Search

Watermelon fruit from 'Crisby' (CR) and 'Crimson Tide' (CT) grafted onto Ferro, RS841. Argentario and Macis rootstocks and non-grafted CR and CT were compared for their postharvest quality at 7 degrees C for 21 days. Changes in rind thickness, weight loss, fruit flesh firmness, taste, total soluble solids, juice pH, titratable acidity, chilling injury and fungal decay, flesh color values. hallow heart, ripening, citric and malic acid, glucose, fructose, sucrose, total sugar, beta-carotene and lycopene were determined during storage at a weekly interval. Watermelon fruit cv. CT grafted on Ferro, RS841 and Argentario rootstocks had thicker rind, lower ripening score, higher flesh firmness and lycopene content, more intense red color during storage, compared to non-grafted fruit. In comparison to non-grafted fruit, CR fruit grafted on Ferro, RS841 and Argentario rootstocks had thicker rind and higher flesh firmness, but higher lycopene content and C* values with lower ripening scores were observed only in the fruit grafted on Ferro and RS841 rootstocks. Macis and Argentario may lead an over-ripening, softening and less intense flesh color with lower lycopene content for CR and/or CT fruit during storage. Watennelons could successfully be kept for 21 days at 7 degrees C. Watermelons grafted on Ferro and RS841 rootstocks retained better postharvest quality, compared to the non-grafted fruit for both cultivars.

Fusarium oxysporum f. sp. niveum (Fon) karpuzda çokönemli verim kayıplarına sebeb olmasına rağmenpatojenin 0 ve 1 ırklarına dayanıklı ticari çeşitlergeliştirilmiş fakat 2 ve 3 numaralı ırklarına dayanıklıticari çeşitler henüz bildirilmemiştir. Fon’a hassas safhat ile Fon’un 0, 1 ve 2 ırklarına dayanıklı olanPI296341 genitörü melezlenmiştir. F1 hibritlerhassas ebeveyne geriye melezlenmiş ve GM1F1‘lerelde edilmiştir. GM1F1, GM2F1, GM3F1 ve GM4F1’ler Fon1 için geliştirilen P-700 SCAR moleküler markırına aitprimer çiftiyle taranmıştır. Dayanıklı markır bandıveren bireyler kendilenmiş ve geriye melezlemeleriyapılmıştır. Kendilenmiş olan GM1F2, GM2F2, GM3F2 veGM4F2’ler Fon 1’e karşı klasik testlenmiştir. Klasiktestlemede de dayanıklılığı doğrulanan bireyleringeriye melezleri alınmıştır. GMnF1 generasyonlarındamarkır testlemesi ve GMnF2 generasyonlarında klasiktestleme yapılmıştır. Sonuç olarak GM4F2’lerinFusarium’un 0, 1 ve 2 numaralı ırklarına karşı klasikolarak testleme sonucunda ırk 0 ‘a karşı 10 adet, ırk 1‘e karşı 39 adet ve ırk 2’ ye karşı 7 adet dayanıklı bitkielde edilmiştir.

Gen havuzunda bulunan yazlık kabak genotiplerinin moleküler karekterizasyonu ve bunlar arasındaki akrabalık derecelerinin tespit edilmesi ıslah programları açısından önemlidir. Bu çalışmanın amacı F1 hibrit kabak ıslah programlarında kullanılmak üzere Alata Bahçe Kültürleri Araştırma Enstitüsü (ABKAE) gen havuzunda bulunan Zucchini Yellow Mosaic Virusü (ZYMV)'ne tolerant hatların moleküler olarak uzaklık derecelerinin ortaya çıkarılmasıdır. Çalışmada ZYMV'ye tolerant 38 hatta 11 SRAP markır çifti ile moleküler karakterizasyon yapılmıştır. Benzerlik İndeksinden yararlanılarak UPGMA metodu ile kümeleme (Cluster) analizleri yapılmış ve dendrogram elde edilmiştir. Dendrogram incelendiğinde hatların birbirinden ayrıldığı, hatlar arasında çeşitliliğin olduğu görülmüştür. 38 adet hattın genetik benzerlik düzeyi 0.63 ile 0.95 arasında değişmiştir. 0.74 benzerlik düzeyinde 5 ana grup tespit edilmiştir. Oluşan 5 ana farklı heterotik grubu temsilen seçilen hatlar ileride ZYMV'ye tolerant yazlık kabak ıslahında kullanılabilecektir. Detection of the molecular characterization and genetic neighborhood between squash genotypes in the gene pool is important for breeding programs. The aim of this study is to uncover the molecular degree of the lines that is tolarant to ZYMV (Zucchini Yellow Mosaic Virus), however this lines will be used in F1 hybride squash breeding program in Alata Horticultural Research Institute (ABKAEM). We used 11 SRAP marker to screen 38 ZYMV tolerant lines for molecular characterization. The UPGMA method is used to make cluster analyses by utilising smilarity index and a dendogram is created. According to dendrogram we saw that the lines are separating in each other and there is a significant diversity among lines. Genetic similarity degree of the 38 line is changing between 0.63 to 0.95. We determined 5 main groups at 0.74 similarity degree. This study may precipiate to squash breeding program for the next studies with this characterized lines choosen among this 5 main heterotic groups.

Bu çalışmada Ülkemizde kayıt altına alınan 64 kavun çeşidinde morfolojik kararterizasyon yapılarak akrabalık dereceleri belirlenmeye çalışılmıştır. Çalışmada kullanılan çeşitlerin 54 adedi hibrit (F1),10 adedi ise açık tozlanan çeşit olup Cucumis melo var. inodorus, Cucumis melo var. reticulatus, ve Cucumis melo var. cantalupensis kavun alt türlerinden oluşmaktadır. UPOV (Uluslararası Yeni Bitki Çeşitlerini Koruma Birliği) kriterlerine göre 70 özellik açısından incelenen çalışmada morfolojik olarak akrabalık dereceleri NTSYS 2.1 istatistik programında UPGMA (Unweighted Pair Group Method Arithmetic Average) korelasyon matriksine göre belirlenmiştir. Benzerlik düzeyleri 0.16 ile 0.96 arasında dağılım göstermiş ve 0.54 benzerlik düzeyinde 3 ana grup tespit edilmiştir. Ülkemiz ticari kavun çeşitlerinin morfolojik olarak tanımlanarak aralarındaki akrabalık derecelerinin belirlenmesinin amaçlandığı bu çalışmada, çeşitler arasında büyük bir varyasyonun olduğu belirlenmiştir.

Bu çalışmada; Ferro, RS841, Agentario ve Macis anaçları üzerinde aşılı yetiştirilen Crimson Tide karpuz çeşidinin sergen koşullarda 2009 -2010 yıllarında derim sonrası kalitesini belirlemek amaçlanmıştır. Aşılanmamış Crimson Tide çeşid i meyveleri kontrol olarak kullanılmıştır. Ülkemizde yaygın olarak kullanılan sergen koşullarında derimden sonra meyveler 27 ° C’de %50±5 oransal nem koşullarında 7 gün depolanmıştır. Meyve örneklerinde; meyve kabuk kalınlığı (mm), ağırlık kayıpları oranı (% ), suda çözünebilir toplam kuru madde içeriği ( SÇKM, %), meyve eti sertliği (MES, kg- k), titre edilebilir asitlik (TEA, %), meyve suyu pH’sı, meyve et rengi (L* a* b*) , mantarsal bozulmalar (%), fruktoz, g likoz, s akkaroz ve toplam şeker içerikleri (%) ile ? -karoten, toplam likopen ve toplam karotenoid içerikleri (µg/g ) ile meyvelerin tat durumunu belirlemek için duyusal analizler (1 -9) gibi fiziksel ve kimyasal parametrelerde meydana gelen değişimler incelenmiştir. Bulgularımıza göre, sergen koşullarda Crimson Tide karpuz çeşidinde mantarsal bozulma görülmemiştir. S ergen koşulunda aşılı ve aşısız Crimson Tide karpuz çeşidi meyvelerinde hakim şekerin sakkaroz (ortalama %3 .76 -5 .58) olduğu saptanmıştır. Ağırlık kayıpları, SÇKM, meyve et rengi a* ve b* değerleri ve sakkaroz içeriği artarken, meyve kabuk kalınlığı, MES, TEA, fruktoz, g likoz ve toplam şeker, toplam likopen ve toplam karotenoid içerikleri, meyve et rengi L* değeri ve duyusal tat azalmıştır., The objective of this study is to determine the postharvest quality of Crimson Tide watermelon cultivar grafted on Ferro, RS841, Age ntario and Macis rootstocks in c ommon marketing condition in 2009 -2010 years. Ungrafted Crimson Tide cultivar was used as control. Fruits were also kept at 27 ° C and 50±5% relative humidity for 7 days which is a common marketing condition for watermelons in Turkey after harvest. Changes in physical and chemical parameters such as fruit rind thickness (mm), percent weight loss (%), total soluble solid content (TSS, %), fruit flesh firmness (FFF, kg- k), titratable acidity ( TA, %), pH, fruit flesh color (L* a* b*), incidence of fungal decay, fructose, g lucose, sucrose and total sugar contents (%) and β -carotene, total lycopene and total carotenoid contents (µg/g ) and s ensory evaluation for taste were determined immediately after harvest, after 7 days during the c ommon marketing condition . According to data, fungal disorders were not seen during the c ommon marketing condition. Sucrose (3.76 to 5.58% on average) of dominant sugar was determined in g rafted and ungrafted Crimson Tide watermelon cultivar during the c ommon marketing condition. Weight loss, TSS, a* and b* value of fruit flesh color and sucrose contents increased while rind thickness, FFF, TA, fructose, g lucose and total sugar, total lycopene and total carotenoid contents , L* value of fruit flesh color and sensory taste decreased during the c ommon marketing condition.

Bu çalışmada; Ferro, RS841, Agentario ve Macis anaçları üzerinde aşılı yetiştirilen Crimson Tidekarpuz çeşidinin hasat olum zamanının belirlenmesi amaçlanmıştır. Aşılanmamış Crimson Tide çeşidimeyveleri kontrol olarak kullanılmıştır. Kulakçık ve sülüğü yeşil, kulakçık ve sülükten birisi kurumuşve kulakçık ve sülüğün her ikisi de kurumuş olmak üzere her anaç x kalem kombinasyonundankarpuzların hasadı yapılmıştır. Meyve ağırlığı, meyve çapı, kabuk kalınlığı, suda çözünebilir toplamkuru madde içeriği (SÇKM), titre edilebilir asitlik (TEA), pH, meyve eti sertliği (MES), meyve etrengi (L*, h°), meyve etinde kopma , meyve olgunluğu ve duyusal analizler gibifiziksel ve kimyasal analizler yapılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre, kulakçık ve sülüğü kurukarpuzlarda meyve ağırlığı en fazla olurken, RS841 anacı üzerine aşılı Crimson Tide karpuz çeşidimeyvelerinin ağırlığı en fazla olmuştur. Kulakçık ve sülüğü yeşil olanlarda en az SÇKM ve kulakçıkve sülüğü kuru karpuzlarda duyusal kalite (tat) en yüksek olurken, kulakçık ve sülüğü yeşil olanlardaen düşük tat saptanmıştır. Kulakçık ve sülüğü kuru olanlarda en düşük MES olurken, Ferro ve RS841anaçları üzerine aşılı karpuzlarda MES en yüksek olmuştur, The objective of this study is to determine the harvest time of Crimson Tide watermelon cultivargrafted on Ferro, RS841, Agentario and Macis rootstocks. Ungrafted Crimson Tide cultivar fruitswere be used as control. Harvest of watermelons from each rootstock x scion combinations includinggreen atrium and leech, green atrium and dry leech or dry atrium and green leech and dry atrium andleech was made. Changes in physical and chemical analysis such as fruit weight, diameter, rindthickness, total soluble solid content, titratable acidity, pH, fruit flesh firmness, fruit flesh color (L*,h°), hollow heart in fruit flesh , fruit maturity of watermelon were be determined. Sensoryevaluation for taste was also performed. According to data, the highest fruit weight wereobtained from dry atrium and leech watermelons while the highest fruit weight Crimson Tidewatermelon cultivar grafted on RS841, rootstock. The lowest total soluble solid (%TSS) wereobtained from green atrium and leech and the highest sensory quality (taste) were obtained from dryatrium and leech watermelons while the lowest taste from green atrium and leech. The lowest fruitflesh firmness were obtained from dry atrium and leech watermelons while the highest fruit fleshfirmness Crimson Tide watermelon cultivar grafted on RS841 and Ferro rootstocks

Bu çalışmada, Türkiye’nin 7 coğrafi bölgesinden biri olan İç Anadolu Bölgesi, sebze üretimi ve potansiyeli bakımından irdelenmiştir. Bölgeyi oluşturan 13 farklı ilin sebze üretim miktarları, üretim alanları, ortalama verimleri ile sebze tarımının genel durumu konularına değinilmiştir.Dünyada 56 773 676 ha alanda, 1 090 425 003 ton sebze üretimi yapılmakta olup, Türkiye 1 084 007 ha alanda 27 406 658 tonluk üretimi ile dünyada önemli sebze üretici ülkeler arasındadır. İç Anadolu Bölgesi, sebze üretim miktarı bakımından her ne kadar lider konumda olmasa da; havuç, soğan, domates, kavun, karpuz, lahana, hıyar, fasulye ve kabak üretiminde oldukça önemli bir yere sahiptir. Özellikle havuç ve domateste Konya ve Ankara, soğanda Ankara ve Eskişehir, kavunda Ankara ve Çankırı, karpuzda Ankara ve Karaman, lahanada Niğde ve Karaman, hıyarda Konya ve Eskişehir, fasulyede Karaman ve Konya, kabakta (Sakız) ise Ankara ve Konya illeri üretimde ilk sıraları almışlardır. Sebze gen kaynakları açısından çerezlik kabak, kavun, havuç, fasulye, lahana türlerinde bu bölgemizde önemli genetik çeşitlilik bulunmaktadır.Bölgede sulama olanakların arttırılması ile sebze üretiminin geliştirilmesi, gen kaynaklarının toplanarak ıslaha yönlendirilmesi, organik tarım alanlarının ve jeotermal bölgelerde seracılık alanlarının arttırılması ile sebze tohum üretimleri için bölgenin önemli potansiyeli bulunmaktadır., Vegetable production and potential of Middle Anatolian Region which is one of the seven geographical regions of Turkey were examined in this study. Vegetable production, production areas, average yields and the general status of vegetable growing were mentioned in 13 cities which comprise the region.Vegetable production in the world is 1 090 425 003 tonnes on 56 773 676 ha area and Turkey is one of the most important producer countries with 27 406 658 tonnes on 1 084 007 ha area. Eventough Middle Anatolian region is not at the leader position for vegetable production, it has a significant place in carrot, onion, tomato, melon, watermelon, cabbage, cucumber, bean and squash production. Especially in carrot and tomato Konya and Ankara, in onion Ankara and Eskişehir, in melon Ankara and Çankırı, in watermelon Ankara and Karaman, in cabbage Niğde and Karaman, in cucumber Konya and Eskişehir, in bean Karaman and Konya, in squash Ankara and Konya are the leaders in production. In case of vegetable genetic resources this region presents an important genetic diversity in snack seed squash, melon, carrot and bean species.This region has an important potential for developing vegetable production by increasing the irrigation facilities, collecting genetic resources and prompting them to breeding, increasing organic farming lands and greenhouse areas in geothermal regions and seed production.

Bu çalışma, 15-18 Ekim 2012tarihleri arasında Antalya[Türkiye]’da düzenlenen 10. EUCARPIA Meeting on Genetics and Breeding of Cucurbitaceae’da bildiri olarak sunulmuştur. Seedling and classification machines are still under specific development for most of the seeds commonly used in agriculture. Those machines well adapted to the plant physical requirements for breeding. Therefore, determination of physical properties of seeds is a very important subject to breeding for mechanization. Several physical, gravimetric, and frictional seed properties of six open pollinated melon (Cucumis melo L.) cultivars (Kirkagac 589, Altinbas 637, Vilmorin Depuis 1743, Muhurlu, Hasanbey, Ananas) were determined and compared in terms of 1000 unit mass, width, length, thickness, roundness, sphericity, bulk angle, specific bulk density, density, moisture content, mineral matter content, swelling capacity, and static fraction angle (aluminium, stainless steel, galvanized sheet metal, rubber, glass, MDF). The obtained data for the six melon cultivars, which might be useful to engineers in the equipment design, were generally found to be statistically different. These differences could be attributed to the individual characteristics of these cultivars. European Assoc Res Plant Breeding Minis Food, Agr & Livestock Turkish Sci & Technol Council Manier Seed Yuksel Seed Syngenta AG Seed Fito Seed Multi Seed Nunhems Rijk Zwaan Batı Akdeniz Tarım Araştırma Enstitüsü Alata Hort Res Stat Çukurova Üniversitesi Antalya Tarım

In this study carried out in 2009 and 2010 growing seasons, the effect of rootstocks on plant nutrition partitioning in grafted watermelon onto four gourd rootstocks was investigated. Ferro, RS841 (Cucurbita maxima x C. moschata) and Argentaio and Macis (Lagenaria hybrid) were used as rootstocks. Crimson Tide and Crisby watermelon cultivars were used as scion. Grafted and ungrafted seedlings were produced by a commercial seedling company. Plants were grafted by one cotyledon grafting techniques. Experiment was conducted in Alata Horticultural Research Institute in Mersin. The grafted plants were planted under low tunnel in early spring and regular cultural practices for watermelon were applied. Plant nutrition concentrations were determined in leaf, fruit rind, fruit flesh and seeds. Leaf sample was taken at flowering stage, rind, flesh and seed sample were taken from fully mature fruit. Nitrogen concentration was determined by modified Kjheldahl methods. Phosphorous concentration was determined by vanadomolybdophosphoric acid method. K, Ca, Mg, Fe, Mn, Zn and Cu concentration of samples were determined by atomic absorption spectrofotometry. Plant nutrient concentration in leaf, rind, flesh and seed were significantly affected by rootstocks. Increase in concentration of N, P, K, Ca and Mg in leaf was not observed in grafted plant while ungrafted plant had higher concentration of Fe, Mn, Zn and Cu in their leaf. Ca concentration in rind of fruits from grafted watermelon was higher than ungrafted control plant except Macis/Crimson Tide and Argentario/Crimson Tide graft combinations. Plant nutrition content of fruit flesh was significantly affected by rootstocks and scion. Magnesium, Fe, Zn and Mn concentration of seed was not significantly influenced by rootstocks and scion while other plant nutrient content was significantly affected rootstocks and scion.

Watermelon [Citrullus lanatus (Thunb.) Matsum. & Nakai] fruits from ‘Crimson Tide’ (CT) grafted onto Ferro, RS841, Argentario, and Macis rootstocks and ungrafted CT were compared for their postharvest quality after the following treatments: (1) 7 days at 21°C; (2) 7 days at 27°C; (3) 21 days at 0°C; (4) 21 days at 0°C and subsequent 7 days at 21°C; (5) 21 days at 7°C and (5) 21 days at 7°C and subsequent 7 days at 21°C. Ungrafted CT and the CT/Macis fruits seem to be more susceptible to CI. Grafting did not affect weight loss and incidence of fungal decay and TSS content in watermelon fruits, but affected changes in flesh color and firmness, and pH during storage and shelf life period. Control, the CT/Macis and CT/Argentario fruits were softer than other combinations at harvest and during storage and shelf life. Fruits did not exhibit CI symptoms during 7°C storage and subsequent shelf life period in all combinations, but fungal decay may limit storage and shelf life.

İÇİNDEKİLER VEYSEL ARAŞ ÖZET YÜKSEK LİSANS TEZİ DOĞU AKDENİZ GEÇİT KUŞAĞINDA TOHUMDAN BAŞ SOĞAN YETİŞTİRİCİLİĞİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA Veysel ARAŞ KSÜ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ BAHÇE BİTKİLERİ ANABİLİM DALI DANIŞMAN: Doç. Dr. Gülat ÇAĞLAR Yıl : 2001, Sayfa: 53 Jüri : Doç. Dr. Gülat ÇAĞLAR : Doç. Dr. Semih ÇAĞLAR : Yrd. Doç. Dr. Lale EFE Bu araştırmada Doğu Akdeniz geçit kuşağında yer alan K. Maraş bölgesinde doğrudan tohum ekimi yoluyla baş soğan yetiştiriciliğinde bazı soğan çeşitlerinin kritik büyüme dönemlerinin saptanması verim ve verime ilişkin bazı özelliklerin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla uzun gün çeşitlerinden Akgün 12 ve Kantartopu, orta gün çeşitlerinden Mr. Max, Rio Hondo, Rio Bravo kullanılmıştır. Tohum ekimleri ocak ayında yapılmıştır. Bu çeşitlerin kritik büyüme dönemlerinin başlangıcı olabileceği varsayılarak tohum ekiminden 130 gün sonra başlamak üzere 20 gün aralıklarla üç kez bitki örnekleri alınmıştır. Bu örneklerde bitki yaş ağırlığı, kuru ağırlığı, boyu, gerçek yaprak sayısı, baş ağırlığı, baş uzunluğu, baş çapı, kök sayısı ve kök uzunlukları ölçülmüştür. Bu ölçümler sonucu elde edilen bulgulara göre uzun gün çeşidi olan Akgün 12 ve Kantartopu' nda kritik gelişme döneminin 130-172. günler arası olduğu saptanmıştır. Orta gün çeşitlerinde bu dönemin 130. günden daha önce tamamlandığı belirlenmiştir. Çeşitlerin dekara verimleri en fazla Akgün 12 ve Kantartopu çeşitlerinde sırasıyla 381 ve 345 kg olmuştur. Orta gün çeşitlerinin verimleri daha düşük düzeydedir. Araştırmada kullanılan tüm çeşitlerde başlar yeterli iriliğe ulaşmamıştır. Genel olarak 3 cm' den büyük çapa ulaşabilen başların toplam ürün içindeki payları %47 -60 arasında değişirken, Rio Hondo'da bu oran %37'ye inmiştir. Baş çapı 2-3 cm arasında olanların toplam ürün içindeki payı %27-36 arasında değişmiştir. Kıska (arpacık) olarak nitelendirilen baş çapı 2 cm'den küçük olanlar Rio Hondo çeşidinde toplam ürünün %32'sine kadar ulaşmıştır. Başların dış kabuk sayısı uzun gün çeşitlerinde 3,4-3,8 adet olurken orta gün çeşitlerinde daha az sayıda bulunmuştur. Etli yaprak sayısı uzun gün çeşitlerinde 6, orta gün çeşitlerinde 4 adet olarak saptanmıştır. Orta gün çeşitlerinde etli yaprak kalınlığı artarken, SÇKM içeriği düşmüştür. Etli yaprak kalınlığı en fazla Rio Hondo çeşidinde (0,45 mm), en az Akgün 12 çeşidinde (0,21 mm) olmuştur. SÇKM içeriği %13,1 ile Kantartopu'nda ve %11,8 ile Akgün 12 çeşidinde en yüksek değerleri almıştır. Orta gün çeşitlerinde SÇKM oranı %6,5-7,7 arasında değişmiştir. Çeşitlerin yenilebilir kısım ağırlıkları Akgün 12 çeşidinde 23 gr ile en yüksek, Rio Bravo'da 8,8 gr ile en düşük değerleri almıştır. Öteki çeşitlerde yenilebilir kısmın ağırlığı 17,9-20,5 gr arasında değişmiştir. Anahtar Kelimeler: Soğan, Tohumdan Üretim, Kritik Dönem İÇİNDEKİLER VEYSEL ARAŞ ABSTRACT MSc THESİS DO?U AKDENİZ GEÇİT KUŞA?INDA TOHUMDAN BAŞ SO?AN YETİŞTİRİCİLİ?İ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA Veysel ARAŞ DEPARTMENT OF HORTİCULTURE INSTITUE OF NATURAL AND APPLIED SCİENCES UNİVERSTY OF KAHRAMANMARAŞ SÜTÇÜ İMAM Supervisor: Doç. Dr. Gülat ÇA?LAR Year: 2001, Pages: 53 Jury : Doç. Dr. Gülat ÇA?LAR : Doç. Dr. Semih ÇA?LAR : Yrd. Doç. Dr. Lale EFE The objectives of this study were to determine the yield components and the critical growth period of direct-seeded onion cultivars in the Kahramanmaraş Province which is located in the transition zone of East Mediterraneaen Region. In this study two long-day cultivars (Akgün 12 and Kantartopu) and three intermediate-day cultivars (Mr. Max, Rio Hondo, Rio Bravo) were used. The seeds were sown in January. Plant samples were taken at 20-day intervals starting after 130 days of sowing which is considered to be the initiating of the critical growth period. Fresh and dry weight of the plants, plant lenght, true leaf numbers, weight, lenght and diameter of the bulbs, number and lenght of roots were counted or measured. According to the results of the study, the critical growth period fell into a period between 130 and 172 days after sowing for Akgün 12 and Kantartopu cultivars (the long-day cultivars). The critical growth period for the intermediate-day cultivars was completed prior to 130 day. The highest yield was obtained in Akgün 12 and Kantartopu cultivars, respectively 381 and 345 kg per dekar. However, the yield of intermediate cultivars was found to be much lower. The bulbs in this study did not reach to sufficient size. Generally, the bulb diameter longer than 3 cm ranged between 47 % and 60 % of total yield, but it reduced to 37 % in Rio Hondo cultivar. The bulb diameter between 2-3 cm ranged between 27% and 36 % of the total yield. The bulb diameter shorter than 2 cm was found in Rio Honda as much as 32 %. The number of outer scale was 3.4-3.8 in long-day cultivars, and it was lower in intermediate-day cultivars. The number of inner scale was 6 in long day cultivars, 4 in the intermediate-day ones. IIİÇİNDEKİLER VEYSEL ARAŞ As the tickness of the inner scales in intermediate-day cultivars increased, their soluble solid contents decreased. The tickness of the inner scales was highest in Rio Hondo with 0.45 mm, and lowest in Akhiin 12 with 0.21 mm. The soluble solid content was highest in Kantartopu with 13.1 % and in Akgiin 12 cultivars with 11. 8 %. In intermediate cultivars this value ranged between 6.5 % and 7.7 %. The weight of edible parts of the cultivars was highest in Akgiin 12 with 23 g and lowest in Rio Bravo with 8.8 g. In all other cultivars this value ranged between 17.9 and 20.5 g- Key Words: Onion, Production From Seed, Critic Development III 53