Search

Owing to growing uncontrolled land-use change and urban expansion, farmers in urban fringes are struggling to sustain their livelihood. Farmers have been expressing their dissatisfaction at different times. This study analyzes the stakeholders' perspectives on the causes and outcomes of farmers' resistance to land-use change and urban expansion processes by zooming in on Bahir Dar, Ethiopia. The paper is based on focus group discussions with farmers in the neighboring villages, local agricultural extension experts, and, subsequently, key informant interviews of local government officials. Juxtaposing farmers' and local experts' positions reveals that inadequate compensations during land expropriation, lack of good governance in the urban expansion process, and inaccessibility of infrastructures are primary reasons for the farmers' struggle against urban expansion in the urban fringes. This study provides insights into the consequences of unplanned urban development challenges and may inform research and policymaking on sustainable urban development in the area and beyond.

The study assessed the variabilities in climate and key factors of rice production in southeastern Nigeria. Trend analysis and spatial interpolation expressed the spatiotemporal variabilities in the climate and rice yield. Copies of the questionnaire were used to assess four hundred and eighty farm households from 12 local government areas. Other analyses included descriptive statistics, logistic regression, and Productivity Index. The farmers’ socioeconomic characteristics show that the majority (62% of them are young males aged between 30-39 years. Over 80% of them were married while about 72% has household sizes between 5-9 persons. A greater proportion (54%) of them generate between N240,000.00 (578 USD) to N480,000.00 (1156 USD) annually. About 96 % have a farming experience above 10 years, while 50% have basic education (primary education). Logistic regression shows that sex (0.02), category of the farmer (0.00), age (0.03) (0.00), educational qualification (0.02) (0.00), membership of cooperative society (0.00), extension workers’ visit (0.03) were the statistically significant determinants of rice productivity in the area. The area experiences significant rising temperatures and declining rainfall. This trend is more obvious in Ebonyi state. Study results acknowledge the necessity of an enabling environment for rice farming through adequate rural infrastructure, improved rice varieties, access to information, and improved government policies, programs, and interventions to accommodate non-ADP rural rice farmers in order to enhance rice production against the unwanted climate changes

Yonca tohum kalsidi, Bruchophagus roddi Gussakovskiy, 1933 (Hymenoptera: Eurytomidae) önemli bir yonca (Medicago sativa L.) tohumu zararlısıdır. Çalışma, B. roddi’nin Doğu Anadolu Bölgesinde Iğdır, Ağrı, Kars ve Van illerinin yonca tohumu yetiştirilen alanlarında tohumdaki bulaşıklık oranının belirlenmesi amacıyla ele alınmıştır. Tohum örneklemeleri, her iki yılda da Ağustos ve Eylül aylarında 76 yonca tarlasında 2016 ve 2017 yıllarında yapılmıştır. Bu amaçla, her yonca tarlasından 100 tohum salkımı toplanmıştır. Toplanan tohum salkımlarından 20’şer adedinin 5’er tohum kapsülü (toplam 25 tohum kapsülü) dissekte edilerek larva sayımları yapılmıştır. Sonuç olarak, çalışmaların yürütüldüğü tüm lokasyonların tamamında tohumların B. roddi ile bulaşık olduğu belirlenmiştir. Tohumlardaki ortalama bulaşıklık oranları 2016 ve 2017 yıllarında sırasıyla, Iğdır ilinde %34,3 ile %17,2, Ağrı ilinde %25,1 ile %13,6, Kars ilinde %18,4 ile %26,4 ve Van ilinde %21 ile %11,7 oranları arasında tespit edilmiştir. Bu böceğin ülkemizde yonca tohumluk üretim alanlarında dikkat edilmesi gereken bir zararlı olduğu kanısına varılmıştır., The alfalfa seed chalcid, Bruchophagus roddi Gussakovskiy, 1933 (Hymenoptera: Eurytomidae) is an important pest of alfalfa seeds (Medicago sativa L.). The study was carried out in order to determine the infestation rates of B. roddi on alfalfa seeds in alfalfa seed producing areas of Iğdır, Ağrı, Kars and Van provinces of the Eastern Anatolia Region. Seed sample surveys were performed in 76 alfalfa fields in August and September of 2016 and 2017. For this purpose, 100 seed clusters were collected from each alfalfa field. From the collected seed clusters, 5 seed capsules from each of 20 seed clusters (25 seed capsules in total) were dissected and larval counts were made. As a result, it was determined that the seeds were infested with B. roddi in all locations where the studies were carried out. On average, infestation rates of the seeds in 2016 and 2017 were 34.3% and 17.2% in Iğdır province, 25.1% and 13.6% in Ağrı province, 18.4% and 26.4% in Kars province, and 21% and 11.7% in Van province, respectively. It has been concluded that this insect is an important pest that needs attention in alfalfa seed producing areas in Türkiye.

The study explores the influence of gender discrimination on the agricultural economic efficiency gap between women and men farmers in Nigeria's Kano State, as part of the USAID MARKETS II initiative. A structured questionnaire supported by an interview schedule was utilized to extract cross-sectional data from 189 participants selected by a multi-stage sample technique using a simple cost-route strategy. Both descriptive and inferential statistics were applied to the acquired data. Gender disparity has both an effect and an impact on the farm economic efficiency of women farmers, putting them at a disadvantage compared to their male counterparts, according to scientific research. Besides, the extension gap which affected the farm economic efficiency of the women farmers compared to the men is due to gender stereotype. Further, in isolating the impact of gender differential, it was observed that gaps of technical and cost efficiencies between the two genders owe majorly to gender discrimination. In addition, both gender discrimination and the endowment factor had an equal contribution to the yield gap between the two groups. However, the profit efficiency gap between the genders is due majorly to endowment effect. In general, it can be concluded that gender discrimination, i.e. gender inequality and gender stereotype, has slowed the active engagement of women beneficiaries in the program, hence impeding the continuation of their farm businesses. As a result, in order for the program to be sustainable, it should include a gender budget in its strategy, allowing women to break the curse of gender inequality, which has limited access to and control over productive resources.

This research determined price volatility spillovers among major wheat markets in the world using time series data (1966-2018) of six major wheat producing countries in the world. The data were sourced from FAO and UNCTAD databanks and were analyzed using descriptive statistics, multiple regression, unit root test and GARCH models. The findings showed that there is low and high persistence in the wheat prices of Canada and USA; and, Australia and India, respectively. Thus, it was established that the prices in the former markets were characterized by short memory; the effect of shock is temporary as the prices return to the attractor level within a short period. However, bad news on the prices of the latter markets has pronounced effect and takes a longer period for the price series to normalize. On the other hand, French and Chinese market price series exhibited an explosive pattern; the price series have infinite memory and the effect of innovation is permanent as price series will not normalize. Therefore, it can be concluded that the future trade of wheat is useful in the market given the persistence behavior of the prices as their price trends are tailored towards a rational expectation rather than a naïve expectation. However, for the market prices that are explosive, the market participants should focus on rational market expectation as a trade barometer.

Ege Bölgesinin ekolojik koşullarına ve tarla sistemine uygun, ot ve tohum verimi yüksek, kaliteli hastalıklara mukavim, tek yıllık bazı baklagil türlerini ıslah ederek çeşit geliştirmek amacı ile 1967 yılında başlatılan ‘Ege Bölgesi Yem Bitkileri Araştırmaları’ projesi kapsamında günümüze kadar 12 adet adi fiğ (Vicia sativa L.) çeşidi geliştirilmiştir. Türkiye’nin çeşitli yörelerinden toplanan yerel populasyonların değerlendirildiği çalışmada, saf hat seleksiyonu ve melezleme yöntemi kullanılmıştır. Çalışmanın ilk çıktısı, 1979 yılında tescil edilen Ürem 79 çeşidi olmuştur. Islah çalışmalarında önemli kavşaklardan ilki 1982 yılında erkenci ve daha kararlı bir çeşit olan, pamuk tarımında kışlık ara ürün olarak kullanılmaya çok elverişli Kubilay 82 çeşidinin geliştirilmesidir. İkincisi de yüksek hızlı dane doldurma özelliği ile öne çıkan erkenci, tohum verimi yüksek olan Selçuk 99 ve Cumhuriyet 99 çeşitlerinin tescil ettirilmesidir. Üçüncüsü ise yapılan melezleme çalışmaları neticesinde erkenci, kuru madde ve tohum verimleri yüksek, 2010 yılında tescil edilen Alper ile 2013 yılında tescil edilen Doruk ve Ürkmez çeşitlerinin sektöre kazandırılması ile olmuştur. Geliştirilen çeşitler, bölgemiz ve benzer iklim koşullarına uygunluğu ve yüksek verimleri ile önemli bir ekiliş alanına sahip olup sertifikalı tohumluk üretimine dolayısıyla ülke tohumculuğuna büyük katkı sağlamıştır., A project emtitled ‘Aegean Region Forage Crops Researches’ with the aim of breeding annual legume varieties with high yield and high disease tolerance and suitable to Aegean climatic conditions and field crop patterns was initiated in 1967. Twelve common vetch (Vicia sativa L.) varieties developed have been registered so far. Materials utilized in the project were common vetch local cultivars and populations collected from different parts of Türkiye. Methods used were single plant selection (pure line selection) and crossing. The first outcome of the project was cultivar Urem 79 which was registered in 1979. The first milestone of breeding studies was the development of the early and more determinate cultivar Kubilay 82 registered in 1982 which was more suitable to winter intercropping in cotton producing areas. The second milestone was the registration of cultivars Selcuk 99 and Cumhuriyet 99 both having earliness, fast pod filling and high seed yielding properties. The third milestone was to develop the early, high dry matter and seed yielding cultivars named Alper, Doruk and Urkmez in 2010 and 2013 by using crossing method.

Pre-harvest precipitation in some years in many cotton-growing regions may adversely affect cotton yield and quality. The effect of carpel characters of cultivars on fall out (ground losses) and free fatty acid of seed under different precipitation amounts were investigated. The experiment was arranged in a two-factor Randomized Complete Block Design with four replications. The precipitation x cultivar interaction for carpel depth, free acid content and fall out were significant. Fall out values were between 38.9 kg ha-1 at 20 mm precipitation and 234.2 kg ha-1 at 125 mm precipitation. The amount of fall out in all varieties was negatively affected by the increase in precipitation. Gloria cultivar with a wide carpel had the lowest yield losses on the ground., Birçok pamuk ekim bölgesinde bazı yıllarda gerçekleşen hasat öncesi yağışlar, verim ve kaliteyi olumsuz etkilemektedir. Farklı yağış miktarlarının pamuk çeşitlerinde dökülme oranı, çenet özellikleri ve tohum serbest yağ asitleri üzerine etkisi araştırılmıştır. Deneme iki faktörlü Tesadüf Blokları Deneme Desenine göre 4 tekrarlamalı olarak düzenlenmiştir. Çenet derinliği, serbest yağ asitleri oranı ve dökülme oranı yönünden yağış x çeşit interaksiyonu önemli bulunmuştur. 20 mm yağış koşullarında 3,89 kg da-1 olan hasat kayıplarının 125 mm de 23,42 kg da-1 değerine ulaştığı saptanmıştır. Tüm çeşitlerde yağış miktarının hasat kayıplarını artırdığı belirlenmiştir. Geniş çenet yapısına sahip olan Gloria çeşidinin hasat kayıplarının daha az olduğu sonucuna varılmıştır.

Broad beans, which are among the legumes, have nutritional importance with their high protein content. There are limited number of studies on broad bean cultivation in our region. In this study, the effects of phosphorus doses (0-6-9-12-15 kg/da) on yield, yield components and protein ratio of some broad bean cultivars (Tugay-Kıtık 2003-Salkım) were investigated. The study was carried out in the experimental area of Aydın Adnan Menderes University, Faculty of Agriculture, Department of Field Crops in 2019/20 and 2020/21. In the study, it was found that the effects of phosphorus doses on yield components such as the number of pods and the number of pods per plant were significant. In addition, the effect of phosphorus application on grain yield and yield components was found to be significant. The highest average grain yield values were determined as 297.1 kg/da (15 kg/da P) in the first year and 316.1 kg/da (12 kg/da P) in the second year. Phosphorus doses are also effective on grain protein ratio, the average highest values were measured as 24.7% in the first year and 25.3% in the second year from the 12 kg/da phosphorus dose. Close data were obtained from the varieties in grain yield. Salkım gave a higher grain yield than the others in the second year. It was determined that the Tugay stood out in both years in terms of grain protein ratio. As a result, 12 kg/da phosphorus application was the prominent dose in terms of grain yield and protein ratios., Baklagiller içerisinde yer alan bakla yüksek protein içeriği ile besleyici öneme sahiptir. Bölgemizde bakla yetiştiriciliği konusunda kısıtlı sayıda çalışma bulunmaktadır. Bu çalışmada fosfor dozlarının (0-6-9-12-15 kg/da), bazı bakla çeşitlerinin (Tugay-Kıtık 2003-Salkım) verim, verim komponentleri ve tane protein oranı üzerine olan etkileri incelenmiştir. Çalışma 2019/20 ve 2020/21 yıllarında Aydın Adnan Menderes Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarla Bitkileri Bölümü Deneme alanında yürütülmüştür. Çalışmada fosfor dozlarının bitkide bakla sayısı, bakla tane sayısı gibi verim komponentleri üzerine etkisinin önemli olduğu bulgulanmıştır. Ayrıca fosfor uygulamasının verim komponentleri ile birlikte tane verimi üzerine etkisi de önemli bulunmuştur. Tane verimi en yüksek ortalama değerleri birinci yılda 297.1 kg/da (15 kg/da P doz) ve ikinci yılda 316.1 kg/da (12 kg/da P doz) olarak belirlenmiştir. Fosfor dozları tane protein oranı üzerine de etkilidir, ortalama en yüksek değerler 12 kg/da fosfor dozundan birinci yıl % 24.7 ve ikinci yıl % 25.3 olarak ölçümlenmiştir. Çeşitler arasından tane verimi bakımından birbirine yakın değerler elde edilmiş, ikinci yılda salkım çeşidi diğerlerine göre daha yüksek tane verimi vermiştir. Tane protein oranı bakımından Tugay çeşidinin her iki yılda da öne çıktığı saptanmıştır. Sonuç olarak tane verimi ve protein oranları bakımından 12 kg/da fosfor uygulaması öne çıkan doz olmuştur.

The exogenous applications of arbuscular mycorrhizal fungi (AMF), iron and zinc have the potential to increase yield in peanut. The objective of this study was to evaluate the effects of AMF, Fe and Zn combinations on yield and yield components in peanut. Seed coating with AMF and foliar sprays of Fe and Zn were arranged in split-split block design with four replications under farmer’ condition in 2020. The highest values for pod number per plant, pod and kernel yield (kg ha-1) and 100 seed weight were recorded in parcels where AMF, Fe and Zn were applied together. The combination of AMF, Fe and Zn favorable affected maturity date and harvest index. It was highlighted that AMF, Fe and Zn combinations could be used successfully to improve the yield and in peanut cultivation., Arbüsküler mikorizal fungus, demir ve çinko uygulamaları yerfıstığı verimini artırma potansiyeline sahiptir. Bu çalışmada, AMF, Fe ve Zn birlikte uygulamalarının yerfıstığı verimi ve verim komponentlerine etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. 2020 yılında ve çiftçi koşullarında AMF’nin tohum kaplaması ile birlikte demir ve çinkonun yapraktan uygulanması konuları 4 yinelemeli bölünen bölünmüş deneme deseninde değerlendirilmiştir. Bitkide kapsül sayısı, kapsül ve tane verimi ve 100 tohum ağırlığı yönünden en yüksek değerler AMF, Fe ve Zn’nun birlikte kullanıldığı parsellerden elde edilmiştir. Ayrıca AMF, Fe ve Zn kombinasyonunun erken olgunlaşmaya neden olduğu ve hasat indeksini artırdığı belirlenmiştir. Yerfıstığı tarımında verimi artırmak için AMF, Fe ve Zn kombinasyonunun başarı ile kullanılabileceği sonucuna varılmıştır.

Bu çalışmada, Batı Anadolu’da 1966–1976, 1977–1997, 1998–2018 ile 1966–2018 yılları arasında ekstrem sıcaklık indislerinin yıllık ve mevsimlik ölçeklerde zamansal değişimlerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Batı Anadolu’da yer alan 35 meteoroloji istasyonunda, 1966–2018 yılları arasında kaydedilen günlük maksimum ve minimum sıcaklıklar kullanılmıştır. RClimDex yazılımı kullanılarak on yedi ekstrem sıcaklık indisi üretilmiştir. İndislerin zamansal değişimlerinin istatistiksel önem düzeyi Mann–Kendall testi ile değişimlerin büyüklükleri ise Sen’in Eğim testi ile belirlenmiştir. Çalışma sonucunda, genel olarak, 1966–1976 döneminde soğuk indislerde artış, sıcak indislerde azalma trendi gözlenmiş, sonraki alt dönemlerde ve tüm dönem boyunca, daha kuvvetli olmak üzere, soğuk indislerde azalış, sıcak indislerde ise artış eğilimi bulunmuştur. Yaz mevsimindeki trendler diğer mevsimlerdekinden daha kuvvetlidir. Batı Anadolu’da ekstrem sıcaklık indislerindeki değişimlerin, hem yıllık hem de mevsimsel ölçekte, ortalama sıcaklıklardaki değişimlerle uyumlu olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Bu çalışmada domates üretiminin yoğun olarak yapıldığı Muğla ili Seydikemer, Fethiye ve Ortaca ilçelerinde örtü altı domates yetiştiriciliği yapan üreticilerin yetiştiricilik deneyimleri, karşılaştıkları fitopatolojik sorunlar, bitki koruma uygulamaları konusunda bilgi düzeylerinin ve tarımsal ilaç kullanımındaki eğilimlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla, 2019 yılında basit tesadüfi örnekleme yöntemine göre örtü altı domates yetiştiriciliği yapan ve rastgele seçilen 100 üreticiyle birebir görüşülerek, 55 soruluk anket çalışması yürütülmüş ve verilen cevaplar değerlendirilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre, üreticilerin %85’inin ilkokul mezunu olduğu, daha çok polietilen (%61) örtülü seraları tercih ettikleri, genellikle 1-2 dekar arasında değişen küçük ölçekli aile işletmelerinde uzun yıllar yetiştiricilik yaptıkları belirlenmiştir. Bu seralarda başta domates (%51) olmak üzere hıyar (%19), patlıcan(%17) ve fasulye (%13) yetiştiriciliği yapıldığı belirlenmiştir. Üreticilerin çeşit seçimini kendileri ya da zirai ilaç bayinin önerisine göre yaptığı, üreticilerin tamamının hazır fide kullandığı ve %73’ünün aşısız fide ile üretime başladığı tespit edilmiştir. Anket verilerine göre, üreticilerin, kimyasal mücadelenin gerekli olduğu (%59), kimyasal mücadeleye kendi bilgileri doğrultusunda karar verdikleri, ilaçları seçerken etkili olmasına dikkat ettikleri (%94), ilaçları karıştırarak kullandıkları, daha çok fungal hastalıklara karşı düzenli ilaçlama yaptıkları (%60), ilaçların bekleme süresine dikkat ettikleri (%97) ortaya konulmuştur., The aim of this study is to determine the cultivation experiences of the producers performing greenhouse tomato cultivation in the Seydikemer, Fethiye and Ortaca districts in Muğla province, where intense tomato cultivation is realized, as well as the phytopathological problems they faced, their knowledge levels on plant protection practices and their tendencies in the use of pesticides. For this purpose, a 55-question survey was applied to 100 producers who carried out greenhouse tomatoes cultivation and were randomly selected based on the simple random sampling method in 2019 by conducting face-to-face interview and their answers were assessed. According to the results, it was determined that 85% of the producers were primary school graduates, they preferred mostly polyethylene (61%) greenhouses, and they were cultivating for many years in small-scale family businesses, generally ranging between 1-2 decares. It was determined that they cultivated primarily tomatoes (51%) as well as cucumbers (19%), eggplants (17%) and beans (13%) in these greenhouses. It was determined that the producers chose the varieties themselves or according to the recommendation of the pesticide dealer, all of the producers were using field ready seedlings and 73% started production with field ready ungrafted seedlings. Based on the survey data, it was found that the producers considered that chemical control was required (59%), they decided on the chemical control in line with their own knowledge, they paid attention to the effectiveness of the pesticides (94%), they mixed the pesticides, they sprayed them regularly against fungal diseases (60%), and they paid attention to the waiting time of the pesticides (97%).

The true seeds obtained from (6/7 clone x 101 (Nif)) cross genotypes selected during the early potato (Solanum tuberosum L.) breeding studies in Ege University, Department of Field Crops, Faculty of Agriculture were grown in plastic pots in 2019. Tuber number, single tuber weight and plant yield were measured at harvest. Selected clones were tested in 2020 in a seedbed. The assumed normal distribution parameters were estimated for 133 plants and the single stage selection method was applied for tuber number, single tuber weight and plant yield at different selection intensity levels (ì). The sub populations constructed by different selection intensity levels by selecting at different ratios were grown in seedbeds for progeny testing in 2020. Tuber number, single tuber weight and plant yield were measured and means of the selected population for these traits were estimated and compared with the selection differentials estimated in the parent generation. The following results were obtained after comparison of the means obtained from seedbed and selection differentials estimated in the parent populations: 1- Positive correlations were found for tuber number, single tuber weight and plant yield between greenhouse and seedbed populations. 2- The highest selection differential, mean of control population and gain were obtained from p=0.05 selection for tuber number with values of 4.8; 8.9 and 4.1 respectively. 3- Low level selection intensity (i) by selection at p=0.20 and p=0.25 for single tuber weight resulted in high selection differentials and gain with values such as 1.4 g; 10.9 g; 9.5 and 1.2 g; 12.1 g and 10.9, respectively. 4- Moderate level selection differential and gain for plant yield were obtained for high and moderate level selection intensity levels for p=0.10 (6.7 g; 94.9 g and 8.2) and for p=0.15 (5.9 g; 125.4 g and 119.5). It could be concluded that selection for tuber number and plant yield at high selection intensity levels such as p=0.10 and p=0.15 are recommended in greenhouse selection. According to the positive relationship between tuber number and plant yield, selection for single tuber weight at a low level selection differential and selection intensity levels such as p=0.20 and p=0.25 could be considered. Single plant selection at high to moderate level of selection intensity levels could be successfully practiced in early generation selection in potato breeding., Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü’nde yürütülen patates ıslahı çalışmalarından seçilmiş olan iki patates (Solanum tuberosum L.) genotipinin melezinden (6/7 klonu x 101 (Nif)) elde edilen gerçek tohumlar 2019 yılında serada plastik saksılarda yetiştirilmiş ve hasat sonrasında klonların yumru sayısı, tek yumru ağırlığı ve tek bitki verimi değerleri ölçülmüştür. Seçilen klonlar 2020 yılında fideliklerde kontrol popülasyonu olarak yetiştirilmiştir. İncelenen 133 klona ait özellikler için varsayılan normal dağılış parametreleri saptanmış ve farklı seleksiyon şiddeti oranı (ì) seviyelerine ait popülasyon oluşturularak bu popülasyonlar tek aşamalı seleksiyon metoduna göre 2020 yılında fide yastıklarında yetiştirilmiş yumru sayısı, tek yumru ağırlığı ve bitki verimi özellikleri ölçülerek ortalamalar elde edilmiştir. Kontrol popülasyonu ortalamaları ile başlangıç popülasyonundaki ortalamalar karşılaştırılmış ve kazançlar bulunmuştur. Yapılan karşılaştırma ve değerlendirmeler sonucu elde edilen bulgulara göre; iki popülasyon arasında yumru sayısı, tek yumru ağırlığı ve bitki verimi için korelasyon değerlerinin seleksiyonuı olumlu etkileyeceği kabul edilebilir. 2. uygulanan seleksiyon sonucu, yumru sayısı için p=0,05 oranında en yüksek seleksiyon diferansiyeli başlangıç popülasyonu ve kontrol popülasyonu ortalaması ile kazanç sırasıyla 4,8; 8,9 ve 4,1 olarak elde edilmiştir. 3. tek yumru ağırlığı için en yüksek seleksiyon diferansiyeli, fidelik popülasyonu ortalaması ve kazanç sırasıyla düşük düzeydeki p=0,20’de 1,4 g; 10,9 g ve 9,5 ve p=0,25 oranında sırasıyla 1,2 g; 12,1 g ve 10,9 olmuştur. 4. bitki verimi için en yüksek seleksiyon diferansiyeli, fidelik popülasyonu ortalaması ve kazanç, p=0,10 oranında seleksiyonda sırasıyla 6,7 g; 94,9 g ve 8,2 ve p=0,15 oranında ise sırasıyla 5,9 g; 125,4 g ve 119,5 olmuştur. Sonuç olarak yumru sayısı ve bitki verimi için yüksek ve orta şiddette p=0,05; p=0,10 ve p=0,15 seviyelerinde uygulanacak seleksiyonun başarılı olduğu ortaya çıkmıştır. Tek yumru ağırlığı için düşük düzeyde uygulanan örneğin p=0,20 ve p=0,25 seviyelerde uygulanan seleksiyon başarılı görülmüştür. Patates ıslahında tek bitki verimi için uygulanan seleksiyonda orta düzeyde (p=0,15) seleksiyon ile yüksek verim elde edilmektedir.

Origanum sipyleum L. known as “Mor Mercan” is one of the endemic plant species of Turkey, belonging to the Lamiaceae family, and carrying highly valuable medicinal and aromatic properties. Many scientific studies have shown that Origanum spp have anticarcinogenic, cytotoxic, antibacterial, antidiabetic, antifungal, antiviral, and insecticidal effects. However, there are very few scientific studies on the propagation of Origanum sipyleum L. using advanced biotechnological methods that provide new means for conserving genetic resources and rapid multiplication of valuable and endangered medicinal plants. Therefore, this study was conducted for propagation of plant genetic resource material of Origanum sipyleum L. that was collected from Izmir/Bozdag using in vitro techniquies which is a biotechnological method. Effects of two types of explants (nodes and shoot tips) and four different media (MS+0.5 mg L-1 BAP + 0.1 mg L-1 IAA; MS+1.0 mg L-1 BAP+0.1 mg L-1 IAA; ½MS+ 0.5 mg L-1 BAP + 0.1 mg L-1 IAA; ½MS+ 1.0 mg L-1 BAP + 0.1 mg L-1 IAA) on shoot number and shoot lenght of Origanum sipyleum L. were investigated. The highest shoots per explant (5.56) were obtained from nodal explants growing on MS medium containing 1.0 mg L-1 BAP+ 0.1 mg L-1 IAA. Developed plantlets were successfully transplanted into potting mixture of soil-perlite(2:1)., Türkiye'nin endemik bitki türlerinden biri olan “Mor Mercan” adıyla bilinen Origanum sipyleum L., Lamiaceae familyasından olup yüksek tıbbi ve aromatik değere sahiptir. Origanum türlerinin antikanserojenik, sitotoksik, antibakteriyel, antidiyabetik, antifungal, antiviral, insektisidal etkilerinin olduğunu çeşitli bilimsel çalışmalar gösterilmiştir. Bununla birlikte, genetik kaynakların korunmasında değerli ve tehlike altındaki tıbbi bitkilerin hızlı bir şekilde çoğaltımı konusunda yeni araçlar sağlayan ileri biyoteknolojik yöntemler ile Origanum sipyleum L.'nin çoğaltımı hakkında çok az bilimsel çalışma bulunmaktadır. Bu nedenle bu çalışma, İzmir/Bozdağ'dan toplanan Origanum sipyleum L. genetik kaynak materyalinin biyoteknolojik yöntemlerden biri olan in vitro teknikler kullanılarak çoğaltılması amacıyla yapılmıştır. İki eksplant (nodal segment ve sürgün ucu) tipi ve dört farklı ortamın;(MS+0,5 mg L-1 BAP + 0,1 mg L-1 IAA; MS+1,0 mg L-1 BAP+0,1 mg L-1 IAA; ½MS+ 0,5 mg L-1 BAP + 0,1 mg L-1 IAA; ½MS+ 1,0 mg L-1 BAP + 0,1 mg L-1 IAA) Origanum sipyleum L’un sürgün sayısı ve sürgün uzunluğuna etkileri araştırılmıştır. Eksplant başına en yüksek sürgün sayısı (5,56 adet/eksplant) 1,0 mg L-1 BAP+ 0,1 mg L-1 IAA içeren MS ortamında büyüyen nodal eksplantlardan elde edilmiştir. Geliştirilen bitkicikler, toprak-perlit (2:1) karışımından oluşan saksı karışımına başarıyla nakledilmiştir.

Paddy, grown on all continents of the world, is an economical source of food and a strategic cereal. Cooking quality of rice is closely related to physico-chemical characteristics of starch constituting about 90% of rice dry matter. Environmental and genetic factors are effective on rice quality and physico-chemical properties. Knowledge on these traits plays an important role in comprehension the changes encountered during cooking. This study was conducted in 2020 to determine physico-chemical and cooking quality traits of rice grains obtained from 18 paddy cultivars. Physical, chemical and cooking quality traits of 18 rice samples were analyzed in 3 replications. Significant differences were observed in investigated traits of paddy cultivars. The thousand-grain weights varied between 20.32-31.00 g; rice grain lengths between 5.88-7.28 mm; grain elongation ratios between 1.40-2.47%; grain water absorptions between 46.96-71.27%; water uptake ratios between 1.91-3.31%; cooking times between 00:17:19-00:23:28 min; protein contents between 5.45-8.89% and amylose contents varied between 16.91-26.25%. According to the biplot graph, Efe, Kale and Galileo cultivars were found to be prominent for more than one trait. The biplot graph also revealed that cooking time was the most distinctive trait. There were highly significant negative correlations between alkali spreading and cooking time parameters. Although it was banned worldwide in rice codex, different rice cultivars, classes, groups and types are compared and served to markets. Although the constellation plot generated through the use of results for investigated parameters allowed primary separation of paddy cultivars, present parameters were not found to be sufficient for a net separation of the cultivars.

The increase in the world population, the inefficient use of resources and the constant change in living conditions constitute the problems of our age. Besides all these, the sustainability of food resources is gaining more importance day by day due to problems such as climate changes and insufficient agricultural areas. In the future, especially meeting the protein requirement is foreseen as a fundamental problem. Edible insects are considered as sustainable food sources due to the advantages in their production when compared to traditional protein sources. It is predicted that the way of eating and drinking will change in the coming years due to problems such as population growth, climate change and food crises. A literature review was conducted in this study on gastronomy trends, etymology and historical development of entomophagy, edible insects as a sustainable food alternative, the advantages of edible insects, and insect cultivation and consumption in the world and in Turkey.

In this study, it was aimed to determine the potential of using the stalks of 21 different sweet sorghum (Sorghum bicolor var. saccharatum (L.) Mohlenbr.) genotypes as pellets. Field experiments were carried out in the GAP Region Şanlıurfa Province under second crop conditions in a randomized block design with four replications in 2016 and 2017. In the study, solid biofuel (pellet) was obtained from the remaining plant stems (pulp) after the juices was extracted by squeezing the harvested plant stems. The heating value (cal/g), ash (%) and flue gas emissions (O, CO, CO2 NO, NOx and SO2) of the pellets were determined. In the study, although it varies according to genotypes, it was seen that the calorific value of the pellets obtained ranged between 4228-4357 cal/g, the ash content varied between 3.41-4.63% and the results were in accordance with the standards. From the flue gas emission values; It has been determined that the O2 content is between 13.1-17.4%, the CO2 content is between 3.4-7.6%, the CO content is between 287-1552 ppm, the NO content is between 46-149 ppm, the NOX content is between 48-156 ppm. SO2 content was found too low to be measured with the flue gas measuring device used. As a result, when the data obtained were examined, it was determined that the heating value and ash amount of the pellets obtained from the sweet sorghum stalks were in accordance with the standards and could be a clean, environmentally friendly, alternative renewable energy source to coal. In consequence of the analyses performed on pellets, two-year averages of calorific value and ash content ranged from 4228 to 4357 cal/g, from 3.46 to 4.63 %, respectively and these values varied by genotypes. When flue gas emission values were examined, the values of O2, CO2, CO, NO and NOX ranged from 13.1 to 17.4 %, 3.4 to 7.6 %, 287 to 1552 ppm, 46 to 149 ppm and 48 to156 ppm, respectively. Also, SO2 value was scarcely any. As a result of the study, it was seen that calorific values and ash contents of pellets obtained from sweet sorghum stalks conformed to the standards and it could be used instead of coal, clean, environmentally friendly and a renewable energy source., Bu çalışma ile 21 farklı tatlı sorgum (Sorghum bicolor var. saccharatum (L.) Mohlenbr.) genotipine ait sapların pelet olarak kullanılabilme potansiyellerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Tarla denemeleri, Şanlıurfa İli’nde ikinci ürün koşullarında tesadüf blokları deneme desenine göre dört tekerrürlü olarak 2016 ve 2017 yıllarında yürütülmüştür. Araştırmada, hasat edilen bitkilerin sapları sıkılarak özsuları alındıktan sonra geriye kalan bitki saplarında (posa) katı biyoyakıt (pelet) elde edilmiştir. Peletlerin ısıl değeri (cal/g), kül miktarı (%) ve baca gazı emisyon (O, CO, CO2 NO2, NOx ve SO2 ) değerleri belirlenmiştir. Araştırmada, genotiplere göre değişkenlik göstermekle birlikte elde edilen peletlerin ısıl değerlerinin 4228-4357 cal/g arasında, kül içeriklerinin % 3,41-4,63 arasında değiştiği ve standartlara uygun değerler elde edilmiştir. Baca gazı emisyon değerlerinden; O2 içeriğinin %13,1-17,4 arasında, CO2 içeriğinin %3,4-7,6 arasında, CO içeriğinin 287-1552 ppm arasında, NO içeriğinin 46-149 ppm arasında, NOX içeriğinin 48-156 ppm arasında olduğu tespit edilmiştir. SO2 içeriği, kullanılan baca gazı ölçüm cihazı ile ölçülemeyecek kadar az bulunmuştur. Sonuç olarak elde edilen veriler incelendiğinde, tatlı sorgum saplarından elde edilen peletlerin ısıl değeri ve kül miktarı standartlara uygun olduğu ve temiz, çevre dostu, kömüre alternatif bir yenilenebilir bir enerji kaynağı olabileceği belirlenmiştir. Araştırmanın iki yıllık ortalamalarına göre peletlerde yapılan analizler sonucunda, genotiplere göre değişmekle birlikte, ısıl değerin 4228 ile 4357 cal/g arasında, kül içeriği %3.41 ile 4.63 arasında değiştiği ve standartlara uygun olduğu görülmüştür. Baca gazı emisyon değerleri yönüyle, O2 içeriği %13.1-17.4 arasında, CO2 içeriği %3.4-7.6 arasında, CO içeriği 287-1552 ppm arasında, NO içeriği 46-149 ppm arasında, NOX içeriği 48-156 ppm arasında olup SO2 içeriği yok denecek kadar az bulunmuştur. Sonuç olarak elde edilen veriler incelendiğinde, tatlı sorgum saplarından elde edilen peletlerin ısıl değer ve kül oranı yönüyle standartlara uygun olduğu ve kömür yerine kullanılabilen, temiz, çevre dostu ve yenilenebilir bir enerji kaynağı olabileceği görülmüştür.

In this study, using the population status, agricultural areas, consumed chemical fertilizer data and the number of cattle, between the years 2002-2020 in Turkey; The electrical energy that can be obtained by using of cattle manure in biogas and the biofertilizer gains in chemical fertilizer substitution are discussed. In the study, data from the Ministry of Agriculture and Forestry, Turkish Statistical Institute, Biomass Energy Potential Atlas and literature were used. The distribution of agricultural lands in terms of average and standard deviation over the years was calculated as (24 490 105 ± 1 203 002) ha, chemical fertilizer consumed (5 352 716 ± 600 762) tons, and the sum of nitrogen and phosphorus-containing biofertilizers (434 826 ± 90 520) tons. and the change relationship regression equations and R2 values are shown. It has also been estimated that 40% of the chemical fertilizer is imported and 20% of this amount can be met by biofertilizer substitution. According to long annual averages in Turkey, it has been calculated that the electrical energy that can be produced from biogas has the potential to meet 5% of the electrical energy consumption in the country, despite the 6% loss amount. In addition to the benefits of biofertilizer to increase agricultural products, it can contribute to organic matter in the soil. The amount of biofertilizer obtained from biogas was calculated by taking into account the 1% solid amount loss in the process from the plant to the agricultural field. In rural areas, the problem can be solved with biofertilizer production in terms of environmental pollution. In economic terms, benefits such as biofertilizer and energy recovery from biomass, which is one of the renewable energy sources (animal waste), can be listed. In this context, the subject can be presented to employees and decision makers as a database. As a result, the estimations of the gains in terms of energy, economy and ecology with imported chemical fertilizer substitution of biofertilizer were shown statistically., Bu çalışmada Türkiye'de 2002-2020 yılları arasında nüfus durumu, tarım alanları, tüketilen kimyasal gübre miktarı verileri ve sığır sayıları kullanılarak; sığır gübresinin biyogazda kullanılmasıyla elde edilebilecek elektrik enerjisi ve kimyasal gübre ikamesinde biyogübre kazanımları tartışılmıştır. Çalışmada Tarım ve Orman Bakanlığı, Türkiye İstatisitk Kurumu, Biyokütle Enerji Potansiyeli Atlası verileri ve literatürden yararlanılmıştır. Tarım arazilerinin yıllara göre ortalama ve standart sapma cinsinden dağılımı (24 490 105 ± 1 203 002) ha, tüketilen kimyasal gübre (5 352 716 ± 600 762) ton ve Azot ile Fosfor içeren biyogübre toplamı (434 826 ± 90 520) ton olarak hesaplanmış ve değişim ilişkisi regresyon denklemleri ve R2 değerleri gösterilmiştir. Ayrıca kimyasal gübrenin %40'ının ithal edildiği ve bu miktarın %20'sinin biyogübre ikamesi ile karşılanabileceği tahmin edilmiştir. Türkiye'deki uzun yıllık ortalamalara göre biyogazdan üretilebilen elektrik enerjisinin %6 kayıp miktarına rağmen Ülkedeki elektrik enerjisi tüketiminin %5'ini karşılama potansiyeline sahip olduğu hesaplanmıştır. Biyogübrenin tarımsal ürün artışına faydalarının yanısıra toprakta organik madde katkısı sağlayabilmektedir. Biyogazdan biyogübre elde etme miktarı tesisten tarım alanına kadarki süreçte %1 katı miktar kaybı dikkate alınarak hesaplanmıştır. Kırsal alanlarda, çevresel kirlilik bakımından biyogübre üretimi ile sorun çözülebilir. Ekonomik anlamda, yenilenebilir enerji kaynaklarından biri olan (hayvansal atıklar) biyokütleden biyogübre ve enerji kazanımı gibi faydalar sıralanabilir. Bu bağlamda, konu çalışanlarına ve karar vericilere veri tabanı olarak sunulabilir. Sonuç olarak biyogübrenin ithal kimyasal gübre ikamesi ile enerji, ekonomi ve ekoloji açısından kazanımlarının tahminleri istatistiksel olarak gösterilmiştir.

This study was conducted to evaluate the effect of pennyroyal (Mentha pulegium L.) leaf powder supplementation in ration on performance, some blood serum biochemical parameters and antioxidant status in weaned Tuj lambs. Twenty-four Tuj male lambs with an average body weight of 11.5±0.3 kg in were allocated to three groups. While no supplementation was added to the basal ration of the control group, dried leaves of pennyroyal at the levels of 0.1% (P1) and 0.2% (P2) was added to the basal ration of treatment groups, respectively. During the experimental period (54 days) the lambs were to weighted individually twice a week and body weight gain (BWG), feed consumption (FC) and feed conversion ratio (FCR) were estimated. Also, blood biochemical parameters and activity of antioxidant were determined. According to the study results, BWG, FC and FCR were not affected by pennyroyal supplementation. Moreover, there was no difference between the control and pennyroyal treatment groups regarding serum biochemical parameters such as glucose, triglyceride, and total protein in the study. Mineral substances as calcium and phosphorus levels were not influenced by supplementation of pennyroyal to the basal ration. malondialdehyde and glutathione were affected of Pennyroyal supplementation on 14th day. In conclusion, the supplementation of pennyroyal to lamb ration did not have a significant act on health and performance., Bu çalışma, sütten kesilmiş Tuj kuzularında rasyona kurutulmuş yarpuz (Mentha pulegium L.) tozu ilavesinin performans, bazı kan serumu biyokimyasal parametreleri ve antioksidan durumu üzerine etkisini değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada ortalama canlı ağırlığı 11,5±0,3 kg kg olan 24 adet Tuj erkek kuzu üç gruba ayrılmıştır. Kontrol grubunun bazal rasyonuna herhangi bir katkı maddesi ilave edilmezken, muamele gruplarının bazal rasyonlarına sırasıyla %0.1 (P1) ve %0.2 (P2) seviyelerinde yarpuzun kurutulmuş yaprakları ilave edilmiştir. Deneme süresi boyunca (54 gün) kuzular haftada iki kez ayrı ayrı tartılarak, canlı ağırlık artışı (CAA), yem tüketimi (YT) ve yem dönüşüm oranı (YYO) belirlenmiştir. Ayrıca serum biyokimyasal parametreleri ve antioksidan aktivitesi tespit edilmiştir. Çalışma sonuçlarına göre, CAA, YT ve YYO yarpuz ilavesinden etkilenmemiştir. Ayrıca, çalışmada glukoz, trigliserit ve total protein gibi serum biyokimyasal parametreleri açısından kontrol ve yarpuz muamele grupları arasında fark bulunmamıştır. Rasyona yarpuz ilavesinden kalsiyum ve fosfor gibi mineral maddelerin seviyeleri etkilenmemiştir. Yarpuz, 14. günde serum malondialdehit ve glutatyon seviyeleri üzerine etkili olmuştur. Sonuç olarak, kuzu rasyonlarına yarpuz ilavesinin kuzu sağlığı ve performansı üzerinde önemli bir etkisi olmadığı tespit edilmiştir.

Current achievements on genome sequencing and bioinformatics revealed that horizontal gene transformation (HGT) is not limited to single cellular organisms and is very common in several developed organisms as well, including plants which brought a new perspective on debate about genetically modified organisms (GMOs). There is a big curiosity whether or not agricultural products of new methodological approaches such as genome editing and nanobiotechnology will be classified as natural products or as GMOs. Transduction of genetic materials such as DNA, RNA or organelle genomes among various organisms brings its own potential to develop resistant/tolerant mechanisms under the light of new knowledges when it is considered with plant breeding perspectives. However, including products of new methodological approaches into GMO discussions will limit both development of related technologies and the potential use of their products. Therefore, concepts of genetic modifications and GMOs need to be reevaluated with a new perspective. The aims of this study are to evaluate the concepts of HGT and GMOs with plant perspective and to provide a more descriptive terminology for GMOs which are currently insufficient to reveal all type of genetic modifications. To be parser and more descriptive GMOs term can be classified as “Evolutionary GMOs, eGMOs”, “Agricultural GMOs, aGMOs” and “Biotechnological GMOs, bGMOs”. This new classification can make a significant contribution to GMOs dilemma., Günümüzde genom sekanslaması ve biyoinformatik alanında elde edilen başarılar daha önce tek hücreli organizmalar ile sınırlı olduğu düşünlen yatay gen transferlerinin (YGT) bitkiler dahil çok sayıda gelişmiş organizmada da yaygın bir şekilde var olduğunun anlaşılması genetiği değiştirilmiş organizmalar (GDOs) kapsamında yapılan tartışmalara farklı bir bakış açısı sunmaktadır. Özellikle biyoteknoloji alanında ortaya konan genom yazılımı ve nanobiyoteknoloji gibi yeni metodolojik yaklaşımlar ve yakın gelecekte bunlara ait tarımsal ürünlerin GDOs özelinde yapılan tartışmalardaki yeri ve bunlara ait ürünlerin doğal ürün katogorisinde değerlendirilip değerlendirilmiyeceği büyük bir merak konusudur. Alglerden yüksek bitkilere kadar çok farklı organizma arasında DNA, RNA, organel genomu gibi değişik boyutlarda ortaya çıkan genetik materyal transferlerinin bitki ıslahı açısından ele alınması ve ortaya çıkan yeni bilgiler ışığında bitkilerde dayanıklıllık/tolerantlık mekanizmalarının geliştirilmesi kendi içerisinde önemli bir potansiyel barındırmaktadır. Ancak güncel metodolojik yaklaşımlar kullanılarak yakın gelecekte ortaya çıkacak ürünlerin de GDOs kapsamındaki tartışmalara dahil edilmesi hem ilgili teknolojilerin gelişmesine hem de ürünlerinin potansiyel kullanımlarının sınırlandırılmasına neden olabilecektir. Bu nedenle genetik modifikasyonlar ile GDOs kavramlarının farklı bir bakış açısı ile ele alınarak yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Bu çalışmanın amacı genetik modifikasyon kavramını bitkilerde meydana gelen YGT ve GDOs bakış açıları ile ele almak ve ilgili alanda yetersizliği ve eksikliği düşünülen tanımlayıcı bir GDOs terminolojisini ortaya koymaktır. Bu nedenle ayrıştırıcı ve daha tanımlayıcı olması için GDOs teriminin “Evrimsel GDOs, eGDOs”, “Tarımsal GDOs, tGDOs” ve “Biyoteknolojik GDOs, bGDOs” şeklinde sınıflandırılması ilgili alanda yapılan tartışmalara önemli katkılar sunacaktır.

Cannabis sativa L. is an important medicinal plant species that grow under natural conditions and has been legalized in 20 out of 81 Turkish provinces. The female inflorescence is a highly branched compound raceme with indeterminate habit of growth. This results in different maturing of seeds on the inflorescence and induce physiological dormancy on seeds. The study aimed to improve seed germination percentage using various concentrations of GA₃, GA₃ + BAP, germination on water and water solidified with agar, MS or Gamborg B5 medium. The results showed that the best seed germination was noted on Gamborg B5 medium. Different explants were used to regenerated plantlets on Gamborg B5 medium. All explants were suitable for callus regeneration variably. Only the stem nodes of Samsun Vezirköprü were suitable to induce shoots and plantlets. These plantlets were acclimatized on clay loam soils and transferred to field condition during October 2020, where they acclimatized successfully. These studies provide an effective insight into the mechanism seed dormancy in C. sativa. Further studies using other plant growth regulator concentrations will improve shoot regeneration and aid in utilizing the methods for breeding purpose.

In all times, humankind has used several species of the genus Allium as food, spice, or herbal remedy. Some of these species have been cultivated, such as garlic (Allium sativum) or onion (Allium cepa). Today, their value for human health care is one of the most important aims of research. Up to now, many applications of Allium species are known for the use of phyto-pharmaceutical preparations. Therefore, the present study aimed to determine the phytochemical profile of cultivated garlic (Allium sativum), and red onion (Allium cepa) in Algeria, both quantitatively (total phenolic, total flavonoids, condensed and hydrolysable tannins contents) and qualitatively (phytochemical screening), to characterize the phenolic compounds using HPLC method and to evaluate the antioxidant properties using DPPH assay. Red onion gave the higher amounts of total phenolic compounds (86±1.00mg GAE/100g DM), flavonoids (43.33±0.57mg QE/100 g DM), condensed tannins (4.4±0.52 mg CE/100g DM) and hydrolyzable tannins (0.22±0.04mg TAE/100g DM) compared to garlic (45±1.00mg GAE/100g DM, 34.66±0.57mg QE/100g DM, 6.8±0.34mg CE/100g DM and 0.05±0.01mg TAE/100g DM) respectively. Five compounds were found in red onion extract and one compound in garlic extract after chromatographic analysis of the samples. Furthermore, red onion possessed the higher antioxidant activity (IC50= 420.9±5.00 µg/ml) as compared to garlic (919.87±4.43 µg/ml). These findings provide ample evidence of the existence of bioactive compounds in garlic and red onion, both of which are rich in phenolics primarily flavonoids and tannins, have strong antioxidant activity, and can be further consumed directly or as food products.

Konutlara değer biçilmesi sürecini yönlendiren birçok etken bulunmaktadır. Bunların başında; dairenin bulunduğu lokasyondan kaynaklanan çevresel etkenler ve daire ile dairenin içinde bulunduğu binanın kendisinden kaynaklanan yapısal etkenler gelmektedir. Konut fiyatlarının tahmininde pek çok yöntem kullanılmasına karşın hedonik fiyat modeli literatürde en sık kullanılan yöntemdir. Bu çalışmada; Giresun kent merkezinde bulunan dairelerin satış fiyatına etki eden yapısal ve çevresel etkenler ile bu etkenlerin etki düzeylerinin yarı-logaritmik hedonik konut fiyatlandırma modeli kullanılarak tahmin edilmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda; Doğu Karadeniz Bölgesi’ndeki kıyı yerleşimlerinden biri olan Giresun Kent Merkezi’nde hizmet veren 36 emlak ofisinden alınan Ocak-Haziran 2020 dönemine ait veriler kullanılmıştır. Bu veriler, kent merkezindeki 21 farklı mahallede bulunan toplam 246 adet satışa sunulmuş daireyi kapsamaktadır. Dairelerin; kent merkezi, deniz kıyısı, en yakın hastane, en yakın okul ya da en yakın park gibi olanaklara erişim mesafeleri coğrafi bilgi sistemi yazılımı aracılığıyla hesaplanmış ve ardından logaritmik dönüştürme işlemi yapılmıştır. Elde edilen veri seti ile gerçekleştirilen aşamalı çoklu regresyon analizine göre; oluşturulan regresyon modelindeki 8 yapısal özellikli bağımsız değişkenden 6 tanesi p

In the study, essential oil yield and its components leaves obtained from lemon verbena (Lippia citriodara Kunth.(syn. Aloysia citriodora Palau) cultivated in Ordu were investigated. The essential oil yield of lemon verbena leaves was determined as 1.45%. The major important essential oil component of lemon verbena leaves was found geranial and the amount of geranial was 20.8 %. The other main components of essential oil of lemon verbena were determined as limonene (18.1 %), neral (13.8 %), respectively. The taste and smell of lemon verbena are similar to limone. Therefore this plants leaves are used to as herbal tea, flavoring. The essential oil obtained from the leaves of lemon verbena is used phytotherapy, aromatherapy and folk medicine.

In this 2021 AFHVS Presidential Address, Kim Niewolny provides a brief foray into the onto-epistemic framing of critical praxis for sustainable food systems transformation. Niewolny proposes we engage in the creative entanglement of critical praxis and the social imaginary to “unthink” the orthodoxies that govern our ideas of the possible. She offers several possibilities as pathways toward a food system that embodies health equity, ecological justice, land sovereignty, and human rights, including: (1) agroecological research and movement building; (2) food, farm, and health policy; (3) food and farm system worker protections as public health and human rights concerns; (4) intersectional food justice scholarship and curriculum; (5) narrative-led, community-based, and action-oriented methodologies as multi-dimensional inquiry; (6) and multi-sector and multi-racial coalitions as dynamic networks that challenge linear, neoliberal, and technical-rational practices. Niewolny concludes with a call for radical hope as a principle for critical food systems praxis. Published version

The relevance of the study is determined by the need to analyze the consequences of the concentration of livestock farms, not only from an economic point of view, but also from an environmental one. The objective of the research is to develop ways for sustainable development of animal husbandry in Russia, taking into account the possibilities of continuous growth in production and export of meat and milk, balanced by current environmental problems (growth of farm waste) and the possibilities of reducing greenhouse gas (GHG) emissions. The subject of the research is the environmental indicators characterizing the externalities arising from the production of livestock products (meat, milk, eggs). The work uses traditional scientific methods - descriptive, analytical, statistical and methods of economic and mathematical modeling. The sources of information were Russian and foreign scientific publications, official publications of regulatory documents and statistical data of state authorities of Russia, as well as foreign databases on agricultural statistics. The reported results conclude that the concentration of livestock production facilities leads to different environmental consequences. Among the leading regions specializing in livestock products, the highest concentration is in the Central Black Earth Region: the Belgorod and Kursk regions account for almost 30% of all agricultural waste in Russia. The greenhouse gas emissions were estimated using the GLOBIOM partial equilibrium model. The calculation results showed that Belgorod region has one of the lowest carbon footprint indicators in livestock production: 8 tons of СО2 equiv. per one ton of protein, which is associated with the lowcarbon development of poultry farming. In other regions, which specialize in dairy and beef cattle breeding, the carbon footprint is at least twice as high, for example, in the Krasnodarsky krai; however, the indicators of waste output per unit of production, on the contrary, are lower there. Thus, the scientific novelty of the research lies in the development of scientific and analytical tools for the correct identification of local, regional and global environmental risks when assessing the efficiency of meat, milk and eggs production. So, in our study, local risks were assessed through the concentration of manure (nitrogen) elements per unit of agricultural land and cultivated area at the level of municipalities. Regional risks were assessed through the indicator of waste from agricultural products. And global risks were assessed through an indicator of greenhouse gas emissions, which also allowed us to estimate the so-called cumulative carbon footprint of each region per unit of animal protein produced. Based on the results of the study, recommendations were developed to improve statistical reporting on production waste in the agricultural sector; to differentially collect and publish data on various types of feeding of farm animals in different categories of farms, which will subsequently help to better calculate animal diets and their potential waste and greenhouse gas emissions, in order to identify the most "wasteful” and “sustainable” animal husbandry practices.&nbsp

A new variety of Centaurea (Asteraceae) section Ptosimopappus from the Amanus Mountains, South Anatolia was described. The new taxon is considered as a variety of C. ptosimopappa due to shared morphological characters such as sterile and fertile leathery basal rosettes and branched shrub habits. On the other hand, it differs by achene morphology and by involucre, spinule and cauline leave sizes as well as other morphological and anatomical differences. Detailed morphological, carpological and microsculptural analyses were carried out in order to reveal the differences between the variety. Also, Lectotype for C. ptosimopappa var. ptosimopappa based on isotypes of its basionym Ptosimopappus bracteatus was designated, Güney Anadolu'daki Amanos Dağları'ndan yeni bir Centaurea (Asteraceae) sect. Ptosimopappus varyetesi tanımlanmıştır. Yeni takson, steril ve fertil derimsi taban yaprak rozetleri ve dallanmış çalımsı habitus gibi ortak morfolojik karakterler nedeniyle bir C. ptosimoppa varyetesidir. Öte yandan, aken morfolojisi ve involucrum, spinule ve gövde yaprak boyutları ile diğer morfolojik ve anatomik farklılıklar nedeniyle C. ptosimopappa'dan farklılıklar gösterir. Varyeteler arasındaki farklılıkları ortaya çıkarmak için detaylı morfolojik, karpolojik ve elektron mikroskobu analizleri yapılmıştır. Ayrıca, C. ptosimoppa var. Ptosimopappus bracteatus basioniminin izotiplerine dayalı olarak Ptosimopappus bracteatus'a lektotip atanmıştır.

This study was carried out between November 2021 and August 2022 in order to examine the physical-chemical properties of seasonally collected water from the Kabaklı Pond, which is located in Sur district of Diyarbakır province and used for irrigation purposes. In field measurements were found as average dissolved oxygen 9.4 mg/L, water temperature 21.8 C, turbidity 71.3 NTU, EC 578 μS/cm, salinity ‰ 0.29 and pH 8.58 mg/L. Laboratory analyzes were found as average Ca 24.43 mg/L, Mg 24.47 mg/L, total alkalinity 161.38 mg/L, total hardness 161.77 mg/L, CO3 13.78 mg/L, HCO3 182.54 mg/L, NO3 4.98 mg/L, NO2 0.36 mg/L, SO4 47.24 mg/L, NH3 1.76 mg/L, NH4 1.85 mg/L, PO4 0.23 mg/L, P 0.08 mg/L, K 31 mg/L, Fe 0.018 mg/L Cu 1.75 µg/L, , Si 2 mg/L. F 0.26 mg/L, CN 0.002 µg/L, Zn 0.09 mg/L, and total suspended solid 46.2 mg/L, The results obtained were evaluated according to the quality classification “Turkish Regulation of Surface Water Quality Management and Turkish Water Pollution Control Regulations.”, Bu çalışma Kasım 2021- Ağustos 2022 yılları arasında, Diyarbakır ili Sur ilçesinde yer alan ve sulama amaçlı kullanılan Kabaklı Göletiʼnden mevsimsel olarak alınan suların fiziko-kimyasal özelliklerini incelemek maksadıyla gerçekleştirilmiştir. Arazideki ölçümlerde ortalama çözünmüş oksijen 9.4 mg/L, su sıcaklığı 21.8 C, bulanıklık 71.3 NTU, elektriksel iletkenlik 578 μS/cm, tuzluluk ‰ 0.29, pH 8.58 mg/L, laboratuvar analizlerinde ise ortalama Ca 24.43 mg/L, Mg 24.47 mg/L, toplam alkalinite 161.38 mg/L, toplam sertlik 161.77 mg/L, CO3 13.78 mg/L, HCO3 182.54 mg/L, NO3 4.98 mg/L, NO2 0.36 mg/L, SO4 47.24 mg/L, NH3 1.76 mg/L, NH4 1.85 mg/L, PO4 0.23 mg/L, P 0.08 mg/L, K 31 mg/L, Fe 0.018 mg/L, Cu 1.75 µg/L, Si 2 mg/L, F 0.26 mg/L, CN 0.002 µg/L, Zn 0.09 mg/L, ve askıda katı madde 46.2 mg/L, olarak belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlar “Yerüstü Su Kalitesi Yönetmeliği ve Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliği” kalite sınıflandırılmasına göre değerlendirilmiştir.

Bu çalışmanın amacı Aydın ili Efeler ilçesinde ki 21 mahallenin olası bir afet sonrasında Afet ve Acil Toplanma Alanlarının yeterliliğini belirlemek ve eksik ya da yetersiz olan alanları tespit ederek bu konu hakkında çözüm önerileri getirmektir. Araştırmanın verileri Aydın Büyükşehir Belediyesinden nüfus ve toplanma alanları verileri alınarak ArcGIS programı üzerinden hesaplanarak yapılmıştır. Elde edilen bu toplanma alanı verileri açık alan, aktif yeşil alan, pasif yeşil alan ve kamusal alanlar olarak gruplandırılarak haritalandırılmıştır. Bu verilerle beraber nüfus alanlarını haritalandırarak verilen alanlara uluslararası standartlara göre (kişi başına düşen metre kare miktarı 2,5 olarak alınarak) oranlayarak yeterli olup olmadığı araştırılmıştır. Bulgular çeşitli tablolar ve haritalar yardımıyla desteklenerek çözüm önerileri ve yapılması gerekenler listelenmiştir.

Nutrition is a requirement for the survival of every living organism. Under normal conditions, honeybees meet their nutritional needs from natural floral sources. In cases where there are insufficient floral resources, additional feeding is required for the colonies. In this study, economic analysis of supplementary feeding models formed by giving different protein diets and carbohydrate (sugar-water mixture) needed until early spring to colonies prepared with equal strength in the autumn period was performed. The feeding experiment was carried out on 6 groups with 8 colonies in each group and a total of 48 colonies. Experimental groups were as follows: Papaver somniforum pollen, Cistus creticus pollen, mixed pollen, bee cake, syrup, and control. In this study, after determining the production costs per hive for the experimental groups, it was analyzed whether the bee frame values per hive cover the production costs. It could be concluded that feeding with P. somniforum pollen is slightly more advantageous than other feeding groups when the results of the pre-winter, winter and early spring periods are evaluated together. The ratio of bee frame value per hive to cover the production cost was calculated as 40.65% before winter, 102.98% in winter and 98.66% in early spring for the feeding with P. somniforum pollen. In terms of relative profitability, the protein diet with the closest performance to P. somniforum pollen is C. creticus pollen. In other feeding groups, the relative profitability was found to be lower., Beslenme her canlı için bir zorunluluktur. Bal arıları normal koşullarda besin madde ihtiyaçlarını doğal floral kaynaklardan karşılamaktadır. Yetersiz floral kaynakların olduğu durumlarda ise koloniler için ek besleme yapılması gereklidir. Bu çalışmada sonbahar döneminde eşit güçte hazırlanan kolonilere farklı protein diyetlerinin ve erken bahara kadar ihtiyaç duyulan karbonhidratın (şeker-su karışımı) verilmesiyle oluşan ek besleme modellerinin ekonomik analizi yapılmıştır. Besleme denemesi her grupta 8 koloni olacak şekilde 6 grup ve toplam 48 koloni üzerinde yürütülmüştür. Deneme grupları haşhaş poleni, pamucak poleni, karışık polen, arı keki, şurup ve kontrol olmak üzere altı farklı gruptan oluşmaktadır. Bu çalışmada deneme grupları için kovan başına üretim masrafları ortaya konulduktan sonra kovan başına arılı çerçeve değerlerinin üretim masraflarını karşılayıp karşılamadığına bakılmıştır. Kış öncesi, kış ve erken ilkbahar dönemlerinin sonuçları birlikte değerlendirildiğinde, haşhaş poleni ile yapılan beslemenin diğer besleme gruplarına göre biraz daha avantajlı olduğu söylenebilir. Haşhaş poleni ile yapılan beslemede kovan başına arılı çerçeve değerinin üretim masrafını karşılama oranları kış öncesinde %40,65, kış döneminde %102,98 ve erken ilkbahar döneminde %98,66 olarak hesaplanmıştır. Nisbi karlılık açısından haşhaş polenine en yakın olan protein diyeti pamucak polenidir. Diğer besleme gruplarında ise nisbi karlılık haşhaş ve pamucak poleni ile yapılan deneme grubundan daha düşük bulunmuştur.

Beekeeping is one of the important branches of livestock. Although Turkey has an important place in the world in the number of colonies, it cannot show the same success in honey production. This is because of the inefficient production. In order to overcome this inefficiency, it is necessary to develop and implement the scientific and modern activities in beekeeping as well as in other animal husbandry branches. Precision livestock has become an important issue in animal production. The basic goal in precision livestock production is to produce the most efficiently by meeting the needs of the animals adequately and economically. The vital activities of animals must be controlled to determine their needs. This is accomplished by ensuring continuous traceability by using electronic systems and information systems. It is considered that the application of precision livestock for beekeeping will reduce workload and increase honey yield. The purpose of Precision beekeeping is to be able to reach all the information needed about the bee colonies grown quickly and to plan the most economical and effective maintenance work by using this information. In order to achieve this, the beekeepers must constantly collect and record data. The reasonable thing about beekeeping is that it does not disturb the colony by opening the beehives as little as possible while performing the examinations and care of the colonies. Frequent opening of the hives and data collection do not give good results in terms of beekeeping. For this reason, there is a need for electronic systems to collect the necessary data for bee colonies. In this study, an electronic hive system was designed to collect data for precision beekeeping., Arıcılık hayvancılığın önemli dallarından biridir. Türkiye koloni sayısı değerlendirildiğinde dünyada önemli bir yerde olmasına rağmen, bal üretiminde aynı başarıyı gösterememektedir. Bunun nedeni verimsiz üretimdir. Bu verimsizliğin giderilmesi için diğer hayvancılık dallarında olduğu gibi arıcılıkta da bilimsel ve modern faaliyetlerinin geliştirilmesi ve en doğru şekilde uygulanması gerekmektedir. Hassas hayvancılık hayvansal üretimde önemli bir konu haline gelmiştir. Hassas hayvancılıkta temel hedef, hayvanların ihtiyaçlarının yeter ve ekonomik şekilde karşılanmasıyla üretimin en verimli şekilde sağlamasıdır. İhtiyaçların belirlenmesi için hayvanların yaşamsal faaliyetlerini kontrol altında tutulması gerekir. Bu da elektroniğin ve bilişim sistemlerinin kullanılarak sürekli izlenebilirliğin sağlanmasıyla gerçekleştirilmektedir. Hassas hayvancılığın arıcılık için uygulanmasının iş yükünü azaltacağı ve bal verimini arttıracağı düşünülmektedir. Hassas arıcılıkta amaç yetiştirilen arı kolonileriyle ilgili ihtiyaç duyulan tüm bilgiye hızlı bir şekilde ulaşılması ve bu bilgi kullanılarak en ekonomik ve etkili bakım çalışmasının planlanabilmesidir. Bunun sağlanabilmesi için arıcıların muayenelerle sürekli veri toplaması ve kaydetmesi gerekmektedir. Arıcılıkta makul olan, kolonilerin muayene ve bakımlarını yaparken arı kovanlarını olabildiğince az açarak koloniyi rahatsız etmemektir. Kovanların sık sık açılarak veri toplanması arıcılık açısından iyi sonuçlar vermez. Bu nedenle arı kolonilerine ait gerekli verileri toplayacak elektronik sistemlere ihtiyaç vardır. Bu çalışmada hassas arıcılığın veri toplama ihtiyacını gidermeye yönelik elektronik bir kovan sistemi tasarlanmıştır.

Araştırma 2022 yılı vegetasyon döneminde Antalya Manavgat ilçesinde örtüaltı koşullarında yetiştiriciliği yapılan Öncel grupa ait 3 yaşındaki P. Edulis türüne ait 2 genotip ile P.edulis var. Flavicarpa alt türüne ait 1 genotip olmak üzere 3 genotipte yürütülmüştür. Genotipler arasında meyve ağırlığı, meyve boyu ve kabuk ağırlığı ve kabuk kalınlığında istatistik olarak önemli farklılıklar önemli bulunmazken diğer pomolojik verilerde (meyve eni, meyve boyu, meyve eti ağırlığı, tohum ağırlığı ve tohum sayısı) istatistik olarak önemli farklılıklar saptanmıştır. Genotip 2’nin (47.14 g) meyvelerinin diğer genotiplerin meyvelerine göre daha iri meyveler oluşturduğu belirlenmiştir. Araştırmada meyve çapı ve meyve boyu bakımından istatistik olarak önemli farklılıklar belirlenmemiş meyve çapının 47.85 mm-49.53 mm, meyve boyunun ise 57.24 mm -59.65 mm arasında değiştiği saptanmıştır. Araştırmada tohum sayısı en az Genotip 2’de belirlenmiştir. Tohum oranının ise tüm genotiplerde %3.71-5.76 arasında değiştiği tespit edilmiştir. Çalışmada genotipler arasında renk, SÇKM, pH ve TEA istatistik olarak önemli farklar belirlenmiştir. Çalışmada sarı renkli genotipin mor renk genotiplere göre daha az asitli olduğu belirlenmiştir.

Kentsel dokunun önemli parçalarından birini açık alanlar oluşturmaktadır. Kentsel yapının dışında kalan bu alanlar farklı ölçeklerde tanımlanmaktadır. Sağlık ve eğitim kampüsleri, kamu kurum ve kuruluşlara ait dış mekânlar, mezarlıklar, denizle doğrudan ilişki kurulan kentsel ya da kırsal rekreasyon kıyıları, kentsel meydanlar bu alanlara örnek olarak verilebilir. Çalışma kapsamında ele alınan açık alan ise eğitim mekânlarından biri olan anaokulu bahçesidir. Anaokulu; öğretmen, öğrenci, okul binası ve bahçesi ile bir bütün olarak değerlendirilmelidir. Çocukların hayata hazırlandığı bu eğitim kademesinde yapılan etkinlik ve faaliyetler için uygun mekânsal çözümlere ihtiyaç duyulmaktadır. Sınıfların dışarıya uzantısı olan okul bahçelerini, çocukların eğitim kapsamında ulaşması gereken tüm kazanımlar için de önemli bir araç olarak değerlendirmek mümkündür. Buradan hareketle, Ordu ili Ulubey ilçesinde bulunan Ulubey Anaokulu’nun bahçesinin iyileştirilmesine yönelik peyzaj tasarım proje önerisi geliştirilmiştir. Tasarım sürecinde, peyzaj projesinin hazırlanmasında izlenen adımlar çalışmanın yöntemini oluşturmuştur. Alanda olması gereken temel ölçütler, literatür taraması kapsamında belirlenerek ihtiyaç listesi ortaya çıkmıştır. Tasarım aşamasında ihtiyaç listesine göre vaziyet planı üzerinde bölgeleme katmanı, mekânsal odak katmanı, ilişkiler matris katmanları oluşturularak peyzaj tasarım projesi önerisine ulaşılmıştır., Open spaces constitute one of the important parts of the urban fabric. These areas, which are outside the urban structure, are defined at different scales. Health and education campuses, outdoor spaces belonging to public institutions and organizations, cemeteries, urban or rural recreation shores with direct contact with the sea and urban squares can be given as examples of these areas. The open area considered within the scope of the study is the preschool garden, which is one of the educational spaces. Preschool; it should be evaluated as a whole with the teacher, student, school building and, garden. Appropriate spatial solutions are needed for the activities carried out at this educational level, where children are prepared for life. It is possible to evaluate the school gardens, which are the extensions of the classrooms, as an essential tool for all the gains that children should reach within the scope of education. From this point of view, a landscape design project proposal was developed for the improvement of the garden of Ulubey Preschool in the Ulubey district of Ordu province. In the design process, the steps followed in the landscape project preparation formed the study's method.The basic requirements that should be in the area were determined within the scope of the literature review, and a list of needs was prepared, and accordingly, the Ulubey Preschool landscape design project was reached by creating the zoning layer, spatial focus layer, and survey analysis layers on the site plan.

Beans are in the first place among legumes in terms of cultivation area and production amount. In addition to being consumed fresh, it is also a preferred product in the food industry as dry. Since it is a cheap source of protein, efforts to increase production and efficiency from the cultivation area have gained speed in our country to ensure that it has a significant place in nutrition. Acanthoscelides obtectus (Say, 1831) (Coleoptera: Chrysomelidae) is one of the most important pests of beans and causes significant yield losses in stored products. The management of this pest, fumigant is used in the storage. Instead of these chemicals, interest in biopesticides is increased, which can be obtained from more safe, biodegradable plant metabolites. In this study, it was carried out to determine the fumigant and repellent efficacy of phytochemicals in the essential oil content of the Origanum onites plant belonging to the Lamiaceae family, against Acanthoscelides obtectus’a (Say,1831) (Coleoptera: Chrysomelidae). which causes serious yield losses in legumes, especially beans, which have an important place in human nutrition and in the global market. The essential oil of O. onites was obtained by microwave-assisted hydro distillation methods. Essential oil components were determined by GC-MS device and the major component was found to be carvacrol (65.33%). It has been determined that the fumigant toxicity of the essential oil composition of O.onites was determined to vary depending on the dose and time, and at the end of 24 hours, 42.50-81.25% mortality was observed against adult individuals of A.obtectus. At the end of 48 hours, it was determined that there were varying mortality rates of 70-98.75%. In the repellent effect experiment, it was determined that the highest rate of increase in the repellent effect against A. obtectus was 57.5% at the dose of 0.842µl/cm2., Fasulye, baklagiller içerisinde ekim alanı ve üretim miktarı bakımından ilk sırada yer almaktadır. Taze olarak tüketilmesi yanında kuru olarak da gıda sanayinde tercih edilen bir üründür. Ucuz bir protein kaynağı olduğundan beslenmede önemli bir yere sahip olması bakımından üretiminin ve birim alandan alınacak verimin arttırılması yönünde çalışmalar ülkemizde hız kazanmıştır. Acanthoscelides obtectus (Say, 1831) (Coleoptera: Chrysomelidae) fasulyenin en önemli zararlılarından biridir ve depolanmış ürünlerde önemli verim kayıplarına neden olmaktadır. Bu zararlı ile mücadelede depolarda fumigantlarla yapılmaktadır. Bu kimyasalların yerine daha güvenli, doğada çözülebilen bitkisel metabolitlerden elde edilebilecek biyopestisitlere olan ilgi artmıştır. Bu çalışmada Lamiaceae familyasına ait Origanum onites bitkisinin esansiyel yağ içeriğindeki fitokimyasalların, insan beslenmesinde ve küresel pazarda önemli yeri olan baklagillerde özellikle de fasulyede ciddi verim kayıplarına neden olan Acanthoscelides obtectus’a (Say, 1831) (Coleoptera: Chrysomelidae) karşı fumigant ve repellent etkinliğini belirlemek amacıyla yapılmıştır. O.onites’in esansiyel yağı mikrodalga-destekli hidrodistilasyon yöntemi ile elde edilmiştir. Esansiyel yağ bileşenleri GC-MS cihazı ile belirlenmiş ve major bileşeninin karvakrol (%65,33) olduğu tespit edilmiştir. O. onites’in sahip olduğu esansiyel yağ kompozisyonunun fumigant toksisitesi doza ve zamana bağlı olarak değiştiği ve 24 saat sonunda A.obtectus'un ergin bireylerine karşı %42.50-81.25 oranında, 48 saat sonunda ise %70-98.75 oranında değişen ölüm oranlarının olduğu belirlenmiştir. Repellent etki denemesinde ise A.obtectus’a karşı doz artışına göre uzaklaştırıcı etkinin arttığı en yüksek oranın ise 0.842µl/cm2 dozunda % 57.5 olduğu belirlenmiştir.

Bu çalışma farklı sulama yönetimlerinin (Kontrol, % 70 sulama, % 100 sulama, %130 sulama) fındık bahçesi toprakları üzerine etkilerini araştırmak amacıyla Samsun ili Tekkeköy ilçesinde gerçekleştirilmiştir. İki yıl süreyle yürütülen sulama yönetimleri sonrasında iki farklı toprak derinliğinden (0-15 cm ve 15-30 cm) bozulmuş ve bozulmamış toprak örnekleri alınmıştır. Bozulmuş toprak örneklerinde tekstür bileşenleri (kil, silt ve kum içeriği), tarla kapasitesi (TK), daimi solma noktası (DSN), pH, elektriksel iletkenlik (EC) ve toplam azot (NT) ve bozulmamış toprak örneklerinde de hacim ağırlığı (HA) belirlenmiştir. Yarayışlı su içeriği (YSİ), makroporozite (MakP) ve havalanma kapasitesine (HK) ait değerler ise bozulmuş ve bozulmamış toprak örneklerinde toprak su tutma ile ilişkili gerçekleştirilen analiz sonuçları kullanılarak hesaplanmıştır. Çalışma sonucunda daimi solma noktası, yarayışlı su içeriği, hacim ağırlığı, pH, elektriksel iletkenlik ve toplam azot üzerine toprak derinliklerinin etkileri ve silt içeriği, kum içeriği, tarla kapasitesi, daimi solma noktası, yarayışlı su içeriği, hacim ağırlığı, havalanma kapasitesi ve pH üzerine de sulama yönetimlerinin etkileri istatistiksel olarak önemli bulunmuştur. Hacim ağırlığı ve pH üzerine toprak derinliği x sulama yönetimi (D x SY) interaksiyonun etkileri önemli bulunurken, kil içeriği ve makroporozite üzerine herhangi bir uygulamanın etkisi önemli bulunmamıştır. Fındık bahçesi topraklarında toprak derinliği ve sulama yönetimlerinin etkilerine bağlı olarak hacim ağırlığının bitki kök gelişimini etkileyebilecek seviyede artmış olduğu belirlenmiştir. Ayrıca, % 100 sulama yönetiminin Kontrol uygulamasına benzer etkilerinin olduğu belirlenmiştir. %100 sulama yönetimi bitki kök gelişimine karşı daha az mekaniksel direnç yaratarak bitki kök bölgesinde daha yüksek bir havalanma kapasitesi sağlarken %130 sulama yönetimi havalanma kapasitesinin en fazla azaldığı uygulama olmuştur., This study was carried out in the Tekkeköy district of Samsun province to investigate the effects of different irrigation managements (control, 70% irrigation, 100% irrigation, 130% irrigation) on hazelnut orchard. After two years of irrigation management, disturbed and undisturbed soil samples were taken from two different soil depths (0-15 cm and 15-30 cm). Texture components (clay, silt, and sand content), field capacity (FC), permanent wilting point (PWP), pH, electrical conductivity (EC), and total nitrogen (NT) in disturbed soil samples and bulk density (BD) in undisturbed soil samples were determined. The values of available water content (AWC), macroporosity (MacP), and aeration capacity (HC) were calculated using the results of the analysis carried out concerning soil water retention in disturbed and undisturbed soil samples. As a result of the study, the effects of soil depths on permanent wilting point, available water content, bulk density, pH, electrical conductivity, and total nitrogen and of irrigation managements on silt content, sand content, field capacity, permanent wilting point, available water content, bulk density, aeration capacity, and pH were found to be statistically significant. While the effects of soil depth x irrigation management (D x SY) interaction on bulk density and pH were significant, the effect of any treatment on clay content and macroporosity was not significant. It has been determined that the bulk density of the hazelnut orchard soils, depending on the effects of soil depth and irrigation management, has increased at a level that the plant root development can be affected. Also, it was determined that 100% irrigation management had similar effects to the control treatment. While 100% irrigation management provided a higher aeration capacity in the plant root zone by creating less mechanical resistance to plant root growth, 130% irrigation management was the treatment in which the aeration capacity decreased the most.

Sorghum is one of the warm climate species known for its multi-purpose use and water use efficiency. The cultivation of this species, which is known to be more advantageous than maize in terms of water use, is increasing currently. Depending on this increase, it is necessary to develop more varieties that will serve different purposes. In the study, six different genotypes were grown with two standard genotypes in Aydın (Turkey) ecological conditions in 2016-2017 with 3 replications. Plant height (cm), fresh forage yield (t da-1), hay yield (t da-1), number of leaves, crude protein ratio (%), ADF (%), NDF (%) are the measured properties. With these data, crude protein yield (t da-1) and relative feed value characteristics were calculated. In the light of the results obtained from the experiment, it was observed that the fresh forage yield varied between 3.63-10.06 t da-1, the hay yield between 0.79-2.12 t da-1, crude protein yield between 0.075-0.198 t da-1, and the relative feed value between 91.61- 116.40. Among the genotypes, EA27 and EA36 stand out in terms of yield, while Beydarı has high values in terms of some quality characteristics. The results revealed that some genotypes are promising in sorghum breeding according to their intended use., Sorgum çok amaçlı kullanıma sahip olması yanında su kullanım etkinliği ile bilinen sıcak iklim türlerinden biridir. Su kullanımı bakımından mısıra göre daha avantajlı olduğu bilinen bu türün yetiştiriciliği günümüzde artış göstermektedir. Bu artışa bağlı olarak daha fazla ve farklı amaçlara hizmet edecek çeşitlerin geliştirilmesi gerekmektedir. Çalışmada altı farklı genotip iki standart çeşitle 2016-2017 yıllarında Aydın ekolojik koşullarında üç tekrarlamalı olarak yetiştirilmiştir. Bitki boyu (cm), yaş ot verimi (t da-1), kuru ot verimi (t da-1), yaprak sayısı (adet), ham protein oranı (%), ADF (%), NDF (%) ölçülen özellikler arasındadır. Bu veriler ile ham protein verimi (t da-1) ve nispi yem değeri özellikleri hesaplanmıştır. Denemeden elde edilen sonuçlar ışığında yaş ot veriminin 3.63-10.06 t da-1 arasında, kuru ot veriminin 0.79-2.12 t da-1 arasında, ham protein veriminin 0.075-0.198 t da-1 arasında, nispi yem değerinin 91.61-116.40 arasında değiştiği gözlenmiştir. Genotipler arasında EA27 ve EA36 verim bakımından öne çıkarken bazı kalite özellikleri bakımından Beydarı yüksek değerlere sahiptir. Sonuçlar kullanım amacına göre sorgum ıslahında bazı genotiplerin ümitvar olduğunu ortaya koymuştur.

In the search for a healthy indoor climate, chemical cleaning agents are replaced by bacillus strains to create an indoor ecosystem in which these harmless bacteria clean the surfaces by consuming the organic molecules in dust and dirt. To optimise these ecosystems, it is important to monitor the bacterial growth and activity, but the reference methods are time consuming and involve a serious time delay. Therefore, the potential of fluorescence spectroscopy for monitoring the activity of bacillus strains was investigated in this study. We confirmed that fluorescence signals could be detected for Bacillus vegetative cells at a load above 108 cells mL−1. As the fluorescence emission was mostly in the 330–400 nm range after excitation in the 280–290 nm range, we could attribute this signal to the tryptophan residues. The Bacillus fluorescence signals could be distinguished from those released by pure l -tryptophan, plate count agar medium, and Bacillus spores, which were classified with 100% accuracy by PLSDA. In comparison to other microbes, bacillus strains, Escherichia coli (MG1655) and Saccharomyces cerevisiae were found to produce an indistinguishable peak at 340 nm in response to excitation at 280 nm. However, using a hybrid multivariate classifier involving PCA combined with a One-Class SVM on the area-normalised fluorescence emission spectra in response to excitation at 280 nm allowed footprints of Bacillus cells to be identified with a classification accuracy of 78%.

Evaluation of Olive Famer’s Views of the Milas Region on the Olive Mill Wastewater ProblemsThe waste of olive oil especially Olive Mill Wastewater (OMWW) which comes out at the process of olive oil production produces important environmental problems. In recent years, a lot of researches about disposal of this wastes have done. Environmentalist approaches have been developed which comes up with the idea that all the organic matter of OMWW is used in agriculture, having no harm to environment, reducing the usage of commercial fertilizer. In this study, it was aimed to investigate the environmental consciousness of olive farmers and their views and awareness about the environmental effects and disposal of the OMWW. In this context, a questionnaire was conducted for olive growers in Milas is applied and the results of the questionnaires are evaluated.According to the results of the study, important part of the growers has the environmental awareness (3.31). In addition, it was determined that farmers are at medium level (2.47) awareness of environmental impacts of OMWW. However, it has been determined that they don't have adequate (2.10) knowledge on the disposal of OMWW. The idea of composting OMWW and applying it to the soil was generally welcomed by the farmers. Therefore, farmers are considered as stakeholders on contributing for the solution of the OMWW problems., Zeytinyağı üretimi sürecinde oluşan atıklar ve özellikle zeytin karasuyu, önemli çevre sorunları arasında yer almaktadır. Bu atıkların bertaraf edilmesi konusunda son yıllarda çok sayıda çalışma yapılmıştır. Karasuyun; organik maddesinin tarımda kullanıldığı, çevreye hiçbir zararı olmayan, ekonomik, ticari gübre kullanımını azaltıcı etkisinin olabileceği çevreci yaklaşımlar geliştirilmiştir.Bu çalışmada, zeytin üreticilerinin çevresel duyarlılıkları ile karasuyun çevresel etkileri ve bertaraf edilmesi konusunda üreticilerin görüş ve farkındalıklarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu kapsamda, Milas İlçesi’nde zeytin yetiştiricilerine yönelik anket çalışması yapılmış ve sonuçları değerlendirilmiştir. Çalışma sonucunda, üreticilerin önemli bir kısmının çevre bilincine sahip olduğu (3.31) belirlenmiştir. Ayrıca, karasuyun çevresel etkileri konusunda orta düzeyde (2.47) farkındalığa sahip oldukları tespit edilmiştir. Bununla birlikte, bertaraf edilmesi konusunda yeterli bilgiye sahip olmadıkları (2.10) belirlenmiştir. Karasuyun kompostlanması ve toprağa uygulanması fikri üreticiler tarafından genel olarak olumlu karşılanmıştır. Bu nedenle üreticiler, karasu sorunun çözümüne katkı sağlayabilecek paydaşlar olarak düşünülmektedir.

In order to increase the productivity in plant production, the development of the plants under the most suitable conditions should be ensured. The struggle against diseases, pests and weeds has an important place in providing suitable conditions. For the effective application of chemical control, which is one of the most common plant protection methods, the dose, amount and application time of the right chemical, as well as the application tools and the opportunities provided by these tools, also affect the result. Inappropriately selected tools and machines can cause product loss as well as environmental damage.In the agricultural sector, where a significant development has been achieved over time with the advancing technologies, smart agriculture applications have gained speed in the "Agriculture 4.0" (Digital Agriculture) period. Among these applications, the "Agricultural Unmanned Aerial Vehicles (agricultural UAVs)" (Drones) stands out. Among the purposes of use of agricultural UAVs, it is possible to mention many applications such as disease and pest detection, water stress detection, irrigation and pesticide applications, weed detection in the field, fertilizer and seed scattering applications, the topography of the land, yield and quality calculations.In this study, usage of agricultural unmanned aerial vehicles and the positive and negative aspects of their pesticide applications were investigated., Bitkisel üretimde verimliliğin artırılabilmesi için ürünlerin en uygun koşullarda gelişimi sağlanmalıdır. Uygun koşulların sağlanmasında hastalık, zararlı ve yabancı otlar ile yapılan mücadelenin önemli bir yeri bulunmaktadır. En yaygın bitki koruma yöntemlerinden biri olan kimyasal mücadelenin etkili bir şekilde uygulanması için doğru kimyasalın dozu, miktarı ve uygulama zamanının yanında uygulama araçları ve bu araçların sağladığı imkanlar da sonuca etki etmektedir. Uygun seçilmeyen alet ve makineler, ürün kaybına neden olabildiği gibi çevresel olarak da zararları söz konusu olabilmektedir.İlerleyen teknolojiler ile zaman içerisinde önemli bir gelişim sağlanan tarım sektöründe, “Tarım 4.0” (Dijital Tarım) dönemi ile akıllı tarım uygulamaları hız kazanmıştır. Akıllı tarım uygulamalarında en büyük hedef az emek ile maksimum verimi almaktır. Bu uygulamalar arasında, adından sürekli bahsedilen “Tarımsal İnsansız Hava Aracı” (Drone) ön plana çıkmaktadır. Kullanım amaçları arasında hastalık ve zararlı tespiti, su stresi tespiti, sulama ve pestisit uygulamaları, arazideki yabancı ot tespiti, gübre ve tohum serpme uygulamaları, arazinin topoğrafyasını, verim ve kalite hesaplamaları gibi birçok uygulamadan bahsetmek mümkündür.Bu çalışmada, tarımsal üretimin önemli bir parçası olan ilaçlama safhasında tarımsal insansız hava araçlarının kullanımı ile yapılan uygulamaların olumlu ve olumsuz yönleri araştırılmıştır.

Screening genotypes have a crucial role to increase the efficiency of selections in plant breeding program. Therefore, this study was emphasized to determine combining ability and the association between traits among themselves and yield. The experiment was conducted at Haramaya University Research Station (Raare) for two years (2018 and 2019) using 4x7 alpha-lattice design with three replications. Pooled analysis of variance revealed highly significant (p≤0.01) variations among crosses for grain yield and related traits. According to the result of combining ability analysis, parental line L3 was identified as a good general combiner for grain yield, ear diameter, 1000-kernel weight, and days to maturity. Similarly; L1, L2, and L8 proved as the best general combiner for number of kernels per row. Crosses L1×L6, L3×L5, L4×L6, L4×L8, and L5×L7 were found good specific combiners for 1000-kernel weight. Furthermore, the cross L5×L6 was the best specific combiner for ear diameter, whereas L4×L7 for both number of kernels per row and 1000-kernel weight. Likewise, the crosses L1×L5, L3×L8, L6×L7, and L7×L8 were identified as the best specific combiner towards earliness. Moreover, thousand kernel weight showed significant positive correlation with grain yield, conversely, days to anthesis, days to silking, ear aspect, and Puccinia sorghi exhibited significant negative correlation with grain yield at genotypic and phenotypic levels. Ear length, 1000-kernel weight, number of kernel rows per ear, and Turcicum leaf blight had positive direct effect on grain yield at genotypic and phenotypic level. In general, the result presented in the study might be useful for further breeding process to improve the productivity of maize.

The study was carried out in corn fields of Adapazari, Akyazi, Erenler, Ferizli, Hendek, Karasu, Kocaali, Sogutlu and Serdivan (Lepidoptera: Crambidae) counties in Sakarya province to determine the rate of natural parasitism with egg parasitoid, Trichogramma brassicae Bezdenko (Hymenoptera: Trichogrammatidae) against European cormborer, Ostrinia nubilalis Hbn. (Lepidoptera: Crambidae) in 2018 and 2019. Sampling was done weekly between June and September, and especially the leaves and under-leaf of 100 plants from each field were examined. Parasitized and non-parasitized egg masses were brought to the laboratory together with the leaf piece and cultured. The parasitized and non-parasitized O. nubilalis eggs were counted and recorded daily. The natural parasitization rate of Trichogramma brassicae in Sakarya province was 94.82% in 2018 and 40.58% in 2019. The highest natural interference occurred in 2018. When the districts are compared, the highest parasitization occurred in Ferizli district (100%), while the lowest parasitization was found in Kocaali district (21.43%)., Çalışma, Sakarya ili Adapazarı, Akyazı, Erenler, Ferizli, Hendek, Karasu, Kocaali Söğütlü ve Serdivan ilçeleri mısır tarlalarında zararlı Mısırkurdu, Ostrinia nubilalis Hbn. (Lepidoptera: Crambidae)’nun yumurta parazitoidi, Trichogramma brassicae Bezdenko (Hymenoptera: Trichogrammatidae)’nin doğal parazitleme oranını belirlemek amacıyla 2018 ve 2019 yıllarında yürütülmüştür. Haziran-eylül ayları arasında örneklemeler haftalık yapılmış ve örneklemede her tarladan 100 bitkinin özellikle yaprak ve yaprak altları incelenmiştir. Parazitlenmiş ve parazitlenmemiş yumurta paketleri bulunduğu yaprak parçası ile birlikte laboratuvara getirilerek kültüre alınmıştır. Parazitli O. nubilalis yumurtaları ile parazitli olmayan yumurtalar günlük kontrol edilerek kaydedilmiştir. Trichogramma brassicae’nin Sakarya ilinde 2018 yılında doğal parazitleme oranı %94.82, 2019 yılında ise %40.58 olarak saptanmıştır. En yüksek doğal parazitleme 2018 yılında gerçekleşmiştir. İlçeler karşılaştırıldığında, en yüksek parazitlenme Ferizli ilçesinde (%100) meydana gelirken, en düşük parazitlenme Kocaali ilçesinde (%21.43) belirlenmiştir.

Amaç: Kilis ve Trabzon Kentsel Sit Alanında yer alan toplam 10 farklı yapı örneğine ait konut bahçesinin özellikleri ele alınarak, karşılaştırmalar yapılmış ve incelenmiştir. Avlu-bahçe biçimlenmesi, karakteristik özellikleri analiz edilmiştir. Bu incelemeler sonucunda yıllar içerisinde farklı etkilerle şekillenmiş olan konut bahçelerinin benzerlik ve farklılıklarının tespiti hedeflenmiştir.Materyal ve Yöntem: Çalışmanın materyalini Kilis Kentsel Sit Alanı ile Trabzon 1 ve 2 Nolu Kentsel Sit Alanı oluşturmaktadır. Kentsel Sit Alanları içerisinde her bir kent için 5’er adet olmak üzere toplam 10 adet Sivil mimarlık örneği belirlenmiştir. Belirlenen örnekler bahçe yapısı olarak irdelenmiş ve özellikleri belirlenmeye çalışılmıştır. Her bir örnek için formlar oluşturulmuş ve karşılaştırma yapılmıştır.Araştırma Bulguları: Kilis kenti için elde edilen bulgularda sert zemin kaplı avlu alanlarının daha baskın olduğu, avlu içerisinde havuz veya yeşil alanların sert zemin içerisinden ayrılarak belirlendiği tespit edilmiştir. Trabzon kenti için elde edilen bulgularda ise konut alanlarına ait yeşil alanların daha baskın olduğu belirlenmiştir. Kullanılan bitki türleri incelendiğinde Trabzon’da 35 farklı bitki türü, Kilis’te ise 6 farklı bitki türü tespit edilmiştir.Sonuç: Seçilen kent örneklerinin incelenmesi sonucunda, farklılıkların yanı sıra ortak özelliklerin de olduğu belirlenmiştir. Avlu-bahçe kullanımının günlük yaşamda önemli bir yerinin olduğu, iklimsel etkiler nedeniyle Kilis’te daha yoğun kullanımının olduğu söylenebilir. Trabzon’da bazı konut bahçelerinde yeşil alanların sert zemine dönüştüğü görülürken, Kilis’te ise bu durum geçerli değildir. Bitkisel kullanım anlamında ise Kilis’te sarılıcı ve tırmanıcı türlerin, Trabzon’da ise ağaç-ağaççık türlerinin daha yoğun kullanıldığı tespit edilmiştir., Objective: The characteristics of the residential garden belonging to a total of 10 different building samples in Kilis and Trabzon Urban Protected Areas were discussed, comparisons were made and examined. The courtyard-garden formation and its characteristic features were analyzed. As a result of these examinations, it is aimed to determine the similarities and differences of the residential gardens, which have been shaped by different effects over the years.Materials and Methods: Kilis Urban Protected Area and Trabzon 1 and 2 Urban Protected Areas constitute the material of the study. Within the Urban Protected Areas, a total of 10 examples of civil architecture have been determined, 5 for each city. The determined examples were examined as a garden structure and their characteristics were tried to be determined. Forms were created for each sample and comparisons were made.Results: As a result of the examination of the selected city examples, it has been determined that there are common features as well as differences. It has been determined that some features of residential gardens are similar and some are different. It has been determined that green areas have turned into hard ground in some residential gardens in Trabzon. In terms of herbal use, it has been determined that winding and climbing species are used more intensively in Kilis, and tree-shrub species are used more intensively in Trabzon.Conclusion: As a result of the examination of the selected samples, both common and different inferences were obtained for each sample. It has been determined that some features of residential gardens are similar and some are different. It has been determined that green areas have turned into hard ground in some residential gardens in Trabzon. In terms of herbal use, it has been determined that winding and climbing species are used more intensively in Kilis, and tree-shrub species are used more intensively in Trabzon.

Hızlı nüfus artışı ve plansız kentleşmenin etkisiyle, kentsel peyzajda farklı yaş gruplarındaki çocuklara hitap eden çocuk oyun alanları yetersiz kalmaktadır. Bu çalışmanın amaçları; oyunun çocuk için önemi ve kentsel peyzajda çocuk oyun alanlarının önemini ortaya koymak, çocuk oyun alanlarını peyzaj planlama kapsamında değerlendirerek, Didim (Aydın) ilçesindeki çocuk oyun alanlarının mevcut durumunu ortaya koymaktır. Didim (Aydın) ilçesindeki çocuk oyun alanları, kantitatif analizlerle yeterlilikleri incelenmiştir. Çocuk oyun alanlarının mevcut ve geleceğe (2022’den 2035 yılına kadar) yönelik durumları ortaya konulmuştur. Kentsel peyzajda çocuk oyun alanlarının bir planlama sistemi ile değerlendirilmesinin gerektiği vurgulanarak, kent içindeki sayılarının artırılması ile ilgili öneriler sunulmuştur.

The daily animal protein intake of an average Nigerian is far less than the World Health Organization recommended minimum standard. The egg is the cheapest and most affordable animal protein source in Nigeria, but its production has not been able to match the increasing demand capacity. Premised on the above facts and to identify ways to intensify egg production, the study was specifically designed to examine the trend in egg production and establish the relationship between egg production and selected macroeconomic fundamentals in addition to other variables in Nigeria. The study used time series data from the period 1961 to 2020. The data were sourced from the Food and Agricultural Organization (FAO), the World Bank, and the Central Bank of Nigeria. The Augmented Dickey-Fuller unit root test and ADF-GLS unit root test were used to confirm the stability of the series. The Engle-Granger two-step technique was used to test for the cointegration of the series. The empirical finding showed that the amount of credit disbursed to the agricultural sector, per capita income, and the quantity of maize and chicken meat produced are positive determinants of egg production in both long and short-run periods. In contrast, the consumer price index (inflation rate) relates negatively in both periods to egg production. To upsurge egg production in the country, it is recommended that more credit facilities be injected into the agricultural sector. At the same time, the inflation rate is maintained at a minimal rate in the country.

In recent years, the production of functional foods is increasing day by day due to the increasing awareness of people about nutrition and their preference to healthier foods. Probiotic yogurts are one of the products produced to reveal the positive effects of probiotic microorganisms on health through scientific studies and to increase the rate of consumers' consumption of probiotic foods day by day. In this study, some microbiological properties of commercially produced probiotic yoghurts sold in Kırşehir were investigated. Total aerobic mesophilic, streptococci, lactobacilli and coliform bacteria counts of probiotic yogurt samples were analyzed. It has been determined that the bacterial counts of the examined yoghurts are in accordance with the Turkish Food Codex Communique on Fermented Dairy Products. It was concluded that the microbiological quality of the A coded sample was better than the B coded sample. The results obtained are in accordance with the probiotic food criteria in terms of the microorganism species examined., Son yıllarda insanların beslenme konusundaki artan bilinci ve daha sağlıklı gıdalara olan yönelimi sebebiyle fonksiyonel özelliğe sahip gıdaların üretimi her geçen gün artmaktadır. Probiyotik yoğurtlar, bilimsel çalışmalarla probiyotik mikroorganizmaların sağlık üzerine olumlu etkilerinin ortaya konulması ve tüketicilerin probiyotik gıdaları tüketme oranının gün geçtikçe artmasına yönelik üretilen ürünlerden biridir. Bu çalışmada Kırşehir’de satışa sunulan ticari olarak üretilmiş probiyotik yoğurtların bazı mikrobiyolojik özellikleri incelenmiştir. Probiyotik yoğurt örneklerinin toplam aerob mezofilik, streptokok, laktobasil ve koliform bakteri sayımı yapılmıştır. İncelenen yoğurtların bakteri sayılarının Türk Gıda Kodeksi Fermente Süt Ürünleri Tebliği’ne uygun olduğu tespit edilmiştir. A kodlu örneğin mikrobiyolojik kalitesinin B kodlu örneğe kıyasla daha iyi olduğu sonucuna varılmıştır. Elde edilen sonuçlar incelenen mikroorganizma türleri bakımından probiyotik gıda kriterlerini karşılamaktadır.

Çalışmanın temel amacı Chia (Salvia hispanica L.) bitkisinin silaj üretiminde kullanılabilirliğini belirlemek ve yem değerini ortaya koymaktır. Chia bitkisi süt olum döneminde hasat edilmiş ve 4 muamele 3 tekerrür (kontrol, %2.5 melas, %1 tuz, %2.5 melas + %1 tuz) olacak şekilde silaja dönüştürülmüştür. Chia bitkisi silajının fiziksel (sıcaklık, renk, pH, suda çözünür karbonhidrat miktarı), kimyasal (kuru madde, ham protein, organik madde, kül, toplam karbonhidrat, eter miktarı, asit deterjan lignin, asit deterjan lif, nötr deterjan lif, ham lif, sindirilebilir ham protein, toplam sindirilebilir besin maddeleri, sindirilebilir kuru madde, kuru madde alımı, lifsiz karbonhidratlar, metabolize edilebilir enerji, bağıl besleme değeri, bağıl yem kalitesi, hemiselüloz, selüloz, azot içermeyen öz, enerji değeri) ve mikrobiyel (toplam aerob mezofilik bakteri, laktobasil ve enterobakter sayısı) özelliklerini belirlemek için analizler yapılmıştır. Mevcut RFV değerlerine göre %2.5 melas + %1 tuz katkılı chia bitkisi silajı 164.58±4.73 değer ile yüksek kaliteli silaj olarak kabul edilmiştir. Ayrıca %2.5 melas + %1 tuz katkılı silajın kontrol grubuna göre daha iyi olduğu tespit edilmiştir., The main objective of the study was to determine the usability of Chia (Salvia hispanica L.) plant in silage production and to reveal its feed value. Chia plant was harvested during the milk production period and 4 treatments were converted into silage with 3 replications (control, 2.5% molasses, 1% salt, 2.5% molasses + 1% salt). Analyzes were made to determine the physical (temperature, color, pH, water soluble carbonhydrates value), chemical (dry matter, crude protein, organic matter, ash, total carbonhydrates, ether extract, acid detergent lignin, acid detergent fiber, neutral detergent fiber, crude fiber, digestible crude protein, total digestible nutrients, digestible dry matter, dry matter intake, non fiber carbonhydrates, metabolizable energy, relative feed value, relative forage quality, hemicellulose, cellulose, nitrogen free extracts, energy value) and microbial (total aerobic mesophilic bacteria, lactobacilli and enterobacter count) properties of chia plant silage. According to present RFVs, 2.5% molasses + 1% salt added chia plant silage was considered high quality silage with a value of 164.58±4.73. In addition, silages with 2.5% molasses + 1% salt were found to be of higher quality than the control samples.

This study was carried out to assess the morphological and genetic variability of seven accessions of Abelmoschus L. species using morphometric analysis and ribulose bisphosphate carboxylase large chain (RBCL) molecular markers. Using a completely randomized block design, seeds of the okra accessions were planted with three replicates each. During the developmental stage, the morphological features of the accessions were observed and recorded according to the standard descriptor for the crop. Morphologically, all the accessions exhibited a degree of similarities, albeit, at maturity, the leaf, plant height, leaf colour, and leaf shape became distinct. A cluster of the phenotypic characterization was observed at a 3.74 level of coefficient of similarity with two distinct clusters, which were predicted to be A. esculentus and A. caillei. The percentage variance of the two principal components was 55.12% and 22.69% with corresponding Eigenvalues of 4.11 and 1.69, respectively. Results of the RBCL analysis revealed genetic variability at a 0.80 level of coefficient of similarity. Two distinguishable clusters were observed. Both morphometric and genotyping results suggest that variations exist among and within the seven accessions. In conclusion, there is a need to frequently evaluate plant genetic resources held in gene banks as they may not reflect the whole range of diversity inherent in the species.

Effects of 5 commercial biopreparats named; Dacron®, Florbac®, Dipel®, Delfin® and Rebound® containing different Bacillus thuringiensis (Bt) strains on the 3rd instar larvae of the tomato leaf miner, Tuta absoluta (Meyrick, 1917) (Lepidoptera: Gelechiidae) were determined under laboratory conditions. T. absoluta, tomato (Gusto F1) variety and some commercial biopreparats were used as materials in the study. Production of T. absoluta larvae were performed under the conditions of the growth chambers where the tomato variety was grown (25±1°C, 60±5% RH and 16:8 photoperiod). Under laboratory conditions, 1, 3 and 5% concentrations of commercial biopreparats were applied on the 3rd instar larvae of the pest, and the experiment was carried out with 5 replications according to a randomized parcels design. As a result of the application of 1% IU/mg concentrations of Dacron® and Delfin® commercial biopreparats, 100% mortality rate was determined in the 3rd instar larvae of T. absoluta on the 7th day counts. When 3 and 5% IU/mg concentrations of all commercial biopreparats were applied, a mortality rate of 100% was recorded on the 3rd instar larvae of T. absoluta on the 5th and 7th day counts. In-vitro, as the concentration of commercial biopreparats increased, mortality rate of the 3rd instar larvae of T. absoluta increased. However, it would be appropriate to conduct field trials with the same commercial biopreparats to recommend their use of them commercially.

This study was carried out by visiting the designated areas at least twice between the months of April and October of each year between 2014 and 2016 to determine the phytophagous Syrphidae species in Antalya (Korkuteli), Afyonkarahisar (Dazkırı, Dinar), Burdur, Isparta (all districts), and Konya (Beyşehir) located within the borders of the Lakes Region. Adult syrphid individuals were collected from trees, shrubs, and herbaceous plants using sweep-net and mouth aspirator from agricultural areas, uncultivated lands and forest areas rich in vegetation and flowering plants in 46 different sampling points. As a result of the study, a total of 48 phytophagous species belonging to the genera Cheilosia (7), Eumerus (13) and Merodon (28) were found. Merodon nigritarsis (17 %), Merodon aff. bessarabicus (8 %), Merodon spinitarsis (6,25 %), Eumerus bicornis (6,16 %), Merodon crassifemoris (6,16 %) Merodon italicus (5,5 %), Merodon avidus (5 %), Cheilosia soror (3.2 %) and Merodon alagoezicus (2,6 %) were determined as the most abundant and common species., Bu çalışma, 2014-2016 yılları arasında Göller Yöresi sınırları içerisinde yer alan Afyonkarahisar (Dazkırı, Dinar), Antalya (Korkuteli), Burdur, Isparta (tüm ilçeler) ve Konya (Beyşehir)’da fitofag Syrphidae türlerini belirlemek amacıyla, her bir yılın nisan-ekim ayları arasında belirlenen alanlara en az ikişer kez gidilerek yürütülmüştür. Örnekleme tarım alanları, işlenmemiş araziler ile ormanlık alanlardaki bitki örtüsü ve çiçekli bitkiler bakımından zengin olan sulak alanlardan yapılmıştır. Ergin Syrphidler, 46 lokaliteden, ağaç, çalı ve otsu bitkiler üzerinden atrap ve ağız aspiratörü kullanılarak toplanmıştır. Çalışma sonucunda, Cheilosia (7), Eumerus (13) ve Merodon (28) cinslerine ait toplam 48 adet fitofag karakterde tür bulunmuştur. Merodon nigritarsis (% 17), Merodon aff. bessarabicus (% 8), Merodon spinitarsis (% 6,25), Eumerus bicornis (% 6,16) ve Merodon crassifemoris (% 6,16) Merodon italicus (% 5,5), Merodon avidus (% 5), Cheilosia soror (% 3.2) ve Merodon alagoezicus (%2,6) en bol ve yaygın bulunan türler olarak belirlenmiştir.