Search

Amaç: Bipolar koter kullanılarak yapılan unilateral proksimal tubal oklüzyon işleminin birinci ve altıncı aylarda rat over histopatolojisi üzerine etkilerinin incelenmesi. Yöntem: Erişkin 28 Wistar albino rat östrus fazında rastgele 4 gruba ayrıldı. G1 (n=7): Batın açılıp kapatılan ve 1 ay sonra sol ooferektomi yapılan grup. G2 (n=7): Sol proksimal tubal oklüzyon yapılıp 1 ay sonra sol ooferektomi yapılan grup. G3 (n=7): Batın açılıp kapatılan ve 6 ay sonra sol ooferektomi yapılan grup. G4 (n=7): Sol proksimal tubal oklüzyon yapılıp 6 ay sonra sol ooferektomi yapılan grup. Sol over örnekleri formaldehitle tespit edildi. Hematoksilen Eozin ile boyanan preparatlarda over folikül rezervi saptandı. Atretik foliküllerin sayısı, corpus luteum, corpus albicans tespit edildi. Corpus luteum içi anjiogenesiz varlığındaki gerileme ve ovaryan stromada fibrozis varlığı incelendi. Overdeki folikül kisti sayıldı. G1-G2 ile G3-G4 ile karşılaştırıldı. Ordinal veriler için Mann Whitney U testi, nominal veriler için x2 testleri kullanıldı. p0.05, Mann Whitney U test). Corpus luteum içi anjiogenezisdeki gerileme G2 ve G4'de anlamlı olmamakla birlikte azalmıştı. Hiçbir grupta makroskobik veya mikroskobik kist gelişmedi Sonuç: Ratlarda bipolar koter kullanılarak yapılan unilateral proksimal tubal okluzyon işlemi, erken ve geç dönemde over histopatolojisi üzerine herhangi bir zararlı etki yapmamıştır., Objective: Examination of the effects of unilateral proximal tubal oclusion procedure by bipolar electrical coagulation on rat's ovarian histopathology at the first and six months. Material and Methods: Adult 28 Winstar albino rats at eustrous phase randomly divided into 4 groups. G1 (n=7): Left oopherectomy, one month after laparatomy. G2 (n=7): Left oopherectomy, one month after proximal tubal oclusion. G3 (n=7): Left oopherectomy, six months after laparatomy. G4 (n=7): Left oopherectomy, six months after proximal tubal oclusion. Left ovary specimens fixed with formaldehyde, dyed with Hematoxylen-Eosin and ovarian reserve examined. The number of atretic follicles, corpus luteum and corpus albicans determined. Angiogenesis in corpus luteum and presence of ovarian stromal fibrosis examined. G1and G2 were compared with G3 and G4. Statistical analysis of ordinal results were examined by Mann Whitney U test and nominal results by x2 test f. P0.05, Mann Whitney U test ). Angiogenesis regression in corpous luteum were lower in both G2 and G4. No macroscopic or microscopic cyst formation obtained in all groups. Conclusion: Proximal tubal occlusion procedure by bipolar coagulation has no harmful effect on rat oavarian histopathology at both early and late period.

Amaç: Sistemik tek doz Methotrexate (MTX) verilmesinin over folikül rezervi üzerine etkisinin araştırılması.Materyal ve Metot: Çalışmada toplam 20 adet Wistar Albino cinsi kullanıldı. Düzenli sikluslara sahip olduğu tespit edilen ratlar rastgele iki gruba ayrıldı. Grup I (n=10)de : İntra musküler (IM) olarak tek doz halinde 50mg/m2 MTX, Grup II (n=10)de IM olarak tek doz halinde aynı hacimde serum fizyolojik (SF) uygulandı. Son MTX dozundan sonra bir hafta süreyle tüm ratlara günlük smear takipleri yapılarak siklus düzensizlikleri olup olmadıkları araştırıldı. Tedavi sonrası üçüncü haftanın sonunda ratlar servikal dislokasyon ile sakrifiye edildi ve bilateral overleri çıkarıldı. Çıkarılan overlerden hazırlanan hemotoksilen-eozin ile boyanmış preparatlarda primordial, primer, sekonder, tersiyer folikül, korpus luteum sayıldı ve folikül rezervi hesaplandı. Fibrozis varlığı ve histiyosit infiltrasyonu araştırıldı.Bulgular: Gruplar arası karşılaştırmalarda tek doz MTX verilen grupta primer, sekonder folikül sayılarında azalma, atretik folikül, fibrozis ve histiyosit skorlarında artışlar olduğu tespit edildi. Fark anlamlı bulunmadı (p>0.05). Tedavi sonrası smear takiplerinde MTX verilen ratların bir tanesinde estrus fazı görülmedi (p>0.05). Korpus luteum ve folikül kisti MTX grubunda azalmış olarak bulundu (p>0.05).Sonuç: MTXın over folikül rezervlerinde azalmalara neden olması menapoz yaşında etkili olabilir. İnsanlardaki etkilerinin belirlenebilmesi için daha ileri düzeyde çalışmalara ihtiyaç vardır., Objective: To investigate the effects of systemic single-dose methotrexate (MTX) administration on ovarian follicle reserve. Materials and Methods: The study included a total of 20 rats of Wistar Albino species. The rats that had regular cycles were randomly allocated to two groups. Group I (n=10) was administered single-dose intramuscular (im) 50 mg/m2 MTX, while Group II (n=10) received single-dose serum physiologic at the same volume. After administration of the last MTX dose, daily smear follow-ups of all rats were made for one week and these were examined for cycle irregularities. At the end of the third week after treatment, rats were sacrified and bilateral ovaries were taken out. Primordial, primary, secondary, tertiary follicle and corpus luteum were counted in the preparations of ovarian samples stained with hematoxylin eosine. Presence of fibrosis and histiocyte infiltration was examined. Results: Inter-group comparison showed that there was a decrease in primary, secondary follicle counts and a increase atretic follicle counts, fibrosis and histiocyte infiltration scores in the group that was administered single-dose MTX. The differences were insignificant (p>0.05). It was seen in the post-treatment smear follow-ups that one rat that was given MTX did not have estrus phase (p>0.05). No difference was found between groups in terms of corpus luteum and follicle cyst (p>0.05). Conclusion: The reductions by MTX in ovarian follicle reserves may affect menopause age. Further studies are needed to determine its effects on humans.

Bu çalışmada ovaryan hiperstimülasyon sendromu (OHSS) oluşturulan ratlarda, OHSS patofizyolojisinde TRPM2 iyon kanalları ve CHRM1 aktiviteleri araştırılmıştır.Çalışmada 14 adet, 22 günlük immatür dişi Wistar Albino cinsiratın rastgele seçilen 7'sine 10 IU FSH dört gün subkutan ve beşinci gün 30 IU human koryonik gonadotropin verilerek ovaryan hiperstimülasyon oluşturuldu.. Grup 1 (n=7) 27 günlük normal, Grup 2 (n=7) 27 günlük OHSS oluşturulan grup olarak ratlar ikiye bölündü.Daha sonra tüm grupların overleri ve kan örnekleri alınıp ratlar sakrifiye edildi.Serumda VEGF, IL1, IL6, IL10, TNFα ve MDA düzeyleri,dokudaTRPM2 ve CHRM1 aktiviteleri ölçüldü.IL1 ve IL6 düzeyleri, iki grupta da benzer olup istatistiksel olarak herhangi bir farklılık izlenmedi (p>0,05). Kontrol grubu ile kıyaslandığında, OHSS grubunda IL10 (p=0,038), TNFα (p=0,007), VEGF (p=0,0017), MDA (p=0,004) düzeyleri artmış izlendi.Kontrol grubu ile kıyaslandığında, OHSS grubu over dokusunda CHRM1 (p=0.001) ve TRPM2 (p=0.001) aktiviteleri artmış izlendi.Sonuç olarak, OHSS'de çok farklı mediyatörler ve sistemler patolojiden sorumludur. TRPM2 iyon kanalları ve CHRM1 aktivitesindeki artışlar OHSS patofizyolojisine farklı bir bakış açısı oluşturmaktadır. THE ACTIVITIES OF TRPM2 ION CHANNEL AND CHRM1 IN OVARIAN HYPERSTIMULATION SYNDROME (OHSS)In this study, TRPM2 ion channels and CHRM1 activities were investigated in the pathophysiology of ovarian hyperstimulation syndrome (OHSS). 22 days old 14 immature female Wistar albino rats divided into 2 groups randomly. 25 of them received 10 IU FSH for four days subcutenously and 30 IU human chorionic gonodotropin at fifth day for augmenting ovarian hyperstimulation. Group 1 (n = 7) normal for 27 days old, Group 2 (n = 7) rats were divided into two groups as 27 days old OHSS. Ovaries and blood samples were taken from all groups and rats were sacrificed. TRPM2 and CHRM1 activity in tissues and VEGF, IL1, IL6, IL10, TNFα , MDA levels in blood were measured.IL1 and IL6 levels were similar in two groups and no statistically significant difference was observed (p>0,05).When compared with the Control group, IL10 (p=0,038), TNFα (p=0,007), VEGF (p=0,0017) and MDA (p=0,004) levels were increased in the OHSS group.When compared with the Control group, CHRM1 (p=0,001) and TRPM2(p=0,001) levels were increased in the OHSS group's ovarian tissue.As a result, many different mediators and systems are responsible for pathology of OHSS. Increases in TRPM2 ion channels and CHRM1 activity provide a different perspective on the pathophysiology of OHSS. 72

Over transplantasyonunda çözülmemiş en önemli konulardan birisi iskemi re-perfüzyon hasarının önlenmesidir.Bu nedenle, serbest radikal üretimini azaltmak üzere antioksidanlar uygulanması over naklinden sonra iskemi ve reperfüzyon hasarının sonuçlarına karşı önemli bir ilaç hedefi olarak kabul edilebilir.Bu çalışmada over transplantasyonunda N-asetilsistein ve benfotiamin kullanılarak transplantasyon sonrası oluşacak hasara karşı benfotiamin ve N-asetilsistein etkileri araştırıldı.N-asetil sistein doğal bir aminoasit olan L- Sisteinin N-asetillenmiş türüdür. Asetil sistein mukolitik bir ajan ve sistein proglutatyan yapısında olan serbest radikal tutucu endojen bir antioksidandır. Oksidatif streste glutatyon havuzunu bir glutatyan prekürsörü olarak besler, glutatyon redoks siklusu, endoteli korumada iyi bir defans sistemi sağlar. Benfotiamin Vitamin B1'in yağda çözünen halidir. Benfotiaminin reaktif oksijen türleri üzerinde baskılayıcı olduğu bazı çalışmalarda gösterilmiştir. Çalışmada, 28 adet 12-14 haftalık Wistar albino cinsi dişi sıçanlar kullanıldı. Deney hayvanları 4 gruba ayrıldı. . Grup I: Kontrol grubu olarak kullanıldı Grup II: Transplantasyon grubu olarak kullanıldı Grup III: Transplantasyon grubuna transplantasyonda 1 gün once ve sonrasında 3 hafta boyunca 75 mg/kg/gün benfotiamin oral gavaj yoluyla uygulandı Grup IV: Transplantasyon grubuna transplantasyondan 1 gün once ve sonrasında 7 gün boyunca 150 mg/kg/gün N-asetilsistein intraperitoneal uygulandı.Deney süresi sonunda tüm gruplardaki sıçanlar anestezi altında dekapite edildi. Dekapitasyonun ardından sıçanların over dokuları hızla çıkarılıp uygun fiksatiflerle tespit edilip ardından histolojik takip serilerinden geçirilip parafin bloklara gömüldü. Parafin bloklardan alınan doku kesitlerine Masson-Trikrom boyası yapılarak gruplar arası histopatolojik farklılıklar incelendi. Ayrıca bu kesitlere TUNEL tekniği uygulanarak apoptotik hücreler tespit edildi. Ayrıca dokularda Toplam Antioksidan Durum (TAS)-Toplam Oksidan Durum (TOS) aktivitesine bakılacağından dokular çalışma gününe kadar -80 °C'de saklandı. Over dokusunda kontrol grubu ile kıyaslandığında transplantasyon yapılan grupta apopitotik hücreler, fibrozis, oksidatif hasar, inflamatuar hücre düzeyinde belirgin artış izlendi, transplantasyon yapılan grupla kıyaslandığında ise benfotiamin ve NAC verilen gruplarda bu değişikliklerde anlamlı bir azalma izlendi. Over rezervi açısından kontrol grubu ile kıyaslandığında tüm gruplarda primordial folikül sayısı azalmıştı tedavi grupları arasında anlamlı fark yoktu, sekonder, primer folikül, corpus luteum açısından gruplar arasında fark yoktu. Sonuç olarak; Transplantasyon, over dokusunda iskemi-reperfüzyona bağlı oksidatif hasar sonucu apopitozis, nekroz, fibrozisde artışa neden oldu. Benfotiamin ve NAC bu hasarı azaltmada eşit derecede ve etkili bulundu.Anahtar kelimeler: Over transplantasyonu, N-asetilsistein, Benfotiamin One of the most important unresolved issues in the ovary transplantation is prevention of ischemia reperfusion injury. Therefore, application of antioxidants to reduce free radical generation after ovarian transplant can be regarded as an important drug target against the consequences of ischemia and reperfusion injury. In this study, using N-acetylcysteine and benfotiamine over tranplantation effect of N-acetylcysteine and benfotiamine were investigated against injury induced by transplantation.N-acetylcysteine, is a N-acetylated species of natural amino acid L-cysteine. Acetylcysteine is a mucolytic agent and endogenous antioxidants, free radical scavengers the structure of sisteinproglutaty. As a glutathione precursor feeds glutathione pool during oxidative stress, glutathione redox cycle, provides a good defense system in the endothelium protection. Benfotiamine is a fat-soluble form of Vitamin B1. Benfotiamine as inhibitor on reactive oxygen species it has been shown in some studies.In the study, total number of 28 Wistar Albino 12-14 week old female rats used and were divided into 4 groups. Group I was used as the control group. Group II was used as the transplant group. Group III 1 day before and after the transplantation for 3 weeks was administered by oral gavage 75 mg / kg / day benfotiamine. Grup IV 1 day before and after the transplantation for 7 days 150 mg/kg/day N-acetylcysteine was administered intraperitoneally.The all group rats were decapitated under anesthesia at the end of the experimental period. After decapitation ovarian tissues of the rats removed quickly, then detected by appropriate fixative passed through the histologic follow-up series and embedded in parafin wax. The tissue sections from paraffin blocks Masson trichrome stain by applying analyzed histopathological differences between the groups. In addion to apoptotic cells were detected by applying the TUNEL technique in this section. Also with the aim look at the total antioxidant status (TAS) -Total oxidant status (TOS) activities in tissues, tissues were stored at -80 ° C until the working day. When compared with the control group in the transplant group was observed apoptotic cells in ovarian tissue, fibrosis, oxidative damage, a significant increase in levels of inflammatory cells. When benfotiamine and NAC-treated group compared with transplantation group, observed by a significant decrease at these changings. In terms of ovarian reserve in all groups compared with the control group, the number of primordial follicles was reduced but no significant difference between treatment groups. There was no difference between groups in terms secondary and primary follicles, corpus luteum.As a result; the ovarian transplantation caused increased apoptosis, necrosis, fibrosis as a result of oxidative damage caused by ischemia-reperfusion. Benfotiamine and NAC applications were found equally and effectively reduce this damage. Keywords: N-acetylcysteine, Benfothiamin, Ovarian transplantation 76

Bu çalışma, Histerosalpingografi (HSG) işleminin over üzerine olan erken ve geç dönem zararlı etkilerini ortaya koyma ve oluşan zararlı etkileri önlemede antioksidan, sitoprotektif ve radyoprotektif bir ajan olan amifostinin etkinliğinin incelenmesi amacıyla yapıldı.Çalışma, 40 adet erişkin dişi Winstar Albino cinsi rat rastgele, prospektif, tek kör olarak Kontrol grubu, Radyasyon grubu, HSG grubu ve Amifostin grubu şeklinde 4 gruba ayrıldı. Her gruptaki 10 ratın yarısı rastgele seçilerek erken dönem etkilerini araştırmak üzere 3 saat sonra, diğer yarısı ise 1 ay sonra batınları açılarak overleri çıkarıldı. Her ratın overinin birinde histolojik ve immünohistokimyasal inceleme ve prolifere hücre çekirdek antijeni (PCNA) aktivitesi, diğer over dokusunda malondialdehit (MDA), Total Oksidan Seviye (TOS), Total Antioksidan Kapasite (TAK), Nitrik Oksit (NO), Tümör Nekrotizan Faktör-alfa (TNF-α) çalışıldı. Alınan intrakardiak kan örneklerinde Antimüllerian Hormon (AMH) düzeyleri ölçüldü.Oksidatif stres göstergesi olan parametrelerin (MDA, TOS, NO) tamamında 3. saatte gruplar arasında anlamlı fark izlenmezken, 1. ayda over dokusunda radyasyon ve HSG gruplarında kontrol grubuna göre anlamlı yükseklik izlendi (p