Search

Aim: Main objective is to compare and discuss results of whom were operated by laparoscopic or open repair due to peptic ulcer perforations based upon demographic properties and clinical findings.Materials and Methods: 34 (F/M=6/28 ((17,5%/82,5%)) patients were included in the study. Laparoscopic surgery was performed for 9 (26,5%) patients, whereas 25 (73,5%) patients were operated with open surgery. Primary repair with omentopexy procedure was performed for 22 (65%) patients, 11 (%32) other patients had been treated by Graham patch and remaining 1 (%3) patient had been operated by primary repair only of whom all were operated by different surgeons. 7 (28%) complications were observed with open surgery due to differing causes such as surgical site infections (SSI) (n=3), atelectasis (n=2), and intra-abdominal infection (n=2). Average time of hospital stays for laparoscopic and open procedures were 5,8 and 8,7 days consecutively.Results: According to the EMG result, bilateral moderate CTS in 12, unilateral moderate CTS in 10, unilateral severe CTS in 15, bilateral severe CTS in 10, and bilateral mild CTS in 3. CRP, albumin and CRP / albumin ratio between the control group and stages of CTS were not statistically significant.Conclusion: Although laparoscopic procedure bounder technical difficulties during learning curve, it has superiority over open surgery in regard with less length of stay and lower morbidity rates. Apart from scale systems used to asess clinical severity for peptic ulcer perforations, less post-operative pain and early return to daily life give clear advantage to laparoscopic surgery over open surgery., Amaç: Genel cerrahi kliniğinde peptik ülser perforasyonu nedeniyle ameliyat edilen hastaların demografik özellikleri ve klinik takip bulguları değerlendirilerek karşılaştırılması amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntemler: 2014-2019 yılları arası 5 yıllık dönemde peptik ülser perforasyonu nedeniyle tetkik ve tedavisi yapılan hastalar çalışmaya dahil edilmiştir. Hastanenin medikal arşivinden yararlanılarak hastaların demografik özellikleri (yaş, cinsiyet, ek hastalık, operasyon öyküsü), cerrahi prosedürler (primer tamir, Graham usulü rafi, primer tamir ve omentopeksi), klinik takip bulguları değerlendirilmiştir.Bulgular: Toplamda 34 (K/E=6/28 ((%17,5/%82,5)) hasta çalışmaya dahil edildi. 9 (%26,5) hastanın cerrahisi laparoskopik olarak yapılırken 25 (%73,5) hastaya açık cerrahi uygulandı. Toplamda 22 (%65) hastaya primer tamir ve omentopeksi işlemi uygulanırken, 11’ine (%32) Graham usulü rafi ve geriye kalan 1 (%3) hastaya sadece primer tamir yapıldı. Açık cerrahi uygulanan toplam 7 (%28) hastada farkı sebeplere bağlı komplikasyonlar görüldü; yara yeri enfeksiyonu (n=3), atelektazi (n=2), intraabdominal enfeksiyon (n=2)). Laparoskopik ameliyatlarda hastanede ortalama yatış süresi 5,8 gün iken, açık cerrahi uygulananlarda bu süre 8,7 gün idi.Sonuç: Laparoskopik yaklaşım; açık cerrahiye kıyasla teknik zorluklar barındırabilmesine karşın, kısa yatış süresi ve düşük morbidite oranları açısından üstünlük sağlamaktadır. Kliniğin şiddetini gösteren skorlama sistemlerinden bağımsız olarak, post-operatif dönem daha az ağrı olması ve günlük hayata erken dönüş laparoskopik cerrahiyi daha avantajlı kılmaktadır.

In December 2019, pneumonia cases with unknown cause occurred in Wuhan City, China's Hubei Province. As a result of their studies, Chinese scientists revealed that the agent causing pneumonia in these patients was 'severe acute respiratory syndrome coronavirus 2 (SARS-CoV-2; previously known as 2019-nCoV)'. The disease was introduced in the literature in February 2020 as Coronavirus Disease 2019 (COVID-19). In the following times, the disease spread rapidly, and on March 11, 2020, the World Health Organization (WHO) declared pandemic. COVID-19 does not currently have an antiviral treatment available, and treatment is focused on respiratory support. The high level of contagiousness and its characterization with pneumonia that can be mortal have made COVID-19 a public health problem that should be concerned beyond being just an infectious pandemic. Proper management of patients within the surgical indication during pandemic is important both to prevent emergency-related mortality and to manage cancer patients correctly in the process. In this study, we tried to review the information in the literature about how general surgical clinical practices should be carried out during the pandemic process. In the light of this information, we emphasized the importance of protecting healthcare workers, usage of personal protective equipment, management of surgical emergencies and cancer patients during the COVID-19 pandemic., Aralık 2019’da Çin’in Hubei eyaletinin Wuhan kentinde sebebi bilinmeyen pnömoni vakaları ortaya çıktı. Çinli bilim insanlar yaptığı çalışmalar sonucunda bu hastalarda pnomoniye neden olan etkenin ‘severe acute respiratory syndrome coronavirus 2 (SARS-CoV-2; daha önce bilinen ismiyle 2019-nCoV)’ olduğunu ortaya koydu. Hastalık Şubat 2020’de literatüre Coronavirüs Hastalığı 2019 (COVID-19) olarak geçti. Takip eden zamanlarda hastalık hızlı bir şekilde yayıldı ve 11 Mart 2020’de Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) pandemi ilan etti. Bu makale kaleme alındığında COVID-19’un halihazırda mevcut bir antiviral tedavisi yoktur ve tedavinin temelinde solunum desteğine odaklanılmaktadır. Yüksek bulaşıcılık düzeyi ve mortal seyredebilen pnömoni ataklarıyla karakterize oluşu COVID-19’u sadece enfeksiyöz bir pandemi olmanın ötesinde kaygı duyulması gereken bir halk sağlığı problemi haline getirmiştir. Pandemi sırasında cerrahi endikasyon dahilindeki hastaların doğru yönetilmesi hem acil durumlara bağlı mortalitenin önüne geçmek, hem de kanser hastalarının süreç içerisinde doğru yönetilebilmesi için önemlidir. Bu çalışmamızda pandemi sürecinde genel cerrahi klinik uygulamalarının nasıl yürütülmesi gerektiği hakkında literatürdeki bilgileri derlemeye çalıştık. Bu bilgiler ışığında COVID-19 pandemisi sırasında sağlık çalışanlarının korunmasının, cerrahi acillerin ve kanser hastalarının yönetiminin önemini vurguladık.

Amaç: Akut apandisit olgularında ameliyat öncesi rutin hemogram tetkikinde saptanan nötrofil/lenfosit oranının (NLO) tanı koymada ve gangrene/perfore apandisiti ön görmedeki etkisini incelemeyi amaçladık. Yöntemler: Ocak 2013 ile Eylül 2014 arasında apendektomi uygulanan 162 hastanın yaş, cinsiyet, c-reaktif protein (CRP), lökosit, nötrofil, lenfosit sayısı ve NLO ile ameliyat sonrası histopatolojik inceleme sonuçlarını içeren verileri retrospektif olarak incelendi ve istatistiksel olarak değerlendirildi. Bulgular: Çalışma grubundaki hastaların 97’si (%59,9) erkek ve 65’i (%40,1) kadındı. Ortalama yaş 36,01 (18-90) hesaplandı. Ameliyat sonrası patoloji sonuçlarına göre 21 (%12,96) hastada normal apendiks ve 141 (%87,04) hastada akut apandisit saptandı. 41 (%25,31) hastada ise gangrene/perfore apandisit varlığı gözlendi. Akut apandisit olgularında lenfosit sayısı anlamlı derecede düşük iken CRP düzeyleri, lökosit sayısı, nötrofil sayısı ve NLO’nun anlamlı düzeyde yüksek olduğu gözlendi (p< 0,05). NLO ≥4,0 olan olgularda akut apandisit tanısı olasılığının 16,9 kat daha yüksek olduğu saptandı [p< 0,01; Odds oranı (Odds ratio - OR):16,864; %95 Güvenlik aralığı (Confidence interval - CI): 4,696-60,568]. NLO ≥4,5 olan olgularda ise apendiseal gangren/perforasyon riskinin 3,2 kat daha yüksek olduğu saptandı [p, Objective: Our aim was to investigate the value of neu­trophil/lymphocyte ratio for the diagnosis of acute appen­dicitis, and for the prediction of gangrenous/perforated appendicitis. Methods: The medical records of 162 patients having undergone appendectomies between January 2013 and September 2014 including age, gender, preoperatively as­sessed C-reactive protein (CRP), white blood cell (WBC), neutrophil (NEU), lymphocyte, and neutrophil/lymphocyte ratio (NLR) values were retrospectively evaluated, com­pared with the postoperative histopathological findings, and statistically analyzed. Results: The study group consisted of 97 (59.9%) men, and 65 (40.1%) women with a median age of 36.01 (18-90). Histopathological examinations revealed normal appendix in 21 (12.96%), and acute appendicitis in 141 (87.04%) patients. Appendiceal gangrene/perforation rate was 25.31%. Lymphocyte counts were decreased, while CRP, WBC, NEU, and NLR values were increased in acute appendicitis (p

Introduction High dose ofketamine is administered in general anesthesia and low dose is used to induceanalgesia. Intravenous ketamine is usually used for hernia repair as well ascutaneous interventions in general surgery, for dilatation and curettage ingynecology, and hydrocele repair in urology.Materials andMethods This studyreports the outcomes of 49 patients who had been operated by volunteeringsurgical team of Doctors Worldwide in Sierra Leone during 10th to 16thof March 2014. Demographic features of all patients and surgical methods wererecorded. All patients were operated on under ketamine anesthesia.Results Five female and44 male patients with mean age of 36.8+17.8 were operated. One patienthad umbilical, 1 had epigastric, and 35 had giant inguinal hernias. Umbilicaland epigastric hernias underwent primary repair. Inguinal hernias were rightsided in 19, and left sided in 16 patients. Twenty-eight patients had indirecthernias, while 6 had direct and 1 had bilateral hernias. None of the patientsappeared with either obstruction or strangulation. Four patients in pediatricage with hernia underwent high ligation. In adult age group, 28 patients wereoperated by wall darn repair, and 3 had Bassini repair. Four patients had beendiagnosed with right sided, and 4 left sided giant hydroceles all of whichunderwent Winkelmann procedure. One patient had orchiectomy for a right sidedtesticular mass; 1 had resection of an inguinal tumor; 1 excision of lipoma inthe neck, and 1 excision of a solid mass in the left labium majus. None of thepatients had complications related to anesthesia.Conclusion Safe andeffective sedation by low dose intravenous administration of ketamine andmidazolam is beneficial in surgical procedures, especially in field conditionswhere general anesthesia is not applicable., Giriş Yüksek doz ketamin genel anestezideve düşük doz analjeziyi indüklemek için kullanılır. Damar içi ketaminanestezisi, genellikle herni onarımı için kullanıldığı gibi, aynı zamanda dakutanöz müdahalelerde, jinekolojide dilatasyon ve küretajda ve ürolojidehidrosel onarımında da kullanılır. Yöntemler Bu çalışma, 10 ile 16 Mart 2014tarihleri ​​arasında Sierra Leonede Yeryüzü Doktorları gönüllü cerrahi ekibitarafından ameliyat edilen 49 hastanın sonuçlarını bildirmektedir. Tümhastaların demografik özellikleri ve uygulanan cerrahi yöntemler kaydedildi.Tüm hastalar ketamin anestezi altında ameliyat edildi. Bulgular Ortalama yaşları 36.8 ± 17.8 olanbeş kadın ve 44 erkek hasta ameliyat edildi. Bir hastada umblikal herni,birinde epigastrik ve 35'inde inguinal herni saptandı. Umbilikal ve epigastrikhernilere primer tamir yapıldı. İnguinal hernilerin 19' u sağ taraftaydı ve 16’sı sol taraftaydı. Yirmi sekiz hastada indirekt herni vardı, 6 hastada direktve 1 hastada bilateral fıtık vardı. Hiçbir hastada obstrüksiyon veya boğulmagörülmedi. Çocuk yaşta fıtığı olan dört hastaya high ligasyon yapıldı. Yetişkinyaş grubunda 28 hastaya ağ örme ameliyatı ve 3 hastaya Bassini tamiri yapıldı.Dört hastanın sağ tarafına, dört hastanın sol tarafına hidrosel için Winkelmannişlemi uygulandı. Bir hastaya testiste kitle için orşiektomi uygulandı; 1 hastadainguinal bölgede tümör saptandı ve rezeksiyonu yapıldı; bir hastada boyundalipom eksizyonu ve bir hastada sol labium majusta kitle eksizyonu yapıldı. Hiçbirhastada anestezi ile ilgili komplikasyon gelişmedi. Sonuç Düşük doz intravenöz ketamin vemidazolam ile güvenli ve etkili sedasyon özellikle cerrahi anestezininuygulanamadığı saha koşullarında cerrahi prosedürlerde yararlıdır.