Search

Colon cancer is a major health problem all over the world. Colon cancer can be diagnosed with an elective diagnosis as well as during emergencies such as perforation, obstruction or bleeding. Tumor-related bleeding is usually seen in right colon tumors, while left colon tumors usually present with obstructive symptoms. In this case report, it is aimed to present the diagnosis and treatment process of massive lower gastrointestinal bleeding caused by a giant right colon tumor. A 57-year-old male was admitted to general surgery clinic with lower gastrointestinal massive bleeding. He had hypotension, tachycardia and lower hemoglobin level (5.4 g/dL). He became hemodynamically stable after intravenous fluid replacement and blood product transfusion. After evaluation with colonoscopy and computed tomography, he had resectable giant right colon tumor. Emergency right hemicolectomy with anastomosis was performed. He was discharged on the 6th postoperative day. Pathology of the operation material was consistent with adenocarcinoma. The tumor dimensions were 120*80*25 mm. Surgical border was negative and there was a metastatic lymph node with 49 reactive lymph node., Kolon kanseri tüm dünyada önemli bir sağlık sorunudur. Kolon kanseri, elektif bir tanı ile teşhis edilebileceği gibi, perforasyon, tıkanıklık veya kanama gibi acil durumlarda da konulabilir. Tümöre bağlı kanamalar genellikle sağ kolon tümörlerinde görülürken, sol kolon tümörleri genellikle obstrüktif semptomlarla karşımıza çıkar. Bu olgu sunumunda dev bir sağ kolon tümörünün neden olduğu masif alt gastrointestinal sistem kanamasının tanı ve tedavi sürecinin sunulması amaçlanmıştır. 57 yaşında erkek hasta alt gastrointestinal masif kanama ile genel cerrahi polikliniğine başvurdu. Hipotansiyon, taşikardi ve düşük hemoglobin (5,4 g/dL) vardı. Hasta intravenöz sıvı replasmanı ve kan ürünü transfüzyonundan sonra hemodinamik olarak stabil hale geldi. Kolonoskopi ve bilgisayarlı tomografi ile değerlendirildikten sonra hastada rezektabl dev sağ kolon tümörü mevcuttu. Anastomoz ile birlikte acil sağ hemikolektomi yapıldı. Postoperatif 6. günde hasta taburcu edildi. Ameliyat materyalinin patolojisi adenokarsinom ile uyumluydu. Tümör boyutları 120*80*25 mm idi. Cerrahi sınır negatif, 1 metastatik lenf nodu ve 49 reaktif lenf nodu mevcuttu.

Objective: The aim of this study was to evaluate the cases treated surgically in cases where emergency endoscopy was performed in the general surgery clinic due to foreign body ingestion and the endoscopy procedure was insufficient.Methods: The data of the descriptive study were obtained from the files of patients who ingested foreign bodies. Between 2017-2020, 21 foreign body ingestion case files were scanned. The data of the research were analyzed in the SPSS package program. Frequencies, percentage and mean, median were used in the analyzes.Results: More than half (52.3%) of those who ingested foreign bodies were men. 57.1% of foreign bodies are organic and mostly localized in the upper esophagus (47.6%). The most common symptom is dysphagia (38.1%), 57.1% was treated on an outpatient basis and hospitalization was not required. Complication rate is 14.3%. 90.5% of the cases were diagnosed and treated by endoscopy.Conclusion:The most important method in both diagnosis and treatment of foreign bodies is endoscopic procedure. Surgery is required in a limited number of cases where endoscopy is insufficient., Amaç: Araştırmada, yabancı cisim yutulması nedeniyle genel cerrahi kliniğinde acil endoskopi işlemi uygulanan ve endoskopi işleminin yetersiz kaldığı durumlarda cerrahi yöntem ile tedavi edilen vakaların değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı nitelikte yapılan araştırmanın verileri yabancı cisim yutan hastaların dosyalarından elde edilmiştir. 2017-2020 yılları arasında 21 yabancı cisim yutma vaka dosyaları taranmıştır. Araştırmanın verileri SPSS paket programında analiz edildi. Analizlerde frekanslar, yüzde ve ortalama, ortanca kullanıldı.Bulgular: Yabancı cisim yutanların yarıdan fazlası (%52.3) erkektir. Yabancı cisimlerin %57.1 organik olup, en fazla en fazla üst özofagusta yerleşmiştir (%47.6). En sık görülen semptom disfaji (%38.1), %57.1’i ayaktan tedavi edilerek yatışa gerek duyulmamıştır. Komplikasyon oranı %14.3’tür. Vakaların %90.5’i endoskopi ile tanı konularak tedavi edilmiştir.Sonuç: Yabancı cisimlerin gerek tanı ve gerekse tedavisinde en önemli yöntem endoskopik işlemdir. Endoskopinin yetersiz olduğu sınırlı sayıda vakada ise cerrahi gerekmektedir.

Amaç: Prolabe hemoroidal hastalık nedeniyle ameliyat edilen hastalarımızın ameliyatında geleneksel Ferguson yaklaşımının sonucunu değerlendirmek amaçlanmıştır.Yöntem: Mart 2007-Ocak 2017 tarihleri arasında Ferguson tekniği ile tedavi edilen 769 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların tıbbi dosyaları değerlendirilerek başvuru şikayetleri, anorektal komorbiditeler, ameliyat bulguları ve postoperatif erken ve geç komplikasyon verileri kaydedildi.Bulgular: Hastaların% 65'i erkekti ve ortalama yaş 39 (18-81) idi. Şikayet süreleri bir hafta ile 5 yıl arasında değişiyordu. Şikayetler sık görülenden az görülene doğru sırasıyla ele gelen pake, kanama ve ağrı idi. Paker'l2r, hastaların %69'unda klasik konumdaydı (saat 3,5,7,11). Vakaların çoğu (% 65) 4. derece hemoroiddi. Hastaların%19'unda anorektal komorbidite olarak anal fissür vardı. Tüm hastalar litotomi pozisyonunda spinal anestezi altında ameliyat edildi. Ferguson tekniği için ameliyat süresi ortalama 20 dakika ve ameliyat sonrası hastanede kalış süresi ortalama bir gündü. Postoperatif dönemde 55 hastada erken komplikasyonlar gelişti. Bunlar 25 hastada (%3-25) şiddetli karın ağrısı, 3 hastada (% 0.4) kanama ve 28 hastada (% 3.60) idrar retansiyonu idi. Yedi hastada geç komplikasyonlar gelişti. 1 hastada anal stenoz, 3 hastada anal fissür ve 2 hastada apse ile fistül gelişti. Hiçbir hastada inkontinans ve nüks görülmedi.Sonuç: Ferguson tekniği halen hemoroid cerrahisinde kullanılmaktadır. Çalışmamızın sonuçları, güvenilir bir tercih yöntemi olarak Ferguson hemoroidektomisini desteklemektedir., Aim: To assess the outcome of the conventional Ferguson approach in the surgery of our patients who were operated on for prolapsed internal hemorrhoid.Method: 769 patients who were treated with the Ferguson technique between March 2007 and January 2017 were included in the study. Patients' medical files were assessed and, the complaints at presentation, anorectal comorbidities, operation findings and postoperative early and late complication data were recorded.Results: 65% of the patients were male and the mean age was 39 years (18 -81). The durations of complaints varied between one week and 5 years. In the order of higher to lower frequency the complaints were palpable pakers, bleeding and pain respectively. The pakers were at classical locations (3,5,7,11 o’clock) in 69 % of patients. Most of the cases (65%) were grade 4 hemorroid. 19 % of patients had anal fissures as anorectal comorbidity. All patients were operated on at the lithotomy position under spinal anaesthesia. Operation time for ferguson technique was on average 20 minutes and postoperative stay in hospital was one day on average. During the postoperative period, 55 patients developed early complications. These included severe abdominal pain in 25 patients (3-25%), bleeding in 3 (0,4%) and urine retention in 28 (3.60%). Late complications developed in 7 patients. There developed anal stenosis in one patient, anal fissure in 3 and fistula with an abscess in 2. Incontinence and recurrence were not observed in any patient.Conclusion: Ferguson technique is still employed for hemorrhoid surgery. The results of our study support the Ferguson hemorrhoidectomy as a reliable method of preference.

Echinococcus granulosus’un sıklıkla neden olduğu kist hidatik hastalığı, zoonotik bir hastalık olup, halen hayvancılıkla uğraşan dünyanın birçok ülkesinde endemik olarak görülmektedir. Erken tanı ve temiz cerrahi sınırlardaki tedavisi, hastalığa bağlı morbidite ve mortalite oranlarını azaltmaktadır. Echinococcus granulosus en sıkkaraciğerde olmak üzere, ikinci sıklıkta akciğerde yerleşir. Nadir de olsa bu iki organ dışında kemik, beyin ve abdominal dışı bölgelerde de görülebilir. Sırtta şişlik, ağrı ve şekil bozukluğu şikayetleri ile genel cerrahi polikliniğine başvuran ve yapılan fizik muayene ile yüzeyel ultrasonografi sonucu operasyon kararı verilen, histopatolojik değerlendirme sonucunda da kist hidatik tanısı konulan bayan hastayı sunmayı amaçladık.

AIM: We aimed to investigate whether there is a role of platelet number and mean platelet volume in the prediction of colorectal cancer in emergency ileus patients. METHODS: In this retrospective study, ileus cases undergone urgent laparotomy were split into two groups as: Group 1 (G1) included colorectal cancer patients diagnosed with intra operative fi ndings and Group 2 (G2) included patients without cancer. Platelet count and mean platelet volume values were compared between two groups. RESULTS: Distribution of female/male patients between groups were homogeneus (p: 0.724), however mean age of colorectal cancer cases were higher (p: 0.008). Mean platelet volume values and platelet count were higher in cases with colorectal cancer (p: 0.040 and p: 0.004, respectively). Mean platelet volume had 63.3 % sensitivity and 56.5 % specifi ty, and platelet count had 63.3 % sensitivity and 62.9 % specifi ty in prediction of colorectal cancer amongst emergency ileus cases. CONCLUSION: Higher platelet count and mean platelet volume values may predict colorectal cancer in cases with acute abdomen diagnosed with ileus., AMAÇ: Trombosit sayısı ve ortalama trombosit hacminin acil ileus endikasyonu ile ameliyat edilen hastalarda kolorektal kanseri öngörmede rolü olup olmadığını araștırmayı amaçladık. YÖNTEM: Bu retrospektif çalıșmada, ileus tanısıyla acil laparotomi yapılan hastalar iki gruba ayrıldı: Grup 1 (G1) intraoperatif bulgulara göre kolorektal kanser tanısı alanlar ve Grup 2 (G2) kanseri olmayan hastalar. Trombosit sayısı ve ortalama trombosit hacmi iki grup arasında karșılaștırıldı. BULGULAR: Gruplar arası kadın/erkek dağılımı homojendi (p: 0,724), ancak kolorektal kanser saptanan hastalardaki yaș ortalaması daha yüksek idi (p: 0,008). Kolorektal kanser saptanan hastalardaki ortalama trombosit hacmi ve trombosit sayısı anlamlı dü- zeyde yüksekti (sırasıyla, p: 0,040 ve p: 0,004). Kolorektal kanseri öngörmede; ortalama trombosit hacmi %63,3 sensitivite, %56,5 spesifite ve trombosit sayısı %63,3 sensitivitesi ve %62,9 spesifiteye sahipti. SONUÇ: Akut abdomeni olan ve ileus tanısı konulan olgularda, daha yüksek trombosit sayısı ve ortalama trombosit hacmi kolorektal kanseri öngörebilir

Aim: Diet, exercise and various medical treatments had been tried in struggling with obesity, but since most of them did not reach a satisfactory success, many researches have been made in order to develop an effective method for the treatment. In this retrospective study, we report the initial outcomes of bariatric surgery in obese patients. Materials and Methods: Between June 2012 and June 2015, 20 morbid obese patients whose previous treatment modalities failed were evaluated endocrinologically and psychologically and underwent bariatric surgery. Age and gender of the patients, comorbidities, body mass indices (BMI) before and after operation, complications, the amount of weight loss after surgical intervention and its effect on existing comorbidities were investigated. All data were analysed statistically and a value of p, Amaç: Obezite ile mücadelede diyet egzersiz ve çeşitli medikal tedaviler denenmiş ancak başarı sağlanamaması üzerine etkin bir tedavi yöntemi geliştirmek üzere pek çok araştırma yapılmıştır. Bu retrospektif çalışmada, bariatrik cerrahi uygulana hastalardaki ilk sonuçlarımızı irdeledik. Gereç ve Yöntem: Haziran 2012 - Haziran 2015 tarihleri arasında endokrinolojik ve psikolojik açıdan değerlendirilmiş, daha önceki tıbbi tedavi yöntemleri başarısız olmuş 20 morbid obez hasta çalışmaya alındı. Hastalar; yaş, cinsiyet, ek hastalıklar, ameliyat öncesi ve sonrası vücut kitle indeksleri (VKİ), ameliyat komplikasyonları, ameliyat sonrası kilo kaybı miktarları ve önceden mevcut olan ek hastalıklar üzerine etkisi araştırıldı. Tüm veriler istatistiksel olarak analiz edildi, p

Laparoskopik kolesistektomi (LK), safra kesesi hastalıklarında altın standart tedavi yöntemi olarak kullanılmaktadır. Ancak, bazı olgularda konversiyon kolesistektomi uygulanabilmektedir. Akut kolesistit, ileri yaş, koledokolithiaziste konversiyon riski artmaktadır. Çalışmamızda LK esnasında, konversiyon gelişmesine etki eden ve bunu öngörebilen faktörleri ortaya koymayı amaçladık.Kolelithiazis tanısı olan hastalarda yaş, cinsiyet, preoperatif bakılan lökosit (WBC), aspartate amino transferaz (AST), alanine amino transferaz (ALT), total ve direkt billirubin değerleri, safra kesesi duvar kalınlığı, intralüminar taş boyutu ve koledok çapı değerlendirildi. Hastalar konversiyon kolesistektomi ve laparoskopik tamamlananlar olarak 2 gruba ayrıldı ve gruplar arası karşılaştırma yapıldı.Gruplar arasında cinsiyet farkılığı görülmezken (p:0.152), ileri yaş hastalardaki operasyonlarda konversiyon oranı yüksekti (p:0,039). Safra kesesi duvar kalınlığı ve koledok çapı artmış hastalarda konversiyon oranlarının arttığı tespit edildi (p, Laparoscopic cholecystectomy (LC) is used the gold standard treatment for gall bladder disease. However, some cases merit converting to open cholecystectomy. Reasons for conversion include acute cholecystitis and advanced age. In this study, we aimed to systematically assess factors that increase the likelihood of conversion.We assessed age and gender as well as preoperatively noted leukocyte counts (WBC), aspartate aminotransferase (AST), alanine aminotransferase (ALT) and bilirubin, total and direct, levels; and gall bladder wall thickness of patients diagnosed with cholelithiasis. Patients were split into two groups: the open cholecystectomy group and the LC group. We then performed a comparative analysis between these two patient groups. We determined that these groups showed no significant difference regarding gender (p = 0,152). Moreover, the conversion rate was significantly higher in older patients (p = 0,039), and increased gall bladder wall thickness and common bile duct diameter also enhanced the conversion rate (p < 0,001 and p = 0,015). In addition, open cholecystectomy patients had higher ALT and total and direct bilirubin levels than LC patients (p = 0,014, p < 0,001 and p < 0,001, respectively). However, WBC, AST levels, and stone sizes were not significantly different between patient groups (p = 0,177, p = 0,210 and p = 0,180, respectively).In summary, we found that increased wall thickness and common bile duct diameter led to acute cholecystitis in elderly patients and enhanced the risk of conversion.

Objective: GORD(Gastroesophageal reflux disease)isdescribed as reflux of gastric content to esophagus leading to retrosternalburn more than twice in a week.Cases resistant to anti-acid therapy and whowere complicated are candidates for anti-reflux surgery.In this study our aimis to show and analyze preoperative factors affecting SF36 health survey scoresof patients undergone Laparoscopic Nissen Fundoplication(LNF) surgery for GORDat postoperative sixth month.Material and method: Patients who hadcomplaints of pain located on epigastric region,retrosternal burn and werediagnosed as GORD,were undergone LNF;whose data of Helicobacter pylori(HP)positivity,alkalen reflux gastritis(ARG) positivity,body massindices(BMI),diameters of hiatal hernia(HH) were recorded.27 patients wereexcluded from the study who didn’t fill out the SF36 form, had some missinginformation in their registration or follow-up files,and undergone conversionfundoplication or retro surgery.The effects of these factors on SF36 HealthSurvey form were analyzed on postoperative sixth month and compared.Results: 22 patients had HP,19 patients had ARGpositivity.27 patients had BMI’s between 35-39.9kg/m2.Femalepatients had more sensitivity to pain(p=0,041),however patients with HPpositivity had more disability of emotional role statistically(p=0,039).Therewas not statistically significant in SF36 form of patients with ARGpositivity(p>0.05).Patients with wider HH tent to have more response forphysical functions and pain(p=0.039, p=0.037). Patients with BMI’s between 30-34.9kg/m2 tent to have more response to pain(p, Amaç: Mide içeriğinin, haftada ikiden fazla gündeözofagusa kaçarak retrosternal yanmaya yol açması, gastroözofageal reflühastalığı (GÖRH) olarak adlandırılır. Antiasit tedaviye direnç gösteren vekomplikasyon gelişen olgularda anti reflü cerrahi uygulanmaktadır.Çalışmamızda, GÖRH saptanıp, Laparoskopik Nissen Fundoplikasyonu (LNF) yapılanhastalarda, postoperatif 6. ayda hasta tarafından doldurulan yaşam kaliteölçeği (SF 36) skorlarına etki eden preoperatif faktörleri ortaya koymayıamaçladık.Gereç ve yöntem: Polikliniğe epigastrik bölgede ağrı,retrosternal yanma şikayetleriyle başvurarak GÖRH tanısı alan ve LNF uygulanan69 hastanın dosyasından yaş, cinsiyet, Helicobacter pylori (HP), alkalen reflügastrit (ARG) pozitifliği, vücut kitle indeksleri (VKİ), hiatus herni (HH)çapları kaydedildi. SF 36 formunu doldurmayan, dosya kayıtlarında vetakiplerinde eksiklik bulunan, konversiyon fundoplikasyon ve redo surgeryuygulanan 27 hasta çalışma dışı bırakıldı. Bu özelliklerin, postoperatifaltıncı ay SF 36 formlarındaki yaşam kalitesine etkileri incelendi.Bulgular: Çalışmamızda 22 hastada HP, 19 hastada ARGpozitifliği saptandı. Yirmi yedi hastada VKİ 35-39,9 kg/m2 olarak hesaplandı.Kadın cinsiyette ağrıya yanıtın daha yüksek olduğu (p=0,041) olduğugözlenirken, HP pozitifliği olan grupta duygusal rol kısıtlılığında azalma (p=0,039)daha anlamlıydı. ARG pozitifliği saptanan hastalarda, SF 36 formunda anlamlıdeğişiklik gözlenmedi (p>0,05). HH çapı incelendiğinde, fiziksel fonksiyonve ağrıya, daha geniş HH’si olan hastalarda daha yüksek oranda yanıt alındığıgözlendi (p= 0,039 ve p= 0,037). VKİ 30-34,9 kg/m2 arası olan grupta ağrıyayanıtın daha iyi olduğu gözlendi (p

Kist hidatik endemik bölgelerde ekinokoklar tarafından oluşan parazitik bir enfeksiyondur. Sıklıkla karaciğer ve akciğerde yerleşir. Primer peritoneal yerleşimi oldukça enderdir. Acil servise karın ağrısı, bulantı ve ateş şikayetleri ile gelen 7 yaşındaki kız çocukta acil şartlarında yapılan eksplorasyon sonucunda appendektomi sırasında saptanıp çıkarılan kitlenin patolojik incelenmesinde, appendisit ile birlikte kist hidatik saptanmıştır. Pelvik ve peritoneal hidatik kist oldukça nadirdir. Sıklıkla primer karaciğerdeki kistin perforasyonu sonucu oluşan bulaş yoluyla oluşur. Sonuç olarak özellikle hayvancılığın yaygın olduğu endemik bölgelerde batın içi kitle nedeni ile başvuran hastalarda ayırıcı tanıda düşünülmelidir ve operasyon sırasında, perforasyon sonucu oluşabilecek anaflaksi ve bulaşı önlemek için hazırlıklı bir şekilde operasyona girilmelidir., Hydatid disease is a parasitic infection caused by ecinococcus at endemic areas. İt often, locates in liver and lung. Primary peritoneal placement is quite rare. It was detected as a result of the exploration of 7 years old girl with acute abdominal pain, nausea and fever. Pelvic and peritoneal hydatid disease is quite rare. It often occurs as a result of primary liver cyst perforation through transmission. Especially in endemic areas where the animal husbandry is common, should be considered in the differential diagnosis of patients with intra abdominal mass and during the operation to prevent transmission and anaphylaxis, must be prepared before the operation.

Introduction: Thyroid surgery has a range of complications from minor to major likehaemetoma,surgical site infections to recurrent laryngeal nerve injury,dyspnea, hypocalcemia. With itscommon ratio hypocalcemia could be transient or persistent. Our aim in thisstudy was to determine risk factors for hypocalcemia after thyroid surgery.Methods: 179 patients who underwent thyroidectomy were divided retrospectively intotwo groups in terms of development of postthyroidectomy hypocalcemia (G1 andG2). Hypocalcemic patients were further divided into groups of persistent andtransient hypocalcemia. Patients data of age, gender, fine needle biopsystatus, history of thyroiditis, use of vessel sealing systems, dimension ofdominant nodule, surgical procedure, development of hypocalcemia withhistopathological results were recorded.Results: Patients mean age was 50 (18-77). Female/male ratio was 5.4. Rate ofpostoperative hypocalcecmia was 32.4 %. Persistent hypocalcemia was seen in 4.5%. There was not any significance between groups according toage,gender,dominant nodule dimension, history of thyroiditis,use of vesselsealing device,preoperative fine needle biopsy,development of hypocalcemia.Hypocalcemia was affected by the type of surgical procedure (p: 0,008) and by malignity status(p: 0,016). 8 parameters were analyzedtogether and hypocalcemia was independently affected by malignity status (CI:%95, p: 0.033 and 2.2 fold).Discussion and Conclusion: Our study results revealed thatpatients who have thyroid malignancy and who underwent bilateral thyroidectomyhave more likely to develop postoperative hypocalcemia., Amaç: Tiroidektomi sonrası minimal kanama,cerrahi alan enfeksiyonu gibi komplikasyonlar gelişebildiği gibi; rekürrensinir hasarı, dispne, ve masif hemoraji gibi morbiditesi yüksek komplikasyonlarda gelişebilmektedir. Hipokalsemi, geçici ya da kalıcı olarak tiroid cerrahisisonrası azımsanamayacak sıklıktadır. Çalışmamızda tiroidektomi uygulananhastalarda hipokalsemi gelişimine etki eden faktörleri ortaya koymayıamaçladık.Yöntem ve gereçler: Mayıs 2012 – Aralık 2014 tarihleri arasındatiroidektomi uygulanan hastaların dosyaları retrospektif olarak incelendi.Hastaların dosyalarından yaş, cinsiyet, ince iğne aspirasyon biyopsisi (İİAB)özgeçmişi, tiroidit varlığı, bağlama ya da damar kapama cihazlarının kullanılıpkullanılmadığı, dominant nodül çapı, uygulanan cerrahi prosedür, postoperatifhipokelsemi gelişmişliği ile histopatolojik değerlendirme sonucu kaydedildi.Hastalar hipokalsemi gelişmeyen (G1) ve gelişen (G2) hastalar olmak üzere 2gruba ayrıldı. Hipokalsemi gelişen hastalar kalıcı ve geçici hipokalsemi olarakdaha sonra ikiye ayrıldı. Çalışmamıza kalsiyum metabolizması ve kemik dansitebozukluğu, böbrek yetmezliği, kalsiyum ve D vitamini kullanımı olan vepreoperatif hipokalsemisi olan hastalar dahil edilmedi.Bulgular: Çalışmaya dahil edilen toplam 179hastada yaş için median değer 50 (18-77) olup, kadın/erkek oranı 5.4 idi.Postoperatif hipokalsemi gelişme oranı %32.4 (n=58) idi. Kalıcı hipokalsemioranı ise % 4,5 idi. Gruplar arasında yaş (p:0,451), cinsiyet (p: 0,177), tiroiditvarlığı (p: 0,061), dominant nodülçapı (p: 0,752), kapatıcı enerjicihazı kullanımı (p: 0,972) vepreoperatif dönemde İİAB yapılmışlığı (p:0.647) ile hipokalsemi gelişimi arasında anlamlı ilişki saptanmadı. Uygulanancerrahi prosedür (p: 0.008) vemalignite varlığı (p: 0,016)hipokelsemi gelişimini etkilemekte idi. Bakılan sekiz parametrenin hipokalsemigelişimi üzerine ortak etkisi incelendiğinde ise; sadece malignite varlığındadiğer tüm etkenlerden bağımsız olarak hipokalsemi gelişimi etkilenmekteydi (CI:%95, p: 0,033 ve 2,2 kat).Tartışma ve sonuç: Çalışmamızda çıkan sonuca göre,malignite nedeni ile opere edilen ve bilateral total tiroidektomi uygulananhastalarda postoperatif dönemde hipokalsemi gelişme riski artmaktadır.