Search

Yurtseverlik sosyal bilgiler ogretim alani icinde yer alan bir vatandaslik degeridir. Bu arastirma sosyal bilgiler ogretmenlerinin yurtseverlik algilarini ortaya cikarmayi amaclamaktadir. Fenomenoloji deseninde gerceklestirilen arastirmaya maksimum cesitlik orneklemesi ile belirlenen 14 sosyal bilgiler ogretmeni katilmistir. Arastirma verileri yari-yapilandirilmis gorusme ile toplanmistir. Arastirma verileri NVivo programinda icerik analizi teknigi ile analiz edilmistir. Arastirma sonuclarina gore, sosyal bilgiler ogretmenleri yurtseverligi, sevgi, baglilik, sorumluluk kavramlariyla aciklamislar ve kendilerini kor yurtseverlige daha yakin gormuslerdir. Ogretmenlerin etkin ve demokratik yurttaslik egitimi konusunda bilinclenmeleri ve yapici yurtsever olmalarina iliskin egitim almalari ve uygulamalarini bu yonde gelistirmeleri saglanabilir.

Problem: Tolerance is one of the values which citizens should have in today's multicultural and democratic society. Educational system should teach tolerance to the individuals in a democratic society. Tolerance can be given through curricula in educational process. Social studies is one of the courses for conducting tolerance education. Skills and perspectives of teachers are important for tolerance education in social studies. The purpose of this study is to understand social studies teachers' perceptions of tolerance. Method: In the study, qualitative research method and phenomenology that is one of the qualitative research designs was employed. The participants were determined using criterion sampling. 10 social studies teachers graduated from social studies education departments working at schools of Eskisehir Provincial Directorate of National Education participated in the study. The research process consisted of two phases. The data were gathered through semi-structured interviews. The interviews were conducted in two steps in order to make an in-depth analysis. In Phase I of the study, semi-structured interviews were conducted with 10 teachers in December and January months during the 2012-2013 school year. The data obtained from the first interviews were also the base for the questions in the second interviews. In Phase II of the study, semi-structured interviews were again conducted with 10 teachers who participated in the first interviews in April and May months during the 2012-2013 school year. Teacher Interview Form-1 in the first interviews and Teacher Interview Form-2 in the second interviews were used for data collection. As for data analysis, thematic analysis technique was used. The data were analysed, the findings were defined and interpreted based on the research questions. Findings: The findings of the study revealed that the social studies teachers described tolerance as respecting ideas, values, beliefs and behaviors, accepting differences such as gender, race and developmental characteristics, being considerate, accepting one's faults, caring about people and being objective, and emphasized the religious aspect of tolerance. The social studies teachers described the limits of tolerance as damaging freedom, country and individuals. Most of them stated that tolerance was important to live together in a community. They also asserted that families were effective in their children's tolerance development. Besides, according to them, age, experience and reading habits could also affect tolerance. The findings also showed that the social studies teachers pointed out that prejudices, pressure and media such as television and Internet inhibited tolerance.

Problem Durumu: Türkiye'de vatandaşlık eğitimi, Osmanlı İmparatorluğu'ndan 2000'liyıllara kadar edilgen ve görev odaklı bir özellik gösterirken Avrupa Birliği üyelik süreciyle birlikte etkin ve demokratik vatandaşlık eğitimine doğru evrilmiştir. Bu bağlamda 2004 yılında Sosyal Bilgiler Öğretim Programı yapılandırmacı yaklaşımı da benimseyerek etkin vatandaşlık eğitimine yönelik olarak yenilenmiştir. Bu araştırmada, Sosyal Bilgiler dersinde etkin ve demokratik vatandaşlık eğitimi uygulamaları ve karşılaşılan sorunlar incelenmiştir. Böylece, etkin ve demokratik vatandaşlık eğitimini uygulamaya başlayan Türkiye ve benzer ülkelerde ilköğretimde etkin vatandaşlık eğitiminin geliştirilmesine katkı sağlanacağı beklenmektedir. Ayrıca, bu araştırma sonuçlarından, etkin ve demokratik vatandaşlık eğitimi konusunda öğretmen eğitim programlarının geliştirilmesi ve öğretmenlere hizmet içi eğitim etkinliklerinin düzenlemesinde yararlanılabilecektir. Araştırmanın Amacı: Bu araştırmanın amacı, Sosyal Bilgiler dersinde etkin ve demokratik vatandaşlık eğitimin sürecini ve bu süreçte yaşanan sorunları anlamaktır. Yöntem: Bu araştırmada bütüncül çoklu durum deseni kullanılmıştır. Araştırmada katılımcıların seçiminde aşırı ve aykırı durum örneklemesi yapılmıştır. Bu kapsamda, araştırma bir alt ve orta sosyo-ekonomik düzeydeki öğrencilerin devam ettiği bir devlet okulu ile üst sosyo-ekonomik düzeyden gelen öğrencilerin devam ettiği bir özel ilköğretim okulunda gerçekleştirilmiştir. Araştırmaya bu okullarda görev yapan altı öğretmen ve bu öğretmenlerin sınıflarından 30 öğrenci katılmıştır. Araştırma verileri yarı-yapılandırılmış görüşme, katılımcı gözlem ve dokümanların incelenmesi ile toplanmıştır. Araştırmacı, Sosyal Bilgiler dersinde gözlemci olarak katılımcı biçiminde ders sürecini izlemiştir. Gözlem öncesi ve sonrasında öğretmen ve öğrencilerle yarı-yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Ek olarak, öğretmenlerin ders planları ve derste kullandıkları materyaller incelenmiştir. Araştırma verilerinin analizinde tematik analiz yöntemi kullanılmıştır. Analizde gözlem ve görüşme verileri, alt ve üst sosyo-ekonomik düzey karşılaştırılarak yapılmıştır. Araştırmanın inanırlığını artırmak için birçok veri kaynağından yararlanılmış, veri analizinde bir başka uzmanla çalışılmış ve katılımcılarla veriler paylaşılmıştır. Bulgular: Araştırma sonuçlarına göre, öğretmenlerin vatandaşlık algısı, siyasal görüşü ve eğitim geçmişi vatandaşlık eğitimine yansımaktadır. Bireysel vatandaşlık algısına sahip öğretmenler hak ve özgürlükleri vurgularken; toplumcu vatandaşlık algısına sahip öğretmenler daha çok devlete karşı olan sorumlulukları vurgulamaktadır. Öğretmenlerin çoğunun toplumcu, edilgen ve görev odaklı vatandaşlık algısına sahip olması etkin vatandaşlık eğitimini olumsuz etkilemektedir. Aynı zamanda öğretmenler, hizmet öncesi ve hizmet içi eğitim sürecinde vatandaşlık eğitimine ilişkin yeterli bilgi ve deneyim elde etmemişlerdir. Öğretmenlerin etkin ve demokratik vatandaşlık eğitimi konusunda yeterli bilgi ve deneyime sahip olmaması vatandaşlık eğitimi uygulamalarına olumsuz yansımaktadır. Öğrencilerin yaşı, cinsiyeti ve sosyal çevresi de etkin vatandaşlık eğitimini etkilemektedir. Yaşı küçük olan öğrenciler devlet, anayasa gibi temel vatandaşlık kavramlarını anlamada zorlanmaktadır. Kız öğrenciler ise, siyasal konulara ilgi göstermemektedir. Sosyo-ekonomik düzeyi düşük öğrenciler sosyo-ekonomik düzeyi yüksek öğrencilere göre daha edilgen ve görev odaklı bir vatandaşlık tutumu göstermektedir. Üst sosyo-ekonomik düzeyden gelen öğrenciler ise, daha çok haklarını bilmekte, kullanmakta ve eleştirel düşünmektedir. Eğitim sisteminin yapısı ve işleyişi de etkin vatandaşlık eğitimini etkilemektedir. Sınav merkezli eğitim sistemi, geleneksel okul sistemi ve kültürü, yasalar ve yönetmelikler vatandaşlık eğitimi üzerinde olumsuz etki yaratmaktadır. Sınav merkezlieğitim sistemi, vatandaşlık eğitiminin uygulama yapılmadan kuramsal kalmasına neden olmaktadır. Geleneksel okul yapısı ve kültürü, öğrencilerin Sosyal Bilgiler dersinde edindiği vatandaşlık bilgilerinin uygulanmasına olanak vermemekte ve vatandaşlık eğitimini desteklememektedir. Ayrıca, yasa ve yönetmelikler, Sosyal Bilgiler dersinde öğretmenleri sınırlandırmakta ve onların vatandaşlıkla ilgili birçok konuyu ele almalarını zorlaştırmaktadır.Tartışma ve Öneriler: Bu araştırma sonuçları, öğrencilerin edilgen ve görev odaklı vatandaşlık algısının Sosyal Bilgiler dersinin başında ve sonunda değişmediğini göstermektedir. Bu sonuç,Sosyal Bilgiler dersinde etkin vatandaşlık eğitiminin beklenilen düzeyde gerçekleşmediğini göstermektedir. Sosyal Bilgiler dersinde etkin vatandaşlık eğitimi, değer ağırlıklı, daha çok kuramsal bilgi ve sınav odaklı, siyasal konulardan uzak ve geleneksel öğretimle gerçekleşmektedir. Bu ders sonucunda, öğrencilerin siyasal okuryazarlık, etkili düşünme ve katılım becerileri yeterli düzeyde gelişmemektir. Sosyal Bilgiler dersinde etkin vatandaşlık eğitimini, öğretmen, öğrenci ve eğitim sisteminden kaynaklanan kimi etmenler etkilemektedir. Bu etmenler arasında öğretmenin vatandaşlık algısı, siyasal görüşü ve eğitim geçmişi önem taşımaktadır. Öğretmenlerin çoğunun, etkin vatandaş algısına sahip olmaması Sosyal Bilgiler dersinde edilgen ve görev odaklı vatandaşlık eğitimini güçlendirmektedir. Öğretmenlerin daha önceki eğitim yaşamında vatandaşlığı devlete karşı sorumluluklar olarak öğrenmesi ve etkin vatandaşlık eğitimine ilişkin bilgi ve deneyim eksikliği uygulamalarına olumsuz yansımaktadır. Bu nedenle, öğretmenlerin etkin vatandaşlık eğitimi konusunda hizmet öncesinde ve hizmet içi etkinliklerle bilgilendirilmeleri uygulamalarının güçlenmesinde etkili olacaktır. Öğrencilerin, yaşı, cinsiyeti ve sosyo-ekonomik ve kültürel yapısı etkin vatandaşlık eğitimini etkilemektedir. Özellikle kız öğrencilerin siyasal konularda ilgisiz tutumları ve düşüncelerini açıklama konusunda daha az katılım göstermesi toplumsal yaşamda kadının rolüyle ilişkilendirilebilir. Öğretmenler, etkin vatandaşlık eğitimi amacıyla Sosyal Bilgiler dersinde kız öğrencilerin sosyal ve siyasal katılımlarını artıracak önlemler almalıdır. Ayrıca, edilgen vatandaş algısının alt sosyo-ekonomik kültürde daha güçlü olması ve hak ve özgürlüklerin göz ardı edilmesi, öğrencilerin okulda elde ettiği etkin vatandaşlık kazanımlarını sosyal çevrenin desteklememesine neden olmaktadır. Böylece, öğrenciler etkin vatandaşlık kazanımlarını çevrelerinde ve toplumda uygulayamayacağını düşündükleri için yeterli önemi vermemekte ve benimsememektedir. Eğitim sistemi yapısından ve işleyişinden kaynaklanan kimi nedenler etkin vatandaşlık eğitimini olumsuz etkilemektedir. Bunlardan biri sınav merkezli eğitim sistemidir. Sınav merkezli eğitim sistemi öğretmenlerin ve öğrencilerin vatandaşlık eğitiminde kuramsal bilgilere yönlenmelerine neden olmaktadır. Böylece, vatandaşlık eğitimi uygulamalı bir eğitim olmaktan uzaklaşarak kuramsal bilgilere dayalı bir eğitime dönüşmektedir. Bunun yanı sıra öğrenciler, Sosyal Bilgiler dersinde elde ettiği etkin vatandaşlık kazanımlarını okulda uygulayamamaktadır. Etkin vatandaşlık eğitiminin gerçekleştirilebilmesi için demokratik okul yapısı ve kültürünün oluşturulması gerekmektedir. Ayrıca, öğretmenlerin siyasal konulara ele almasını sınırlayan yasaların olması, öğrencilerin siyasal okuryazarlık ve siyasal katılım yeterliklerini geliştirmelerini olumsuz etkilemektedir. Bu nedenle, öğretmenlerin akademik özgürlüğünü sağlayacakyasalar yeniden düzenlenmelidir., Problem Statement:Turkey's passive and task-oriented approach to citizenship education, which has endured since the Ottoman Empire period, has begun to change into more active and democratic citizenship education since Turkey joined the European Union. Identifying the practical problems as well as describing the challenges when practicing the Social Studies curriculum will contribute to citizenship education and its development, both in Turkey and in similar countries. Purpose of Study:The purpose of the present study is to explore the active and democratic citizenship education procedures in Social Studies course in Turkey and to determine the challenges encountered in active citizenship education. Methodology:The study was conducted using a holistic, multiple-case study design. Data were collected through interviews, classroom observations and documents. In this study, extreme or deviant case sampling was used. The study was conducted in two schools: a state school with a low socioeconomic background and a private school with high socioeconomic background. A total of six volunteer teachers and 30 students from both of the schools participated in the study. Findings: The study found that the citizenship perceptions, political views and educational backgrounds of the teachers had an effect on the citizenship education in their lessons. Furthermore, the age, maturity level, gender and social environment of the students had an effect on implementing citizenship education. Also, the test-centered educational system, traditional school organizations and culture, and the relevant legislations and regulations limited the ability of teachers to handle political issues and had negative effects on citizenship education. Discussion and Recommendation:The findings of the present study revealed that the students' task-based and passive perception of citizenship did not demonstrate any change at the beginning and end of the Social Studies course. The findings from this study suggest that, in general, citizenship education in Social Studies courses tends to offer, in part, a set of social moral values that focus more on theory and exams and lack opportunities for practice. At the end of this course, students are raised as apolitical citizens with low political literacy who lack effective thinking and participation skills. Therefore, teachers should be trained in active citizenship education, democratic school culture should be developed and the relevant legislations should be readjusted to provide teachers with more freedom in their academic concerns along with active citizenship education.

WOS: 000384748400018, Problem Statement: Social justice addresses inequality in society, including economic inequality, global migration, racism, xenophobia, prejudice against disabled people, and class discrimination. In Turkey, social studies curriculum aims to cultivate active, democratically minded citizens who value justice, independence, peace, solidarity, tolerance, freedom, and respect and demonstrate critical thinking skills, problem solving skills, social participation, and empathy. Purpose: Since social justice education affects teachers' values, beliefs, experiences, practices, and views on social justice, we aimed to understand social studies teachers` perceptions and experiences of social justice. Methods: Following a phenomenological research design selected in accordance with maximum variation sampling, we recruited 10 teachers for our sample. We collected data by conducting semi-structured interviews with the teachers and classroom observations of four of them. We analyzed data by following an inductive approach. Findings: Teachers perceived the concept of social justice in terms of equality, justice, discrimination, human rights, respect, and tolerance. Teachers expressed their sensitivity to equalitarianism, as well as their efforts to prevent discrimination in their daily lives, abide by social rules, protect the environment, and not violate disabled citizens. A few teachers reported their active engagement in the activities of non-governmental organizations, and all teachers generally indicated that the development of their perceptions of social justice had been affected by their families, educational backgrounds, living environment, and the schools where they work. The teachers expressed not discriminating students, exhibiting positive attitudes toward them, and to some extent, demonstrating aspects of human rights, democracy, and environmental protectionism during lessons. However, teachers indicated no perceptions of struggles against injustice and did not report having experiences with such struggles during lessons. In general, their experiences were affected by their perceptions, their experiences in non-governmental activities, curricula, and course textbooks, and the socio-cultural structure of their schools. Conclusions and Recommendations: Social studies teachers' perceptions of social justice were consistent with their experiences demonstrated during lessons. The teachers mentioned several examples of historical and recent social injustice, but did not conduct any discussions or solicit suggestions about how to overcome such injustices. It is thus necessary to reconsider pre- and in-service training programs within the context of social justice and education., Anadolu University's Scientific Research Project Unit [1502E0890], This research was generated from a master's thesis, which was supported by Anadolu University's Scientific Research Project Unit (no. 1502E0890). The research was previously presented as an oral presentation at the 5th International Symposium on Social Studies Education organized by Pamukkale University on April 28, 2016.

Bu arastirmanin amaci ilkokul dorduncu sinif ogrencilerinin hosgoru algisini ve gelisimini anlamaya calismaktadir. Fenomenoloji deseninde gerceklestirilen bu arastirmaya 30 ilkokul dorduncu sinif ogrencisi ile 12 sinif ogretmeni katilmistir. Arastirma verileri ogrencilerle yari-yapilandirilmis gorusme ve ogretmenlerle grup gorusmeleriyle toplanmistir. Gorusme verileri tematik olarak analiz edilmistir. Arastirma sonucunda ogrencilerin hosgoruyu daha cok yardimlasma, affetmek, sevgi ve iyi davranmak olarak algiladiklari cok az ogrencinin farkliliklara saygi olarak algiladigi gorulmustur. Ogretmenler ogrencilerin hosgoru algisinin gelisiminde gelisim ozelliklerinin, sosyal cevrenin, ogretim programlari ve ders kitaplarinin ve okulun sosyal ve kulturel yapisinin etkili oldugunu belirtmistir.

The purpose of this study is to understand social studies teachers' perceptions of tolerance education and their practices. The participants were 10 social studies teachers who were determined using criterion sampling. The data were gathered through semistructured interviews and analysed thematically. According to the results of the study, most of the teachers emphasized that tolerance could be gained through education, educated people were more tolerant, and teachers should be tolerant. The social studies teachers emphasized that values and diversities should be taught for tolerance. The teachers also pointed out that after receiving tolerance education, the students should have empathy, be respectful for diversities, confident, patient, obey the rules, be objective, have developed communication skills and have a broad perspective. They stated that with regard to tolerance, they mostly talked about events emerging in the classroom during their lessons. Moreover, the teachers, as the guidance teachers, talked about tolerance outside the classroom, and organized book activities and competitions towards tolerance. They indicated that tolerance was not included in the Social Studies curriculum sufficiently. Educational activities which will improve teachers’, families’ and students’ perceptions of tolerance can be arranged. Qualitative and quantitaive researchs can be conducted about families’ and students’ perceptions of tolerance, Bu araştırmanın amacı, sosyal bilgiler öğretmenlerinin hoşgörü eğitimine bakışını ve hoşgörü eğitimine ilişkin uygulamalarını anlamaktır. Araştırmaya ölçüt örneklem ile belirlenen 10 sosyal bilgiler öğretmeni katılmıştır. Araştırmanın verileri yarı- yapılandırılmış görüşme yoluyla toplanmış ve tematik olarak analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda sosyal bilgiler öğretmenlerinin çoğu hoşgörünün eğitimle kazandırılabileceğini, eğitimli insanların daha hoşgörülü olduklarını ve öğretmenin hoşgörülü olması gerektiğini vurgulamışlardır. Sosyal bilgiler öğretmenleri, hoşgörü için değerlerin ve farklı kültürlerin öğretilmesi gerektiğine vurgu yapmışlardır. Sosyal bilgiler öğretmenleri, hoşgörü eğitimi aldıktan sonra öğrencilerin empati becerisine sahip, farklılıklara saygı gösteren, özgüvenli, sabırlı, kurallara uyan, nesnel, iletişim becerileri gelişmiş ve geniş bir bakış açısına sahip bireyler olmaları gerektiğini belirtmişlerdir. Sosyal bilgiler öğretmenleri hoşgörü eğitimine yönelik olarak derslerinde daha çok sınıfta gelişen olaylarla ilgili konuştuklarını belirtmişlerdir. Sosyal bilgiler öğretmenleri, ders dışında ise sınıf rehber öğretmeni olarak hoşgörüye değindiklerini, hoşgörüye yönelik kitap kampanyası ve yarışma düzenlediklerini de belirtmişlerdir. Sosyal bilgiler öğretmenleri, Sosyal Bilgiler Öğretim Programı’nda hoşgörüye yeterince yer verilmediğini belirtmişlerdir. Öğretmen, öğrenci ve ailelerin hoşgörü algısını geliştirecek eğitim etkinlikleri düzenlenebilir. Ailelerin ve öğrencilerin hoşgörü algısını belirleyecek nicel ve nitel çalışmalar yapılabilir.

Patriotism is one of the citizenship values that need to be taught in social studies. This study explored social studies teacher candidates’ perceptions of patriotism and patriotic education. The study was conducted in phenomenology design and it included 15 social studies teacher candidates. Data were collected using semi-structured interviews and analyzed thematically. The study found that all the teacher candidates primarily associated patriotism with love, respect and commitment. Also, some of the participants regarded patriotism as fulfilling one’s responsibilities while some others considered it as striving for human rights and democracy. In addition, the participants had a constructive and democratic perception of patriotism in general. The social studies teacher candidates’ perception of patriotism is influenced by their families’ and social environments’ perception of patriotism and patriotism messages given by the educational system and media. Finally, the teacher candidates’ perception of patriotism had a direct impact on their perspective on patriotic education, Yurtseverlik, sosyal bilgiler dersinde kazandırılması gereken vatandaşlık değerlerdendir. Bu araştırma, sosyal bilgiler öğretmen adaylarının yurtseverlik algısını ve yurtseverlik eğitimine bakışını irdelemiştir. Olgubilim deseninde gerçekleştirilen bu araştırmaya 15 sosyal bilgiler öğretmeni katılmıştır. Araştırma verileri, yarı-yapılandırılmış görüşme ile toplanmış ve tematik olarak analiz edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, öğretmen adaylarının tamamı yurtseverliği, öncelikle sevgi, saygı ve bağlılık ile ilişkilendirmiş bunun ötesinde bazıları sorumluluklarını yerine getirmek bazıları da demokrasi ve insan hakları için çaba göstermek olarak yorumlamışlardır. Öğretmen adaylarının çoğunlukla yapıcı yurtsever algısına sahip oldukları görülmüştür. Aile, ikamet edilen sosyal çevre, eğitim, etnik yapı ve yazılı ve görsel basın Sosyal Bilgiler öğretmen adaylarının yurtseverlik algısının gelişiminde etkili olmuştur. Öğretmen adaylarının yurtseverlik algısı yurtseverlik eğitimine ilişkin bakış açısını doğrudan etkilemektedir.Anahtar kelimeler: Yurtseverlik, Sosyal Bilgiler, Vatandaşlık eğitimi, Öğretmen adayları

"İnsan Hakları, Yurttaşlık ve Demokrasi" dersi 2015-2016 öğretim yılından itibaren uygulamaya konulan, ilkokul 4. sınıflarda öğrencilere insan hakları, yurttaşlık ve demokrasi ile ilgili temel değerleri kazandırmayı amaçlayan bir derstir. Bu araştırmanın amacı, "İnsan hakları, yurttaşlık ve demokrasi" dersine ilişkin öğrenci ve öğretmenlerin deneyim ve algılarını irdelemektir. Araştırmada nitel araştırma yöntemi kapsamında olgu bilim deseni benimsenmiştir. Araştırmanın katılımcıları maksimum çeşitlilik örneklemesi tekniği ile belirlenmiştir. Bu kapsamda, araştırma Eskişehir il merkezinde yer alan alt, orta ve üst sosyoekonomik düzeyden öğrencilerin öğrenim gördüğü üç ilkokulda 8 öğretmen ve 20 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın verileri yarı yapılandırılmış görüşme tekniği ile toplanmıştır. Verilerin analizinde tematik analizden yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda, öğrencilerin dersi temel demokratik değerleri çoğunlukla kazandığı için işlevsel olarak algıladığı, sadece öykülere dayalı bir öğretim modeli benimsenmesi nedeniyle Türkçe dersi gibi algıladığı, geleneksel değerlendirme tekniklerinin öğrencilerin demokratik değer kazanımlarını ölçmede yetersiz kaldığı görülmektedir. Bu dersin işlevselliğinin artırılması için, dersin öğretim programı içeriğinin yenilenmesinin yanı sıra ders kitabının yenilenmesi ve ders materyallerinin geliştirilmesi, etkin öğretim yöntemlerinin işe koşulması ve öğretmenlerin bilgilendirilmesi gerekli olduğu görülmektedir., "Human Rights, Citizenship and Democracy" is a course that began to be delivered as of the 2015-2016 school year and aims to teach elementary fourth graders the basic values related to human rights, citizenship and democracy. The aim of this study was to examine students and teachers' experiences and perceptions of the course "Human Rights, Citizenship and Democracy". In the study, phenomenological research design was adopted in the scope of the qualitative research method. The participants were selected through the maximum diversity sampling technique. In this respect, the study was conducted with eight teachers and 20 students in three elementary schools where students with low, middle and high socio-economic status study in the Eskisehir province. The data were gathered by using the semi-structured interview technique. Thematic analysis was employed in the analysis of the data. As a result, it was found that the students perceived the course as functional since they mostly learned basic democratic values, they also perceived it as the Turkish course because an instructional model based on stories was mostly adopted, and traditional assessment techniques were insufficient in measuring students' gains regarding democratic values. In order to enhance the effectiveness of this course, it seems necessary to update the contents of the course curriculum as well as the coursebook, develop course materials, employ effective instructional methods, and inform teachers in this regard.

Bu araştırmanın amacı, Sosyal Bilgiler öğretmenlerinin hoşgörü algısını belirlemektir.Bu araştırmada, nitel araştırma desenlerinden olgubilimden yararlanılmıştır. Araştırmaya 10 Sosyal Bilgiler öğretmeni katılmıştır. Araştırmada veriler yarı-yapılandırılmış görüşme yoluyla toplanmış ve tematik olarak analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda,Sosyal Bilgiler öğretmenlerinin hoşgörüyü; düşünce, değer, inanç ve davranışlara saygı duymak, cinsiyet, ırk ve gelişim özellikleri gibi farklılıkları kabul etmek, hataları kabul etmek, insana değer vermek ve nesnel olmak olarak tanımladıkları ortaya çıkmıştır. Sosyal Bilgiler öğretmenleri hoşgörünün sınırlarını, bireylere ve ülkeye zarar verme olarak vurgulamışlardır. Sosyal Bilgiler öğretmenleri hoşgörü algılarının gelişiminde ailesinin, yaşının, deneyimlerinin ve okuduğu kitapların etkili olduğunu belirtmişlerdir.

Bu araştırmanın amacı, Sosyal Bilgiler öğretmenlerinin hoşgörü algısını ve hoşgörü eğitimine bakış açıları ile derslerinde gerçekleştirdikleri uygulamaları belirlemektir. Bu araştırmada, nitel araştırma desenlerinden olgubilimden yararlanılmıştır. Araştırmanın katılımcıları, ölçüt örneklem ile belirlenmiştir. Araştırmanın katılımcıları, Eskişehir İl Milli Eğitim Müdürlüğü'ne bağlı okullarda görev yapan 10 Sosyal Bilgiler öğretmeninden oluşmaktadır. Araştırmada veriler yarı-yapılandırılmış görüşme yoluyla toplanmıştır. Yarı-yapılandırılmış görüşme ile elde edilen verilerin çözümlenmesinde tematik analiz tekniğinden yararlanılmıştır. Araştırmada Sosyal Bilgiler öğretmenlerinin hoşgörüyü; düşünce, değer, inanç ve davranışlara saygı duymak, cinsiyet, ırk ve gelişim özellikleri gibi farklılıkları kabul etmek, hataları kabul etmek, insana değer vermek ve nesnel olmak olarak tanımladıkları ortaya çıkmıştır. Sosyal Bilgiler öğretmenleri hoşgörünün sınırlarını, bireylere ve ülkeye zarar verme olarak vurgulamışlardır. Sosyal Bilgiler öğretmenlerinin hoşgörü algılarının gelişiminde ailesinin, yaşının, deneyimlerinin ve okuduğu kitapların etkili olduğunu ortaya çıkmıştır. Sosyal Bilgiler öğretmenleri, önyargının, baskının ve televizyon, internet gibi teknolojik araçların hoşgörüyü engellediğine vurgu yapmışlardır. Sosyal Bilgiler öğretmenlerinin çoğu hoşgörünün eğitimle kazandırılabileceğini, eğitimli insanların daha hoşgörülü olduklarını ve öğretmenin hoşgörülü olması gerektiğini vurgulamışlardır. Sosyal Bilgiler öğretmenleri, hoşgörü için değerlerin ve farklı kültürlerin öğretilmesi gerektiğine ve hoşgörü eğitiminin drama, tiyatro gezi gibi yöntemlere gerçekleştirilmesi gerektiğine vurgu yapmışlardır. Sosyal Bilgiler öğretmenleri, hoşgörü eğitimi aldıktan sonra öğrencilerin empati becerisine sahip, farklılıkları saygı gösteren, özgüvenli, sabırlı, kurallara uyan, nesnel, iletişim becerileri gelişmiş ve geniş bir bakış açısına sahip bireyler olmaları gerektiğini belirtmişledir. Sosyal Bilgiler öğretmenleri derslerinde daha çok sınıfta gelişen olaylarla ilgili konuştuklarını belirtmişlerdir. Sosyal Bilgiler öğretmenleri, ders dışında ise sınıf rehber öğretmeni olarak hoşgörüye değindiklerini, hoşgörüye yönelik kitap kampanyası ve yarışma düzenlediklerini de belirtmişlerdir. Sosyal Bilgiler öğretmenleri, Sosyal Bilgiler dersi programında hoşgörüye yeterince yer verilmediğini belirtmiştir. Sosyal Bilgiler öğretmenleri öğrencilerin ben merkezli davranışlarının, önyargılı yaklaşmalarının, şiddete eğilimli olmalarının, ailelerin eğitim seviyesinin düşük olmasının, çocuklarına baskı yapmalarının ve çocuklarını aşırı korumacı yetiştirmelerinin, öğretim programlarının içeriğin yoğun olmasının ve ders saatinin az olmasının hoşgörü eğitiminde karşılaşılan sorunlar olduğunu belirtmişlerdir. Sosyal Bilgiler öğretmenleri, hoşgörü ve hoşgörü eğitimini geliştirmeye yönelik olarak; hoşgörü eğitimine küçük yaşta başlanmasını, öğretim programlarına ve ders kitaplarına hoşgörüye yönelik eklemeler yapılmasını, aile, öğretmen ve öğrenciye seminer düzenlenmesini, öğretmenlerin demokratik davranıp model olmasını ve derslerinde hoşgörüye yer vermesini,.ailenin bilinçli davranmasını ve çocuğuna örnek olmasını, yazılı ve görsel basında kamu spotları ve filmlerin kullanılmasını önermişlerdir.Anahtar Kelimeler: Sosyal Bilgiler, Vatandaşlık, Değer, Hoşgörü. The purpose of this study is to identify social studies teachers' perceptions of tolerance and views on tolerance education, and their teaching practices in this regard. In the study, qualitative research method and phenomenology was employed. The participants were determined using criterion sampling. Participants were 10 social studies teachers graduated from social studies education departments working at schools in Eskisehir. The data were gathered through semi-structured interviews and analysed using thematic analysis technique.The findings revealed that the social studies teachers described tolerance as respecting ideas, values, beliefs and behaviours, accepting differences such as gender, race and developmental characteristics, being considerate, accepting one's faults, caring about people and being objective. They described the limits of tolerance as damaging freedom, country and individuals. They also asserted that families, age, experience and reading habits were effective in their children's tolerance development. The teachers asserted that prejudices, pressure and technological devices such as television and Internet inhibited tolerance. Most of the teachers emphasized that tolerance could be gained through education, educated people were more tolerant, and teachers should be tolerant. The teachers stated that for tolerance, values and different cultures should be taught and tolerance education should be conducted using methods such as drama and theatre. According to the teachers, after receiving tolerance education, the students should have empathy, be respectful for diversities, considerate, confident, patient, obey the rules, have communication skills and a broad perspective. With regard to tolerance, they reported to talk mostly about events emerging in the classroom during their lessons. As the guidance teachers, they talked about tolerance, and organized book activities and competitions towards tolerance. About the problems encountered in tolerance education, they reported that the students had egocentric behaviours, prejudices, behaviours prone to violence, were not considerate towards inclusive students, and all these were a problem for tolerance; the families with low levels of education and making pressure on their children was another problem; above all, they had problems due to the intense contents, lack of enough class time, and bureaucratic difficulties. To develop tolerance and tolerance education, the social studies teachers offered suggestions including starting tolerance education at an early age, making additions to the course syllabuses and books about tolerance, organizing seminars for families, students and teachers, teachers being democratic and model while talking about tolerance in classes, families acting consciously and being a model for their children, and using public service ads and movies.Key Words: Social Studies, Citizenship, Value, Tolerance. 199