Analysis of parody-exception in copyright law

De vermogensrechtelijke positie van de gebruiker van software is al geruime tijd omstreden in binnen- en buitenland. De verkrijging van software laat zich niet meer vergelijken met de traditionele verkrijging van een stoffelijk exemplaar van een auteursrechtelijk beschermd werk zoals een schilderij. De ‘rechtmatige verkrijger’ van software heeft na de invoering van de Europese softwarerichtlijn op zijn minst een auteursrechtelijke licentie nodig om rechtmatig van zijn software gebruik te mogen maken. Hiermee is voor de gebruiker de van oudsher vanzelfsprekende zelfstandige positie als eigenaar van het exemplaar irrelevant geworden. De afhankelijke licentiepositie is in het Nederlandse recht zichtbaar bij het faillissement van de leverancier van software. Het is dan de vraag of de licentie van de gebruiker moet worden gerespecteerd door de faillissementscurator van de leverancier. De auteursrechtelijke dimensie van de verkrijging van software beïnvloedt verder een aantal contractuele kwalificatievragen. Neppelenbroek geeft in zijn proefschrift aan hoe het Nederlandse kooprecht van toepassing kan zijn bij een definitieve verleende licentie en hoe de licentieverschaffing plaats kan vinden bij de verspreiding van softwareproducten via een reseller. Daarbij wordt kritisch ingegaan op de ontstane contractuele arrangementen. De discussie over de juridische positie van de softwaregebruiker heeft een impuls gekregen door de uitspraak van het Hof van Justitie van de EU inzake Usedsoft/Oracle. In de slotbeschouwing wordt aangegeven hoe dit Europese arrest kan worden ingepast in de verdedigde theorie omtrent de plaats van software in het nationale vermogensrecht.

De vermogensrechtelijke positie van de gebruiker van software is al geruime tijd omstreden in binnen- en buitenland. De verkrijging van software laat zich niet meer vergelijken met de traditionele verkrijging van een stoffelijk exemplaar van een auteursrechtelijk beschermd werk zoals een schilderij. De ‘rechtmatige verkrijger’ van software heeft na de invoering van de Europese softwarerichtlijn op zijn minst een auteursrechtelijke licentie nodig om rechtmatig van zijn software gebruik te mogen maken. Hiermee is voor de gebruiker de van oudsher vanzelfsprekende zelfstandige positie als eigenaar van het exemplaar irrelevant geworden. De afhankelijke licentiepositie is in het Nederlandse recht zichtbaar bij het faillissement van de leverancier van software. Het is dan de vraag of de licentie van de gebruiker moet worden gerespecteerd door de faillissementscurator van de leverancier. De auteursrechtelijke dimensie van de verkrijging van software beïnvloedt verder een aantal contractuele kwalificatievragen. Neppelenbroek geeft in zijn proefschrift aan hoe het Nederlandse kooprecht van toepassing kan zijn bij een definitieve verleende licentie en hoe de licentieverschaffing plaats kan vinden bij de verspreiding van softwareproducten via een reseller. Daarbij wordt kritisch ingegaan op de ontstane contractuele arrangementen. De discussie over de juridische positie van de softwaregebruiker heeft een impuls gekregen door de uitspraak van het Hof van Justitie van de EU inzake Usedsoft/Oracle. In de slotbeschouwing wordt aangegeven hoe dit Europese arrest kan worden ingepast in de verdedigde theorie omtrent de plaats van software in het nationale vermogensrecht.

Het toepasselijk recht bij grensoverschrijdende geschillen over auteursrecht in China In Ning Zhao’s proefschrift staat het probleem van de aanwijzing van het toepasselijk recht bij grensoverschrijdende geschillen over auteursrecht en naburige rechten centraal. Tegen de achtergrond van een nieuwe wet van de Volksrepubliek China over toepasselijk recht die conflictregels over vorderingen met betrekking tot intellectuele eigendom bevat, worden praktische aanbevelingen gedaan aan de Chinese wetgever en rechter ten behoeve van de conflictregels over auteursrecht en naburige rechten. Zhao geeft, onder andere om de noodzaak van specifieke conflictregels op dit gebied te benadrukken, een uitgebreid overzicht van de beweegredenen en rechtvaardigingen voor het auteursrecht, evenals een beschrijving van het internationale materiële recht omtrent auteursrechtbescherming. Vanuit deze basis worden Europees recht, de nationale wetgeving en rechtspraktijk van verschillende Europese landen, en academische ‘soft law-principles’ verkend. Daarbij vindt in het bijzonder een analyse plaats van fundamentele kwesties met betrekking tot het auteursrecht, zoals die aangaande inbreuken op het auteursrecht, ontstaan, inhoud en duur van dit recht, en de initiële rechthebbende ervan. Met het verkende recht als inspiratiebron voor vergelijking, evalueert Zhao de Chinese regels en praktijk. Ze concludeert dat, hoewel de Chinese wetgever de trend heeft gevolgd om regels te stellen over het toepasselijk recht en om het territorialiteitsbeginsel te omarmen, de gestelde regels praktische nadelen hebben. Pragmatische oplossingen die meer flexibiliteit toestaan in uitzonderingssituaties en een duidelijkere reikwijdte hebben, zullen de effectiviteit van de regels verhogen. Dit met het oog op het bereiken van een goed evenwicht tussen enerzijds rechtszekerheid en voorspelbaarheid en anderzijds rechtvaardigheid in individuele gevallen.

Het toepasselijk recht bij grensoverschrijdende geschillen over auteursrecht in China In Ning Zhao’s proefschrift staat het probleem van de aanwijzing van het toepasselijk recht bij grensoverschrijdende geschillen over auteursrecht en naburige rechten centraal. Tegen de achtergrond van een nieuwe wet van de Volksrepubliek China over toepasselijk recht die conflictregels over vorderingen met betrekking tot intellectuele eigendom bevat, worden praktische aanbevelingen gedaan aan de Chinese wetgever en rechter ten behoeve van de conflictregels over auteursrecht en naburige rechten. Zhao geeft, onder andere om de noodzaak van specifieke conflictregels op dit gebied te benadrukken, een uitgebreid overzicht van de beweegredenen en rechtvaardigingen voor het auteursrecht, evenals een beschrijving van het internationale materiële recht omtrent auteursrechtbescherming. Vanuit deze basis worden Europees recht, de nationale wetgeving en rechtspraktijk van verschillende Europese landen, en academische ‘soft law-principles’ verkend. Daarbij vindt in het bijzonder een analyse plaats van fundamentele kwesties met betrekking tot het auteursrecht, zoals die aangaande inbreuken op het auteursrecht, ontstaan, inhoud en duur van dit recht, en de initiële rechthebbende ervan. Met het verkende recht als inspiratiebron voor vergelijking, evalueert Zhao de Chinese regels en praktijk. Ze concludeert dat, hoewel de Chinese wetgever de trend heeft gevolgd om regels te stellen over het toepasselijk recht en om het territorialiteitsbeginsel te omarmen, de gestelde regels praktische nadelen hebben. Pragmatische oplossingen die meer flexibiliteit toestaan in uitzonderingssituaties en een duidelijkere reikwijdte hebben, zullen de effectiviteit van de regels verhogen. Dit met het oog op het bereiken van een goed evenwicht tussen enerzijds rechtszekerheid en voorspelbaarheid en anderzijds rechtvaardigheid in individuele gevallen.

Het toepasselijk recht bij grensoverschrijdende geschillen over auteursrecht in China In Ning Zhao’s proefschrift staat het probleem van de aanwijzing van het toepasselijk recht bij grensoverschrijdende geschillen over auteursrecht en naburige rechten centraal. Tegen de achtergrond van een nieuwe wet van de Volksrepubliek China over toepasselijk recht die conflictregels over vorderingen met betrekking tot intellectuele eigendom bevat, worden praktische aanbevelingen gedaan aan de Chinese wetgever en rechter ten behoeve van de conflictregels over auteursrecht en naburige rechten. Zhao geeft, onder andere om de noodzaak van specifieke conflictregels op dit gebied te benadrukken, een uitgebreid overzicht van de beweegredenen en rechtvaardigingen voor het auteursrecht, evenals een beschrijving van het internationale materiële recht omtrent auteursrechtbescherming. Vanuit deze basis worden Europees recht, de nationale wetgeving en rechtspraktijk van verschillende Europese landen, en academische ‘soft law-principles’ verkend. Daarbij vindt in het bijzonder een analyse plaats van fundamentele kwesties met betrekking tot het auteursrecht, zoals die aangaande inbreuken op het auteursrecht, ontstaan, inhoud en duur van dit recht, en de initiële rechthebbende ervan. Met het verkende recht als inspiratiebron voor vergelijking, evalueert Zhao de Chinese regels en praktijk. Ze concludeert dat, hoewel de Chinese wetgever de trend heeft gevolgd om regels te stellen over het toepasselijk recht en om het territorialiteitsbeginsel te omarmen, de gestelde regels praktische nadelen hebben. Pragmatische oplossingen die meer flexibiliteit toestaan in uitzonderingssituaties en een duidelijkere reikwijdte hebben, zullen de effectiviteit van de regels verhogen. Dit met het oog op het bereiken van een goed evenwicht tussen enerzijds rechtszekerheid en voorspelbaarheid en anderzijds rechtvaardigheid in individuele gevallen.

De komende generatie van informatietechnologieën zoals ambient intelligence zullen real time een continue flux van digitale profielen van personen en groepen produceren. In dit artikel staat de vraag naar het auteursrechtelijke statuut van dergelijke profielen centraal. Deze voortbrengselen van informatietechnologie zijn geconfronteerd met de auteursrechtelijke criteria om te kijken of zij kunnen doorgaan als beschermbare werken. Toetsingscriteria zijn de idee/ expressiekwalificatie en de originaliteit van de profielen. De auteur zal ook ingaan op de huidige stand van het auteursrecht zelf.

ispartof: Jura Falconis vol:46 issue:3 pages:507-532 status: published

Erfgoedinstellingen hebben zich nooit veel met auteursrecht hoeven bezighouden. Met de komst van het web is daar verandering in gekomen. Op het eerste gezicht ontstaat er bij vrije beschikbaarheid op internet een spanningsveld tussen het publieke belang van vrij toegankelijk erfgoed en de belangen van rechthebbenden, uitgevers en de collectieve rechtenorganisaties. Maar dat hoeft niet altijd zo te zijn. Steeds meer innovatieve samenwerkingsprojecten op internet maken gebruik van Creative Commons (CC)-licenties. Deze licenties zijn gemaakt voor creatieve geesten die hun werk vrij op internet beschikbaar willen maken en afspraken willen maken over toegestaan hergebruik. Dit artikel belicht de werking en achtergronden van de Creative Commonslicenties. In digitaliseringsprojecten willen erfgoedinstellingen vaak interactie met de gebruiker realiseren. Dat is mogelijk als online-erfgoedmateriaal vrij beschikbaar is en makkelijk hergebruikt kan worden.

Erfgoedinstellingen hebben zich nooit veel met auteursrecht hoeven bezighouden. Met de komst van het web is daar verandering in gekomen. Op het eerste gezicht ontstaat er bij vrije beschikbaarheid op internet een spanningsveld tussen het publieke belang van vrij toegankelijk erfgoed en de belangen van rechthebbenden, uitgevers en de collectieve rechtenorganisaties. Maar dat hoeft niet altijd zo te zijn. Steeds meer innovatieve samenwerkingsprojecten op internet maken gebruik van Creative Commons (CC)-licenties. Deze licenties zijn gemaakt voor creatieve geesten die hun werk vrij op internet beschikbaar willen maken en afspraken willen maken over toegestaan hergebruik. Dit artikel belicht de werking en achtergronden van de Creative Commonslicenties. In digitaliseringsprojecten willen erfgoedinstellingen vaak interactie met de gebruiker realiseren. Dat is mogelijk als online-erfgoedmateriaal vrij beschikbaar is en makkelijk hergebruikt kan worden.

Erfgoedinstellingen hebben zich nooit veel met auteursrecht hoeven bezighouden. Met de komst van het web is daar verandering in gekomen. Op het eerste gezicht ontstaat er bij vrije beschikbaarheid op internet een spanningsveld tussen het publieke belang van vrij toegankelijk erfgoed en de belangen van rechthebbenden, uitgevers en de collectieve rechtenorganisaties. Maar dat hoeft niet altijd zo te zijn. Steeds meer innovatieve samenwerkingsprojecten op internet maken gebruik van Creative Commons (CC)-licenties. Deze licenties zijn gemaakt voor creatieve geesten die hun werk vrij op internet beschikbaar willen maken en afspraken willen maken over toegestaan hergebruik. Dit artikel belicht de werking en achtergronden van de Creative Commonslicenties. In digitaliseringsprojecten willen erfgoedinstellingen vaak interactie met de gebruiker realiseren. Dat is mogelijk als online-erfgoedmateriaal vrij beschikbaar is en makkelijk hergebruikt kan worden.