Search

Laktasyon persistensi sütçü sığırlarda pik verime ulaşıldıktan sonra süt veriminin sürdürülebilme düzeyidir. Süt verimi, laktasyon eğrisi ve eğriye ilişkin temel parametreler [laktasyonun başlangıç süt verimi (a), yükselen eğrinin katsayısı (b), pik süt verimi (Ymax), pik verime ulaşma süresi (Tmax), pik verim sonrası iniş eğrisi katsayısı (c)] seleksiyonda ölçüt olarak kullanılabilmektedir. Denetim günü süt verimi kayıtları ile laktasyon eğrisinin şekli ve laktasyon persistensi tahmin edilerek erken dönemde isabetli bir seleksiyon yapılabilir. Persistensi yüksek olan inekler, daha az konsantre yemle aynı miktarda süt verdikleri, metabolik ve enfeksiyöz hastalıklara karşı daha dirençli oldukları için daha ekonomiktirler. Süt veriminde olduğu gibi laktasyon persistensi de genetik ve çevresel faktörlerden etkilenmektedir. Additif genetik varyansın ve sağım sıklığının artırılması (özellikle robotik sağım ile erken laktasyonda), servis periyodunun uzatılması ve genetik potansiyeli yüksek sığırların (tek nükleotid polimorfizmi) damızlıkta kullanılması ile laktasyon persistensinin artırılabileceği söylenebilir. Persistensin yükseltilmesi ile daha sağlıklı ve ekonomik bir yetiştiricilik yapılabilir. Bu derlemede, sütçü sığırların laktasyon persistensini etkileyen genetik ve çevresel faktörler hakkında kapsamlı bilgi vermek amaçlanmıştır., Lactation persistency is the level of sustainability of milk yield after reaching peak milk yield in dairy cows. Milk yield, lactation curve and basic parameters related to lactation curve [initial milk yield (a), increasing slope coefficient (b), peak milk yield (Ymax), time to reach peak yield (Tmax) and decreasing slope coefficient (c)] can be used as criteria for selection. The prediction of the shape of the lactation curve and lactation persistency, with test day milk yield records, provides the possibility of accurate selection in the early periods. Cows with high persistency are more economical because of produce the same amount of milk with less concentrated feed, are more resistant to metabolic and infectious diseases. As in milk yield, lactation persistency is affected by many genetic and environmental factors. It can be said that lactation persistency can be increased by increasing additive genetic variance and milking frequency (especially with robotic milking in early lactation), prolonging the service period and using cattle with high genetic potential (single nucleotide polymorphism) in breeding. By raising the persistency, a healthier and economic animal breeding can be made. In this review, it is aimed to give comprehensive information about genetic and environmental factors affecting lactation persistency in dairy cows.

This study was carried out to investigate the fattening and carcass characteristics of German Blackheaded Mutton (GBM) x Akkaraman (A) F1, GBM x (GBM x A) B1, Hampshire Down (HD) x A F1 and HD x (HD x A) B1 male lambs. Ten GBM x A (F1), 4 GBM x (GBM x A) B1, 10 (HD) x A (F1) and 4 HD x (HD x A) B1 male lambs were used for fattening traits, and six of each breed from F1 genotypes, four of each breed from B1 genotypes for carcass traits. The lambs were fed, from the beginning at approximately 20 kg of live weight to the finish at 45 kg, with alfalfa hay 100 g/head/day and concentrates ad libitum. For statistical analysis, one way analysis of variance was used. For GBM x A (F1), GBM x (GBM x A) B1, HD x A (F1) and HD x (HD x A) B1 lambs, daily gains and feed gain ratios, were 362.30 g, 3.51 kg, 302.14 g and 4.84 kg, 339.60 g and 3.47 kg, 360.12 and 3.78 kg respectively. The carcasses were divided into five cuts namely leg, shoulder, back loin and others. To obtain knowledge about carcass composition, leg and shoulder cuts were dissected. Dressing percentages were found to be 48.02, 48.59, 49.65 and 50.52 %; the ratios of leg weights in the carcass were 33.09, 32.76, 32.66 and 32.24 %; shoulder weights 17.75, 18.06, 17.73 and 17.64 %; back weights 8.51, 10.75, 8.97 and 9.41 %(p

This study was carried out to investigate the fattening and carcass characteristics of German Blackheaded Mutton (GBM) x Awassi (A) F1, Hampshire Down (HD) x A (F1) and HD x (HD x A) B1 male lambs. Nine GBM x A (F1), eight (HD) x A (F1) and eight HD x (HD x A) B1 male lambs were used for fattening traits, and six of each breed for carcass traits. The lambs were fed, from the beginning at approximately 20 kg of live weights to the finish at 45 kg, alfalfa hay 100 g/head/day and concentrates ad libitum. For statistical analysis, one way analysis of variance was used. For GBM x A (F1), HD x A (F1) and HD x (HD x A) B1 lambs, daily gains and feed gain ratios were 351.18 g and 3.77 kg, 367.98 g and 3.95 kg, 357.94 g and 3.67 kg respectively. All carcasses were divided into five cuts namely leg, shoulder, back, loin and others. To obtain knowledge about carcass composition, leg and shoulder cuts were dissected. Dressing percentages were found to be 48.54, 50.99 and 50.97 % (P

This study was carried out of to investigate the fattening and carcass characteristics of Türkish Merino (M), Hampshire Down (HD) x M F1 , HD x (HD x M) B1, German Blackheaded Mutton (GBM) x M F1 and GBM x (GBM x M) B1 male lambs. In this study, 10 M, 10 HD x M (F1), 7 HD x (HD x M) B1, 10 GBM x M (F1) and 8 GBM x (GBM x M) B1 male lambs were used for fattening traits, and 6 of each breed for carcass traits. The lambs were fed, from the beginning at aproximately 20 kg of live weight to the finishing at 45 kg, alfalfa hay 100 g/head/day and concentrates ad libitum. For statistical analysis, one way analysis of varians was used. For Merino, HD x M F1, HD x ( HD x M) B1, GBM x M F1 and GBM x ( GBM x M) B1 lambs, daily gains and fed : gain ratios, were 319.79 g and 4.91 kg, 329.66 g and 4.50 kg, 345.24 g and 3.77 kg, 348.37 g and 3.97 kg, 312.68 g and 4.60 kg respectively. In this study, all carcasses were divided into five cuts named leg, shoulder, back, loin and others. To obtain knowledge about carcass composition, leg and shoulder cut was dissected. Dressing percentages were found as, 49.63, 48.54, 49.64, 48.50 and 48.87 % ,the ratios of leg weights in the carcass were 34.16, 33.29, 32.80, 33.56 and 32.90 %, shoulder weights 19.14, 18.92, 19.08, 19.08 and 18.92 %, back weight 8.79, 9.60, 9.92, 9.31 and 10.07 %, loin weights 8.04, 8.67, 7.96, 8.20 and 8.39 %, others weights 26.46, 26.39, 26.09, 26.97 and 25.68 %, kidney knob and channel fat weights 1.17, 1.10, 1.73, 1.10 and 1.24 %, eye muscle areas were 15.75, 14.17, 14.46, 15.29 and 12.83 cm2 (p < 0.01), back-fat thicknesses were 7.95, 9.57, 8.89, 6.03 and 7.10 mm,The ratios of lean meat weights in the leg cut were 64.57, 62.72, 62.37, 62.34 and 62.21 %, fat weights 17.29, 20.09, 21.52, 18.44 and 19.20 % (p < 0.05), bone weights 18.14, 17.19, 16.11, 19.22 and 18.60 % (p < 0.01). The ratios of lean meat weights in the shoulder cut were 60.74, 61.75, 59.13, 58.64 and 57.60 % (p < 0.01), fat weights 20.83, 19.04, 23.17, 22.59 and 22.78 % (p < 0.05), bone weights 18.43, 19.20, 17.70, 18.77 and 19.62 % for breeds in the above order.

Süt verim kontrolü ile bir koyundan bir günde ve laktasyon süresince ne kadar süt elde edildiği belirlenir. Süt veriminin artırılmasına ilişkin seleksiyon çalışmalarına veri temin edilmesi ve süt koyunculuğunda damızlık seçiminde kriter alınması bakımından süt verim kontrolü önemlidir. Süt verim kontrolleri ile damızlık değeri iyi olan damızlık adaylarının belirlenebilmesi, sürüdeki düşük verimli bireylerin tespit edilerek ayıklamanın isabetli yapılabilmesi, ayrıca sürünün gerçek verim düzeylerine uygun olarak beslenebilmeleri, devamlı uygulanan kontroller sayesinde mastitisin erken teşhis ve tedavisinin yapılarak işletmenin uğrayacağı zararın en aza indirilebilmesi sağlanabilir., The amount of milk yield of a sheep per day and lactation can be determined by the milk yield controls. Milk yield controls are important in determining the amount of milk obtained during the lactation period, in ensuring data for increasing milk yield related to selection studies. They are also important for being a criterion in milk sheep breed selection, in determining the animals with poor performance so as to make an accurate selection. In addition it will be possible, to feed the animals according to their real yield abilities and to minimize the economic loses of yield by early diagnosing and treatment of mastitis as a result of regular controls in the flock.

Özet: Bu araştırma Akkaraman irki kuzularının; 35, 40, 45 ve 50 kg kesim ağırlıklarında besi performansı, kesim ve karkas Özelliklerini incelemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmada 2.5-3 aylık yaşta, ortalama 21 kg ağırlığında sütten kesilmiş 1. Grupta (35 kg) 13, diğer üç grupta (40, 45 ve 50 kg) 14'er baş olmak üzere toplam 55 baş Akkaraman erkek kuzu kul- lanılmıştır. Kuzular planlanan kesim ağırlıklarına ulaşana kadar ad libitum kesif yem ve günlük 100 g/baş buğday samanı ile beslenmişlerdir. Istatistik analizler tek yönlü variyans analizi ile yapılmıştır. Gruplarda sırası ile beside geçen süre 70.31, 87 36, 108. 14 ve 134.07 gün; günlük ortalama canlı ağırlık artışı 199.74, 224.30, 225.34 ve 216.37 g: yemden yararlanma değerleri 6.17, 5.77, 6.12 ve 6.62 kg olarak bulunmuştur Araştırmada karkas, but, kol, sirt, bel ve diğerleri olmak üzere beş parçaya ayrılmış ve karkas kompozisyonunu araştırmak amacı ile kol diseke edilmiştir. Gruplarda sırası ile soğuk karkas agirliği 16.18, 18.18, 21.28 ve 25.72 kg: soğuk karkas randimani F.33, 46.02, 47.25 ve 51.58, karkasta but oran 30.14, 29 42, 28.26 ve 27 12: kol oranı %15.17, 14.57 14.12 ve 13.43, bel oranı %6.42, 6.70, 6.25 ve 6.79, kuyruk oranı 16.18, 15.60, 17.78 ve 21.41: MLD kesit alanı 12.35, 14.40, 14.52 ve 16.24c * m ^ 2 sirt yağı kalınlığı 2.88, 3.68, 3.90 ve 4.73 mm, kolda et oranı %65.07, 65.33, 64.09 ve 61.83, yağ oranı %14.33, 13.31, 15.62 ve 18.77; kemik oranı %20.60, 21.36, 20.29 ve 19.40 olarak bulunmuştur. Sonuç olarak; incelenen özellikler bakımından diğer kesim gruplarına göre 45 kg kesim ağırlığının en yüksek değerleri gösterdiği bulunmuştur., Summary: This study was carried out to investigate the fattening performance and carcass traits of Akkaraman male lambs at slaughter weight of 35, 40, 45 and 50 kg. The material of the research consisted of 55 Akkaraman male lambs aging from 2.5 to 3 months old with an average body weight of 21 kg. During the experiments lambs were fed with wheat hay (100 g/head/day) and consantrates ad libitum. The data were analyzed by one-way analysis of variance (ANOVA) test. The period acquired for reaching live weights, average daily gains at the fattening period and feed/gain ratios were found as 70.31 day, 199.74 g and 6.17 kg for 35 kg: 87.36 day, 224.30 g and 5.77 kg for 40 kg: 108.14 day, 225.34 g and 6.12 kg for 45 kg: 134.07 day, 216.37 g and 6.62 kg for 50 kg, respectively. The carcasses were seperated into five major cuts including leg, shoulder, back, loin and others. To determine carcass composition, shoulder cuts were dissected. The cold carcass weight, dressing percentage, the ratios of leg, shoulder, loin and tail fat weights were found as 16.18 kg. 46.33% 30.14%, 15.17%, 6.42% and 16.18% for 35 kg: 18.18 kg, 46.02%, 29.42%, 14.57%, 6.70% and 15.60% for 40 kg 21.28 kg. 47.25%, 28.26%, 14. 12%, 6.25% and 17.78% for 45 kg: 25.72 kg, 51.58%, 27 12%, 13.43%, 6.79% and 21.41% for 50 kg respectively. The percentages of lean, fat and bone at shoulder cuts were found as 65.07%, 14.33% and 20.60% for 35 kg: 65.33%, 13.31% and 21.36% for 40 kg: 64.09%, 15.62% and 20.29% for 45 kg: 61.83%, 18.77% and 19.40% for 50 kg respectively. As a result, slaughter weight of 45 kg show the maximum values about the investigated characteristics than the other slaughters group was found.

This study was carried out to investigate the effects of different seasons on growth performance of Konya Merino Lambs bom March-April 1997 (control group of 80 heads) and December 1996-January 1997 (experimental group of 63 heads) in Animal Research Institute in Konya. At birth, 1st, 2 ^ m 3rd, 4 ^ m pi ^ \# and 6th months of age, the lambs' weight were found as, 4.20, 10.11, 16.03, 22 13, 26.24, 29.59 and 32.58 kg in the control group and 4.23, 10.64, 17.26, 19.74, 23.03, 26.58 and 30.34 kg in the experimental group respectively. From the data obtained in this research, it was found out that the seasonal effect on the lambs' growth traits was important at all stages of growth except for that of birth weight. The effects of the litter size and sex on live weight were significant at birth, 1 and 2 ^ m months of age, at the other stages of growth there was not. The effect of the mother age was important at only birth weight, Bu araştırma, Konya Hayvancılık Araştırma Enstitüsünde yetiştirilen Konya Merinos koyunlarından Mart-Nisan 1997 döneminde doğan 80 baş (Kontrol Grubu) ve Aralık 1996-Ocak 1997 döneminde doğan 63 baş (Deneme Grubu) kuzunun büyüme özelliklerine mevsimin etkisini araştırmak amacıyla yapılmıştır. Araştırmada kuzuların doğum, 1., 2. 3 4 5 ve 6 ay canlı ağırlıklanı sırası ile Kontrol grubu kuzularda 4.20, 10.11, 16.03, 22 13, 26.24, 29.59 ve 32.58 kg. Deneme grubu kuzularda ise 4.23, 10.64, 17.26, 19.74, 23.03, 26.58 ve 30.34 kg olarak bulunmuştur. İncelenen fak- törlerden, kuzularda büyüme özellikleri üzerine mevsimin etkisi, doğum hariç bütün dönemlerde önemli, doğum tipi ile cinsiyetin etkisi, doğum, 1 ve 2. aylardaki canlı ağırlıklarda önemli, diğer dönemlerde önemsiz; ana yaşının etkisi ise doğumda önemli, diğer büyüme dönemlerinde önemsiz bulunmuştur.

This study was carried out to investigate the effects of different levels of sodium bicarbonate that was added into concentrate mixtures in 0.5 and 1% on growth performance. In the experiment, 42 Akkaraman male lambs with 5.5-6 months old were used. The research works were conducted as 3 groups for the period of 56 days. The ration of the control group did not contain any sodium bicarbonate. The average of final weights of lambs in the groups were 48.08; 46.75 and 47.38 kg respectively (P, Konsantre yemlere % 0.5 ve % 1 düzeylerinde katılan sodyum bikarbonatın besi performansına etkisinin incelendiği bu çalışmada 42 baş 5.5 -6 aylık Akkaraman erkek kuzu kullanılmıştır. Üç grup halinde yürütülen ve 56 gün sürdürülen araştırmada gruplara göre ortalama deneme sonu ağırlıkları sırasıyla 48.08; 46.75 ve 47.38 kg olarak bulunmuştur (P

45 7. ÖZET Bu araştırma Konya Merinosu koyunlarında, koç katımı öncesi ve gebeliğin son dönemlerinde farklı düzeylerde besle menin koyunlarda döl verimine, kuzularda büyüme ve yaşama gücüne etkilerini araştırmak amacıyla yapılmıştır. Araştırmada 4, 5 ve 6 yaşlı 135 haş koyun ve bunlar dan doğan kuzular kullanılmıştır. Çalışmaya koç katımından 3 hafta önce başlanmış ve kuzular 120 günlük yaşa ulaşıncaya kadar devam edilmiştir. Koyunlar koç katımından 3 hafta önce 9 gruba ayrılmışlardır. Bütün gruplar düşük kaliteli merada otlatılmış ve koyun başına günlük 700 g kuru yonca ile beslenmişlerdir. A gruplarına (A-,, A2, A,) ilave bir yem verilmemiş, B gruplarına (B-,, Bp, B,) ve G gruplarına (C^, C2, C,) koyun başına günlük ilave 400 ve 800 g konsantre yem verilmiştir. Gebeli ğin son 1.5 aylık döneminde 1. gruplara (A^ B^ C1), 2. gruplara (A2, B2, G2) ve 3. gruplara (A*, B^, C^) ad lib. kuru yonca ve koyun başına günlük sırası ile 0, 600 ve 1200 g ila ve konsantre yem verilmiştir. Bütün kuzular 120. güne kadar ad lib. kuru yonca ve konsantre yemle beslenmişlerdir. Kuzular 90 günlükken sütten kesilmişlerdir. Koç katımı öncesi dönemde farklı düzeylerde beslenen koyunlarda döl verimi özellikleri yönünden gruplar arasında önemli bir farklılık görülmemiştir. Kızgınlık, gebelik, kısırlık ve doğum oranları sırası ile A Grubunda # 100.00, 91 »11, 8.89.ve 91.11, B Grubunda # 100.00, 93.33, 6.67 ve 91.11, C Grubunda 100.00, 88.89, 11.11 ve 88.89 olmuştur, ikizlik oranı, bir doğuma ve bir koyuna düşen kuzu sayısı A, B ve C- 4-6 - gruplarında sırası ile % 4-6.34-, 1.4-6 ve 1.33; %4-3.90 ( ve % 2.44- üçüz ), 1.4-9 ve 1.36; % 60.00, 1.60 ve 1.4-2 `bulunmuş tur. Gebeliğin son dönemindeki, 1. Grubun kuzuları ile koyun başına günde 600 g ilave konsantre yem verilen 2. Grubun kuzularının doğum ağırlıkları arasındaki fark önemli bulunmuştur ( P < 0.05 ). 1, 2. ve 3» gruplardan doğan kuzularda doğum ağırlıkları sırası ile 4-. 552 + 0.119, 4-. 936 + 0.106 ve 4-. 813 + 0.095 Kg olmuştur. Kuzularda 90. gün ( süt ten kesim ) ve 120. gün ağırlıkları yönünden gruplar arasın da önemli bir farklılık görülmemiştir. Kuzularda 120. güne kadar yaşama gücü gruplarda sırası ile % 98.39, 100.00 ve 96.77 olmuştur. - 47 - 8. SUMMARY This study was conducted to investigate the effects of various levels of supplemental feeds before mating and late pregnancy period on reproductive performance of Konya Merino ewes and growth rates and survival of their lambs. One hundred and thirty five ewes, aged 4, 5 and 6 years and their lambs were used. The study was begun three weeks before mating and lasted until 120 th day old of the lambs. Three weeks before mating, the ewes were divided in to 9 feeding groups. All groups grazed on low quality pasture and fed 700 g alfalfa hay /head/day. Groups A (A-^ Ag, A*) did not have supplemental feeds, but Groups B (B-,, Bp, B,) and Groups C (C-,, Op, C,) fed 400 and 800 g/head/day supplemental concentrate. During late pregnancy period ( 1.5 months ), Groups 1 (A-,, B,, ct)» Groups 2 (A-, Bp, C2) and Groups 3 (A,, B^, C,) fed 0, 600 and 1200 g concentrate/bead/day, res pectively; plus they were fed ad lib. with alfalfa hay. All lambs fed ad lib. with alfalfa hay and concentrate until 120 th day old. They were weaned at the age of 90 days. The various levels of concentrate feeds before the mating period did not effect the reproductive performance of ewes. Oestrus, pregnancy, infertility and lambing rates was 100.00 #, 91.11 #, 8.89 `A and 91.11 #, respectively, in Group A j 100.00 #, 93.53 %>.> 6.67 % and 91.11 % respectively, in Group B; 100.00 #, 88.89 %> 11.11 % and 88.89 #, respectively, in Group C. Txvinbirths rate, lambs per birth and lambs per ewe were 46.34 #, 1.46 and 1.33; 43.90 % ( and 2`44 % trip-- 48 - letbirths ), 1.49 and l«36j 60.00 #, 1.60 and 1.42, respec tively, in. groups A, B and C. The difference between the mean birth weight values of lambs of group 1 and those of Group 2 fed 600 g/head/day concentrate feeds during the late pregnancy period was sta tistically significant ( P< 0.05 ). Mean birth weights of lambs in groups 1, 2 and 3 were 4»552 + 0.119, 4.936 + 0İ106 and 4.813 + 0.095 kg, respectively. There were no differences among the liveweights of the groups at aged 90 ( weaning ) and 120 days. In all groups, survival rate of the lambs un til 120 days was 98.39 #, 100.00 % and 96.77 #, respectively. 60

Bu araştırma, Konya Hayvancılık Araştırma Enstitüsünde yetiştirilen Konya Merinos koyunlarından Mart-Nisan 1997 döneminde doğan 80 baş (Kontrol Grubu) ve Aralık 1996-Ocak 1997 döneminde doğan 63 baş (Deneme Grubu) kuzunun büyüme özelliklerine mevsimin etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmada kuzuların doğum, 1., 2., 3., 4., 5. ve 6. ay canlı ağırlıkları sırası ile Kontrol grubu kuzularda 4.20, 10.11, 16.03, 22.13, 26.24, 29.59 ve 32.58 kg, Deneme grubu kuzularda ise 4.23, 10.64, 17.26, 19.74, 23.03, 26.58 ve 30.34 kg olarak bulunmuştur. İncelenen faktörlerden, kuzularda büyüme özellikleri üzerine mevsimin etkisi, doğum hariç bütün dönemlerde önemli; doğum tipi ile cinsiyetin etkisi, doğum, 1. ve 2. aylardaki canlı ağırlıklarda önemli, diğer dönemlerde önemsiz; ana yaşının etkisi ise doğumda önemli, diğer büyüme dönemlerinde önemsiz bulunmuştur., This study was carried out to investigate the effects of different seasons on growth performance of Konya Merino Lambs born March- April 1997 (control group of 80 heads) and December 1996- January 1997 (experimental group of 63 heads) in Animal Research Institute in Konya At birth, 1st, 2nd, 3rd, 4th, 5th and 6th months of age, the lambs' weight were found as, 4.20, 10.11, 16.03, 22.13, 26.24, 29.59 and 32.58 kg in the control group and 4.23, 10.64, 17.26, 19.74, 23.03, 26.58 and 30.34 kg in the experimental group respectively. From the data obtained in this research, it was found out that the seasonal effect on the lambs' growth traits was important at all stages of growth except for that of birth weight. The effects of the litter size and sex on live weight were significant at birth, 1st and 2nd months of age, at the other stages of growth there was not. The effect of the mother age was important at only birth weight.

57 7. ÖZET Bu araştırma; Akkaraman, Kangal-Akkaraman ve Güney Karaman genotipi erkek kuzularının, sütten kesimden sonra besi performansı ile farklı kesim ağırlıklarında (30, 35 ve 40 kg) kesim ve karkas özelliklerini incelemek amacı ile yapılmıştır. Araştırma materyali olarak sütten kesilmiş 2.5 - 3 aylık yaşta ve ortalama 23 kg canlı ağırlıkta, her genotip grubundan 21'er baş olmak üzere toplam 63 baş erkek kuzu kullanılmıştır. Kuzular besi başlangıcından besi sonuna kadar konsantre yem ve buğday şamam ile ad lib. olarak beslenmişlerdir. Araştırmada gruplara ait istatistiki hesaplamalar variyans analizi metodu ile yapılmıştır. Farklı grupların tesbiti için de en az önemli fark (LSD) metodu uygulanmıştır. Kuzuların 23 kg'dan 40 kg canlı ağırlığa ulaşması için geçen süre sırası ile Akkaraman grubunda 67.57 gün, Kangal- Akkaraman grubunda 49.83 gün ve Güney Karaman grubunda 67.75 gün olmuştur. Besi süresince günlük canlı ağırlık artışı aynı sıra ile 257.85, 310.16 ve 278.12 g bulunmuştur. 1 kg canlı ağırlık artışı için tüketilen konsantre ve kaba yem miktarları ise sırası ile Akkaraman grubunda 5.186 ve 0.195 kg, Kangal- Akkaraman grubunda 4.439 ve 0.229 kg, Güney Karaman grubunda 4.709 ve 0.204 kg olmuştur. Kesim ve karkas özelliklerinden soğuk karkas ağırlığı, karkas randımanı, karkasta et, yağ, kemik, but, kol ve bel oranlarını sırası ile 30 kg kesim ağırlığında, Akkaraman'larda 13,68 kg, % 45.60, 49.46, 16.49, 17.53, 31.76, 15.88 ve 7.91, Kangal-Akkaraman'larda 13.68 kg, % 45.60, 52.23, 14.34, 19.62, 33.04, 16.89 ve 7.35, Güney Karaman'larda 14.03 kg, % 46.69, 46.80, 16.58, 17.78, 30.04, 15.59 ve 7.35; 35 kg kesim ağırlığında Akkaraman'larda 16.35 kg, % 46.93, 47.49, 18.49, 16.55, 30.72, 15.67 ve 7.99, Kangal- Akkaraman'larda 15.80 kg, % 45.25, 47.49, 16.11, 18.17, 31.13, 15.88 ve 7.40, Güney Karaman'larda 16.57 kg, % 47.38, 46.33, 16.27, 16.13, 29.32, 14.65 ve 7.42; 40 kg kesim58 ağırlığında ise yine aynı sıra ile Akkaraman'larda 20.19 kg, % 50.26, 44.70, 21.36, 15.28, 29.98, 14.96 ve 8.08, Kangal-Akkaramarilarda 18.52 kg, % 46.29, 47.82, 17.10, 17.44, 30.53, 15.49 ve 7.70, Güney Karaman'larda 19.45 kg, % 48.61, 41.61, 20.23, 14.77, 27.02, 13.69 ve 7.75 olarak bulunmuştur. Canlı ağırlığın artışına paralel olarak her üç genotip grubunda da karkasta yağ oranı artmış, kemik oram azalmıştır. Kangal- Akkaraman grubu et ve kemik oram yönünden diğer iki gruptan yüksek, yağ oram yönünden düşük bulunmuştur. 59 8. SUMMARY FATTENING PERFORMANCE, SLAUGHTER AND CARCASS TRAITS OF SOUTHERN KARAMAN, KANGAL-AKKARAMAN AND AKKARAMAN LAMBS AT DIFFERENT SLAUGHTER WEIGHTS. In this research, fattening performance, slaughter and carcass traits were investigated on Akkaraman, Kangal- Akkaraman and Southern Karaman ram lambs slaughtered at three different (30, 35 and 40 kg) live weights. The material of the research consisted of 21 ram lambs at 2.5 to 3 months of age with the avarage body live weight of 23 kg for each group. During the experiments lambs were fed with the consantrates and wheat hay ad lib. The data were analysed statistically using by analysis of variance. The differences between group were tested by the LSD method. The period acquired for reachig to 40 kg body live weights for Akkaraman, Kangal- Akkaraman and Southern Karaman groups were 67.57, 49.83 and 67.75 days respectively. During the fattening period, daily weight gain 257.85, 310.16 and 278.12 g respectively in the above order. The amounts of the concentrates and hay consumed per kg of live weight gain in the same period were 5.186 and 0.195 kg in Akkaraman, 4.439 and 0.229 kg in Kangal-Akkaraman, 4.709 and 0.204 kg in Southern Karaman respectively. At 30 kg of slaughter weight, carcass characteristics of cold carcass weight, dressing percentage, percentage of lean, fat, bone, leg, shoulder and loin were 13.68 kg, 45.60, 49.46, 16.49, 17.53, 31.76, 15.88 and 7.91 % in Akkaraman, 13.68 kg, 45.60, 52.23, 14.34, 19.62, 33.04, 16.89 and 7.35 % in Kangal- Akkaraman, 14.03 kg, 46.69, 46.80, 16.58, 17,78, 30.04, 15.59 and 7.35 % in Southern Karaman, respectively.60 At 35 and 40 kg of slaughter weight, aforementioned carcass criterion's were 16.35 kg, 46.93, 47.49, 18.49, 16.55, 30.72, 15.67 and 7.99 % and 20.19 kg, 50.26, 44.70, 21.36, 15.28, 29.98, 14.96 and 8.08 % in Akkaraman; 15.80 kg, 45.25, 47.49, 16.11, 18.17, 31.13, 15.88 and 7.40 % and 18.52 kg, 46.29, 47.82, 17.10, 17.44, 30.53, 15.49 and 7.70 % in Kangal-Akkaraman; 16.57 kg, 47.38, 46.33, 16.27, 16.11, 29.32, 14.65 and 7.42 % and 19.45 kg, 48.61, 41.61, 20.23, 14.77, 27.02, 13.69 and 7.75 % in Southern Karaman, respectively. When the body live weight were rising, fat percentage of carcass increased. But bone percentage of carcass decreased in the three different genotype groups. The percentage of the meat and bone were the highest in Kangal-Akkaraman than the others, but fat percentage of carcass was the lowest. 77