Search

After publication of the original article [1], it came to the authors’ attention that there was an inadvertently missed information in Acknowledgement section.

Glifosat bazlı formulasyonlar, dünyada en yaygın kullanılan herbisit tarım ilaçlarındandır. Bu çalışmada, su kaynaklı glifosatın erkek Nil tilapiyası (Oreochromis niloticus) testis, sperm kanalı, testiküler ve sağım yolu ile elde edilmiş spermatozoa örnekleri üzerine etkileri belirlenmiştir. Bu amaçla, balıklar 14 gün boyunca 0, 5, 10, 20, 30 ve 40 mg/L glifosat içeren deneme akvaryumlarında tutulmuşlardadır. >10 mg/L glifosatın, sağım yoluyla ve testislerden alınmış olan spermatozoa örneklerinin motilite, canlılık süresi ve vitalite değerlerine azaltıcı etkisi gözlemlenmiştir. 40 mg/L glifosat grubunda, hem testüküler hem de sağım yoluyla elde edilmiş spermatozoa örneklerinde en düşük vitalite değerleri saptanmıştır. >10 mg/L üzerindeki glifosat maruziyetinin, spermatozoa hücrelerinin oksidatif dengesinde değişimlere yol açtığı belirlenmiştir. Ayrıca, testis ve sperm kanalı dokularında glifosat etkisi ile oluşan lipid peroksidasyon seviyelerindeki azalmaların, kontrol grubuna alınan testis örneği haricinde istatistiki açıdan önemli farklar göstermediği saptanmıştır. Katalaz aktivitesi ise kontrol grubuna kıyasla >5mg/L glifosat gruplarında özellikle testis dokularında artış göstermektedir. Sperm kanalı dokusundaki oksidatif cevap, testis dokusundan farklı olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak, bu çalışma ile glifosat bazlı yaygın olarak kullanılan ticari bir herbisitin, erkek Nil Tilapyası balığı üreme sistemi üzerine etkilerini gösterilmiştir. Ortamda bulunan özellikle 5 mg/L’den fazla olan glifosat konsatrasyonun spermatozoa parametrelerine olumsuz yansıdığı saptanmıştır. Bununla birlikte daha yüksek konsatrasyonlar bu herbisitin üreme sistemi dokularındaki oksidatif stres koşullarını etkileyebildiği gösterilmiştir.

This study aimed to carry out a comparative evaluation of the hematological profile (erythrocyte count, hemoglobin concentration, hematocrit, and Wintrobe index parameters such as mean corpuscular volume, mean corpuscular hemoglobin, and mean corpuscular hemoglobin concentration), in addition to certain biochemical parameters (aspartate aminotransferase, alanine aminotransferase, alkaline phosphatase, lactate dehydrogenase, serum total protein, albumin, glucose, total cholesterol, and triglycerides), in the Italian mullet Mugil cephalus (Linnaeus 1758) and the Turkish mullet Chelon auratus (Risso 1810). Accordingly, two groups of fish were used in this study: 30 flathead grey mullets, M. cephalus, caught in Lake Faro, Italy, and 30 golden grey mullets, C. auratus, caught in the estuarine channel system of Köyceğiz?Dalyan, Turkey. Statistical evaluations (unpaired t-test) revealed that there were no significant differences in weight or total length values between the two mullet groups. However, the differences between all the evaluated blood parameters (except alanine aminotransferase) between the Italian and the Turkish mullet were significant (P < 0.0001). The present study demonstrated that there were significant hematological and biochemical differences between the Italian (M. cephalus) and the Turkish (C. auratus) mullet. Our findings also contribute to expanding the knowledge on the hematology and biochemistry of two different species of mullet originating from two different habitats. Since the evaluation of blood parameters represents an essential tool in examining the effects of environmental conditions on fish physiology and, consequently, on fish health status, further research in this field is encouraged and would be very useful.

WOS: 000456428100006, Different feeding habits may affect the blood parameters in fish species of the same family, even if they live in the same marine habitat. The aim of this study was to compare some haematological and biochemical parameters of two marine fish species of the same family, the saupe Sarpa salpa (Linnaeus, 1758) and the common two-banded seabream Diplodus vulgaris (Geoffroy Saint-Hilaire, 1817), and to establish the similarities and differences between these species. For this purpose red blood cells (RBC), haemoglobin concentration (Hb), haematocrit (Hct), mean corpuscular volume (MCV), mean corpuscular haemoglobin (MCH), mean corpuscular haemoglobin concentration (MCHC), glucose (GLU), triglycerides (TRIG), cholesterol (CHOL), serum total protein (TP), albumin (ALB), globulins (GLO), aspartate aminotransferase (AST), alanine aminotransferase (ALT), alkaline phosphatase (ALP) and lactate dehydrogenase (LDH) were determined for 30 fish from each species. Statistical analysis showed significant differences in some haematological and biochemical (RBC, Hb, Hct, TP, ALB, GLO, AST, ALT, ALP and LDH) parameters between the two species. Lower values of RBC, Hb and Hct were found in S. salpa in comparison with D. vulgaris. These differences could be attributed to the feeding behavior, life style and habitat adaptation of the different fish species of the same family and contribute to knowledge of reference values of blood parameters in Sarpa salpa and Diplodus vulgaris. No significant differences were found in MCV, MCH, MCHC and GLU, TRIG, CHOL.

Buçalışmada, gökkuşağı alabalığı (Oncorhynchusmykiss) yavru yemlerinde balık unu yerine % 0(ABU0),15(ABU15),30(ABU30), 45 (ABU45) ve 60 (ABU60)oranlarında acı bakla (Lupinus albus)unu ikamesinin gökkuşağı alabalığı TNF-α, IL-1ß ve IL-8 genlerinin ekspresyon seviyelerindeki değişimile bazı immünolojik parametreler üzerine etkileri belirlenmiştir. Beslemedenemesinde kullanılan yemler temel protein kaynağı balık unu ve acı bakla unuolmak üzere ortalama % 41,5 hamprotein ve 18,1 yağ içerecek şekilde hazırlanmıştır. Besleme denemesindekullanılan yemlerin esansiyel amino asit içeriklerinin tamamı alabalıkgereksiniminden yüksek olduğu gözlenmiştir. 60 gün süren deneme sonunda hergruptan 15 balıktan kan ve doku örnekleri alınmıştır. Alınan kan örneklerindenlizozim (LİZ), myeloperoksidaz (MPO) ve respiratöri burst (RBT) aktivitesianalizleri karaciğer doku örneklerinden gökkuşağı alabalığına özgü β-aktin, TNF-α, IL-1ß ve IL-8 genleri üzerindenmoleküler tetkikler yapılmıştır. Elde edilen bulgulara göre gökkuşağı alabalığıyavru yemlerinde acı bakla unu kullanımına bağlı olarak TNF-α, IL-1ß ve IL-8 genleri ekspresyon seviyelerinin ve LİZ ve RBAaktivitelerinin artış gösterdiği (p

In the propagation of rainbowtrout, the available water supply used for incubation of fertilized egg isgenerally used for also spermatozoa being activated to reach eggs. The aim ofthe present study was to assess comparisons of the effects of two lab-madeactivating solutions and hatchery water on progressive sperm motilitypercentage (%), duration of progressive sperm motility (s), and fertilizationsuccess in artificial insemination of rainbow trout. For this purpose, anactivating solution (A1) containing 60 mM NaHCO3, 50 mM Tris pH=9.0 andanother activating solution (A2) containing 20 mM Tris, 30 mM glycine, 125 mMNaCl, pH=9.0, and also hatchery water(HW) were used for activation of spermatozoa and fertilization. The averagemotility percentages of samples activated by HW, A1 and A2 were observed>90% with no significant differences, while the durations of progressivemotility were found to be significantly different as 22.5±0.7 s, 30.0±1.4 s and30.5±0.7 s respectively. The lowest average fertilization rate (64.6±1.4 %) wasobtained using HW, while those values were 89.4±5.1 and 91.3±0.6 % using A1 andA2 respectively. Consequently, both motility durations and fertilization ratesobtained by using A1 and A2 were significantly higher than those values ofobtained by HW., Gökkuşağı alabalığı üretimin,genellikle döllenmiş yumurtaların inkübasyonu için kullanılan mevcut su kaynağıaynı zamanda, suni döllemede sperm hücrelerinin aktivasyonu içinde kullanılır. Buçalışma laboratuvarda hazırlanmış aktivasyon solüsyonlarının ve kuluçka suyunundoğrusal motilite yüzdesi (%), doğrusal motilite süresi (s) ve döllenmeoranlarına etkilerinin değerlendirilmesini amaçlamıştır. Bu amaçla, biri 60 mMNaHCO3, 50 mM Tris pH=9,0 içeriğine sahip (A1), diğeri 20 mM Tris,30 mM glycine, 125 mM NaCl, pH=9.0 içeriğine sahip (A2) iki farklı aktivasyonsolüsyonu ve kuluçka suyu (HW) spermatozoa aktivasyonu ve suni dölleme dekullanılmıştır. HW, A1 ve A2 ile aktive edilmiş örneklerin ortalama motiliteyüzdeleri, istatistiki fark olmaksızın > %90 olarak gözlenmişken, doğrusalmotilite süreleri, sırasıyla 22.5±0.7 s, 30.0±1.4 s ve 30.5±0.7 s olarakkaydedilmiş ve önemli derecede fark olduğu bulunmuştur. En düşük ortalamadöllenme oranı (% 64.6±1.4) HW kullanılarak elde edilmişken, bu oranların A1 veA2 kullanıldığında %89.4±5.1 ve 91.3±0.6 olarak kaydedilmiştir. Sonuç olarak,A1 ve A2 kullanılarak elde edilen hem motilite süreleri hem de döllenmeoranları, HW kullanılarak elde edilenlerden önemli derecede yüksek olduğubelirlenmiştir.

Bu çalışmada yavru sazan balığı (Cyprinus carpio) yemlerine ilave edilen sarı kantaron (Hypericum perforatum) yağının büyüme performansı ve bazı kan parametrelerine etkileri incelemiştir. Bu amaçla 0 g/kg (SKY0), 5 g/kg (SKY5) ve 10 g/kg (SKY10) düzeylerinde sarı kantaron yağı içeren 3 farklı deneme yemi hazırlanmıştır. Çalışma her grup için 3 tekrarlı olacak şekilde 3,07±0,02 g yavru sazan balıkları ile 40 L plastik tanklarda tank başı 30 birey olacak şekilde 60 gün boyunca sürdürülmüştür. Deneme sonunda SKY5 grubu balıklarının canlı ağırlık artışı ve spesifik büyüme oranı belirgin şekilde diğer gruplardan farklı bulunmuştur (p0,05). Balıkların serum biyokimya bulgularında sarı kantaron yağını gruplar arasında belirgin bir farka neden olduğu tespit edilmiştir (p, In this study, the effecs of centary oil (Hypericum perforatum) on growth performance and some blood parameters of fry common carp (Cyprinus carpio) were evaluated. For this purpose, 3 different experimental diets containing rate of 0 g/kg (SKY0), 5 g/kg (SKY5) and 10 g/kg (SKY10) centaury oil were prepared. The study consisted of 3 repetitions for each group with 3.07±0.02 g fry and in 40 L plastic tanks as 30 fish per aquarium for 60 days. At the end of the experiment, the live weight gain and specific growth rate of the fishes fed with SKY5 fed group were significantly different from the other groups (p 0.05). In serum biochemical findings of fish, St. John's Worth oil was found to be a significant difference among the groups (p

Bu çalışma, yem renginin, Mozambik tilapia (Oreochromis mossambicus) larvalarının büyümeperformansı üzerindeki etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Denemede yumurtadan yeni çıkmış (0,01 g)larvalar 3 litrelik cam akvaryumlara 10 adet balık yoğunluğunda olacak şekilde stoklanmıştır. Deneme boyuncabalıklar, 4 farklı renkte (açık kahverengi-kontrol, kırmızı, koyu yeşil ve sarı) deneme yemleri (%37 HP ve %9HY) ile 60 gün boyunca beslenmişlerdir. Deneme sonunda, en iyi büyüme performansı ve yaşama oranı sarırenkli yem ile beslenen grupta tespit edilmiştir. Sonuç olarak, sarı renkli yem, Mozambik tilapiası larvalarındadaha iyi büyüme ve yem alımını ortaya koymuştur.&nbsp

Bu çalışmada, melek balığı (Pterophyllum scalare) yavrularının büyüme performansı ve yemdeğerlendirmesi üzerine Tribulus terrestris bitkisinin etkileri araştırılmıştır. Bu amaçla yem içeriklerine 0, 200,400, 600 mg/kg olacak şekilde T. terrestris ilave edilmiştir. Melek balığının besin ihtiyacına göre izonitrojenik(%44 protein) ve izokalorik (%10 yağ) içeren 4 farklı deneme yemiyle balıklar günde 3 kez doyana kadarbeslenmişlerdir. Deneme her akvaryumda 12 balık olacak şekilde 2 tekerrürlü olarak tasarlanmış ve 6 haftaboyunca devam etmiştir. Araştırma bulgularına göre, en iyi ağırlık artışı, spesifik büyüme oranı ve en iyi yemdeğerlendirme oranı 600 mg/kg T. terrestris yoğunluğa sahip yemlerle beslenen gruplarda elde edilmiştir. Sonuçolarak melek balığı yavrularının yemlerinde T. terrestris’in büyüme performansı ve yaşama oranına herhangi birolumsuz etkisi olmaksızın kilogramda 600 mg kullanılabileceği söylenebilir.&nbsp