Search

Official Development Assistance has been shown to increase the interest, because of the importance given to development increased after World War II, in especially developing countries which are lack of domestic resources to finance their development. While these aids are a major source of financing for governments, especially in developing countries, they have positive or negative effects on fiscal policy when allocating aids. For this reason, at the end of the 1990s, the efficiency of aid and whether it was used by countries for the right purposes began to be questioned.The purpose of this study is to determine whether the Official Development Assistance has any crowding out effect on tax revenues in particular Turkey. However, the aids were divided into components and analyzed separately as grants and loans. In the study in which the ARDL limit test method was used, has benefited Turkey’s 1984-2016 period data. As a result of the analysis, it was found that the net official development assistance of the previous period reduced the total tax revenues by 3.43%, it is seen that the net official development assistance two periods ago reduced the total tax revenues by 4.79%, and the net official development assistance three periods ago decreased the total tax revenues by 2.74%. In the long run term, it is seen that net official development assistance has a negative and statistically significant effect on total tax revenues.Although official development loans in the previous period negatively affect the total tax revenues in the short term, this effect is not statistically significant. In the long run term, official development loans have a negative effect on total tax revenues, and this effect is statistically significant.In the short run term, official development grants from the previous period have a positive effect on total tax revenues, but this effect is not statistically significant. In the long run term, it is seen that official development grants have a very small positive and statistically significant effect on total tax revenues., Kalkınmaya verilen önemin II. Dünya Savaşı sonrası artmasıyla beraber, özellikle gelişmekte olan ülkelerin kalkınmalarını finanse edebilecek yurt içi kaynaktan yoksun olmaları Resmi Kalkınma Yardım’larına gösterilen ilgiyi arttırmıştır. Söz konusu yardımlar az gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde hükümetler için büyük bir finansman kaynağı olma özelliği gösterirken, yardımlar tahsis edilirken maliye politikası üzerinde olumlu veya olumsuz etkiler meydana getirmektedir. Bu nedenle, 1990’ların sonunda yardımların verimliliği ve ülkeler tarafından doğru amaçlar için kullanılıp kullanılmadığı sorgulanmaya başlanmıştır. Bu çalışmanın amacı, Türkiye özelinde Resmi Kalkınma Yardım’larının vergi gelirleri üzerinde herhangi bir dışlama etkisi yaratıp yaratmadığını tespit etmektir. Bununla birlikte yardımlar bileşenlerine ayrıştırılarak hibeler ve krediler olarak ayrı ayrı incelenmiştir. ARDL sınır testi yönteminin kullanıldığı çalışmada 1984-2016 dönemi Türkiye verilerinden faydalanılmıştır. Yapılan analizler neticesinde, kısa dönemde bir dönem önceki net resmi kalkınma yardımlarının toplam vergi gelirlerini %3,43, iki dönem önceki net resmi kalkınma yardımlarının toplam vergi gelirlerini %4,79 ve üç dönem önceki net resmi kalkınma yardımlarının toplam vergi gelirlerini %2,74 düşürdüğü görülmektedir. Uzun dönemde ise net resmi kalkınma yardımlarının toplam vergi gelirleri üzerinde negatif ve istatistiksel olarak anlamlı bir etkisi olduğu görülmektedir. 1984-2016 dönemini kapsayan çalışmada, kısa dönemde bir dönem önceki dönemdeki resmi kalkınma kredileri toplam vergi gelirlerini negatif etkilemekle birlikte bu etki istatistiksel olarak anlamlı değildir. Uzun dönemde ise resmi kalkınma kredileri, toplam vergi gelirlerini negatif etkilemektedir ve bu etki istatistiksel olarak anlamlıdır.Kısa dönemde bir dönem önceki resmi kalkınma hibelerinin toplam vergi gelirleri üzerinde pozitif bir etkisi bulunmakla birlikte bu etki istatistiksel olarak anlamlı değildir. Uzun dönemde ise resmi kalkınma hibelerinin toplam vergi gelirleri üzerinde çok çok küçük de olsa pozitif ve istatistiksel olarak anlamlı bir etkisi olduğu görülmektedir.

Mankiw tarafından geliştirilen literatürde gelir düzleştirme hipotezi veya optimal senyoraj teorisi adlarıyla anılan teori, kamu finansmanı için enflasyonun kullanılması konusunda olumlu bir önerme olarak literatürde yerini almıştır. Teori, kamuya gelir yaratmak maksadıyla optimal maliye ve para politikası karması kullanıldığında enflasyon ve vergi oranlarının marjinal maliyetlerinin eşit olması gerektiğini, böylece gelir elde etmek amacıyla vergi oranlarının kullanılmasından veya enflasyondan kaynaklanan sosyal maliyetlerin en aza indirgeneceğini iddia etmektedir. Teoriye göre yüksek vergi oranları uzun dönemde yüksek enflasyon ve yüksek nominal faiz oranları ile ilişkilidir, Revenue smoothing hypothesis or optimal seigniorage theory, which was developed by Mankiw, has taken its place in the literature as a positive proposition to use inflation for public finance. The theory argues that when the optimal fiscal and monetary policy mix is used to generate revenue for the public, the marginal costs of inflation and tax rates should be equal, thereby minimizing social costs from using tax rates or inflation to generate revenue. According to the theory, high tax rates are associated with high inflation and high nominal interest rates in the long run period. The purpose of this study, in particular Turkey, to investigate the validity of the theory referred to as revenue smoothing hypothesis or optimal seigniorage theory in the literature. The validity of the revenue smoothing hypothesis for Turkey's economy, for the period 1985-2019, were tested using the tax rate, inflation rate and the nominal interest rate variables. Mankiw as claimed in revenue smoothing hypothesis, nominal interest rates, tax rates and inflation variables move in the long run period cointegrated and concluded that the hypothesis is valid for Turkey in particular the relevant period