Search

Amaç: Küresel bir pandemiye neden olan koronavirüs hastalığı 2019 (COVID-19), milyonlarca insanın enfekte olmasına ve birçok insanın ölmesine neden oldu. Bu çalışmada rutin olarak değerlendirilen klinik ve laboratuvar değerlerinin COVID-19 hastalığı olan hastaların mortalitesini tahmin edip edemeyeceğini araştırmayı amaçladık. Materyal ve Metot: Çalışmamızda COVID 19 tanısı ile genel yoğun bakım ünitesinde yatırılan 89 hastanın rutin laboratuvar parametreleri retrospektif olarak incelendi. Sistemik inflamasyonun agregat indeksi (AISI) ve diğer infalamatuar değerler COVID-19 polimeraz zincir reaksiyonu testi pozitif olan ve akciğer tomografisinde buzlu cam opasitesi olan hastalarda yapılan kan testlerinden hesaplandı. Hastalar yoğun bakım takiplerinde ölenler (sağ kalamayanlar) ve taburcu olanlar (sağ kalanlar) olarak iki gruba ayrıldı. Bulgular: Çalışmamızda takipte ölen 48 hastada AISI, diğer inflamatuar parametreler, ferritin, troponin I, d-dimer ve prokalsitonin gibi biyokimyasal paramtereler taburcu edilen hastalardan anlamlı derecede yüksekti. Hipertansiyon ve daha yüksek AISI ve ferritin seviyeleri, Cox regresyon analizinde azalmış sağkalım ile istatistiksel olarak ilişkiliydi (Sırasıyla: Risk oranı (RO)=3,176;%95 Güven aralığı (GA), 1,122-8,991,P=0,03, RO=1,114; %95 GA, 1,060-1,348, P=0,042 ve RO=1,072;95% GA,1,014-1,242, P=0,011). Sonuç: Kan testlerinden elde edilen inflamasyon indeksleri ile ferritin gibi akut faz reaktanları, yoğun bakım takiplerinde COVID-19'lu hastalarda tedavi stratejisini ve risk sınıflandırmasını planlamada bize yol gösterebilir., Objective: Causing a global pandemic, the coronavirus disease 2019 (COVID-19) has caused millions of people to become infected and many more to die. In this study we aimed to investigate whether routinely evaluated clinical and laboratory values ​​can predict the mortality of patients with COVID-19 disease.Materials and Methods: In our study, routine laboratory parameters of 89 patients hospitalized in the general intensive care unit with the diagnosis of COVID 19 were retrospectively analyzed. The aggregate index of systemic inflammation (AISI) and other inflamatuar values were calculated from blood tests in patients with positive COVID-19 polymerase chain reaction test and with ground-glass opacity on lung tomography. Patients were divided into two groups as those who died (non-survivors) and those who were discharged (survivors) during the intensive care follow-ups. Results: In our study, in 48 patients who died during follow-up, the indexes of AISI, other inflamatuar paramaters and the biochemical parameters such as troponin I, d-dimer, ferritin and procalcitonin were significantly higher than in discharged patients. Hypertension and higher AISI and ferritin levels were statistically associated with reduced survival in Cox regression analysis (Hazard ration (HR): 3.176; 95% Confident interval (CI): 1.122-8.991, p=0.03, HR: 1.114; 95% CI: 1.060-1.348, p=0.042, HR=1.072;95% CI: 1.014-1.242, p=0.011, respectively. Conclusion: Inflammation indexes derived from blood tests and acute phase reactants such as ferritin can guide us in planning the treatment strategy and risk stratification in patients with COVID-19 in intensive care follow-ups.

Background: Systemic immune-inflammatory index (SII), which is derived from neutrophil, platelet and lymphocyte counts, represents the homeostatic balance among inflammatory, immune and thrombotic status. The systemic immune-inflammatory index is superior to indices such as neutrophil-lymphocyte ratio in predicting prognosis in various malignancies, while it is shown to predict future cardiac events better than traditional risk factors after coronary intervention. Objectives: Herein, we aimed to evaluate the relationship of the systemic immune-inflammatory index with atherosclerotic burden and in-hospital complications in acute coronary syndrome patients. Methods: The clinical outcomes, such as extent of myocardial damage, atherosclerotic burden, bleeding, acute kidney injury, duration of hospital stay and in-hospital mortality, were evaluated in a retrospective cohort of 309 consecutive acute coronary syndrome patients. The systemic immune-inflammatory index was calculated as (Platelet X Neutrophil)/Lymphocyte count on admission. Study population was categorized into tertiles with regard to systemic immune-inflammatory index. A p value of

Aim: Heart failure (HF), a progressive disease, is accompanied by chronic inflammation and changes in osmolality. The neutrophil-to-lymphocyte ratio (NLR) demonstrates a sys- temic inflammatory response in most diseases; however, the relationship between plasma osmolality and the systemic inflammatory response in HF patients is not yet clear. There- fore, we aimed to investigate the possible associations of NLR with plasma osmolality levels in patients with HF. Materials and Methods: The present study included 189 consecutive patients with chronic HF with an ejection fraction (EF) of

Background: The coexistence of hyponatremia and atrial fibrillation (AF) increases morbidity and mortality in patients with heart failure (HF). However, it is not established whether hyponatremia is related to AF or not. Objective: Our study aims to seek a potential association of hyponatremia with AF in patients with reduced ejection fraction heart failure (HFrEF). Methods: This observational cross-sectional single-center study included 280 consecutive outpatients diagnosed with HFrEF with 40% or less. Based on sodium concentrations

OBJECTIVE: Irisin is a myokine thought to be involved in the pathophysiological process of atherosclerosis with its’ cardiovascular protective effects. Patients with diabetes mellitus (DM) have lower levels of irisin. Therefore, we investigated whether there is a connection between irisin, DM, coronary collateral circulation (CCC), and SYNTAX scores representing coronaryartery disease (CAD) severity.METHODS: This study evaluated 86 patients who have at least one epicardial coronary artery with chronic total occlusion.We included Rentrop 0–1 into the poor CCC group (n=45) and Rentrop 2–3 into the good CCC group (n=41) and measuredserum irisin levels.RESULTS: Irisin levels did not differ (17585 [882–37741] pg/ml and (17504 [813–47683] pg/ml, p=0.772) between thetwo groups. Irisin levels were lower in patients with diabetes (n=41; 14485 [813–29398] pg/ml) than those without diabetes(n=45; 19724 [865–47683] pg/ml (p=0.002). Irisin was not correlated with SYNTAX scores. In multivariate analysis, DM(OR=0.463; CI: 0.184–0.783; p=0.012) was a negative predictor of good CCC developmentCONCLUSION: Although its level is decreased in patients with diabetes, serum irisin levels have no role in the pathophysiology of collateral development and CAD severity

Objective: Carotid artery stenting (CAS) is a current treatment approach that has been applied in symptomatic and asymptomatic carotid artery stenosis. In addition to being a minimally invasive method, it has fewer complications and mortality rates, and short hospital stays when compared to carotid endarterectomy. Some studies showed that the risk of stroke or death twice as high after CAS than after carotid endarterectomy among those ?70 years old. In this study, we aimed to investigate the short- and long-term complications, efficacy, and durability of CAS in elderly patients (?70 years old) with carotid artery stenosis with a median follow-up of 5.08 years (interquartile range 3.2-8.1), respectively. Material and Methods: A total of 140 patients who underwent CAS due to atherosclerotic carotid artery stenosis were included in the study. Stroke rates (total n=15[10.7%], n=3[5%] vs n=12[15%], p=0.049) were higher in patients who were ?70 years of age during the follow-up. The two groups (the group with age

WOS: 000468584300005, PubMed ID: 30930455, Objective: Heart failure (HF) has a high prevalence and mortality rate in elderly patients; however, there are few studies that have focused on patients older than 80 years. The aim of this study is to describe and compare the age-specific demographics and clinical features of Turkish elderly patients with HF who were admitted to cardiology clinics. Methods: The Epidemiology of Cardiovascular Disease in Elderly Turkish population (ELDER-TURK) study was conducted in 73 centers in Turkey, and it recruited a total of 5694 patients aged 65 years or older. In this study, the clinical profile of the patients who were aged 80 years or older and those between 65 and 79 years with HF were described and compared based on the ejection fraction (EF)-related classification: HFrEF and HFpEF (is considered as EF: >= 50%). Results: A total of 1098 patients (male, 47.5%; mean age, 83.5 +/- 3.1 years) aged 80 years and 4596 patients (male, 50.2 %; mean age, 71.1 +/- 4.31 years) aged 65-79 years were enrolled in this study. The prevalence of HF was 39.8% for patients who were >= 80 years and 27.1% for patients 65-79 years old. For patients aged >= 80 years with HF, the prevalence rate was 67% for hypertension (HT), 25.6% for diabetes mellitus (DM), 54.3% for coronary artery disease (CAD), and 42.3% for atrial fibrilation. Female proportion was lower in the HFrEF group (p=0.019). The prevalence of HT and DM was higher in the HFpEF group (p= 80 years with HFrEF (p, Turkish Society of Cardiology, This study was supported by Turkish Society of Cardiology.

D vitamininin ve koroner arter hastalığının (KAH) ilişkisiyle ilgili ortaya çıkan verilere dayanarak, KAH'da D vitamini ile C-reaktif protein (CRP) ile temsil edilen inflamasyon ve serum lipid profili arasında ilişki bulunup bulunmadığını araştırdık. On the basis of emerging data about the association of vitamin D and coronary artery disease (CAD), we investigated whether a relationship exists among vitamin D, inflammation represented by C-reactive protein (CRP), and serum lipid profile in CAD.

OBJECTIVE The aim of this study was to determine the baseline clinical characteristics and the cardiovascular drug usage of patients aged ≥80 years who were admitted to cardiology clinics and to compare the cardiovascular disease and risk factors with patients aged 65-79 years who participated in the Epidemiology of Cardiovascular Disease in Elderly Turkish Population (ELDER-TURK) study. METHODS The ELDER-TURK study included 5694 patients aged over 65 years who were followed up at cardiology clinics between March 2015 and December 2015. The prevalence of cardiovascular diseases and the risk factors of 1098 patients aged ≥80 years (Group II) were compared with 4596 patients aged 65-79 years (Group I). RESULTS The mean age of Group I was 71.1±4.31 years (male: 50.2%) and the mean age of Group II was 83.5±3.12 years (male: 47.5%). The prevalence rate was 71.3% for hypertension, 24.6% for diabetes mellitus (DM), 44.7% for coronary artery disease (CAD), 35.9% for atrial fibrillation (AF), and 15.5% for renal failure. A statistical difference in the prevalence of comorbid conditions and cardiovascular disease risk factors, such as DM, CAD, renal failure, and AF was seen in the very elderly group (p

Objective: Primary essential hyperhidrosis (PEH) is a disorder characterized by excessive sweating of palms, soles and axilla. Although its etiology was not fully understand, increased activity of the autonomic nervous system may play a role in the pathogenesis of PEH. In the study we aimed to investigate flow mediated dilatation and lectin like oxide LDL receptor 1 (LOX-1) levels as an indicator of endothelial dysfunction in patient with PEH. Methods: Thirty-three PEH patients diagnosed with starch-iodine test and age- and sex-matched 19 healthy controls were included in the study. Flow-mediated dilatation was performed by ultrasonographical measurement of brachial artery. Serum LOX-1 levels were analyzed with Enzyme-Linked Immuno-Sorbent Assay (ELISA) kit. Results: Brachial artery FMD diameters and post-nitrate dilatation diameters were not different between patients and the controls. There was no difference between patient and control groups when compared for LOX-1 levels. Conclusion: Larger studies are needed to understand, indeed, whether excessive hyperhidrosis in PEH is only a peripheral excessive response to normal sympathetic activity or a systemic sympathetic hyperactivity with cardiovascular effects, which is disguised by compensatory mechanisms, such as nitric oxide (NO)., Amaç: Primer esansiyel hiperhidroz avuç içi ayak tabanı ve aksiler bölgenin aşırı terlemesi ile karakterize bir hastalıktır. Etyolojisi henüz açıklığa kavuşmamış olmakla beraber otonom sinir sisteminin artmış aktivitesinin rolü tartışılmaktadır. Biz bu çalışmada primer esansiyel hiperhidroz hastalarında akım aracılı dilatasyon ve lektin benzeri okside düşük dansiteli lipoprotein reseptör 1 düzeylerini inceleyerek endotelyal disfonfonksiyonun varlığını araştırmayı amaçladık. Yöntemler: Tanısı nişasta iyot testi ile konmuş otuzüç primer esansiyel hiperhidroz hastası ile 19 yaş ve cinsiyet uyumlu kontrol bu çalışmaya dahil edildi. Akım aracılı dilatasyon ultrasonografik olarak brakiyel arterden ölçüldü. Serum LOX-1 seviyeleri Enzim-Bağlı İmmun Sorbent Testi (ELISA) ile ölçüldü. Bulgular: Brakiyel arter akım aracılı dilatasyon çapları ve post nitrat dilatasyon çapları hasta ve kontrol grubu için istatistiksel olarak farklı değildi. LOX-1 değerleri açısından karşılaştırıldığında da hasta ve kontrol grubu arasında istatistiksel olarak fark yoktu. Sonuç: Primer esansiyel hiperhidrozda aşırı terleme erkin bezlerin normal sempatik aktiviteye verdiği aşırı bir periferik yanıt mı yoksa kardiyovasküler etkileri nitrik oksit ile maskelenmiş sistemik sempatik bir hiperaktivite mi olduğunu anlamak için daha geniş çalışmalara ihtiyaç vardır.

Objectives: This study aims to investigate the possible undesirable cardiac effects associated with zoledronic acid treatment in elderly osteoporotic women. Patients and methods: Between October 2010 and December 2013, a total of 33 osteoporotic female patients (mean age 73.3 +/- 6.9 years; range 65 to 85 years) were included in this prospective study. Bone mineral density of the patients was measured. Biochemical and hormonal analyzes were performed. Electrocardiograms were taken. These analyses were repeated twice at one hour and 10 days after the administration of the zoledronic acid. Results: Pre- and post-treatment electrocardiography findings within the first hour were found to be within normal limits. P-wave dispersion and RR intervals, which were found to be normal before administration of the drug, tended to significantly increase at 10 days following the administration (p=0.029 and p=0.031, respectively). Using a cut-off value of 50 msec, alterations in corrected QT dispersion were found to be statistically significant (p=0.004). Conclusion: Based on our study findings, an increased ventricular arrhythmia risk should be also possibly considered as well as well-known atrial arrhythmic adverse effects of zoledronic acid. Therefore, we recommend a thorough examination for cardiac arrhythmia before the drug administration.

Amaç: Bu araştırmada, kliniğimizde uygulanan koroner anjiyografi(KAG) hastalarında cinsiyet ve yaş gibi temel kardiyovasküler risk faktörlerinin tıkayıcı koroner arter hastalığı (KAH) prevalansı, miyokard infarktüsü (MI) ile başvuran hasta oranları ve işlem sonrası gelişen MI prevalansı gibi parametrelere etkilerini ortaya koymaya çalıştık. Materyal ve Metot:Mayıs-Temmuz 2015 tarihleri arasında yapılan ardışık 500 KAG işlemi retrospektif olarak incelenerek hastaların demografik verileri (yaş ve cinsiyet, eski stent/koroner bypass operasyonu), anjiyografik sonuçları (KAH yaygınlığı, tıkalı olan damar sayısı ve uygulanan işlemler ile stent sayısı), ilk başvurusunda veya işlemden hemen sonra MI olup olmadığı değerlendirilmiştir. Bulgular:Yaş ortalaması 62.06±11.18 olup, %63’ü erkek olan hastaların %14,6’ünde normal koroner arterler (NKA), %21,8’unda tıkayıcı olmayan KAH, %3,8’ünde yavaş akım ve %59,8’ünde ise tıkayıcı KAH tespit edilmiştir.NKA olanlarda ortalama yaş 56,1±10,5 olup hem tıkayıcı (ortalama 64±11,3) hem de tıkayıcı-olmayan KAH (ortalama yaş 61±10) hastalarından anlamlı olarak daha küçük olduğu gözlenmiştir(p=0,000 ve p=0,006). KAH olan hastalar kendi aralarında kıyaslandığında ise tıkayıcı KAH hastalarının daha yaşlı oldukları saptanmıştır(p=0,026). NKA olanların büyük çoğunluğunun kadın olduğu (%74), tıkayıcı olan (%71,2) ve tıkayıcı-olmayan (%64,8) KAH hastalarında erkek cinsiyetin daha sık olduğu izlenmiştir. MI ile başvuran hastalarda yaş faktörünün anlamlı etkisi olmadığı saptanmıştır(p=0,11). Kadın ve erkek cinsiyet arasında MI ile başvuru açısından anlamlı fark olmadığı (p=0.287) ancak kadınlarda ileri yaşta akut MI ile başvurma sıklığının erkeklerden fazla(p=0,015), erkeklerde ise işlem sonrası tromboembolik komplikasyonların daha fazla olduğu gösterilmiştir (p=0,011). Sonuç:Hastanemizde yapılan KAG sonuçlarının incelenmesi ile, hastaların genelinde tıkayıcı KAH prevalansının yüksek olduğu gösterilmiştir. Bu bilgiler ışığında bölgemizde öncelikle KAH’dan birincil korumaya yönelik tedbirlerin arttırılması gerekliliği bir kez daha vurgulanmalıdır. Aim: In this study, we have tried to elucidate the influence of major cardiovascular risk factors such as age and gender on the prevalence of occlusive coronary artery disease (CAD) and define the prevalence of patients presenting with acute myocardial infarction(MI) or post-procedural MI in patients undergoing coronary angiography(CAG) at our center. Material and Methods: Five hundred consecutive CAG procedures carried out between may 2015 and july 2015 were retrospectively analysed in terms of demographic data (age, gender, prior sten tor coronary bypass procedure), angiographic characteristics (extense of CAD,number of occluded vessels, treatment and stent number),occurence of MI before or after the procedure. Results: In our study population (mean age 62.06±11.18 and 63% male) the rate of normal coronary arteries (NCA) was 14,6%, of nonocclusive CAD was 21,8%, of slow flow phenomenon was 3,8% and occlusive CAD was 59,8%. The mean age of patients with NCA was 56,1±10,5 years which was significantly lower than that of the patients with occlusive CAD (mean age 64±11,3) and nonocclusive CAD (mean age61±10) (p=0,000 and p=0,006 respectively). The patients with occlusive CAD were significantly older when patients with CAD were analysed.(p=0,026). Patients with NCA were more likely to be female (%74) while male gender was more common in patients with occlusive (71,2%) and nonocclusive(64,8%) CAD. Age did not effect the prevalence of presentation with MI. (p=0,11). There was no statisticaly significant difference in presentation with MI in terms of gender (p=0,287) but older women more commonly presented with MI when compared to men(p=0,015) and men experienced more thromboembolic complications after procedure when compared to women (p=0,011). Conclusion: The analysis of the KAG results showed that the prevalence of occlusive CAD is high among our patients. In the light of these data, more emphasis should be given to the primary prevention of cardiovascular diseases in our region.

OBJECTIVE: Cytotoxin associated gene (Cag) A+ Helicobacter pylori (HP) is the most virulent HP strain, and its association with endothelial dysfunction remains unclear. Thus we investigated the effects of CagA+ HP on endothelial dependent dilatation and its relationship with C-reactive protein (CRP) in normotensive subjects. METHODS: Sixty individuals with CagA+ HP infection were compared with 40 individuals with CagA(-) HP infection and 50 individuals with no infection in terms of flow-mediated dilatation (FMD), non-endothelium-dependent dilatation (NED) and CRP.RESULTS: In the CagA+ subjects the mean percentage of FMD was 6.3±2.7, which was significantly lower than that of the CagA- subjects (9.8±3.3, p, AMAÇ: Sitotoksin ilişkili A genli Helicobacter pylori (SİAGHP), en çok virülansı olan H. pylori tipidir ve halen endotelyal disfonksiyon ile ilişkisi belirsizdir. Bu nedenle biz SİAGHP'nin endotelyal bağımlı dilatasyon üzerine etkilerini ve C-reaktif protein (CRP) düzeyleri ile ilişkisini normotansif bireylerde araştırdık.YÖNTEMLER: SİAGHP enfeksiyonu olan 60 kişi, sitotoksin ilişkili A geni negatif H. pylori (SAİGNHP) enfeksiyonlu 40 kişi ve enfeksiyonu olmayan 50 kişi ile akım aracılı dilatasyon (AAD), endotele bağımlı olmayan dilatasyon (EBOD) ve CRP düzeyleri yönünden karşılaştırıldı.BULGULAR: SİAGHP'li bireylerde ortalama AAD'nin yüzdesi (6.3±2.7) SİAGNHP olanlardan (9.8±3.3, p

Introduction: In this study, we aimed to explore the effect of sleeplessness on right heart function in medical employees who have night-shift work.Patients and Methods: Fifty-two employees who work nightshifts were included in this study. Right ventricle tissue Doppler imaging (TDI), myocardial performance index (MPI), tricuspid annular plane systolic excursion (TAPSE) and pulmonary artery stiffness (PAS) were calculated using maximal frequency shift (MFS) and acceleration time (AcT) in addition to routine echocardiographic examination of all individuals.Results: When comparing right ventricular functions before and after a night shift, there was reduction of tricuspid E wave velocity after sleeplessness was determined (p, Giriş: Bu çalışmada amacımız gece nöbet tutan sağlık personelinde, uykusuzluğun sağ kalp fonksiyonları üzerine etkisini araştırmaktır.Hastalar ve Yöntem: Çalışmaya gece nöbet tutan toplam 52 birey dahil edildi. Tüm bireylere rutin ekokardiyografik işlemlere ek olarak sağ ventrikül doku Doppler, miyokardiyal performans indeksi (MPİ), triküspit anüler düzlem sistolik hareketi (TAPSE) ve pulmoner akım maksimal frekans shift/pulmoner akselerasyon zamanı formülü kullanılarak pulmoner arter stifness (PAS) ölçümleri alındı.Bulgular: Nöbet öncesi ve nöbet sonrası sağ kalp fonksiyonları karşılaştırıldığında; trikuspit E dalga hızı uykusuzluk sonrası azalma gösterirken (p

Left anterior descending coronary artery aneurysm is an uncommon coronary anomaly. We describe herein a 72-year-old male presenting with effort angina whose coronary angiogram revealed left anterior descending coronary artery aneurysm., Sol ön inen koroner arter anevrizması nadir gözlenen bir koroner anomalidir. Bu yazıda efor anjinası sebebiyle koroner anjiyografi yapılan ve sol ön inen koroner arter anevrizması saptanan 72 yaşında erkek olguyu sunmayı amaçladık.

Sol ana koroner arter tıkanıklıkları genellikle ölümle sonuçlandığı için koroner anjiyografilerde nadir saptanır. Kliniğimize efor anjinası ve çarpıntı ile başvuran ve 6 ay önce sol ana koroneri tam tıkanıklığına bağlı terleme, baş dönmesi ve bayılma hissi hikayesi olan 55 yaşında erkek bir olguyu sunduk., Left main coronary artery total occlusion is rarely determined by coronary angiography because; it almost always results in death. Here, we report a case of a 55 year old man who was admitted to our clinic with exertional angina and palpitations. He also had a history of dizziness, sweating and faintness six months previously due to total occlusion of the left main coronary artery.

Giriş: Sitotoksin ilişkili A genli Helicobacter pylori (SİAGHP), en çok virülansı olan H. pylori tipidir ve halen endotelyal disfonksiyon ile ilişkisi belirsizdir. Bu nedenle biz SİAGHP’nin endotelyal bağımlı dilatasyon üzerine etkilerini ve C-reaktif protein (CRP) düzeyleri ile ilişkisini normotansif bireylerde araştırdık. Hastalar ve Yöntem: SİAGHP enfeksiyonu olan 60 kişi, sitotoksin ilişkili A geni negatif H. pylori (SAİGNHP) enfeksiyonlu 40 kişi ve enfeksiyonu olmayan 50 kişi ile akım aracılı dilatasyon (AAD), endotele bağımlı olmayan dilatasyon (EBOD) ve CRP düzeyleri yönünden karşılaştırıldı. Bulgular: SİAGHP’li bireylerde ortalama AAD’nin yüzdesi (6,3±2,7) SİAGNHP olanlardan (9,8±3,3, p

We aimed to measure flow-mediated dilation (FMD), carotid intima-media thickness (cIMT), and to evaluate the effects of waist circumference (WC), and body mass index Z (BMI-Z) score on these parameters in obese children. This case-control cross-sectional study included 70 obese and 40 non-obese children aged 7-14 years who presented with various complaints and had no concomitant diseases. FMD and cIMT were measured in all subjects and correlated with anthropometric and biochemical factors. WC, BMI-Z score, systolic and diastolic blood pressure (BP), triglyceride (TG) and insulin concentrations, and homeostatic model assessment (HOMA) index were significantly higher, whereas high density lipoprotein (HDL) -cholesterol concentration was significantly lower in the obese than in the non-obese group. FMD values were significantly lower, whereas cIMT values were significantly higher in obese than in non-obese subjects. FMD negatively correlated with WC, BMI-Z score, serum insulin level, HOMA, systolic BP, triglyceride but positively with HDL-cholesterol. cIMT positively correlated with WC, BMI-Z score, serum insulin level, HOMA, systolic BP, triglyceride but negatively with HDL-cholesterol. Increased WC, BMI-Z score, serum insulin level, HOMA, systolic BP, triglyceride and decreased HDL-cholesterol in obese children contribute to endothelial dysfunction and early subclinical atherosclerosis compared to their normal weight peers.

Amaç Perikardiyum, kalbi çift tabaka halinde saran bir zar tabakasıdır. Perikardiyal kavitede anormal sıvı birikimi perikardiyal efüzyon olarak tanımlanır. Efüzyon kalbin fonksiyonlarını sınırlar ise kardiak tamponad ortaya çıkar ve drene edilmesi gerekir. Çalışmamızda perikardiyoplevral pencere açılması yöntemi ile subksifoidal perikardiostomi tekniklerinin karşılaştırılması amaçlandı. Materyal ve Metod Çalışmamız retrospektif bir çalışma olup perikardiyopulmoner pencere açılması ile subksifoidal perikardiostomi teknikleri karşılaştırılmıştır. Perikardiyoplevral pencere grubunda perikard sol mini anterolateral torakotomi ile 4. interkostal aralıktan mini sternal ekartör kullanılarak açıldı. Subksifoidal perikardiostomi grubunda ise perikard mini anteriyor insizyon ile açılarak rezeke edildi. Her iki grupta 28 F silikon dren kullanıldı. Drenler günlük 150 ml altında sıvı gelmesi durumunda çekildi Bulgular Perikardiyal efüzyon sebebiyle toplam 18 hastaya drenaj işlemi uygulandı. Olguların ortalama yaş 56,25±9,27 yıl olup (min: 45, max: 83), 6’sı (% 33,3) kadın, 12’si (% 66,6) erkek idi. Perikardiyopulmoner pencere açılan grupta postoperatif 10. günde 1 hasta serebrovasküler olaya bağlı olarak eks oldu (%11,1). Rekürren perikardiyal efüzyon sebebiyle subksifoidal perikardiostomi grubunda ise 2 hasta postoperatif 1. ayda reopere edildi (%22,2). Sonuç Perikardiyal efüzyon sebebiyle uygulanacak olan cerrahi tekniğin seçimi çok önemli olup, rekürren perikardiyal efüzyon beklenen olgularda perikardiyopulmoner tekniğin kullanılması, diğer durumlarda ise subksifoidal perikardiostomi tekniğinin kullanımının uygun olacağı kanaatindeyiz. Aim Pericardium is a tough double layered membrane which covers the heart. Pericardial effusion is an abnormal accumulation of fluid in the pericardial cavity. If the effusion is compromising heart function and causing cardiac tamponade, it needs to be drained. In our study we aimed to compare pericardiopulmonary window and anterior subxiphoidal pericardiostomy techniques. Materials and Methods In this retrospective study pericardiopulmonary window and anterior pericardiostomy techniques were compared. In pericardiopulmonary window group, pericardium was opened via a left mini anterothoracotomy through the fourth intercostal area using a mini sternal retractor and pericardium was resected (approximately 4x6 cm), In pericardiostomy group pericardium was exposed via subxiphoidal approach and chest drainage tube was inserted by mini anterior incision. 28 F drainage tubes were used for drainage in all patients. The drainage tube was removed when amount of daily drainage was below 150 ml. Results A total of 18 patients underwent an initial drainage procedure for a pericardial effusion. The mean age of the patients were 56.25±9.27 years (range, 45–83 years). 6 (33.3%) were female and 12 (66.6%) were male. On 10th postoperative day one patient died due to cerebrovascular accident (%11.1) in pericardiopulmonary window group. Reoperation was required in two patients in subxiphoidal pericardiostomy group for reccurence of pericardial effusion one month later (%22.2). Conclusion The choice of surgical technique for pericardial effusion is very important. We think that, while pericardiopulmonary window technique is suitable for patients with recurrent pericardial effusion, subxiphoidal pericardiostomy technique is suitable for other situations.

Amaç Kalp Hızı Toparlanma İndeksinin kardiyovasküler mortalitenin bağımsız bir risk faktörü olduğu gösterilmiştir. Yükselen nötrofil-lenfosit oranının birçok epidemiylojik çalışmada Kardiyovasküler hastalıklar ile kuvvetli ilişki içinde olduğu bildirilmiştir. Bu çalışmanın amacı Kalp Hızı Toparlanma İndeksi ile nötrofil-lenfosit oranı arasındaki ilişkiyi araştırmaktır Materyal ve Metod Namık Kemal Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi Kardiyoloji Polikliniği’ne, başvuran, anormal efor testi nedeniyle koroner anjiyografi yapılan 238 hasta retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Egzersiz sırasındaki maksimum kalp hızından istirahatın 1. dakikasındaki kalp hızı çıkartılarak 18 atım ve altı değerler anormal olarak kabul edildi. Bulgular Kalp Hızı Toparlanma İndeksinin normal olanlar ile anormal olan bireyler arasıda Nötrofil sayısı ve nötrofillenfosit oranı karşılaştırılmasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişkili olduğunu tespit edilmiştir. (sırasıyla p=0,027 ve p=0.000). Sonuç Sonuç olarak mevcut bulgularımız anormal Kalp Hızı Toparlanma İndeksli hastalarda artan nötrofil-lenfosit oranının kardiyovasküler mortalite ve morbidite ile ilşkili olabileceğini düşündürmektedir. Gelecekte yapılacak prospektif çalışmalar ile egzersizin anormal Kalp Hızı Toparlanma İndeksli bireylerde nötrofil-lenfosit oranının üzerine etkisinin araştırılması bu konuda daha kesin deliller sağlayacaktır. Aim It has been shown that heart rate recovery index is an independent risk factor for cardiovascular mortality. It has been reported in most epidomiologic studies that an elevated neutrophil-lymphocyte ratio is strongly associated with cardiovascular diseases. The aim of this study was to investigate whether there is a relationship between heart rate recovery index and neutrophillymphocyte ratio. Materials and Methods A total of 238 patients who underwent coronary angiography due to abnormal treadmill exercise test results and who admitted to Cardiology Department of Faculty of Medicine at Namık Kemal University were evaluated retrospectively. heart rate recovery index was accepted as abnormal when the difference between peak heart rate at maximal exercise and the heart rate at the first minute of recovery phase is 18 beat or less. Results In the comparison between those with abnormal heart rate recovery index and those with normal heart rate recovery index in terms of neutrophil count and neutrophillymphocyte ratio was found a significant relationship. (respectively, p=0,027 ve p=0.000). Conclusion Consequently, our findings may potentially suggest that an elevated neutrophil-lymphocyte ratio in patients with abnormal heart rate recovery index might be related to cardiovascular mortality and morbidity. The investigation of the prognostic significance of elevated neutrophillymphocyte ratio in patients with abnormal heart rate recovery index in future prospective studies will be provide more conclusive evidence.

Amaç: Kronik böbrek yetmezli ği olan hastalarda morbidite ve mortalite riskinin arttığı bilinmektedir. Kronik böbrek yetmezliği olan hastalarda hemodiyalizin sol ve sağ ventrikül sistolik ve diyastolik fonksiyonları üzerine etkisini konvansiyonel ve doku Doppler ekokardiyografi ile değerlendirmeyi amaçladık. Materyal ve metod: Bu ileriye dönük gözlemsel çalışmada hemodiyaliz öncesi ve diyalizden 60 dakika sonra 41 üremik hasta ekokardiyografi ile değerlendirildi. İki boyutlu, M- Mode, konvansiyonel ve doku Doppler ekokardiyografi ile sol ve sağ ventrikülün sistolik ve diyastolik fonksiyonları ölçüldü. Bulgular: Hemodiyaliz sonrası kalp hızı anlamlı olarak artarken ortalama vücut ağırlığı, sistolik ve diyastolik kan basınçları azaldı (hepsi için p

Echinococcus granulosus ile oluşan kist hidatik hastalığı endemiktir ve halen ciddi bir hastalıktır. Kardiyak ekinokokoz is çok nadir görülür. Bu yazıda kuru öksürük, egzersize bağlı nefes darlığı ve halsizlik şikâyeti ile birlikte gelen ve hem kalp hem de akciğer tutulumu olan bir olgumuzu bildirmeyi amaçladık Hydatid disease caused by Echinococcus granulosus is an endemic and still an important disease. We purposed to report a hydatid cyst case with right –sided cardiac and pulmonary involvement and who have complaints with hacking cough, exercise- induced dyspnea, and weakness.

Amaç: Çalışmanın amacı Helicobacter pylori (HP) seropozitif ve negatif bireylerde, endotel fonksiyon parametrelerini, C- reaktif protein (CRP) ve vitamin B12 düzeylerini ölçmek ve endotel fonksiyon parametreleri ile CRP ve vitamin B12 arasında ilişki olup olmadığını ortaya koymaktı. Materyal ve metod: Dispeptik yakınmaları olan110 kişide HP immünglobulin G antikor düzeyleri, CRP ve B12 vitamini düzeyleri ölçüldü. Brakiyal arter endotel-bağımlı (akım aracılı vazodilatasyon) ve endotel bağımsız (nitrogliserin bağlı) vazodilatasyon yanıtı ölçümleri yüksek frekanslı ultrasonografik görüntüleme ile yapıldı. Bulgular: HP immünglobulin G antikoru 70 kişide pozitif, 40 kişide ise negatifti. HP negatif bireylere kıyasla HP pozitif bireylerde brakiyal arter akım aracılı dilatasyon yanıtı azalmış, CRP düzeyi yüksek, vitamin B12 düzeyi ise düşüktü. HP pozitif bireylerde akım aracılı vazodilatasyon yanıtı ile yaş ve CRP arasında ters yönlü ilişki varken vitamin B12 ile aynı yönde ilişki vardı. Endotel bağımsız vazodilatasyon her iki grupta da benzerdi. Sonuç: Kronik HP enfeksiyonunda, sistemik ve vasküler inflamasyon artışı ve vitamin B12 eksikliği endotel disfonksiyonu gelişmesinde etkili olabilir Objectives: The aim of the study was to measure the endothelial function parameters and serum levels of C-reactive protein (CRP) and vitamin B12 in Helicobacter pylori (HP)-seropositive and negative individuals and to investigate the relationship between the endothelial function parameters and CRP and vitamin B12 levels. Materials and methods: The serum levels of immunoglobulin G antibodies to HP, CRP, and vitamin B12 were determined in 110 subjects who had dyspeptic complaints. High-frequency ultrasonog- raphic imaging of the brachial artery was used to determine endothelium-dependent (flow-mediated vasodilation [FMD]) and endo- thelium-independent (nitroglycerin-induced) vasodilation. Results: HP antibody was positive in 70 subjects and negative in 40 sub- jects. Compared to the HP negative subjects, HP-positive individuals had decreased brachial artery FMD, elevated levels of CRP and decreased level of vitamin B12. FMD was negatively correlated with age and CRP and positively correlated with vitamin B12 in HP positive subjects. Endothelium independent vasodilation was similar in both groups. Conclusion: Increasing in systemic and vascular inflammation, and vitamin B12 deficiency may be effective in the development of endothelial dysfunction in chronic HP infection

Epikardiyal seyreden koroner arterin bazı bölgelerde kalp kası içine girmesi ve üzerinden geçen kas lifleri tarafından basıya uğraması miyokardiyal köprüleme olarak isimlendirilmektedir. Daha önceleri iyi huylu kabul edilmesine rağmen angina pektoris, miyokard infarktüsü, aritmi ve ani ölüm gibi ciddi klinik tablolara nadiren yol açabildiği ortaya konmuştur. Tıbbi ve cerrahi olarak tedavi edilmektedir. Sol ön inen koroner arterdeki miyokardiyal köprülemenin neden olduğu akut koroner sendromlu hastayı sunduk. Epicardial coronary artery may enter into the heart muscle in some areas and be compressed by muscle fibers. This is termed as myocardial bridging. Although previously considered to be benign, rarely it may cause serious clinical pictures such as angina, myocardial infarction, arrhythmias and sudden cardiac death. Treatment is medical and surgical. We presented a patient with acute coronary syndrome due to myocardial bridging of left anterior descending coronary artery.

Amaç: Primer esansiyel hiperhidroz avuç içi ayak tabanı ve aksiler bölgenin aşırı terlemesi ile karakterize bir hastalıktır. Etyolojisi henüz açıklığa kavuşmamış olmakla beraber otonom sinir sisteminin artmış aktivitesinin rolü tartışılmaktadır. Biz bu çalışmada primer esansiyel hiperhidroz hastalarında akım aracılı dilatasyon ve lektin benzeri okside düşük dansiteli lipoprotein reseptör 1 düzeylerini inceleyerek endotelyal disfonfonksiyonun varlığını araş- tırmayı amaçladık. Yöntemler: Tanısı nişasta iyot testi ile konmuş otuzüç primer esansiyel hiperhidroz hastası ile 19 yaş ve cinsiyet uyumlu kontrol bu çalışmaya dahil edildi. Akım aracılı dilatasyon ultrasonografik olarak brakiyel arterden ölçüldü. Serum LOX-1 seviyeleri Enzim-Bağlı İmmun Sorbent Testi (ELISA) ile ölçüldü. Bulgular: Brakiyel arter akım aracılı dilatasyon çapları ve post nitrat dilatasyon çapları hasta ve kontrol grubu için istatistiksel olarak farklı değildi. LOX-1 değerleri açısından karşılaştırıldığında da hasta ve kontrol grubu arasında istatistiksel olarak fark yoktu. Sonuç: Primer esansiyel hiperhidrozda aşırı terleme erkin bezlerin normal sempatik aktiviteye verdiği aşırı bir periferik yanıt mı yoksa kardiyovasküler etkileri nitrik oksit ile maskelenmiş sistemik sempatik bir hiperaktivite mi olduğunu anlamak için daha geniş çalışmalara ihtiyaç vardır. Objective: Primary essential hyperhidrosis (PEH) is a disorder characterized by excessive sweating of palms, soles and axilla. Although its etiology was not fully understand, increased activity of the autonomic nervous system may play a role in the pathogenesis of PEH. In the study we aimed to investigate flow mediated dilatation and lectin like oxide LDL receptor 1 (LOX-1) levels as an indicator of endothelial dysfunction in patient with PEH. Methods: Thirty-three PEH patients diagnosed with starch-iodine test and age- and sex-matched 19 healthy controls were included in the study. Flow-mediated dilatation was performed by ultrasonographical measurement of brachial artery. Serum LOX-1 levels were analyzed with Enzyme-Linked Immuno-Sorbent Assay (ELISA) kit. Results: Brachial artery FMD diameters and post-nitrate dilatation diameters were not different between patients and the controls. There was no difference between patient and control groups when compared for LOX-1 levels. Conclusion: Larger studies are needed to understand, indeed, whether excessive hyperhidrosis in PEH is only a peripheral excessive response to normal sympathetic activity or a systemic sympathetic hyperactivity with cardiovascular effects, which is disguised by compensatory mechanisms, such as nitric oxide (NO).

Aort koarktasyonu dikkatli fizik muayene ile bebeklik ve çocukluk çağında kolay tanı konabilen doğumsal kalp hastalıklarından biridir. Erken tanı konulamayan ve erişkin yaşa ulaşan hastalar genellikle hipertansiyon ile başvururlar. Komplikasyonlar geliştiği zaman genellikle ölümle sonuçlandığı için aort koarktasyonu teşhis edilir edilmez uygun vakalarda stent implantasyonu veya cerrahi onarım hayati önem taşımaktadır. Atrial fibrilasyon, biküspit aort kapak, çıkan aorta anevrizması ve aort koarktasyonu olan bir hastayı sunduk. Coarctation of the aorta is one of the congenital heart diseases and can be diagnosed easily with a careful physical examination in infancy and childhood. Patients usually can not be diagnosed early and present with hypertension in adulthood. When coarctation is diagnosed, treatment with surgery or stenting is vital to avoid complications. We reported a patient presented with atrial fibrillation, bicuspid aortic valve, ascending aortic aneurysm and aortic coarctation.

Herein we would like to share our case complicated with inguinal infection secondary to femoral haematoma after coronary angiography. A-79 years-old female underwent diagnostic coronary angiography suffered from a large haematoma in the right inguinal region where femoral artery puncture was performed at another hospital. She was treated at same hospital 16 days and discharged. She presented to our department with a deep ulcerative and ruptured wound in the femoral artery puncture site. The wound-site culture revealed E. coli. After appropriate antibiotic treatment and wound care, the deep inguinal infection began healed. Purulan material and swallowing decreased and patient discharged. After 8 days, she came back with shock presentation and hospitalised to intensive care unit, but she died within 3 hours. We emphasised that the importance of prevention and management of access site haematoma during percutaneous procedures is vital and should not be neglected in routine practice Bu yazıda koroner anjiografi sonrası femoral hematoma sekonder inguinal enfeksiyon gelişen bir vaka sunmak istiyoruz. Koroner anjiografi yapılan 79 yaşında bayan hasta femoral ponksiyon yeri olan sağ inguinal bölgede büyük bir hematomla aynı hastanede yatmış ve 16 gün tedavi gördükten sonra taburcu edilmiş. Hasta kliniğimize femoral ponksiyon yerinde derin ülsere ve rüptüre olmuş yara ile başvurdu. Yara yeri kültüründe E.coli üredi. Hastaya uygun antibiyotik tedavi ve yara yeri bakımı yapıldı. Pürülan materyal azaldıktan ve yara yeri iyileşmeye başladıktan sonra hasta taburcu edildi. Hasta 8 gün sonra şok tablosunda tekrar başvurdu ve hasta yoğun bakıma yatırıldıktan 3 saat sonra yaşamını yitirdi. Bu vaka perkütan girişimler sonrası gelişen hematomun önlenmesi ve tedavisinin ne kadar önemli olduğunu göstermesi açısından önem arz eder.

Koroner arter anomalileri nadir görülen anomalilerdir. Bunlar genellikle semptom vermezler ve tesadüfen sap tanırlar. Çift sağ koroner arter (SKA) oldukça nadir görü len bir koroner arter anomalisidir. Çift SKA tanımlaması ve sınıflaması tartışmalı bir konu olmasına rağmen çoğu zaman benign bir durumdur. Ancak aterosklerozla komp like olup miyokart enfarktüsü (MI) gibi ciddi durumlara da sebep olabilir ve başka anomalilere de eşlik edebilir. Bi zim vakamızda akut anterior MI için yapılan koroner anji ografide çift SKA tespit edildi ve sonraki seansta başarılı perkütan koroner girişim uygulandı. Coronary artery anomalies are rare anomalies. These are usually asymptomatic and are discovered inciden tally. Double right coronary artery (RCA) is a rare coro nary artery anomaly. Although there is controversy about identification and classification of double RCA, it is often a benign condition, but it can be complicated by ath erosclerosis and can lead to serious conditions such as myocardial infarction (MI) and may be accompanied by other anomalies. In our case, double RCA were detected in coronary angiography for acute anterior MI, and in the next session successful percutaneous coronary interven tion was performed.

Amaç: Obezitenin kalp yetersizliği riski ile ilişkili olduğu bilinmektedir. Semptomsuz sol ventrikül (SV) diyastolik fonksiyon bozukluğu kalp yetersizliği gelişmesi ile ilişkilidir. Çocuklarda kilo fazlalığının subklinik SV diyastolik fonksiyon bozukluğu ile ilişkili olup olmadığı belli değildir. Bu çalışmanın amacı kilolu çocuklarda SV kitle indeksi ve SV diyastolik fonksiyonları üzerine beden kütle indeksi (BKİ) ve bel çevresinin etkisini değerlendirmektir. Çalışma planı: Çalışmaya normal kilolu (yaşa göre ayarlanmış BKİ: %15-85 arası) 91 ve fazla kilolu (yaşa göre ayarlanmış BKİ: %85-95 arası) 61 olmak üzere toplam 153 çocuk katıldı. İki boyutlu, M-Mode görüntüleme ile boyutlar ve çaplar ölçüldü. SV diyastolik fonksiyonu geleneksel ve doku Doppler görüntüleme ile değerlendirildi. Bulgular: Kilolu çocuklarda yüksek yoğunluklu kolesterol düşük, sistolik ve diyastolik kan basıncı (KB), serum insülini, HOMA indeksi, trigliserit (TG), sol atriyum, aort ve SV çapları, SV duvar kalınlıkları, sol ventrikül kitlesi (SVK) ve sol ventrikül kitle indeksi (SVKİ) fazla idi. Mitral anülüs septal e, septal e/a, lateral e, lateral e/a, triküspit lateral anülüs e ve e/a değerleri düşüktü. Mitral anülüs septal e, lateral e, triküspit lateral anülüs e, mitral anülüs septal e/a, lateral e/a ve triküspit lateral anülüs e/a ile BKİ, bel çevresi, serum insülin düzeyi, HOMA indeksi, sistolik ve diyastolik KB arasında negatif korelasyon bulundu. SVKİ ile BKİ ve bel çevresi arasında pozitif korelasyon bulundu. Mitral anülüs septal e, septal e/a, lateral e, lateral e/a için sadece BKİ öngördürücü olarak tespit edildi. Sonuç: Normal kilolu çoçuklara kıyasla kilolu çocuklarda SV diyastolik fonksiyonlarında azalma vardır. Kilolu çocuklarda BKİ, SV diyastolik fonksiyonlarında azalma ile ilişkilidir. Objectives: It is known that obesity is related to heart failure. Asymptomatic left ventricular diastolic dysfunction (LVDD) is associated with the development of heart failure. The relation- ship between subclinical LVDD and overweight in children is not clear. The purpose of this study was to evaluate the effect of body mass index (BMI) and waist circumference on left ven- tricular mass index (LVMI) and LVDD in overweight children. Study design: A total of 153 children were enrolled in the study. Of these, 91 were normal weight (age-adjusted BMI: 15-85 percentile), and 62 were overweight (age-adjusted BMI: 85-95 percentile). After measuring two-dimensional and M-mode echocardiographic variables, left and right ventricle diastolic functions were assessed by conventional and tissue Doppler imaging. Results: Compared to controls, overweight children had in- creased left atrium, aortic and left ventricular diameters, left ventricular wall thickness, LVM and LVMI, and septal mitral annulus e , septal e /a , lateral e , lateral e /a , lateral tricuspid annulus e , and e /a values. There were negative correlations between tissue Doppler diastolic parameters (septal mitral annulus e , lateral mitral annulus e , lateral tricuspid annulus e , septal mitral annulus e /a , lateral mitral annulus e /a , and lateral tricuspid annulus e /a ) and BMI, waist circumference, insulin, HOMA index, as well as systolic and diastolic blood pressure. Positive correlations were found between LVMI and BMI and between LVMI and waist circumference. BMI was found to be the predictor of decreased mitral anulus septal e , septal e /a , lateral e , lateral e /a . Conclusion: Compared with normal-weight children, over- weight children have decreased LV diastolic function. BMI is associated with a reduction in LV diastolic function in over- weight children.