Search

Hoofdstuk uit Handboek ontwerpgericht wetenschappelijk onderzoek, Ontwerpend onderzoeken in sociale contexten, 2023 2de druk

This study explores the evaluation of research pathways of self-management health innovations from discovery to implementation in the context of practice-based research. The aim is to understand how a new process model for evaluating practice-based research provides insights into the implementation success of innovations. Data were collected from nine research projects in the Netherlands. Through document analysis and semi-structured interviews, we analysed how the projects start, evolve, and contribute to the healthcare practice. Building on previous research evaluation approaches to monitor knowledge utilization, we developed a Research Pathway Model. The model’s process character enables us to include and evaluate the incremental work required throughout the lifespan of an innovation project and it helps to foreground that innovation continues during implementation in real-life settings. We found that in each research project, pathways are followed that include activities to explore a new solution, deliver a prototype and contribute to theory. Only three projects explored the solution in real life and included activities to create the necessary changes for the solutions to be adopted. These three projects were associated with successful implementation. The exploration of the solution in a real-life environment in which users test a prototype in their own context seems to be a necessary research activity for the successful implementation of self-management health innovations.

Ieder vraagstuk dat centraal staat in een lab is uniek, en de samenstelling van het team en de omstandigheden waaronder een lab werkt zijn in alle situaties anders. Toch kunnen stadlabs van elkaar leren. In dit hoofdstuk bespreken we drie begrippen aan de hand waarvan wij de dynamiek in deze stadslabs begrijpen, en er inzichten voor en door betrokkenen uithalen? We kijken in het bijzonder naar wat vraagstukken zo weerbarstig maakt, en welke veranderkrachten een stadslab in kan zetten bij de aanpak van een vraagstuk. Daarna gaan we in op de manier waarop inzichten uit unieke situatie kunnen overdragen aan anderen die ook met stadslabs in de weer zijn of gaan.

Partners in stadslabs worden steeds uitgedaagd om naar een optimaal passende vorm van samenwerking en organisatie te zoeken , gegeven de situatie waarin ze zich bevinden en de vragen die zich voordoen. In dit hoofdstuk beschrijven we veel voorkomende worstelingen waar stadlabs mee te maken krijgen. De complexiteit van de vragen waar stadlabs mee werken en weerbarstige omgeving, dwingt tot voortdurende improvisatie, maar laat ook zien dat het mogelijk is de kwaliteit van improviseren te verbeteren, zoals dat gebeurt in goede jazzmuziek

In steden ontstaan steeds vaker coalities waarin wijkprofessionals samen met burgers, onderzoekers en lokale ondernemers werken aan lokale kansen en oplossingen voor weerbarstige vraagstukken. Stadslabs zijn hierbij een veel gebruikte werkvorm waarvan veel wordt verwacht. Uit de praktijk weten we echter dat het samenwerken binnen een stadslab vaak gepaard gaat met ingewikkelde vragen en dilemma’s. Er is nog veel onduidelijk over de beste werkwijzen voor labs, er is onzekerheid over de meerwaarde voor betrokkenen en er zijn vragen over de (door)werking van lab-werkwijzen in de praktijk. Over deze onderwerpen gaat het onderzoek De Stad als Lab, waar dit magazine op is gebaseerd. Stadslab zijn overal anders, maar betrokkenen worstelen wel met dezelfde vragen en dilemma’s, zoals ‘Wat is nu precies een stadslab en waarvoor valt het in te zetten?’, ‘Hoe organiseer ik gelijkwaardige vormen van samenwerking terwijl ik zelf in een hiërarchische omgeving werk?’, ‘Welke kennis moet ik inzetten bij het ontwerpen van een stadslab?’Voor al die professionals die dagelijks met elkaar en bewoners proberen de stad een beetje mooier, beter en sterker te maken, is dit magazine gemaakt.

Het boek ‘Create Health Ways of Working: Insights from ten eHealth innovation research projects’ presenteert inzichten uit het meta-onderzoeksproject ‘Create & Health Innovation WAys of Working Analysis’, ook wel CHIWAWA genoemd. Binnen dit meta-onderzoeksproject inventariseerden onderzoekers van de Hogeschool Utrecht (Lectoraat Onderzoekend Vermogen en Lectoraat Co-design) het gebruik van creatieve manieren van werken bij innovatieprocessen in de zorg, waarvoor zij tien onderzoeksprojecten van Nederlandse kennisinstellingen volgende in de periode 2018 – 2022. Deze tien onderzoeksprojecten en het meta-onderzoek waren onderdeel van het ZonMw-programma Create Health. Het boek presenteert case-portretten van de tien onderzoeksprojecten naar eHealth innovatie die zich concentreerden rondom de thema’s dementie, eenzaamheid en overgewicht. Vervolgens geeft het boek verdieping met betrekking tot de creatieve manieren van werken in de tien Create Health-onderzoeksprojecten, begrip van relationele processen bij het creëren van kennisuitwisseling en zicht op de impact die een dergelijke samenwerking heeft op de zorg- en welzijnssector en op de creatieve industrie. Het boek bevat aanbevelingen voor toekomstige onderzoeksconsortia, financiers en de praktijk (creatieve industrie, zorgsector en doelgroep) en sluit af met de beschrijving van een tool die gebaseerd is op het Research Pathway Model, dat als instrument gebruikt kan worden om het gesprek tussen stakeholders van innovatieprocessen in de zorg te ondersteunen.

De partners in stadslab Narcis werken al enkele jaren samen aan oplossingen voor mismatches tussen vraag en aanbod op de arbeidsmarkt in een stedelijke regio in Nederland. Ze willen hun ervaringen en werkwijze heel graag van waarde laten zijn voor andere spelers op de arbeidsmarkt. In de pogingen om hun kennis te delen en met nieuwe partners hun werkwijze verder te brengen, stuiten ze op weerstand. Zelfs met een opdracht van verantwoordelijk bestuurders als stok achter de deur, loopt uitbreiding van de samenwerking regelmatig moeizaam. Door intervisie komt het stadslab tot het inzicht dat ze nieuwe partners overdonderen. Om dit te voorkomen is het belangrijk in het stadslab met iedere partner bij het begin te beginnen: samen een probleemverkenning doen, samen benoemen wat mogelijk oplossingen zijn. Pas dan wordt duidelijk of de aanpak van het stadslab van waarde is voor nieuwe partners.

Background Literature on self-management innovations has studied their characteristics and position in healthcare systems. However, less attention has been paid to factors that contribute to successful implementation. This paper aims to answer the question: which factors play a role in a successful implementation of self-management health innovations? Methods We conducted a narrative review of academic literature to explore factors related to successful implementation of self-management health innovations. We further investigated the factors in a qualitative multiple case study to analyse their role in implementation success. Data were collected from nine self-management health projects in the Netherlands. Results Nine factors were found in the literature that foster the implementation of self-management health innovations: 1) involvement of end-users, 2) involvement of local and business partners, 3) involvement of stakeholders within the larger system, 4) tailoring of the innovation, 5) utilisation of multiple disciplines, 6) feedback on effectiveness, 7) availability of a feasible business model, 8) adaption to organisational changes, and 9) anticipation of changes required in the healthcare system. In the case studies, on average six of these factors could be identified. Three projects achieved a successful implementation of a self-management health innovation, but only in one case were all factors present. Conclusions For successful implementation of self-management health innovation projects, the factors identified in the literature are neither necessary nor sufficient. Therefore, it might be insightful to study how successful implementation works instead of solely focusing on the factors that could be helpful in this process.

from the article: The ever-increasing specialization of scientific research, combined with the complex challenges that health in society is facing calls for more interdisciplinary design research. However, healthcare and creative researchers come from different worlds that do not automatically align and intensive collaboration between different disciplines is often not without obstacles. We analyzed ten projects that are in the process of interdisciplinary research on solutions for living with dementia, obesity or loneliness. The question we address is: Which strategies do health and creative professionals use to work together in design research? We found that an array of strategies is used to foster collaboration as recommended in literature. However, the strategies to foster interdisciplinary collaboration in research recommended in literature do not easily fit the unpredictability of design research projects and the complexity that comes from doing research in health practice.

From the article: Research through Design projects in the health domain often involve collaborations of design and healthcare researchers. All partners have their own ideas and expectations with regard to what they consider valid ways to support their work. The evidence-based approach that dominates healthcare research differs from the ways that are common in design research, in which more iterative approaches are applied with focus on developing solutions to fit to the users and their context. The question that we address is twofold: a) How do differences in grounding approaches manifest themselves in projects where design and healthcare researchers collaborate? And b) How do project teams deal with these differences? We analyzed the grounding practices within ten Dutch research projects that address the development of e-health applications to support people as they grow older. All projects are collaborations of design and healthcare researchers and practice partners. We applied a multiple case study research approach in two series of interviews, with a cross-case interpretation after the first series of interviews to direct the second series. Differences in grounding approaches in the projects manifest themselves on four themes, each representing a spectrum: time, structure, control and position. These differences provided challenges, but were also used to strengthen the project.

Dit discussiestuk heeft als doel de dialoog over een 3e cyclus in het hbo te faciliteren. Een 3e cyclus is een nieuwe tak aan het hoger beroepsonderwijs in Nederland en het ontwerpen en uitvoeren van dit onderwijs vraagt een proces van samen ontwikkelen, leren en evalueren. Er moet veel worden uitgezocht, uitgeprobeerd en ontwikkeld en een goede inhoudelijke dialoog tussen hogescholen onderling en met universiteiten is daarbij van groot belang. Dit document beoogt hiervoor een basis te bieden

Presentation at the 35th Annual Q Conference for the Scientific Study of Subjectivity (Q2019), University of Naples Federico II & Associazione Scientifica Centro di Portici, Naples 18-21 September

Deze handreiking bevat hulpmiddelen voor onderzoekers, beleidsmedewerkers, onderwijsprofessionals en praktijkprofessionals die samenwerken in academische werkplaatsen om te reflecteren op de werkplaats en waar nodig een volgende stap te zetten.

Daan Andriessen is lector Methodologie van Praktijkgericht Onderzoek aan de Hogeschool Utrecht en gefascineerd door de vraag hoe we het muzische en het onderzoekende met elkaar kunnen verbinden, zodanig dat het resultaat methodisch grondig is én praktisch relevant.

Deze bundel bevat artikelen van diverse auteurs. De genoemde auteurs in deze beschrijving vormden de redactie. Van de achterflap: "Dit boek bevat een verzameling voorbeelden hoe je om kan gaan met complexiteit in onderwijs, onderzoek, organisatie en de beroepspraktijk. De voorbeelden zijn verzameld binnen Hogeschool Utrecht. De grote maatschappelijke uitdagingen van onze tijd zijn zeer complex. Of het nu gaat om zorg, onderwijs, duurzaamheid of veiligheid; vraagstukken op deze terreinen zijn ongrijpbaar, ontwikkelen zich onvoorspelbaar en worden beïnvloed door een groot aantal actoren. Eenvoudig oorzaak-gevolg-denken schiet tekort en standaardoplossingen werken niet. Het hoger beroepsonderwijs levert een belangrijke bijdrage aan de sociale vraagstukken van onze tijd door het opleiden van professionals en het uitvoeren van praktijkgericht onderzoek. In toenemende mate moeten we hbo-studenten leren te bewegen in complexe situaties waarin ze niet kunnen terugvallen op protocollen en gestandaardiseerde aanpakken. En ons praktijkgericht onderzoek moet flexibel genoeg zijn om te kunnen meebewegen met de ontwikkelingen in het veld. Het idee van ‘complexiteit’ inspireert vele docenten, onderzoekers en managers binnen Hogeschool Utrecht om anders na te denken over ons onderwijs, onderzoek en organisatie. In deze bundel hebben we de ideeën van 23 medewerkers verzameld over hoe je als professional, docent, onderzoeker of manager kan ‘bewegen in complexiteit’. In 20 hoofdstukken vertellen zij hoe het idee van complexiteit en de achterliggende theorieën hen inspireert en zij geven in hun bijdrage voorbeelden op vier terreinen: hoe beter te bewegen in de complexe beroepspraktijk, hoe beter onderwijs te geven waarin de student wordt voorbereid op complexe vraagstukken, hoe beter praktijkgericht onderzoek te doen dat daadwerkelijk doorwerkt in complexe situaties en hoe beter te organiseren en te managen."

Het is ongelooflijk hoe de samenleving de afgelopen 20 jaar is veranderd. De maatschappelijke uitdagingen in de zorg en het onderwijs, rondom duurzaamheid en veiligheid, in de stedelijke omgeving en op het platteland zijn enorm en ingewikkeld geworden. De maatschappij verandert dusdanig dat traditionele modellen en werkwijzen niet meer afdoende blijken te werken. Het hoger beroepsonderwijs speelt een belangrijke rol in het aangaan van deze uitdagingen; door het opleiden van hbo-professionals die in staat zijn om te handelen in moeilijke situaties en door het uitvoeren van praktijkgericht onderzoek dat daadwerkelijk een bijdrage levert aan het oplossen van maatschappelijke problemen.

Als één van de initiatiefnemers van de Werkplaats Muzisch Perspectief Onderzoek neemt Daan Andriessen de lezer in deze bijdrage mee in zijn denken, doen en voelen over Muzisch Onderzoek.

In dit slothoofdstuk proberen wij betekenis te geven aan de hoofdstukken die in deze bundel bijeen zijn gebracht en we gaan na welke antwoorden we hebben verzameld op de twee centrale vragen van het Kennisprogramma Complexiteit in Beroepsuitoefening: 1. Hoe kunnen professionals in en tussen onderzoek, onderwijs en praktijk bekwaam handelen in complexe praktijken? 2. Op welke wijze kan met behulp van opleiding en scholing en praktijkgericht onderzoek de kwaliteit van de beroepsuitoefening van hoger opgeleiden in complexe praktijken verder worden verhoogd? Het hoofdstuk bestaat uit vier delen. Na een paar algemene observaties over het proces vatten we het antwoord op de onderzoeksvragen samen in vier handelingsopties voor het omgaan met complexiteit. Die illustreren we aan de hand van de bijdragen in deze bundel. Vervolgens gaan we in op de dilemma’s en uitdagingen in het omgaan met complexiteit en we besluiten met een paar aanbevelingen voor Hogeschool Utrecht.

Wie een bachelor aan een Nederlandse hogeschool afrondt, moet aantoonbaar beschikken over onderzoekend vermogen. De waarde van het afstudeerwerk voor de praktijk blijft vaak onderbelicht. Hoe kom je tot eindwerkstukken die zinvol zijn voor zowel de student als de beroepspraktijk?

Methodiek voor het ontwikkelen van een onderzoeksopzet Commissie Langdurige Zorg en Ondersteuning van ZonMw. Deze handreiking biedt hulp bij het ontwikkelen van een goede onderzoeksopzet. Hij reikt onderzoekers hulpmiddelen aan om de vele facetten van een onderzoeksopzet te verhelderen: Wat is een goede onderzoeksvraag? Welke onderzoeksaanpak is passend en haalbaar? Wat zijn behulpzame deelvragen? Maar ook: welke partners moet ik betrekken en hoe worden we het eens over de opzet?

Het lectoraat Methodologie van Praktijkgericht Onderzoek bestudeert het praktijkgerichte onderzoek aan hogescholen en het onderwijs in onderzoek. Hiermee probeert het een bijdrage te leveren aan de verdere professionalisering daarvan. Een belangrijk aspect hierbij is het in kaart brengen van de meerwaarde van praktijkgericht onderzoek. In de politieke discussie over wetenschapsbeoefening in Nederland en de rol van het hbo daarin is het van belang dat we laten zien op welke manieren ons onderzoek bijdraagt aan de samen - leving. Als we in acht nemen dat praktijkgericht onderzoek altijd plaatsvindt midden in de complexiteit van maatschappelijke kwesties en dat dit via allerlei wegen waarde kan hebben, rijst de vraag: hoe breng je die meerwaarde op een zinvolle manier in kaart? In deze bijdrage laat ik zien dat praktijkgericht onderzoek voornamelijk plaatsvindt middenin complexe maatschappelijke vraagstukken en dat daarom traditionele manieren om meerwaarde aan te tonen, zoals het tellen van het aantal publicaties, niet werkt. Ik introduceer het begrip ‘doorwerking’ om de maatschappelijke meerwaarde te duiden en geef een manier om deze doorwerking in kaart te brengen zoals wij die binnen het Kenniscentrum Leren en Innoveren van Hogeschool Utrecht toepassen.

Een praktijkgericht onderzoek in het hbo heeft als doel om nieuwe kennis te ontwikkelen die een bijdrage kan leveren aan de (beroeps)praktijk. Praktijkgerichte onderzoekers in het hbo zouden zich daarom moeten afvragen in welke mate hun onderzoek een duurzame bijdrage levert. Wij presenteren hiertoe een domein-overstijgend hulpmiddel: Het Praktijkgereedheid van Onderzoek-model (PRO-model). We definiëren daarin de praktijkgereedheid van onderzoek als de mate waarin onderzoeksactiviteiten bijdragen aan veranderingen in de praktijk die blijvend zijn, ook nadat het onderzoek is afgerond.

Uit het rapport: "Hogescholen verrichten praktijkgericht onderzoek. Dit onderzoek is gericht op het verhogen van de kwaliteit van de hbo-afgestudeerden, op het responsief houden van het onderwijs én op het innoveren van de beroepspraktijk. Hogescholen worden dan ook al geruime tijd betrokken bij het nationaal en regionaal beleid dat zich richt op de maatschappelijke waardecreatie vanuit kennis ofwel valorisatie. Zo zijn zij sinds het ontstaan actief betrokken bij het Valorisatieprogramma (2010) en wordt in het Hoofdlijnenakkoord (2011) gesproken over het ontwikkelen van een eigen set valorisatieindicatoren voor hogescholen. De brief ‘Wetenschap met Impact’ van staatssecretaris Dekker van 19 januari 2017 richt zich echter voornamelijk op de universiteiten. Dit is mede aanleiding voor de Vereniging Hogescholen om een eigen visie te ontwikkelen op de maatschappelijke waardecreatie vanuit kennis in het hbo en hier uitwerking aan te geven. Daarvoor is een Ad hoc commissie opgericht bestaande uit bestuurders en lectoren. In dit rapport presenteren zij hun visie en de uitwerking daarvan."

Ook beschikbaar via https://research.hanze.nl/ws/portalfiles/portal/16474191 Praktijkgericht onderzoek in het hoger beroepsonderwijs heeft als doel om nieuwe kennis te ontwikkelen die een bijdrage kan leveren aan de (beroeps)praktijk. Hanzehogeschool Groningen ontwikkelde hiertoe in samenwerking met Hogeschool Utrecht een nieuw, domeinoverstijgend hulpmiddel: het Praktijkgereedheid van Onderzoek-model (PRO-model).

In het najaar van 2015 heeft het bestuur van de Vereniging Hogescholen de werkgroep gevraagd advies uit te brengen over kwaliteitscriteria voor praktijkgericht onderzoek en het lectoraat.