Search

Amaç: Bu araştırma diyabet hastalarının sağlık okuryazarlık düzeyi ve etkileyen faktörlerin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır.Gereç ve Yöntem: Araştırma tanımlayıcı ve kesitsel tipte tasarlanmıştır. Araştırma, 6 Mayıs 30 Temmuz 2019 tarihleri arasında bir devlet hastanesine başvuran, araştırma kriterlerine uyan ve çalışmaya katılmaya gönüllü olan 150 diyabet hastası ile tamamlanmıştır. Araştırmanın verileri, sosyo-demografik soru formu ve Sağlık Okuryazarlığı Ölçeği kullanılarak yüz yüze görüşme yöntemiyle toplanmıştır.Bulgular: Hastaların, Sağlık Okuryazarlığı Ölçeği puan ortalaması orta seviyede bulunmuştur. Hastaların, sosyo-demografik özelliklerine göre sağlık okuryazarlığı düzeyleri karşılaştırıldığında; erkek cinsiyet, lise ve üzeri eğitim seviyesi, aile üyeleri ile beraber yaşayan, şehirde ikamet eden, iyi sağlık algısına sahip olan, hastalığına yönelik eğitim alan bireylerin, sağlık okuryazarlığı puan ortalamasının yüksek ve istatistiksel olarak anlamlı olduğu belirlenmiştir.Sonuç: Tip 2 DM hastalarda sosyodemografik ve hastalık özelliklerinin sağlık okuryazarlık düzeyini etkilediği belirlenmiştir. Hastaların, takibini yapmak, oluşabilecek olumsuz sağlık sorunlarını önlemek ve hastaların ihtiyacı olan öz bakım becerilerini kazandırmak için sağlık okuryazarlığı düzeyinin geliştirilmesi önerilmektedir Anahtar Sözcükler: Diyabetes mellitus, sağlık okuryazarlığı, kronik hastalık, Objective: This research was conducted to determine the health literacy level of diabetic patients and affecting factors .Materials and Methods: The research was designed in a descriptive and cross-sectional type. The study was completed with 150 diabetic patients who applied to a state hospital between May 6 and July 30, 2019, who met the research criteria and volunteered to participate in the study. The data of the study were collected by face-to-face interview method using the Socio-demographic Characteristics Questionnaire and Health Literacy Scale.Results: The average point of the Health Literacy Scale of the patients was found to be moderate. When the health literacy levels of the patients were compared according to their socio-demographic characteristics; It was determined that the average health literacy score of male gender, with an education level of high school and above, living with family members, residing in the city, with a good perception of health, individuals who are educated for their disease were found to be high and statistically significant.Conclusion: It was determined that sociodemographic and disease characteristics affect the health literacy level in type 2 DM patients. It is suggested that the level of health literacy should be improved in order to follow up the patients, to prevent negative health problems that may occur and to provide the patients with the self-care skills they need

Bu çalışmanın amacı hemşirelik öğrencilerini ağrı yönetimine ilişkin bilgi düzeylerinin, kültürel farkındalık ve yeterliliklerinin belirlenmesi amacıyla planlanmıştır. Araştırma tanımlayıcı olarak planlanmış, bir üniversitenin Sağlık Yüksekokulu’nda 01-31 Ocak 2014 tarihleri arasında yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini 2.3.4. sınıfta öğrenim gören toplam 315 öğrenci oluşturmuştur. Veriler hemşirelik öğrencilerinin ağrı yönetimi bilgisi, kültürel farkındalık ve kültürel yeterliliğini değerlendirmek amacıyla hazırlanan anket ile toplanmıştır.Ankette 49 soru yer almakta ve altılı likert tipinde yanıtlanmaktadır. İstatistiksel analizlerde sayı, yüzde, ortalama, student’s t testi ve varyans analizi yapılmıştır. Çalışmanın uygulanabilmesi için Yüksekokul Müdürlüğü’nden ve öğrencilerden izin alınmıştır.Araştırmaya katılan öğrencilerin yaş ortalaması 21,4 yıl; sınıf dağılımları %45,4’ü (n=143) ikinci sınıf, %25,7’si (n=81) üçüncü sınıf, %28,9’u (n=91) dördüncü sınıftır.Öğrencilerinin ağrı yönetimine yönelik bilgi düzeyi 73,78; kültürel farkındalık düzeyi 64,74; kültürel yeterlilik düzeyi 66,79’dir. Öğrencilerin sınıf düzeyine ve çalışma durumuna göre ağrı yönetimine yönelik bilgi, kültürel farkındalık ve yeterlilik puanları arasındaki fark istatistiksel olarak anlamsızdır. Hemşirelik öğrencilerinin ağrı yönetimi bilgisi, kültürel farkındalık ve yeterliliğinin artırılabilmesi için ağrı konusuna bir ders olarak hemşirelik müfredatında yer verilmesi ve geliştirilmesi önerilmektedir., The purpose of this study is to determine the level of knowledge of nursing students for pain management, the cultural awareness and competence.This study was planned as a descriptive. A University of Health Sciences were made between 1 to 31 January 2014. The sample of the study consisted of 315 students in the class 2.3.4. Data is collected by means of questionnaire to assess on pain management knowledge, the cultural awareness and cultural competence of nursing students. The survey included 49 questions are answered in the six-point Likert-type. Number of statistical analysis, percentage, mean, Student's t test and analysis of variance was performed. For the implementation of the study were allowed students and the School Department.The mean age of the students surveyed 21.4 years. Class distribution of 45.4% (n = 143) second class, 25.7% (n = 81) in the third grade, 28.9% (n = 91) was fourth grade. Knowledge level of students 73.78 for pain management, cultural awareness level of 64.74, 66.79 cultural competency level. Students to grade level and working conditions on depending the difference between knowledge of pain management, cultural awareness and competence scores were not statistically significant. Nursing students knowledge of pain management, cultural awareness and competence to be included in the curriculum of nursing as a lesson to pain issues and development is suggested to be increased.

Objective: The objective of this study was to determine the motivation levels of nurses working in internal medicine clinics, as well as difficulties experienced by them during the patient care.Method: While the population of this descriptive study consisted of nurses (80) working in Internal medicine Clinics of Atatürk University Research Hospital, the sample group consisted of 64 nurses who accepted to participate in the study. A questionnaire involving the descriptive characteristics of nurses and the “Motivation Scale” were used to collect the data.Results: It was determined that 57.8% of nurses had problems in the patient admission and 54.7% in the care plan application. Examining the motivation levels of nurses, it was determined that the motivation regarding the motivation instruments was moderate (3.36±0.74), the motivation regarding the relationship between manager and personnel was high (3.90±0.99) and the general motivation was moderate (3.57±0.78).Conclusion: As a consequence, it was determined that few of nurses had difficulties in patient care “from time to time” and their general motivation level was moderate. It could be recommended to develop strategies to increase the motivation in hospital policies., Amaç: Bu araştırma, dahiliye kliniklerinde çalışan hemşirelerin motivasyon düzeylerinin ve hasta bakımında karşılaştıkları güçlüklerin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır.Yöntem: Tanımlayıcı olarak yapılan araştırmanın evrenini, Atatürk Üniversitesi Araştırma Hastanesi Dahiliye Kliniklerinde çalışan 80 hemşire, örneklemini ise araştırmaya katılmayı kabul eden 64 hemşire oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında hemşirelere ait tanıtıcı özellikleri içeren soru formu ve “Motivasyon Ölçeği” kullanılmıştır.Bulgular: Hemşirelerin %57.8’inin hasta kabulünde, %54.7’sinin bakım planı uygulamasında sorun yaşadığı belirlenmiştir. Hemşirelerin motivasyon düzeyleri incelendiğinde motivasyon araçlarına ilişkin motivasyonunun (3.36±0.74) orta, yönetici iş gören ilişkisine ait motivasyonunun (3.90±0.99) yüksek, genel motivasyonunun (3.57±0.78) orta düzeyde olduğu saptanmıştır.Sonuç ve Öneriler: Hemşirelerin çok az bir kısmının hasta bakımında “ara sıra” güçlük yaşadığı ve genel motivasyon düzeylerinin orta düzeyde olduğu saptanmıştır. Hastane politikalarında motivasyonu artıracak stratejiler geliştirilmesi önerilebilir

Amaç: Araştırma, kemoterapi tedavisi alan hastalara verilen semptom kontrolü eğitiminin öfke ve stresle baş etme düzeylerine etkisini belirlemek amacıyla kontrol gruplu yarı deneme modeli olarak planlanmıştır.Materyal ve Metot: Araştırmanın evrenini Karadeniz Teknik Üniversitesi Farabi Tıp Fakültesi'ne bağlı Kemoterapi Kür Polikliniğine başvuran hastalar oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında Hasta Tanıtım Formu, KSDÖ, SBÖ, Sürekli öfke ve öfke ifade tarz ölçeği kullanılmıştır. İstatistiksel analizlerde yüzdelik dağılım ve ortalamalar, Paired-Samples t Testi, Ki-kare, Mann-Whitney U, Student-t testi, Pearson korelasyon analizi ve Cronbach alfa katsayı hesaplanması kullanılmıştır.Bulgular: Eğitimsonrası deney grubunda Sürekli öfke ve Öfke içte puan ortalamalarının düştüğü, Öfke kontrol puan ortalamasının arttığı, kontrol grubunda ise Sürekli öfke puan ortalamasının yüksek, Öfke kontrol puan ortalamasının düşük olduğu belirlenmiştir. Eğitim sonrası deney grubunda Kendine güvenli yaklaşım, İyimser yaklaşım puan ortalamalarının arttığı, Kendine güvensiz yaklaşım puan ortalamasının azaldığı, kontrol grubunda ise Stresle başa çıkma puan ortalamasının değişmediği saptanmıştır.Sonuç: Deney grubunda semptom kontrolü eğitiminin kemoterapi tedavisinin bulantı, kusma, uyku problemleri, halsizlik, yorgunluk, endişe ve üzüntülü hissetme, karamsar ve sıkıntılı hissetme gibi semptomlar üzerinde etkili olduğu, hastalarda öfke kontrolü sağladığı ve stresle baş etme düzeylerini arttırdığı belirlenmiştir. Kontrol grubunda ise öfke içte, öfke dışa, boyun eğici yaklaşım puan ortalamalarının arttığı saptanmıştır (p

Amaç: Araştırma, kapalı mekanlarda sigara içme yasağının doktor ve hemşirelerin sigarayı bırakma durumlarına etkisini belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapıldı. Yöntem: Araştırmanın evrenini Atatürk Üniversitesi Süleyman Demirel Tıp Merkezi Yakutiye ve Aziziye Araştırma Hastaneleri’nde 15.11.2008-15.01.2009 tarihleri arasında klinik birimlerde çalışan ve hayatının herhangi bir döneminde sigara içmiş/içen doktor ve hemşireler oluşturdu. Veriler, soru formu ile toplandı. Verilerin analizinde, ortalama, yüzdelik dağılımlar, Ki-kare ve Fisher’s Ki-kare testleri kullanıldı. Bulgular: Sigarayı bırakmış olan doktorların %16.2’sinin, hemşirelerin ise %33.3’ünün kapalı mekanlarda sigara içme yasağından sonra sigarayı bıraktıkları saptandı. Yasadan sonra sigara içmeye devam eden doktorların %36.1’inin, hem- şirelerin ise %47.8’inin günlük içtikleri sigara sayısında azalma olduğu saptandı. Ancak gruplar arasındaki fark istatistiksel olarak anlamsız bulundu. Doktorların %44.4’ünün hemşirelerin ise %33.3’ünün sigarayı bırakmayı düşündüğü tespit edilmiş fakat gruplar arasındaki fark anlamsız bulundu. Sonuç: Araştırmada hemşire ve doktorlar çoğunlukla kapalı alanlarda sigara içme yasağından etkilenmediklerini ifade etmesine rağmen yasadan sonra birçoğunun içtiği sigara sayısını azalttığı, sigarayı bırakmak için çaba içinde oldukları, hatta bir kısmının ise sigara içmeyi bıraktığı sonucuna ulaşılmıştır

Bu çalışma kapalı mekânlarda sigara içme yasağının hemşirelik öğrencilerinin sigarayı bırakma durumlarına etkisini tespit etmek amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu ve Erzurum Sağlık Yüksekokulunda sigara içtiğini belirten 154 öğrenci ise örneklemi oluşturmuştur. Veriler, araştırmacılar tarafından literatür doğrultusunda hazırlanan formla toplanmıştır. Verilerin istatistiksel analizinde, SPSS 11.5 paket programı kullanılarak ortalama ve yüzdelik dağılımlar kullanılmıştır. Öğrencilerin yaş ortalaması 20.74±1.44, gelir durumu ortalaması 307.79±123.50 TL, %22.7’si 1. sınıf, %43.5 2. sınıf, %13.0’ı 3.sınıf, %20.8’i 4. sınıfta olduğu, %66.3’ünün yurtta barındığı, Öğrencilerin %70.3’ünün yasadan sonra sigarayı bıraktıkları bulunmuştur. Öğrencilerin %48.8’inin sigarayı bırakmayı düşündüğü, %23.7’sinin Sigaranın mali yük getirdiğini düşündüğü için bırakmayı düşündüğünü, %62.3’ünün sigarayı bırakmayı denediğini, %19.5’nin 1 ay ve daha az süreden beri sigarayı bırakmayı denediği, %64.0’ının sigarayı bırakmak için çevresinden destek almadığı bulunmuştur. Sigara kullanımı özellikle üniversite 2. sınıf öğrencilerinde önemli bir sorun olarak dikkat çekmiştir. Bu araştırmaya göre kapalı mekânlarda sigara içme yasağının, hemşirelik öğrencileri için sigarayı bırakma konusunda caydırıcı olmadığı saptanmıştır.

Bu araştırma, kemoterapi hastalarında hemşirelik bakımı memnuniyetini ölçmek amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Çalışma Atatürk Üniversitesi Süleyman Demirel Tıp Merkezi Yakutiye Araştırma Hastanesi kemoterapi kür polikliniği, medikal onkoloji ve hematoloji kliniğinde kemoterapi alan hastalara uygulanmıştır. Araştırmanın evrenini ve örneklemini belirtilen kliniklerde 15.09.2007- 25.12.2007 tarihleri arasında kemoterapi alan 110 hasta oluşturmuştur. Evrenin tümü örneklem grubu olarak alındığı için herhangi bir örnekleme yöntemine gidilmemiştir. Verilerin toplanmasında hasta tanıtıcı soru formu ve kemoterapi hastalarında hemşirelik bakımı memnuniyet ölçeği kullanılmıştır. Hastaların sosyo-demografik özelliklerine göre memnuniyet puan ortalamaları karşılaştırıldığında cinsiyet, yaş, eğitim durumu, medeni durum ve hastalık tanıları ile istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p0.05). Verilerin istatistiksel değerlendirilmesinde SPSS 11.0 programı, yüzdelik, t testi, Kruskal-Wallis ve Mann-Whitney U testi kullanılmıştır. Sonuç olarak; hastaların cinsiyetleri, yaşları, eğitim durumları, medeni durumları ve hastalık tanıları hemşirelik bakımından memnuniyetlerini etkilediği sonucu saptanmıştır (p

Bu araştırma; kanserli hastalara bakım verenlerin bakım verme yükünü ölçmek amacıyla tanımlayıcı olarak planlanmıştır. Araştırmanın evrenini, Atatürk Üniversitesi Süleyman Demirel Tıp Merkezi Yakutiye Araştırma Hastanesi Kemoterapi Kür Polikliniği defterine kayıtlı ayaktan tedavi gören 165 hastanın bakım verenleri oluşturmaktadır. Evrenin tümü örneklem grubu olarak alındığı için herhangi bir örnekleme yöntemine başvurulmamıştır. Verilerin toplanmasında bakım verenleri tanıtıcı soru formu ve Zarit Bakım Verme Yükü Ölçeği kullanılmıştır. Bakım verenlerin sosyo-demografik özelliklere göre bakım verme yükü ölçek puanıyla karşılaştırıldığında, cinsiyet, çalışma durumu, yaş grupları ve eğitim düzeyi ile anlamlı bir fark saptanmamıştır. Bakım verenlerin bakım vermeden önce ve bakım verdikten sonraki sağlık algıları karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı bir fark ortaya çıkmıştır (p < 0.001)

Araştırma, kemoterapi hastalarına bakım veren aile bireylerinin gösterdiği tepkiler ile öfke ifade tarzlarının belirlenmesi amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır.Araştırma, Atatürk Üniversitesi Süleyman Demirel Tıp Merkezi Yakutiye Araştırma Hastanesi Kemoterapi Kür Polikliniği'nde 22.10.2008-30.01.2009 tarihleri arasında 135 bakım veren ile yürütülmüştür.Veriler; bakım verenin bilgi formu, hasta tanıtım formu, aile bireyinize yardımcı olmaya gösterdiğiniz tepkiler ölçeği ile sürekli öfke ve öfke ifade tarz ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde; yüzdelik dağılım, ortalamalar, Kruskall Wallis, Independent-Samples t Test, One-Way ANOVA, Pearson korelasyon analizi ve Cronbach alfa analizi kullanılmıştırBakım verenlerin sürekli öfke, öfke dışa ve öfke içte puan ortalamasının yüksek, öfke kontrol puan ortalamasının düşük olduğu saptanmıştır. Aile bireyinize yardımcı olmaya gösterdikleri tepkiler puan ortalamaları ile öfke dışa ve öfke kontrol puan ortalamaları arasında negatif ilişki; sürekli öfke, öfke içte puan ortalamaları arasında ise pozitif ilişki olduğu bulunmuştur.Bakım verenlerin tanıtıcı özelliklerinden yaş, çalışma durumu, aylık gelir, çocuk sayısı, yaşanılan yerin aile bireyinize yardımcı olmaya gösterdikleri tepkiler ve sürekli öfke, öfke kontrol, öfke dışa, öfke içte puan ortalamaları ile istatistiksel olarak anlamlı ölçüde etkilediği bulunmuştur.Bakım verenlere, araştırma bulguları doğrultusunda önerilerde bulunmuştur This study was carried out descriptive and designs to examine determing reactions and anger expressions of family members giving care for receiving chemotherapy.The subjects were caregivers of 135 caregivers who recruited from the Cur Clinic of Chemotherapy of Atatürk University Research Hospital in 22.10.2008-30.01.2009.Data were collected by using descriptive features of the caregivers, features of the patients, your reactions to help family members scale, trait anger and anger expression scale. In the assessment of data, percentage dispersion, means, non-parametric Kruskall Wallis, parametric Independent-Samples t Test, One-Way ANOVA, Pearson correlation analysis and Cronbach Alpha analysis were used.It was found out; Consistent Anger, Anger-Out, Anger-In scores of those who caregivers are higher and Anger Management score is middle. It was found out that your reactions to help family members scale with Anger-Out and Anger management scores are negatively, Consistent Anger and Anger-In scores are positively related.It was found out; there was statistically effective significant scale scores identifying features of the caregivers of your reactions to help family members and Consistent Anger, Anger management, Anger-Out, Anger-In.The results of the research revealed that the caregivers educated with experienced of anger. So, while caring is given, too should be supported, and the care should be given to the caregivers in this direction. 72

Bu araştırma diyabetli bireylerde diyabetik ayak bakımı hakkındaki bilgi düzeyleri ve öz bakım aktivitelerini değerlendirmek amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Çalışma Ocak–Nisan 2018 tarihleri arasında Kars il merkezinde bulunan Harakani Devlet Hastanesinde dahiliye ve endokrin polikliniğine başvuran 45 yaş ve üzeri tip 2 diyabet tanısı almış ve araştırmaya katılmayı kabul eden 120 hasta ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma verilerinin toplanmasında `Hastaların Tanıtıcı Özelliklerini, Hastalığa ilişkin Bilgilerini ve Ayak Bakımına İlişkin Bilgilerini içeren anket formu` , `Diyabet Öz-Bakım Ölçeği (DÖBÖ)` , `Diyabetik Ayak Bilgi Ölçeği (DABÖ)` ,`Ayak Bakımı Davranış Ölçeği (ABDÖ) ` kullanılmıştır. Veriler IBM SPSS for Windows Version 22.0 paket programında analiz edilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde ortalama±standart sapma, median, yüzde, Kolmogorov Smirnov testi, Levene testi, t testi, Mann Whitney U testi, tek yönlü varyans analizi Kruskal Wallis testi, Tukey ve Siegel Castellan testi kullanılmıştır. Hastaların cinsiyet, çalışma durumu ve sigara içme durumuna göre ABDÖ, DÖBÖ, DABÖ puan ortalamalarının istatistikel olarak anlamsız olduğu saptanmıştır (p>0.05). Eğitim düzeyi lise ve üzeri olan, 21 yıl ve daha uzun süredir diyabet tanısı alan ve doktor tarafından ayak bakımı eğitimi verilen hastaların DABÖ puan ortalamasının yüksek ve istatistik olarak anlamlı olduğu saptanmıştır (p0.05). It was found that the patients whose educational background was high school and higher, who had been diagnosed with diabetes for 21 years and longer and received foot care training from a doctor had higher and statistically significant DFKS score averages (p

ÖZETKronik Hastalığı Olmayan Yaşlı Bireylerde Manevi Bakım, Yaşam Kalitesi ve Aradaki İlişkinin DeğerlendirilmesiBu araştırma kronik hastalığı olmayan yaşlı bireylerde manevi bakım, yaşam kalitesi ve aradaki ilişkinin değerlendirilmesi amacıyla tanımlayıcı olarak planlanmıştır. Araştırma evrenini; Şubat-Haziran 2017 tarihleri arasında Kars'ın Susuz ilçesinde yaşayan, Kars Susuz Toplum Sağlığı Merkezi'ne kayıtlı 65 yaş ve üstü kronik hastalığı olmayan bireyler oluşturmuştur. Araştırma örneklemini ise araştırmanın yapıldığı tarihler arasında Susuz Toplum Sağlığı Merkezi'ne başvuran, araştırma kriterlerine uyan 110 birey oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında hasta tanılama ve bilgi formu, maneviyat ve manevi bakım derecelendirme ölçeği ve yaşam kalitesi ölçeği kullanılmıştır. Veriler SPPS 16.0 paket programında analiz edilmiştir. Evli, geniş aileye sahip ve bedensel engel nedeniyle bakıma ihtiyaçları olan bireylerin maneviyat ve manevi bakım puan ortalamalarının yüksek ve gruplar arasındaki istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu saptanmıştır (p

Araştırma Spiritüel İyilik Ölçeği'ni (Spirituality Index of Well-Being) Türkçeye uyarlayarak geçerlilik ve güvenilirliğinin belirlenmesi amacıyla metadolojik araştırma türüne uygun olarak yapılmıştır. Bu çalışma, Kars İl Merkezinde bulunan 4 Aile Sağlığı Merkezlerine (Yenişehir ASM, Ortakapı ASM, Başbakanlık Toki ASM, Yusufpaşa ASM) Mayıs 2017-Ocak 2018 tarihleri arasında başvuran ve araştırmaya dahil olma kriterlerini taşıyan 107 yaşlı birey ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada ölçeği geliştiren yazardan, etik kurul, kurum ve bireylerden yazılı olarak izin alınmıştır. Veri toplama aracı olarak `Tanıtıcı Bilgi Formu`, `Spiritüel İyilik Ölçeği` ve `Geriatrik Depresyon Ölçeği` kullanılmıştır. Ölçeğin dil geçerliliği için uzman görüşlerine başvurulmuş, yapı geçerliliği için faktör analizi yapılmıştır. Açıklayıcı faktör analizine göre ölçeğin iki faktörlü bir yapı gösterdiği ve faktör değerlerinin uygun aralıkta olduğu, doğrulayıcı faktör analizine göre ise ölçeğin iki faktörlü yapısının geçerli olduğu ve uyum indekslerinin uygun olduğu bulunmuştur. Cronbach α güvenilirlik katsayısının 0.858 olduğu ve madde toplam puan korelasyon katsayısının 0.44'un üzerinde bir değer aldığı bulunmuştur. Spiritüel İyilik Ölçeği'nin Türk toplumu için geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak Türk toplumunda, yaşlı bireylerde spiritüel iyiliği ölçmek amacıyla klinik uygulamalarda ve araştırmalarda ölçeğin kullanılmasının uygun olduğu bulunmuştur.Anahtar Kelimeler: Geçerlilik, Güvenilirlik, Ölçek, Spiritualite, Yaşlılık The study was conducted with the purpose of determining the validity and reliability of Spirituality Index of Well-Being by adapting it to Turkish in accordance with the methodological research type. This study was carried out on 107 elderly who applied to 4 family health centers located in the center of Kars province between May 2017-January 2018 and possess the features of the research criteria. A written permission was taken from the writer who developed the index, ethical committee, institution, and individuals. For data collection tools as `Introductory Information Form`, `Spirituality Index of Well-Being` and `Geriatric Depression Scale` were used. For the language validity of the index, expert opinions were taken, and a factor analysis was performed for construct validity. According to explanatory factor analysis, it was found out that the index demonstrates a two-factor construct and factor values are in an appropriate range, and according to confirmatory factor analysis it was determined that the two-factor construct of the index is valid and the fit values are appropriate. It was found out that the Cronbach alpha coefficient is 0.858 and total item score correlation coefficient takes a value above 0.44. It was determined that Spirituality Index of Well-Being is a valid and reliable assessment instrument for the Turkish society. As a result, it was found that it is appropriate to use the scale in clinical practices and researches in order to measure spiritual well-being of elderly individuals in the Turkish societyKeywords: Validity, Reliability, Index, Spirituality, Elderliness 73

Bu araştırma, 60 yaş ve üzeri hastaların günlük yaşam aktivitelerine uyumu ve yaşam kalitelerinin değerlendirilmesi amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır.Tanımlayıcı olarak yapılan bu araştırmanın evrenini Eylül 2014- Şubat 2015 tarihleri arasında Kafkas Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'nde yatarak tedavi gören 60 yaş ve üzeri 340 hasta, örneklemi ise araştırmaya katılmayı kabul eden, iletişime açık, en 60 yaş ve üstü 320 hasta oluşturmuştur. Araştırma verilerinin toplanmasında hastaların tanıtıcı özelliklerini içeren Kişisel Bilgi Formu, Günlük Yaşam Aktiviteleri Ölçeği, ve WHOQOL Bref Yaşam Kalitesi Ölçeği kullanılmıştır.Araştırmada %73.5'ünün görme, %67.3'inin işitme, %60.3'ünün hareket, %78.2'sinin tat almada yetersizlik yaşadığı, %68.3'ünün Alet/Protez/cihaz kullandığı, %69.5'inin baston kullandığı saptanmıştır. Hastaların fiziksel yetersizliğine göre bağımlılık durumlarının dağılımına bakıldığında; görme, işitme, hareket, tat alma sorunu yaşayanlarda bağımsız olarak günlük yaşam aktivitelerini yapmakta yetersiz oldukları, yardımcı araç-gereç (gözlük, işitme cihazı, protez, baston) kullananlarda ise günlük yaşam aktivitelerini yine bağımsız bir şekilde yerine getirmekte zorluk yaşadıkları belirlenmiştir. Hastaların Yaşam Kalitesi alt boyut puan ortalamaları incelendiğinde; Bedensel alan (10.45±1.53), ruhsal alan (9.23±1.87), sosyal alan (9.45±1.76) ve çevresel alan (9.65±1.66) puan ortalamalarının dağılımının düşük olduğu görülmüştür.Sonuç: Hastaların günlük yaşam aktivitelerinde yetersizlik yaşadıkları, yardımcı alet kullanarak fiziksel yetersizliklerini tamamlamaya çalıştıkları ve Yaşam Kalitesi puan ortalamalarının düşük olduğu bulunmuştur.Anahtar Sözcükler: Yaşlı, günlük yaşam aktiviteleri, yaşam kalitesi. Introduction: This study was conducted descriptively in order to evaluatethe compliance of the patients aged 60 and over with daily life activitiesand their life qualities.Material and Method:The population of this study conducted as descriptively was comprised of 340 patients aged 60 and over who received inpatient treatment at Medical Faculty Hospital of Caucasus University between the dates of September 2014 and February 2015 and sample wascomprised of 320 patients who accepted to take part in the study and are extrovert andaged 60 and over.In The Study Data Collection, Personal Information Form including descriptive characteristics of the patients , Daily Life Activity Scale and WHOQOL Bref Quality of Life Scale were used.Findings:It was found that 73.5 percent of patients have deficiency in seeing ,% 67.3 in hearing,% 60.3 inmovement , %78.2 in taste, and also % 68.3 use appliance /prosthesis/device , %69.5 use cane.When looked at the distribution of the patients' dependency states according to their physical disabilities, it was determined that those having deficiency in vision,hearing,movement and taste are independently unable to perform daily life activities and those using assistive tools and equipment (glasses,hearing aids,prostheses,canes) have difficulty in fullfilling daily life activities independently again.When Subdimension Average Scores of Patient's Quality of Life were analyzed, the distribution of average scores of Physical area(10.45±1.53), Psychological area (9.23±1.87),Social area (9.45±1.76), Environmental area (9.65±1.66)were found to be low.Result: It was found that patients are inadequate in performing daily life activities, that they try to make up their physical disabilities by using assistive tools and that average scores of their quality of life are low.Keywords: Elderly, daily life activities, life quality. 42