Search

Introduction Children with sickle cell disease (SCD) can present a variety of clinical symptoms that may affect their sleep and health-related quality of life (HRQOL). This study aims to investigate the relation between sleep problems and HRQOL in children and adolescents with SCD. Material and methods The sample included 86 children and adolescents in the SCD patient group and 82 healthy controls, with an age range of 8-16 years. Subjects for the study were recruited from the Sickle Cell and Thalassemia Center of Hatay State Hospital, Hatay, Turkey. The Children’s Sleep Habits Questionnaire (CSHQ) was used to evaluate sleep problems and Kinder Lebens­qualitätsfragebogen: Children’s Quality of Life Questionnaire – revis­ed (KINDL-R) was used to examine HRQOL. Results Total score, bedtime resistance, and night waking subscores of CSHQ were significantly higher in children with SCD when compared to healthy children. Total score, physical well-being, emotional well-being, social, and school subscores of KINDL-R were significantly lower in the patient group. Among SCD children, total score, bedtime resistance, sleep onset delay, daytime sleepiness, and parasomnias subscores of CSHQ were negatively correlated with KINDL-R total score. In the regression model, disease severity and CSHQ total score had significant negative associations with KINDL-R total score. Conclusions Sleep problems in SCD children appear to be negatively linked with HRQOL. Disease severity and sleep problems may be predictors of overall HRQOL in children and adolescents with SCD.

The plant pomological characteristics and physiological behaviors of genotypes in modern apple cultivation could be different depending on the use of rootstock, changing growth ecology and application of biological control agents. The aim of this research was to determine the effects of rhizobacteria application on leaf and fruit nutrient contents in different apple scion–rootstock combinations. This study was carried out with seven standard cultivars (Scarlet Spur, Red Chief, Fuji, Jeromine, Galaxy Gala, Granny Smith, and Golden Reinders) budded on M.9 and MM.106 rootstocks. In the experiment, trees were sprayed by a nitrogen + phosphorus solvent rhizobacteria three times, with an interval of 15 days in the spring period. The effect of rhizobacteria application on leaf and fruit nutrient contents was statistically significant and provided generally significant positive contributions, except for leaf Mg content. Comparing both rootstocks, the positive effect of bacterial application was higher on the M.9 rootstock for leaf N and B content and fruit N and Fe content, and on the MM.106 rootstock for other nutrient content. While the effects of bacterial application on the basis of cultivars were generally positive, the highest positive contribution was made in leaf P content (10.7%) and fruit Mn content (32.1%) of the Fuji cultivar. Considering the total increase in nutrients in scion–rootstocks combination, rhizobacteria application had a positive effect on the leaf nutrient contents in Golden Reinders/MM.106, but not leaf K content. The highest increases in leaves of scion-rootstock combinations were determined as 4.0% in N content in Granny Smith/M.9, 14.1% in P content in Scarlet Spur/MM.106, 7.1% in K content in Fuji/MM.106, 4.4% in Ca content in Jeromine/M.9, and 14.0% in Mg content in Granny Smith/MM.106. The highest increase in fruit nutrient contents was between 4.9% (N content) and 13.5% (Ca content) for macro elements, and between 9.5% (Cu content) and 41.8% (Mn content) for microelements. The results of the present study may provide significant leads for further studies on this subject.

To determine effects of intercropping broccoli with onion and their correspondence to different nitrogen concentrations on growth, yield and nutrient contents, field studies were conducted for two years. In intercropping plots, onion sets were planted between broccoli rows. Broccoli and onion plants were also grown as monocrops. Nitrogen was applied at three different rates (160, 200 and 240 kg ha–1) in both mono and intercrop plots of broccoli. The overall efficiency of intercropping was evaluated by employing land equivalent ratios (LERs). Cropping systems significantly did not affect chlorophyll reading value, yield and other parameters observed. However, nitrogen application rate had significant effect on these parameters. The highest values of these parameters were generally observed in 240 kg ha–1 nitrogen application. Macro and microelement content of broccoli leaves was affected neither by cropping systems nor by nitrogen fertilization except for N, Mn, Zn and NO3. Intercropping increased plant height but decreased the plant diameter of onion. There wasn’t significant decrease in plant weight of intercropped onion at 240 kg ha–1 nitrogen treatment when compared to monocropping. Broccoli intercropped with onion at 240 kg ha–1 nitrogen had the highest LER values, showing that intercropping practice could be more productive than monocropping especially in case of 240 kg ha–1 nitrogen application.

Abstract Background Genetic diversity is a prerequisite for breeding programs, and one of the main goals here is to obtain quality products. Therefore, this study aims to evaluate the genetic diversity in some hybrid individuals of honeyberry (Lonicera caerulea L.) based on fruit characteristics, leaf morphology, vitamin C, antioxidant activity, biochemical, and nutritional content. In this context, superior quality individuals have been identified based on the 42 variables examined in our study. These hybrid individuals can be economically incorporated into production after the registration stages, and their sustainability for use in breeding programs can also be ensured. Results The fruit weight ranged from 0.71 (‘H11’) to 1.66 g (‘H6’). The ascorbic acid varied between 17.13 (‘H7’) and 20.64 mg AAE/100 g (‘H15’). The antioxidant activity changed between 12.59 (‘Store’) and 15.03 µmol Trolox g–1 (‘Aurea’). The total anthocyanins were found to be highest in ‘Borrel Beast’ (163.79 mg cyn-3-gluc 100 g–1), followed by ‘H8’ (163.20 mg cyn-3-gluc 100 g–1). The highest nutrient levels in the fruits were found in the ‘H10’ individual, with calcium (2445.77 mg kg–1), potassium (2274.36 mg kg–1), phosphorus (2123.27 mg kg–1), magnesium (1263.95 mg kg–1), and sulfur (859.62 mg kg–1), respectively. The highest nutrient levels in the leaves were found in the ‘H14’ individual for calcium (19,493.21 mg kg–1), ‘H5’ for magnesium (5643.52 mg kg–1), ‘H8’ for sulfur (2312.11 mg kg–1), ‘H6’ for phosphorus (2007.51 mg kg–1), and ‘H6’ for potassium (1099.32 mg kg–1). In general, the nutrients in the fruit exhibited significant correlations among themselves at different levels (*, **, ***). Within the scope of principal component analysis, the first 8 principal components explained 80.69% of the total variance. According to the cluster and population analyses, it was determined that there was a high variation in subgroup B2. Additionally, although honeyberry is a relatively new fruit in Türkiye, efforts have begun to develop new cultivars through hybrid breeding. Conclusions When 42 variables were evaluated together to determine genetic diversity, hybrid individuals ‘H14’, ‘H5’, ‘H8’, and ‘H1’ were identified as superior individuals, respectively.

Abstract In this study, the performance of a novel organic tea compost developed for the first time in the world from raw tea waste from tea processing factories and enriched with worms, beneficial microorganisms, and enzymes was tested in comparison to chemical fertilizers in tea plantations in Rize and Artvin provinces, where the most intensive tea cultivation is carried out in Turkey. In the field trials, the developed organic tea vermicompost was incorporated into the root zones of the plants in the tea plantations in amounts of 1000 (OVT1), 2000 (OVT2) and 4000 (OVT4) (kg ha-1). The experimental design included a control group without OVT applications and positive controls with chemical fertilizers (N: P: K 25:5:10, (CF) 1200 kg ha-1) commonly used by local growers. The evaluation included field trials over two years. The average yields obtained in two-year field trials in five different areas were: Control (6326), OVT1 (7082), OVT2 (7408), OVT4 (7910), and CF (8028) kg ha-1. Notably, there was no significant statistical difference in yields between the organic (at 4000 kg ha-1 ) and chemical fertilizers (at 1200 kg ha-1). The highest nutrient contents were obtained when CF and OVT4 were applied. According to the average values across all regions, the application of OVT4 increased the uptake of 63% N, 18% K, 75% P, 21% Mg, 19% Na, 29% Ca, 28% Zn, 11% Cu and 24% Mn compared to the control group. The application of chemical fertilizers increased the uptake of 75% N, 21% K, 75% P, 21% Mg, 28% Na, 27% Ca, 30% Zn, 18% Cu and 31% Mn compared to the control group. The organic fertilizer treatment had the lowest levels of antioxidants compared to the control groups and the chemical fertilizers. It was also found that the organic fertilizer increased the levels of amino acids, organic acids and chlorophyll in the tea plant. Its low antioxidant activity and proline content prepared them for or protected them from stress conditions. With these properties, the biotechnologically developed organic tea compost fertilizer has proven to be very promising for tea cultivation and organic plant production.

Dry bean (Phaseolus vulgaris L.) is a widely grown and important food legume which is a major source of mineral nutrition. The present study digs in determining differences in nutrients, organic-amino acid and hormone concentrations of Ispir bean genotypes under different land use conditions. The study sites (32 locations) were identified according to the stratified sampling method in the Ispir district, Erzurum, Turkey, under consideration of bean-cultivated lands and the number of villages. The seed weights were higher for genotype no. 4 (137.5 g) than for genotype no. 14 (131.5 g) and following by all other genotypes. Moreover, values for crude protein content were significantly higher for genotype no. 14 (263.1 g/kg) in comparison to genotype no. 4 (256.9 g/kg) and other genotypes. Therefore, it is concluded that land use impacts seed weight, nutrient, crude protein, amino acid, organic acid and hormone contents of Ispir dry bean. Land use can result economic improvements in crop yields and yield components. Dry bean seed weights were impacted by other crop yield components such as amino acid, organic acid and hormone contents of dry bean. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Bu araştırmada örgün eğitimle birlikte hafızlık eğitiminin öğrencilerin sosyal ve özgüven gelişimlerine etkisi incelenmiştir. 2014 yılında uygulamaya konulan örgün eğitimle birlikte hafızlık, başta okul merkezinde olması ve akademik eğitimle bir arada yürütülmesi gibi farklılıklar olmak üzere geleneksel hafızlık eğitiminden ayrılmaktadır. Araştırma nitel bir yaklaşımla ve durum çalışması desenine dayalı olarak görüşme yöntemiyle gerçekleştirilmiştir. Çalışma grubu olarak İstanbul, Konya, Sivas ve Rize illerinden olmak üzere toplam 4 hafızlık proje okulu seçilmiş, katılımcılar ise bu okullarda hafızlık yapan öğrenci, hafızlık öğreticisi, veli ve öğretmenlerden seçilen toplam 35 kişidir. Araştırmada örgün eğitimle birlikte hafızlığın okul ortamından kaynaklı öğrencilerin sosyal gelişimlerine genel olarak olumlu yansıdığı, ancak yatılı olarak bu eğitimi gerçekleştirenlerde durumun olumsuz geliştiği, hafızlığı bitirebilme veya yarım bırakma durumuna göre özgüven gelişiminin değiştiği, hafızlığı tamamlama süresinin yetersizliğinin sosyal ve özgüven gelişimine etkide bulunduğu gibi bulgulara ulaşılmıştır. Sonuçta örgün eğitimle birlikte hafızlık eğitiminde okul ortamı öğrencilerin sosyal ve özgüven gelişimlerine geleneksel hafızlık ortamlarına göre daha fazla imkân ve fırsatlar sunmakta olmasına rağmen, bunun çocukların gelişim ihtiyaçları bakımından yeterli düzeyde olduğunu söylemek mümkün gözükmemektedir.

Fakülte dergileri nitelikli akademik üretim için gerekli platformlardan biridir. 2018 yılı itibariyle ilahiyat fakültesi dergisi sayısı 56’ya ulaşmıştır. Bu çalışmanın amacı, 1925-2017 yılları arasında ilahiyat fakültesi dergilerinde yayınlanan din eğitimi konulu makaleleri; niceliksel gelişim, dergilere göre sayısal dağılım, konu alanı çeşitliliği, kullanılan bilimsel araştırma yöntemleri, farklı bilim dallarından makale katkısı, yazar sayıları ve yabancı dilde yazım durumları bakımından analize tabi tutmaktır. Araştırma, doküman incelemesi ve içerik analizine dayalı betimsel ve kesitsel bir tarama türüdür. İlahiyat fakültesi dergilerinde yayınlanan din eğitimi konulu 604 makale tespit edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre din eğitimi makaleleri konu kapsamı itibariyle oldukça geniş bir yelpazeye sahip olup makalelerin çoğunluğu kuramsal düzeyde çalışmalardır. Makalelerin %23 kadarı nicel yönteme dayanmaktadır. Elde edilen bulguların işaret ettiği olumsuz bir sonuç ise, akademisyenler arasında ortak çalışmaların ve yabancı dillerde üretilen makale sayısının oldukça az olmasıdır. Araştırma ilahiyat fakültesi dergilerinden hareketle makale düzeyinde din eğitimi konulu araştırmaların son durumunu ortaya koyması açısından önemlidir.ÖzetDin eğitimi, uygulama olarak oldukça eski tarihlere dayanan, ancak bilimsel bir disiplin olma yönüyle Türkiye’de yeni sayılabilen bir alandır. Bununla birlikte bu bilim dalının yaklaşık 40 yıla dayanan bir süreci geride bıraktığını ve bilimsel disiplin olma yönünde hızlı mesafeler kaydettiğini de belirtmek gerekir. Türkiye’de ilahiyat alanında Cumhuriyet dönemine ait ilk fakülte dergisi Dârü’l-fünûn İlahiyat Fakültesi Mecmuâsı’dır. Bu dergi 1925 yılında yayın hayatına başlamış ve Dârü’l-fünûn İlahiyat Fakültesi’nin eğitime son verdiği 1933 yılına kadar 25 sayı yayınlamıştır. 1925-2017 yılları arasındaki 92 yıllık süreci kapsayan bu araştırmada, ilahiyat fakültesi dergilerinde yayınlanan din eğitimi konulu makaleler, doküman incelemesi ve içerik analizi yoluyla değerlendirmeye tabi tutulmuştur. Araştırma sürecinde bütün ilahiyat fakültesi dergilerine ait veri tabanları kendi web sayfaları üzerinde tetkik edilmiştir. İlahiyat fakültesi dergilerinde yayınlanan din eğitimi konulu 604 makale tespit edilmiştir. Literatürde sadece din eğitimi alanındaki makaleleri değerlendirmeye tabi tutan sınırlı sayıda araştırma mevcuttur. Bu araştırmaya en yakın çalışma, Kaymakcan ve Ünsal’ın 1952-2003 yılları arasında ilahiyat fakültesi dergilerinde yayınlanan din eğitimi konulu makaleleri ele alan makale araştırmasıdır. 18 fakülte dergisinde yayınlanan toplam 213 makale yazar adlarına göre alfabetik olarak sıralanmıştır. Bu çalışmanın amacı, 1925-2017 yılları arasında ilahiyat fakültesi dergilerinde yayınlanan din eğitimi konulu makaleleri; niceliksel gelişim, dergilere göre sayısal dağılım, konu alanı çeşitliliği, kullanılan bilimsel araştırma yöntemleri, farklı bilim dallarından makale katkısı, yazar sayıları ve yabancı dilde yazım durumları bakımından analize tabi tutmaktır. Araştırma, doküman incelemesi ve içerik analizine dayalı betimsel ve kesitsel bir tarama türüdür. Araştırma 57 fakülte dergisiyle sınırlıdır. Araştırmaya Din Eğitimi Anabilim Dalı’nda görev yapmış ve hâlihazırda görev yapan akademisyenlerin ilahiyat fakültesi dergilerinde yayınlanan tüm makaleleri dâhil edilmiştir. Ayrıca diğer alanlardan akademisyenlerin yazdığı din eğitimi/din öğretimi başlıklı makaleler de araştırmaya dâhil edilmiştir.1925’den 2017’ye kadar ilahiyat fakültesi dergilerinde yayınlanan din eğitimi konulu makaleleri yayın sıklığı açısından değerlendirdiğimizde, bu süreci üç kısma ayırmak mümkündür. Birincisi, 1925’ten 1980’e kadar olan dönemdir. Bu dönemde toplamda 17 makale yayınlamış ve her yıla ortalama 0,3 oranında makale düşmektedir. İkinci kısım, 1981 yılı ile yeni ilahiyat dergilerinin yayına başladığı dönem olan 1995 yılları arasıdır. Bu süreçte ilahiyat fakültesi dergilerinde toplam 55 din eğitimi konulu makale yayınlanmıştır. Bu dönemde yıl başına düşen ortalama makale sayısı 3,4’dür. Üçüncü kısmı ise, 1996 yılından günümüze kadar ki dönemdir. Bu dönemde toplam 532 makale yayınlanmış ve yıl başına düşen makale yayın ortalaması 24’dür. Araştırmanın ortaya koyduğu sonuçlardan biri de ilahiyat fakültesi dergilerinde yayınlanan din eğitimi konulu makalelerin konu kapsamı itibariyle oldukça geniş bir yelpazeye sahip oluşudur. Makalelerin konu tasnifi incelendiğinde, makalelerin 10 ana konu/problem alanına ayrıldığı görülmektedir. Din eğitiminin temelleri, din eğitimi tarihi, örgün din eğitimi, yaygın din eğitimi, informal din eğitimi, ahlak ve değerler eğitimi, dînî eğitim, gelişim ve din eğitimi, ülkelerde din eğitimi ve kişi araştırmaları bu temel konu alanlarını oluşturmaktadır. Örgün din eğitimi 189 makaleyle en çok makalenin üretildiği alandır. Makalelerin yayınlandığı fakülte dergilerine baktığımızda, en fazla yayın 86 makale ile Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi’nde gerçekleşmiştir. Bu sonuç Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi’nin en eski ilahiyat fakültesi dergisine sahip olması, derginin yayınlarının kesintiye uğramadan bugüne kadar gelmesinden kaynaklanmaktadır. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisini, 59 makaleyle Uludağ, 52 makaleyle Ondokuz Mayıs ve 51 makaleyle Cumhuriyet İlahiyat Dergisi takip etmektedir.Makalelerin 368’i yani %65’i literatür taraması yöntemine dayalı olarak yazılmıştır. Ayrıca %23’ü nicel, %10’u nitel ve %2’si ise karma yöntemlerle problemlerini ele almışlardır. Nitel yöntemi kullanan makalelerin sayısı ise 54, karma yöntemi kullanan makalelerinin sayısı ise 14’dür. Din eğitimi konulu makalelerin, yazarların akademik çalışma alanlarına göre dağılımları verilmiştir. Buna göre din eğitimi branşı beklendiği üzere 510 makaleyle, tüm makalelerin %85’ini oluşturmaktadır. %15’i ise ilahiyat, felsefe, sosyoloji, edebiyat, eğitim bilimleri, sosyal hizmetler gibi toplam 23 branşın katkısının olduğu 89 makaleden oluşmaktadır. Yazarlarının akademik çalışma alanlarına göre makalelerin dağılımına baktığımızda, din eğitimi biliminin interdisiplineryönünün geniş olduğu ortaya çıkar. Öyle ki ilahiyat içindeki hemen her disiplinden din eğitimi alanına makale düzeyinde katkı olduğu burada gözükmektedir. İlahiyat fakültesi dergilerinde yayınlanan din eğitimi konulu makaleleri yazar sayısı bakımından analiz ettiğimizde, toplam 604 makaleden sadece 43’ünün birden çok araştırmacı tarafından ortak çalışmayla gerçekleştirildiği görülmektedir. Birden fazla yazarlı 43 makalenin 8’i kuramsal, diğer 35’i ise amprik yöntemleri kullanmıştır. İlahiyat fakültesi dergilerinde yayınlanan makalelerin yabancı dilde yayınlanma durumlarına baktığımızda sadece 12 makale yabancı dilde yayınlanmıştır. Bu oran yaklaşık %2’ye tekabül etmektedir. 12 makalenin 7’si Almanca, 4’ü İngilizce ve biri de Arapça olarak yayınlanmıştır. Araştırmanın ulaştığı sonuçlara göre din eğitimi alanında ortak çalışma ve yabancı dilde makale yazma oranlı yetersizdir. Bu iki problemin sadece din eğitimi alanına ait olmayıp ilahiyat disiplinlerinin hepsini ilgilendirmektedir. Özellikle yabancı dilde makale üretimi Türkiye’deki bütün akademik alanlar için bir sorun teşkil ettiği ortadadır. Bu konuda bireysel ve kurumsal gelişmelerin olması kaçınılmazdır.

Bu araştırmanın amacı, DKAB dersinde teknolojik materyal kullanma durumunu ve DKAB öğretmenlerinin teknolojik materyal kullanma eğilimlerini belirlemeye yöneliktir. Araştırmanın örneklemini Gaziantep il merkezinde görev yapan 105 DKAB öğretmeni (n=105) oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplamak amacıyla, araştırmacı tarafından geliştirilen anket ölçeği uygulanmıştır. Araştırma sonunda elde edilen bulgulara göre DKAB öğretmenleri, sınıf ortamında teknolojik materyal kullanmaya isteklidir. Ancak gerek DKAB öğretmenlerinin kendisinden kaynaklanan sebepler, gerekse sınıf ortamındaki yetersizliklerden dolayı öğretmenlerin teknoloji kullanımı istenen düzeye ulaşmamaktadır.

Bu çalışmada Hz. Peygamber'in, eğitim metotlarına ilave bir unsur olarak bireyleri eğitirken fiziksel teması nasıl kullandığı örneklerle ortaya konulacaktır. Hz. Peygamberin fiziksel teması kullanmasındaki amaç, muhataplarıyla duygusal iletişime geçmek ve eğitim açısından olumlu sonuçlar elde etmektir. Bu açıdan fiziksel temasla duygusal iletişimi çoğu zaman birbirinden ayırmak zordur. Hz. Peygamber özellikle çocuklarla iletişiminde fiziksel temasa sıkça yer verdiği için, çocuk eğitiminde bebeklikten itibaren fiziksel temasın önemi üzerinde ayrıca durulmaktadır. Daha çok hadis kaynakları doğrultusunda ele alınan çalışmada konuyla ilgili materyaller değerlendirilmekte, ailelerin ve eğitimcilerin yararlanabileceği bazı eğitsel sonuçlar verilmektedir.

This study was conducted to determine the effect of different plant growth promoting rhizobacteria (PGPR) strains on growth and quality of cauliflower transplants under greenhouse conditions. The strains of Bacillus megaterium TV-3D, B. megaterium TV-91C, Pantoea agglomerans RK-92, B. subtilis TV-17C, B. megaterium TV-87A, B. megaterium KBA-10 were used in this study. The results of this study showed that different bacterial inoculations increased plant growth parameters such as fresh shoot weight, dry shoot weight, root diameter, root length, fresh root weight, dry root weight, plant height, stem diameter, leaf area and chlorophyll contents of cauliflower transplant respectively. Except for abscisic acid (ABA), the values of gibberellic acid (GA), salicylic acid (SA), indole acetic acid (IAA) was increased by ratio of 23.64, 89.54 and 25.63%, respectively in compared to the control by application of B. megaterium KBA-10 and P. agglomerans RK-92. The amount of organic acids with B. subtilis TV-17C PGPR applications have increased at a ranging ratio from 9.63 to 186.02%. Also, PGPR inoculations increased the macro and micro nutrient content of cauliflower transplants. As a result, the use of bacteria treatments may provide a means of improving transplant growth and quality in cauliflower.