Search

Ο προφορικός σεξισμός, ο οποίος παραμένει μέχρι σήμερα ένα ελάχιστα μελετημένο φαινόμενο, συμβάλλει αδιάκοπα στην διατήρηση της πατριαρχίας, ενώ ταυτόχρονα ενισχύει τον μισογυνισμό και την καταπίεση με βάση το φύλο. Η παρούσα εργασία επικεντρώνεται στον τρόπο με τον οποίο οι γυναίκες κατασκευάζουν ρητορικά τα σεξιστικά σχόλια ως αιτία αντίδρασης, αντλώντας από έναν λόγο αντίστασης και διαμορφώνοντας για τον εαυτό τους μια μαχητική θέση υποκειμένου. Οι 30 γυναίκες που συμμετείχαν στην έρευνα συμμετείχαν εθελοντικά σε ατομικές ημιδομημένες συνεντεύξεις, προκειμένου να μοιραστούν τις απόψεις και τις εμπειρίες τους σε σχέση με τον προφορικό σεξισμό. Για την ανάλυση των δεδομένων, υιοθετήθηκε η επιστημολογική θέση του μεταστρουκτουραλισμού, ενώ για την αποτύπωση των επιμέρους λόγων χρησιμοποιήθηκε η Φουκωϊκή ανάλυση λόγου. Λόγω της έμφυλης φύσης του υπό συζήτηση θέματος και για να αναγνωριστεί ότι ο προφορικός σεξισμός κατασκευάζεται ρητορικά στο πλαίσιο πατριαρχικών δομών εξουσίας, διατηρήθηκε μια φεμινιστική οπτική σε σχέση με την ερμηνεία και τη συζήτηση των αποτελεσμάτων. Τα ευρήματα αποκαλύπτουν όχι μόνο την ανθεκτική φύση της καταπίεσης με βάση το φύλο, αλλά και την ενίσχυση της συνειδητοποίησης και της ευθύνης όσον αφορά το ζήτημα του προφορικού σεξισμού.&nbsp, Spoken sexism, which remains up to this day a heavily understudied phenomenon, contributes incessantly to the preservation of patriarchy while reinforcing misogyny and sex-based oppression. The present paper focuses on how women discursively construct sexist comments as a cause for reaction, drawing upon a discourse of resistance, while sculpting a combative subject position. The 30 women who participated in the study took part voluntarily in individual semi-structured interviews, in order to share their views and experiences in relation to spoken sexism. For the analyses of the material, post-structuralism was taken as epistemological approach, while a Foucauldian discourse analysis (FDA) was used for the portrayal of the discourses. Due to the gendered nature of the subject under discussion and in acknowledgement that spoken sexism is discursively constructed within patriarchal structures of power, a feminist perspective was upheld in relation to the interpretation and discussion of the results. The findings reveal not only the resilient nature of sex-based oppression but also an increase in awareness as well as responsibility regarding the issue of spoken sexism.

Το παρόν ειδικό αφιέρωμα αποτελεί την πρώτη συστηματική προσπάθεια παρουσίασης της έννοιας της διαθεματικότητας στην ψυχολογική έρευνα στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην έρευνα για το φύλο. Κατά συνέπεια, στοχεύει στην ανάδειξη των τρόπων με τους οποίους το φύλο διασταυρώνεται με άλλες ταυτοτικές κατηγορίες, διαμορφώνοντας τις εμπειρίες των ατόμων και κυρίως εκείνων που ανήκουν σε μειονοτικές ομάδες. Οι εργασίες που παρουσιάζονται στο αφιέρωμα αποδεικνύουν ότι η διαθεματικότητα αντανακλά την πραγματικότητα της ζωής, αποτελώντας ταυτόχρονα σημαντικό ‘εργαλείο’ για την κατανόηση της πολυπλοκότητας της ανθρώπινης εμπειρίας. Αναμένεται να συμβάλει, τόσο σε ερευνητικό όσο και σε κλινικό επίπεδο, στην κριτική θεώρηση των παραδοσιακών θεωριών και μεθόδων της Ψυχολογίας, δίνοντας το έναυσμα για περαιτέρω έρευνα η οποία θα λαμβάνει υπόψη τόσο το πολιτισμικό (π.χ. κοινωνικοί κανόνες, στερεότυπα, κ.α.) όσο και το κοινωνικό (π.χ. δομές εξουσίας) πλαίσιο στην μελέτη της συμπεριφοράς και των εμπειριών του ατόμου., The present special section constitutes the first systematic attempt to present the concept of intersectionality in Greek psychological research and specifically in gender research. Consequently, it aims to highlight the ways in which gender intersects with other identificatory categories, shaping the experiences of individuals, especially those belonging to disadvantaged groups. The papers presented in the issue demonstrate that intersectionality reflects the reality of life while being at the same time, an important 'tool' for understanding the complexity of the human experience. It is expected that the special section will contribute, both at a research and clinical level, to a critical review of traditional theories and methods in Psychology, providing an impetus for further research which will take into consideration both cultural (e.g., social norms, stereotypes, etc.) and social (e.g., power structures) contexts in the study of individual behavior and experience.

Στο πλαίσιο της παρούσας έρευνας, εξετάστηκε η γλωσσική αναπαράσταση των εγκλημάτων γυναικοκτονίας από τον ελληνικό ηλεκτρονικό Τύπο, με έμφαση στα χαρακτηριστικά τόσο της πράξης αυτής καθαυτής, όσο και των εμπλεκόμενων μερών. Συνολικά, μελετήθηκαν 291 ειδησεογραφικά κείμενα, προερχόμενα από 79 διαφορετικές πηγές του Διαδικτύου, τα οποία αφορούσαν σε 30 περιπτώσεις γυναικοκτονιών που είχαν σημειωθεί στον ελλαδικό χώρο, κατά το χρονικό διάστημα 2016-2020. Τα κείμενα προσεγγίστηκαν μέσω της ποιοτικής θεματικής ανάλυσης περιεχομένου. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, τα εγκλήματα αυτά παρουσιάστηκαν ως περιστατικά που προκάλεσαν «σοκ» στην κοινότητα, αφορούσαν πρωτίστως στο ζευγάρι, ωστόσο, αποτελούσαν «κοινό μυστικό» για τον περίγυρο. Το θύμα της γυναικοκτονίας βρέθηκε να ενοχοποιείται ποικιλοτρόπως για τον θάνατό της, ενώ ο θύτης βρέθηκε να απενοχοποιείται διαμέσου τόσο των κινήτρων του, όσο και της εξιδανίκευσης της προσωπικότητάς του. Τα ευρήματα της παρούσας έρευνας παρουσίασαν πολλές ομοιότητες με εκείνα αντίστοιχων ερευνών σε άλλες χώρες. Καθώς ο Τύπος αντικατοπτρίζει, αλλά και αναπαράγει τις ήδη υπάρχουσες αντιλήψεις, καταδεικνύεται πλέον η ανάγκη της αναγνώρισης των διαστάσεων και των κοινωνικών προεκτάσεων του φαινομένου της γυναικοκτονίας στην Ελλάδα., Επιστημονική επετηρίδα - Τμήμα Ψυχολογίας ΑΠΘ, Vol 14 (2022)

Η παρούσα έρευνα αποσκοπεί στην διερεύνηση των δια του λόγου κατασκευών σεξιστικής φρασεολογίας στις αφηγήσεις γυναικών και ανδρών. H σεξιστική φρασεολογία αφορά στη λεκτική κυρίως έκφραση εχθρικών, αλλά και καλοπροαίρετων, σεξιστικών σχολίων, τα οποία συμβάλλουν στη διατήρηση της πατριαρχίας ενισχύοντας ταυτόχρονα τον μισογυνισμό. Για την επεξεργασία και την ανάλυση των δεδομένων εφαρμόστηκε η φουκωική ανάλυση λόγου. Οι συμμετέχουσες και οι συμμετέχοντες (30 γυναίκες και 20 άνδρες) έλαβαν μέρος, εθελοντικά, σε ατομικές ημιδομημένες συνεντεύξεις, προκειμένου να καταθέσουν τις απόψεις και τις εμπειρίες τους αναφορικά με τον σεξισμό στον προφορικό λόγο. Στόχο αποτέλεσε η αποτύπωση των λόγων που χρησιμοποίησαν προκειμένου να κατασκευάσουν, να ερμηνεύσουν ή/και να δικαιολογήσουν τη σεξιστική φρασεολογία. Στις αφηγήσεις τους έγινε φανερή η ύπαρξη ενός πατριαρχικού συστήματος λόγου, το οποίο συμβάλλει στην διατήρηση των έμφυλων εξουσιαστικών δομών και της πατριαρχίας. Αντλώντας από τον παραπάνω λόγο, οι συμμετέχουσες και οι συμμετέχοντες κατασκευάζουν την σεξιστική φρασεολογία ως «ανδρικό προνόμιο», ως «μέσο ελέγχου των γυναικών» και ως «γυναικείο ζήτημα», υιοθετώντας διαφορετικές θέσεις υποκειμένου με γνώμονα το φύλο. Τα παραπάνω ευρήματα προσφέρουν μια νέα κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η σεξιστική φρασεολογία σχετίζεται με τον μισογυνισμό και τις έμφυλες διακρίσεις, και κρίνονται σημαντικά για την προώθηση της ισότητας των φύλων., Επιστημονική επετηρίδα - Τμήμα Ψυχολογίας ΑΠΘ, Vol 14 (2022)

Με την παρούσα έρευνα επιχειρήθηκε να μελετηθεί η εμπειρία γυναικών που έχουν υποστεί συντροφική βία και ο έμφυλος χαρακτήρας αυτής. Στην έρευνα συμμετείχαν επτά γυναίκες σε διαδικασία ψυχοθεραπείας, οι οποίες επεξεργάστηκαν θεραπευτικά το ζήτημα της συντροφικής βίας. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν με το εργαλείο της ατομικής ημιδομημένης συνέντευξης, αφού τηρήθηκαν όλοι οι απαραίτητοι κανόνες δεοντολογίας και εχεμύθειας. Στη συνέχεια, έγινε επεξεργασία τους με την ποιοτική μέθοδο της ερμηνευτικής φαινομενολογικής ανάλυσης. Τα αποτελέσματα κατέδειξαν τον φόβο, τις ενοχές, την αμφισβήτηση της εμπειρίας και την αίσθηση απώλειας ή «συρρίκνωσης» του εαυτού ως βασικά συναισθήματα που συνοδεύουν τη συντροφική βία. Επιπροσθέτως, το μεγαλύτερο μέρος των συμμετεχουσών συνέδεσε την κακοποίηση που βίωσε με το φύλο και την έμφυλη ταυτότητα. Τα αποτελέσματα συζητούνται στη βάση των εφαρμογών τους στο θεραπευτικό πλαίσιο., Επιστημονική επετηρίδα - Τμήμα Ψυχολογίας ΑΠΘ, Vol 14 (2022)

Πρόκειται για ένα εκπαιδευτικό εγχειρίδιο που πραγματεύεται τη θεωρία και τις εφαρμογές του Κλάδου της Φεμινιστικής Ψυχολογίας. Ο συγκεκριμένος Κλάδος αμφισβητεί τους ηθικούς, πολιτικούς και επιστημονικούς ισχυρισμούς της παραδοσιακής επιστήμης της Ψυχολογίας, επιχειρώντας ταυτόχρονα να επηρεάσει τον προσανατολισμό της με γνώμονα την ισότητα ανάμεσα στα φύλα και τη συμπερίληψη της γυναικείας εμπειρίας. Το περιεχόμενο του συγγράμματος εστιάζει τόσο στη φεμινιστική θεωρία και έρευνα αναφορικά με τις έμφυλες ταυτότητες και τις σχέσεις ανάμεσα στα φύλα, όσο και στη συμβουλευτική υποστήριξη και ενδυνάμωση των γυναικών σε ποικίλους τομείς. Ειδικότερα, τα κεφάλαια του βιβλίου περιλαμβάνουν: (1) την ιστορία του φεμινιστικού κινήματος, (2) τις φεμινιστικές προσεγγίσεις για την ερμηνεία του σεξισμού και της πατριαρχίας, (3) την ανάπτυξη των ταυτοτήτων φύλου, (4) την κριτική του φεμινισμού στην επιστήμη της Ψυχολογίας, (5) τις φεμινιστικές θεωρίες προσωπικότητας, (6) τη φεμινιστική θεραπεία-συμβουλευτική, (7) τη συμβουλευτική γυναικών που έχουν υποστεί έμφυλη βία, (8) τη συμβουλευτική ατόμων της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ, (9) τις έμφυλες διακρίσεις στην εκπαίδευση και (10) την επαγγελματική ανάπτυξη και συμβουλευτική γυναικών. Στόχος είναι η ολοκληρωμένη εκπαίδευση των φοιτητών/τριών του ομώνυμου προπτυχιακού μαθήματος μέσα από (α) την κατανόηση των θεωρητικών αρχών και του πλαισίου μιας κριτικής προσέγγισης στην επιστήμη της Ψυχολογίας, (β) την μελέτη των πατριαρχικών κοινωνικών δομών και την εξοικείωση με τη φιλοσοφία των φεμινιστικών προσεγγίσεων, (γ) την μελέτη των έμφυλων σχέσεων στην κοινωνία και τους θεσμούς, (δ) την απόκτηση φεμινιστικής συνείδησης και (ε) την ανάπτυξη δεξιοτήτων συμβουλευτικής υποστήριξης γυναικών και άλλων περιθωριοποιημένων ομάδων με την οπτική του φύλου. Τα παραπάνω επιτυγχάνονται σε κάθε κεφάλαιο μέσα από ένα συνδυασμό θεωρητικών αρχών, εννοιών, ερευνητικών δεδομένων και βιωματικών ή άλλων εκπαιδευτικών ασκήσεω, Πρόκειται για ένα εκπαιδευτικό εγχειρίδιο που πραγματεύεται τη θεωρία και τις εφαρμογές του Κλάδου της Φεμινιστικής Ψυχολογίας. Ο συγκεκριμένος Κλάδος αμφισβητεί τους ηθικούς, πολιτικούς και επιστημονικούς ισχυρισμούς της παραδοσιακής επιστήμης της Ψυχολογίας, επιχειρώντας ταυτόχρονα να επηρεάσει τον προσανατολισμό της με γνώμονα την ισότητα ανάμεσα στα φύλα και τη συμπερίληψη της γυναικείας εμπειρίας. Το περιεχόμενο του συγγράμματος εστιάζει τόσο στη φεμινιστική θεωρία και έρευνα αναφορικά με τις έμφυλες ταυτότητες και τις σχέσεις ανάμεσα στα φύλα, όσο και στη συμβουλευτική υποστήριξη και ενδυνάμωση των γυναικών σε ποικίλους τομείς. Ειδικότερα, τα κεφάλαια του βιβλίου περιλαμβάνουν: (1) την ιστορία του φεμινιστικού κινήματος, (2) τις φεμινιστικές προσεγγίσεις για την ερμηνεία του σεξισμού και της πατριαρχίας, (3) την ανάπτυξη των ταυτοτήτων φύλου, (4) την κριτική του φεμινισμού στην επιστήμη της Ψυχολογίας, (5) τις φεμινιστικές θεωρίες προσωπικότητας, (6) τη φεμινιστική θεραπεία-συμβουλευτική, (7) τη συμβουλευτική γυναικών που έχουν υποστεί έμφυλη βία, (8) τη συμβουλευτική ατόμων της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ, (9) τις έμφυλες διακρίσεις στην εκπαίδευση και (10) την επαγγελματική ανάπτυξη και συμβουλευτική γυναικών. Στόχος είναι η ολοκληρωμένη εκπαίδευση των φοιτητών/τριών του ομώνυμου προπτυχιακού μαθήματος μέσα από (α) την κατανόηση των θεωρητικών αρχών και του πλαισίου μιας κριτικής προσέγγισης στην επιστήμη της Ψυχολογίας, (β) την μελέτη των πατριαρχικών κοινωνικών δομών και την εξοικείωση με τη φιλοσοφία των φεμινιστικών προσεγγίσεων, (γ) την μελέτη των έμφυλων σχέσεων στην κοινωνία και τους θεσμούς, (δ) την απόκτηση φεμινιστικής συνείδησης και (ε) την ανάπτυξη δεξιοτήτων συμβουλευτικής υποστήριξης γυναικών και άλλων περιθωριοποιημένων ομάδων με την οπτική του φύλου. Τα παραπάνω επιτυγχάνονται σε κάθε κεφάλαιο μέσα από ένα συνδυασμό θεωρητικών αρχών, εννοιών, ερευνητικών δεδομένων και βιωματικών ή άλλων εκπαιδευτικών ασκήσεων.

Στην παρούσα έρευνα εξετάστηκε ο εθισμός στο διαδίκτυο μεταξύ φοιτητών/ριών Ψυχολογίας, καθώς και ο ρόλος του παράγοντα της ψυχικής τους ανθεκτικότητας και της αντιλαμβανόμενης οικονομικής κρίσης στην εκδήλωση του εν λόγω φαινομένου. Στην έρευνα συμμετείχαν 252 φοιτητές/ήτριες (233 γυναίκες, 19 άνδρες) του Τμήματος Ψυχολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Στο δείγμα χορηγήθηκε ένα ερωτηματολόγιο αυτοαναφοράς, το οποίο περιελάμβανε τη σύντομη έκδοση μιας κλίμακας σχετικά με την ψυχική ανθεκτικότητα (short version of the Connor-Davidson Resilience Scale - CD-RISC), μια κλίμακα για την ανατιλαμβανόμενη οικονομική κρίση (Economic Hardship Questionnaire), καθώς και μια κλίμακα για τον εθισμό στο διαδίκτυο (Internet Addiction Test). Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, διαπιστώθηκε ότι οι συμμετέχοντες/ουσες φοιτητές/ήτριες, ανεξάρτητα από το έτος σπουδών τους, κάνουν άνω του μέσου όρου/φυσιολογικού και υπερβολική/εθιστική διαδικτυακή χρήση, επιδεικνύοντας ενδεικτικές συμπεριφορές (π.χ., ανεξέλεγκτη διαδικτυακή χρήση, παραμέληση κοινωνικής ζωής). Επιπλέον, βάσει των αναλύσεων διαδρομών, φάνηκε ότι η αίσθηση ψυχικής ανθεκτικότητας των φοιτητών/ριών προβλέπει αρνητικά την άνω του μέσου όρου/φυσιολογικού και την υπερβολική/εθιστική διαδικτυακή τους χρήση (και τις ενδεικτικές τους συμπεριφορές). Επιπροσθέτως, βρέθηκε έμμεση θετική προβλεπτική σχέση ανάμεσα στην αντιλαμβανόμενη εκ μέρους τους οικονομική κρίση και στην άνω του μέσου όρου/φυσιολογικού και της υπερβολικής/εθιστικής διαδικτυακής τους χρήσης (και των ενδεικτικών τους συμπεριφορών), δια μέσου της αίσθησης της ψυχικής τους ανθεκτικότητας. Τα ευρήματα, μεταξύ άλλων, υποδηλώνουν την αναγκαιότητα υλοποίησης συμβουλευτικών δράσεων πρόληψης εντός του πανεπιστημιακού χώρου, με σκοπό την προώθηση μιας ασφαλούς διαδικτυακής κουλτούρας και την ενδυνάμωση της αίσθησης ψυχικής ευημερίας/ανθεκτικότητας των φοιτητών/τριών, ειδικά σε μια περίοδο ανάκαμψης από την οικονομικη κρίση., The present study aimed to investigate internet addiction among psychology students, as well as the role of resilience and perceived economic hardship in the manifestation of the phenomenon. The study involved 252 students (233 women, 19 men) of Aristotle University of Thessaloniki. They completed a self-report questionnaire, which included a short version of a scale on resilience (The Connor-Davidson Resilience Scale - CD-RISC), a scale on perceived economic hardship (Economic Hardship Questionnaire), and a scale on Internet Addiction (Internet Addiction Test). The results showed that students of Psychology, regardless of their academic year, make above-average/normal and excessive/addictive internet use displaying indicative behaviors (e.g., uncontrollable internet use, neglect of social life). Furthermore, based on the path analysis models, it seemed that students’ resilience is a negative predictor of above-average/normal and excessive/addictive internet use (and their indicative behaviors). An indirect positive predictive relationship was also found between students’ perceived economic hardship and their above-average/normal and excessive/addictive internet use (and their indicative behaviors) through their sense of resilience. The findings emphasize the need to implement preventive counselling actions within university campuses to engender a safe internet culture among students and strengthen their sense of resilience, especially in a period of recovery from economic crisis.

The present paper aims to explore the discursive constructions of catcalling in the narratives of women. For the purposes of this study, catcalling is defined as a form of forced communication directed at strangers in public, both verbal and non-verbal and almost exclusively from men towards women. The content of this forced communication is usually sexual in nature. Qualitative research methods were used for the collection, the processing and the analyses of the data. Thirty women participated voluntarily in individual semi-structured interviews. A Foucauldian discourse analysis (FDA) was deemed as the most appropriate methodology for portraying the discourses that the participants employ when constructing and interpreting catcalling. In their narratives, they draw upon a discourse on violence against women which highlights the subordinate position that women occupy in patriarchy. In detail, they discursively construct catcalls as a ���violation of personal space��� and as a ���threat for sexual assault��� while sculpting differentiated subject positions for the perpetrators and for the victims of catcalling. The above findings provide a new understanding of how catcalling relates to misogyny and sex-based discrimination and thus, are crucial for promoting equality between women and men., Hellenic Journal of Psychology, Vol 19, No 1 (2022)

Με την παρούσα έρευνα επιχειρήθηκε να διερευνηθεί η συμβουλευτική σχέση και διαδικασία μέσα από την εμπειρία γυναικών που έχουν υποστεί συντροφική βία. Με την έμφυλη βία να βρίσκεται ανάμεσα στα σημαντικότερα ζητήματα της ψυχικής υγείας των γυναικών και τη συμβουλευτική ψυχολογία να αποτελεί βασικό εργαλείο αντιμετώπισης των ψυχολογικών επιπτώσεων αυτής, η διερεύνηση του φαινομένου καθίσταται αναγκαία στην προσπάθεια να βελτιστοποιηθούν οι υπάρχουσες θεραπευτικές πρακτικές. Στην έρευνα συμμετείχαν επτά γυναίκες πελάτισσες συμβουλευτικής και ψυχοθεραπείας, οι οποίες επεξεργάστηκαν θεραπευτικά το ζήτημα της συντροφικής βίας. Για τη συλλογή των δεδομένων έγινε η χρήση της ατομικής, ημιδομημένης συνέντευξης και τα δεδομένα αναλύθηκαν με τη μέθοδο της ερμηνευτικής φαινομενολογικής ανάλυσης. Τα αποτελέσματα κατέδειξαν την αποτελεσματικότητα μίας θεραπευτικής σχέσης που χαρακτηρίζεται από εγγύτητα, φροντίδα και ασφάλεια. Η αποτελεσματικότητα της συμβουλευτικής διαδικασία συνδέθηκε με τη συνειδητοποίηση της κακοποίησης, την επεξεργασία των ενοχών, την ενδυνάμωση και την προσέγγιση της συντροφικής βίας ως κοινωνικοπολιτικού ζητήματος., Hellenic Journal of Psychology, Vol 18, No 2 (2021)

Η παρούσα εργασία αφορά στην ποιοτική διερεύνηση των απόψεων και εμπειριών εκπαιδευτικών γυμνασίου για τα αίτια του εκφοβισμού που διαδραματίζεται στο σχολείο μεταξύ μαθητών/τριών και το δικό τους ρόλο στην πρόληψη ή/και αντιμετώπιση του φαινομένου. Στο δείγμα συμμετείχαν 11 εκπαιδευτικοί διαφόρων ειδικοτήτων, οι οποίοι κατά τη διεξαγωγή της έρευνας υπηρετούσαν σε γυμνάσια του Δήμου Καλαμαριάς στο Νομό Θεσσαλονίκης. Η συλλογή των δεδομένων έγινε με ατομικές, ημι-δομημένες, συνεντεύξεις, ενώ η επεξεργασία τους πραγματοποιήθηκε με τη μέθοδο της ερμηνευτικής φαινομενολογικής ανάλυσης. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, οι εκπαιδευτικοί: (α) αποδίδουν ευθύνες πρωτίστως στους γονείς, αναφορικά με την εκδήλωση επιθετικής/εκφοβιστικής συμπεριφοράς εκ μέρους των εφήβων στο σχολείο, (β) δηλώνουν ότι παρεμβαίνουν συστηματικά, με τρόπους που έχουν πειθαρχικό κυρίως χαρακτήρα, για την αντιμετώπιση του φαινομένου, και (γ) αναγνωρίζουν την ανάγκη περαιτέρω επιμόρφωσης των ίδιων ή/και παρουσίας άλλων ειδικών στο σχολείο. Τα παραπάνω ευρήματα θα μπορούσαν να έχουν σημαντικές επιπτώσεις αφενός στην εκπαίδευση των εκπαιδευτικών και αφετέρου στην εφαρμογή προγραμμάτων πρόληψης και αντιμετώπισης του σχολικού εκφοβισμού., Επιστημονική επετηρίδα - Τμήμα Ψυχολογίας ΑΠΘ, Vol 11 (2015)

The present study examined how adolescents’ perceptions of their parents’ jobs and parental support relate to their future orientation towards education and employment. The sample consisted of 243 students (89 boys and 154 girls), who were attending the 12th grade in four public high schools, coming from the municipalities of Thessaloniki and Kilkis. The students were asked to complete a questionnaire and to report their agreement or disagreement on a number of statements regarding their parents’ working conditions, parental support, as well as their expectations for the future. According to the results, the adolescents’ perceptions of their parents’ jobs and the levels of parental support correlate with how positively or negatively adolescents perceive their education and employment prospects. Concerning gender differences, results suggested that mothers are considered to demonstrate higher levels of career support to their daughters rather than their sons. Overall, the above data have important implications on adolescents’ future orientation towards education and employment as well as on career guidance programs in schools., Scientific Annals - School of Psychology AUTh, Vol 10 (2013)