Search

Bu çalışma kapsamında profil çekme makinesinden çıkan atık dahoma odun ununun polipropilen (PP) bazlı odun plastik kompozit üretiminde dolgu maddesi olarak kullanımının kompozit malzemelerin mekanik ve morfolojik özellikleri üzerine etkileri incelenmiştir. Atık odun unları fabrikadan alındığı gibi ve dört farklı oranda (%0, %15, %30 ve %45) kullanılmıştır. Atık odun unlarının boyut analizi gerçekleştirilmiştir. Uyumlaştırıcı olarak %3 oranında maleik anhidrit polipropilen (MAPP) ve yağlayıcı olarak %3 parafin wax kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlar neticesinde odun ununun eklenmesi ile çekme ve darbe direnci değerlerinde hafif dalgalanmalar gözlemlense de genel olarak mekanik değerlerde iyileşmeler belirlenmiştir. Odun ununun katılım oranının artması ile çekmede elastikiyet modülü, eğilme direnci ve eğilmede elastikiyet modülü özellikleri iyileşmiştir. Kopmada uzama değerlerinde ise keskin bir düşüş gözlemlenmiştir. Morfolojik özellikleri incelendiğinde odun ununun homojen bir şekilde polimer matris içerisinde dağılım gösterdiği ve polimer matrisin dolgu maddelerinin etrafını iyice sardığı ve iyi bir arayüz etkileşiminin olduğu gözlemlenmiştir. Sonuç olarak, atık dahoma odun unlarının odun plastik kompozit üretiminde değerlendirilebileceği kanaatine varılmıştır., In this study, the effects of the usage of waste dahoma wood flour from the profiling machine as a filler in the production of Polypropylene (PP) based wood plastic composites on the mechanical and morphological properties of composite materials were investigated. Waste wood flour was used as received from the plant and in four different ratios (0%, 15%, 30% and 45%). A dimensional analysis of waste wood flours was carried out. Maleic anhydride polypropylene (MAPP) (3%) was used as a coupling agent, and Paraffin Wax (3%) was used as the lubricant. In the light of the results, although slight fluctuations were observed in the tensile and impact strength values with the addition of wood flour, improvements were determined in the mechanical values in general. Tensile modulus, flexural strength and flexural modulus of the composites were improved with the increase in wood flour loading ratio. A sharp decrease was observed in the elongation at break values. When the morphological properties were examined, it was observed that the wood flours were homogeneously dispersed in the polymer matrix, the polymer matrix wrapped firmly around the RPF fibres, and it shows that the interface interaction is nevertheless robust even after the fracture of samples. As a result, it was concluded that waste dahoma wood flours might be evaluated in the production of wood-plastic composites.

In this study, the effects of different size and rate of urea powder usage in particleboard manufacturing on the formaldehyde emission of the boards were investigated. Two different sizes (Large, Small) and five different rates of urea powder (1, 2, 3, 4 and 5%) were used for particleboard manufacturing. Urea formaldehyde (1.35 moles) adhesive was used for production of three layered particleboards. Formaldehyde contents were determined by perforator method according to EN 120. Furthermore, mechanical and physical properties including bending strength, modulus of elasticity, internal bond strength, surface stability, thickness swelling and water absorption of the samples were determined according to EN 310, EN 319 and EN 317 standards, respectively. Formaldehyde emission values were decreased with the mixing of the urea powder with chips prior to gluing and the produced boards had E0 grade in terms of formaldehyde emission. The size and rate of the urea powder were statistically effective on the mechanical and physical properties of the produced boards. In addition, all of the boards produced with small size urea powders satisfied the required standards for mechanical, physical and formaldehyde emission properties, except groups produced with 5% small size urea powder. It should be noted that slight decrease of mechanical and physical properties were observed with the loading of urea powder. As a result, it was determined that using of the small size urea powder provided better results than large size.

Biodegradability is an important asset for a polymer for their acceptance by the society due to the increased environmental awareness of people over the years. In this study, Polycaprolactone (PCL) based biocomposites were produced using PCL, polyvinyl alcohol (PVA)/Starch mixture and polyethylene (PE) as a polymeric matrix and Turkish Red Pine Pruning waste flours (RPWF) a lignocellulosic filler. Biocomposites were manufactured through combination of extruder and injection molding processes. Forest soil was collected from arid regions of Konya and transferred to Laboratory. During 18 Months of soil test, degradation of PCL was monitored using Gel Permeative Chromatography (GPC). Results showed that major factor on GPC results were RPWF and degradation time. Especially at higher level of lignocellulosic filler use, there is a linear relation between filler and degradation time., Yıllar içerisinde toplumun çevresel duyarlılığındaki artış dolayısıyla, polimerlerin biyolojik olarak bozunma özelliği onların toplum tarafından kabul edilmesinde önemli bir parametre haline gelmiştir. Bu çalışmada, polpolikaprolakton (PCL), polivinil alkol (PVA)/nişasta karışımı polimer matrisi olarak ve atık Kızılçam budama atık unları ise lignoselülozik dolgu maddesi olarak kullanılarak PCL esaslı biyolojik esaslı kompozitler üretilmiştir. Biyokompozitlerin üretimi ekstruder ve enjeksiyon kalıplama yöntemlerinin kombinasyonu ile üretilmiştir. Orman toprakları Konya’nın kurak alanlarından alınarak laboratuarlarımıza getirilmiştir. Jel Geçirgenlik Kromatografisi (GPC) yardımıyla belirlenmiştir. 18 ay boyunca gerçekleştirilen toprak testleri süresince, PCL’nin topraktaki bozunma oranı Jel Geçirgenlik Kromotografi (GPC) yardımıyla ölçülmüştür. Sonuçlar GPC değerleri üzerinde en etkili faktörlerin kızılçam odun unu miktarı ve bozunma süresi olduğunu göstermiştir. Özellikle yüksek dolgu maddesi oranına sahip örneklerde dolgu maddesi ile bozunma süresi arasında doğrusal bir ilişki tespit edilmiştir.

WOS: 000454320600007, Aim of study: The objectives of this research were to determine the effectiveness of melamine impregnated paper (MIP) waste as an adhesive in the particleboard manufacturing and effects of the MIP waste using as an adhesive on the some technological properties of particleboard. Area of study: To determine the mechanical, physical and formaldehyde content of particleboards manufactured with different resins (MIP waste, neat MIP resin). Material and Methods: In this study, particleboards were produced with utilizing MIP waste and neat MIP resin. No additional adhesive was used for MIP waste. Two different types of mixture of Turkish red pine (90%) and poplar wood (10%) particles (fine and coarse) were used. Eight different particleboard groups and three particleboards with three layers (two surface layers and one core layer) were manufactured for each group in hot press. Main results: As results of this study, amount of adhesives had significant effect on panel properties. With the increasing of both adhesive rates (MIPW and neat MIP resin), mechanical and physical properties of particleboard were improved. However, formaldehyde content values were worsen with the increasing of both adhesive rates. The best result for MIPW and neat MIP resin were obtained when highest rates of them (25% and 13%, respectively) were used. Research highlights: Particleboards were successfully manufactured with using of the MIP waste as adhesive. Although the MIPW (25%) boards were provided lower mechanical and physical values than neat MIP resin (13%) boards, they were satisfied the most of standard requirements.

ÖzetÇalışmanın amacı: Doymamış polyester esaslıkompozit malzemelerin yoğunluk, çekme, eğilme ve darbe direnci özellikleriüzerine odun külü ve mikrokristalin selüloz oranının etkisinin belirlenmesiamaçlanmıştır. Çalışma alanı: Poliester esaslı kompozitlerde farklı dolgu maddelerikullanılarak bazı özelliklerinin belirlenmesidir. Materyal ve Yöntem: Bu çalışmada polimerik matrisolarak doymamış poliester reçinesi kullanılırken dolgu maddesi olarak odun külüve mikrokristalin selüloz kullanılmıştır. Poliester reçinesi esaslı kompozitlerkast yöntemiyle üretilmiştir. Poliester reçinesi içerisine kobalt vesertleştirici olarak Metil Etil Keton Peroksit (MEKP) ilave edilerek jelkıvamında olacak şekilde matris karışımı oluşturulmuştur. Sonuçlar: Odun külü katılarak üretilen poliester reçinesi esaslıkompozitlerin çekme direnci değerleri mikrokristalin selüloz içerenkompozitlere göre daha iyi sonuçlar verdiği tespit edilmiştir. En iyi çekmedirenci ve kopmada uzama değerinin %5odun külü içeren kompozitlere ait olduğu belirlenmiştir. Çekmede elastikiyetmodülünde ise en iyi sonucun mikrokristalin selüloz içeren kompozitlere aitolduğu görülmüştür. Odun külü ve mikrokristalin selüloz oranın artmasıylakompozitlerin eğilme direnci ve eğilmede elastikiyet modülü değerlerinin azaldığıbelirlenmiştir.Araştırma vurguları: Dolgu maddesi oranın artmasıylaüretilen kompozitlerin yoğunluklarının arttığı tespit edilmiştir., Aim of study: The objectives this research was determined the effects of wood ash and microcrystallinecellulose (MCC)filler on density and tensile, flexural and impact properties in theunsaturated polyester based composites.Area of study: To determine the some properties of polyester basedcomposites manufactured using different filler. Material and Methods: In this study, polyester based composites wereproduced using wood ash and MCC as reinforcement agent. Polyesterbased composites were manufactured by casting method. During manufacturingprocess, cobalt and methyl ethyl ketone peroxide (MEKP) were used asaccelerator and catalyser, respectively.Main results: Wood ash provided better tensile strength compare to the MCC ones. Besttensile strength and elongation at break values were achieved with the use of5% wood ash. In contrast, best tensile modulus results were obtained when MCCwas utilized. In the case of flexuralproperties, both flexural strength and flexural modulus were reduced with thereinforcing agent concentration increase regardless of reinforcements type.Research highlights: Density was increased with rising fillerconcentrations.

Bu çalışmada, polimer matris olarak yüksek yoğunluklu polietilen (YYPE), organik dolgu maddesi olarak termoplastik nişasta (TPN) ve uyumlaştırıcı olarak maleik anhidritle muamele edilmiş polietilen (MAPE) kullanılmıştır. Polimer kompozitler enjeksiyon kalıplama yöntemiyle üretilmiştir. Üretilen kompozitlerin yoğunluğu, çekme direnci, çekmede elastikiyet modülü, eğilme direnci, eğilmede elastikiyet modülü ve kopmada uzama değerleri incelenmiştir. Elde edilen istatistik sonuçlarına göre YYPE matrisi içerisine TPN’nin eklenmesi ile örneklerin çekme direnci, kopmada uzama ve darbe direnci değerlerini azalttığı fakat yoğunluğu, eğilme direnci, eğilmede elastikiyet ve çekmede elastikiyet modüllerini arttırdığı gözlenmiştir. Üretime MAPE’nin ilave edilmesiyle polimer kompozitin mekanik özellikleri iyileşmiştir., In this study, high density polyethylene (HDPE) as a polymer matrix, thermoplastic starch as organic filler and maleic anhydrite grafted polyethylene (MAPE) as coupling agent were used. Polymer composites were manufactured using injection molding method. Specific gravity, tensile strength, tensile modulus, flexural strength, flexural modulus and elongation at break of the manufactured polymer composites were investigated. According to statistical analysis, tensile strength, elongation at break and impact strength of the composites were decreased with increasing thermoplastic starch loading. However, specific gravity, flexural strength, flexural modulus and tensile modulus were increased with thermoplastic starch loading. The mechanical properties of the polymer composites were improved with the addition MAPE in the manufacturing

Bu çalışmada, polipropilen esaslı kompozitler üretilmiştir. Polimer matriste dolgu maddesi olarak patlıcan sapı unu ve uyumlaştırıcı olarak maleik anhidritle muamele edilmiş polipropilen (MAPP) kullanılmıştır. Çalışmanın amacı PP esaslı kompozit üretiminde patlıcan sapı ununun dolgu maddesi olarak değerlendirilip değerlendirilemeyeceği araştırmaktır. Bu amaç doğrultusunda pres kalıplama yöntemiyle dört farklı kompozisyonda örnekler üretilmiştir. Üretilen örneklerin yoğunluk, çekme direnci, çekmede elastikiyet modülü, kopmada uzama, eğilme direnci, eğilmede elastikiyet modülü ve darbe direnci değerleri belirlenmiştir. İstatistik analiz sonuçlarına göre polimer matriste patlıcan sapı unu kullanım oranının darbe direnci üzerine önemli derecede bir etkisinin olmadığı, fakat çekme direnci, çekmede elastikiyet modülü, eğilme direnci, eğilmede elastikiyet modülü, kopmada uzama ve yoğunluk değerleri üzerinde önemli derecede etkili olduğu belirlenmiştir. Üretilen tüm örneklerin test sonuçları istenen standart değerleri sağlamıştır., In this study, polypropylene based composites were manufactured. Eggplant stalk flour as filler and MAPP as coupling agent were used in the polymer matrix. The aim of the study is to investigate whether the eggplant stalk flour can be evaluated as a filler material in PP based composite production. For this purpose, four different composite samples were produced by compression molding method. Specific gravity, tensile strength, tensile modulus, elongation at break, flexural strength, flexural modulus and impact strength of the manufactured samples were determined. According to statistical analysis, percent of eggplant stalk had no significant effect on impact strength in polymer matrix. However, percent of eggplant stalk flour had significant effect on tensile strength, tensile modulus, flexural strength, flexural modulus, elongation at break and specific gravity. The all samples provided required standard values