Search

In this study, was conducted in 2018, 2019 and 2020 at Tekirdağ Namık Kemal University Agriculture Faculty Department of Field Crops, it was aimed to determine morphological and technological traits of some oleic and mid-oleic type safflower genotypes developed by cross breeding. For this purpose, 11 F2 hybrid genotypes obtained from a cross between Dinçer 5-18-1 cultivar and PI 603208 genotype were used as material and compared to two standard oleic local cultivars and parents of these hybrids (Dinçer 5-18-1, PI 603208, Olas ve Asol). In study to determine the agricultural and technological traits, plant height (cm), branch number, head number, head diameter (cm), 1000 seed weight (g), seed yield (kg da-1), hull ratio (%), oil content (%), oil yield (kg da-1) and fatty acid composition (%) were investigated. According to research findings, seed yield values of hybrid genotypes changed between 120.73-187.80 kg da-1, oil content values 31.67-36.49% and oil yield values 40.43-63.92 kg da-1 and showed a wide variation. The highest oil content among hybrid genotypes were obtained from the EC/ol-7 genotype (36.49%), while the highest seed yield and oil yield among genotypes were obtained from the EC/ol-8 genotype (187.80 and 63.92 kg da-1 respectively). The highest oleic oil content among hybrid genotypes was obtained from the EC/ol-11 genotype (61.79%). In this study, it was determined that 5 genotypes in terms of oil content, seed yield and oleic acid composition (EC/ol 5, EC/ol 6, EC/ol 7, EC/ol 8 and EC/ol 11) are superior of the other genotypes in F2 generation. In addition, with the other genotypes, both stable and hopeful ones will be determined the next generations (F3 and F4)., Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü araştırma ve uygulama arazisinde 2018, 2019 ve 2020 yıllarında yürütülen bu araştırmada, melezleme ile geliştirilmiş olan bazı oleik ve yarı oleik aspir genotiplerinin tarımsal ve teknolojik özelliklerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu doğrultuda Dinçer 5-18-1 aspir çeşidi ile PI 603208 genotipinin melezlenmesinden elde edilmiş olan 11 adet F2 kademesindeki melez genotip materyal olarak kullanılmış, iki standart oleik aspir çeşidi ile bu melezlerin ebeveynleri (Dinçer 5-18-1, PI 603208, Olas ve Asol) karşılaştırılmıştır. Tarımsal ve teknolojik özelliklerinin saptanması amacıyla araştırmada, bitki boyu (cm), dal sayısı (adet) tabla sayısı (adet), tabla çapı (cm), 1000 tane ağırlığı (g), tohum verimi (kg da-1), kabuk oranı (%), yağ oranı (%), yağ verimi (kg da-1) ve yağ asitleri kompozisyonu (%) gibi karakterler ölçülmüştür. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre melez genotiplerin tohum verimi değerleri 120.73-187.80 kg da-1, yağ oranı değerleri % 31.67-36.49 ve yağ verimi değerleri 40.43-63.92 kg da-1 arasında değişerek geniş bir varyasyon göstermiştir. Araştırmada melez genotiplerden en yüksek yağ oranı EC/ol-7 genotipinden (% 36.49) elde edilirken, en yüksek tohum verimi ve yağ verimi EC/ol-8 genotipinden elde dilmiştir (sırasıyla 187.80 ve 63.92 kg da-1). Melez genotipler arasında en yüksek oleik yağ asidi içeriği ise EC/ol-11 genotipinden elde edilmiştir (% 61.79). Yağ oranı, tohum verimi ve oleik yağ asidi içeriği bakımından belirlenen ıslah amaçları doğrultusunda F2 kademesindeki 5 adet genotipin (EC/ol 5, EC/ol 6, EC/ol 7, EC/ol 8 ve EC/ol 11) diğer genotiplerden üstün olduğu belirlenmiştir. Diğer genotiplerden de ilerleyen kademelerde (F3 ve F4) hem stabil olanlar hem de ümitvar olanlar belirlenecektir.

In this research, was conducted between 2017 and 2019 at Tekirdağ Namık Kemal University Agriculture Faculty Department of Field Crops, it was aimed to determine some agricultural and technological traits of safflower genotypes developed by cross breeding. For this purpose, 14 F2 genotypes obtained from a cross between Dinçer 5-18-1 cultivar and PI 560161 genotype were used as material and compared to 4 standard cultivars (Dinçer 5-18-1, Balcı, Linas and Olas). According to research findings, seed yield values of genotypes changed between 98.23-171.26 kg da-1, oil content values 30.87-36.66% and oil yield values 33.44-55.80 kg da-1 and showed a wide variation. The highest oil content was obtained from the ECBA-9 genotype (36.66%), while the highest seed yield and oil yield were obtained from the ECBA-13 genotype (171.26 and 55.80 kg da-1 respectively). In this study, it was determined that 5 genotypes (ECBA 6, 7, 9, 10 and 13) are superior of the other genotypes in F2 generation. However, with the other genotypes, both stable and hopeful ones will be determined in the F3 and F4 generations. © 2020, Centenary University. All rights reserved.

Bu tez çalışmasında 1940-1945 yılları arasında Winston Churchill İngilteresi'nin Türkiye ile olan ilişkilerini Türk basınında siyasi ve askeri yönleriyle incelemek amaçlanmıştır. Selçuklular döneminde başlayan Türk-İngiliz ilişkileri, tarihin birçok döneminde her iki devletin dış politikasında önemli yer tutmuştur. Bu ilişkiler, Selçuklular döneminden Soğuk Savaş dönemine kadar inişli çıkışlı bir seyir izlemiştir. 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı'na kadar Osmanlı Devleti'nin toprak bütünlüğünü koruma siyaseti benimseyen İngiltere, bu tarihten sonra Osmanlı Devleti'nin parçalanmasına yönelik bir dış politika anlayışı benimsemiş ve bu anlayışını Lozan Barış Antlaşması'na kadar devam ettirmiştir. Bu antlaşmayla Anadolu'da kurulan yeni Türk devletini resmen tanıyan İngiltere, İkinci Dünya Savaşı'nın ilk yıllarına kadar Türkiye'yle olan münasebetlerinde bir yakınlaşma siyaseti izlemiştir. İkinci Dünya Savaşı'nın ayak seslerinin duyulmaya başlaması üzerine, bu yakınlaşma siyasetinin bir sonucu olarak İngiltere, 19 Ekim 1939 tarihinde imzalanan Türk-İngiliz-Fransız üçlü ittifak Antlaşması'yla savaşın sonuna kadar Türk Dış Politikası'nı etkisi altına almıştır. Türk basınında ise, Türk-İngiliz ilişkileri, genel olarak Türk Dış Politikası'na paralel olarak değişim göstermiştir. İkinci Dünya Savaşı'nın ilk yıllarından Almanya'nın savaştaki etkinliğini yitirmeye başlaması ve Türk-Alman ilişkilerinin kesilmesine kadar İngiltere aleyhtarı ve Alman yanlısı bir tutum sergileyen Türk basını, bu kırılma noktasından savaşın sonuna kadar ise İngiltere ve Müttefik devletler lehinde bir tavır benimsemiştir.Anahtar Kelimeler: Türkiye, İngiltere, İkinci Dünya Savaşı, Winston Churchill, Türk Basını In this thesis between the years of 1940-1945, it's aimed to examine relationship between Turkey and Winston Churchill, England with the political and military aspects in Turkish press. The Seljuk period started in Turkish-British relations has an important place in the foreign policy of both in many periods of history. These relations pursued a course from The Seljuk period to The Cold War Period bumpily. Until 1877-1878 Ottoman-Russian war, England embraced the politics of the protection of the territorial integrity of the Ottoman Empire but after that it embraced for comprehension foreign policy the disintegration of the Ottoman Empire and it sustained this comprehension until Lausanne Peace Treaty. With this Treaty, England recognized the independence of the new Turkish state which is founded in Anatolia and it has followed a policy of rapprochement with Turkey until early years of World War II. With the footsteps of the Second World War, as a result of the politics of intimacy, England has been under the influence Turkish foreign policy until the end of the war which was signed on 19 October 1939 Turkish-English-French triple Alliance Treaty. However In Turkish Media, Generally, relations between Turkey and England showed variation as parallel to Turkish foreign policy. Turkish press has exhibited an attitude against England and pro Germany from the early years of Second World War to beginning to lose effectiveness in the war of Germany and the German-Turkish relations until cut up them, but the Turkish press embraced an attitude in favor of England and the Allied Powers from the end of the war until the breaking point. 175

Bu ·Çalışmada, ·farklı azot forınlan·:.ve bölerek uygufamalarda i, artan·arovseviyeleri ile;·şeker paiıcarinın kök..:govdesi :şeker ve yaprak verimleri veŞeker branrarasındaki ilişki ·regresyon aııaliZi tekniği ile·inceleı1rtiiştlr._,y . ,. . . · En yuksek •kök:..gövdesi ·verimini sağlayabilen ·awt seViyesi (doğal•:optimm seviye); ·( l /2)x'.Vuygolrunadiı ·(yarısı- ekİin öncesi diğer yarrs{:•bitinci< çapa ·ile birlikte) ::1'8 >kg N ida· olarak ·tesbit edilniiştit, Yetiştirief ·.aÇısından, ':ekonomik ·üretim için '.bu ai.ot seviyesinin '·I 6 ·kg N /da"ya ·ctuşoiiilınesi •üyglinbulunmuştur.-. r; ; Üre?nin - -: kök::gövdesi verimi · bakımından; · diğer -- az.ot·;förtnlartndan ::daha ·etkili olduğu '·ve daha fazla•;toplariı ;üfün • ve' toplam gelir 1;sağl_ayabileceği befülenmiŞtir. : :En yüksek · Şeker verinıini ··sağlayab'Hecek 'azot 1 seviyesi (doğal :optimum ;seviye); ·yine ·(1/2)x2 \.iygulamaôa: :15 :kg N/dai olarak tesbit edilmiştir. Azot seviyesindeki artışa bağlı olarak şeker; oranindiiki ôüşüş, bölerek uygulamalarda , azot formlarına göre, daha belirgin olmuş; en az( düşüş (ıll)x,1;uygulamada', en 'fazJa·1 l/3)x3'. uygulamada ·ortaya'.çıkrtıiştır.'. Bnyüksek yaprak veriminin, üre uygulandığında ve ( 1/3)x3 uygulamada 19 kg N /da azot seviyesinden sağlanabileceği belirlenmiştir.

Eğitim kavramı; geçmişten günümüze kadar informal ya da formal şekliyle önemini korumuştur. İnsan doğumdan itibaren tüm yaşamı boyunca istendik ya da istenmedik şekilde eğitime maruz kalmaktadır. Aldığı eğitimler neticesinde oluşan becerileri ve davranışları hayatının şekillenmesine etki etmektedir.Bu araştırma da örgün eğitim süzgecinden geçmiş ve çalışma hayatına atılmış bireylerin eğitim süreciyle ilgilidir. Hizmet içi eğitim olarak nitelendirilen eğitimin bu boyutunda, finans sektöründeki uygulamalar ele alınmıştır. Finans sektörü alt sektörleri ile birlikte tanıtılmış olup, araştırmanın uygulama aşaması ise İstanbul ilindeki mevduat bankalarında yapılmıştır. Finans sektörü, hizmet içi eğitim ve psikoloji biliminin konusu olan tutum kavramları sentezlenerek; `finans sektöründe çalışan işgörenlerin hizmet içi eğitim uygulamalarına ilişkin tutumlarının incelenmesi` konusu ortaya çıkarılmıştır.Türkiye'de kurumsal yapıya sahip olan ve en yaygın banka türü olan mevduat bankaları; günümüz koşullarında birçok fonksiyona sahiptir. Hem kamu hem de özel sektöre ait mevduat bankaları bulunmaktadır. Bu bankalarda hizmet içi eğitim uygulamalarına önem verilmekle birlikte, eğitim uygulamaları kurumsal yapılarına göre çeşitlilik göstermektedir. Mevduat bankalarındaki hizmet içi eğitim uygulamaları; işbaşında eğitim, iş dışında eğitim ve teknoloji destekli eğitim başlıkları altında işgörenlere sunulmaktadır.Genel itibariyle kurumsal işletmeler; çalışanlarının, bilgi, beceri ve donanımlarını geliştirmek amacıyla eğitim faaliyetlerine belli bir zaman ve bütçe ayırmaktadırlar. Dolayısıyla, eğitimlerin işe verimli bir şekilde yansıtılması hedeflenmektedir. Bu noktada karşılaşılan soru şudur: `Verilen eğitimlere karşı işgörenlerin tutumu ne düzeydedir?`. Kuşkusuz bu sorunun cevabı alınan eğitimlerin işe yansıtılabilirliğinin ve verimliliğinin göstergesidir. Bu araştırmada, seçilen örneklemdeki işgörenlerin, hizmet içi eğitimlere ilişkin tutumlarının ne düzeyde olduğunun belirlenmesi amaçlanmıştır.Yapılan literatür taraması sonucunda araştırmanın tam olarak amacını karşılayan bir tutum ölçeğine rastlanmamıştır. Bu sebeple finans sektöründeki eğitim uygulamalarına yönelik işgören tutumlarını ölçen bir tutum ölçeği geliştirme ihtiyacı ortaya çıkmıştır. Bu bağlamda ilgili tutumu yokladığı düşünülen 83 madde oluşturulmuş ve uzman görüşüne sunulmuştur. Uzman görüşleri alındıktan sonra gerekli kapsam geçerlik analizleri yapılarak 33 madde taslak ölçekten çıkarılmıştır. Kalan 50 madde tek form halinde birleştirilmiş ve 276 mevduat bankası çalışanına uygulanmıştır. Elde edilen verilerle yapılan temel bileşenler ve faktör analizleri sonucunda toplam varyansın %46,389'unu açıklayan 3 faktörlü 43 maddeden oluşan beşli likert tipi modeline uygun bir tutum ölçeği elde edilmiştir. Güvenirlik analizlerinde ölçeğin tümü için Cronbach αT= ,90 ; alt boyutlar için ise Cronbach αmin=,76 Cronbach αmax=,94 olarak hesaplanmıştır. Madde toplam ve madde kalan analizleri sonucunda madde korelâsyonlarının anlamlı ve maddelerin ayırt edici oldukları saptanmıştır.Geçerlik ve güvenirlik çalışmalarından sonra ölçeğin uygulanması, İstanbul ilindeki mevduat bankalarında çalışan 303 işgörenin katılımıyla, Temmuz 2014- Aralık 2014 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Araştırma iki form halinde düzenlenmiştir (1-Kişisel Bilgi Formu, 2- Finansal Hizmet İçi Eğitim Tutum Ölçeği). Örneklem grubundan elde edilen puanlar ile demografik değişkenler karşılaştırılmıştır. Elde edilen bulgularla mevduat bankalarında çalışan işgörenlerin hizmet içi eğitim uygulamalarına ilişkin tutumlarının olumlu olduğu saptanmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre finans sektöründe çalışan işgörenlerin hizmet içi eğitimlere ilişkin tutumlarının cinsiyet, mesleki kıdem, bağlı bulunulan kurumsal teşkilat yapısı, çalışma alanı ve unvan değişkenlerine göre anlamlı bir farklılık göstermediği saptanmıştır. Yaş değişkeni açısından işgörenlerin tutumlarının anlamlı bir farklılık göstermediği ancak sadece eğitsel yalıtılmışlık alt boyutundan alınan puanların yaş değişkenine göre anlamlı bir farklılık göstermekte olduğu belirlenmiştir.İşgörenlerin hizmet içi eğitimlere ilişkin tutumlarının; medeni durum değişkenine göre anlamlı bir farklılık göstermediği ancak eğitimden beklenti ve eğitsel yalıtılmışlık alt boyutları açısından farklılık gösterdiği; eğitim kademesi değişkenine göre anlamlı bir farklılık göstermediği ancak eğitsel yalıtılmışlık alt boyutu açısından farklılık gösterdiği; çalışılan kurumun mülkiyeti değişkenine göre farklılık göstermediği ancak eğitsel yalıtılmışlık alt boyutu açısından farklılık gösterdiği saptanmıştır.Yine araştırma sonucundan elde edilen bulgulara göre finans sektöründe çalışan işgörenlerin hizmet içi eğitim uygulamalarına ilişkin tutumlarının en çok katılım sağlanan eğitim türü değişkenine göre anlamlı bir farklılık gösterdiği saptanmıştır.Anahtar Kelimeler: Hizmet İçi Eğitim, Finans Sektörü, Mevduat Bankaları, Tutum, Tutumların Ölçülmesi, Tutum Ölçeği The term of education keeps its importance from past to the present either its informal or formal structure. After their birth, people are exposed to education during their lives whether it is a terminal behavior or not. The skills and behaviors consist of the education shape the lives of people.This research concerns with the education process of the people who have completed their education process and started to work. In this extent of education called in service training, the applications in finance sector are dealt with. The sector of finance is introduced with its sub-sectors and the application part of the research is performed at the deposit banks in the province of Istanbul.By synthesizing the terms of attitude as a subject of the sector of finance, in service training and the science of psychology; `The examination of attitudes of the employees in finance sector to the in service training applications` has been found out.Having a corporate structure and being most spread kind of banks in Turkey, deposit banks have many functions in current conditions. There are both public and private deposit banks. They attach importance to in service training applications and it shows variety by their corporate structures. In service training applications in deposit banks are presented to the employees under the titles of on-the-job education, off-the-job education, and technology aided education.In general, corporate businesses allocate time and financial resources for educational activities to develop the tacit knowledge, skill and capabilities of their employees. Thus, it is aimed that these education applications must be reflected to the work efficiently. In this point, the question is: `What is the degree of employee attitude to the given education?`. Undoubtedly, the answer of this question is the indicator of reflection ability and efficiency of these education applications to the work. In this research, it is aimed to determine what the degree of attitude of selected employees to the in service training is.As a result of literature review conducted, no attitude scale that meets the exact purpose of this research has been found. Therefore, a need to develop an attitude scale that measures the employee attitude to education applications in the finance sector has emerged. In this respect, 83 articles that is thought to examine concerning attitude have been created and presented to an expert opinion. After gathering the expert opinions, necessary extent validity analysis has been done and 33 articles have been removed. The rest 50 articles are combined and, as a form, it is applied to 276 deposit bank employee. As a result of factor analysis and basic components acquired through data gathered, an attitude scale that is relevant to five point Likert scale and that has 43 articles with 3 factors is obtained and explained %46,379 of total variance. In reliability analysis, for overall scale Cronbach αT= ,90 is used and for lower dimensions Cronbach αmin=,76 Cronbach αmax=,94 is applied. As a result of total article and remaining article analysis, it is observed that article correlations are meaningful and distinctive.Application of scale after validity and reliability study is implemented between July 2014 and December 2014 with an attendance of 303 employees working in different deposit banks located in Istanbul. Research has been prepared as two forms. (1- Personal Information Form, 2- Financial In Service Training Attitude Scale) Points gathered from sample group has been compared with demographic variables. As a result of findings obtained from the research, the attitude of employees that work in deposit banks towards in service training applications is determined as positive.According to the findings obtained from the research, it is determined that attitudes of employees in finance sector to the in service trainings show no meaningful difference by means of variances such as sex, professional seniority, present corporate organization structure, working area, and title. By means of age variety, there is no meaningful difference in the attitudes of employees but it is determined that the scores gained from only the sub-dimensions of educational status of being isolated show important difference in age variety.It is also determined that the attitudes of employees to the in-service trainings show no difference by means of marital status but in terms of expectations from the education and sub-dimensions of educational status of being isolated, there are differences; there is no difference by means of educational grade variance but there are differences in terms of sub-dimensions of educational status of being isolated; there is no difference by means ofthe ownership of the corporation but there are differences in terms of sub-dimensions of educational status of being isolated.Again, as the result of research findings, there is a big deal of difference in the attitudes of employees working in the finance sector to the in service training applications by means of the type of most attended education variance.Key Words: In-Service Training, Finance Sector, Deposit Banks, Attitude, Scale of Attitudes, Attitude Scale. 168

This study was conducted to determine the effect of plant den­ sities on tuber yield and some agronomical characters of different potatoes cultivars.Row spacing was limited as 70 cm because of important in the machinery farming, and the term of intra row is express the plant density. So, 20, 30 and 40 cm as plant densities and Resy, Aula, Semena, Planta and Christa as cultivars were used.in this investigation was studied on the effects of plant densities on plant length, main stem number per hill, average tuber weight, tuber number and yield per hill, dispersion of tuber sizes, tuber yield and quality characters..R Recording to one-year results of this study, Planta and Resy cvs. and 30 cm (4762plant/da ) plant density would be recommended for Bafra Plain., Bu çalışma, bitki sıklığının bazı patates çeşitlerinin yumru verimi ve önemli özellikleri üzerine etkisini araştırmak amacıyla yapılmıştıi.Araştırmada, sıra aralığı makinalı tarımda önemli olduğu için 70 cm olarak sabit tutulmuş olup; bitki sıklığı teriminden sıra üzeri mesafeler kastedilmektedir. İncelenen bitki sıklıkları 20,30 ve 40 cm, çeşitler ise Resy, Aula, Semena, Planta ve Christa'dır.Araştırmada, farklı bitki sıklıklarının çeşitlerin bitki boyu, ocak başına sap sayısı, ortalama yumru ağırlığı, ocak başına yumru sayısı ve verimi, yumru büyüklüğü dağılışı, parsele ve dekara yumru verimi ve kalite özellikleri üzerindeki etkileri incelenmiştir.Çalışmadan elde edilen bir yıllık sonuçlara göre, 30 cm bitki sıklığı (4762 bitki/da) ile Planta ve Resy çeşitlerinin en uygun olduğu tesbit edilmiştir.

The study was carried out to determine ber technological properties of cotton varieties (G. hirsutum L. and G. barbadense L.) and lines obtained from inter-speci c crosses (G. hirsutum L. x G. barbadense L.) under Kahramanmaraş conditions. The study were arranged using randomized complete block design with three replications. In the experiment, nine cultivars and nine lines were used. According to the results, it was determined that there were signi cant differences among to varieties/lines and years in terms of the investigated characteristics. Giza-45 cotton variety gave highest ber length (31.93 mm). Fiber technological properties of inter-speci c crosses were not superior than parents, but the line for ber length named as Maraş-92 x Giza-45 was the most prominent lines., Çalışma, Kahramanmaraş şartlarında 2002 ve 2003 yılı pamuk yetiştirme sezonunda tesadüf bloklarıdeneme desenine göre 3 tekrarlamalı olarak bazı pamuk (Gossypiumhirsutum L. ve Gossypiumbarbadense L.)çeşitlerinin ve türler arası melezlemelerle elde edilen hatların (G. hirsutum L. X G. barbadense L.) lif teknolojiközelliklerinin belirlenmesi amacı ile yürütülmüştür. Denemede materyal olarak temin edilen 9 çeşit ve 9 melez hatkullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, incelenen özelliklerin çeşit/hatlara ve yıllara göre önemli derecede farklıolduğu belirlenmiştir. En uzun li er Giza-45 çeşidinden elde edilmiştir. Melez hatlardan lif teknolojik özellikleryönünden anaçları geçen olmamıştır. Ancak melez hatlar içerisinde lif uzunluğu yönünden Maraş-92 x Giza-45’inen ümitvar hatlar olduğu bulunmuştur.

Bu çalışma, bazı pamuk (Gossypium hirsutum L. ve Gossypium barbadense L.) çeşitlerinin ve türler arası melezlemelerle elde edilen hatların (G. hirsutum L. X G. barbadense L.) verim, verim unsurlarını belirlemek, uygun anaç ve melez kombinasyonlarını saptamak amacı ile Kahramanmaraş Tarımsal Araştırma Enstitüsü deneme alanında 2002 ve 2003 yılı pamuk yetiştirme sezonunda tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Denemede materyal olarak Kahramanmaraş Tarımsal Araştırma Enstitüsünden temin edilen 9 çeşit ve 9 melez hat kullanılmıştır.Araştırma sonuçlarına göre, incelenen özelliklerin çeşit/hatlara ve yıllara göre önemli derecede farklı olduğu belirlenmiştir. En yüksek kütlü pamuk verimi Sayar-314 çeşidinden elde edilmiştir. Melez hatlardan verim unsurları yönünden anaçları geçen olmamıştır. Ancak melez hatlar içerisinde kütlü pamuk verimi yönünden Çukurova-1518 x Aşkabat-71’in en ümitvar hat olduğu tespit edilmiştir, The aim of this study was to determine yield and yield components of some cotton varieties (G.hirsutum L. and G. barbadense L.) and lines obtained from inter-specific crosses (G. hirsutum L. x G. barbadenseL.) under Kahramanmaraş conditions. Experiments were carried out in randomized complete block design withthree replications at the research area of Agricultural Research Institute of Kahramanmaraş. In the study, ninecultivars and nine lines were used.According to the results, it was determined that there were significant differences among to varieties/lines and yearsin terms of the investigated characteristics. Sayar-314 cotton variety gave the highest seed cotton yield (4291.30kg/ha). Yield of inter-specific crosses were not superior than parents, but the line for seed cotton yield named asÇukurova-1518 x Aşkabat-71 was the most prominent lines.

This research was carried out to determine the optimum sowing date and plant density for oilseed sunflower cultivars under Van ecological conditions. Two field experiments were conducted to determine the effects of Tour sowing densities (3000, 5000, 7000 and 9000 plant da) and three sowing dates (5 May, 15 May and 25 May) on yield and quality traits of three oilseed cultiyars (TR-3080, TR-4098 and TARSAN-1018) in 2002 and 2003. It was found that all evaluated traits were significantly affected by main effects of sowing date and plant density in both years. Yield and quality components of oilseed sunflower cultivars significantiy decreased with delaying of sowing date. Averaged over years, the highest seed yield (488.9 kg da) was obtained from the first sowing date, while the lowest seed yield (468.5 kg dal) was determined in the last sowing date. Oil content, seed yield and oil yield values significanily increased with increasing plant density up to 9000 plant da density, As a result of two years study, it was concluded that the optimum sowing date and plant population to maximize yield and quality of irrigated sunflower was 5 May and 9000 plant da under Van ecological conditions., Van ekolojik koşullarında yağlık ayçiçeği çeşitleri için en uygun ekim zamanı ve bitki sıklığını belirlemek amacıyla 2002 ve 2003 yıllarında yürütülen bu çalışmada, sulu koşullarda farklı ekim zamanı (5 Mayıs, 15 Mayıs ve 25 Mayıs) ve bitki sıklıklarının (3000, 5000, 7000 ve 9000 bitki da), üç ayçiçeği çeşidinin (TR-3080, TR-4098 ve TARSAN-1018) verim ve kalite özellikleri üzerine etkileri incelenmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre ekim zamanı ve bitki sıklığı uygulamalarının incelenen karakterler üzerine etkileri her iki deneme yılında da önemli bulunmuştur. Araştırmada iki yılın ortalamasına göre en yüksek tane verimi (488.9 kg da) ilk ekim zamanından elde edilirken, en düşük tane verimi (488.5 kg da) son ekim zamanında elde edilmiştir. Araştırmada bitki sıklığının artması ile yağ oranı, tane ve yağ verimlerinde önemli artışlar olduğu ve en yüksek değerlerinin 9000 bitki da sıklığından elde edildiği tespit edilmiştir. Sonuç olarak, Van ekolojisi sulu koşullarında yetiştirilen ayçiçeğinde en uygun ekim zamanının 5 Mayıs ve en uygun bitki sıklığının ise 9000 bitki da olduğu tespit edilmiştir.

WOS: 000251946800004 The present study was conducted to determine the content of pharmacologically important constituents hypericin, pseudohypericin, chlorogenic acid, rutin, hyperoside, apigenin-7-O-glucoside, quercitrin, quercetin and vitexin in eight Hypericum species namely, H. aviculariifolium Jaup. and Spach subsp. depilatum (Freyn and Bornm.) Robson var. depilatum (endemic), H. lydium Boiss., H. montbretii Spach, H. orientale L., H. origanifolium Willd, H. perfoliatum L., H. perforatum L. and H. pruinatum Boiss. and Bal. growing in different locations of Turkey. Wild growing plants were harvested at flowering and after dried subsequently assayed for the constituents by HPLC method. Hyperoside, quercitrin and pseudohypericin were found in all species. Hypericin, quercetin and chlorogenic acid were also detected in all species with the exceptions of H. orientale for hypericin, H. montbretii for quercetin and H. lydium for chlorogenic acid. Apigenin-7-O-glucoside accumulation was observed in all examined species at various levels, except for H. orientale and H. origanifolium. Rutin was detected in H. aviculariifolium, H. lydium, H. orientale, H. perfoliatum and H. perforatum. On the contrary of the other species, vitexin was found in only H. motbretti. The presence of flavonoid vitexin in the genus Hypericum was reported for the first time.

In lentil, at the first stages of development, the amount of dry matter spent for the root and above the soil organs shows significant differences according to the cultivars, spending more food stuff for root development increases and so this rises the cultivar's tolerance for negative conditions. This research was conducted to determine the formation of root and above the soil surface organs in the five lentil cultivars Kış l ı k Pul 11, Kış l ı k Yeşil 21, Kış l ı k Kı rm ı z ı 51, Sazak-91 and Kay ı -91 . In the research 10 seeds of each cultivars were sown into PVC containers with 460 cm 3 of volume. The experimental design was a replicated randomized block with three replications. 15, 22 and 29 days after emergence, the plant were pulled off and their root lengths, shoot lengths, number of leaves, root and above the soil weights oven dry weights and under / over the soil dry weight rates were determined. The development advanced root lengths, shoot lengths, number of leaves and root and above the soil weights dry oven weights showed distinct increases at the all cultivars., Mercimekte ilk geli şme devrelerinde tohumdan kök ve topraküstü organlar ı için harcanan kuru madde miktarları çeş itlere göre önemli de ğ işiklik göstermektedir. Bu devrede kök geli ş imi için daha fazla besin maddesi harcayan çeş itlerin kök say ı s ı ve kök uzunluklar ı daha fazla olmakta, bu ise genelde çe şidin olumsuz ko ş ullara karşı dayan ı kl ı l ığı n ı art ı rmaktad ı r. Bu çal ışma beş mercimek çeşidinin Kış l ı k Pul 11, Kış l ı k Yeşil 21, Kış l ı k Kı rm ı z ı 51, Sazak-91 ve Kay ı -91 ilk gelişme devresindeki kök ve topraküstü organlar ı n ı n 'durumunu belirlemek amac ı yla yap ı lm ışt ı r. Çal ışmada her çeş itten 10'ar tohum 460 cm3 hacmindeki PVC kaplara tekrarlanan tesadüf bloklar ı deneme desenine göre üç tekrarlamal ı olarak ekilmiştir. Ç ı k ıştan 15, 22 ve 29 gün sonra bitkiler sökülerek; kök uzunlu ğ u, fide uzunluğ u, yaprak say ı s ı , kök ve topraküstü fı r ı n kuru ağı rl ı klar ı ve kök / topraküstü oran ı saptanmışt ı r. Gelişme ilerledikçe kök uzunluğ u, fide uzunluğ u, yaprak say ı s ı , kök ve topraküstü f ı rı n kuru a ğı rl ı klar ı tüm çeşitlerde belirgin bir şekilde artış göstermi ştir

7. ÖZET Bu çalışma, Van ekolojik koşullarında farklı ekim ve hasat zamanlarının, bazı seker pancarı cesi tlerinin morfolojik, verim ve kalite özelliklerine etkilerinin belirlenmesi amacıyla 1992 ve 1993 yıllarında yürütülmüştür. Deneme de; Eva, Türk Seker Poly 863, Nina, Kawemaja ve Kawepoly çeşitleri; 7, 14, 21 ve 28 Mayıs ekim zamanları ile 10 ve 30 Ekim hasat zamanları kullanılmıştır. Deneme sansa bağlı tam bloklar deneme planında, bölünmüş parseller deneme desenine göre 4 tekerürlü olarak kurulmuştur. Çeşitler ana parsellere, ekim ve hasat zamanları da kombine edilerek alt parsellere uygulanmıştır. Tohum ekimi her alt parselde kenar sıralar dahil olmak Üzere 6 m uzunluğunda 10 sıraya; sıra arası mesafe 45 cm, sıra Üzeri mesafe 25 cm ve ekim derinliği 4 cm olacak şekilde yapılmıştır. Kumlu - killi - tınlı veya killi - tınlı deneme yeri toprakları; tuz problemi olmayan, kireç ve potasyumca zengin, pH bakımından hafif alkalin (pH: 7.4 - 7.6), organik madde ve azotça fakir olup, fosfor bakımından ise orta durumdadır. Bitkilerin temel besin maddeleri ihtiyacını karşılamak için, ekimle birlikte, 20 kg N / da (amonyum sUlfat % 21) ve 15 kg P205 / da (triple super fosfat % 42) olacak şekilde gübreleme yapılmıştır. Araştırmanın her iki yılında da 8 defa sulama ve 4 defa da çapalama işlemi yapılmıştır. Denemede, parsel hasat alanı (14.4 m2) içerisinden dirgen ile sökülen pancarlar üzerinde gerekli ölçüm, tartım ve analiz işlemleri yapılmış, elde edilen bulgular yılların ortalamasına göre aşağıda özetlenmiştir: 1. Çatallı kök oranı bakımından seker pancarı çeşitleri ve hasat zamanları arasındaki farklılıklar önemsiz bulunmuştur. Ekim zamanları arasındaki farklılıklar ise 1992 yılında önemli olmuştur. Killi - tınlı topraklarda; özellikle 21 ve 28 Mayıs ekim zamanlarında önemli oranda, yüksek çatallı kök elde edilmiştir. 2. Seker pancarı çeşitleri ile hasat zamanları arasındaki kök- gövde çapı farklılıkları önemsiz olurken, her iki yılda da 7 Mayıs ekim zamanı önemli derecede yüksek değere sahip olmuştur. Yetişme süresinin kısalmasıyla kök-gövde çapı değerleri, linear bir azalma114 göstermiştir. 3. Kök-gövde uzunluğu bakımından seker pancarı çeşitleri önemli farklılık göstermemiştir. Ekim zamanları deneme yıllarında önemli bulunurken hasat zamanları sadece 1993 yılında önemli bulunmuştur. 1992 yılının ağır toprak şartlarında genelde daha kısa olan kök-gövde uzunlukları, her iki yılın son ekimlerinde (21 ve 28 Mayıs) oldukça kısa kalmaktadır. Diğer taraftan 1993 yılı 30 Ekim haşatında kök-gövde uzunluğu önemli derecede yüksek bulunurken, 1992 yılında bu yönden herhangi bir etki görülmemiştir. 4. Seker pancarı çeşitleri arasında yaprak sayıları bakımından önemli farklılık bulunmamıştır. Ekim zamanları 1992 yılında, hasat zamanları 1993 yılında önemli olmuştur. Buna göre; bitki basına yaprak sayısı 1992 yılında 7 Mayıs ekiminde, 1993 yılında ise 30 Ekim haşatında en fazla olmuştur. 5. Deneme yıllarında yaprak uzunluğu farklılıkları istatistiksel olarak önemli bulunmuş, ilk yılın iklim ve toprak şartlarında daha uzun yapraklar elde edilmiştir. Seker pancarı çeşitleri ve ekim zamanları bu bakımdan farklılık göstermezken; 1992 yılında, 1993 yılına oranla daha uzun olan yapraklar, canlılıklarını kısa sllrede kaybettiklerinden, özellikle alt yaprakların dökülmesi nedeniyle, 30 Ekim haşatında yaprak uzunluğunda düşme görlllmUstUr. 6. Kök-gövde verimi bakımından seker pancarı çeşitleri ile hasat zamanları arasındaki farklılıklar önemsiz, ekim zamanları farklılıklar ise çok önemli bulunmuştur. Yılların ortalamasına göre 7 Mayıs ekiminden itibaren linear bir azalma gözlenmekle birlikte (Y= 6460.39 - 398.5 X), en yüksek kök-gövde verimi 7 ve 14 Mayıs ekimlerinde (6064 ve 5743 kg / da), en düşük kök-gövde verimi ise 21 ve 28 Mayıs ekimlerinde (5099 ve 4951 kg / da) elde edilmiştir. 7. Seker pancarı çeşitleri ve ekim zamanlarının yaprak verimi üzerindeki etkileri önemsiz bulunurken, hasat zamanlarının etkisi ise çok önemli olmuştur. Yılların ortalamasına göre; 10 Ekim haşatında elde edilen yaprak verimi (2485 kg / da), 30 Ekim haşatından (2100 kg / da) daha yüksek bulunmuştur. 8. Ham seker verimi bakımından seker pancarı çeşitleri115 arasında istatistiksel farklılık görülmemiştir. Ekim ve hasat zamanları arasındaki farklılıkları önemli olmuştur. Geciken ekim ve hasat zamanlarındaki değişmeler linear olarak önemli bulunmuştur (Ekim zamanı için: Y= 1286.65 - 79.893 X, hasat zamanı için: Y= 897.563 + 126.238 X). Buna göre ham seker verimlerinde 7 Mayıs'tan itibaren azalma görlllUrken, 30 Ekim hasat zamanında 10 Ekim'den daha yllksek olmuştur, istatistiksel olarak en yliksek ham şeker verimi 7 ve 14 Mayıs zamanları (1209 ve 1141 kg / da) ile 30 Ekim hasat zamanında (1150 kg / da); en dUsUk ham seker verimi ise 21 ve 28 Mayıs ekim zamanları (1013 ve 985 kg / da) ve 10 Ekim hasat zamanında (1024 kg / da) elde edilmiştir. 9. Kuru madde oranı bakımından, seker pancarı çeşitleri farklılık göstermemiştir. Ekim zamanları bakımından kuru madde oranları arasındaki farklılıklar, deneme yıllarında önemsiz olurken; iki yılın ortalama sonuçlarına göre, 7 Mayıs ekim zamanında, diğer ekim zamanlarından Önemli derecede yüksek kuru madde oranı elde edilmiştir. Hasat zamanlarında ise 30 Ekim'deki kuru madde oranı, 10 Ekim'den daha yllksek olmuştur. 10. Ham seker oranı üzerine hasat zamanlarının etkisi önemli olmuştur. Seker pancarının şeker yapma döneminin uzaması nedeniyle ham seker oranı 30 Ekim haşatında (% 20.94), 10 Ekim haşatından (% 18.86) önemli derecede yüksek bulunmuştur. Seker pancarı çeşitleri ve ekim zamanları arasında önemli farklılık görülmemiştir. 11. Çözünebilir şeker oranı bakımından, seker pancarı çeşitleri ve ekim zamanları arasındaki farklılıklar önemsiz bulunurken, hasat zamanları çok önemli bulunmuş, 30 Ekim haşatında en yüksek olmuştur. 12. Usare safiyeti üzerine, hasat zamanlarının etkisi önemli olmuş ve 30 Ekim haşatında önemli oranda yükselme görülmüştür. Seker pancarı çeşitleri ve ekim zamanları arasında ise istatistiksel farklılık görülmemiştir. 13. Pancarın kalitesini genelde olumsuz etkileyen kül oranı, ekim zamanı geciktikçe artma göstermiştir. 7 Mayıs* ta en düşük, 21 Mayıs 'ta ise en yüksek kül oranı elde edilmiştir. Diğer taraftan, 30 Ekim haşatında, 10 Ekim'den daha düşük oranda kül elde116 edilmiştir. Seker pancarı çeşitleri arasında ise herhangi bir farklılık bulunmamıştır. 14. Seker pancarı çeşitleri amino azot oranları bakımından önemli derecede farklılık göstermiştir. Eva ve T. S. Poly 863 çeşitlerinin amino azot oranı (40.5 ve 38.1 mg); Kawepoly, Nina ve' Kawemaja çeşitlerinden daha yllksek bulunmuştur (sırasıyla 33.6, 32.0 ve 31.7 mg). Ekim ve hasat zamanları geciktikçe amino azot oranlarında dUşme görlllmUstUr. Buna göre, en yllksek amino azot oranı 7 Mayıs ekim zamanında (40.5 mg) ve 10 Ekim hasat zamanında (36.8 mg) ; en dUsUk amino azot oranı ise 28 Mayıs ekim zamanında (30.9 mg) ve 30 Ekim hasat zamanında (33.6 mg) elde edilmiştir. 8. SUMMARY In this study carried out in the ecological conditions of Van city in the dates of 1992 and 1993, It was aimed to determine the effect of different sowing and harvesting dates on the characteristics of morphology, yield, and on the quality of some sugar cultivars. In the research, the cultivars of Eva, Turk Seker Poly 863, Nina, Kawemaja, and Kawepoly suger beets were used. As sowing dates, 7, 14, 21, and 28 May, and also the dates of 10 and 30 October were chosen. The experimental design was conducted according to split plots with as 4 replications in randomized blocks. When applying sowing process, every cultivar was considered for each main plot with combination. When sowing of seed into the each sub plot including edge rows, dimensions were 6 m lenght for 10 rows, 45 cm for row spacing, 25 cm for intra row, and 4 cm for sowing depth. The soil was in the structure of sandy-clay-loam and clay-loam, non- saline, and also It was rich in lime and potassium. In addition, It was weak in alkali reaction (pH: 7.4 - 7.6), and poor in organic matter and nitrogen, and finally It was medium in avaliable phosphorus. To supply the needs of basic nutrients for plants, the soil was fertilized with 20 kg N / da ( Amonium sulfate 21 %) and 15 kg P205 / da (Triple super phosphate 42 %). 8 times of irrigation and 4 times of hoeing were done for both of dates of experiment. In the experiment, the necessary measurements, weighing, and analysis process were done on the sugar beets harvested with pitchfork from the harvesting area of plots (14.4 mi), and the results obtained were summarized as the following based on the average of the years: 1. In terms of root pronginess, there was no differences between the cultivars of sugar beets and harvesting dates. Differences within sowing dates were found significant for 1992. The root pronginess at significant levels in the clay-loam soils, especially on the dates of 21 and 28 May, was obtained. 2. While differences of root diameters the cultivars of sugar beets and harvesting dates were insignificant, the harvesting date118 of 7 May for both years had the rate of high level significantly. 3. The cultivars of sugar beets showed significant differences in point of root lenght. The sowing dates for both years were found significant, except the year of 1993. The root lenght which was generally shorter in the heavy soil conditions shortened particularly in the latest sowing dates (21 and 28 May) of both years. On the other hand, while root lenght of harvesting date of 30 October 1993 was found highly significant, It was not significant in aspect of characteristics mentioned for 1992. 4. Differences in the numbers of leaves were not significant among the cultivars of sugar beets. The sowing dates in 1992 and harvesting dates in 1993 showed differences. According to that, the most number of leaves per plant were obtained in the sowing date of 7 May 1992 and harvesting date of 30 October 1993. 5. The differences of leaves lenght were statistically significant in the years of experiment. Longer leaves were observed for the climate and soil conditions of the first year. For the some aspect, the cultivars of sugar beets and sowing dates did not show differences. Longer leaves were obtained in the year of 1992 when compared with the year of 1993 since they lost their viability in short time, particularly because of falling down of bottom leaves. Because of that, the lenght of leaf decreased on the harvesting date of 30 October. 6. The yield of root in the cultivars of sugar beets and in the narvesting dates did not show any differences. However, differences in the sowing dates were fairly significant. According to the averages of the years, a linear decline (Y= 6460.39 - 398.5 x) was observed after 7 May sowing date. The highest root yield for the sowing dates of 7 and 14 May (6064 and 5743 kg / da), and the lowest root yield (5099 and 5951 kg / da) for the sowing dates of 21 and 28 May were obtained. 7. While the effects of the cultivars of sugar beets and sowing dates on the yield of fresh leaves were insignificant, the effect of harvesting date was found more significant. In points of averages of the years, the yield of fresh leaf obtained from the119 harvesting of the date of 10 October (2485 kg / da) was higher than those of the harvesting date of 30 October, which was 2100 kg / da. 8. Differences among the cultivars of sugar beets were not significant in view of crude sugar yield, but differences in the sowing and the harvesting dates. If the averages of the years looked over, there was significant changes in the delayed sowing and harvesting dates linearly (Y= 1286.65 - 79. 893 xfor the sowing date; Y= 897.563 + 126.238 xfor the harvesting date). As conclusion of this, while a decrease was observed for the yield of sugar after 7 May, a higher yield of crude sugar was found from the harvesting date of 30 October than those of 10 October. Statistically, higher crude sugar yield was monitored on the sowing dates of 7 and 14 May (1209 and 1141 kg / da), and on the harvesting date of 30 October (1150 kg / da) while the lowest crude sugar yield was obtained from the sowing dates of 21 and 28 May (1013 and 985 kg / da), and on the harvesting date of 10 October (1024 kg / da). 9. For the contents of dry matter, the cultivars of sugar beets had differences. In aspect of sowing dates, while the differences in the contents of dry matter were insignificant in the years of experiment, highly dry matter rates were found from 7 May sowing date rather than the other sowing dates when the mean results of the both years viewed. In the harvesting dates, the contents of dry matter on the date of 30 October were higher than those of 10 October. 10. The effect of harvesting dates on the crude sugar rates was significant. The rate of crude sugar of the averages of the years was found significantly higher on the harvesting date of 30 October (20.94 %) than that of 10 October harvesting date (18.86 %), due to taking long time of the sugar making period of sugar beets. It was not seen any differences in the cultivars of sugar beets and the dates of harvesting. 11. While the differences of the soluble sugar rates obtained for the cultivars of sugar beets and sowing dates were insignificant, It was found significant differences in the harvesting dates. The highest value was found for the date of 30120 October. 12. The effect of the harvesting date on the concentration of juice was different significantly, and It was in higher levels on the date of 30 October. There was no differences in the dates of the sowing and the cultivars of sugar beets. 13. The content of ash affects the quality of sugar beets negatively showed the more increase when sowing date had the more delaying. The lowest ash content was found on the date of 7 May while highest content were monitored on the date of 21 May. On the other hand, the highest ash content was found on the harvesting date of 30 October than those of 10 October. No differences was obtained in the cultivars of sugar beets. 14. There was significantly differences in the contents of amino nitrogen of sugar beets cultivars. The content of amino nitrogen of Eva and T.S. Poly 863 cultivars (40.5 and 38.1 mg) were found higher than those of Kawepoly, Nina, and Kawemaja (33.6, 32.0 and 31.7 mg respectively). The more delaying was seen in the harvesting and sowing dates, the more decrease was obtained in the amount of amino nitrogen. According to that, the highest amino nitrogen content was observed on the harvesting dates of 7 May and 10 October (36.8 mg). In addition, the lowest amino nitrogen content was obtained on the sowing date of 28 May (30.9 mg), and on the harvesting date of 30 October (33.6 mg). 131