Search

Bu çalışmanın amacı Covid-19 korkusu ve psikolojik dayanıklılık arasındaki ilişkiyi incelemektir. Ayrıca katılımcıların Covid-19 salgınının Türkiye’ye geldiği ilk dönem olarak kabul edilen Mayıs 2020 dönemindeki salgına ilişkin görüşlerinin incelenmesidir. Çalışma Mayıs 2020 döneminde yürütülmüştür. Çalışmaya 598’i kadın (%71.1), 243’ü erkek (%28.9) olmak üzere 841 kişi katılmıştır. Araştırma ilişkisel tarama modeline dayalı betimsel bir çalışmadır. Veri toplama araçları olarak Covid-19 Korkusu Ölçeği, Kısa Psikolojik Dayanıklılık Ölçeği ile Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Betimsel istatistiklerin yanında t-testi, ANOVA ve regresyon analizi kullanılmıştır. Çalışma sonucunda kadınların erkeklere, kronik hastalığı olanların olmayanlara kıyasla daha fazla Covid-19 korkusuna sahip olduğu bulunmuştur. Bunun yanında salgının kişi üzerindeki etkisine ilişkin algısına ve salgındaki ekonomik değişimlere göre de Covid-19 korkusu ölçeğinden alınan puanların anlamlı düzeyde farklılaştığı bulunmuştur. Ayrıca, Covid-19 ile ilgili haberleri daha fazla takip edenlerin Covid-19 korkusuna ilişkin puanları daha yüksektir. Son olarak psikolojik dayanıklılığın Covid-19 korkusunun anlamlı bir yordayıcısı olduğu bulunmuştur. Bulgular ilgili literatür kapsamında tartışılmıştır.

Çocuklukdöneminde görülen sorunlardan birisi de parmak emme davranışıdır. Bebeklikdöneminde sıradan bir davranış olarak kabul edilen edilen, ancak ilerleyenyıllarda da devam edebilen bir sorun olarak kabul edilmektedir. Özellikle okulöncesi dönemde ve ilkokul yıllarında görülen bu durum anne-babalarıendişelendirebilmektedir. Ancak çocuk için temel bir refleks olan emmedavranışı, yaşamın ilk yıllarında normal kabul edilirken ilerleyen yıllardadevam etmesi durumunda müdahale edilmesi gereken sorun haline gelebilmektedir. İlkçocukluk döneminde görülen parmak emme davranışının etiyolojisi, prevelansı vetedavisi ilgili temel bilgiler bu çalışmada açıklanmak istenmiştir. Özellikleparmak emme davranışının psikolojik boyutu ile ilgili sınırlı sayıdaki çalışmalardaha fazla çalışmaya ihtiyaç olduğunu göstermektedir. Dolayısıyla bu çalışmanınbir farkındalık oluşturma görevi olduğu düşünülmektedir., Finger sucking is one of theproblems in childhood. It’s an accepted as a problem that is a common behaviorduring infancy, yet can continue in the following years. Parents can be worriedabout their children, especially in pre-school and primary school years.However, sucking behavior which is a basic reflex for a child may become aproblem to be intervened if it continues in later years, when it’s considerednormal in the first years of life. Main information about the etiology,prevalence and treatment of finger-sucking behavior in early childhood isintended to be explained in this study. Particularly, it seems that more workis needed because of the limited number of studies on the psychologicaldimension of finger-sucking behavior. Therefore, it is thought that this workis a task of creating awareness about finger-sucking behavior.

Bu araştımanın amacı, tüm okul yaklaşımına dayalı olarak hazırlanan sanal zorbalıkla başa çıkma stratejileri ve sanal zorba farkındalığını kazandırma programının rehber öğretmenler ve öğrenciler üzerindeki etkisini incelemektir. Çalışma grubunu 2017-2018 Eğitim-Öğretim yılı Bolu ilinde çalışan 24 Rehber Öğretmen ile yine Bolu'daki iki Mesleki ve iki Anadolu Lisesi'ne devam eden 675 öğrenci oluşturmuştur. Çalışma verilerinin toplanmasında Rehber Öğretmen boyutunda Öğretmenler için Sanal Zorbalıkla Başa Çıkma Stratejileri Ölçeği (ÖSZBÇSÖ) ile Öğretmenler için Sanal Zorba Farkındalık Ölçeği (ÖSZFÖ), öğrenci boyutunda ise Sanal Zorba Farkındalık Ölçeği (SZFÖ) ile Sanal Zorbalıkla Baş Etme Ölçeği (SZBEÖ) kullanılmıştır. Ayrıca her iki gruba yönelik olarak hazırlanan Kişisel Bilgi Formu ile temel betimsel bilgiler elde edilmiştir. Veriler, istatistik paket programları yardımıyla analiz edilmiştir. Verilerin analizinde ise ölçüm yapılan değişkenlere bağlı olarak temel betimsel testlerin yanında Shapiro-Wilk testi, Kolmogorov-Smirnov testi, Levene testi, t-testi, tekrarlı ölçümler için iki faktörlü varyans analizi (ANOVA) ile ölçümler arası farkları karşılaştırmak amacıyla Bonferroni çoklu karşılaştırma testleri kullanılmıştır.Çalışmanın ilk aşaması olan Rehber öğretmen boyutunda, tüm okul yaklaşımına dayalı olarak hazırlanan sanal zorbalıkla başa çıkma stratejileri ve sanal zorba farkındalığını kazandırma programının rehber öğretmenlerin sanal zorbalıkla başa çıkma stratejileri ile sanal zorba farkındalığı üzerindeki etkisi incelenmiştir. 12'si deney ve 12'si kontrol grundaki rehber öğretmenlerden deney grubundaki rehber öğretmenlere dört oturumluk eğitim programı uygulanmıştır. Ancak kontrol grubuna herhangi bir işlem yapılmamıştır. Yapılan analizler sonucunda deney grubundaki rehber öğretmenlerin sanal zorbalıkla başa çıkma stratejileri ile sanal zorba farkındalık puanlarının deneysel işlem sonrasında arttığı ve iki ay sonra yapılan izleme ölçümünde de bu düzeyin korunduğu görülmüştür. Bunun yanında kontrol grubundaki Rehber öğretmenlerin her iki ölçek için de son test ve izleme testi ölçümlerinde istatistiksel açıdan anlamlı bir fark olmadığı bulunmuştur. Çalışmanın diğer grubu olan öğrenciler ise deney ve kontrol grubundaki Rehber öğretmenlerin çalıştıkları okullardan seçilmiştir. Deney okullarında ise tüm okul yaklaşımına dayalı olarak yıllık rehberlik programına sanal zorbalık konusu eklenmiştir. Bu kapsamda öğrenci, öğretmen ve velilere eğitim verilmiştir. Yine öğrencilere yönelik grup rehberliği yapılmış, öğrenci ve velilere yönelik afiş ve broşür çalışmaları yapılmıştır. Kontrol okullarına ise herhangi bir işlem yapılmamıştır. Dönem sonunda deney ve kontol okullarında yapılan son test ölçümleri neticesinde deney grubunun sanal zorbalıkla baş etme ve sanal zorba farkındalık puanlarında anlamlı bir artış olduğu görülmüştür. Kontrol grubunda ise anlamlı bir değişim olmadığı bulunmuştur. Ancak deney grubundaki öğrencilerin sanal zorbalıkla baş etme puanlarında anlamlı bir değişim olmakla birlikte bu değişime ilişkin etki büyüklüğü küçük düzeyde kalmıştır.Anahtar Kelimeler: Sanal zorba farkındalığı, sanal zorbalıkla başa çıkma, rehber öğretmen, tüm okul yaklaşımı. This research aimed to investigate the effect of the program for bringing coping strategies with cyberbullying and cyberbullying awareness based on the whole-school approach on high school counselors and students. The study group was composed of 24 high school counselors working in Bolu and 675 students attending two Vocational and two Anatolian High Schools in Bolu in the 2017-2018 academic year. Scale of Coping Strategies with Cyberbullying for Teachers (SCSCT) and Cyberbullying Awareness Scale for Teachers (CAST) and the Cyberbullying Awareness Scale (CAS) and Coping With Cyberbullying Scale (CCS) for students were utilized to collect data. Basic descriptive information was obtained with a Personal Information Form prepared for both groups. The data were analyzed with a statistical software package. Along with the basic descriptive tests depending on the variables that were measured, Shapiro-Wilk test, Kolmogorov-Smirnov test, Levene test, t-test, two-factor variance analysis (ANOVA) for repeated measures and Bonferroni post-hoc test to compare the differences between measures were utilized in the data analysis.In the first step of the study which addressed the school counselors, the effect of the whole-school-based program for bringing coping strategies with cyberbullying and cyberbullying awareness on school counselors' coping strategies with cyberbullying and cyberbullying awareness was examined. With 12-individual experimental and 12-individual control groups included in the study, the four-session training program was applied to the school counselors in the experimental group. No procedures were followed in the control group. The analyses concluded that the school counselors had higher scores of coping strategies with cyberbullying and cyberbullying awareness after the experimental procedure, and it was observed in the follow-up measure conducted two months later that the scores remained on the same level. Moreover, no statistically significant difference was found between the control group school counselors' posttest and follow-up test scores of both scales. The participant students were selected from the schools of the school counselors in the experimental and control group. In the experimental schools, the topic of cyberbullying was added to the annual counseling program in accordance with the whole-school approach. Accordingly, students, teachers and parents were provided with training. Group counseling was carried out with the students and poster and leaflet activities was performed for students and parents. No procedures were followed in the control schools. At the end of the term, a significant increase was observed in the experimental group's scores of coping with cyberbullying and cyberbullying awareness in the posttests performed in the experimental and control schools. No significant difference was found in the control group. While there was a significant difference in the experimental group's scores of coping with cyberbullying, the effect size was found to be small.Keywords: Awearness of cyberbullying, coping with cyberbullying, guidance teacher, whole school approach. 286

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü TEZlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Bu araştımanın amacı, tüm okul yaklaşımına dayalı olarak hazırlanan sanal zorbalıkla başa çıkma stratejileri ve sanal zorba farkındalığını kazandırma programının rehber öğretmenler ve öğrenciler üzerindeki etkisini incelemektir. Çalışma grubunu 2017-2018 Eğitim-Öğretim yılı Bolu ilinde çalışan 24 Rehber Öğretmen ile yine Bolu'daki iki Mesleki ve iki Anadolu Lisesi'ne devam eden 675 öğrenci oluşturmuştur. Çalışma verilerinin toplanmasında Rehber Öğretmen boyutunda Öğretmenler için Sanal Zorbalıkla Başa Çıkma Stratejileri Ölçeği (ÖSZBÇSÖ) ile Öğretmenler için Sanal Zorba Farkındalık Ölçeği (ÖSZFÖ), öğrenci boyutunda ise Sanal Zorba Farkındalık Ölçeği (SZFÖ) ile Sanal Zorbalıkla Baş Etme Ölçeği (SZBEÖ) kullanılmıştır. Ayrıca her iki gruba yönelik olarak hazırlanan Kişisel Bilgi Formu ile temel betimsel bilgiler elde edilmiştir. Veriler, istatistik paket programları yardımıyla analiz edilmiştir. Verilerin analizinde ise ölçüm yapılan değişkenlere bağlı olarak temel betimsel testlerin yanında Shapiro-Wilk testi, Kolmogorov-Smirnov testi, Levene testi, t-testi, tekrarlı ölçümler için iki faktörlü varyans analizi (ANOVA) ile ölçümler arası farkları karşılaştırmak amacıyla Bonferroni çoklu karşılaştırma testleri kullanılmıştır. Çalışmanın ilk aşaması olan Rehber öğretmen boyutunda, tüm okul yaklaşımına dayalı olarak hazırlanan sanal zorbalıkla başa çıkma stratejileri ve sanal zorba farkındalığını kazandırma programının rehber öğretmenlerin sanal zorbalıkla başa çıkma stratejileri ile sanal zorba farkındalığı üzerindeki etkisi incelenmiştir. 12'si deney ve 12'si kontrol grundaki rehber öğretmenlerden deney grubundaki rehber öğretmenlere dört oturumluk eğitim programı uygulanmıştır. Ancak kontrol grubuna herhangi bir işlem yapılmamıştır. Yapılan analizler sonucunda deney grubundaki rehber öğretmenlerin sanal zorbalıkla başa çıkma stratejileri ile sanal zorba farkındalık puanlarının deneysel işlem sonrasında arttığı ve iki ay sonra yapılan izleme ölçümünde de bu düzeyin korunduğu görülmüştür. Bunun yanında kontrol grubundaki Rehber öğretmenlerin her iki ölçek için de son test ve izleme testi ölçümlerinde istatistiksel açıdan anlamlı bir fark olmadığı bulunmuştur. Çalışmanın diğer grubu olan öğrenciler ise deney ve kontrol grubundaki Rehber öğretmenlerin çalıştıkları okullardan seçilmiştir. Deney okullarında ise tüm okul yaklaşımına dayalı olarak yıllık rehberlik programına sanal zorbalık konusu eklenmiştir. Bu kapsamda öğrenci, öğretmen ve velilere eğitim verilmiştir. Yine öğrencilere yönelik grup rehberliği yapılmış, öğrenci ve velilere yönelik afiş ve broşür çalışmaları yapılmıştır. Kontrol okullarına ise herhangi bir işlem yapılmamıştır. Dönem sonunda deney ve kontol okullarında yapılan son test ölçümleri neticesinde deney grubunun sanal zorbalıkla baş etme ve sanal zorba farkındalık puanlarında anlamlı bir artış olduğu görülmüştür. Kontrol grubunda ise anlamlı bir değişim olmadığı bulunmuştur. Ancak deney grubundaki öğrencilerin sanal zorbalıkla baş etme puanlarında anlamlı bir değişim olmakla birlikte bu değişime ilişkin etki büyüklüğü küçük düzeyde kalmıştır. Anahtar Kelimeler: Sanal zorba farkındalığı, sanal zorbalıkla başa çıkma, rehber öğretmen, tüm okul yaklaşımı. This research aimed to investigate the effect of the program for bringing coping strategies with cyberbullying and cyberbullying awareness based on the whole-school approach on high school counselors and students. The study group was composed of 24 high school counselors working in Bolu and 675 students attending two Vocational and two Anatolian High Schools in Bolu in the 2017-2018 academic year. Scale of Coping Strategies with Cyberbullying for Teachers (SCSCT) and Cyberbullying Awareness Scale for Teachers (CAST) and the Cyberbullying Awareness Scale (CAS) and Coping With Cyberbullying Scale (CCS) for students were utilized to collect data. Basic descriptive information was obtained with a Personal Information Form prepared for both groups. The data were analyzed with a statistical software package. Along with the basic descriptive tests depending on the variables that were measured, Shapiro-Wilk test, Kolmogorov-Smirnov test, Levene test, t-test, two-factor variance analysis (ANOVA) for repeated measures and Bonferroni post-hoc test to compare the differences between measures were utilized in the data analysis. In the first step of the study which addressed the school counselors, the effect of the whole-school-based program for bringing coping strategies with cyberbullying and cyberbullying awareness on school counselors' coping strategies with cyberbullying and cyberbullying awareness was examined. With 12-individual experimental and 12-individual control groups included in the study, the four-session training program was applied to the school counselors in the experimental group. No procedures were followed in the control group. The analyses concluded that the school counselors had higher scores of coping strategies with cyberbullying and cyberbullying awareness after the experimental procedure, and it was observed in the follow-up measure conducted two months later that the scores remained on the same level. Moreover, no statistically significant difference was found between the control group school counselors' posttest and follow-up test scores of both scales. The participant students were selected from the schools of the school counselors in the experimental and control group. In the experimental schools, the topic of cyberbullying was added to the annual counseling program in accordance with the whole-school approach. Accordingly, students, teachers and parents were provided with training. Group counseling was carried out with the students and poster and leaflet activities was performed for students and parents. No procedures were followed in the control schools. At the end of the term, a significant increase was observed in the experimental group's scores of coping with cyberbullying and cyberbullying awareness in the posttests performed in the experimental and control schools. No significant difference was found in the control group. While there was a significant difference in the experimental group's scores of coping with cyberbullying, the effect size was found to be small. Keywords: Awearness of cyberbullying, coping with cyberbullying, guidance teacher, whole school approach.

Bu çalışmanın amacı lise dönemindeki ergenlerin sanal zorba ve kurban olma davranışları ile problemli internet kullanımları arasındaki ilişkiyi incelemektir. Çalışma 2015-2016 Eğitim-Öğretim yılında Bolu’da bir Anadolu Lisesinde yapılmıştır. Katılımcılar 9. ve 10. sınıfta öğrenimine devam eden 310 öğrenciden oluşmaktadır. Veri toplama aracı olarak Sanal Zorba/Kurban Ölçeği ile İnternet Bağımlılığı Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin çözümlenmesinde Non-parametrik tekniklerden Spearman-Brown İlişki katsayısı ile Mann Whitney-U testi kullanılmıştır. Yapılan analiz sonucunda problemli internet kullanımı ile sanal zorba ve kurban olma arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Bunun yanında sanal zorba olma ile sanal mağdur olma arasında da anlamlı ilişki bulunmuştur. Ayrıca erkek ergenlerin kızlara kıyasla daha fazla sanal zorba ve mağdur olurken; problemli internet kullanımında cinsiyete göre bir farklılık bulunmamıştır. Ebeveynden habersiz sosyal medya aracına sahip olmanın sanal zorba ve kurban olma ile problemli internet kullanımı açısından daha fazla risk taşıdığı bulunmuştur. Sonuçlar ilgili literatür kapsamında tartışılmıştır., The purpose of this study is to investigate the relationship between problematic internet use and cyberbullying and cybervictim behaviours of adolescents. The study was conducted in an Anatolian High School in Bolu in the academic year of 2015-2016. Participants consisted of 310 9th and 10th grade students. Internet addiction scale and cyberbullying/cybervictim scale were used as the data collection ınstruments. Spearman-Brown Correlation Coefficient and Mann Whitney-U tests which are nonparametric techniques, were used in the analysis of the data. The results of the study showed a significiant positive correlation between problematic internet use and cyberbullying/cybervictim behaviours of adolescent. Besides, ıt was found that a significiant relationship between being to cyberbully and victim, too. In addition, compared to girls, adolescent boys more cyberbully and cybervictim; but there was no gender differences in terms of problematic internet use. It was also found that having a social media tool without parent permission was more risky in term of problematic internet use and being cyberbully and victim. The results were discused within the literatüre.

Bu çalışmanın amacı aday sınıf öğretmenlerinin problemli internet kullanım düzeylerini cinsiyet, sınıf düzeyi, interneti bilinçli ve kontrollü kullanım durumu ve günlük internet kullanım süresi gibi değişkenler açısından incelemektir. Araştırma 2015-2016 akademik yılında Abant İzzet Baysal Üniversitesinde eğitimlerine devam eden 294 sınıf öğretmenliği öğrencisi üzerinde yürütülmüştür. Katılımcıların 73’ü erkek(%24,8), 221’i ise kızlardan( %75,2) oluşmaktadır. Veri toplama aracı olarak internet bağımlılığı ölçeği (Şahin ve Korkmaz, 2011) ile kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Elde edilen verilerin analizi SPSS 20.0 paket programı ile yapılmıştır. İstatistiksel yöntem olarak non-parametrik tekniklerden Kruskal Wallis ile Mann Whitney-U testi kullanılmıştır. Ayrıca frekans analizi için betimsel istatistiklere yer verilmiştir. Yapılan analizler sonucunda aday sınıf öğretmenlerinin tamamı günlük olarak en bir saat internet kullandıkları, günlük internet kullanım süresi daha yüksek olanların düşük olanlardan daha fazla problemli internet kullanım düzeyine sahip oldukları bulunmuştur. Ayrıca bilgi iletişim araçlarını bilinçli ve kontrollü kullandığını belirtenlerle, bilinçli kullanım konusunda eğitime ihtiyacı olmadığını ifade edenlerin etmeyenlere kıyasla daha düşük problemli kullanım puanına sahip oldukları bulunmuştur. Ayrıca cinsiyet problemli internet kullanımında bir farklılığa neden olmazken, sınıf düzeyinde ise sınıf düzeyi daha düşük olanların daha yüksek olanlardan daha fazla problemli internet kullanım puanına sahip olduğu görülmüştür. Son olarak elde edilen bulgular alan yazın ışığında tartışılmıştır., The purpose of this study was to examine elementary school teacher candidates’ problematicinternet usages in terms of sex, education level, daily time spending, conscious and controlledusage variables. The study was conducted in 2015-2016 academic year at Abant Izzet BaysalUniversity with the 294 elementary school teacher candidates. The participants consisted of73 male (%24.8) and 221 female (%75.2) students. For instrumentation, Internet AddictionScale (Şahin and Korkmaz, 2011) and personal information forms were used. The data wereanalyzed with SPSS 20.0 package program. Kruskall Wallis and Mann Whitney-U, nonparametricaltests were done for data analysis. The results revealed that elementary schoolcandidates are using internet at least one hour daily and as the time of utilization increased,the problematic internet usage also increased. Those who used internet consciously andcontrolled manner and those reported that they do not need education about internetutilization reported less problematic internet usage than the others. While sex did notcontribute any difference for problematic internet usage class did. Lower classes weredemonstrated more problematic behavior than those upper classes. Furthermore, the findingsof this research was discussed in light of current literature and research.

The aim of this research is to examine the validity and reliability of the Turkish version of the religious commitment scale-short form (RCI-10); (Worthington etc., 2003). Participants were 368 undergreduate students (235 were female and 133 were male) from Sakarya University. A series statisticial analysis was conducted to validity and reliability of scale. The fit indexes of the two-dimensional scale were: x²= 109.33, df= 26, RMSEA=.093, CFI=.94, IFI=.94, GFI=.94, SRMR=.053. The corrected item-total correlations of RCI-10 Turkish Form ranged from .37 to .69. The internal consistency coefficient of the scale was .85. Overall findings demonstrated that this scale had high validity and reliability scores and that it may be used as a valid and reliable instrument in order to assess religious commitment levels of individuals., Türkçe Bu araştırmanın amacı dini bağlılık ölçeği kısa formunu (RCI-10) Türkçe'ye uyarlamaktır. Araştırma Sakarya Üniversitesinde öğrenim gören 368 öğrenci (235 kız ve 133 erkek) üzerinde yürütülmüştür. Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları için bir dizi istatistiksel işlem yapılmıştır. Doğrulayıcı faktör analizinde 10 maddeden oluşan iki boyutlu modelin iyi düzeyde uyum verdiği görülmüştür (x²=109.33, sd=26, p=0.00, RMSEA= .093, NFI= .90, CFI= .94, IFI= .94, RFI= .87, GFI= .94, SRMR= .053). Ölçeğin madde toplam korelasyon katsayıları ise .37 ile .69 arasında değişmektedir. Ölçeğin iç tutarlık katsayısı .85 olarak hesaplanmıştır. Bu sonuçlar RCI-10'un Türkçe formundan elde edilen ölçümlerin kişilerin dini bağlılık düzeyini ölçme konusunda yeterli düzeyde geçerli ve güvenilir olduğunu göstermektedir.

Bu araştırmanın amacı Anne-babası boşanmış ergenlerin Psikolojik Dayanıklılık düzeylerinde Yaşam Doyumu ve Yalnızlık düzeylerinin yordayıcı etkisini incelemektir.Araştırma betimsel nitelikli tarama modeline dayanan bir çalışmadır. Katılımcılar lise 9,10,11 ve 12 sınıflarda öğrenim gören anne-babası resmi olarak boşanmış 144 ergenden oluşmuştur. Araştırmanın evrenini Bolu ili Merkez ilçedeki lise eğitimine devam eden ergenler oluşturmuştur. Evrenin tamamına ulaşılmaya çalışılmış ancak çeşitli nedenlerle bir kısmına ulaşılamamıştır. İçerisinde Anadolu Liseleri, Öğretmen Lisesi, Genel Lise, Endüstri Meslek Lisesi, Sağlık Meslek Lisesi, Ticaret Meslek Lisesi, Güzel Sanatlar ve Spor Lisesinin bulunduğu 11 devlet okulunda çalışma yürütülmüştür. Araştırma verilerinin toplanmasında; Ergen Psikolojik Dayanıklılık Ölçeği, Yaşam Doyumu Ölçeği, UCLA-Yalnızlık Ölçeği ve Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Araştırmada verilerin analizinde, Pearson Korelasyon Katsayısı, Çoklu Regresyon Analizi ve MANOVA teknikleri kullanılarak araştırmanın denenceleri incelenmiştir. Araştırma sonucunda anne-babası boşanmış ergenlerin psikolojik dayanıklılık, yalnızlık ve yaşam doyumlarında cinsiyete göre anlamlı bir fark bulunmamıştır. Ancak psikolojik dayanıklılık ölçeği alt boyutlarından okul desteği boyutunda kız ergenlerin puanı daha yüksek çıkmıştır. Anne-babası boşanmış ergenlerin psikolojik dayanıklılık viidüzeyleriyle yaşam doyumları arasında pozitif yönlü güçlü bir ilişki bulunurken, psikolojik dayanıklılık düzeyleriyle yalnızlık düzeyleri arasında negatif yönlü güçlü bir ilişki bulunmuştur. Ayrıca yalnızlık değişkeninin anne-babası boşanmış ergenlerde psikolojik dayanıklılık üzerinde anlamlı bir yordayıcı olduğu bulunmuştur. Son olarak anne-babası boşanmış ergenlerde psikolojik dayanıklılık, yaşam doyumu ve yalnızlık düzeylerinde sahip olunan arkadaş sayısı ya da kardeş sayısı açısından anlamlı bir fark bulunmamıştır.Anahtar Kelimeler: Psikolojik Dayanıklılık, Yaşam Doyumu, Yalnızlık, Boşanma, Ergen A descriptive screening study was undertaken to examine the effects of life satisfaction and loneliness on the resilience of teenagers with divorced parents. The participants consisted of a total of 144 teenagers (9th-12th grade students) whose parents are legally divorced. The target study population consisted of teenagers attending high schools in Bolu Province. Despite efforts to contact all individuals in the target population, this was not possible due to a variety of reasons. The study was carried out in a total of 11 state high schools including Anadolu high schools, a teachertraining high school, a general high school, an industrial training high school, a health high school, a trade/commerce high school, a fine arts and sports high school. Data collection was based on data obtained with the following tools: the Adolescent Coping Scale, the Life Satisfaction Scale, the UCLA-Loneliness Scale, and an Individual Information Form. The Pearson correlation coefficient, Multiple Regression Analysis and MANOVA were used for data analyses. No significant differences were found in resilience, loneliness scores, and life satisfaction scores in teenagers with divorced parents as compared with those without divorced parents. However, in the school-support item of the resilience scale, girls had higher scores. A significant correlation was observed between resilience and life satisfaction in teenagers with divorced parents, while a negative and significant vassociation was found between resilience and loneliness scores in the same population. Also, loneliness emerged as an important predictive variable in terms of resilience. Finally, the number of friends or siblings did not appear to significantly influence the resilience, life satisfaction, and loneliness scores. Key Words: Resilience, Life Satisfaction, Loneliness, Divorce, Adolescent 98

Sanal zorbalık, bilişim araçları yoluyla yapılan şiddet anlamına gelmektedir. Bu sorun bilişim araçlarının kullanımının her geçen gün arttığı günümüzde gençleri tehdit eden önemli bir risk olarak kabul edilmektedir. Okul sistemi içerisinde sanal zorbalığa ilişkin bilgilendirme ve farkındalık oluşturma çalışmalarında rehber öğretmenler önemli bir rol oynamaktadır. Bu çalışmanın amacı rehber öğretmenlere yönelik tüm okul yaklaşımına dayalı olarak hazırlanan sanal zorbalıkla başa çıkma ve farkındalık artırma programının etkililiğini incelemektir. Çalışmanın modeli yarı deneyseldir. 12 deney ve 12 kontrol grubunda olmak üzere 24 rehber öğretmen çalışma grubunda yer almıştır. Ön, son ve izleme ölçümleri yapılmıştır. Deney grubundaki rehber öğretmenlere tüm okul yaklaşımına dayalı dört oturumluk psikoeğitim programı uygulanmıştır. Kontrol grubuna ise herhangi bir işlem yapılmamıştır. Veri toplama aracı olarak Öğretmenler için Sanal Zorba Farkındalık Ölçeği (ÖSZFÖ) ile Öğretmenler için Sanal Zorbalıkla Başa Çıkma Stratejileri Ölçeği (ÖSZBÇSÖ) kullanılmıştır. Yapılan deneysel işlem sonrası son test sonuçlarında her iki ölçek için de deney grubu lehine anlamlı bir fark olduğu ve etki büyüklüğünün yüksek olduğu bulunmuştur. Ayrıca iki ay sonra yapılan izleme testi sonuçlarına göre ÖSZFÖ ve ÖSZBÇSÖ puanlarından elde edilen düzeyin korunduğu görülmüştür. Rehber öğretmenlere yönelik hazırlanan sanal zorbalıkla başa çıkma ve sanal zorba farkındalığını artırma programının hem sanal zorba farkındalık, hem de sanal zorbalıkla başa çıkma stratejileri açısından etkililiği ilgili literatür kapsamında tartışılmıştır

The aim of this study is to adapt the Application Based SmartphoneAddiction Scale, which has been developed to determine the smart phoneaddiction, which is becoming a common problem every day. The study was carriedout with 474 students in 2017 - 2018 academic year at Bolu Abant Izzet BaysalUniversity Faculty of Education. In exploratory factor analysis (EFA) forconstruct validity, the items were collected under a single factor in keepingwith the original structure. The rate of explained variance was 52.658%. Theeigenvalue of the factor was determined to be 3.159. Factor loadings of theitems ranged between 0.531 and 0.835, and all of the error variances were lessthan 0.05. Asymptotic covariance and correlation matrices and Weighted LeastSquare (WLS) estimation method were preferred because of the structure of datain Confirmatory Factor Analysis (CFA). T-values of the items were found to besignificant at the level of 0.01 (30.522-41.257). Factor loadings of the itemswere found to be high (0.50-0.81). When the model fit indices were examined,the fit values calculated as χ2/sd = 2.09, RMSEA = 0.068, GFI = 0.99, AGFI =0.98, CFI = 0.98, NNFI = 0.96, NFI = 0.96, SRMR = 0.044 indicated acceptable orexcellent fit. Cronbach Alpha internal consistency coefficient was found to be0.81 within the scope of reliability studies. In addition, the test-retestcorrelation coefficient was found to be 0.92 at four-week intervals. In thisstudy, it has been ensured that this scale related to smartphone addiction,which has recently become a serious problem, has been introduced to nationalliterature., Bu çalışmanın amacı, her geçen gün yaygın bir sorun haline gelen akıllıtelefon bağımlılığını tespit etmek amacıyla geliştirilmiş olan Uygulama TabanlıAkıllı Telefon Bağımlılığı Ölçeğini ülkemiz kültürüne uyarlamaktır. UygulamaBolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesinde 2017 – 2018 eğitimöğretim yılında öğrenim gören 474 öğrenciyle gerçekleştirilmiştir. Yapıgeçerliği için yapılan Açımlayıcı Faktör Analizinde (AFA) maddeler orijinalyapıdakine uygun olarak tek faktör altında toplanmıştır. Açıklanan varyansoranının %52.658 olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Faktörün öz değerinin 3.159olduğu belirlenmiştir. Madde faktör yüklerinin 0.531 ile 0.835 arasındadeğiştiği ve hata varyanslarının tümünün 0.05’ten küçük olduğu gözlenmiştir.Doğrulayıcı Faktör Analizinde (DFA) veri setinin yapısı nedeniyle, asimptotikkovaryans ve korelasyon matrisleri, Ağırlıklandırılmış En Küçük Kareler(Weigthed Least Square-WLS) kestirim yöntemi tercih edilmiştir. Madde tdeğerlerinin 0.01 düzeyinde anlamlı olduğu tespit edilmiştir (30.522-41.257).Madde faktör yüklerinin ise yüksek düzeyde olduğu sonucuna ulaşılmıştır(0.50-0.81). Model uyum indeksleri incelendiğinde ise χ2/sd=2.09, RMSEA =0.068GFI = 0.99, AGFI=0.98, CFI=0.98, NNFI=0.96, NFI=0.96, SRMR =0.044 olarak hesaplananuyum değerlerinin kabul edilebilir veya mükemmel uyuma işaret ettiğigörülmüştür. Ölçeğe ilişkin güvenirlik çalışmaları kapsamında Cronbach Alfa içtutarlılık katsayısının 0.81 olduğu belirlenmiştir. Ayrıca dört hafta araylayapılan test tekrar test korelasyon katsayısının 0.92 olduğu bulunmuştur.Yapılan bu çalışmada son dönemde ciddi bir soruna dönüşmüş olan akıllı telefonbağımlılığına ilişkin bu ölçeğin ulusal literatüre kazandırılması sağlanmıştır.

Bulut, Sefa (IHU Author) Bu çalışmanın amacı aday sınıf öğretmenlerinin problemli akıllı telefon kullanım düzeylerinde cinsiyet, bilgi ve iletişim araçlarının bilinçli kullanıp kullanma durumu ile internet, sosyal medya ve akıllı telefonların günlük kullanım sürelerine göre anlamlı bir farklılık olup olmadığını tespit etmektir. Bu kapsamda çalışma 2015-2016 eğitim-öğretim döneminde Abant İzzet Baysal Üniversitesinde yürütülmüştür. Çalışmaya 294 öğrenci (72 Erkek/221 Kız) katılmıştır. Verilerin toplanmasında kişisel bilgi formu ve Akıllı Telefon Bağımlılığı Ölçeği-Kısa Formu kullanılmıştır. İstatistiksel analiz olarak ise iki kategorili değişkenlerde Non-Parametrik tekniklerden Mann Whitney-U testi ile ikiden fazla kategorili değişkenlerde Kruskal Wallis testleri yapılmıştır. Bunun yanında gruplar arasındaki farkın hangi gruplardan kaynaklandığını tespit etmek için de Mann Whitney-U testine başvurulmuştur. Yapılan analiz sonucunda kız öğrencilerin erkeklere, bilinçli kullanmadığını ifade edenlerin bilinçli kullananlara, bilinçli kullanım konusunda eğitime ihtiyacı olduğunu ifade edenlerin eğitime ihtiyacı olmadığını ifade edenlere kıyasla daha fazla problemli akıllı telefon kullanım düzeyine sahip oldukları bulunmuştur. Ayrıca günlük sosyal medya, internet ve akıllı telefon kullanım süreleri yükseldikçe problemli akıllı telefon kullanım düzeyinin de arttığı görülmüştür. Elde edilen bulgular problemli akıllı telefon kullanımına ilişkin literatür kapsamında tartışılmıştır. This study aims to discover whether there is a significant difference in preservice classroom teachers’ levels of problematic smartphone use by gender, whether they use information and communication tools consciously, and duration of daily smartphone use for internet, social media and for purposes other than phone call. The study was performed at Abant İzzet Baysal University in the academic year of 2015-2016. 294 students (72 males and 221 females) participated in the study. The personal information form and the Smartphone Addiction Scale-Short Form was used for collecting the data. The Mann Whitney-U and Kruskal-Wallis tests, which are nonparametric techniques, were used for two-category variables and multi-category variables respectively. The Mann Whitney-U test was utilized once again to find out by which groups the intergroup difference was caused. It was discovered in the analyses that the female students, those who stated they do not use smartphones consciously and those who stated they need education about conscious use had higher levels of problematic smartphone use than the male students, those who stated they use smartphones consciously and those who stated they do not need education about conscious use. Furthermore, it was observed that levels of problematic smartphone use increased as the duration of daily social media, internet and smartphone uses extended. The findings were discussed within the scope of the literature related to problematic smartphone use.