Search

Amaç: Hastane dışında kardiyak arrest gelişen bir hastaya ilk yardım edebilecek kişiler, o anda yakın çevrede olaya tanık olan insanlardır. Her an her yerde hepimizin karşılaşabileceği kardiyak arrest durumlarında olaya tanık olan kişilerin doğru ve etkili temel yaşam desteği uygulamalarının, hastanın sağ kalımına önemli katkı sağladığı bildirilmiştir. Bu çalışmada daha önceden kardiyopulmoner resüsitasyon (KPR) eğitimi almadığı bilinen kurtarıcıların acil yanıt sistemi görevlisi yönlendirmesi yapmış oldukları KPR’nin etkinliğini; aynı kişilere KPR eğitimi verdikten sonra acil yanıt sistemi görevlisi olmaksızın yapılanla karşılaştırmayı amaçladık.Gereç ve Yöntemler: Çalışmayı Başkent Üniversitesinde, Diş Hekimliği Fakültesi 5. sınıf öğrencileri üzerinde prospektif olarak gerçekleştirdik. Katılımcıları tek tek temel yaşam desteği maketinin ve KPR geri bildirim cihazının bulunduğu salona aldık. Katılımcılara, halka açık alanda gerçekleşen bir temel yaşam desteği senaryosu verdik. Bu esnada mobil telefonla başka bir odada hazır bekleyen acil yanıt sistemi görevlisi ile telefon bağlantısı kurduk. Katılımcıların acil yanıt sistemi görevlisinin yönlendirmesi ve tarifiyle 1 kez, 2 dakikalık, yalnızca göğüs kompresyonlarından oluşan KPR yapmasını istedik. Tüm katılımcıların eğitim öncesindeki verilerini KPR geri bildirim cihazıyla kaydettikten sonra hepsine temel yaşam desteği eğitimi verdik. Eğitimden hemen sonra da tüm katılımcıların KPR becerilerini yeniden değerlendirdik.Bulgular: Çalışmamıza ortalama yaşı 23.22±1.31 olan 37 öğrenci katıldı. Katılımcıların %16.2’si erkek, %83.7’si kadındı. Göğüs kompresyon sayıları bakımından, eğitim öncesi (89.27±24.53) ve sonrası (110.59±21.92) ölçümlerde eşleştirilmiş t-testi ile yapılan değerlendirmeye göre istatistiksel olarak anlamlı fark mevcuttu (p, Objective: The people who aid patients in cardiac arrest in daily life are those who witness the event in the immediate environment. In cases of cardiac arrest, which anyone can encounter at any time and place, the application of correct and efficient basic life support by bystanders contributes significantly to the patient’s survival. In this study, our aim was to compare the efficiency of cardiopulmonary resuscitation (CPR) by untrained lay rescuers assisted by a dispatcher with CPR by the same persons without assistance from a dispatcher after they are provided with CPR training.Material and Methods: We planned the study prospectively on 5th year students of the Baskent University Faculty of Dentistry. We placed each study participant one by one in a room where there was a model of basic life support (BLS) and a CPR feedback device. We provided participants with a scenario of BLS taking place in a public space. At that time, we contacted a dispatcher who was standing in another room. We asked participants to apply one 2-min cycle of CPR consisting only of chest compression with the dispatcher’s assistance. After we recorded data on all participants, we provided them BLS training. We re-evaluated all participants’ CPR abilities immediately after this.Results: Thirty-seven 5th year Faculty of Dentistry students participated in our study. The median age of participants was 23.22±1.31. The gender distribution was 16.2% male and 83.7% female. There was a statistically significant difference between the number of chest compressions applied before (89.27±24.53) and after training (110.59±21.92) (p

A 65 year-old-man was admitted to our emergency department after the ingestion of a cover screw driver during a dental procedure. A plain abdominal x-ray revealed the ingested foreign body. As he had no active symptoms, an emergency colonoscopy was not planned, and he was discharged with the recommendation of visual selfinspection of stools and returning for a control physical examination. Three days later, the patient had still no complaints. A control x-ray showed that the cover screw driver was now at the level of caecum. The patient was discharged with no additional intervention. The ingestion or inhalation of foreign bodies can occur during dental procedures due to patient- or physician-related factors. Emergency physicians should be aware of the management of such cases, Bir diş hekimi tarafından implant yapılırken vida şeklindeki implant anahtarını yanlışlıkla yutan 65 yaşındaki erkek hasta acil servisimize başvurdu. Hastanın ayakta direkt batın grafisi çekildi. Grafide yabancı cisim görüldü. Aktif yakınması olmayan hastaya acil kolonoskopi planlanmadı. Bununla birlikte pasaj takibi önerilerek 3 gün sonra kontrole çağrıldı. 3 gün sonra kontrole gelen hastanın aktif yakınması yoktu. Kontrol ayakta direkt batın grafisi çekildi ve implant anahtarının çekum düzeyinde olduğu görüldü. Hasta ek girişim gerekmeksizin önerilerle taburcu edildi. Diş hekimlerinin yaptığı işlemler sırasında hekimden ya da hastadan kaynaklı durumlardan dolayı yabancı cisimlerin yutulması ya da aspire edilmesiyle karşılaşılabilmektedir. Acil serviste görev yapan hekimler de bu gibi olguların yönetimi konusunda hazırlıklı olmalıdır