Search

This study aimed to evaluate the effect of different time of taking cutting and IBA concentrations on the rooting of Myrtus communis. White and black fruity myrtle types were used as plant materials. The cuttings were obtained from Batı Akdeniz Agricultural Research Institute (BATEM) collection garden. The effects of 0 (control), 500, 1000, 2000, 4000 and 8000 mg L-1 doses of IBA applications and time of taking cutting (February, March, April and May) on the rooting were investigated. The highest rooting percentage in black fruity myrtle was obtained from cuttings taken in February and applied 1000 mg L-1 (76.67%) IBA, while the lowest rooting was obtained from cuttings applied 500 mg L-1 taken in May. White fruity myrtle was rooted at a lower rate than black fruity myrtle. It was determined that the highest rooting percentage (43.33%), shooting percentage (43.33%), rooted-shooted rates (43.33%) and average root number (1.63 pcs) in the white fruity myrtle were 500 mg L-1 IBA dose in April. In addition, the study showed that the best rooting of white myrtle was in the cuttings taken in April and applied 500 mg L-1 IBA. As a result, it can be recommended to use the cuttings taken in April without any application for the best rooting in black fruity myrtle cuttings.

The research aims reviewed impact of the Cassava Processing Mill Effluent (CME) on the physco-chemical properties of soils. Collected samples of three chosen areas at the Igbatoro community, Akure, Ondo State, Nigeria and labeled as A B C. Soil samples free from cassava mill effluent were likewise gathered from two unique areas marked D and E to serve as control samples at an interval of 15 cm depth from the top. Chemical changes occurred in the soil because of the release of effluent from cassava handling plants; the soil samples collected were analyzed in the laboratory utilizing the Atomic Absorption Spectrometry (AAS) method. The accompanying physical and chemical parameters were investigated; soil texture, soil porosity, particle size, TOC, pH, electrical conductivity, Pb, Zn, Cr, Fe, K, Ca, and Na. Results were compared with the result obtained from the control site Federal Environmental Protection Agency (FEPA) and World Health Organization (WHO) standards. Analysis shows that the soil samples with CME exceeds the WHO and FEPA standards. The result shows that the CME has contaminated the soil and made it unsatisfactory for agricultural purposes; this also affected the environment and the soil organic matter. Based on WHO and FEPA standard regulations, these metals exhibit hazardous concentrations. There was no huge expansion in Pb and Cr grouping of CME samples with the control tests. The chemical concentration of CME and its consequences for the soil propose its true capacity as a bio fertilizer particularly for K and Na contents. Findings shows that the effluent has great effect on the surrounding soil, and which leads to soil pollution, remediation should be practice.

Amaç: Covid-19 pandemi sürecinde tüketicilerin yaş meyve ve sebze (YMS) satın almada tercih kriterleri ile bu ürünlerinin satın alındığı yer için tercih kriterlerinin sosyo-ekonomik özelliklere göre belirlenmesi amaçlanmıştır.Materyal ve Yöntem: Çevrimiçi anket çalışması yapılmıştır. Olasılıksız örnekleme tekniklerinden biri olan kartopu örnekleme yöntemi kullanılarak, Türkiye'nin tüm illerinde ikamet eden kişiler arasından 720 kişilik bir örneklem seçilmiştir. Sosyo-ekonomik özellikler ile tercih kriterleri arasındaki istatistiksel ilişkiyi incelemek için Mann-Whitney U ve Kruskal Wallis testleri kullanılmıştır.Araştırma Bulguları: YMS ürünleri satın alınırken en çok önem verilen kriterler sırasıyla ürün tazeliği, tat/koku özelliği ve gıda güvenliğidir. Satın alınacak yer seçiminde ise sırasıyla mekandaki ürünlerin tazeliği, mekan ve personelin hijyenidir. Kadınlar erkeklere göre tazeliğe daha fazla önem vermektedir (p, Objective: The objective of this study was to determine the preference criteria for purchasing fresh fruits and vegetables (FFV) and for where FFV is sold according to thesocio-economic characteristic of consumers during the Covid-19 pandemic.Material and Methods: In order to meet the above objective, an online survey was conducted. A sample of 720 respondents was selected from the residents of all cities in Turkey using the snowball method, which is one of the non-probability sampling methods. Mann-Whitney U and Kruskal Wallis tests were used to examine the statistical relationship between socio-economic characteristics and preference criteria.Results: The most important criterion are respectively freshness, taste/smell and food safety for purchasing FFV products. Besides, when choosing the place to be purchased, the most important criteria are respectively freshness, hygiene of place and hygiene of staff. Women give more importance to freshness of pruducts compared to males (p

Watermelon is mostly eaten in fresh form due to its high moisture content which is responsible for its deterioration within a short time. Foam-mat drying of watermelon was carried out using a mechanical dryer. In the foam mat drying experiments, 10% egg albumen and 2% carboxyl methylcellulose were used as the foaming agent and stabilizing agent, respectively. Thin layer drying was carried out in the mechanical dryer under temperatures of 60 and 70C. Some nutritional qualities and chemical compositions of the watermelon were determined before and after drying. The result of the phytochemical properties revealed that the watermelon flakes have a high value of flavonoid content of 1.18±0.02 and 1.09±0.00 mg 100 g-1 with low terpenoid contents of 0.10±0.00 and 0.11±0.00 mg 100 g-1 for the sample dried using 60 and 70C respectively. High ferric ion reducing antioxidant power (FRAP) value of 38.73±0.90 and 41.25±0.90 mg g-1 with low lycopene value of 0.312±0.00 and 0.323±0.01 mg g-1 was observed for the antioxidant properties of watermelon dried at 60 and 70⁰C. The vitamin content shows that the flakes are highly rich in vitamin C (46.26±0.03 and 47.35±0.02 mg g-1 for 60 and 70C, respectively) and had a low vitamin B1 content (0.15±0.01 and 0.13±0.00 mg g-1 for drying temperature of 60 and 70C, respectively). Therefore, the results of the foam-dried watermelon flakes showed that the qualities of the watermelon were preserved during drying and safe for consumption.

Tarımsal üretimin sürdürülebilirliği açısından makro besin elementlerinden biri olan fosfor toprak verimliliği için büyük önem taşımaktadır. Ülkemiz topraklarında fosfor (P) miktarları araştırıldığında toplam fosfor (TP) miktarlarının iyi düzeyde olduğu ancak yarayışlı fosfor (YP) düzeylerinin yetersiz olduğu saptanmıştır. Bu çalışmada Develi Ovası topraklarında belirlenen koordinatlarda 0-30,30-60 ve 60-90 cm derinlikten alınan toprak örneklerinin, pH, EC, TP ve YP içerikleri belirlenmiş ve incelenmiştir. Çalışma alanı topraklarının 0-30, 30-60, 60-90 cm’deki en düşük pH ve EC değerleri sırasıyla 6.75, 6.80, 7.50 ve 0.25 dS m-1, 0.25 dS m-1, 0.31 dS m-1, en yüksek değer 9.88 ve 110.1 dS m-1 olarak ölçülmüştür. Ayrıca en düşük TP içeriği sırasıyla 52.6 mg kg-1, 80,6 mg kg-1, 85.3 mg kg-1, en yüksek TP içeriği sırasıyla 1582 mg kg-1, 1004.5 mg kg-1, 950 mg kg-1 olarak, 0-30, 30-60, 60-90 cm’deki en düşük YP içeriği sırasıyla 5.1 mg kg-1, 0.1 mg kg-1, 1.15 mg kg-1, en yüksek YP içeriği sırasıyla 77.1 mg kg-1, 78.7 mg kg-1, 52.3 mg kg-1 olarak saptanmıştır. Çalışma sonucunda toprak örneklerinin TP, YP değerine göre genel olarak yüksek bulunmuştur., Phosphorus, one of the macronutrients, is of great importance for soil fertility in terms of the sustainability of agricultural production. When the phosphorus (P) amounts in the soils of our country were investigated, it was determined that the total phosphorus (TP) amounts were at a good level, but the available phosphorus (YP) levels were insufficient. In this study, pH, EC, TP and YP contents of soil samples taken from 0-30, 30-60 and 60-90 cm depths at the coordinates determined in the Develi Plain soil were determined and examined. The lowest pH and EC values of the soils of the study area at 0-30, 30-60, 60-90 cm were 6.75, 6.80, 7.50 and 0.25 dS m-1, 0.25 dS m-1, 0.31 dS m-1, respectively, and the highest the value was measured as 9.88 and 110.1 dS m-1. In addition, the lowest TP content was 52.6 mg kg-1, 80.6 mg kg-1, 85.3 mg kg-1, the highest TP content was 1582 mg kg-1, 1004.5 mg kg-1, 950 mg kg-1, respectively, The lowest YP content at 0-30, 30-60, 60-90 cm was 5.1 mg kg-1, 0.1 mg kg-1, 1.15 mg kg-1, the highest YP content was 77.1 mg kg-1, 78.7 mg kg-1 respectively. It was determined as 1.52.3 mg kg-1. As a result of the study, the TP of the soil samples was found to be higher than the YP value in general.

This research work examined the tendencies and patterns in the rainfall in carefully chosen localities of Southwest and South-South Nigeria. Rainfall data from 1983-2014 in Ibadan, Lagos, Benin, Calabar, Port Harcourt and Warri were used for this study. Standard deviation, mean, coefficient of skewness, coefficient of kurtosis, coefficient of variation and standardized anomaly index were engaged to analyze the data and describe the distribution of rainfall in these stations. The data were analyzed using statistical package for social sciences, SPSS 17 and Minitab 16. The outcomes revealed that the maximum annual rainfall occurred at Warri station 4489.80 mm in the year 2008 and the minimum occurred at Benin 229.10 mm in 2005. Also, Benin has the maximum coefficient of variation of about 24.72%, while Port Harcourt has the minimum coefficient of variation of about 12.71%. Warri station was positively skewed indicating that it experienced frequent low rainfall values, while Port Harcourt was approximately symmetrical skewed. Warri has kurtosis coefficient of 4.45 which is highest among others. However, the patterns of rainfall in these areas are random or fluctuating. It is recommended that models built on the perceived decreasing rainfall, such as drainages, dams, have to be reviewed.

This research work determined the physicochemical, cooking and milling characteristics of four Nigerian rice varieties namely Illa from Southern, Abakaliki South-East, Jemila North and Ofada from West.The physiochemical, milling and cooking properties of rice are solely determining the preference, choice and economy of rice. The four rice varieties grown in different region in Nigeria were investigated for cooking, milling and physical, cooking and chemical characteristics. The result from axial dimension classified all the studied rice varieties as long grains. Illa rice recorded highest value (43.96 g) of 1000 grain weight while lowest value of 20.46 g was observed in Ofada rice. The variation in grain shape were not significant at (P>0.05) and all the tested varieties fall within the slender shapes. All the tested samples displayed good Milling behavior. Ofada rice elongated more than other varieties. The broken percentage was higher and lower in Illa rice (36.72%) and Abakaliki (28.78%) respectively. There were similarities in milling recovering of rice varieties, but Illa had highest expansion (swelling) capacity while Ofada had lowest swelling power. Amylose and gelatinization temperature showed a good relationship, Ofada rice with higher amylose content had lowest gelatinization temperature. The determined cooking time of the rice sample varied from 5.56 to 6.77 mins, Jemila rice will cook faster than other varieties. Illa rice had highest value (353.76%) of water absorption capacity, followed by Abakaliki rice with 185.76% Water Absorption Capacity and Ofada rice which had 158.62% WAC. The lowest value (155.60%) of Water Absorption Capacity was found in Jemila rice variety.

The effect of drying temperature on drying characteristics of cooked and fermented palm nuts were determined. The samples were processed using two methods (cooking and fermentation). The rate of drying the samples was observed to increase with corresponding increase in temperature and drying time. It was duly observed that at 70C, Tenera sample (TS), Pisifera sample (PS) and Dura sample (DS) attained their constant drying rates at 720 mins, 600 mins, and 780 mins. At 80C TS, PS and DS drying rates falls to zero at 660mins, 600 mins and 720 mins, for 90C drying temperature, TS and PS had same constant drying rate at 540 mins, DS constant drying rate was found at 600mins. For 100C TS constant drying rates was observed at 480mins while PS and DS had same constant drying rate at 420mins respectively. The effective drying of the samples was observed to occur at falling rate across the varieties and processing methods. The lower temperature (70C) decreased the drying rates while the higher temperature increased the drying rates. The average drying time for cooked samples irrespective of sample varieties were 740 mins, 620 mins, 460 mins and 500 mins for temperature range of 70-100C respectively while for the fermented samples, the average drying time were 680 mins, 660 mins, 560 mins and 440 mins at temperature range of 70-100C respectively. The regression equations were found to give the best fit with highest coefficient of variation (R2) values. Mostly all the samples irrespective of processing methods exhibited quadratic regression equations. The cooked samples displayed better dry characteristics than fermented samples.

The aim of this study was to investigate the total oil content and fatty acid composition of 26 pecan cultivars oils. Significant differences were observed between the total oil contents and fatty acid composition of pecan cultivars (P

In this study, the germination and early seedling growth, biochemical and antioxidant enzyme activities (CAT, SOD, POD, and APX) of one-year, broad-leaved Linas safflower belonging to the Compositeae family were investigated at different salt concentrations (0, 50, 100, 150 and 200 mM). With increasing salt concentration, a 68.83% decrease in seedling length, 71% in stem length, 34% in germination rate, and 77% in fresh plant weight were determined. In addition, total phenolic content (267%), total flavonoid content (904%), CAT (462%), SOD (56%), POD (100%), and APX (381%) antioxidant enzyme activities were increased in parallel with the salt concentration. In addition, it was determined that as the salt stress increased, the water-soluble protein content decreased by 48%. In the study, it was determined that the seeds were relatively resistant to 100, 150, and 200 mM NaCl salt concentrations, and germination continued. As a result, it has been understood once again that our country has been feeling a negative impact lately, and the determination of alternative plants for growing oily plants has gained more importance in these days. Safflower, which is one of these plants, is a strategically important species both in terms of its oil content and being a source of biodiesel. This study carried out in this context will be a resource for our farmers regarding future studies on safflower seeds and which salt concentrations can be used for cultivation.

Kurak dönemlerde tarımsal amaçlı kullanılan suyun kıt bir kaynak olması nedeniyle, tarım sektöründe suyun teknik koşullara uygun bir şekilde verilmesi gerekliliği günümüzde büyük bir önem kazanmıştır. Bu çalışmada, suyun yeterli ve kıt olması durumunda doğrusal programlamadan yararlanarak, bir sulama alanında optimum bitki desenini belirlemek ve sonuçta üreticinin kar’ını yükseltmeyi amaçlamaktadır. Bölge olarak Çanakkale’nin Özbek ovası ele alınmıştır. Özbek ovasında toplamda 12018 dekar alanı tarımsal üretim gerçekleştirilmektedir. Bu alan içerisinde alanı temsil eden ve yoğunlu en fazla olan iki farklı ölçekteki işletme ele alınmıştır. Farklı iklim koşullarında; kurak, normal ve yağışlı yıllara göre ve bitki su ihtiyacının S1(%100), S2(%80), S3(%50) karşılandığı sulama konularına göre doğrusal programlama modeli (WinQSB) kullanılarak optimum bitki deseni belirlenmiştir. Farklı iklim ve sulama suyu miktarları ve elde edilebilecek verim değerlerine göre üreticinin elde edebileceği net gelir belirlenmeye çalışılmıştır.

Modern kültür çeşitleri organik tarım gibi sınırlı girdi kullanılan tarım sistemlerinde, bu sisteme özgü koşullarda hüküm süren rekabetçi şartların yarattığı stres koşullarına ve zorluklara yeteri kadar dayanıklı değillerdir. Oysaki eski yerel genotipler sahip oldukları heterojen genetik yapı nedeni ile modern kültür çeşitlerine kıyasla verim, kimyasal içerik ve stres koşullarına dayanıklılık gibi birçok özellik bakımından çeşitlilik göstermektedirler. Diğer yandan organik koşullar altında yetiştiriciliği yapılan çeşitlerin, biyotik ve abiyotik koşullara daha dayanıklı ve yetiştirildiği ortamda daha rekabetçi olması beklenmektedir. Bu stres faktörlerinden en çok karşılaşılanlardan birisi su stresi olup, kısıtlı sulamalar ve düzensiz yağışlar nedeniyle verim ve kalite kayıpları yaşanabilmektedir. Bu nedenle, stres faktörlerine dirençli, ciddi verim kayıpları yaşamayan çeşitlere ihtiyaç duyulmaktadır. Çalışmada, Çanakkale yöresine ait (Biga) Hırsız kaçıran yerel kavun genotipinde farklı seviyelerde sulama uygulamalarının konvansiyonel tarım ve organik tarım şartları altında, verime olan etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla, kavun bitkileri 2019 ve 2020 yıllarında, tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekerrürlü olarak yetiştirilmiş ve üç farklı sulama seviyesi (A sınıfı buharlaşma kabından meydana gelen buharlaşmanın %0’ı %50’si, %100’ü) uygulaması gerçekleştirilmiştir. Çalışmada Hırsız Kaçıran genotipine ait kavunlarda verim ve verimi etkileyen bazı morfolojik özellikler (meyve boyu, meyve çapı, kabuk kalınlığı, meyve eti kalınlığı, çekirdek evi boyu) değerlendirilmiştir. Sulama uygulamalarında en yüksek verim en fazla sulama uygulamasından elde edilmiştir. Kısıtlı sulanan koşullarda meyve boyutlarında azalma meydana gelmiştir. Kabuk kalınlığı ve çekirdek evi boyu parametreleri önemsiz bulunmuştur. Bununla birlikte, pazarlanabilirlik açısından önemli olan et kalınlığı sulama miktarının azalmasıyla olumsuz etkilenmiş fakat yetiştiricilik koşullarının meyve et kalınlığını istatistiksel olarak etkilemediği belirlenmiştir. Böylece verim ve verimi etkileyen bazı meyve özelliklerinin sulama düzeylerinden etkilendiği ancak yetiştiricilik koşullarının verim dışında büyük farklılıklara yol açmadığı sonucuna varılmıştır.

The survey was conducted in 2020 to determine the awareness level of walnut producers regarding crop protection practices in Adilcevaz and Hizan districts of Bitlis province, where walnut production is widespread. With this in mind, a face-to-face survey was conducted using a simple random sampling method among 87 producers in a total of 10 randomly selected villages from two districts. Within the scope of the research, walnut growers were found to be highly educated and most had non-agricultural income. The manufacturers in question take into account the recommendations of sellers and Agriculture and Forestry department when choosing pesticides and deciding on the usage dose rates, that the brand recognition and active ingredients are important to pesticide preferences, that they don't use the same pesticides in the fight against the same diseases and pests, They start spraying without seeing the signs of disease and harmful factors in the plant, they apply the recommended dose in drug applications, pesticides used leave residue on product. They observe the waiting time between spraying and harvesting and wear protective clothing and masks during spraying, they do not simply throw-away empty pesticide box and packages used after the application into the agricultural fields or their surroundings, they clean the sprayer, but they use the sprayer without calibration, they mix pesticides and prefer cultural methods over chemical methods, and they do not have any knowledge about the word biopesticide. It is known that producers generally choose chemical control in the solution of plant protection issues, and the indiscriminate use of these pesticides has many adverse effects on human and environmental health.

Both animals and employees need to improve the indoor conditions in livestock barns and keep them at an optimum level. With the development of automation systems for increased productivity and mechanisation, more systematic production occurs within the poultry houses and the need for a workforce is reduced. However, the increase in industrialisation and herd size can cause noise pollution problems in the poultry house. In this study, noise levels were measured and statistically evaluated in a laying hen farm operating in a battery-type cage in the Bursa region. It is aimed to be assessed according to environmental pollution and animal welfare. It was measured in the corridors between the rows of cages and on the cage floors with the studied facility's noise meter (EXTECH SDL600). The obtained noise data were determined by the SPSS statistical program, the variance analysis of the differences between the corridors and the relationship between the layer hen house environmental factors (temperature, humidity and wind speed) and the regression analysis. According to the results measured throughout the year in the investigated enterprise, the maximum noise intensity was measured as 80.6 dB, and the minimum noise intensity was measured as 76.3 dB. The differences between the noise values measured in the aisles and floors of the cage rows are statistically significant., Hayvan barınaklarında iç ortam koşullarının iyileştirilmesi ve optimum düzeyde tutulabilmesi hem hayvanlar açısından hem de çalışanlar için oldukça önemlidir. Verim artışına yönelik otomasyon sistemlerinin gelişmesi ve makineleşmenin artmasıyla kümesler içerisinde daha sistematik üretim gerçekleşmekte ve insan gücüne ihtiyaç azalmaktadır. Fakat makineleşmenin ve sürü büyüklüğünün genişlemesi kümes içerisinde gürültü kirliliği problemine neden olabilmektedir. Bu çalışmada, Bursa bölgesinde faaliyet gösteren batarya tipi kafeste yetiştiricilik yapılan yumurta tavuğu kümesinde gürültü düzeyleri ölçülmüş ve istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Çevre kirliliği ve hayvan refahına göre değerlendirilmesi amaçlanmıştır. İncelenen işletmede gürültü ölçer (EXTECH SDL600) ile kafes sıraları arasındaki koridorlarda ve kafes katlarında ölçülmüştür. Elde edilen gürültü verileri SPSS istatistik programıyla koridorlar arasındaki farklılıklar varyans analizi ve kümes içerisindeki çevresel faktörler (sıcaklık, nem ve rüzgâr hızı) ile arasındaki ilişki regresyon analiziyle belirlenmiştir. İncelenen işletmede yıl boyunca ölçülen sonuçlara göre maksimum gürültü şiddeti 80.6 dB, minimum gürültü şiddeti 76.3 dB olarak ölçülmüştür. Kafes sıraları koridorlarında ve katlarında ölçülen gürültü değerleri arasındaki farklılıklar istatistiksel açıdan önemlidir.

This study was carried out to evaluate the effects of different plant growth regulators on the ornamental sunflower plant. The seedlings belonging to Helianthus annuus L. cv. Sunsantion F1 were planted in plastic pots (2 L) containing peat: perlite (1:1, v/v) medium at four true leaf stage. Spray treatments of aminoethoxyvinil glycine (AVG; 250 and 500 ppm), Promalin (5 and 10 ppm), Thidiazuron (TDZ; 5-10 µM), Ethephon (100 ppm) were applied to seedlings 20 days after transfer to the pots, and treatments were repeated 10 days after the first application. Flower life (days), flower diameter (cm), stem diameter (cm) and plant height (cm) were determined. According to statistical analysis, AVG at 250 ppm significantly increased the flower life from 9.17 d in control plants to 11.08 d whereas there were no significant effects on flower diameter and plant height. Both concentrations of Promalin and TDZ increased stem diameter significantly. However, TDZ increased the flower life from 9.17 d (control plants) to 10.36 at 10 µM and 10.33 at 5 µM TDZ. Ethephon application prevented flower bud opening and caused the leaves to be yellowing. These results may suggest AVG and TDZ pre-treatments increase the quality and shelf-life of the potted sunflower plant.

It is already known that secondary metabolites in plants are affected by many parameters such as biotic and abiotic stress conditions and can vary in quantity. Sorbitol, which is used to increase osmolality in cells, is an important source of abiotic stress. The present study was conducted to determine the effects of sorbitol applications at different doses by foliar spraying on total phenolic, total flavonoid, and antioxidant activity in Safflower (Carthamus tinctorius L.) at different times. Olein variety was used as the material in the study and different sorbitol doses (0.5 g/L, 25 g/L, 50 g/L and 100 g/L) were applied by foliar spraying. Sorbitol doses were applied in three different growth periods (before, during, and after blooming). The total amount of phenolic and flavonoid substances and DPPH free radical scavenging activity of the drugs obtained from all samples were examined after the harvest was completed. Although it was determined that the effect of increasing sorbitol doses applied in different growth periods on the total amount of phenolic and flavonoid substances and on the DPPH free radical scavenging activity was statistically not significant, the interaction of sorbitol doses x different growth periods in the total phenolic substance content was significant. The highest total phenolic content was determined as 133.00 mg GAE/g in the before blooming period of the plant in safflower. The total amount of flavonoid substance was determined as 24.46 mg QE/g in the before blooming period of the highest plant. The highest DPPH free radical scavenging activity was found to be 92.86% in the after blooming period. As a result, when the study outcomes were evaluated according to different development periods in safflower, it is possible to rank the development periods of the total phenolic substance content and total flavonoid substance amounts as before blooming > blooming period > after blooming. We can list the antioxidant activity as after blooming > blooming period > before blooming.

In this study, the efficiency of energy consumption and the amount of greenhouse gas emissions from the cultivation of sauceboat pepper were determined. The experiments and research data are based on the 2020 growing season and were conducted in the Karaisali district of Adana province, Turkey. The primary data used in this study, such as the financial system, labor efficiency, fuel consumption levels, weights of tools and machinery used in sauceboat pepper production, fertilizer, and seedling quantities, were obtained from existing calculations, previous studies, and various sources. The energy ratio, specific energy, energy productivity, and net energy in sauceboat pepper were calculated as 0.82, 0.98 MJ kg-1, 1.02 kg MJ-1, and -6845.51 MJ ha-1, respectively. In the case of the sauceboat peppers, the energy of the fuel oil had the highest share of the total energy input, 31.65%. It was followed by energy for planting seedlings, energy for fertilizer, water energy for irrigation, energy for human labour, energy for spraying, and energy for machinery, with 21.55%, 19.64%, 12.55%, 8.59%, 4.45%, and 1.87%, respectively. Total GHG emissions were estimated as 3703.54 kgCO2-eq ha-1 for sauceboat pepper highest-quality production portion in human labour (31.18%). Human labour was followed by diesel fuel consumption (25.79%), machine (0.08%), seedling planting (15.90%), nitrogen fertilizer (15.88%), phosphate fertilizer (4.09%), herbicides (3.68%), fungicides (1.93%), calcium consumption (0.09%), magnesium application (0.08%) and iron (0.52%). In addition, the GHG value for the production of sauceboat peppers was calculated to be 0.096 kgCO2-eq kg-1.

Aims: In this study, the effects of four different concentrations (25, 50, 75 and 100%) of culture filtrate of Aspergillus niger on the infection of Meloidogyne incognita in tomato and pepper roots under controlled conditions (24 ± 1 °C, 60 ± 5% humidity) were investigated.Methods and Results: In the study, 500 II. Juvenile larvae (J2) were used and two days after inoculation, 10 ml of each concentration of A. niger culture filtrate was applied to each potting soil. The number of gall and egg masses in the roots and the J2 density in the soil were determined and the percentages control effects of the concentrations on these parameters were calculated 8 weeks after the application. The most effective concentrations on M. incognita in tomato and pepper roots were found at 100% and 75%, and there was no significant difference between these concentrations in their effects on gall, egg mass number and J2 density in soil (P≥0.05). It was determined that the nematicidal effect of A. niger culture filtrate decreased to 30% when it was below 50% dilution. The percentage control effect on gall, egg mass number and soil J2 density at 100% concentration of the culture filtrate in tomato were 86.3, 86.2 and 82.0%, respectively, while in pepper roots it was 89.1, 88.6 and 87.2%. At 75% concentration of A. niger, the control effect on gall, egg mass number and soil J2 density was determined as 79.9, 79.2 and 73.0% in tomato, 82.9, 82.0 and 79.4% in pepper.Conclusions: It was determined that the local A. niger isolate showed high nematicidal activity against M. incognita.Significance and Impact of the Study: A. niger culture filtrate was determined as a new source of biological nematicides for the control of M. incognita in tomato and pepper., Amaç: Bu çalışmada Aspergillus niger’in kültür filtratının 4 farklı(25, 50, 75 ve 100%) konsantrasyonunun kontrollü koşullar altında (24±1 ° C, 60±5% nem) domates ve biber köklerinde Meloidogyne incognita gelişimine etkisi araştırılmıştır.Yöntem ve Bulgular: Çalışmada nematod inokulumu olarak 500 II. Dönem larva (J2) kullanılmış ve inokülasyonundan iki gün sonra her saksı toprağına A. niger kültür filtratının her konsantrasyonundan 10 ml uygulama yapılmıştır. Uygulamadan 8 hafta sonra köklerdeki gal ve yumurta paketi sayıları ile topraktaki J2 yoğunluğu tespit edilmiş ve konsantrasyonların bu parametrelerdeki kontrol etki yüzdeleri hesaplanmıştır. Domates ve biber köklerinde M. incognita üzerinde en etkili konsantrasyonların %100 ve %75 olduğu saptanmış ve gal, yumurta paketi sayısı ve topraktaki J2 yoğunluğu üzerindeki etkileri arasında önemli bir fark bulunmamıştır (P≥0.05). A. niger kültür filtratının %50 seyreltmenin altına düştüğünde, nematisidal etkisinin %30’lara kadar düştüğü belirlenmiştir. Domateste kültür filtratının %100 konsantrasyonunda gal, yumurta paketi sayısı ve topraktaki J2 yoğunluğu üzerindeki yüzde kontrol etki sırasıyla %86.3, 86.2 ve 82.0 olarak saptanırken, biber köklerinde %89.1, 88.6 ve 87.2 olduğu bulunmuştur. A. niger’in %75 konsantrasyonunda ise gal, yumurta paketi sayısı ve topraktaki J2 yoğunluğu üzerindeki kontrol etki domateste sırasıyla %79.9, 79.2 ve 73.0 olarak belirlenirken, biberde %82.9, %82.0 ve %79.4 olduğu tespit edilmiştir. Genel Yorum: Yerel A. niger izolatının M. incognita’ya karşı yüksek nematisidal aktivite gösterdiği tespit edilmiştir. Çalışmanın Önemi ve Etkisi: A. niger kültür filtratı domates ve biberde M. incognita kontrolünde yeni bir biyolojik nematisit kaynağı olarak belirlenmiştir.

Amaç: Bu çalışma, Kahramanmaraş ve Adana illerinde çeşitli ilçelerde bulunan şeker pancarı tarlalarında yabancı ot türü, yoğunluğu, sıklığı ve genel kapsama alanını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Ayrıca 2000-2001 yıllarından 20 yıl sonra şeker fabrikası üretim alanları ile yabancı ot türleri ve yoğunluğunda meydana gelen değişimlerin belirlenmesi amaçlanmıştır.Yöntem ve Bulgular: Çalışma alanlarında görülen yabancı ot yoğunluğunu hesaplamak için 1 hektara 40 çerçeve kullanılmıştır. Yabancı otların türü, yoğunluğu, görülme sıklığı ve genel kapsama alanları hesaplanmıştır. Şeker pancarı tarlalarında çok yoğun olarak tespit edilen yabancı ot türleri sırasıyla, Sinapis arvensis L., Chenopodium album L., Echinochloa colonum (L.) Link., Cuscuta campestris Yunck., Amaranthus retroflexus L., Sorghum halepense (L.) Pers., Elymus repens (L.) Gould., Convolvulus arvensis L., Cirsium arvense (L.) Scop. ve Cardaria draba (L.) Desv. olarak belirlenmiştir. Önemli yabancı ot türlerinin sıklığı ve genel kaplama alanı % 64.9-50.1 ve % 62.8-50.0 arasındadır.Genel yorum: Kahramanmaraş ve Adana illerinde yer alan ilçelerdeki şekerpancarı tarlalarında 26 familyaya bağlı toplam 88 yabancı ot türü tespit edilmiştir. Bu yabancı ot türlerinden 1 tür tam parazit ve Pteridophyta, 18 Monokotiledon ve 68 tür Dikotiledon sınıfına aittir. Kahramanmaraş şeker pancarı tarlalarında 20 yıl önce yapılan araştırma sonuçlarına göre hem bugün belirlenen tür sayısında hem de çok yoğun görülen tür sayısında önemli artışlar olduğu gözlenmiştir.Çalışmanın Önemi ve Etkisi: Kahramanmaraş ve Adana illerinde bulunana şeker pancarı tarlalarında tespit edilen yabancı ot türleri ve yoğunluklarının ilçeden ilçeye değişiklik gösterdiği belirlenmiştir. Holo parazit C. campestris ile rizom ve stolon gövdeli bazı yabancı ot türleri yoğunluk bakımından şeker pancarı için önemli bir tehdittir., Aims: This study was carried out to determine the weed species, density, frequency and general coverage area in sugar beet fields located at several districts in Kahramanmaras and Adana provinces. At the same time, it is aimed to determine the changes occurred in sugar factory production areas and weed species and density 20 years after 2000-2001. Methods and Results: In order to calculate the weed density seen in the study areas, 40 frames per 1 ha were used. The species, density, frequency of incidence and general coverage areas of weeds were calculated. Weed species; Sinapis arvensis L., Chenopodium album L., Echinochloa colonum (L.) Link., Cuscuta campestris Yunck., Amaranthus retroflexus L., Sorghum halepense (L.) Pers., Elymus repens (L.) Gould., Convolvulus arvensis L., Cirsium arvense (L.) Scop. and Cardaria draba (L.) Desv. were detected very intensely in sugar beet fields. The frequency of incidence and general coverage area of important weed species was calculated between 64.9-50.1 % and 62.8-50.0 %.Conclusions: A total of 88 weed species belonging to 26 families were determined in the sugar beet fields in the districts of Kahramanmaraş and Adana. From these weed species, 1 species belongs to holoparasite and pteridophyta, 18 species belong to monocotyledons and 68 species belong to dicotyledon class. According to the results of the research carried out 20 years ago in Kahramanmaras sugar beet fields, significant increases were observed both in the number of species and in the number of species that are very dense.Significance and Impact of the Study: Weed species and densities, detected in sugar beet fields in Kahramanmaraş and Adana provinces, vary according to district. Holoparasite C. campestris and some weed species with rhizome and stolon stems are a major threat to sugar beet in terms of density.

The apple ermine moth, Yponomeuta malinellus Zeller, 1838 (Lepidoptera Yponomeutidae), is a common pest of apple trees in Asia and Europe, and it has spread to North America. In apple growing regions of Turkey, the population of this pest may increase from time to time, requiring a separate control measure. In such cases, Turkish apple growers generally rely on synthetic insecticides to control this pest. The present study aimed to evaluate indigenous isolates of some entomopathogenic fungi (EPFs) against the pest as potential biological control agents. In the pathogenicity tests, 14 EPF isolates that belong to 4 fungal species [Beauveria bassiana (Bals.) Vuill. – 7, Clonostachys rosea (Link) Schroers – 3, Isaria farinosa (Holmsk.) Fr. – 2 and Purpureocillium lilacinum (formerly known as Paecilomyces lilacinus (Thom) Samson) (Thom) Luangsa-ard, Houbraken, Hywel-Jones & Samson – 2] were assayed against the 4th instar larvae of Y. malinellus under laboratory conditions. All the EPF isolates were tested against the pest with three different conidial suspensions (1 × 107, 1 × 108 and 1 × 109 conidia ml-1), using the spray method. The results of pathogenicity assays demonstrated that the effectiveness of the isolates increased with increasing concentration and elapsed time up to 9 days after treatment. Of the 14 isolates tested, 3 B. bassiana isolates (BbDm-1, BbDs-2 and BbKm-3) were the most pathogenic, causing mortalities between 96.7% and 100% at the highest concentration 9 days post treatment. All the results suggest that the most pathogenic above-mentioned 3 isolates of B. bassiana have a significant biocontrol potential against Y. malinellus.

Aims: In this study, it was aimed to investigate the occurrence of cucurbit yellow stunting disorder virus (CYSDV), cucurbit chlorotic yellows virus (CCYV) and beet pseudo-yellows virus (BPYV) in cucumber, zucchini and melon plants grown in Hatay province by Double Antibody Sandwich-Enzyme Linked Immuno Sorbent Assay (DAS-ELISA) and Reverse Transcription-Polymerase Chain Reaction (RT-PCR) methods, to analyse the phylogenetic relationships of identified isolates.Methods and Results: Totally 90 symptomatic and non-symptomatic cucumber, zucchini and melon samples were collected from Hatay province. DAS-ELISA and RT-PCR methods were used to investigate the presence of CCYV and RT-PCR method was used for CYSDV and BPYV. The most common symptoms observed are leaf shrinkage, deformation, leaf wrinkles, curling and vein clearing. According to the DAS-ELISA results, CCYC was not found in the samples tested. As a result of RT-PCR analysis, BPYV and CCYV could not found in the samples tested, but PCR amplicons of 364 bp amplifying the heat shock protein 70h (HSP70h) gene of CYSDV were obtained from 11 samples (9 zucchini, 2 melons). As a result of bidirectional sequence analysis of 10 CYSDV izolates, it was determined that the obtained nucleotide sequences were highly similar (99%) to that of the CYSDV isolates registered in the GeneBank. In this study, CYSDV was reported for the first time in the zucchini and melon plants growing in Hatay province.Conclusions: CYSDV was detected for the first time in samples collected from zucchini and melon plants in Hatay province. BPYV and CCYV could not be detected in any of the samples tested. The fact that 12.22% of the tested samples were infected with CYSDV highlights the need of using healthy plant materials.Significance and Impact of the Study: In this study, the presence of CYSDV was proven by RT-PCR analyses for the first time in zucchini and melon plants in Hatay province., Amaç: Bu çalışmada, Hatay ilinde yetiştirilen hıyar, kabak ve kavun bitkilerinde cucurbit yellow stunting disorder virus (CYSDV), cucurbit chlorotic yellows virus (CCYV) ve beet pseudo-yellows virus (BPYV)’lerinin Double Antibody Sandwich-Enzyme Linked Immuno Sorbent Assay (DAS-ELISA) ve Reverse Transcription-Polymerase Chain Reaction (RT-PCR) yöntemleriyle belirlenmesi, elde edilen virüs izolatlarının filogenetik ilişkilerinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Yöntem ve Bulgular: Hatay ilinden simptomlu ve simptomsuz 90 adet hıyar, kabak ve kavun örneği toplanmıştır. CCYV’nin varlığını araştırmak için DAS-ELISA ve RT-PCR yöntemleri, CYSDV ve BPYV’lerinin varlığını araştırmak için ise RT-PCR yöntemi kullanılmıştır. Gözlenen en yaygın simptomlar yapraklarda küçülme, deformasyon, yaprak kırışıklıkları, kıvrılmalar ve damar açılmalarıdır. DAS-ELISA testi sonuçlarına göre testlenen örneklerde CCYC bulunamamıştır. RT-PCR analizleri sonucunda testlenen örneklerde BPYV ve CCYV bulunamamış ancak CYSDV’nin heat shock protein 70h (HSP70h) genini çoğaltan 364 bp büyüklüğünde PCR amplikonları 11 örnekte (9 kabak, 2 kavun) elde edilmiştir. Bu ürünlerden 10 tanesinin doğrudan iki yönlü sekans analizi sonucunda, elde edilen nükleotit dizilerinin gen bankasında kayıtlı CYSDV izolatları ile yüksek oranda (%99) benzerlik gösterdiği saptanmıştır. Bu çalışma ile CYSDV ilk defa Hatay ilinde kabak ve kavun bitkilerinde rapor edilmiştir. Genel Yorum: Hatay ili kabak ve kavun alanlarından toplanan örneklerde CYSDV ilk kez tespit edilmiştir. Testlenen örneklerinin hiçbirinde BPYV ve CCYV belirlenememiştir. Testlenen örneklerin %12.22 oranında CYSDV ile enfekteli bulunması, sağlıklı bitki materyallerinin kullanılmasının önemini göstermektedir. Çalışmanın Önemi ve Etkisi: Hatay ilinde ilk kez bu çalışma ile kabak ve kavun bitkilerinde CYSDV’ünün varlığı, RT-PCR analizleri ile kanıtlanmıştır.

In this study, the content and bioaccessibility of minerals were investigated in four different cornelian cherry (Cornus mas L.) and one common dogwood (Cornus sanguinea L.) genotypes grown in Bursa, Turkey. Mineral content or bioaccessibility was determined using inductively-coupled plasma optical emission spectrometry or in vitro artificial gastrointestinal system, respectively. Results revealed that the common dogwood contained significantly greater amounts of minerals, particularly calcium and iron, compared with cornelian cherry genotypes. However, bioaccessibility of calcium or iron was greater in cornelian cherry genotypes (on average 90% or 25%, respectively) compared with that of common dogwood (13.72% or 4.48%, respectively). Bioaccessibility rates of potassium, magnesium and copper were over 50% in all genotypes. Among the cornelian cherry genotypes, G2 contained the highest amount of minerals, except for copper, and the highest amount of bioaccessible minerals. Although the mineral contents were different, amounts of bioaccessible minerals were comparable in both species due to the difference in bioaccessibility rates. In conclusion, the present study shows that fruits with rich mineral contents do not necessarily have high nutritional value due to lower bioaccessibility rates, and suggests that in vitro bioaccessibility studies are useful tools in the determination of the nutritional value of foods.

In this study which was carried out under laboratory conditions in three frequency series, control 1%, 5% and 10% dose of three rocks that had different characteristics were applied to unfermented solid farm fertilizer. For homogenous application, rocks were added into the solid farm fertilizer with their original moisture after they had been grounded, and having been stirred thoroughly, they were exposed to oxygen fermentation by being stirred twice in a day during the first week and once in two days in the subsequent days. Samples from the fermented solid farm fertilizer were taken on the second and sixtieth days and their effect on calcium (Ca), magnesium (Mg), potassium (K), sodium (Na), phosphorous (P), iron (Fe) and manganese (Mn) elements, which are water-soluble, were identified. According to the research results, it was found that the effect of the three different rocks which had been added into unfermented fresh solid farm fertilizer at 1 %, 5 % and 10 % rates on the amount of water-soluble calcium, phosphorous and manganese elements in solid farm fertilizer; time, rock dosage and time x rock dosage was significant at p, Laboratuvar koşullarında saksılarda üç tekerrürlü olarak yürütülen bu çalışmada fermente olmamış katı çiftlik gübresine farklı özelliklere sahip üç kayacın kontrol % 1, % 5 ve % 10 dozu uygulanmıştır. Homojen uygulama için kayaçlar öğütülmüştür. Orijinal nemiyle katı çiftlik gübresine ilave edilen kayaçlar, iyice karıştırıldıktan sonra ilk hafta günde iki defa daha sonraki günlerde 2 günde bir defa olacak şekilde karıştırılarak oksijenli fermantasyona tabi tutulmuştur. Fermantasyona tabi tutulan katı çiftlik gübresinden ikinci ve altmışıncı günlerde örnekler alınarak kayaçların suda çözünebilir kalsiyum (Ca), magnezyum (Mg), potasyum (K), sodyum (Na), fosfor (P), demir (Fe), ve mangan (Mn) elementleri içeriğine etkisi belirlenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre fermente olmamış katı taze çiftlik gübresine % 1, % 5 ve % 10 oranında ilave edilen farklı üç kayacın katı çiftlik gübresinde suda çözünebilir kalsiyum, fosfor ve mangan elementleri miktarı üzerine etkisi; zaman, kayaç dozu ve zaman x kayaç dozu interaksiyonu p

This study has been carried out to evaluate the head rice yield, kernel broken and the chance of color depend on milling time and feed rate. In this study, threshed rice kernels by combine-harvester at different cylinder speeds, rice harvesting season in 2018, were used for experiment test. According to results, head rice yield decreased slightly as the cylinder speed increased, with yields varying between 71.40 % and 70.28 %. Processing time was found to have a highly significant effect (p

In this study, performance estimation of biological wastewater treatment plants (WWTP) was made by applying Artificial Neural Network (ANN) techniques. As material, 355-day data from Adana Metropolitan Municipality Seyhan wastewater treatment plant for 2021 were used. Of the data used, 240 were evaluated as training data and 115 as test data. In the establishment of the ANN model, the daily chemical oxygen demand (COD), daily water flow (Qw) and daily suspended solids (SS) parameters at the entrance of the WWTP were used as input parameters. The daily biological oxygen demand (BOD) parameter was determined as the output parameter. In the study, feed forward back propagation ANN model (FFBPANN) was used to estimate the daily BOD amounts at the entrance of the WWTP. In the statistical analysis, the correlation (R2) values of the input parameters with BOD were found to be 0.906 for COD, 0.294 for Qw and 0.605 for SS. The R2 value was determined as 0.891, the MAE value was 10.32% and the RMSE value was 722.21 in the network structures where the best results were obtained for the test and training data (in the 4-4-1 ANN model). As a result of the study, it was concluded that the ANN model was successful in estimating the BODs of the WWTPs in obtaining reliable and realistic results, and that effective analyzes with the simulation of their nonlinear behavior could be used as a good performance evaluation tool in terms of reducing operating costs.

Campanula phitosiana Yıldırım & Şentürk, is a local endemic to the Aydın Mountain range, which distribute across in Western Anatolia (both İzmir and Aydın). This species belongs to the Mediterranean basin floristic region. According to the International Union for Conservation of Nature’s criteria, C. phitosiana is classified as “Critically Endangered” (CR). To develop in vitro regeneration protocol for critically endangered endemic Campanula phitosiana. To investigate the efficient medium and plant growth regulator combinations for callus initiation and shoot proliferation, petiole and leaves were used as explant and explants cultivated on MS medium including NAA (1-Naphthylacetic acid) (0.3 mg L-1), TDZ (Thidiazuron) (0.5, 1.0, 2.0, and 3.0 mg L-1), BA (6-Benzylaminopurine) (0.5, 1.0, 2.0, and 3.0 mg L-1) and Gibberellic Acid (GA3) (0.5, 1.0, 2.0, and 3.0 mg L-1). Explants subcultured 3 times. Experiments were conducted according to completely randomized design repeated with 5 replicates and each replicates including 5 explants. As a result of the experiment, callus initiation and shoot proliferation were investigated. Efficient callus initiation was observed petiole explants as 100% rate. Shoot proliferation was observed on MS medium including 0.3 mg L-1 NAA + 2.0 mg L-1 GA3.

An automation system was designed to measure and monitor the amount of liquid fertilizer sprayed on a direct drill machine with the ability to apply liquid fertilizer. The clogging of spray nozzles is a common problem in liquid fertilizer machines. The objective is to detect clogged spray nozzles during the application of liquid fertilizer and to allow the tractor driver to monitor the amount of liquid fertilizer discharged with this designed automation system. It gives a visual warning to the driver when the flow is zero. Flow sensors are mounted on the spray nozzles of the machine. The machine was operated at 540 rpm PTO speed. A total of 30 measurements were taken from each flow sensor with 3 replications. The actual volume was found from the amount of liquid collected in the scaled vessels that are placed under the spraying nozzles and the measured volume obtained from the flow sensors. The calibration curve of the liquid fertilizer system was created by performing a regression analysis with measurements taken from the sensors and scaled vessels. At the same time, the real volume and the volume measured by the sensor were compared with the t-test and analyzed whether there was a statistically p< 0.05 difference between the measurements. As a result of the measurements, the volume measured by the sensor was slightly higher than the actual volume. The mean difference was calculated as 0.17 liters and the standard deviation as 0.08 liters. The regression curve between the actual and the measured volume shows that there is a high linear relationship and the regression coefficient was calculated as R2= 0.947. At the same time, since p=0.012 (p

Objective: The objective of this study was to synthesize the results of many experimental studies on the current subject and to determine the real effect of transport stress on some meat quality characteristics by meta-analysis. Material and Methods: The selection of articles that will form the basis of the study was determined through a systematic literature review using the Google Scholar database, and a total of 13 articles meeting the selection criteria were included in the meta-analysis. The search was limited to only one species (broiler) and other poultry species were not included in the study. Effect sizes were calculated in order to determine the significance of the difference between the transport stress and the control group. The Q statistic was used to determine the heterogeneity between studies.Results: A significant difference for the estimated effect size was found in the drip loss, and the effect size estimated according to the random model was found to be statistically significant (p, Amaç: Bu çalışmanın amacı, mevcut konudaki çok sayıda deneysel çalışmanın sonuçlarının sentezlenerek, taşıma stresinin bazı et kalite özellikleri üzerindeki gerçek etkisinin meta-analizi ile belirlenmesidir.Materyal ve Yöntem: Çalışmaya esas oluşturacak makalelerin seçimi, Google Akademik veri tabanı kullanılarak sistematik bir literatür taraması yoluyla belirlenmiş ve seçme kriterlerini karşılayan toplam 13 makale meta-analizine dahil edilmiştir. Arama sadece tek bir tür (etlik piliç) olarak sınırlandırılmış ve diğer kanatlı türleri çalışmaya dahil edilmemiştir. Taşıma stresi ve kontrol grubu arasındaki farkın önemliliğinin belirlenmesi amacıyla etki büyüklükleri hesaplanmıştır. Çalışmalar arasındaki heterojenliğin belirlenmesinde Q istatistiği kullanılmıştır.Araştırma Bulguları: Tahminlenen etki büyüklüğü değerleri için anlamlı farklılık damla kaybında saptanmış olup, rastgele modele göre belirlenen etki büyüklüğü istatistiki olarak önemli (p

Amaç: Bu çalışmanın amacı, kırsal mahallelerde yaşayanların, İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin tarım ve kırsal kalkınmaya yönelik destek ve uygulamalarından memnuniyet düzeylerinin belirlenmesidir.Materyal ve Yöntem: Araştırmanın ana materyalini İzmir ilinde Bergama ve Ödemiş ilçelerinde, toplam 84 üreticiyle yapılan yüz yüze anketlerden elde edilen veriler oluşturmaktadır. Verilerin analizinde hizmet kalitesini ölçmekte kullanılan ServQual ölçeğinden yararlanılmıştır. Ölçek bileşenleri faktör analizi yardımıyla alt boyutlara ayrılarak gruplandırılmıştır. Araştırma Bulguları: Bulgular İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin tarıma ve kırsal kalkınmaya yönelik hizmetlerinin kırsal mahallelerde yaşayanlar tarafından olumlu karşılandığını ancak yeterli bulunmadığını göstermektedir. Faktör analizinden elde edilen alt boyutlar içinde en yüksek ortalamayı “fiziksel özellikler” grubu, en düşük ortalamayı ise “empati” alt boyutu almıştır.Sonuç: Yerel yönetimlerin kırsal mahallelerde tarım ve kırsal kalkınma için yapacakları faaliyetlerde ekonomik, sosyal ve ekolojik önceliklere dayalı orta ve uzun vadeli stratejiler çerçevesinde ilgili aktörlerle işbirliği halinde hareket etmesinin yeni bir kır-kent ilişkisine kapı aralayacağı, kentte ve kırda yaşayan insanların refahına olumlu yansıyacağı düşünülmektedir., Objective: The objective of this study was to determine the satisfaction levels of people living in rural neighborhoods about the support and practices of İzmir Metropolitan Municipality for agricultural and rural development.Material and Methods: The main material of the research is the data obtained from the face to face surveys with 84 producers in Bergama and Ödemiş districts of İzmir. ServQual scale was used in the analysis of the data. Scale components were grouped into sub-dimensions by factor analysis. Results: The services of İzmir Metropolitan Municipality for agricultural and rural development are welcomed but found insufficient by the people living in rural neighborhoods. Among the sub-dimensions obtained from the factor analysis, the "physical characteristics" group had the highest average, and the "empathy" sub-dimension had the lowest average.Conclusion: In the activities to be carried out by local governments for agricultural and rural development in rural neighborhoods; acting in cooperation with the relevant actors within the framework of medium and long-term strategies based on economic, social and ecological priorities will open the door to a new rural-urban relationship and will reflect more positively on the welfare of people living in the city and the countryside.

Although flow in biological materials sometimes behaves like a continuous one, it cannot be simulated with continuity-based modeling when it comes to discontinuous flow behavior. The Discrete Element Method (DEM) in combination with Computational Fluid Dynamics (CFD) is a computational method for modeling particles in fluid flow by tracking their motion. DEM is widely used in the field of engineering, and its use in the agricultural field is increasing. This study analyzes the CFD-DEM relationship of biological material in aerodynamic systems and reviews current applications. In the article, the definition of aerodynamic systems as a basic principle, particle-fluid and particle-particle interaction forces in the system, modeling of particle motions, CFD-DEM coupling method, and analysis applications of agricultural aerodynamic systems are examined. In this study, simulation experiments were carried out at 100 g/s and 200 g/s straw feeding values at each value of 18-15-12-10-8-6-4 m/s air and straw inlet velocities. The flow near the cyclone walls caused the straw particles to be directed towards the lower exit end of the cyclone. At feed densities of 100 g/s and 200 g/s, the least particle output was obtained at a rate of 18 m/s. The highest cyclone output efficiency was obtained at feed densities of 100 g/s and 200 g/s at a velocity of 12 m/s. The compatibility of the trial simulation results with the literature showed that the CFD-DEM application is an important approach to study the behavior of particulate matter in fluids.

Basil (Ocimum basilicum L.) plants are generally grown for different properties and produce seed with a considerable amount at the end of the growing season. This study was carried out to determine the seed yield, quality and fixed oil components of eight different basil (B) genotypes with purple (PB) and green (GB) leaf color obtained from different countries. In other words, seed yield and quality, fixed oil components, the seed yield, 1000 seed weight, oil content, oil yield, crude protein, ash, linoleic acid, linolenic acid, oleic acid, palmitic acid, stearic acid, hexadecatrienoic acid properties, ethyl linolate and trace oil contents were investigated. Seed yield, 1000 seeds weight and oil yield were significant statistically among the genotypes. While the best result in terms of seed and oil yield was obtained from GB1, the highest 1000 seeds weight was recorded in GB4. Palmitic acid and trace oil contents of genotypes were significant statistically. The highest palmitic acid content was detected in GB2, whereas the maximum trace oil contents were obtained from GB5. In results of principal components analysis (PCA) purple and green basil types demonstrated different features in terms of fixed oil components. GB2, GB4 and GB5 basil genotypes which have green leaf types were superior according to the PCA. GB2 genotype obtained from Hungary was the better in terms of seed yield and fixed oil components among the purple and green basil genotypes used in this research.

Bu araştırma ile Tokat ili Merkez ilçesinde bulunan büyükbaş hayvancılık yapan işletmecilerin sosyo-ekonomik yapılarını ortaya koymak ve işletmelerin mevcut arazi varlığı, gübre saklama alanı gibi mevcut durumlarını belirlemek amaçlanmıştır. Bu amaç için 200 büyükbaş hayvan işletmesinin işletmecileri ile yüz yüze görüşülmüştür. İşletmecilerin yaş ortalamasının 52,91 olduğu ve üreticilerin %39,50’sinin ilkokul mezunu olduğu belirlenmiştir. İşletmelerde %80’inde hem süt üretimi hem de et üretimi yapılmaktadır. İşletmelerin %44’ünde gübre muhafaza alanı ve %26’sında sağım ünitesinin mevcut olduğu belirlenmiştir. İşletmelerin %60,50’si hayvanlarını hayvan pazarında satmakta ve %55’i ise hayvan satışında sorun yaşamaktadır. Süt üretiminde bulunan işletmelerin %38’i sütü toptancıya satmaktadır. Bu sonuçlar doğrultusunda üreticinin en büyük sıkıntısı olan yem ve yem masrafı üzerine bir destek politikası geliştirilmesi önerilebilir ya da kaliteli yem yetiştirmek üzere kurs/seminerler düzenlenebilir. Böylelikle işletmeler yem konusunda kendi kendine yeten işletmeler haline getirilebilir. Üstünde durulması gereken bir başka konu ise hijyenin yeterli olmaması ve ahır varlığının az olması sonucunda hayvan kaybının yüksek olmasıdır. Ayrıca gübre saklama depolarının azlığı çevre kirliliği gibi önemli konulara sebep olmaktadır., In this research, it is aimed to determine the socio-economic structures of the cattle breeding operators in the central district of Tokat province, as well as to determine the current status of the enterprises such as the existing land presence and manure storage area. For this purpose, face-to-face interviews were conducted with 200 cattle enterprises. It has been determined that the average age of the operators is 52,91 and 39,50% of them are primary school graduates. 80% of the operators produce both milk and meat. It has been determined that 44% of the enterprises have a manure storage area and 26% have a milking unit. 60,50% of the enterprises sell their animals in the animal market and 55% of them have problems in animal sales. 38% of enterprises engaged in milk production sell milk to wholesalers. In line with these results, it can be suggested to develop a support policy on feed and feed costs, which is the biggest problem of the producer, or courses/seminars can be organized to raise quality feed. In this way, enterprises can be turned into self-sufficient enterprises in feed. Another issue that needs to be emphasized is that the loss of animals is high as a result of insufficient hygiene and low barns. In addition, the scarcity of manure storage tanks causes important issues such as environmental pollution.

Accurate evapotranspiration (ET) calculation is crucial in water resources management. In recent years, various remote sensing techniques based models have been developed to determine ET. Among these models, Mapping EvapoTranspiration at High Resolution with Internalized Calibration (METRIC) is one of the most widely used. In the METRIC model, anchor pixels must be selected to represent extreme conditions where ET is at potential level and ET is zero in the internal calibration process. These choices should be made by experienced users in both remote sensing and ET. However, this limits the use of the METRIC model. In order to fill this gap, the Earth Engine Evapotranspiration Flux (EEFlux) application was developed in the Google Earth Engine platform. With this application, the METRIC model is calibrated automatically. The aim of this study was to compare the daily ET (ETd) and Reference ET fraction (ETrF) values obtained from the METRIC and EEFlux model. The study was carried out in the agricultural fields of barley, sunflower, wheat, corn, sugar beet, potato and onion cultivation in Uzunyazı, Çayırözü and Yeşilören villages in Merzifon district of Amasya province. Landsat 8 satellite images of three different dates were used in this research. According to the results obtained from this study, although the ETd values calculated with METRIC and EEFlux were compatible (R2=0.87), the EEFlux-ETd values were generally lower than the METRIC- ETd values (RMSE=2.5 mm day-1 and MAE=2.38 mm day-1). Calculated ETrF values were calculated with similar agreement to ETd values (R2=0.88, RMSE=0.11 and MAE=0.09). Accordingly, although there are certain differences between ETd and ETrF values calculated with EEFlux and METRIC, ETd values can be determined very quickly with EEFlux, without the need for local climate data and an experienced user., Evapotranspirasyonun (ET) hassas bir biçimde belirlenmesi su kaynakları yönetiminde oldukça önemlidir. Son yıllarda ET’nin uzaktan algılama teknikleri yardımıyla belirlenmesinde çeşitli modeller geliştirilmiştir. Bu modeller arasında Evapotranspirasyon Haritalamasında Yüksek Çözünürlük ve İçsel Kalibrasyon Modeli (METRIC) en yaygın kullanılanlardan biridir. METRIC modelinde içsel kalibrasyon amacıyla ET’nin potansiyel seviyede ve ET’nin sıfır olduğu iki ekstrem koşulu temsilen seçimler yapılması gerekmektedir. Bu seçimleri hem uzaktan algılama hem de ET üzerine deneyimli kişilerin yapması gerekmektedir. Ancak bu durum METRIC modelinin kullanımını kısıtlamaktadır. Oluşan bu boşluğun doldurulması için Google Earth Engine platformunda Earth Engine Evapotranspiration Flux (EEFlux) uygulaması geliştirilmiştir. Bu uygulamayla METRIC modeli otomatik olarak kalibre edilmektedir. Bu çalışmanın amacı elle METRIC modeli ile EEFlux modelinden elde edilen günlük ET (ETd) ve Referans ET fraksiyonu (ETrF) değerlerinin karşılaştırılmasıdır. Çalışma Amasya ili Merzifon ilçesinde yer alan Uzunyazı, Çayırözü ve Yeşilören köylerindeki arpa, ayçiçeği, buğday, mısır, şeker pancarı, patates ve soğan yetiştiriciliği yapılan tarım alanlarında gerçekleştirilmiştir. Araştırmada üç farklı tarihe ait Landsat 8 uydu görüntüleri kullanılmıştır. Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre METRIC ve EEFLUX ile hesaplanan ETd değerleri uyumlu olmasına rağmen (R2=0,87), genel olarak EEFlux-ETd değerleri METRIC-ETd değerlerinden daha düşük gerçekleşmiştir (RMSE=2,5 mm gün-1 ve MAE=2,38 mm gün-1). ETrF değerleri ise ETd değerlerine benzer uyumla hesaplanmıştır (R2=0,88, RMSE=0,11 ve MAE=0,09). Buna göre EEFLUX ve METRIC ile hesaplanan ETd ve ETrF değerleri arasında belirli farklılıklar olmasına rağmen, EEFLUX ile oldukça hızlı, yerel iklim verileri ve deneyimli bir kullanıcı ihtiyacı olmadan ETd değerleri belirlenebilmektedir.

Some thrips (Thysanoptera) species are seriously harmful in vineyard production areas. Tarsus and Mut locations of Mersin Province located at the southeastern Mediterranean region of Türkiye has an important place in the grape production of Türkiye. It is not known whether there are harmful thrips species in the vineyards in these locations. For this aim, thrips were collected in 2019 by tapping the different plant parts of vines. A total of 14 species were identified. Harmful thrips species such as Drepanothrips reuteri (Uzel), Rubiothrips vitis (Priesner) (Thysanoptera: Thripidae), and predatory thrips species such as Aeolothrips collaris Priesnier, 1919 (Thysanoptera: Aeolothripidae) and Haplothrips globiceps Bagnall, 1934 (Thysanoptera: Phlaeothripidae) in the vineyards in the region were also recorded for the first time. Both adults and larvae of R. vitis were collected relatively in high numbers during the fruiting period of the vineyards sampled.

Aims: Pectobacterium polaris is a novel species of Pectobacterium taxa, which was reported in different regions of the world and has been recently detected in Turkey. In this study, in order to determine the host range of this novel species, two representative strains were evaluated in terms of their pathogenicity on several host plants, and it is aimed to determine plant species under the risk of the pathogen.Methods and Results: P. polaris strains NV3 and NV19, isolated from potato plants showing blackleg symptoms in Nevşehir province during the vegetation period of 2019, were used for artificial inoculation. Bacterial suspension of both strains was inoculated by injecting into the red cabbage, broccoli, cauliflower, onion, garlic, carrot, tomato, pepper, eggplant, cucumber, squash, melon, watermelon, lettuce, sunflower and sugar beet plants. The appearance of the disease symptoms indicated that both strains of P. polaris caused disease in all the plant species inoculated artificially. Viable bacterial colonies were re-isolated from infected plant tissue.Conclusions: Pectobacterium species are very destructive bacterial plant pathogens that cause soft rot on numerous plant species. It has been determined that P. polaris, which has been reported in different regions of the world and in Turkey as a new emerging pathogen within in a wide host range. Disease protection precautions should be taken in the regions where the pathogen is isolated for the first time, and especially pathogen transmission should be prevented to the clean production areas by potato tubers.Significance and Impact of the Study: All tested plant species were determined as potential hosts for P. polaris. The risk status of the pathogen on these plants, which have economic importance in Turkey, was determined for the first time with this study, Amaç: Pectobacterium polaris, dünyanın farklı bölgelerinde bildirilen ve yakın zamanda Türkiye’de tespit edilen Pectobacterium spp.’de yer alan yeni bir bakteriyel patojendir. Bu çalışmada P. polaris’in konukçu aralığını belirlemek için, patojenin iki ayrı izolatının farklı konukçularda patojenisitesini değerlendirmek ve etmene karşı risk altında olabilecek bitki türlerinin belirlenmesi hedeflenmiştir.Yöntem ve Bulgular: Nevşehir ilinde karabacak hastalık belirtisi gösteren patates bitkilerinin enfekteli gövde dokusundan 2019 yılı vejetasyon döneminde izole edilmiş P. polaris (NV3 and NV19) izolatları bitkilere yapay inokulasyonlar için kullanılmıştır. İzolatların bakteriyel süspansiyonları hazırlanarak kırmızı lahana, brokoli, karnabahar, soğan, sarımsak, havuç, domates, biber, patlıcan, hıyar, kabak, kavun, karpuz, marul, ayçiçeği ve şeker pancarı bitkilerine bulaştırılmıştır. Yapay inokulasyon yapılan tüm bitkilerde meydana gelen hastalık simptomları ile P. polaris’in her iki izolatının hastalığa neden olduğu belirlenmiştir. Enfekteli bitki dokularından patojene ait koloniler yeniden izole edilmiştir.Genel Yorum: Pectobacterium türleri, çok sayıda bitki türünde yumuşak çürüklüğe neden olan oldukça yıkıcı bakteriyel bitki patojenleridir. Dünyanın farklı bölgelerinde bildirilen ve ülkemizde oldukça yeni bir patojen olarak tanımlanan P. polaris’in geniş bir konukçu aralığında patojen olduğu belirlenmiştir. Patojenin ilk olarak izole edildiği bölgede hastalığın mücadelesine yönelik önlemler alınmalı ve özellikle patates yumruları yoluyla patojenin hastalıktan ari üretim alanlarına taşınması önlenmelidir.Çalışmanın Önemi ve Etkisi: Testlenen tüm bitkilerin P. polaris için konukçu olduğu belirlenmiştir. Türkiye’de ekonomik öneme sahip olan bu kültür bitkilerinin patojene karşı risk durumları ilk kez bu çalışma ile belirlenmiştir.

Aims: The aim of this study was to economically compare the method that could semi-mechanized bagging and the method that uses human labor.Methods and Results: For this reason, a Prototype Pneumatic Peanut Bagging Machine powered by tractor PTO shaft was designed, manufactured and used, which conveys peanut pods from the ground using aspirated air and fill the product into the bags. As a result of the cost analysis made within the scope of the study, the cost of bagging using human labor costs 7.2 $ t-1, and the prototype bagging machine costs 9.6 $ t-1. It was determined that an average of 2.5% loss occurs due to crushing while the bags were filled with human labor. In a day of work, 15 tons of products were generally bagged and loaded on a truck. In this case, approximately 375 kg of product was lost. The shelled peanut price was approximately 1.6 $ kg-1 in 2019. The approximate monetary value of the 375 kg lost product was $600. This loss should be taken into account when evaluating both bagging methods in terms of costs.Conclusions: It has been found that bagging with a prototype machine is more profitable and more humane in terms of conditions than bagging using human labor.Significance and Impact of the Study: In terms of mechanization in the cultivation and harvesting of peanuts was no problem but some post-harvest processes (especially bagging) still require a large amount of human labor and has such as some basic problems with peanut bagging. Due to lean working and dusty environment, there was a difficult and tiring working situation in terms of occupational health. Thus was getting more and more difficult to find workers for this heavy work conditions. In addition, the shovel or canister used in bagging breaks the peanut shells and causes losses.

Pepper mild mottle virus (PMMoV) is a plant virus belonging to the Virgaviridae family; it significantly reduces pepper yield production worldwide. The PMMoV is spread by contaminated seeds and there is no chemical treatment available. Therefore, resistant pepper varieties containing the L4 gene are recommended for the management of PMMoV. A considerable amount of evidence suggests that the L4 gene confers resistance to PMMoV in pepper. The aim of the project is to confirm the status of the L4 gene for resistance to PMMoV in pepper varieties, several inoculations were performed on pepper plants containing L3, L4 resistant genes and susceptible pepper plants without the resistance genes. The L4 resistant plants produced mottling, mosaic, leaf curl, stem necrosis symptoms in the tested pepper plants but there was no amplicon observed with specific primers of PMMoV in RT-PCR analyses. To determine if the L3 and L4 genes are controlling resistance to PMMoV, RT-PCR analyzes were conducted using PMMoV and Tomato brown rugose fruit virus (ToBRFV) where both viruses belong to the same family. The molecular studies revealed that the L4 gene controls resistance mechanisms to PMMoV but it is not able to govern Tobamovirus, ToBRFV. We showed that pepper plants harboring the L3 and L4 gene have the ability to precisely control the mechanism of resistance to PMMoV compared to pepper plants carrying only the L3 gene. A complete genome sequence of PMMoV was obtained and submitted to Genbank with MW523006 accessıon number in the NCBI system.

Plant tolerance to salinity stress is vital for irrigation scheduling, decision-making, planning and operation, and most critically, water resource management. Although there are numerous scientific data on the response of various plants to salinity stress, there are few studies on red beet in the literature, and specifically under Mediterranean conditions. This study aimed to investigate the effects of water salinity stress on water use, growth, yield parameters, and salinity threshold and slope values of red beet in Mediterranean conditions. In addition to control (0.6 dS m-1), five irrigation water salinity levels including low (1.5 dS m-1), medium-low (3.0 dS m-1), medium (4.5 dS m-1), medium-high (6.0 dS m-1) and high salinity (8.0 dS m-1) stresses were used as treatments. Increased water salinities caused increases in electrical conductivity and pH values of saturated soil paste extracts and drainage waters, while decreases in water use affected plant height storage root yield and water use efficiency. The salinity threshold and slope values of red beet were determined as 3.10 dS m-1 and 4.42% per dS m-1.

Objective: In this study, it has been aimed to determine the status of Bean common mosaic virus (BCMV) in mung bean seeds by serological and molecular methods. Materials and Methods: Totally 100 mung bean seed samples from provided Isparta University of Applied Sciences, Agriculture Faculty, Department of Field Crops were used as materials in the study. BCMV was detected in seed samples by Double Antibody Sandwich Enzyme Linked Immunosorbent Assay (DAS-ELISA) and Reverse Transcriptase Polymerase Chain Reaction (RT-PCR) methods. Results: results showed that BCMV was determined as 9%. Infected 9 seed samples were used for RT-PCR studies. RT-PCR test showed that bands about 850 bp were amplified from samples using primers spesific for coat protein gene (CP) of BCMV and the band at the expected level was obtained in UV imaging. Conclusion: The results showed the presence of BCMV for first time in mung bean seeds in Turkey., Amaç: Bu çalışmada, maş fasulyesi tohumlarında Fasulye adi mozayik virüsü (Bean common mosaic virus; BCMV)’nün moleküler ve serolojik yöntemler ile ortaya konulması amaçlanmıştır. Materyal ve Yöntem: : Isparta Uygulamalı Bilimler Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarla Bitkileri Bölümü’nden temin edilen 100 adet maş fasulyesi tohumu ile çalışma yürütülmüştür. Tohum örneklerinde BCMV’nin tanılanması DAS-ELISA (Double Antibody Sandwich Enzyme Linked Immunosorbent Assay) ve RT-PCR (Reverse Transcriptase Polymerase Chain Reaction) test yöntemleri kullanılarak yapılmıştır. Araştırma Bulguları DAS-ELISA sonuçlarına göre; tohum örneklerinde BCMV’nin bulunma oranı %9 olarak belirlenmiştir. RT-PCR çalışmalarında BCMV ile enfekteli 9 tohum örneği kullanılmıştır. RT-PCR testinde BCMV kılıf protein genine spesifik primer çiftleri kullanılarak yaklaşık 850 bç’lik bir kısım amplifiye edilmiş ve UV görüntülemede beklenen seviyede bant elde edilmiştir. Sonuç: Çalışma sonucunda ülkemizde ilk kez maş fasulyesi tohumlarında BCMV’nin tanılanması yapılmıştır.

Amaç; Bu araştırmanın amacı, tüketicilerin organik yumurta satın alma tercihlerini etkileyen faktörleri belirlemektir.Tasarım/Metodoloji /Yaklaşım: Araştırma kapsamında Aydın ili Efeler ilçesinde yaşayan 121 tüketici ile görüşülmüştür. Organik yumurta tüketimini etkileyen faktörler 9 alt boyut ve 33 maddeden oluşan bir ölçek yardımıyla analiz edilmiştir. Ölçeğin alt boyutları normlar, sağlık bilinci, özkimlik, organik gıda tüketmenin faydaları, inanışlar, sosyal kimlik, gıda güvenliği, olumlu ahlaksal yaklaşım ve bilgi aramadan oluşmaktadır. Bu ölçme aracının yapı güvenilirliği Cronbach's Alfa katsayıları ile değerlendirilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde t-testi ve ANOVA testi kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmaya 81 kadın, 40 erkek tüketici katılmıştır. Tüketicilerin yaş ortalaması 44.31’dir. Tüketicilerin 62’si organik yumurta tüketirken, 59’u ise organik yumurta tüketmediğini belirtmiştir. Organik yumurta satın almayı etkileyen faktörlerin, normlar, özkimlik, organik ürünlerin faydalarının bilinci, gıda güvenliği, bilgi arama olduğu saptanmıştır. Organik yumurta tüketmeyi tercih edenlerin kadın tüketicilerin ve spor yapan bireylerin beslenmelerinde daha fazla organik yumurta tükettikleri belirlenmiştir. Özgünlük/Değer: Türkiye’de organik yumurta üretimine ve pazarlamasına yön verebilmek ve uygun politikalar oluşturabilmek açısından tüketici tercihleri önemlidir. Bu araştırmanın sonuçlarının bu yönde paydaşlara katkı sağlaması beklenmektedir.

Amaç: Bu çalışmada, Aydın ili Koçarlı ilçesi Kasaplar köyünde akıllı tarım uygulamalarını gerçekleştiren akıllı tarım işletmesi ile çevre köylerde faaliyetlerini sürdüren konvansiyonel tarım işletmeleri incelenmiştir. Konvansiyonel tarım işletmelerinin mevcut sermaye yapıları ile akıllı tarım uygulamalarını gerçekleştirebilme olanaklarının tartışılması amaçlanmıştır.Tasarım/Metedoloji/Yaklaşım: Konvansiyonel tarım yapan üreticilerin akıllı tarım uygulamaları hakkındaki bilgi düzeyleri belirlenmiş, işletmelerin ekonomik analizlerinin yapılarak sermaye durumları ve yıllık faaliyet sonuçları tespit edilmiştir. Akıllı tarım işletmesinde ise kullanılan akıllı tarım ekipmanlarının yatırım maliyetleri belirlenmiştir.Bulgular: Araştırma sonuçlarına göre konvansiyonel tarım işletmelerinde aktif sermayenin %83.07’sini çiftlik sermayesi ve %16.93’ünü işletme sermayesinin oluşturduğu tespit edilmiştir. Konvansiyonel tarım işletmelerinin yıllık faaliyet sonuçları ise sırasıyla Gayrisafi Üretim Değeri 4 200.90 TL/da, Gayrisafi Hasıla 4 273.38 TL/da, Saf Hasıla 1 448.17 TL/da ve Tarımsal Gelir 1 692.72 TL/da olarak belirlenmiştir. Buna karşılık akıllı tarım işletmesinde kullanılan akıllı sistemlerin maliyetleri ise sırasıyla akıllı sulama sistemleri 10 204.08 TL/da, meteoroloji istasyonu 204.08 TL/da, erken uyarı sistemi 204.08 TL/da, zararlı tespiti 30.61 TL/da, drone ile arazi takibi 102.04 TL/da, drone ile ilaçlama 20.00 TL/da olmak üzere toplam dekara maliyet 10 764.89 TL/da olarak tespit edilmiştir.Özgünlük/Değer: Çalışmada konvansiyonel tarım işletmelerinin mevcut sermaye koşullarında akıllı tarım uygulamalarını gerçekleştirme olanaklarının zor olduğu tespit edilmiştir. Bu çalışmanın, Türkiye tarımında yeni bir uygulama olan akıllı tarım uygulamalarının uygulanabilirliğinin değerlendirilmesi açısından gelecekte bu konuda yapılacak olan çalışmalara katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

Citrus rootstock breeding is important to improve their resistance to diseases, pests and adverse environmental conditions. The majority of citrus species have nuceller embryony. Although Clementine mandarin is monoembryonic, in some cases (intercrossing etc.) abortive seed formation can be seen frequently. In this study, Clementine mandarin × Carrizo citrange were crossed. In the study, interspecies hybridization (Citrus × Poncirus) was used. Embryo rescue technique was used to prevent the loss of hybrid individuals due to abortive seed formation. The seeds were gathered from the crossed plants 80, 100, and 120 days after pollination. The immature embryos were removed from the seeds and these embryos were transferred to control, 0.5, and 1.0 mg l-1 GA3 containing medium to germination. The highest germination rate with 100% was observed from 1.0 mg l-1 GA3 containing media harvested 120 days after pollination. Additionally, the highest rate of trifoliate seedlings was obtained from embryos gathered after 120 days of the pollination.

Aims: The effectiveness of single, double and triple combinations of mycorrhizal fungi, vermicompost and potassium fertilization in tomatoes against the Pith Necrosis Disease caused by Pseudomonas cichorii were investigated in glass greenhouses with pot experimentsMethods and Results: The vermicompost, prepared at the dose recommended by the producer, was mixed with the soil at the rate of 20%, and seven mycorrhizal fungi species, which were produced in the clover plant, were mixed equally and applied to the planting pit of the tomato seedlings at a rate of 100 g per seedling, in contact with the roots. Potassium sulfate fertilizer prepared at a dose of 300 ppm was given after the tomato seedlings were planted. As a result of this study, all of the applications were successful by suppressing the disease at a rate of 52-74%. The most successful application was the Mycorrhiza application, which suppressed the disease by 74%. Vermicompost application prevented the disease by 71%, vermicompost+mycorrhiza and vermicompost+potassium application by 69% and mycorrhiza+potassium application by 68%. Other successful applications were obtained in triple combination with 62% and potassium fertilization alone with 52%.Conclusions: It was determined that vermicompost, mycorrhiza and potassium fertilization applied to tomato plants, both alone and in combination, was successful in preventing the Pith Necrosis Disease caused by Pseudomonas cichorii between 52-74%. Since there is no chemical control of the Pith Necrosis Disease, plant activators stimulating the resistance mechanisms of plants and applications that enrich the microbial activity of the soil are important in terms of suppressing the disease and it is recommended to include these applications in the integrated control program of the disease.Significance and Impact of the Study: This study has shown that these applications, which increase soil microbial activity, improve plant nutrient uptake and stimulate resistance to diseases, can be used successfully in the control of Pith Necrosis Disease., Amaç: Domateste mikorizal fungusların, vermikompost gübrelemesinin ve potasyum beslemesinin tekli, ikili ve üçlü kombinasyonlarının Pseudomonas cichorii’nin neden olduğu öz nekrozu hastalığı’na etkisi ve mücadelesinde kullanım olanakları saksı denemeleriyle cam serada araştırılmıştır.Yöntem ve Bulgular: Vermikompost uygulaması üretici firmanın önerdiği dozda hazırlananarak %20 oranında toprağa karıştırılmış ve mikoriza uygulaması olarak yonca bitkisinde üretimi yapılan yedi mikorizal fungus türü eşit oranda karıştırılarak fide başına 100 gr olacak şekilde domates fidelerinin dikim çukuruna köklerle temas edecek şekilde uygulanmıştır. Potasyumlu gübre uygulaması olarak 300 ppm dozda hazırlanan potasyum sülfat gübresi domates fideleri dikildikten sonra verilmiştir. Çalışma sonucunda uygulamaların tümü hastalığı %52-74 arasında baskılayarak başarılı olmuştur. En başarılı uygulama hastalığı %74 oranıyla baskılayan Mikoriza uygulaması olmuştur. Vermikompost uygulaması hastalığı %71, vermikompost+mikoriza ve vermikompost+potasyum hastalığı %69 ve mikoriza+potasyum uygulaması ise hastalığı %68 oranında engellemiştir. Diğer başarılı uygulamalar ise %62 ile üçlü kombinasyonda ve %52 ile sadece potasyum gübrelemesinde elde edilmiştir.Genel Yorum: Bu tez çalışması sonucunda, domates bitkilerine hem tek başına hem de kombinasyon halinde uygulanan vermikompost, mikoriza ve potasyum gübrelemesinin Pseudomonas cichorii’nin neden olduğu Öz Nekrozu Hastalığı’nı %52-74 arasında engellemede başarılı olduğu belirlenmiştir. Öz nekrozu hastalığının kimyasal mücadelesinin olmaması nedeniyle bitkilerin dayanıklılık mekanizmalarını uyaran bitki aktivatörleri ve toprağın mikrobiyal aktivitesini zenginleştirmesini sağlayan uygulamalar hastalığın baskılanması açısından önemlidir ve bu uygulamaların hastalığın entegre mücadele programına dahil edilmesi önerilmektedir.Çalışmanın Önemi ve Etkisi: Toprak mikrobiyal aktivitesini artıran, bitkinin besin alımını iyileştiren ve hastalıklara dayanıklılığı uyaran bu uygulamaların öz nekrozu hastalığı’nın mücadelesinde başarıyla kullanılabileceği bu çalışmayla gösterilmiştir.

Aims: In this study, yield and pomological properties of Texas, Nonpareil, Mandalay, Marta, Ruby, Padre, Primorski, Picantili, Desmayo Larguetta and Sonora almond cultivars which were planted on the seedling rootstocks in Gaziantep ecological conditions were tried to be determined.Methods and Results: In the study, yield per tree (kg/tree) nut weight (g), nut dimensions (length, width, height) (mm), shell thickness (mm), the kernel weight (g), kernel dimensions (length, width, height) (mm), kernel ratio (%), fat and protein ratios (%) were determined. As a result of the study, the yield per tree was ranged from 4.18 kg (Primorski) to 7.83 kg (Marta) in 2018 and 3.67 kg (Primorski) to 8.67 kg (Padre) in 2020. Average lowest nut weight was obtained from the Sonora cultivar (1.43 g and 1.52g) in the two years of the study and the highest was obtained from D. Largueta cultivar (3.17 g and 3.44 g). While the kernel weight was low in Primorski and Pikantili cultivars, it was over 1 g in Mandalay, Ruby and Sonora cultivars. In the analyses carried out in 2018, the fat content ranged from 39.20% (Ruby) to 50.82% (Primorski), and the protein ratio ranged from 17.60% (Nonpareil) to 26% (Mandalay).Conclusions: : It has been determined that Primorski cultivar is not suitable for the region due to its low yield and low kernel weight. The result of the research has also revealed that D. Larguetta cultivar should not be recommended in Gaziantep ecological conditions due to the low kernel percentage.Significance and Impact of the Study: The present study concerns the assessment of yield, nuts and kernels physical traits of ten almond cultivars recently introduced in Gaziantep ecology. The aim is to identify the best cultivars, which best adapted to the climatic conditions of favorable for the cultivation of almonds in this region. Because the characteristics of fruit species and cultivars vary according to ecology. Adaptation studies are important for high yield and quality., Amaç: Bu çalışmada, Gaziantep ili ekolojik koşullarında dikimi 2008 yılında gerçekleştirilmiş ve çöğür anacı üzerine aşılı Texas, Nonpareil, Mandalay, Marta, Ruby, Padre, Primorski, Picantili, D. Larguetta ve Sonora badem çeşitlerinin verim ve meyve özellikleri 2 yıl süreyle belirlenmiştir. Yöntem ve Bulgular: Araştırma kapsamında ağaç vaşına verim (kg/ağaç), kabuklu meyve ağırlığı (g), kabuklu meyve boyutları (en, boy, yükseklik) (mm), kabuk kalınlığı (mm), iç badem ağırlığı (g), iç badem boyutları (en, boy, yükseklik) (mm) ve iç badem oranı (%) belirlenmiştir. Ağaç başına verim 2018 yılı ölçümlerinde 4.18 kg (Primorski) ile 7.83 kg (Marta) ve 2020 yılında ise 3.67 kg (Primorski) ile 8.67 kg (Padre) arasında değişmiştir. Ortalama kabuklu badem ağırlığı araştırmanın iki yılında da Sonora çeşidinde (1.43 g ve 1.52 g) düşük olurken, Desmayo Largueta çeşidinde (3.17 g ve 3.44 g) yüksek olmuştur. İç badem ağırlığı Primorski ve Texas çeşitlerinde düşük olurken, Mandalay, Ruby ve Sonora çeşitlerinde 1 g’ın üzerinde gerçekleşmiştir. 2018 yılında gerçekleştirilen analizlerde yağ içeriği %39.20 (Ruby) ile %50.82 (Primorski) arasında, protein oranı ise %17.60 (Nonpareil) ile %26.00 (Mandalay) arasında değişmiştir. Genel Yorum: Gaziantep ili ekolojik koşullarında 2 yıl süreyle gerçekleştirilen bu araştırma neticesinde denemede yer alan 10 adet badem çeşidinden çeşit özeliklerine yakın değerler elde edilmiştir. Gerçekleştirilen araştırma sonucunda Primorski çeşidinin düşük verimli olmasının yanında iç badem ağırlığının da düşük olması nedeniyle bölge için uygun olmadığı düşünülmektedir. İç badem oranının düşük olması nedeniyle Gaziantep ili koşullarında D. Larguetta çeşidinin de önerilmemesi gerektiği de araştırma sonucu ile ortaya konulmuştur.Çalışmanın Önemi ve Etkisi: Diğer sert kabuklu meyve türlerinde olduğu şekilde bademin besin içeriğinin anlaşılması ve öteki meyve türlerine kıyasla dünya genelinde üretiminin az olmasına bağlı olarak market satış fiyatlarının çok yüksek olması badem üretimini teşvik etmiştir. Bu amaçla çeşit geliştirme çalışmalarının yetersiz kalması nedeniyle yabancı badem çeşitleri ülkemize getirilmiş ve farklı bölgelerdeki performansları saptanmaya çalışılmıştır. Bitkisel üretimde ekolojiye göre yetiştirilecek meyve tür ve çeşitlerinin seçimi önem taşımaktadır. Bir bölge için çeşit seçiminde dikkat edilmesi gereken önemli faktörler ekolojik koşulların uygunluğu olup sıcaklık ve sulama koşulları meyve yetiştiriciliğini en fazla sınırlandıran faktörlerdendir. Bu nedenle farklı ekolojik koşullarda, ekonomik anlamda yetiştiriciliği yapılabilecek meyve türlerine ait çeşitlerin performansına yönelik çalışmalar önem kazanmaktadır.

Bu çalışma, 2017-2018 yetiştirme sezonunda Edirne ili Uzunköprü ilçesi koşullarında yürütülmüştür. Çalışmada 34 adet tescilli, 2 adet yerel nohut çeşidi kullanılmıştır. Deneme tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak kurulmuştur. Çalışmada yöreye uygun ümitvar nohut çeşitlerin belirlenmesi amaçlanmıştır. En yüksek tane verimi 326.97 kg/da ile Eser-87 çeşidinden, en düşük tane verimi 97.50 kg/da ile Küsmen-99 çeşidinden elde edilmiştir. Çiçeklenme gün sayısı 48.33 ile 62.07 gün arasında, ana dal sayısı 0.43 ile 9.17 (adet/bitki) arasında, yan dal sayısı 4.83 ile 49.23 (adet/bitki) arasında, ilk bakla yüksekliği 11.50 ile 30.90 cm arasında, bakla sayısı 25.03 ile 261.50 (adet/bitki) arasında, bitkide tane sayısı 33.63 ile 281.33 (adet) arasında, bitki boyu 38.50 ile 66.37 cm arasında, bitki genişliği 25.10 cm ile 83.83 cm arasında değişmiştir. Çalışma sonucunda elde edilen verilere göre Trakya bölgesi için Eser-87, Aziziye-94 ve İnci nohut çeşitlerinin ümitvar olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Kadın üreticiler tarımsal üretimin her aşamasında yer almaktadır. Ancak tarımsal örgütlenme ve tarımsal pazarlama konularında yeteri kadar yer almamaktadırlar. Bu çalışma ile kadın çiftçilerin tarımsal örgütlenme konusundaki bilinçlerinin ve tarımsal kooperatiflerde yönetime katılma isteklerinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Çalışmada Çanakkale ili Merkez ilçesinde en fazla tarım işletmesinin bulunduğu Kumkale köyü gayeli olarak seçilmiştir. Örnek hacminin belirlenmesinde oransal örnekleme yöntemi kullanılarak 80 kadın çiftçi ile anket yapılmıştır. Bu köydeki kadınlarla yapılan anket çalışması verileri Mann Whitney U testi ile analiz edilmiştir. İlave olarak verilerin analizinde temel tanımlayıcı istatistiklerden ve likert ölçekli sorulardan da yararlanılmıştır. Ortaya çıkan sonuçlarına göre kadın üreticiler kooperatif yönetimine katılım sağlamada isteklidirler. Kadın üreticiler başarılı kooperatifleri inceleyerek bu konudaki bilgilerini artırmak istemektedirler. Bu bağlamda yakın bölgedeki başarılı kooperatiflerde teknik incelemelerin yapılması ve bölgede kooperatifçilik eğitimlerinin verilmesi önerilmektedir.

Bu araştırma, ‘ÇOMÜ Dardanos Yerleşkesi Ziraat Fakültesi Bitkisel Üretim Araştırma ve Uygulama Birimi’nde yer alan ‘Sofralık Üzüm Çeşitleri Uygulama ve Araştırma Bağı’ndaki ‘Amasya Beyazı’ ve ‘Kozak Beyazı’ üzüm çeşitleri üzerinde 2020 yılında yürütülmüştür. Araştırmada, farklı düzeylerdeki salkım seyreltme uygulamalarının Amasya Beyazı ve Kozak Beyazı (vitis vinifera L.) üzüm çeşitlerinde verim ve kalite özelliklerine etkileri incelenmiştir. Bu amaçla her iki çeşit için, her uygulamada 9’ar adet omca belirlenmiş ve omca üzerindeki salkımlar 1/3 ve 2/3 oranlarında seyreltilmiştir. Elde edilen bütün veriler bir arada değerlendirildiğinde; 1/3 oranındaki salkım seyreltme uygulamasının kontrole kıyasla ortalama verimi daha az düşürdüğü belirlenmiş, tane kalitesi ve rengi üzerinde olumlu etkilerinin olduğu saptanmış, ayrıca üzüm olgunluğunu da birkaç gün öne çektiği tespit edilmiştir. 2/3 oranındaki seyrelme uygulaması ise; kontrole kıyasla ortalama verimi daha fazla düşürmekle birlikte, özellikle Kozak Beyazı üzüm çeşidinde tane eni, tane boyu ve tane ağırlığında azalmalara neden olduğundan tavsiye edilebilir bulunmamıştır.

Bu çalışmada CO-EX teknoloji ile üretilen farklı film kalınlıklı ve katkı maddeli polietilen (PE) sera örtü malzemelerinin global solar radyasyon ve fotosentetik etkin ışınım (PAR) geçirgenliğindeki değişimler araştırılmıştır. Deneme 270 m2 taban alanlı 3 adet serada yürütülmüştür. Seraların örtü materyalleri 180 mikron UV+EVA+IR+LD+AF katkılı PE, 160 mikron UV+EVA+IR+LD+AF katkılı PE ve 200 mikron UV+ EVA+IR katkılı PE'dir. Çalışmada 180 mikron UV+EVA+IR+LD+AF katkılı PE, 160 mikron UV+EVA+IR+LD+AF katkılı PE ve 200 mikron UV+EVA+IR katkılı PE sera örtü malzemelerinin başlangıç toplam ışınım geçirgenlik değerlerinin sırasıyla %79.9, %68.3 ve % 66.0 olduğu saptanmıştır. 3 aylık bir periyotta ile sera örtü malzemelerinde geçirgenlik kaybının sırasıyla %9.9, %11.9 ve %13.5 olduğu belirlenmiştir. Çalışmada 180 mikron UV+EVA+IR+LD+AF katkılı PE, 160 mikron UV+EVA+IR+LD+AF katkılı PE ve 200 mikron UV+EVA+IR katkılı PE sera örtü malzemelerinin başlangıç PAR geçirgenlik değerlerinin sırasıyla %71.1, %66.8 ve % 64.9 olduğu saptanmıştır. Işınım geçirgenliğinin düşük olduğu 200 mikron kalınlıklı PE serada en düşük iç ortam sıcaklık değerleri elde edilmiştir.

Biber, özellikle yüksek C vitamini içeriği ile beslenme açısından önemli bir yere sahip sebzelerdendir. Muhafaza süresince meyve ve sebzelerin kalite özellikleri düşmekte, özellikle yeni çeşitlerde bu kalite özelliklerinin ve bu özelliklerin muhafaza süresince nasıl değiştiğinin belirlenmesi önem arz etmektedir. Bu çalışma Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Dardanos Üretim Çiftliğinde 2018 yılı yaz döneminde yetiştirilen Oskar F1 biber çeşidinin kalite ve muhafaza özelliklerinin belirlenmesi amacı ile yapılmıştır. Hasat edilen biberlerde +10 ± 1 °C sıcaklık, %85-90 oransal nem koşullarında 10, 20, 30 gün sonundaki depolama sonrasında renk (L-Parlaklık, a-Kırmızı/yeşil, b-Sarı/mavi, Hue), suda çözünür kuru madde (S.Ç.K.M.), pH, titre edilebilir toplam asitlik (T.E.T.A.), toplam karotenoid miktarı (μg/ml), ağırlık kaybı (%), askorbik asit içeriği (mg/100g), toplam fenolik bileşik miktarı (GAE mg/100 g) parametreleri belirlenmiştir. Çalışma sonucunda muhafazanın ilk 20 gününde L (parlaklık) renk, b (sarı-mavi) renk, karotenoid ve titre edilebilir toplam asitlik değerlerinde istatistiksel anlamda önemli miktarda bir düşüş olmadığı görülmekle birlikte, 30 gün sonunda ürünün kalitesinde düşüş görülse de halen tüketilebilir olduğu belirlenmiştir.

This study was conducted on 229 chickpea (Cicer arietinum L.) samples collected from coastal and transitional zones with the aim to characterize populations based on 18 qualitative characters, reveal morphological similarities and evaluate the possibility for variable reduction. An augmented experimental design was applied in the study in which a total of 229 samples and 7 control cultivars were characterized. Combined cluster analysis of the experimental material determined 2 main groups that were distributed as 14 subgroups. 131 homogeneous and 98 heterogeneous samples were determined and divided into two groups. Each group was subjected to cluster analysis and the hierarchical distance and genetic differences among the genotypes were determined. The principal component analysis demonstrated that the first 7 main components could explain 69.7% of the total variability in the population. Weighted effect of the seven principal components in explaining the total variation was determined as 20.5%, 15.3%, 7.7%, 7.2%, 6.8%, 6.3% and 5.9%, respectively., Bu araştırma, sahil ve geçit kuşağından toplanmış 229 nohut (Cicer arietinum L.) populasyonunu 18 kalitatif özelliğe göre karakterizasyonu, populasyonların morfolojik benzerliklerini ve değişkenler için boyut indirgeme durumunu incelemek amacıyla yürütülmüştür. Deneme Augmented deneme desenine göre kurulmuş, toplam 229 örnek ve 7 kontrol çeşidinin karakterizasyonu tamamlanmıştır. Tüm materyali içeren birleşik kümeleme analizinde 2 ana gurup ve bu iki ana gurubun 14 alt gurup şeklinde dağılım gösterdiği belirlenmiştir. Homojen 131 örnek ve heterojen yapıda 98 örnek belirlenerek iki guruba ayırılmıştır. Her bir gurup kendi içerisinde kümeleme analizine tabi tutulmuş ve genotiplere ait hiyerarşik uzaklık dereceleri belirlenerek farklılıkları ortaya konmuştur. Yapılan temel bileşen analizinde ilk 7 ana bileşenin populasyondaki toplam değişkenliğin %69.7’sini açıklayabildiği belirlenmiştir. İlk yedi ana bileşenin toplam varyasyonu tanımlamadaki ağırlıklı etkileri, sırası ile %20.5, %15.3, %7.7, %7.2, %6.8, %6.3 ve %5.9 olarak belirlenmişti