Search

Video oyun sektörü hızla büyümekte ve oyun geliştirme süreci farklı uzmanlıkların oluşması ile birlikteprofesyonel bir yapıya dönüşmektedir. Video oyun geliştirme sürecinin oyunu doğrudan etkilediği içinönemli bir aşaması olan “oyun tasarımı” süreci farklı uzmanlıklara (yazılım, görselleştirme, animasyon) aitkararların alındığı ve test edildiği bir süreçtir. Günümüzde tasarım süreci deneyimli tasarımcılar ve ekiplertarafından yetkin bir şekilde yönetilirken bağımsız oyun geliştiricilerin bu süreçte tasarım metodolojisikonusunda problemler yaşadığı gözlemlenmiştir. Bu araştırmada bağımsız video oyun geliştiren ekiplerintasarım sürecinde ihtiyaçlarının tespit edilmesi, tasarım sürecinin benzerlikleri, farklılıkları ve süreçtezorlandıkları kısımların keşfi için literatür araştırması ve bir alan çalışması yapılmaktadır. Bu araştırmadoktora tezi kapsamında ihtiyaçların belirlenmesi için ön çalışma niteliğindedir. Araştırmaya video oyunları,bileşenleri, oyun geliştirme ve tasarım süreci üzerine literatür çalışması yapılarak başlanmaktadır. Dahasonra bağımsız oyun geliştiricilerinin tasarım sürecini analiz edebilmek için bir alan çalışması yapılmaktadır.Alan çalışmasından elde edilen veriler ışığında video oyun tasarımı sürecinde kullanabilecek araçlar ya dayöntemleri geliştirirken yararlanılabilecek öneriler sunulmaktadır

20. yy. ortalarında yaşanan ekonomik büyüme, küreselleşme ve tüketici taleplerindeki çeşitlilik ile birlikte gerçekleşen teknolojik gelişmeler rekabetin yörüngesini değiştirmiştir. Değişken ve serbest yapısıyla dikkat çeken esnek çalışma biçimi, bu dönemlerde zorlu rekabet koşularına karşılık verebilecek önemli bir strateji unsuru olarak ortaya çıkmıştır. Sanayi devrimindeki kapitalist düzende ilgisini yitiren yaratıcılık kavramı da bu dönemlerde tekrardan ön plana çıkmıştır. Buna bağlı olarak bilgiyi işleyebilen ve ekonomik değere dönüştürebilen yaratıcı meslek grupları ve yaratıcı sektörler göz önüne çıkmıştır. Endüstriyel tasarım mesleği de ülke kalkınmalarında önemli rol oynayan yaratıcı endüstriler arasında yer almaktadır. Bu doğrultuda aralarında güçlü bir bağ bulunan esneklik, yaratıcılık ve tasarım kavramlarını bir arada incelemek önemlidir. Bu tez çalışmasında, endüstriyel tasarımcının yaratıcı evresinin, günümüzde yaygın olarak tercih edilen esnek çalışma koşulları altında araştırılması hedeflenmektedir. Türkiye’de esnek çalışan endüstriyel tasarımcılara, yaratıcılıklarının hangi yönde etkilendiğini değerlendirebilecekleri bir anket çalışması uygulanmış ve veriler analiz edilmiştir. Bunun sonucunda çalışma mekanı, saati ve yönetim tarzı açısından ele alınan esnekliğin endüstriyel tasarım sürecinin yaratıcı evresine pozitif yansıdığı ortaya çıkmıştır. In the middle of 20th century, economic growth, globalization and technological innovations which realized with consumer demands changed the route of rivalry. Flexible working with variable and free structure, arised like a strategy comparent which could respond tough conditions of competition in these terms. Creativity term that lost its interest in the industrial revolution, came to the fore again in this forms. Therefore creative professions and creative industries which could process information and transform into value, come into prominence. Besides, industrial design profession takes part among the creative industries that play an important role in the development of the country. In this respect, it is important to examine together the concepts of flexibility, creativity and design, which have a strong connection between them. In this thesis, it is aimed to investigate the creative phase of industrial designer under the flexible working conditions. Industrial designers working flexible in Turkey were implemented the survey, in which they could evaluate how their creativity was effected and survey results were analyzed. As a result, it has been revealed that flexibility in terms of working space, time and management style has a positive effect on the creativity thinking phase of industrial design practice.

Dünyadaki yaşamın geleceği için kritik bir değer taşıyan sürdürülebilirlik kavramı, geniş kapsamlı etki alanı nedeniyle farklı disiplinlerde üzerine çalışmalar yapılan bir alan olmuştur. Üretim ve tüketim sistemlerine bağlılığı nedeniyle endüstriyel tasarım disiplini de zamanla sürdürülebilirlik çalışmalarının odağı hâline gelmiştir. Bu doğrultuda akademisyenler ve tasarımcılar tarafından farklı sürdürülebilirlik için tasarım yöntemleri geliştirilmiş ve uygulanmıştır. Son zamanlarda ise enerji ve malzeme sistemlerinin döngüselliğine odaklanan döngüsel ekonomi modelinin hayatımıza girmesiyle, malzeme odağında yapılan sürdürülebilirlik çalışmaları ön plana çıkmıştır. Endüstrideki sürdürülebilir malzeme sistemlerine geçiş yönelimi, ürün tasarımcıları arasında da etkisini göstermiştir. Bu doğrultuda sürdürülebilirlik odağında yeni malzeme odaklı tasarım yöntemleri geliştirilmiştir. Bu yöntemlerden biri de doğal tabanlı atıkların tasarım aracılığıyla değerlendirilerek, tekrar üretim sistemlerine kazandırılmasıdır. Bu yöntemde tasarımcılar, atıkları işlevsiz birer malzeme olarak değil, benzersiz özellikte malzeme kompozitleri oluşturacak kaynaklar olarak görmektedir. Bu doğrultuda tez çalışması kapsamında, Eskişehir’e özgü bir kaynak olan lületaşının üretim fireleri ile çalışmalar yapılmıştır. Çalışmanın amacı, ürün tasarımı bağlamında doğal ve yerel bir kaynak olan lületaşının, firelerinin de değerlendirilerek, malzeme-tasarım-üretim odağında uygulanabilecek yeni teknikler geliştirilmesidir. Bu amaçla, ilk olarak alan araştırması gerçekleştirilmiş, gözlemler ve yarı yapılandırılmış mülakatlar ile lületaşı malzemesi ve lületaşı işlemeciliği hakkında veriler toplanmıştır. Daha sonra lületaşı üretim fireleri ile yeni malzeme örnekleri oluşturulmuş ve bu malzemelerle farklı üretim tekniği denemeleri yapılmıştır. Son olarak, yeni geliştirilen malzemelerin, potansiyel ürün uygulama alanları belirlenmiştir. Bu çalışma, lületaşı sektöründe, malzeme, tasarım ve üretim tekniklerinde gerçekleştirilebilecek olası inovatif uygulamaların bulunması ve lületaşı işleme zanaatının sürdürülebilmesi açısından önem taşımaktadır The concept of sustainability, which is critical for the future of life in the world, has been an area of study in different disciplines due to its wide-range of influence. Due to its connection to production and consumption systems, the industrial design discipline has also become the focus of sustainability studies over time. Accordingly, different design methods for sustainability have been developed and applied by academicians and designers. Recently, with the introduction of the circular economy model, which focuses on the circularity of energy and material systems, sustainability studies focused on materials have come to the fore. The trend towards sustainable material systems in the industry has also shown its effect among product designers. In this direction, new material-based design methods have been developed with a focus on sustainability. One of these methods is to use natural-based wastes through design and to make them usable for production again. In this method, designers consider waste not as a dysfunctional material, but as resources to create unique material composites. In this direction, within the scope of the thesis, studies were carried out with the production waste of meerschaum which is a resource unique to Eskişehir. The aim of the study is to develop new techniques that can be applied in material-design-production systems of meerschaum sector by reusing the waste of meerschaum in the context of product design. For this purpose firstly, a field study was carried out and data on meerschaum and meerschaum production were collected through observations and semi-structured interviews. Later, new material samples were created with meerschaum production waste and different production technique trials were applied with these new material samples. Finally, potential product application areas of newly developed materials were determined. This study is important in terms of finding possible innovative applications in material, design and production techniques in the meerschaum sector and maintaining the meerschaum craftmanship

Bu çalışmada, Türkiye’de girişim, işletme ve üretim olarak yapılanmış olan kadınkooperatiflerinde yerel üretim odaklı yeni ürün geliştirme sürecinde katılımcı ve işbirlikçiyaklaşımlar Karabük ili özelinde incelenmiştir. Araştırmacı, kooperatif çatısı altındaörgütlenen kadınların ürün geliştirme sürecinde bir model önerisi sunabilmek amacıylatasarım eğitimi almamış eğitmenlerden oluşan Safranbolu Kadın Girişim, Üretim ve İşletmeKooperatifi’nde sekiz hafta süresince ürün geliştirme ve eğitim adımlarını gözlemlemiştir.Araştırmacının katılımcı-gözlemci olarak yer aldığı gözlemin amacı gelecek çalışmalardauygulanabilecek tasarım müdahale alanlarının belirlenmesidir. Eğitim odaklı kooperatifgözlemi sonucunda Karabük Üreten Eller Kooperatifi’ne üye altı katılımcı ile iki hafta sürenve üç uygulamadan oluşan çalıştay düzenlenmiştir. Çalıştay ses kaydı, alan notları, çevrimiçigrup görüşmeleri ve fotoğraflar ile belgelenmiştir. Çalıştayın her uygulaması sonucunda,süreç ve sonuç ürün değerlendirmesi gerçekleştirilmiştir. Uygulamalar süresincegerçekleştirilen müdahaleler ile geleneksel kadın rolü ile bağlantılı birbirine benzer, özgünolmayan, var olan becerilere göre geliştirilen ürünlerin yerine, yerelin özgünlüğününkorunarak günümüz ihtiyaçları doğrultusunda ürünlerin geliştirilebilmesi amaçlanmıştır. Buadımda tasarımcı olan araştırmacı, katılımcıların yeni ürün geliştirme sürecinde eyleminkolaylaştırılmasını, kolektif çalışmayı sağlayan ve katılımcıların sonuç ürünügörselleştirebilecekleri bir süreci tasarlamıştır. Çalışma kapsamında gerçekleştirilenuygulamalar sonucunda, geleneksel becerilerle yerel üretimlerini sürdüren katılımcı vetasarımcı işbirliğinde ürün geliştirme sürecinde kullanabilecekleri müdahale metodolojisisunulmuştur In this study, the participatory and collaborative approaches in local production-oriented‘new product development processes’ in women's cooperatives, which are structured as anenterprise, business and production in Turkey, were examined in the Karabük province. Inorder to present a model proposal for product development for the members of a women’scooperative, the researcher first observed the product development and training processes inSafranbolu Women's Enterprise, Production and Business Cooperative for eight consecutiveweeks. The participants observed in this first phase consisted of women with no designtraining at all. The purpose of this observation, in which the researcher was a participantobserver,was to determine the design intervention instances that can be implemented infuture studies. As a result of the education-oriented cooperative observation, a workshopthat lasted two weeks and comprised of three steps was held with six members of theKarabük Üreten Eller Cooperative. The workshop was documented with audio recording,field notes, online group discussions and photographs. The process and end productevaluations were made after each each step of the workshop. The workshops carried out withKarabük Üreten Eller Cooperative aimed to develop products in line with today's needs bypreserving the authenticity of the local products, rather than breeding similar products thatare associated with traditional women roles and skills. In this step, the designer-researcherdesigned the process which facilitated the participant’s the new product developmentprocess in a collective manner and a process where the participants can visualize the endproduct. As a result of the workshop steps carried out, the intervention methodology thatcould be used in the product development process was presented in cooperation with theparticipant and the designer who were known to continue their local productions withtraditional skills

Günübirlik düzenlenen, katılımcıların belirli bir malzeme ve üretim tekniği bilgisini alaraküretim yaptığı atölyeler giderek yaygınlaşmaktadır. İnsanlar serbest zamanlarınıdeğerlendirmek ve sosyalleşmek amacıyla bu atölyelere katılmaktadır. Katılımcılarıneğitmen yönlendirmeleri doğrultusunda bir nesneyi üretmesi biçiminde özetlenebilecek olanatölye süreci, üretim deneyiminin ve tasarım bilgisinin aktarılması için ortamoluşturmaktadırlar. İnformel bir üretim bilgisi öğrenim ortamı olan günübirlik atölyeler,atölye konusu olan üretim tekniğine ilişkin bilgi ve beceri seviyesinden bağımsız olarakherkesin katılımına açıktır. Tasarım bilgisinin ve üretim deneyiminin herkes tarafındanulaşılabilir olması tasarımın demokratikleştirilmesi için anlamlıdır. Çalışmanın amacı,zanaat bazlı günübirlik kendin yap atölyelerinin eğitmen ve katılımcılarının üretim vetasarım sürecinde motivasyon, deneyim ve kazanımlarının incelenmesidir. Bu doğrultuda,atölye eğitmenleriyle yarı yapılandırılmış derinlemesine mülakat ve atölye katılımcılarıylaanket yöntemleriyle görüşmeler yapılmıştır. Bunun sonucunda atölye kazanımları tasarımeğitimi ve tasarımda demokratikleşme bağlamında analiz edilmiştir. Bu çalışma popüler halegelen zanaat bazlı günübirlik kendin yap atölyelerinin; tasarım bilgisinin herkes tarafındanulaşılabilir hale getirilmesi, üretim deneyiminin yaygınlaştırılması ve toplumda tasarımbilinci oluşturulması için aracı olarak kullanılması için ön gereklilik olan atölyelerin mevcutdurumlarının betimleyici çalışma olması açısından önemli görülmüştür. One day workshops, where the participants produce by taking the knowledge of a certainmaterial and production technique are becoming increasingly common. People attend theseworkshops to spend their free time and socialize. The workshop process, which can besummarized as the participants producing an object in line with the instructor's guidance,creates an environment for the transfer of production experience and design knowledge. Oneday workshops, which are an informal production knowledge learning environment, areopen to everyone regardless of their knowledge and skill level regarding the productiontechnique. It is significant for the democratization of design that design knowledge andproduction experience are accessible to everyone. The aim of the study is to examine themotivation, experience and acquisitions of trainers and participants of craft-based daily doit yourself workshops during the production and design process. In this study, semistructuredin-depth interviews were conducted with workshop instructors and interviewswere conducted with workshop participants using questionnaires. As a result, workshopoutcomes were analyzed in the context of design education and democratization in design.This work is based on the craft-based daily do it yourself workshops. It is important in termsof being a descriptive study of the current situation of the workshops, which is a prerequisitefor making design knowledge accessible to everyone, spreading the production experienceand using it as a tool for creating design awareness in society

From ancient times till industrial revolution, horse is regarded as an important asset. In history, it has been symbolized by many communities and it has served humanity as food, or for weight-carrying, transportation, war, or hobby purposes. The horse-riding equipment such as saddle, stirrup and horse harnesses, provides interaction between the user and the horse. In old civilizations, the items worn by horses and horse riders stand in the forefront as well as the horses. However those accessories have undergone a change and a transformation in time. After the invention of the steam engine in industrial revolution, motor vehicles started to be designed. In time, motor vehicles took the horses place in weight-carrying and transportation. As a result, saddlery, which is involved in producing horse riding equipment have undergone change due to the decrease in using horses in such duties. Nowadays, some saddlers continue their craft by producing special leather products for clothing sector and horse riding that remains as a sports or a hobby activity. The equipment used for riding horses and motorcycles, serving similar purposes, are observed to be similar as well. The traces of horse culture can be found in bicycle and motorcycle designs that emerged after the industrial revolution. Further, the reflection of horse-riding equipment, such as saddles, or horse harnesses on motorcycle culture is stand out. In this article, the relation between horse and motorcycle cultures, as one was born with the disappearance of the other, is discussed., At, eski çağlardan sanayi devrimine kadar toplumlarda çok önemli bir değer olmuştur. İnsanlık tarihinde birçok toplulukta simgeleştirilmiş ve gıda, yük taşıma, ulaşım, savaş, hobi vb. alanlarda insanlığa hizmet etmiştir. Tarihimizde önemli yere sahip olan atların kullanımını kolaylaştırmak için eyer, üzengi, koşum takımları gibi atın kullanıcısı ile at arasındaki bağı sağlayan binicilik takımları mevcuttur. Eski topluluklar için at çok önemli bir figür olmasıyla beraber atların ve binicilerin üzerine giydikleri eşyalar da ön planda olmuştur. Birçok kültürel değeri üzerinde taşıyan bu aksesuarlar da zaman içinde değişime ve dönüşüme uğramıştır. Sanayi devriminde buhar motorunun icadı ile birlikte günümüzün vazgeçilmezi olan motorlu taşıtlar tasarlanmaya başlamıştır. Özellikle yük taşıma ve ulaşım amacıyla çok sık kullanılan atların yerini motorlu taşıtlar almıştır. Atların kullanım değerini kaybetmesi nedeniyle at malzemeleri yapan saraçlık sektörü de değişime uğramıştır. Günümüzde bazı saraç ustaları spor ve hobi amaçlı binilmeye devam eden atlar veya giyim sektörü için özel deri ürünler çalışarak zanaatını sürdürmektedir. Atlarla benzer amaca hizmet eden motosikletlerin tarihsel gelişimi ve motosikletler için kullanılan aksesuarlar ele alındığında aralarında ortak özellikler olduğu görülmektedir. Sanayi devrimi sonrasında ortaya çıkan bisiklet ve motosiklet denemelerinde at figürünün izlerine rastlanmaktadır. Ayrıca atlara özgü önemli eşyalardan eyer, koşum ve binicilik takımları incelendiğinde motosiklet kültürüne yansımaları ortaya çıkmaktadır. Bu çalışmada biri doğarken diğeri yok olan at ve motosiklet kültürleri arasındaki ilişki ele alınmıştır.

Disiplinler arası eğitim modeli, bir problemin çözümü veya bilgi aktarımı noktasında çeşitli bilgi alanlarından faydalanarak, konuyu farklı birikimler ve bakış açılarının entegre olması yoluyla ele alma biçimi şeklinde tanımlanabilir. Bu bağlamda Türkiye’de farklı fakülteler bünyesinde yapılanarak eğitim faaliyetlerini sürdüren endüstri ürünleri tasarımı bölümlerinin temel tasarım eğitimi programları bu yaklaşımın model alınarak incelenebilmesi açısından imkan sunmaktadır. Tasarım eğitiminin bir süreç olarak ele alınması gerektiği göz önünde bulundurulduğunda, bu sürece etki eden tüm unsurlar ve sürecin çıktıları tasarım eğitimde disiplinler arası işbirliğine dayalı bir yaklaşımın etkilerini irdeleyebilmek adına önemlidir. Bu çalışmada, eğitim programlarını halihazırda sürdüren endüstri ürünleri tasarımı bölümleri içerisinde, üniversitelerin farklı fakültelerinde yapılanan bölümlerdeki temel tasarım eğitimi stüdyo süreçleri incelenecektir. Bu bölümler seçilirken tarihi süreçleri ve yapılandıkları fakülte birimleri de göz önünde bulundurularak, tasarım eğitimde işbirliğinin etkilerini irdeleyecek biçimde bir çalışma alanı ortaya konulmuştur. Ders yürütücüleri ile gerçekleştirilen yarı yapılandırılmış görüşmeler, çalışmanın yöntemini oluşturmuş olup, elde edilen bilgiler doğrultusunda temel tasarım stüdyo süreçlerinin müfredat oluşumları ve stüdyo çıktılarının şekil-biçim(form) ve ürün bakımından karşılaştırmaları yapılmıştır. Yapılan bu karşılaştırmalar ve sürecin analizi doğrultusunda tasarım eğitimde disiplinler arası işbirliği yaklaşımının etkileri incelenmek istenmiş ve bu etkileşim sürecinin temel tasarım eğitimine katkıları ve bu sürecin geleceği noktasında tartışmalar yapılmıştır. The interdisciplinary education model can be defined as a way of dealing a problem or transferring knowledge through the integration of different perspectives. In this context, the basic design education programs of industrial design departments, which are configured within different faculties in Turkey, facilitate an interdisciplinary approach to be modeled and examined. All factors that influence the process and the outcomes of basic design education in industrial design are important to examine the effects of an interdisciplinary collaborative approach in design education. In this study, the basic design education studio processes in the departments of industrial design are examined with respect to the faculties they are involved in and the academic backgrounds of the course instructors in order to determine the effects of cooperation in basic design education. The semi-structured interviews conducted with the course instructors constitute the method of the study. In accordance with the information obtained, the curriculum formations of basic design studios have been compared. In line with these comparisons and analysis of the process, the effects of the interdisciplinary cooperation in basic design education in industrial design is discussed.

It is possible to say that fortraditional handicrafts, which is one of the important items of the culture, isa value that meets the requirements of people at an important level when theindustrialization is not so fast. The objects that come out of this situationare in communication with the person and environment, living objects, not onlymeets the requirements of people, but also they reflect the socio-economic andcultural conditions of the period. With the globalization of our world, theever-diminishing cultural diversity has also affected the differences inproducts, which has led to the production of similar products and to a lesserextent to handcrafts. Products that produced with copper workmanship, which arestarting to come out with the diversity of production, are seen as one of theproduct groups resisting time. Copper pots, which have an important place inTurkish culinary culture, have taken different names over time according to thelocality, production technique, shape, pattern and function. In this paper, theway that copper workmanship has taken from the past has been researched which isproduced by the craftsmen of Gaziantep copper shops. The position of the coppercraft in relation to the products produced in a large number of similartypologies based on the serial production brought by the technology and theindustrialists was questioned. Also the interaction of this hand craft with thenew designs developed today is discussed. The relationship between design andcraft concepts is handled through the production of copper products, it isthought that these two concepts will feed each other and bring new perspectivesto the designers. In this field-based research, observation and interviewtechniques were utilized, which are necessary for the research to be conductedin a healthy way and reach a reliable result.

Souvenirs are reminders that indicate a particular time, location or attraction and are generally associated with a touristic act or a ceremony. The tourism potential of a province is supported by a souvenir market in which the local identity is commercialized. This paper presents a comparative study of the souvenir market in two touristic locations in Turkey, namely Hacıbektas and Konya, particular for their belief tourism. These two destinations are known for their lodges and they attract a considerable number of tourists, both domes- tic and international. Souvenirs from a sacred place are expected to reflect its sacredness. This secret characteristic is associated with a local underground resource and craft in Hacıbektas, while Konya is known as an industrial center as well. The aim of the study is to scrutinize the motives behind small scale faith-based souvenir production, and its relationship with craft.

İş makineleri yapıları gereği zor çevresel koşullarda faaliyet göstermektedir. İhtiyaçlara göre farklı işlevler için özelleşen bu araçlar, karmaşık ve kontrolü zor yapılar olarak kullanıcıların karşısına çıkmaktadır. İş makinelerinin yapısal karmaşıklıkları, kullanımlarında zaman zaman sorunlara yol açabilmektedirler. Bu sorunlar sistemde güvenlik ve performansı etkileyen unsurlar olarak belirmektedir. Bu sebeple sistemin çalışması esnasında meydana gelen farklı senaryoların göz önünde bulundurulması, kullanıcı etkileşiminde ihtiyaç duyulan yapıların daha geniş açıdan değerlendirilmesini sağlayacaktır. Yapılan çalışmada, paletli kazıcılarda (ekskavatör) insan makine etkileşimi incelenerek olası sistem iyileştirmeleri değerlendirilmektedir. Araştırma yöntemi olarak çalışma kapsamında uygulaması gerçekleştirilen bilişsel çalışma analizi (CWA [cognitive work analysis], [bilişsel çalışma analizi]); paletli kazıcı, operatör ve dış çevreden oluşan sistemi bileşenlerine ayırarak detaylı bir şekilde incelemektedir. Ayrıca CWA, sistem içerisinde meydana gelebilecek olası senaryoları tanımlayarak insan-makine etkileşimini bu senaryolar açısından değerlendirme imkânı sağlamıştır. Çalışma, temel olarak CWA ile insan iş makinesi sisteminin performansını, sistemi alt bileşenlerine ayırarak ve etkin eylem ve durumları belirleyerek iyileştirme yollarını araştırmaktadır. Çalışma sırasında CWA'nın ilk iki adımı olan Çalışma Alanı Analizi (WDA) ve Kontrol Görev Analizi (ConTA) uygulanmıştır. Construction equipment operate in harsh environments due to their purpose. Specialized for different tasks, these machines are complex vehicles for users. From time to time, complexities of these machines cause some difficulties and problems in their usage. Thus evaluating different usage scenarios will help to define the possible enhancements in user interaction while working with them. This study focuses on possible enhancements by evaluating human machine interaction in crawler excavators. Cognitive work analysis (CWA), which is chosen and applied analysis method within the scope of the study, examines the system in detail by dividing it into sub-components as operator, excavator and environment. This analysis method allows to evaluate human machine interaction by considering different working scenarios of the system. By using CWA, this study aims to search possible enhancements on system performance by decomposing into sub components of system to find the actions and situations which are effective on system performance. In order to do so, the first two steps of CWA as Work Domain Analysis (WDA) and Control Task Analysis (ConTA) are applied.