Search

Bu çalışmanın amacı fen bilgisi öğretmen adaylarının yazılı ve sözlü argüman oluşturma becerilerinin gelişiminin değerlendirilmesidir. Yapılan çalışma birbiri ile ilişkili iki aşamadan oluşmaktadır. İlk aşamada fen bilgisi öğretmen adayları, argümantasyonla ilgili 10 oturumluk bir uygulamaya katılmışlardır, bu süreçte yazılı ve sözlü argüman oluşturma becerilerindeki gelişim belirlenmiştir. İkinci aşamada ise öğretmen adaylarının uygulama kapsamında kazandıkları bilgi ve becerileri öğrenme ortamlarına nasıl yansıttıkları incelenmiştir. Bu bağlamda uygulama sürecine katılan öğretmen adaylarının farklı kazanımlar bağlamında yapılandırdıkları mikro öğretim uygulamaları takip edilmiştir. Öğretmen adaylarının edindikleri bilgi ve becerileri öğrenme ortamına nasıl yansıttıklarının daha detaylı olarak ortaya konması için seçilen iki katılımcının öğretmenlik uygulaması dersi kapsamında bir ortaokulda yaptıkları uygulamalar da takip edilmiştir. Karma araştırma desenlerinden bütünleşik desene göre yapılandırılan çalışmada aşamalar birbirinden bağımsız olmayıp birbiri içine gömülü haldedir. Araştırma kapsamında uygulama öncesi gözlemlerden elde edilen veriler, öğretmen adaylarının akademik not ortalamaları, tartışmaya isteklilikleri, ders planları, uygulamaları sırasında kullandıkları teknikler gibi değişkenleri dikkate alınarak bir havuz oluşturulmuş ve oluşturulan bu havuzdan gönüllülük esasına göre 12 fen bilgisi öğretmen adayı belirlenmiş ve çalışma grubu oluşturulmuştur. Araştırmanın verileri, doküman incelemesi, yarı yapılandırılmış ve yapılandırılmamış gözlem, yarı yapılandırılmış mülakatlar ve yansıtıcı günlüklerden elde edilmiştir. Çalışmadan elde edilen bulgulara göre, katılımcıların uygulama sonunda yapılandırdıkları yazılı ve sözlü argümanlarda daha fazla fonksiyonel elemanlar kullandıkları; yazılı ve sözlü argümanlarını çoğunlukla riskli duruma dayalı, çıkarıma dayalı, sınıflamaya dayalı ya da örneğe dayalı argümantasyon şemalarına göre yapılandırdıkları; uygulama süresince, katılımcıların alternatif bakış açılarının çürütürken ve kendi argümanlarını yapılandırırken eleştirel soruları kullandıkları tespit edilmiştir. Ayrıca katılımcıların çoğunun mikro öğretim uygulamalarında, argümantasyona dayalı etkinlikler geliştirebilme, çok yönlü etkileşimi sağlama, tartışmaya özendirme, daha fazla gerekçe ortaya konmasını özendirme, tartışmanın tarafı olmayı özendirme, karşı argüman oluşturmayı özendirme başlıklarında başarılı olmalarına rağmen kanıtların kontrol edilmesi, dinlemeye özendirme ve soru sormaya özendirme başlıklarında sorunlar yaşadıkları tespit edilmiştir. Gözlem sürecinin devamı olan izleme aşaması II de ise öğretmen adaylarının deneyim kazandıkça bu sorunların üstesinden geldikleri ve argümantasyona dayalı öğrenme ortamları oluşturmada daha başarılı oldukları tespit edilmiştir. Araştırmanın sonuçları doğrultusunda argümantatif konuşma ve argümantatif yazma becerileri arasında doğrusal bir ilişki tespit edilmiştir. Bu iki eğitimsel aracın gelişimine etki eden diğer değişkenlerin belirlenmesine yönelik farklı çalışmalar yapılması önerilebilir. The aim of this study is to evaluate the development of preservice science teachers' written and oral argument skills. The study consisted of two interrelated phases. In the first phase, the participants attended in a 10-session training program about argumentation. In the second phase, it is examined how the preservice science teachers reflect the knowledge and skills they have gained within the scope of training program to learning environments. In this context, the participants' micro-teaching practices were followed. In order to depict how the preservice science teachers reflect the knowledge and skills gained in the learning environments more in detail, two participants' practices within the scope of the teaching practice lessons in middle schools were followed. In the study, which was structured based on embedded mixed methods design, the phases are not independent of each other but are in interaction with each other. Within the scope of the research, 12 preservice science teachers were selected considering the different criteria as data from pre-intervention observations, academic achievement scores, the willingness to discuss, their lesson plans and volunteerism. The data were collected through document review, observations, semi-structured interviews and reflective diaries.Based on the findings of the study, it was found that participants use more functional elements in the written and oral arguments at the end of the programme; written and oral arguments are structured according to slippery slope, inferential-based, classification-based, sample-based argumentation schemes; it has been found that the participants during the training program used critical questions while refuting the alternative viewpoints and structuring their own arguments. Furthermore, most participants were successful at preparing argumentation based activities, encouraging dialogical interaction, encouraging to participate in argumentation, encouraging to use more reasons, encouraging being a part of argumentation and encouraging to construct counter-arguments. The participants also had problems about controlling evidence, encouraging to listening and encouraging to questioning. In the follow-up phase II, which is the continuation of the observation period, it was determined that the preservice teachers succeeded in constructing argumentation based learning environments and overcoming problems as they gained more experience.In the light of the results obtained, a linear relationship was found between argumentative talking and argumentative writing. It may be suggested that different studies should be conducted to determine the factors affecting the progression of these two educational tools. 341

Bu çalışmanın amacı, Rize ilinde görev yapan sınıf öğretmenlerinin fen öğretimine ilişkin öz-yeterlik inançlarını farklı değişkenler açısından incelemektir. Tarama (survey) yönteminin kullanıldığı araştırmanın örneklemini, Rize İl ve İlçelerindeki ilköğretim okullarında görev yapan 149 sınıf öğretmeni oluşturmaktadır. Veriler Riggs ve Enochs (1990) tarafından geliştirilen ve Bıkmaz (2004) tarafından Türkçe’ye uyarlanan “Sınıf Öğretmenlerinin Fen Öğretiminde Öz-Yeterlik İnancı Ölçeği” kullanılarak toplanmıştır. Bu ölçme aracı çalışma grubundaki sınıf öğretmenlerine 2010-2011 Eğitim-Öğretim yılında E-posta yoluyla ulaştırılmıştır. Elde edilen veriler, SPSS 18.0 programında bağımsız örneklemler t testi ve tek yönlü Varyans Analizi teknikleriyle analiz edilmiştir. Bu araştırma sonucunda, çalışma grubundaki sınıf öğretmenlerinin fen öğretimine yönelik öz-yeterlik inançlarının cinsiyetlerine göre farklılaşmadığı, buna karşın mesleki kıdemlerine, fen içerikli hizmet içi eğitim etkinliklerine katılma, mesleklerinden memnun olup olmama ve ayrıca okullarında fen ve teknoloji öğretmenleriyle işbirliği yapma durumlarına göre .05 düzeyinde farklılaştığı belirlenmiştir. Buradan hareketle, sınıf öğretmenlerinin fen öğretimine yönelik güncel sorunların ve uygulamaların tartışıldığı hizmet içi eğitim faaliyetlerine katılmalarının ve ayrıca kendi okullarındaki fen ve teknoloji öğretmenleriyle daha aktif bir iletişim içinde bulunmalarının fen öğretimi öz-yeterlik inançlarını arttırabildiği sonucuna varılmıştır.

Bu çalışmanın amacı, bilimsel tartışma odaklı öğretim yönteminin geleneksel öğretim yöntemlerine kıyasla ilköğretim 7. sınıf öğrencilerinin ışık ünitesindeki akademik başarılarının ve bilimin doğasını anlama düzeylerinin artmasında, fene karşı tutumlarının olumlu yönde gelişmesinde anlamlı bir etkinliğe sahip olup olmadığını incelemektir.Öntest-sontest kontrol gruplu deneysel tasarımın kullanıldığı bu çalışma 2009-2010 eğitim-öğretim yılının ikinci döneminde Ankara ili Yenimahalle ilçesinde orta ölçekli bir ilköğretim okulunun 7. sınıflarında eğitimlerine devam eden 63 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Örneklem, kolay ulaşılabilir örneklem metoduyla seçilmiş ve deney grubu ile kontrol grubu, seçilen örneklemden rastgele belirlenmiştir. Çalışma öntest ve sontestlerin uygulanması da dahil haftada 4 ders saati olmak üzere toplam 6 hafta sürmüştür.Çalışmanın başlangıcında hem deney grubunda hem de kontrol grubunda bulunan öğrencilere; ön bilgi testi, başarı testi, bilimin doğası anlama anketi ve fen tutum anketi uygulanmıştır. Uygulama sonunda deney ve kontrol grubunda bulunan öğrencilere başarı testi, bilimin doğası anlama anketi ve fen tutum anketi tekrar uygulanmıştır. Bu testlerden elde edilen sonuçlar araştırmanın nicel verileri olarak kullanılmıştır. Çalışma sonucunda elde edilen nicel verilerin değerlendirilmesi SPSS (Statistical Package for the Social Sciences) programı kullanılarak yapılmıştır. Çalışmada ileri sürülen hipotezleri test etmek için t- testi kullanılmıştır.Araştırma boyunca toplanan nicel verilerin istatistiksel analizleri sonucunda bilimsel tartışma odaklı öğretim yöntemiyle derslerin işlendiği deney grubu öğrencilerinin ışık ünitesi kapsamında akademik başarılarının geleneksel öğretim yöntemleriyle derslerin işlendiği kontrol grubunda bulunan öğrencilere göre anlamlı derecede daha iyi olduğu tespit edilmiştir. Yine aynı şekilde deney grubunda bulunan öğrencilerin bilimin doğasını anlama düzeylerinin kontrol grubu öğrencilerinden anlamlı derecede daha iyi olduğu da tespit edilmiştir. Deney ve kontrol grubu öğrencilerinin fene yönelik tutumlarında anlamlı bir değişiklik tespit edilememiştir. The purpose of this study is to investigate the effectiveness of argumentation on 7th grade students? academic achievement of light unit and comparing the results with the traditional instruction method. In addition, investigating the students? level of understanding the nature of science and attitudes towards science .The sample of the study is formed of 63 students studying in two 7th-grade classes in 2009-2010 school year. The sample has been formed through the easily available sampling method and the experimental group and the control group have been determined randomly out of the sample. In the study, the design of pretest- posttest control group, which is a quasi experimental pattern, have been used. The study has been continued totally six weeks 4 hours a week with two classes per week including the applications of pretest-posttest.Beginning of the study, pre-knowledge test, achievement test, understanding the nature of science scale and attitude towards science scale have been used as tools of measurement within for pretest in both the experimental group and control group students. End of the study, achievement test, understanding the nature of science scale and attitude towards science scale have been used as tools of measurement within for posttest in both the experimental group and control group students. The results of the tests have been used as the quantitive data of the study. The evaluation of these quantitive data has been carried out through the SPSS (Statistical Package for the Social Sciences) computer programme. t test has been used to test the hyphotheses put forward in the study.The statistical analysis of the study has showed that the students in the experimental group, who have had scientific argumentation based instruction, have proved meaningfully better at success in the concept of light when compared with the students traditionally instructed in the control group. Futhermore, a differentiation between the experimental and the control group has been observed, which is siding with the experimental one, concerning the understanding of the nature of scientific knowledge but hasn?t been observed significant differentiation between experimental and control group students' attitudes towards science. 157

Üst düzey düşünme becerilerinden biri olan eleştirel düşünme, farklı bakış açılarını anlamaya, araştırmaya, sorgulamaya, bireysel ve sosyal etkileşime imkan vermektedir. Aynı zamanda eğitim programlarının hedeflerinden biri olarak eğitim ve öğretim sisteminde yer almaktadır. Ön yargılardan uzak, açık fikirli ve sorgulayıcı özellik gösteren eleştirel düşünme becerileri ve eğilimlerine sahip bireyler yetiştirmek için ön koşullardan biride bu beceri ve eğilimlere sahip eğiticilerin yetiştirilmesi ve eğitim camiasında yerlerini almalarıdır. Bu bağlamda yapılan çalışmanın amacı fen bilimleri öğretmenlerinin eleştirel düşünme ile ilgili görüşlerinin tespit edilmesidir. Bu amaç doğrultusunda çalışmanın örneklemini 11 fen bilimleri öğretmeni oluşturmaktadır. Mülakat yapılan öğretmenlerden 7’si lisans mezunu ve 4’ü lisansüstü eğitimlerine devam etmektedir. Fen bilimleri öğretmenleriyle derinlemesine mülakatlar yapılmış ve verilerin analizinde içerik analizi yaklaşımı kullanılmıştır., Critical thinking, which is one of the higher-order thinking skills, allows for understanding different perspectives, questioning, exploration, individual and social interactions. At the same time, it should be within the scope of educational system as one of the goals of curriculum. One of the precondition of nurturing individuals who has critical thinking skills and tendencies having properties such as detachment, open minded and interrogator is nurturing and employment of educators who has critical thinking skills and tendencies in education community. In this context, the aim of this study is to determine the science teacher’s views about critical thinking. Research sample consists of 11science teachers who 7 of them have bachelor’s degree ( different professional seniority) and 4 of them are postgraduate students. Context analysis is used for data analysis and analyzing of in-depth interviews are made by researchers. The results of the study revealed that science teachers’ views towards critical thinking are ill-informed and teachers who have postgraduate degree know more about critical thinking. Some recommendations were made along with the obtained results