Search

Bu çalışmada farklı çiftliklerde tüberkülin deri testinde pozitif bulunan 2 yaş üzeri ineklerden oluşan 30 adet tüberkülozlu sığırda (çalışmanın deney grubu) Mycobacterium bovis etkeninin varlığının periferik kanda saptanabilmesinde kullanılabilecek, alternatif bir tanı yöntemi denemesi ve rutin histopatoloji, immunohistokimya (İHK), Polimeraz Zincir Reaksiyonu (PZR) farklı tanı yöntemlerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Deney ve kontrol grubuna ait hayvanların kesimi sonrası kan ve doku örnekleri alınarak, taze dokularda PZR, formaldehitte tespit edilmiş dokulardan hazırlanan parafin blok kesitlerinde ise Hematoksilen-Eozin (HE), Ziehl-Neelsen (ZN) ve İHK yöntemi ile boyama uygulanmıştır. Santrifüje edilen kanların 'buffy coat'; lökosit katmanında PZR ve bu katmandan hazırlanan frotilere immunositokimya (İSK) uygulanmıştır. Deney grubundaki hayvanların 27'sinde öncelikli olarak akciğer ve mediastinal lenf düğümlerinde, ilave olarak plöra ve karaciğerde kazeifiye-kalsifiye olmuş tipik tüberkül yapısı gözlenmiştir. Organlarında makroskobik lezyon (nodül, tüberkül) gözlenmeyen 4 hayvandan ikisinde spesifik olmayan lenfadenopati gözlenmiştir. Tipik makroskobik lezyon (tüberkül) gösteren olgularda ve ek olarak lenfadenopati gözlenen 2 olgudan bir tanesinde histopatolojik muayenede tipik tüberkül granulomu yapısı gözlenmiştir. Histopatolojik incelemeleri takiben yapılan ZN boyamalarda 20 olgu tüberkülozla uyumlu bulunmuştur. Deney grubundaki hayvanların akciğer, mediastinal lenf düğümü ve karaciğer dokularında yapılan İHK boyamalarında 30 hayvanının 25 tanesinde; lökosit katmanından yapılan İSK boyamalarının ise 3 tanesinde pozitif etken boyanmasına rastlanmıştır. Tespit edilmeden aynı dokularda gerçekleştirilen PZR'de 18 hayvana ait dokuda; lökosit katmanı PZR'sinde ise 14 tanesinde pozitiviteye rastlanmıştır. İHK incelemelerinde pozitif boyanmış etkenlere, nekroz alanlarını çevreleyen bağ dokuda serbest şekilde; makrofajların, dev hücrelerinin, nadiren lenfositlerin ve fibrositlerin sitoplazmalarında rastlanmıştır. İSK incelemelerinde ise pozitif reaksiyon mononükleer lökosit sitoplazmalarında görülmüştür. Kontrol grubunda ise İSK'da 10, ,dokuda PZR'de1, kanda yapılan PZR'da 2 hayvanda pozitif reaksiyon saptanmış diğer yöntemlerde herhangi bir pozitiviteye rastlanmamıştır.Sonuç olarak çalışmamızda Mycobacterium bovis etkenine ait moleküllerin periferik kandaki varlığı ve bu molekülleri saptamaya yönelik yöntemlerin kanda sığır tüberkülozunun tanısında kullanılabileceği gösterilmiştir. Klasik olarak ZN boyama ile yapılacak tüberküloz tanısının her zaman hassasiyet göstermediği ve teşhiste diğer yöntemlere ihtiyaç olduğu gözlemlenmiştir. Bu nedenle destekleyici diğer tanı yöntemi veya yöntemlerinin kullanılmasında fayda olacağı açıktır. Kullanılan yöntemlerden İHK'nın, etkili sonuç verdiği, kandan yapılan testlerde ise PZR'nin İSK'ya kıyasla daha etkili olduğu gözlenmiştir. Tüberküloz hastalığının kesin teşhisinde kullanılan tekniklerin birinin diğerine üstünlüğünden ziyade birbirini tamamlayıcılığından ve bir arada kullanıldığında teşhisin hem daha hızlı hem de daha güvenilir olduğundan bahsetmek daha yerinde olacaktır. Çalışmanın temel hedefini oluşturan, erken tanıya ve PPD ile ön tanının doğrulanmasına imkan sağlayacak 'etkenin kan-lökosit katmanındaki tesbit edilebilirliği uygulamasının, hangi safhalarda, ne derece tercih edilebileceğini net olarak ortaya koyabilmek, yöntemi rutin kullanıma sunabilmek için ileri çalışmalar gerekmektedir. In this study it was aimed to provide an alternative method applicable to peripheral blood and compare various methods for diagnosing bovine tuberculosis by sampling from 30 cows older than 2 years, from various farms and found to be positive in intradermal tuberculin test. Following the slaughter of animals in experiment and control group, blood and tissue samples were collected. Polymerase chain reaction (PCR) was applied to the fresh tissue samples and Hematoxyline&Eosin (HE), Ziehl-Neelsen (ZN) and immunohistochemistry (IHC) was applied to the formalin fixed, paraffin embedded tissues. The buffy-coat extracted from the blood by centrifugation was further processed with PCR and the buffy-coat smears with Immunocytochemistry (ICC) method. In 27 of the experiment group classical tubercle lesion was observed. In the 4 animals which did not show characteristic macroscopic lesion, nonspecific lymphadenopathy was observed. In animals showing typical macroscopic lesion and additionally in one of the two lymphadenopathic cows, routine HE examination revealed typical granuloma structure. In examination of ZN stained slides, 20 animals of the experiment group was found to be consistent with tuberculosis. In the lungs, mediastinal lymphnodes and liver of the experiment group, 25 animals revealed positive staining against M.bovis in IHC and 3 animals in ICC. Tissues of 18 animals and buffy-coat of 14 animals were found to be PCR positive for mycobacteria. Positive staining in IHC was observed surrounding the necrosis in the connective tissue and intracytoplasmically in macrophages, giant-cells, rarely in lymphocytes and fibrocytes. Positive staining in ICC is observed intracytoplasmically in mononuclear leukocytes. Of the control group (n: 30); 10 in ICC and in PCR examination of the buffy coat 2 animals and of the tissue 1 animal were found to be positive. Other tests of the control group revealed negative results.As a conclusion, this study has shown the possibility of detecting the molecules of the agent in peripheral blood and diagnostic feature of the blood in bovine tuberculosis. As a usual practice, use of ZN staining for the diagnosis of bovine tuberculosis is found to lack sensitivity and the need for supportive diagnostic tests is considered to be necessary. It was shown that IHC in tissue and PCR in blood samples was the most effective method to diagnose the disease. For the quick and accurate diagnosis of bovine tuberculosis, rather than the superiority of diagnostic methods it is more suitable to talk about the complementarity of these methods. Further studies are urgent to have precise information about the utility of the method based on the theory of detecting agent components in buffy-coat. 66

The aim of this study was to determine the prevalence of M. bovis pneumonia in slaughtered cattle in Bursa region, to perform the histopathological investigation of these cases, to demonstrate the agent with bacteriological and immunohistological examination and to characterize the inflammatory response against the agent. A total of 1413 lungs were examined at slaughter houses and 136 lungs (9.63%) with signs of pneumonia were sampled. Ten pneumonic lungs from the department archive were also included in the study. Bacteriological and immunohistochemical examination revealed M. bovis as the cause of pneumonia in 39 animals. In the classification of pneumonia regarding the exudate and the anatomic pattern, the most common pneumonia type was fibrinopurulent bronchopneumonia, non-purulent bronchointerstitial pneumonia and necrotic-fibrinopurulent bronchopneumonia. Necrotic areas were observed in a total of 18 cases. The agent was demonstrated by immunohistochemistry in 24 animals, bronchi and bronchiole epithelium being the most commonly invaded histological structures. Immmo-histochemistry revealed T cell as the most prominent inflammatory cell in M. bovis pneumonia, thus supporting the role of cellular defense in the pathogenesis of this pneumonia in cattle.

Severe sarcoptic mange and cheyletiellosis in a male New Zealland rabbit at 4 months of age are reported. Infection is characteristic with a mass resembling to the horn of a rhinoceros on the muzzle, crustling on pinnae and paws, gryposis, alopecia on abdomen. Sarcoptes scabiei and Cheyletiella parasitivorax were identified in skin scrapings. Ivermectin (İverkol ® Etkin) at the dose of 1.2mg kg-1 bw was injected subcutanously. The mass on the muzzle fell off on the 2nd day of treatment. The mite burden of the mass was found to be 657 S. scabiei and 2 C. parasitivorax in a volume of 5mm3 respectively. Since few live mites were observed in scapings, the treatment was repeated at the dose of 600µg kg-1 on the 7th day of treatment. There was not any live mite in the scapings on the 14th day post treatment. However, alopecia especially on the muzzle and gryposis were still persistent, and, a third application of the drug at the dose of 600µg kg-1 was performed. The rabbit was kept in a wire cage for 5 months and examined with 10 days of intervals. Any side effect of the drug was not observed. The rabbit clinically improved except alopecia on the muzzle., Dört aylık erkek Yeni Zellanda tavşanında şiddetli sarkoptik uyuz ve cheyletiellosis vakası bildirilmektedir. Enfeksiyon burun bölgesinde yerleşmiş gergedan boynuzuna benzer kitle, kulak kepçesi ve ayaklarda kabuklanma, tırnak anomalileri, karın bölgesinde kıl dökülmesi ile karakterizedir. Deri kazıntılarında Sarcoptes scabiei ve Cheyletiella parasitivorax tesbit edilmiştir. Derialtı yolla 1.2mg kg-1 dozda Ivermectin (İverkol ® Etkin) enjekte edilmiştir. Burundaki kitle tedavinin 2. gününde düşmüştür. Kitledeki parazit yoğunluğu 5mm3 lük bir hacimde 657 adet S. scabiei ve 2 adet C. parasitivorax olarak belirlenmiştir. Tedavinin 7. gününde deri kazıntılarında birkaç canlı akar tesbit edildiği için tedavi 600µg kg-1 dozda tekrarlanmıştır. Tedavi sonrası 14. günde deri kazıntılarında canlı akara rastlanmamıştır. Ancak, burun bölgesindeki kıl dökülmesi ve tırnak anomalileri devam ettiği için ilaç 600µg kg-1 dozda üçüncü kez uygulanmıştır. Tavşan 5 ay süreyle tel bir kafeste bakılmış ve 10 günlük aralarla muayene edilmiştir. İlacın hiçbir yan etkisi gözlenmemiştir. Burun bölgesindeki kıl dökülmesi hariç tavşan klinik olarak iyileşmiştir

Seven-year-old, male a German shepherd dog was presented to our clinics with the complaint of testicular swelling, teat enlargement and alopecia. In the clinical examination, feminization findings (alopecia, darkening in the skin color and teat enlargement) and scrotal swelling was determined. Laboratory examination pointed out a chronic inflammatory disease. Ultrasonographically, a solid testicular mass in heterogenic echogenity was observed and there was no the other organ metastasis. The patient diagnosed as testicular tumor encountered bilateral orchiectomy operation under general anesthesia. The findings consisted with the seminoma and sertoli cell tumor was detected in the histopathological examination of the resected testis., Yedi yaşlı, erkek bir Alman Çoban köpeği testislerinde şişkinlik, meme başlarında genişleme ve tüy dökülmesi şikayetleriyle kliniklerimize getirildi. Klinik muayenede feminizasyon bulguları (alopecia, deri renginde koyulaşma, meme başlarında büyüme) ve skrotal şişkinlik saptandı. Laboratuar muayenesi kronik yangısal bir hastalığı işaret etti. Ultrasonografik olarak karışık ekojenitede solit bir testiküler kitle saptadı ve diğer organlarda metastaz yoktu. Testis tümörü tanısı konulan hastada, genel anestezi altında bilateral orşiektomi operasyonu yapıldı. Çıkarılan testislerin histopatolojik muayenesinde seminoma ve sertoli hücre tümörü ile uyumlu bulgular saptandı.

Yedi yaşlı, erkek bir Alman Çoban köpeği testislerinde şişkinlik, meme başlarında genişleme ve tüy dökülmesi şikayetleriyle kliniklerimize getirildi. Klinik muayenede feminizasyon bulguları (alopecia, deri renginde koyulaşma, meme başlarında büyüme) ve skrotal şişkinlik saptandı. Laboratuar muayenesi kronik yangısal bir hastalığı işaret etti. Ultrasonografik olarak karışık ekojenitede solit bir testiküler kitle saptadı ve diğer organlarda metastaz yoktu. Testis tümörü tanısı konulan hastada, genel anestezi altında bilateral orşiektomi operasyonu yapıldı. Çıkarılan testislerin histopatolojik muayenesinde seminoma ve sertoli hücre tümörü ile uyumlu bulgular saptandı Seven-year-old, male a German shepherd dog was presented to our clinics with the complaint of testicular swelling, teat enlargement and alopecia. In the clinical examination, feminization findings (alopecia, darkening in the skin color and teat enlargement) and scrotal swelling was determined. Laboratory examination pointed out a chronic inflammatory disease. Ultrasonographically, a solid testicular mass in heterogenic echogenity was observed and there was no the other organ metastasis. The patient diagnosed as testicular tumor encountered bilateral orchiectomy operation under general anesthesia. The findings consisted with the seminoma and sertoli cell tumor was detected in the histopathological examination of the resected testis.

Severe sarcoptic mange and cheyletiellosis in a male New Zealland rabbit at 4 months of age are reported. Infection is characteristic with a mass resembling to the horn of a rhinoceros on the muzzle, crustling on pinnae and paws, gryposis, alopecia on abdomen. Sarcoptes scabiei and Cheyletiella parasitivorax were identified in skin scrapings. Ivermectin (İverkol ® Etkin) at the dose of 1.2mg kg-1 bw was injected subcutanously. The mass on the muzzle fell off on the 2nd day of treatment. The mite burden of the mass was found to be 657 S. scabiei and 2 C. parasitivorax in a volume of 5mm3 respectively. Since few live mites were observed in scapings, the treatment was repeated at the dose of 600µg kg-1 on the 7th day of treatment. There was not any live mite in the scapings on the 14th day post treatment. However, alopecia especially on the muzzle and gryposis were still persistent, and, a third application of the drug at the dose of 600µg kg-1 was performed. The rabbit was kept in a wire cage for 5 months and examined with 10 days of intervals. Any side effect of the drug was not observed. The rabbit clinically improved except alopecia on the muzzle Dört aylık erkek Yeni Zellanda tavşanında şiddetli sarkoptik uyuz ve cheyletiellosis vakası bildirilmektedir. Enfeksiyon burun bölgesinde yerleşmiş gergedan boynuzuna benzer kitle, kulak kepçesi ve ayaklarda kabuklanma, tırnak anomalileri, karın bölgesinde kıl dökülmesi ile karakterizedir. Deri kazıntılarında Sarcoptes scabiei ve Cheyletiella parasitivorax tesbit edilmiştir. Derialtı yolla 1.2mg kg-1 dozda Ivermectin (İverkol ® Etkin) enjekte edilmiştir. Burundaki kitle tedavinin 2. gününde düşmüştür. Kitledeki parazit yoğunluğu 5mm3 lük bir hacimde 657 adet S. scabiei ve 2 adet C. parasitivorax olarak belirlenmiştir. Tedavinin 7. gününde deri kazıntılarında birkaç canlı akar tesbit edildiği için tedavi 600µg kg-1 dozda tekrarlanmıştır. Tedavi sonrası 14. günde deri kazıntılarında canlı akara rastlanmamıştır. Ancak, burun bölgesindeki kıl dökülmesi ve tırnak anomalileri devam ettiği için ilaç 600µg kg-1 dozda üçüncü kez uygulanmıştır. Tavşan 5 ay süreyle tel bir kafeste bakılmış ve 10 günlük aralarla muayene edilmiştir. İlacın hiçbir yan etkisi gözlenmemiştir. Burun bölgesindeki kıl dökülmesi hariç tavşan klinik olarak iyileşmiştir.

Nine Holstein cows were died between 3 October and 13 December of 2009 in Turkey. On this farm, all the dairy cattle (350) were being fed in two groups by the owner. The only difference between the rations was that the ration of group 2 was containing hairy vetch hay. It was noticed that all (except one dead) animal were in the Group 2. Clinical signs in affected animals prior to death were generally dramatic drop in milk yield, inconsistent fever, diarrhea, cutaneous lesions, listless, ruminal stasis, conjunctivitis, icterus, red urine and abortion in the pregnant animal. Anemia and Babesia bigemina were detected in hematologic analysis. There was disseminated vacuolar degeneration around vena centralis in liver, and the epithelium of the proximal tubules had severe swelling and had deeply eosinophilic epithelial cells and the lumens of tubules were disappeared in kidneys. It is considered that the cases presented here are mainly caused by hairy vetch as no more clinical signs and deaths were seen after 10 days of removal of hairy vetch from the animals' ration.