Search

Childhood Apraxia of Speech (CAS), is a neurologically based speech sound disorder characterized with impairments in the accuracy and consistency of movements that form the basis of speech. The aim of this study was to evaluate the language and speech characteristics of a case with CAS and to investigate the effectiveness of short-term language and speech therapy. A boy aged 6 years and 11 months with CAS was included in the study. In the assessment procedure; Test of Early Language Development, Third Edition (TELD-3), Turkish version (TEDIL), Turkish Articulation and Phonology Test (SST) was used, and oral motor, stimulability and inconsistency assessments were completed. After the evaluation, speech therapy was planned in line with Nancy Kaufman’s Childhood Apraxia of Speech Intervention Method and Cued Articulation Technique. Therapy was applied once a week, in 8 sessions of 45 minutes. After the therapy, there was a decrease in the raw scores of SST and in the inconsistency ratings. Stimulability ratings were improved. These findings provide initial data on the positive effect of short term language and speech therapy specific to childhood apraxia of speech., Çocukluk çağı konuşma apraksisi (ÇÇKA), konuşmanın temelini oluşturan hareketlerin doğruluğu ve tutarlılığındaki bozukluklar ile karakterize nörolojik bir konuşma sesi bozukluğudur. Bu çalışmanın amacı, ÇÇKA olan bir vakanın dil ve konuşma becerilerini değerlendirmek ve kısa dönem uygulanan dil ve konuşma terapisinin etkililiğini araştırmaktır. Çalışmaya 6 yaş 11 aylık, ÇÇKA olan bir erkek çocuk dahil edilmiştir. Vaka; Türkçe Erken Dil Gelişimi Testi (TEDİL), Türkçe Sesletim ve Sesbilgisi Testi (SST), Oral Motor Değerlendirme, Uyarılabilirlik Değerlendirmesi ve Tutarsızlık Değerlendirmesi ile değerlendirilmiştir. Değerlendirme sonrasında Kaufman’ın ÇÇKA Müdahale Yöntemi ve Cued Articulation (İpucuna Dayalı Artikülasyon) tekniği doğrultusunda terapi planlanmıştır. Terapi haftada bir gün, 45 dakikalık 8 seans şeklinde uygulanmıştır. Terapi sonrasında SST ham puanları ve tutarsızlık oranı azalmıştır. Uyarılabilirlik oranı artmıştır. Bu bulgular, ÇÇKA’ ya özgü kısa dönem dil ve konuşma terapisinin olumlu etkisi hakkında ilk verileri sağlamaktadır.

Master i rehabilitering og habilitering Bakgrunn: Apraksi er en hyppig kognitiv forekomst etter hjerneslag som påvirker evnen til å utføre grunnleggende aktiviteter i dagliglivet. Forskningen på behandling og prognose er begrenset. Ergoterapeuter er de som oftest er involvert i rehabilitering ved apraksi, men intervensjoner for praksis er lite belyst. Hensikt: Målet med denne studien er å få økt kunnskap om ergoterapeuter erfaringer, resonneringer og tilnærminger i behandling med apraksipasienter. Metode: Studien har et kvalitativ design, med bruk av semistrukturerte intervjuer og en tematisk analytisk tilnærming. Resultat og konklusjon: Studien viser at ergoterapeuter primært baserer egen fagutøvelse i behandling av apraksi basert på klinisk erfaring og resonnering, i tillegg til at pasientenes preferanser, ressurser og behov er sterkt avgjørende for valg av tilnærming. Ergoterapeutene i studien anvender ulike tilnærminger i behandling av apraksi basert på helbredende- og kompenserende metoder for å øke selvstendighet og delaktighet i hverdagslige aktiviteter. Terapeutisk guiding, demonstrasjon, muntlig instruksjon, eliminering av språk, bruk av sjekklister i form av ord eller bilder og bruk av prinsipper fra feilfri lærings metoden, er blant metodene ergoterapeutene anvender i behandling av apraksi. Background: Apraxia is a common occurrence after a stroke. It affects the cognitive ability to complete basic everyday activities. The existing research on treatment and prognosis is limited. Occupational therapists are the ones who, for the most part, are involved in the rehabilitation regarding patients with apraxia, but interventions for practice is sparsely illuminated. Purpose: The aim of this study is to increase the knowledge about the occupational therapists’ experiences, reasonings and approaches in treatment of patients with apraxia. Method: This study has a qualitative design. It uses semi-structured interviews and a thematic analytical approach. Results and conclusion: This study shows that occupational therapists primarily base their own professional practice in treatment of apraxia based on clinical experience and reasoning. The study also shows that the patient’s preferences, resources and needs are also very decisive when it comes to selecting an approach. The occupational therapists in the study implement different approaches to the treatment of apraxia based on remediale and adaptive functional approaches to increase independency and involvement in everyday activities. Therapeutic guiding, demonstration, oral instruction, elimination of language, use of checklists in form of words or pictures, and the use of principles from the errorless learning method, is amongst the methods that occupational therapists use in the treatment of apraxia.

Apraksi veya bir diğer ismi ile dispraksi, herhangi bir nöropsikolojik bozukluk veya hareket bozukluğu olmadan, öğrenilmiş hareketin veya nesneli veya iletişimsel olacak şekilde hedeflenen davranışın yerine getirilememesi durumudur. İnmede çok sık rastlanan bir bulgu olmakla beraber başka nörolojik bozukluklara da eşlik edebildiği görülmüştür. Apraksiyi tanımlamak ve alışıldık nörolojik rehabilitasyon programına uygun apraksi tedavi programını eklemek hem fizik tedavinin etkinliğini arttırır hem de hastanın günlük yaşam aktivitelerini kolaylaştıracaktır. Bu nedenle apraksiyi tespit etmek son derece önemlidir. Türkiye'de apraksi muayenesinde kullanılacak kapsamlı, geçerli ve güvenilir bir ölçek bulunmamaktadır. Bu çalışmanın amacı TULIA (Üst Ekstremite İçin Apraksi Testi)'nın Türkiye'de geçerlik ve güvenilirliğini araştırmaktır. Bu çalışma inme hastası 68 kişi ve sağlıklı 37 kişi ile yapılmıştır. Güvenilirlik için uygulanan analizlerde TULIA alt testlerinin Cronbach alfa iç tutarlılık katsayısının 0,92-0,98 arasında olduğu; test – tekrar test korelasyonunun yüksek olduğu (r = ,999; p < 0,001); uygulayıcılar arası güvenilirlik korelasyonunun yüksek olduğu (r = ,993; p < 0,001) görülmüştür. Geçerlik için yapılan ayırt edici geçerlik analizinde iki ortalama arasındaki fark ileri derecede anlamlı bulunmuştur (t = -7,687, P < 0,001).Sonuç olarak, TULIA (Üst Ekstremite İçin Apraksi Testi)'nin Türkçe formunun geçerli ve güvenilir bir ölçek olduğu tespit edilmiştir. Apraxia, also known as dyspraxia, without any neuropsychological disorder or movement disorder, is the lack of learned oriented transitive or intransitive movement. Although it is a common finding in stroke, it has been observed that it can accompany other neurological disorders. To define apraxia and to add apraxia treatment procedure to the usual neurological rehabilitation program increases effectiveness of physical therapy and facilitates the daily living activities of the patient. Therefore, to determine apraxia is extremely important. There is not an extensive, valid and reliable apraxia scale in Turkey. The aim of the study is to investigate the validity and reliability of TULIA in Turkey. This study was conducted with 68 stroke patients and 37 healthy subjects. Cronbach alpha internal reliability coefficient of TULIA subtests was found to be between 0.92-0.98. Test - retest correlation was found to be high (r =, 999; p